This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
#ترامپ :
خدا برای سخنرانی من باران را #قطع کرد! و درست بعداز سخنرانی من دوباره باران بارید
#هاله_نور
#پوپولیسم
#تکرار_تاریخ
#ورژن_آمریکایی
🆔👉 @Roshanfkrane ✍
شباهتی بی نظیر😄
خدا برای سخنرانی من باران را #قطع کرد! و درست بعداز سخنرانی من دوباره باران بارید
#هاله_نور
#پوپولیسم
#تکرار_تاریخ
#ورژن_آمریکایی
🆔👉 @Roshanfkrane ✍
شباهتی بی نظیر😄
#تکرار_تاریخ
♦️کوکاکولای سفید، یک نوشیدنی غیرامپریالیستی!
✍️ #مهدی_تدینی
🔹کوکاکولا تا دهۀ ۱۹۴۰ چنان در زندگی روزمرۀ آمریکاییها جا باز کرده بود که گویی به بخشی از فرهنگ آمریکایی تبدیل شده بود. اولین لیوانِ کوکاکولا در یک داروخانۀ محقر و به منزلۀ یک نوشیدنی دارویی دقیقاً در هشتم مه ۱۸۸۶ ساخته و سر کشیده شد (۱۳۴ سال و چهار ماه پیش). روایت تاریخ کوکاکولا که خود مشتی نمونۀ خروار از تاریخ اقتصادی آمریکاست، بماند برای نوشتاری دیگر. در اینجا میخواهم بگویم چگونه میتوان کوکاکولا را از یک «نوشیدنیِ امپریالیستی» به یک نوشیدنی غیرامپریالیستی تبدیل کرد، با همان طعم، البته بدون آن رنگ امپریالیستیِ قهوهایِ سوخته!
برای اینکه بدانیم کوکاکولا چطور سفید شد، باید برویم به شوروی. گئورگی ژوکوف، یکی از نامدارترین ژنرالهای روس است. در جنگ جهانی دوم از مسکو پیروزمندانه دفاع کرد، سال بعد (۱۹۴۳) پیروزِ نبرد استالینگراد شد و دو سال بعد هم فاتح برلین بود. شب نهم مه ۱۹۴۵، وقتی آلمان در برلین تسلیم شدن بیقیدوشرط خود را اعلام میکرد، گیرندۀ یادداشت تسلیم، ژنرال ژوکوف بود. از جمله سمتهای ژوکوف رئیس ستاد کل ارتش سرخ، مارشال اتحاد شوروی و وزارت دفاع شوروی (۱۹۵۵-۱۹۵۷) بود. حال اگر بلندپایهترین نظامی اتحاد شوروی که از قضا آنقدر هم خوشاقبال بود که از همۀ آن پاکسازیهای خونبارِ استالین در دهۀ ۱۹۳۰ قسر دررفته بود، هوس میکرد کولاکولای آمریکایی بنوشد، تکلیف چه بود؟ اگر استالین به طور تصادفی او را در حال نوشیدن این نوشیدنی امپریالیستی منحوس میدید، چه میشد. آدم عاقل در اتحاد شوروی میدانست که گول نشانهای نظامی آویخته به سینهاش را نباید بخورد! اگر نشانها و مدالهایش تا روی زانویش هم بیاید، باز تا جوخۀ اعدام یک شب فاصله دارد... اما طعم کوکاکولا چه میشود؟ میارزد کسی عنوان و مقام و حتی جانش را به خاطر این نوشیدنیِ کوفتی به خطر اندازد؟
اما دوست آن است که گیرد دست دوست، در پریشانی حالی و افسردگی... نظامیها در دنیا همیشه حس اخوتی با هم دارند، حتی اگر در دو سنگر رویاروی همدیگر آتش بر سر هم بریزند. تعلق به رستهای خاص نوعی قرابت بینالمللی پدید میآورد؛ هر چه این تعلق رستگی خاصتر باشد، قرابت و همدلی بینالمللی آنها هم بیشتر است. این مسئله از جمله میان نظامیان وجود دارد. نظامیان به دلیل اینکه پیش از شهروند بودن، «سربازمسلک»اند، این منش باعث میشود با نظامیان دیگر کشورها همحسی عمیقی داشته باشند. در جنگ جهانی دوم، آیزنهاور فرمانده نیروهای آمریکایی و خود از طرفداران کوکاکولا بود. اصلاً اجازه داده بود شرکت کولاکولا در نزدیک جبهه شعبۀ نوشابهپرکنی بزند! معتقد بود کوکانوشی روحیۀ سربازان را بالا میبرد.
