فاصله لایحه حجاب با شرع و جامعه

میزگرد هم‌میهن درباره #حجاب باحضور
#محسن_برهانی حقوقدان
و
#فاطمه_علمدار جامعه شناس:
روشنفکران
برهانی:‌
♦️ اهداف و احکامی فراتر از این فقه به اسم فقه و حکم شرعی به جامعه ما تحمیل می‌شود.

♦️ وقتی این قانون را واکاوی می‌کنید، می‌بینید واژه‌های «برهنگی»، «بی‌عفتی»، «بی‌حجابی» و «بدپوششی» مدام تکرار می‌شود. این مفاهیم، شرعی هستند یا شرعی نیستند؟ اساسا این گزاره یعنی اخلاق و عفت عمومی، یک گزاره و ترم غیرشرعی است

♦️ آقایان سخاوتمندانه برای این عناوین مجازات تعیین می‌کنند، اولین و مهم‌ترین اشکال شرعی در قانون متولد می‌شود و آن عبارت است از «تعزیر امر مبهم». من می‌خواهم اشخاص را مجازات کنم. باید مشخص شود که این رفتار حدود و ثغورش چیست

علمدار :
♦️این ایده که بی‌حجابی نسبت مستقیم با تهدید خانواده دارد، از یک نگاه عمیق‌تری برمی‌خیزد و آن یک نوع خشونت‌‌ علیه مردان است. اینکه ما مردان را موجوداتی می‌دانیم که اگر با پدیده بی‌حجابی مواجه شوند،توانایی کنترل خودشان را ندارند و ناگزیر به‌سمت خیانت می‌روند‌

خبرنگار: شادی مکی
#انتقادات #اجتماعی #حقوقی #حجاب_اجباری

@Roshanfkrane

⛔️ مادرها ولایت ندارند!


🔸️ با نوزادم رفته‌ام به یک همایش.مسیر ورودی راهی برای عبور کالسکه ندارد. مرد خوش پوشی جلو می آید و کمکم می‌کند که کالسکه را از پله‌ها بالا ببرم و با مهربانی می‌گوید که خودش هم نوزاد دارد. ازش نمی‌پرسم بچه را کجا گذاشتی که توانستی بیایی به همایش. بدیهی است که بچه پیش مادرش است. این ولی اولین سوالی است که هرجا که بدون نوزادم می‌روم از من پرسیده می‌شود. من باید قبل از اینکه جایی بروم مشخص کرده باشم که نوزادم کجا می‌ماند در نبود من. چون بدیهی نیست که در نبود مادر، بچه پیش پدر می‌تواند باشد!

🔸️ جلسه دفاع رساله همسرم است. من در جلسه هستم و از نوزادمان مراقبت می‌کنم. جلسه به خوبی برگزار می‌شود و می‌رویم. هفته بعد، من سخنرانی دارم. همسرم با من می‌آید و مراقب نوزادمان است. جلسه که تمام می‌شود حضار برای همسرم دست می‌زنند به عنوان پدر نمونه‌ای که مراقب نوزاد بود تا مادرش بتواند سخنرانی کند. کسی در پایان جلسه دفاع همسرم برای من دست نزد!

🔸️ هر دو جلسه داریم. دوستی از نوزادمان مراقبت می‌کند. جلسه همسرم زودتر تمام می‌شود. همزمان، نوزادمان بی تاب شده. او به سرعت خودش را به خانه می‌رساند تا نوزادمان را آرام کند. من که میرسم، دوستمان میگوید: همسر خیلی خوبی داری. هر مرد دیگری بود عصبانی می‌شد و می‌گفت یعنی چی؟! بمونه خونه بچه‌اش رو بزرگ کنه!
همسر من قطعا مرد خوبی است. نه چون از فعالیت اجتماعی من عصبانی نمی‌شود و به عنوان پدر، از نوزادش مراقبت میکند؛ چون توانسته مقهور این نگاه رایج که مراقبت از فرزند را "وظیفه طبیعی و بدیهی" مادر می‌داند و "لطف و بزرگواری" پدر،نشود. نگاهی که هم پشتوانه قانونی دارد و هم فرهنگی.

