Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
🎬 فیلم #دست_نوشته_ها_نمیسوزند
سال انتشار : ۲۴ مه ۲۰۱۳
ژانر : #درام #سیاسی
بازیگران : #علی_نظریان، #رامین_پرهام، #حمید_جاودان
نویسنده،کارگردان و تهیه کننده: #محمد_رسول_اف
مدت زمان ۱۲۲ دقیقه و حجم فیلم ۳۰۷ مگابایت
"داستان فیلم بر پایه وقایع حقیقی ترور و کشتار نویسندگان و روشنفکران ایرانی یا همان قتل‌های زنجیره‌ای است. بخش‌هایی از فیلم به تلاش دستگاه امنیتی ایران برای به دره انداختن اتوبوس حامل ۲۱ نفر از نویسندگان و شاعران ایرانی که عازم ارمنستان بودند، می‌پردازد.
#فیلم_سینمایی
@Roshanfkrane
سال انتشار : ۲۴ مه ۲۰۱۳
ژانر : #درام #سیاسی
بازیگران : #علی_نظریان، #رامین_پرهام، #حمید_جاودان
نویسنده،کارگردان و تهیه کننده: #محمد_رسول_اف
مدت زمان ۱۲۲ دقیقه و حجم فیلم ۳۰۷ مگابایت
"داستان فیلم بر پایه وقایع حقیقی ترور و کشتار نویسندگان و روشنفکران ایرانی یا همان قتل‌های زنجیره‌ای است. بخش‌هایی از فیلم به تلاش دستگاه امنیتی ایران برای به دره انداختن اتوبوس حامل ۲۱ نفر از نویسندگان و شاعران ایرانی که عازم ارمنستان بودند، می‌پردازد.
#فیلم_سینمایی
@Roshanfkrane
💢 انتخاب
🖌 #رامین_پرهام
❗️نتیجه‌یِ انتخابِ پیشِ‌رو هرچه باشد، از یک حالت خارج نیست: ایران مُلتهب‌تر خواهد شد. نتیجه هرچه باشد، هم جامعه مُلتهب‌تر از امروز خواهد شد و هم اِلیت‌هایِ جامعه دوقطبی‌تر و مُلتهب‌تر از دیروز. ایران تا از این دورانِ سلبیِ التهاب عبور نکند، واردِ دورانِ ایجابیِ گذار نخواهد شد: گذار از خطرناک‌ترین جریان‌هایِ سیاسیِ داخلی و خارجی، چون گامِ نخست در گذار از وضع موجود به وضع مطلوب.
❗️تا ریشه‌یِ درخت به حوالیِ اعماقِ جهنم نرسد، شاخ‌وبرگ میوه نمی‌دهد.
التهابِ کنونی آبستنِ التهاب‌هایِ آتی است. سیاست یعنی پیشگیری از ضرر و ممکن‌ساختنِ ضرورت. ضرورتِ امروزِ ما، مدیریتِ هرچه‌کم‌هزینه‌ترِ التهابِ پیشِ‌رو است. مدیریتِ التهاب‌هایِ سیاسی، نسلی، اقتصادی، اجتماعی، انتخاباتی، مرزی و منطقه‌ایِ پیشِ‌رو در ایران، مستلزمِ حفظِ امنیتِ کلانِ ملی و امنیتِ کلا‌نشهرهایِ کشور است. و این مهم، خود مستلزمِ پیوستنِ بخشِ تعین‌کننده‌ای از نیروهایِ مسلح ایران به راهبردِ گذارِ کم‌هزینه از وضع موجود به وضع مطلوب است.
❗️دو گروه، دو قطبِ ظاهراً متضاد ولی باطناً همزاد و مشترک‌المنافع، مخالفِ سرسختِ شکل‌گیریِ چنین اندیشه و راهکاری هستند: حامیانِ تحریم و انزوا، در ایران؛ حامیانِ تحریم و آشوب، در خارج. اقلیتِ مخالفِ "جمهورِ" ملت، در ایران؛ حامیانِ فشارِ حداکثری بر همین جمهور، در خارج.
❗️ همپیمانانِ بالفعلِ ایتامار بِن‌گِویر و دیگر دشمنانِ سرسختِ تمامیّت و موجودیّتِ ایران، در داخل؛ و همپیمانانِ ایرانی‌الاصل و بالفعلِ ایتامار بِن‌گِویر و دیگر دشمنانِ سرسختِ تمامیّت و موجودیّتِ ایران، در خارج.
