💢همیشه مرغ همسایه غاز است!

✍️#اشکان_دانیالی

شخصی خُودروشنفکر پِندار در تلویزیون جمهوری‌اسلامی با لبخندی مَلیح به قابِ دوربین زُل می‌زند و به بایدن توصیه‌ می‌کند که دانشجویان شما آینده ساز مملکت شما هستند. آنها را نرنجانید و نزنید.

روحانی انقلابی دیگر میگوید این دانشجویانی که در آمریکا که از فلسطین حمایت می کنند دانشجویان امام صادقی هستند.

حال آنکه در سال ۱۴۰۱ نیروهای لباس شخصی و یا دانشگاهی با حمله به دانشجویان و درگیری چند ماهه با دانشجویان ایرانی همه را سرکوب کردند. در آن روزها هیچ دانشگاهی مستقل عمل نمی‌کرد و به هیچ یک از اساتید اجازه حمایت از جنبش #زن_زندگی_آزادی داده نشد و با انواع تهدید ها آنها و فعالان سیاسی-اجتماعی را منکوب کردند.

در آمریکا اساتید چپ و دانشگاه‌ها در آزادی اعتراض کردند و می‌کنند نه کسی از تحصیل محروم شده و نه حتی این میزان دانشجویِ کمونیست با حکم هایِ قضایی مواجه‌ شدند.

چقدر خوشحال‌اند از اینکه چپ ها از سایه گسترده آزادیهایِ لیبرال بهره‌می برند، اساتید آزادانه مبانی مارکسیسم و چپِ‌نو را در اذهانِ جوانِ آمریکایی فرو‌می‌کنند، از فلسطین حمایت می‌کنند و در عین حال زیر چترِ آزادی‌هایِ قانون اساسی آمریکا و استقلال قوه قضاییه آمریکا به گسترده ترین معنایِ سیاسی، اقتصادی و اجتماعی قرار‌دارند.

چقدر شاد می‌شوند وقتی می‌بینند دانشجویِ آمریکایی با چفیه و پرچم حماس در محوطه های زیبایِ دانشگاهی در ایالت های مختلف می‌گردند و ایدئولوژی آنها را تبلیغ می‌کنند.

پرسشی که پدید می‌آید آن است که شما چرا از آزادی بیان در آمریکا حمایت می کنید و در کشور خود از آزادی دانشجویان و مردم عادی واهمه دارید؟

دانشجویان ایرانی گروه گروه باید بارِ مهاجرت ببندند و به علت نبود فضایِ آزاد برای فعالیت به همان آمریکا بروند؟

نکند اصالت همه چیز را در آمریکا می بینید و اصلا توجهی به این توصیه اخلاقی فرهنگِ شفاهی ایرانیان که منتسب به امام اول شیعیان است ندارید که ((هرآنچه برای خود می‌پسندید برای دیگران نیز بپسندید))

آیا دانشجوی آمریکایی خونی رنگین‌تر از دانشجویِ ایرانی دارد که در وطن خود چون شما نمی‌اندیشد؟
ویدیو مربوطه را
اینجا 👉 ببینید

#انتقادات #دانشجویان

@Roshanfkrane

🔴 #نرگس_محمدی :
یادبود رئیسی در سازمان ملل گرامیداشت چوبه‌های دار و کشتار جمعی علیه مردم ایران است

🔹نرگس محمدی، فعال حقوق بشر و برنده
جایزه صلح نوبل( اینجا👉 ببینید) روز هفتم خرداد، در واکنش به برگزاری «روز یادبود ابراهیم رئیسی»، در سازمان ملل متحد، این اقدام را «تجلیل از اعدام و کشتار جمعی علیه مردم ایران» دانست.

