◽آنچه در مورد اختلال نقص‌توجه-بیش‌فعالی(ADHD)، خوب می‌دانیم، تمامِ چیزی نیست که سرنوشت کودکان مبتلا به آن را تعیین می‌کند. آگاه بودن از ADHD، با آشنا بودن به تصویر پسربچه‌ی ناآرامی که نیاز به مصرف دارو و مراجعه‌ی منظم به روانپزشک دارد، تمام نمیشود.

دختران کم‌هیاهویی که اختلال شدید تمرکز را با تلاشی چندین برابر همسالان خود می‌پوشانند، پسربچه‌هایی که با وجود مصرف دارو و بهبود تمرکز، به دلیل تکانشگری، از جمع همسالان خود طرد میشوند، دانش‌آموز نوجوانی که علیرغم مراجعه منظم به روانپزشک، انگ کم‌هوش بودن را به دلیل تشخیص دیرهنگام یا افت تحصیلی ناشی از ADHD، با خود حمل می‌کند، جنبه‌های ناآشکاری از ADHD هستند که تاثیر آنها بر عزت نفس و آینده فرد مبتلا، گاه حتی بیشتر از صِرف علائم بیماری است.

جامع‌ترین ابزار در دسترس، برای تشخیص  ADHD‌ و ارزیابی ابعاد ناآشکار آن، مصاحبه‌ی روانپزشکی و اخذ تاریخچه دقیق است، و استناد به یافته‌های هر روش دیگری مانند نقشه مغزی(QEEG) برای تشخیص یا رد نقص‌توجه-بیش‌فعالی، دور شدن از حقایق علمی و نفع بیماران است.

#علی_نیک‌جو
#روان_پزشکی

@Roshanfkrane