☀️یکم #دی
روز آشتی و برابری
شب اورمزد آمد و ماه #دی
ز گفتن بیاسای و بردار #مِی!
#فردوسی
🌤آغازین روز ماه دی، روز زایش مهر، برآمدن دوبارهی خورشید و بلند شدن روزها پس از شب چله، اورمزد روز ، خور روز و "خرمروز" نامیده میشد
و آغازگر جشن های #دیگان بود.
این نامگذاری در پیوند با باور به روز خورشید و زایش مهر است. همچنین گفته میشود در روزگار ساسانیان خرمدینان روز نخست دی را خرمروز نامیده بودند
در "خور روز" جنگ دشمنی و کشتار جانواران ناپسند بود دشمنان ايران نیز این را میدانستند و در این روز آتشبس میشد و گاهی همين آتشبس کوتاه به آشتی پایدار میانجاميد
🌲در این روز ایرانیان در برابر درخت سرو میايستادند و پیمان میبستند كه تا سال پسین یک نهال سرو ديگر بکارند و اینگونه دلگرم به آیندهای روشن میشدند
.
سرو در #فرهنگ_آریایی نماد #ایستادگیست
پس از تازشهای پیدرپی به خاک و #فرهنگ_ایران، سرو در #هنر و نمادهای ایرانی اندکی خم شد، ولی نشکست
🌲🌲🌲🌲🌲🌲🌲🌲
#دانستنی
#فرهنگ
@Roshanfkrane
روز آشتی و برابری
شب اورمزد آمد و ماه #دی
ز گفتن بیاسای و بردار #مِی!
#فردوسی
🌤آغازین روز ماه دی، روز زایش مهر، برآمدن دوبارهی خورشید و بلند شدن روزها پس از شب چله، اورمزد روز ، خور روز و "خرمروز" نامیده میشد
و آغازگر جشن های #دیگان بود.
این نامگذاری در پیوند با باور به روز خورشید و زایش مهر است. همچنین گفته میشود در روزگار ساسانیان خرمدینان روز نخست دی را خرمروز نامیده بودند
در "خور روز" جنگ دشمنی و کشتار جانواران ناپسند بود دشمنان ايران نیز این را میدانستند و در این روز آتشبس میشد و گاهی همين آتشبس کوتاه به آشتی پایدار میانجاميد
🌲در این روز ایرانیان در برابر درخت سرو میايستادند و پیمان میبستند كه تا سال پسین یک نهال سرو ديگر بکارند و اینگونه دلگرم به آیندهای روشن میشدند
.
سرو در #فرهنگ_آریایی نماد #ایستادگیست
پس از تازشهای پیدرپی به خاک و #فرهنگ_ایران، سرو در #هنر و نمادهای ایرانی اندکی خم شد، ولی نشکست
🌲🌲🌲🌲🌲🌲🌲🌲
#دانستنی
#فرهنگ
@Roshanfkrane
سنگ نگاره های #تیمره ( خمین ) شکوه و اصالت #فرهنگ ایرانِ #باستان بردلِ صخره ها
کوهای زاگرس مرکزی 12هزار سال پیش در اواخر دوران پارینه سنگی و آغاز عصر نوسنگی مأمنی برای زیست برخی قبایلِ غارنشین بوده..
که امروز بقایای آن به صورت پراکنده در این منطقه هویداست
♦️خمین21000 سنگ نگاره
♦️ قزاقستان700 سنگ نگاره
قزاقستان در سال 2 #میلیارد_دلار درآمد از آنها کسب میکند و :
#خمین هیچ و دگر هیچ.!!!!
متولیانِ #فرهنگی در قزاقستان و آذربایجان با داشتن حدود هزار سنگ نگاره هرساله صدها هزار #گردشگر را به کشور خود کشانده و درآمدهای #میلیاردی
کسب میکنند.
در حالی که سنگ نگاره های کشف شده در #خمین به بیست ویک هزار میرسد...
اما کمترین استفاده از این پتانسیلِ بی مانند صورت نمی گیرد
#سنگ_نگاره
#تیمره
#گردشگری
#باستان
@Roshanfkrane
کوهای زاگرس مرکزی 12هزار سال پیش در اواخر دوران پارینه سنگی و آغاز عصر نوسنگی مأمنی برای زیست برخی قبایلِ غارنشین بوده..
که امروز بقایای آن به صورت پراکنده در این منطقه هویداست
♦️خمین21000 سنگ نگاره
♦️ قزاقستان700 سنگ نگاره
قزاقستان در سال 2 #میلیارد_دلار درآمد از آنها کسب میکند و :
#خمین هیچ و دگر هیچ.!!!!
