خلاصه ای از زندگی نامه بانوی بزرگوار
#پروین_اعتصامی
کانال روشنفکران
زادروز : ۲۵ اسفند ۱۲۸۵
درگذشت : ۱۵ فروردین ۱۳۲۰
پروین اعتصامی شاعر سرشناس ایرانی است. از او همچنین با عنوان «مشهورترین شاعر زن ایرانی» یاد میکنند.
از پروین اعتصامی یک دیوان اشعار چاپ و منتشر شده است.
عمدهی شهرت او به دلیل استفاده از سبک شعر «مناظره» در اشعارش است.
پروین اعتصامی (Parvin E'tesami)، با نام اصلی #رخشنده_اعتصامی،
در تاریخ 25 اسفند 1285 در شهر تبریز به دنیا آمد.
پدر او، یوسف اعتصامی آشتیانی، علاقهی زیادی به فرهنگ و ادبیات داشت و در آن زمان در انتشار ماهنامهی ادبی «بهار» همکاری میکرد.
در سال 1288، پدر پروین اعتصامی نمایندهی مردم تبریز در مجلس شد و به همین دلیل، زمانی که پروین تنها 6 سال داشت، با خانوادهاش از تبریز به تهران آمدند.
او آخرین فرزند خانواده بود و سه برادر بزرگتر از خود داشت.
تحصیلات اولیهی پروین اعتصامی در خانه و زیر نظر پدر شکل گرفت.
سپس او به مدرسهی آمریکایی در تهران رفت و به عنوان شاگرد ممتاز، تحصیلاتش را در همین مدرسه به پایان رسانید.
پروین اعتصامی سرودن شعر را از 7سالگی آغاز کرد و در دوران نوجوانی، اشعار او به اوج پختگی و زیبایی رسیدند. در تمام این دوران، پدرش همراه و یاور او بود و نهایت تلاش خود را برای شکوفایی دخترش در شعر و ادبیات میکرد.
جایگاه پدر، به عنوان فعال سیاسی و فرهنگی، زمینه را برای آشنایی پروین اعتصامی با سایر شعرا و چهرههای شاخص آن زمان فراهم میکرد.
از جمله میتوان به ارتباط با اشخاص بزرگی همچون علی اکبر دهخدا، ملکالشعرای بهار و عباس اقبال آشتیانی اشاره کرد که پروین را به سرودن اشعار بیشتر تشویق میکردند و به او انگیزه میدادند.
در سال 1313 پروین اعتصامی با یکی از افسران شهربانی وقت ازدواج کرد و همراه او به کرمانشاه رفت، اما روحیهی لطیف و شاعرانهی او تضاد زیادی با چهارچوبهای فکری و نظامی همسرش داشت و این ازدواج چند ماه بیشتر دوام نیاورد.
این جدایی، تا حدودی پروین اعتصامی را به انزوا برد. هر چند در همین دوران بود که او توانست نخستین دیوان اشعارش را منتشر کند و به عنوان کتابدار در دانشسرای عالی مشغول به کار شود.
انزوای پروین اعتصامی با مرگ پدرش در سال 1316 اوج گرفت و او ارتباط خود را با طیف وسیعی از اطرافیان محدود کرد.
سرانجام در سال 1320 پروین اعتصامی در حالی که تنها 34 سال داشت و خود را برای چاپ دوم دیوان اشعارش آماده میکرد، به بیماری حصبه مبتلا شد و در 15 فروردینماه همان سال چشم از جهان فروبست.
او را در آرامگاه خانوادگیشان در حرم حضرت معصومه در قم به خاک سپردهاند.
از پروین اعتصامی تنها یک دیوان اشعار منتشر شده است. او در دیوان اشعار خود به مضامینی همچون ظلمستیزی، عدالتخواهی، و حمایت از محرومان و ستمدیدگان اشاره میکند.
تأکید بیشتر پروین اعتصامی در اشعارش بر «مناظره» است. تا جایی که بیش از 70 عنوان از اشعار او در این قالب سروده شدهاند و میتوان نوعی مناظره و پرسش و پاسخ را در آنها دید.
نخستین چاپ دیوان اشعار پروین اعتصامی در سال 1314 اتفاق افتاد.
این کتاب را چاپخانهی مجلس شورای ملی منتشر کرد و ملکالشعرای بهار مقدمهای بر آن نوشت.
