#تیکه_کتاب
کانال روشنفکران
#فروید پی برد که تمدن بشر او را خوشبخت نکرده است. بشر تمدن را به وجود آورده بود تا کمی از دست بلایای طبیعی، بیماری و مرگ احساس امنیت کند. اما حالا تمدن او را مجبور میکند از غرایز حیوانی اش چشم بپوشد و انسان از این خوشش نمی آید. به جبران، به جایگزین‌های محقرانه‌ای چون کار، عشق یا الكل پناه میبرد و میکوشد از طریق حل شدن در توده(گروه)، شوربختی‌های خصوصی اش را از یاد ببرد.
در «توده های مصنوعی» مثل ارتش، حکومت یا کلیسا، هر فردی به لحاظ لیبیدویی(انگیزه) به رهبر و دیگر افراد آن توده وابسته است، چیزی که دست کم تا حدی تسلا بخش است. تحلیلِ بی چون و چرای پرفسور چنین بود که این‌ها هم راه حل‌هایی چندان جدی نیستند، چرا که در مورد مذهب یا ساختارهای شبیه به آن مسئله چیزی جز یک روانرنجوری اجباری جهانی نیست.
مردم اول برای خودشان یک پدر-خدای سختگیر خلق میکنند و بعد میخواهند با توسل به مراسمی پوچ دلش را به دست بیاورند. به نظر فروید، علم واقع‌گرا تنها راه خروج از این تنگناست.
من(نویسنده)جرات ندارم در این مورد که آیا او حق داشت یا نه، داوری کنم.
منبع: خاطرات کاناپه‌ی فروید
نوشته: #کریستیان_موزر
ترجمه: ناصر غیاثی
#اندیشه #زیگموند_فروید
@Roshanfkrane
کانال روشنفکران
#فروید پی برد که تمدن بشر او را خوشبخت نکرده است. بشر تمدن را به وجود آورده بود تا کمی از دست بلایای طبیعی، بیماری و مرگ احساس امنیت کند. اما حالا تمدن او را مجبور میکند از غرایز حیوانی اش چشم بپوشد و انسان از این خوشش نمی آید. به جبران، به جایگزین‌های محقرانه‌ای چون کار، عشق یا الكل پناه میبرد و میکوشد از طریق حل شدن در توده(گروه)، شوربختی‌های خصوصی اش را از یاد ببرد.
در «توده های مصنوعی» مثل ارتش، حکومت یا کلیسا، هر فردی به لحاظ لیبیدویی(انگیزه) به رهبر و دیگر افراد آن توده وابسته است، چیزی که دست کم تا حدی تسلا بخش است. تحلیلِ بی چون و چرای پرفسور چنین بود که این‌ها هم راه حل‌هایی چندان جدی نیستند، چرا که در مورد مذهب یا ساختارهای شبیه به آن مسئله چیزی جز یک روانرنجوری اجباری جهانی نیست.
مردم اول برای خودشان یک پدر-خدای سختگیر خلق میکنند و بعد میخواهند با توسل به مراسمی پوچ دلش را به دست بیاورند. به نظر فروید، علم واقع‌گرا تنها راه خروج از این تنگناست.
من(نویسنده)جرات ندارم در این مورد که آیا او حق داشت یا نه، داوری کنم.
منبع: خاطرات کاناپه‌ی فروید
نوشته: #کریستیان_موزر
ترجمه: ناصر غیاثی
#اندیشه #زیگموند_فروید
@Roshanfkrane