❗️نخستین گامِ ملی در جهتِ مدیریتِ ضرورتِ فوق‌الذکر، ضرورتِ گذار از این دو گروه در مرحله‌یِ کنونی است. کم‌هزینه‌ترین و خشونت‌پرهیزترین راهکار برای گذار از این دو گروهِ ظاهراً متضاد ولی باطناً همزاد و مشترک‌المنافع، همزمان در داخل و در خارج، انتخابی است که فرصتِ بوجودآمده دربرابرِ مردم قرار داده است. باید از این فرصت استفاده کرد. انفعال دربرابر فرصت، توهین به شعورِ سیاسی است.
❗️برای به‌حاشیه بازگرداندنِ امثالِ زاکانی و وحیدی در داخل، و حامیانِ خارجیِ فشارِ حداکثری در خارج، مشروعیت و کارآمدیِ هیچ ابزاری بیش از مشارکت نیست، هرچند با امکاناتِ محدود.
❗️ ناخدا آنی است که با هر بادی، کشتی را به مقصد نزدیک‌تر کند. دستآوردِ حداقلیِ این مشارکت در این خواهد بود که به حامیانِ تحریمِ سیاست و ترقیبِ جنگ و آشوب در داخل و خارج بگوئیم: مردم شما را نمی‌خواهند!
❗️مدیریتِ گذار در چشم‌اندازِ قابلِ‌رؤیتِ آتی، مستلزمِ دردست‌داشتنِ برگی است با خواست و با اثرِ انگشتِ مردم؛ کیفیتِ بیانِ این خواست و اخذِ آن برگ، در شرایطِ کنونی، هرچند محدود و به‌دور از معیارهایِ آرمانیِ ما باشد. سیاست یعنی استفاده از آنچه داریم برای به‌دست‌آوردنِ آنچه نداریم.
❗️برای رسیدن به پلاتفرمی تئوریک که بتوان براساسِ آن و با پیشگامیِ داخل، طرحی نو درانداخت و دولتی نوین تدوین کرد، باید، نخست، از حامیانِ تحریم در داخل و در خارج همزمان عبور کرد.
❗️نادان در سیاست همان نقشی را دارد، که پراید در صنعتِ خودرو: عاملِ مرگ‌ومیر.
انتخابی که در پیشِ‌رو داریم، انتخابی است میانِ انحطاط در انفعال از یک سو، و بازگرداندنِ روحیه به مردم و مردم به صحنه از سوی دیگر. انتخاب میانِ تحریم و تشریک. انتخاب میانِ شعار و شعور.
❗️تنقیه‌یِ سیاست از لجن، مستلزمِ لایروبیِ گفتمانِ سیاسی، مناصبِ اجرایی و بلندگوهایِ رسانه‌ای از حامیانِ تحریم و فشارِ حداکثری است. لایروبیِ سیاست از آنهایی که در داخل می‌گویند "تحریم یک نعمت است"، و از آنهایی که در خارج می‌گویند هرگونه کاهشِ فشارهایِ تحریمی، مماشات با رژیمی است که می‌گوید تحریم یک نعمت است!
❗️در سیاست، لایروبی با رأی آغاز می‌شود. با رأی آغاز می‌شود، با اراده و اقتدار ادامه می‌یابد. نخستین گام، نخستین انتخاب خواهد بود، نه آخرین انتخاب.
@Roshanfkrane
🖌 #رامین_پرهام
❗️نتیجه‌یِ انتخابِ پیشِ‌رو هرچه باشد، از یک حالت خارج نیست: ایران مُلتهب‌تر خواهد شد. نتیجه هرچه باشد، هم جامعه مُلتهب‌تر از امروز خواهد شد و هم اِلیت‌هایِ جامعه دوقطبی‌تر و مُلتهب‌تر از دیروز. ایران تا از این دورانِ سلبیِ التهاب عبور نکند، واردِ دورانِ ایجابیِ گذار نخواهد شد: گذار از خطرناک‌ترین جریان‌هایِ سیاسیِ داخلی و خارجی، چون گامِ نخست در گذار از وضع موجود به وضع مطلوب.
❗️تا ریشه‌یِ درخت به حوالیِ اعماقِ جهنم نرسد، شاخ‌وبرگ میوه نمی‌دهد.
التهابِ کنونی آبستنِ التهاب‌هایِ آتی است. سیاست یعنی پیشگیری از ضرر و ممکن‌ساختنِ ضرورت. ضرورتِ امروزِ ما، مدیریتِ هرچه‌کم‌هزینه‌ترِ التهابِ پیشِ‌رو است. مدیریتِ التهاب‌هایِ سیاسی، نسلی، اقتصادی، اجتماعی، انتخاباتی، مرزی و منطقه‌ایِ پیشِ‌رو در ایران، مستلزمِ حفظِ امنیتِ کلانِ ملی و امنیتِ کلا‌نشهرهایِ کشور است. و این مهم، خود مستلزمِ پیوستنِ بخشِ تعین‌کننده‌ای از نیروهایِ مسلح ایران به راهبردِ گذارِ کم‌هزینه از وضع موجود به وضع مطلوب است.