متولیانِ #فرهنگی در قزاقستان و آذربایجان با داشتن حدود هزار سنگ نگاره هرساله صدها هزار #گردشگر را به کشور خود کشانده و درآمدهای #میلیاردی
کسب میکنند.
در حالی که سنگ نگاره های کشف شده در #خمین به بیست ویک هزار میرسد...
اما کمترین استفاده از این پتانسیلِ بی مانند صورت نمی گیرد
#سنگ_نگاره
#تیمره
#گردشگری
#باستان
@Roshanfkrane
🎋 #ایران 22-اسفند1363 درگذشت #دکترحسین_گل_گلاب ٫خالق سرود ایران ای #مرزپرگوهر
✍️ #دکترحسین_گل_گلاب ، (۱۲۷۶ تهران - ۱۳۶۳ تهران) گیاهشناس، ادیب، نویسنده، شاعر، مترجم، استاد دانشگاه، نوازنده، موسیقیدان، عکاس و هنرمند ایرانی بود.
او به زبانهای فرانسه، انگلیسی، روسی، عربی و لاتین تسلط داشت و در زمینه معادلیابی برای واژههای علمی از متخصصان #فرهنگستان ایران بود.
#دکترحسین_گل_گلاب آمیختهیی از علم و فضیلت و هنر بود و خدمات شایانی به #هنر و #فرهنگ ایران کرد.
یکی از کارهای بسیار ارزشمند استاد گل گلاب،
🎼 #سرود ای ایران است که یکی از پرارزشترین سرودهای میهنی کشور ما، و سرود رسمی شورای ملی مقاومت ایران است.
وی فرزند مصورالملک، نقاش معروف بود.
از کودکی پدرش او را به آموختن #موسیقی تشویق کرد
7 او در جوانی محضر بزرگترین استادان زمان خود یعنی آقاحسینقلی و درویشخان را درک کرد و تار و سهتار را بهخوبی مینواخت.
با تأسیس مدرسه #موسیقی وزیری، او جزء اولین دسته از شاگردان مدرسه موسیقی وزیری بود.
➖ #خالقی یکجا درباره او نوشته:
”راستی که #گل_گلاب را میتوان معجونی از علم و فضیلت و هنر دانست“.
او از آغاز تأسیس دانشگاه تهران ، فعالیتهای علمی خودش را در دانشگاه شروع کرد و به تدریس فیزیولوژی گیاهی، گیاهشناسی و بیولوژی گیاهی، پرداخت. همچنین مسئولیت تحقیقات علمی گیاهشناسی دانشکده پزشکی را عهدهدار بود.
برخی از آثار علمی ارزنده این ”استاد ممتاز“ دانشگاه تهران عبارتند از:
3جلد کتاب #جغرافیای دبیرستانی، 9جلد کتاب #طبیعی دبیرستانی، کتاب کلاسیک گیاهشناسی و #فرهنگ گیاهان دارویی“ و اثر بزرگ ”راهنمای گیاهی“ که نتیجه 60سال کار مداوم استاد در زمینه تحقیق و تدریس علوم بود.
از هنرهای برجسته دکتر گلگلاب، ساختن سرودهای میهنی و حماسی و سرودن شعر بر روی چنین سرودههایی بود مانند سرود ”ای ایران“ و ”آذرآبادگان“ که در آنها بهقول شادروان خالقی تنها، نام «ایران» و «وطن» جلوهگر بود.
سرانجام این فرزانه علم و ادب در دوم اسفند ۱۳۶۳ در انزوا و تنهایی غریبی دیده از جهان فروبست.
یادش گرامی🌹
🖊 🗓 #تاریخ
#مناسبت
@Roshanfkrane
✍️ #دکترحسین_گل_گلاب ، (۱۲۷۶ تهران - ۱۳۶۳ تهران) گیاهشناس، ادیب، نویسنده، شاعر، مترجم، استاد دانشگاه، نوازنده، موسیقیدان، عکاس و هنرمند ایرانی بود.
او به زبانهای فرانسه، انگلیسی، روسی، عربی و لاتین تسلط داشت و در زمینه معادلیابی برای واژههای علمی از متخصصان #فرهنگستان ایران بود.
#دکترحسین_گل_گلاب آمیختهیی از علم و فضیلت و هنر بود و خدمات شایانی به #هنر و #فرهنگ ایران کرد.
