نقطه‌ی مقابل آدم خوب ، آدم بد نیست، بلکه انسان خوب است. ذکر چند مثال می‌تواند تفاوت این دو را روشن سازد. آدم‌های خوب بیشتر اوقات در گذشته زندگی می‌کنند، حال آن که انسان خوب در زمان حال زندگی می‌کند. آدم‌های خوب همیشه طبق معیارهای بررسی نشده‌ی خوب بودن از دید والد عمل می‌کنند، حال آن که انسان‌های خوب با معیارهای به روز در آمده‌ی ناشی از تجزیه و تحلیل بالغ عمل می‌کنند که در پرتو اطلاعات جدید و آگاهی‌های تازه ممکن است معیارهای والد را تایید یا رد کرده باشند. آدم های خوب تقریبا همیشه به طور خودکار پاسخ می‌دهند. انسان‌های خوب اول فکر می‌کنند، و بعد پاسخ می‌دهند. آدم‌های خوب قابل پیش‌بینی هستند، ولی انسان‌های خوب غیر‌قابل پیش‌بینی. آدم های خوب به درد بخورند، حال آن که انسان‌های خوب اگر چه ممکن است سودمند هم باشند، ولی لذت‌بخش‌اند. آدم‌های خوب لبخند می‌زنند. انسان‌های خوب هم لبخند می‌زنند، هم می‌خندند و هم گریه می‌کنند.

#ماندن_در_وضعیت_آخر
#تامس_هریس
#روانشناسی

@Roshanfkrane

☕️ قطعه ای از کتاب


بیشتر ما با این ندا بزرگ شدیم:‌
دوستت دارم اگر...
دوستت دارم اگر...
دوستت دارم اگر نمره کارنامه ات خوب باشد.
دوستت دارم اگر دبیرستانت را تمام کنی.
اوه، چقدر دوست دارم مردم بگویند پسرش دکتر شده.
و بدین ترتیب ما عملا بتدریج باورمان می شود
که می توانیم با رفتار خوب محبت بخریم،
یا جایزه بگیریم،
یا هر چیز دیگری را به دست آوریم.
بعد هم با کسی ازدواج می کنیم که می گوید:
«دوستت دارم اگر فلان چیز را برایم بخری».
اگر ما بتوانیم کودکان خود و نسل آینده را
با محبت بدون قید و شرط و با انضباطی محکم و یکنواخت
و بدون تنبیه بزرگ کنیم،
این کودکان هرگز از زندگی یا مرگ نخواهند ترسید
و دیگر لازم نیست
بنشینیم کتاب هایی درباره مرگ و مردن بنویسیم ...


📕 ماندن در وضعیت آخر

✍ #تامس_هریس
#بریده_ای_ازکتاب
@Roshanfkrane