❗️دو گروه، دو قطبِ ظاهراً متضاد ولی باطناً همزاد و مشترک‌المنافع، مخالفِ سرسختِ شکل‌گیریِ چنین اندیشه و راهکاری هستند: حامیانِ تحریم و انزوا، در ایران؛ حامیانِ تحریم و آشوب، در خارج. اقلیتِ مخالفِ "جمهورِ" ملت، در ایران؛ حامیانِ فشارِ حداکثری بر همین جمهور، در خارج.
❗️ همپیمانانِ بالفعلِ ایتامار بِن‌گِویر و دیگر دشمنانِ سرسختِ تمامیّت و موجودیّتِ ایران، در داخل؛ و همپیمانانِ ایرانی‌الاصل و بالفعلِ ایتامار بِن‌گِویر و دیگر دشمنانِ سرسختِ تمامیّت و موجودیّتِ ایران، در خارج.
❗️نخستین گامِ ملی در جهتِ مدیریتِ ضرورتِ فوق‌الذکر، ضرورتِ گذار از این دو گروه در مرحله‌یِ کنونی است. کم‌هزینه‌ترین و خشونت‌پرهیزترین راهکار برای گذار از این دو گروهِ ظاهراً متضاد ولی باطناً همزاد و مشترک‌المنافع، همزمان در داخل و در خارج، انتخابی است که فرصتِ بوجودآمده دربرابرِ مردم قرار داده است. باید از این فرصت استفاده کرد. انفعال دربرابر فرصت، توهین به شعورِ سیاسی است.
❗️برای به‌حاشیه بازگرداندنِ امثالِ زاکانی و وحیدی در داخل، و حامیانِ خارجیِ فشارِ حداکثری در خارج، مشروعیت و کارآمدیِ هیچ ابزاری بیش از مشارکت نیست، هرچند با امکاناتِ محدود.
❗️ ناخدا آنی است که با هر بادی، کشتی را به مقصد نزدیک‌تر کند. دستآوردِ حداقلیِ این مشارکت در این خواهد بود که به حامیانِ تحریمِ سیاست و ترقیبِ جنگ و آشوب در داخل و خارج بگوئیم: مردم شما را نمی‌خواهند!
❗️مدیریتِ گذار در چشم‌اندازِ قابلِ‌رؤیتِ آتی، مستلزمِ دردست‌داشتنِ برگی است با خواست و با اثرِ انگشتِ مردم؛ کیفیتِ بیانِ این خواست و اخذِ آن برگ، در شرایطِ کنونی، هرچند محدود و به‌دور از معیارهایِ آرمانیِ ما باشد. سیاست یعنی استفاده از آنچه داریم برای به‌دست‌آوردنِ آنچه نداریم.
❗️برای رسیدن به پلاتفرمی تئوریک که بتوان براساسِ آن و با پیشگامیِ داخل، طرحی نو درانداخت و دولتی نوین تدوین کرد، باید، نخست، از حامیانِ تحریم در داخل و در خارج همزمان عبور کرد.
❗️نادان در سیاست همان نقشی را دارد، که پراید در صنعتِ خودرو: عاملِ مرگ‌ومیر.
انتخابی که در پیشِ‌رو داریم، انتخابی است میانِ انحطاط در انفعال از یک سو، و بازگرداندنِ روحیه به مردم و مردم به صحنه از سوی دیگر. انتخاب میانِ تحریم و تشریک. انتخاب میانِ شعار و شعور.
❗️تنقیه‌یِ سیاست از لجن، مستلزمِ لایروبیِ گفتمانِ سیاسی، مناصبِ اجرایی و بلندگوهایِ رسانه‌ای از حامیانِ تحریم و فشارِ حداکثری است. لایروبیِ سیاست از آنهایی که در داخل می‌گویند "تحریم یک نعمت است"، و از آنهایی که در خارج می‌گویند هرگونه کاهشِ فشارهایِ تحریمی، مماشات با رژیمی است که می‌گوید تحریم یک نعمت است!
❗️در سیاست، لایروبی با رأی آغاز می‌شود. با رأی آغاز می‌شود، با اراده و اقتدار ادامه می‌یابد. نخستین گام، نخستین انتخاب خواهد بود، نه آخرین انتخاب.
@Roshanfkrane