یکی از کارهای بسیار ارزشمند استاد گل گلاب،
🎼 #سرود ای ایران است که یکی از پرارزشترین سرودهای میهنی کشور ما، و سرود رسمی شورای ملی مقاومت ایران است.
وی فرزند مصورالملک، نقاش معروف بود.
از کودکی پدرش او را به آموختن #موسیقی تشویق کرد
7 او در جوانی محضر بزرگترین استادان زمان خود یعنی آقاحسینقلی و درویشخان را درک کرد و تار و سهتار را بهخوبی مینواخت.
با تأسیس مدرسه #موسیقی وزیری، او جزء اولین دسته از شاگردان مدرسه موسیقی وزیری بود.
➖ #خالقی یکجا درباره او نوشته:
”راستی که #گل_گلاب را میتوان معجونی از علم و فضیلت و هنر دانست“.
او از آغاز تأسیس دانشگاه تهران ، فعالیتهای علمی خودش را در دانشگاه شروع کرد و به تدریس فیزیولوژی گیاهی، گیاهشناسی و بیولوژی گیاهی، پرداخت. همچنین مسئولیت تحقیقات علمی گیاهشناسی دانشکده پزشکی را عهدهدار بود.
برخی از آثار علمی ارزنده این ”استاد ممتاز“ دانشگاه تهران عبارتند از:
3جلد کتاب #جغرافیای دبیرستانی، 9جلد کتاب #طبیعی دبیرستانی، کتاب کلاسیک گیاهشناسی و #فرهنگ گیاهان دارویی“ و اثر بزرگ ”راهنمای گیاهی“ که نتیجه 60سال کار مداوم استاد در زمینه تحقیق و تدریس علوم بود.
از هنرهای برجسته دکتر گلگلاب، ساختن سرودهای میهنی و حماسی و سرودن شعر بر روی چنین سرودههایی بود مانند سرود ”ای ایران“ و ”آذرآبادگان“ که در آنها بهقول شادروان خالقی تنها، نام «ایران» و «وطن» جلوهگر بود.
سرانجام این فرزانه علم و ادب در دوم اسفند ۱۳۶۳ در انزوا و تنهایی غریبی دیده از جهان فروبست.
یادش گرامی🌹
🖊 🗓 #تاریخ
#مناسبت
@Roshanfkrane
Telegram
attach 📎
زرتشتیان دوگانه پرست نیستند.
کانال روشنفکران
زرتشتیان تنها ستایشگر مزدا اهورا (=دانا و دانش بزرگ هستی بخش) هستند.
دوگانه پرستی که برداشتی نادرست از واژهی «اَنگره مینو» و «سپنت مینو» است، یکی از تهمتهای ناآگاهان و نابخردان است که گاهی به پیروان اشوزرتشت نسبت میدهند و شاید باور بیگانگان بدخواه بوده که با فرهنگ و اندیشه ایرانی دشمنی دارند.
زرتشت باور دارد که «دو گوهر همزاد ولی ناهمگون»، جهان هستی را پدید آوردهاند و پس از آن نیز همچنان در روند زندگی و فرآیند هستی جریان دارند. مانند «مثبت و منفی»،«کنش و واکنش»،«کشش و رانش» و مانند اینها.
او هیچکدام از این گوهرها را بد نمیداند، بلکه آن دو گوهر و دو فروزه را نیاز زندگی مادی مَرتوگان(:بشر) میداند تا شب و روز به ریخت(:شکل) درآید، سیاهی و سپیدی پایدار باشد، گرما و سرما پدید آید و روشنایی از پس تاریکی گسترده شود، گردش روزگار، پویش و جنبش در کهکشان ادامه داشته باشد.
در پی بینش زرتشت که «دوگانگی در جهان مادی» را یادآوری میکند، آموزگار ایرانی اشاره میکند که این دو گوهر همزاد و ناهمگون، هرگاه در نهاد و اندیشه مَرتو(:انسان) پدیدار شود، کسی که از دانش و خرد بهره داشته باشد، از همازوری و پیوستگی این دو گوهر، «سپنت مینو» به چمار(:معنی) منش نیک و سازنده تراوش خواهد شد و آنکه که از خرد و دانایی بهره نگیرد و تنها از احساس ناپاک بهرهمند باشد، پیوستگی این دو گوهر در وجودش «انگره مینو» را پدیدار خواهد کرد.
همانگونه که خواجهی شیراز نیز در سرودهی زیبای خود که در سرآغاز نوشتهایم، به آن اشاره دارد.
