در آغوش گرفته‌ام؛
خوشه‌ی زمان را
و سرم برجی از آتش است.
چيست اين خون تراویده از ماسه‌ها،
و چیست این افول؟
به ما بگو،
ای شراره‌های اکنون؛
در آینده، چه باید بگوییم؟

پاره‌های تاريخ،
در حنجره‌ام
و نشانِ قربانی،
بر چهره‌ام.

اینک چه تلخ است
"زبان"،
و چه تنگ است درگاه الفبا...
در آغوش گرفته‌ام؛
خوشه‌ی زمان را،
و سرم برجی از آتش است.

آیا دوستی، جلاد شد؟
و آیا همسایه‌ای گفت،
هلاکو، چه دیر می‌آید؟
بر در کوبنده، کیست،
خراج گیرنده؟
جزیه را به او بده.

شکل و شمایل زنان و مردان،
چونان تصویرهایی راه می‌روند؛
اشاره کردیم و نجوا...

گام‌های‌مان، باریکه‌ی قتلی بود
آیا قتل تو از جانب خداوند می‌آید؟
یا خداوند از جانب قتل تو آمده است؟

#آدونیس
#صالح_بوعذار

@Roshanfkrane