پس از اشغال آلمان، آیزنهاور (که حتماً میدانید بعدها رئیسجمهور آمریکا هم شد)، طعم خاص کوکاکولا را به رفیق روس خود، گئورگی ژوکوف، چشانده بود. اما آن زمان دوران اشغالگری بود و چشم استالین از این گوشۀ دنیا دور بود. ژوکوف که نمیتوانست طعم کوکا را فراموش کند، از کلارک، یکی از ژنرالهای آمریکایی خواست که از شرکت کوکاکولا بپرسد آیا میتوانند نوعی کولا با همان طعم اما به رنگ سفید (رنگ ودکا) برای او تولید کنند؟ کلارک درخواست را به گوش رئیسجمهور ترومن رساند و ترومن درخواست را به گوش کوکاکولاییها. شیمیدانهای شرکت کوکاکولا هم این خواستۀ او را اجرا کردند و همان کولاکولا را بیرنگ درست کردند و در بطریهای شفاف با تشتکی مزین به ستارهای سرخ ــ نماد کمونیسم ــ برای ژوکوف میفرستادند.
ژوکوف از دولتمردان و نظامیان خوشاقبال شوروی بود که توانست تا مرگ استالین جایگاه خود را حفظ کند. پس از مرگ استالین برای مدتی حتی در پی خلأ قدرت پدیدآمده به مهرهای اساسی تبدیل شد؛ در واقع زیادی بزرگ شده بود و باید فکری برای سرنگونیاش میشد. پس از مرگ استالین خروشچوف در کنگرۀ بیستم آن سخنرانی معروف را علیه استالین و جنایاتش انجام داد. گروهی از بزرگان حزب علیه خروشچوف موضع گرفتند و چیزی نمانده بود او قافیه را ببازد. اما وقتی او در تنگنا افتاده بود، ژوکوف به عنوان بالاترین مقام ارتش جانب او را گرفت و تهدید کرد ارتش سرخ به نفع خروشچوف مداخله خواهد کرد و همین باعث ماندگاری خروشچوف در قدرت شد. اما این دِین برای این رهبر جدید آن هم در نظامی توتالیتر اصلاً خوشایند نیست. یک بار که ژوکوف به یوگسلاوی رفته بود، پیش از آنکه به وطن بازگردد، از همۀ مناصبش عزل شد و برای همیشه از قدرت کنار رفت.
از جمله افتخارات ژوکوف، در کنار افتخارات نظامی، این شد که فهمید چگونه میتوان یک نوشیدنی امپریالیستیـکاپیتالیستی را غیرامپریالیستی کرد!
#تاریخ #جالب
@Roshanfkrane
♦️کوکاکولای سفید، یک نوشیدنی غیرامپریالیستی!
✍️ #مهدی_تدینی
🔹کوکاکولا تا دهۀ ۱۹۴۰ چنان در زندگی روزمرۀ آمریکاییها جا باز کرده بود که گویی به بخشی از فرهنگ آمریکایی تبدیل شده بود. اولین لیوانِ کوکاکولا در یک داروخانۀ محقر و به منزلۀ یک نوشیدنی دارویی دقیقاً در هشتم مه ۱۸۸۶ ساخته و سر کشیده شد (۱۳۴ سال و چهار ماه پیش). روایت تاریخ کوکاکولا که خود مشتی نمونۀ خروار از تاریخ اقتصادی آمریکاست، بماند برای نوشتاری دیگر. در اینجا میخواهم بگویم چگونه میتوان کوکاکولا را از یک «نوشیدنیِ امپریالیستی» به یک نوشیدنی غیرامپریالیستی تبدیل کرد، با همان طعم، البته بدون آن رنگ امپریالیستیِ قهوهایِ سوخته!