انگره مینو (اندیشه ویرانگر)، همان که از مرتو(:انسان) کژاندیش بروز میکند در گویش پارسی به اهریمن تبدیل شدهاست.
کسانیکه از این فلسفه در بینش زرتشت آگاهی نداشتند، «اهریمن» را در برابر اهورامزدا(آگاهی و دانایی بیکران هستیمند) قرار داده و چنین پنداشتند که ایرانیان باستان به دو خدا باور داشتهاند، خدای بدی و خدای نیکی، ولی هیچگاه چنین نبودهاست.
اهریمن چیزی و پدیدهای نیست که از آغاز آفریده شده خداوند باشد بلکه سرشتِ مرتوگان(:بشر) کژاندیش آن را پدید آوردهاست بنابراین اهریمن در برابر سپنت مینو است و نه در برابر اهورامزدا.
مزدیسنان، تنها یک خدا را ستایش کرده و خواهند کرد که «اهورامزدا» نامیده میشود، فروزه(:صفتی) برای پروردگار یگانه (خداوند جان و آفریننده خرد).
#کورش_نیکنام موبد و پژوهشگر #فرهنگ ایران #باستان
#ارسالی #زرتشت
@Roshanfkrane
کانال روشنفکران
زرتشتیان تنها ستایشگر مزدا اهورا (=دانا و دانش بزرگ هستی بخش) هستند.
دوگانه پرستی که برداشتی نادرست از واژهی «اَنگره مینو» و «سپنت مینو» است، یکی از تهمتهای ناآگاهان و نابخردان است که گاهی به پیروان اشوزرتشت نسبت میدهند و شاید باور بیگانگان بدخواه بوده که با فرهنگ و اندیشه ایرانی دشمنی دارند.
زرتشت باور دارد که «دو گوهر همزاد ولی ناهمگون»، جهان هستی را پدید آوردهاند و پس از آن نیز همچنان در روند زندگی و فرآیند هستی جریان دارند. مانند «مثبت و منفی»،«کنش و واکنش»،«کشش و رانش» و مانند اینها.
او هیچکدام از این گوهرها را بد نمیداند، بلکه آن دو گوهر و دو فروزه را نیاز زندگی مادی مَرتوگان(:بشر) میداند تا شب و روز به ریخت(:شکل) درآید، سیاهی و سپیدی پایدار باشد، گرما و سرما پدید آید و روشنایی از پس تاریکی گسترده شود، گردش روزگار، پویش و جنبش در کهکشان ادامه داشته باشد.
در پی بینش زرتشت که «دوگانگی در جهان مادی» را یادآوری میکند، آموزگار ایرانی اشاره میکند که این دو گوهر همزاد و ناهمگون، هرگاه در نهاد و اندیشه مَرتو(:انسان) پدیدار شود، کسی که از دانش و خرد بهره داشته باشد، از همازوری و پیوستگی این دو گوهر، «سپنت مینو» به چمار(:معنی) منش نیک و سازنده تراوش خواهد شد و آنکه که از خرد و دانایی بهره نگیرد و تنها از احساس ناپاک بهرهمند باشد، پیوستگی این دو گوهر در وجودش «انگره مینو» را پدیدار خواهد کرد.
همانگونه که خواجهی شیراز نیز در سرودهی زیبای خود که در سرآغاز نوشتهایم، به آن اشاره دارد.
انگره مینو (اندیشه ویرانگر)، همان که از مرتو(:انسان) کژاندیش بروز میکند در گویش پارسی به اهریمن تبدیل شدهاست.
کسانیکه از این فلسفه در بینش زرتشت آگاهی نداشتند، «اهریمن» را در برابر اهورامزدا(آگاهی و دانایی بیکران هستیمند) قرار داده و چنین پنداشتند که ایرانیان باستان به دو خدا باور داشتهاند، خدای بدی و خدای نیکی، ولی هیچگاه چنین نبودهاست.
اهریمن چیزی و پدیدهای نیست که از آغاز آفریده شده خداوند باشد بلکه سرشتِ مرتوگان(:بشر) کژاندیش آن را پدید آوردهاست بنابراین اهریمن در برابر سپنت مینو است و نه در برابر اهورامزدا.
مزدیسنان، تنها یک خدا را ستایش کرده و خواهند کرد که «اهورامزدا» نامیده میشود، فروزه(:صفتی) برای پروردگار یگانه (خداوند جان و آفریننده خرد).
#کورش_نیکنام موبد و پژوهشگر #فرهنگ ایران #باستان
#ارسالی #زرتشت
@Roshanfkrane