متن کامل پیام نرگس محمدی را اینجا بخوانید

#خبر #انتقادات #اجتماعی #سیاسی

@Roshanfkrane

‍ آرش صادقی، فعال مدنی و زندانی سیاسی سابق، با انتشار مطلبی در شبکه اکس نوشت:
«مهسا و جنبش او به ما آموخت که ایستادن در برابر بی‌عدالتی، وظیفه‌ای است که بر دوش هر یک از ماست.»
متن کامل:
«دو سال گذشت. دو سال از روزی که خبر مرگ مهسا امینی بعد از بازداشت توسط گشت ارشاد، قلب‌های ما را به درد آورد و موجی از اعتراض و بیداری را در جامعه‌ به راه انداخت. نام او رمز و نماد یک جنبش شد، نماد خواسته‌های جمعی برای عدالت، آزادی و کرامت انسانی.
در این دو سال، نه‌تنها یاد مهسا در قلب‌های‌مان زنده ماند، بلکه خواسته‌های او و هزاران زن و مرد دیگری که به خیابان‌ها آمدند و صدای حق‌طلبی‌شان را فریاد زدند، به پژواکی بی‌پایان در این سرزمین تبدیل شده است. او نماد هزاران انسانی است که هر روز به نام زن، زندگی، آزادی و عدالت مقاومت را زندگی می‌کنند.

ما با هم می‌گوییم: «زن، زندگی، آزادی» شعاری که فراتر از مرزهای جنسیتی و جغرافیایی رفت، شعاری که ندای وجدان همه ماست، ندای جامعه‌ای که خسته از ظلم، بی‌عدالتی، به دنبال حقیقت و تغییر است.
به یاد بیاوریم که مهسا و جنبش او به ما آموخت که ایستادن در برابر بی‌عدالتی وظیفه‌ای است که بر دوش هر یک از ماست. او به ما یاد داد که قدرت در هم‌دلی است. این سالگرد فرصتی است تا یاد و خاطره او را نه‌فقط با سوگواری، بلکه با ادامه  تلاش برای دستیابی به جامعه‌ای آزادتر و عادلانه‌تر زنده نگه داریم.
راهی که آغاز کرده‌ایم، راهی طولانی و پر از چالش است؛ اما فراموش نکنیم که ما وارثان امید هستیم. امید به فردایی بهتر، امید به آینده‌ای که در آن هیچ کس به خاطر جنسیت، هویت یا عقایدش سرکوب و تحقیر نشود.
مهسا یاد تو و صدای تو در فریادهای همه ما جاری است. این صدا خاموش نخواهد شد.  
مهسا جان، یادت گرامی و راهت پر رهرو باد ...
#مهسا_امینی
#زن_زندگی_آزادی

@Roshanfkrane

*
سرانجام  پس از شش سال و نیم، فیلم مستندی که درباره " لایحه منع خشونت علیه زنان" می‌ساختم، همین چند دقیقه پیش تمام شد.
شرح محاکات، سختی‌ها، رنج ها و مکاشفات این شش سال، باشد برای وقتی دیگر.
فقط باید  این را بگویم که من، مژگان ایلانلو، در طول ساختن این فیلم، با آدمها و داستانهایی مواجه شدم، که حتی اگر صد سال پس از مرگم ، علفی از قبرم بروید، داغ  داستان آن آدمها در تار و پود آن علفها حک شده است.
بادی اگر بر خاک گورم رقصان شد ، بدانید که حکایتش، صدای آن زنان بی پناهی است، که حتی تا ثانیه‌های قبل از خفه شدن، قبل از تیزی داس بر گردن، قبل از شعله گرفتن آتش...هنوز امید داشتند، که کسی کاری کند...

دو سالی بود که نمی توانستم فیلم را تمام کنم، چون باید حرفی برای سکانس آخر پیدا می‌کردم، نمی‌توانستم آدمها را در شعله های رنج رها کنم و فیلمم را بسازم...
تا اینکه گشایشی از راه رسید. زنان دیگر به امید کسی ننشستند و خودشان قهرمان میدان شدند. پرده آخر ما را نجات داد.
من دیگر هرگز آن آدم قبل از ساخته شدن این فیلم نخواهم بود، امیدوارم توانسته باشم این پوست انداختن را به خوبی به تصویر کشیده باشم.

سپاس بیکران از همه آنانی که در این مسیر سخت، صبورانه و همدلانه همراه من بودند، نام و یاد تک تک شان  تا ابد در قلبم می‌ماند.

سپاس از حضور، همراهی و همدلی دوست عزیزم فاطمه باباخانی،
سپاس از  بابک بهداد، رضا تیموری، گیسو آزادروش،علیرضا انتظاری،سلماز افتخارزاده....
و همه آنانی که در قلبم تا ابد ماندگار شدند.
#نفس_دوم
#زن_زندگی_آزادی
#لایحه_منع_خشونت_علیه_زنان
https://www.instagram.com/reel/DA52gLzR6Ug/?igsh=bjF0dDk5Z3FvcDNj

@Roshanfkrane