🔸️ مادران، به اندازه موهای سرشان از همه این توصیه ها را می‌شنوند که تا بچه بزرگ شود کارهایت را کم کن و کمتر از خانه بیرون برو و اولویتت باید بچه‌ات باشد. این صدای بلند در یادآوری وظایف مادرانه و تلطیفش با گذاشتن بهشت زیر پای مادران و مقدس کردنشان، وقتی با سکوت کر کننده در مقابل قانونی که هیچ حقی برای مادر قائل نیست، مقایسه می‌شود وضعیت حیرت انگیزی را رقم می‌زند.

ما در جایی زندگی می‌کنیم که ماده ۱۱۸۰ قانون مدنی‌اش که مصوب سال ۱۳۰۷ است می‌گوید: "طفل صغیر تحت ولایت قهری پدر و جد پدری خود می‌باشد" و ماده‌های بعدی این ولایت را توضیح می‌دهند. اینکه پدر و جد پدری همزمان بر بچه‌های زیر ۱۸ سال ولایت دارند و حتی می‌توانند برای بعد از فوتشان هم وصی تعیین کنند تا در نگهداری و تربیت مواظبت کرده و اموالش را اداره کند (ماده ۱۱۸۸) و حتی به وصی هم این اختیار را بدهند که برای بعد از وفاتش برای مولی علیه، وصی تعیین کند (ماده۱۱۹۰). مادر در این دنیای اختیارات ولایی پدر و پدرشوهرش کجاست؟
مادر در کنار پدر، حضانت دارد و باید حقوق فرزند را رعایت کند (ماده۱۱۶۸) و سرپرستی فرزند تا ۷ سالگی با اوست (ماده۱۱۶۹). حضانت که می‌گویند یعنی نگهداری.یعنی مراقبت. یعنی همین وظیفه بدیهی که مادران باید انجام دهند و اگر انجام ندهند جامعه شماتتشان میکند.
ولایت ولی به پدر و اجداد پدری اجازه می‌دهد که فرزند را به قتل برسانند و قصاص نشوند (ماده ۳۰۱ قانون مجازات اسلامی) چون خودشان ولی دم هستند.اختیار خون فرزند را دارند، و اموالش را و...

🔸️ قانونی که از ولایت قهری پدر و اجداد پدری می‌گوید و حضانتی که میشود به مادر داد یا نداد، سال ۱۳۰۷ تصویب شده و هنوز دارد در زندگی روزمره ما؛ وقت پاسپورت گرفتن برای بچه هامان، وقت جراحی کردنشان، وقت ثبت نام کردنشان در مدرسه و حساب بانکی باز کردن برایشان و ازدواج دخترانمان و ...کار می‌کند و در دادگاه های خانواده، زنانی را که می‌فهمند هرچه قدر که ادله بیاورند برای دادگاه در توانمندتر بودن خودشان از شوهر و پدرشوهرشان! چیزی به جز حق حضانت و نگهداری و مراقبت کردن از فرزند بهشان داده نمی‌شود، تحقیر می کند.

🔸️ تاریخ گذشت. قبیله ها به خاندان تبدیل شدند و خاندانها به خانواده های گسترده و خانواده های گسترده به خانواده هسته‌ای. عصر کشاورزی گذشت و تقسیم کار اجتماعی عوض شد و مشاغل موروثی که باید از پدر به پسر منتقل می‌شد به خاطره دور تبدیل شد. زنان توانستند درس بخوانند، کار کنند، درآمد داشته باشند. خیلی چیزها در زندگی بشر روی کره زمین تغییر کرد و همین الان که من اینها را می‌نویسم احتمالا پژوهشگرانی نشسته‌اند در کتابخانه‌های شهرهای مختلف این کره خاکی و دارند از متونی که می‌گویند در تمدن بین النهرین، فرزندان به عنوان نیروی انسانی جزو اموال خاندان پدری محسوب می‌شدند و کم کم این منطق، کارکرد خودش را از دست داد، عکسبرداری می‌کنند...

مادران ایران ولی، زندگی‌اش می‌کنند...


#فاطمه_علمدار
#اندیشه #بانوان #اجتماعی


@Roshanfkrane