دیوان اشعار پروین اعتصامی امروز نیز با استقبال بالایی از سوی خوانندگان مواجه است
#فرهنگ
@Roshanfkrane
#پروین_اعتصامی
کانال روشنفکران
زادروز : ۲۵ اسفند ۱۲۸۵
درگذشت : ۱۵ فروردین ۱۳۲۰
پروین اعتصامی شاعر سرشناس ایرانی است. از او همچنین با عنوان «مشهورترین شاعر زن ایرانی» یاد میکنند.
از پروین اعتصامی یک دیوان اشعار چاپ و منتشر شده است.
عمدهی شهرت او به دلیل استفاده از سبک شعر «مناظره» در اشعارش است.
پروین اعتصامی (Parvin E'tesami)، با نام اصلی #رخشنده_اعتصامی،
در تاریخ 25 اسفند 1285 در شهر تبریز به دنیا آمد.
پدر او، یوسف اعتصامی آشتیانی، علاقهی زیادی به فرهنگ و ادبیات داشت و در آن زمان در انتشار ماهنامهی ادبی «بهار» همکاری میکرد.
در سال 1288، پدر پروین اعتصامی نمایندهی مردم تبریز در مجلس شد و به همین دلیل، زمانی که پروین تنها 6 سال داشت، با خانوادهاش از تبریز به تهران آمدند.
او آخرین فرزند خانواده بود و سه برادر بزرگتر از خود داشت.
تحصیلات اولیهی پروین اعتصامی در خانه و زیر نظر پدر شکل گرفت.
سپس او به مدرسهی آمریکایی در تهران رفت و به عنوان شاگرد ممتاز، تحصیلاتش را در همین مدرسه به پایان رسانید.
پروین اعتصامی سرودن شعر را از 7سالگی آغاز کرد و در دوران نوجوانی، اشعار او به اوج پختگی و زیبایی رسیدند. در تمام این دوران، پدرش همراه و یاور او بود و نهایت تلاش خود را برای شکوفایی دخترش در شعر و ادبیات میکرد.
جایگاه پدر، به عنوان فعال سیاسی و فرهنگی، زمینه را برای آشنایی پروین اعتصامی با سایر شعرا و چهرههای شاخص آن زمان فراهم میکرد.
از جمله میتوان به ارتباط با اشخاص بزرگی همچون علی اکبر دهخدا، ملکالشعرای بهار و عباس اقبال آشتیانی اشاره کرد که پروین را به سرودن اشعار بیشتر تشویق میکردند و به او انگیزه میدادند.
در سال 1313 پروین اعتصامی با یکی از افسران شهربانی وقت ازدواج کرد و همراه او به کرمانشاه رفت، اما روحیهی لطیف و شاعرانهی او تضاد زیادی با چهارچوبهای فکری و نظامی همسرش داشت و این ازدواج چند ماه بیشتر دوام نیاورد.
این جدایی، تا حدودی پروین اعتصامی را به انزوا برد. هر چند در همین دوران بود که او توانست نخستین دیوان اشعارش را منتشر کند و به عنوان کتابدار در دانشسرای عالی مشغول به کار شود.
انزوای پروین اعتصامی با مرگ پدرش در سال 1316 اوج گرفت و او ارتباط خود را با طیف وسیعی از اطرافیان محدود کرد.
سرانجام در سال 1320 پروین اعتصامی در حالی که تنها 34 سال داشت و خود را برای چاپ دوم دیوان اشعارش آماده میکرد، به بیماری حصبه مبتلا شد و در 15 فروردینماه همان سال چشم از جهان فروبست.
او را در آرامگاه خانوادگیشان در حرم حضرت معصومه در قم به خاک سپردهاند.
از پروین اعتصامی تنها یک دیوان اشعار منتشر شده است. او در دیوان اشعار خود به مضامینی همچون ظلمستیزی، عدالتخواهی، و حمایت از محرومان و ستمدیدگان اشاره میکند.
تأکید بیشتر پروین اعتصامی در اشعارش بر «مناظره» است. تا جایی که بیش از 70 عنوان از اشعار او در این قالب سروده شدهاند و میتوان نوعی مناظره و پرسش و پاسخ را در آنها دید.
نخستین چاپ دیوان اشعار پروین اعتصامی در سال 1314 اتفاق افتاد.
این کتاب را چاپخانهی مجلس شورای ملی منتشر کرد و ملکالشعرای بهار مقدمهای بر آن نوشت.
دیوان اشعار پروین اعتصامی امروز نیز با استقبال بالایی از سوی خوانندگان مواجه است
#فرهنگ
@Roshanfkrane
Telegram
attach 📎