برای اینکه بدانیم کوکاکولا چطور سفید شد، باید برویم به شوروی. گئورگی ژوکوف، یکی از نامدارترین ژنرالهای روس است. در جنگ جهانی دوم از مسکو پیروزمندانه دفاع کرد، سال بعد (۱۹۴۳) پیروزِ نبرد استالینگراد شد و دو سال بعد هم فاتح برلین بود. شب نهم مه ۱۹۴۵، وقتی آلمان در برلین تسلیم شدن بیقیدوشرط خود را اعلام میکرد، گیرندۀ یادداشت تسلیم، ژنرال ژوکوف بود. از جمله سمتهای ژوکوف رئیس ستاد کل ارتش سرخ، مارشال اتحاد شوروی و وزارت دفاع شوروی (۱۹۵۵-۱۹۵۷) بود. حال اگر بلندپایهترین نظامی اتحاد شوروی که از قضا آنقدر هم خوشاقبال بود که از همۀ آن پاکسازیهای خونبارِ استالین در دهۀ ۱۹۳۰ قسر دررفته بود، هوس میکرد کولاکولای آمریکایی بنوشد، تکلیف چه بود؟ اگر استالین به طور تصادفی او را در حال نوشیدن این نوشیدنی امپریالیستی منحوس میدید، چه میشد. آدم عاقل در اتحاد شوروی میدانست که گول نشانهای نظامی آویخته به سینهاش را نباید بخورد! اگر نشانها و مدالهایش تا روی زانویش هم بیاید، باز تا جوخۀ اعدام یک شب فاصله دارد... اما طعم کوکاکولا چه میشود؟ میارزد کسی عنوان و مقام و حتی جانش را به خاطر این نوشیدنیِ کوفتی به خطر اندازد؟
اما دوست آن است که گیرد دست دوست، در پریشانی حالی و افسردگی... نظامیها در دنیا همیشه حس اخوتی با هم دارند، حتی اگر در دو سنگر رویاروی همدیگر آتش بر سر هم بریزند. تعلق به رستهای خاص نوعی قرابت بینالمللی پدید میآورد؛ هر چه این تعلق رستگی خاصتر باشد، قرابت و همدلی بینالمللی آنها هم بیشتر است. این مسئله از جمله میان نظامیان وجود دارد. نظامیان به دلیل اینکه پیش از شهروند بودن، «سربازمسلک»اند، این منش باعث میشود با نظامیان دیگر کشورها همحسی عمیقی داشته باشند. در جنگ جهانی دوم، آیزنهاور فرمانده نیروهای آمریکایی و خود از طرفداران کوکاکولا بود. اصلاً اجازه داده بود شرکت کولاکولا در نزدیک جبهه شعبۀ نوشابهپرکنی بزند! معتقد بود کوکانوشی روحیۀ سربازان را بالا میبرد.
پس از اشغال آلمان، آیزنهاور (که حتماً میدانید بعدها رئیسجمهور آمریکا هم شد)، طعم خاص کوکاکولا را به رفیق روس خود، گئورگی ژوکوف، چشانده بود. اما آن زمان دوران اشغالگری بود و چشم استالین از این گوشۀ دنیا دور بود. ژوکوف که نمیتوانست طعم کوکا را فراموش کند، از کلارک، یکی از ژنرالهای آمریکایی خواست که از شرکت کوکاکولا بپرسد آیا میتوانند نوعی کولا با همان طعم اما به رنگ سفید (رنگ ودکا) برای او تولید کنند؟ کلارک درخواست را به گوش رئیسجمهور ترومن رساند و ترومن درخواست را به گوش کوکاکولاییها. شیمیدانهای شرکت کوکاکولا هم این خواستۀ او را اجرا کردند و همان کولاکولا را بیرنگ درست کردند و در بطریهای شفاف با تشتکی مزین به ستارهای سرخ ــ نماد کمونیسم ــ برای ژوکوف میفرستادند.
ژوکوف از دولتمردان و نظامیان خوشاقبال شوروی بود که توانست تا مرگ استالین جایگاه خود را حفظ کند. پس از مرگ استالین برای مدتی حتی در پی خلأ قدرت پدیدآمده به مهرهای اساسی تبدیل شد؛ در واقع زیادی بزرگ شده بود و باید فکری برای سرنگونیاش میشد. پس از مرگ استالین خروشچوف در کنگرۀ بیستم آن سخنرانی معروف را علیه استالین و جنایاتش انجام داد. گروهی از بزرگان حزب علیه خروشچوف موضع گرفتند و چیزی نمانده بود او قافیه را ببازد. اما وقتی او در تنگنا افتاده بود، ژوکوف به عنوان بالاترین مقام ارتش جانب او را گرفت و تهدید کرد ارتش سرخ به نفع خروشچوف مداخله خواهد کرد و همین باعث ماندگاری خروشچوف در قدرت شد. اما این دِین برای این رهبر جدید آن هم در نظامی توتالیتر اصلاً خوشایند نیست. یک بار که ژوکوف به یوگسلاوی رفته بود، پیش از آنکه به وطن بازگردد، از همۀ مناصبش عزل شد و برای همیشه از قدرت کنار رفت.
از جمله افتخارات ژوکوف، در کنار افتخارات نظامی، این شد که فهمید چگونه میتوان یک نوشیدنی امپریالیستیـکاپیتالیستی را غیرامپریالیستی کرد!
#تاریخ #جالب
@Roshanfkrane
🔸ما مردم عادی خسته از هر گونه #تحقیر، تحمیق، #تکرار و هر چه ناعدالتیست، شدهایم! پرسش این است چطور و چگونه بیشتر #روزنامهنگاران #روشنفکران #اساتیددانشگاه و #روحانیت حوزوی هر چه فضا سخت و بستهتر میشود به همان شکل در آمده و برای آن توجیه، منطق و فلسفه پیروزی میبافند؟
#امیدفراغت روزنامهنگار
@Roshanfkrane
#امیدفراغت روزنامهنگار
@Roshanfkrane