🔸وکیل #توماج_صالحی می‌گوید دو اتهام جدید به «کیفرخواست قبلی» توماج صالحی اضافه شده است و این خواننده معترض با اتهامات «بغی» به معنای قیام مسلحانه و گروهی علیه نظام و همچنین «اجتماع و تبانی جهت ارتکاب جرایم علیه امنیت» روبه‌رو شده است.

🔸امیر رئیسیان، وکیل دادگستری، روز یکشنبه،‌ اول بهمن‌ماه،‌ با بیان اینکه این اتهامات در کیفرخواست قبلی موکلش وجود نداشت، در شبکه اجتماعی ایکس (توئیتر سابق) نوشت:‌ «در پرونده اولاً متهم دیگری وجود ندارد که حتی هم‌دست تلقی شود، چه رسد به گروه و در ثانی حتی یک چاقوی آشپزخانه از توماج کشف نشده است، چه رسد به سلاح.»

🔸بر اساس قانون مجازات اسلامی اگر فردی به «قیام مسلحانه علیه نظام» اقدام کند، به اعدام محکوم می‌شود.

🔸آقای رئیسیان همچنین گفته است با وجود اینکه دیوان عالی کشور تصریح کرده است که حداکثر در یک پرونده می‌توان با «سه اتهام» حکم صادر کرد، پس از سه ماه دادگاه انقلاب اصفهان کیفرخواست مجدد این پرونده را با «۱۰ اتهام» صادر کرده است.
#خبر #توماج_صالحی

@Roshanfkrane

🔸وکیل توماج صالحی: دادگاه انقلاب اصفهان توماج صالحی را به اعدام محکوم کرد

🔹امیر رئیسیان، وکیل دادگستری:  شعبه یک دادگاه انقلاب اصفهان، در اقدامی که در نوع خود بی سابقه است، حکم دیوان عالی کشور درباره پرونده سال ۱۴۰۱ توماج صالحی را اجرایی نکرد و با «ارشادی» خواندن این حکم و تاکید بر استقلال دادگاه بدوی، توماج صالحی را به اتهام افساد فی الارض، به اشد مجازات یعنی اعدام محکوم کرد./شرق

#خبر #توماج_صالحی
@Roshanfkrane

🔻دادگاه انقلاب اصفهان #توماج_صالحی را به اعدام محکوم کرد/ دادگاه بدوی حکم دیوان عالی کشور را «ارشادی» خواند و اجرایش نکرد
#اجتماعی #خبر #عجیب

@Roshanfkrane

🟤🟡دادگاه انقلاب اصفهان توماج صالحی را به اعدام محکوم کرد

💢یک روزنامه ایرانی روز چهارشنبه ۵ اردیبهشت در گفتگو با امیر رئیسیان، وکیل #توماج_صالحی با اشاره به صدور حکم این خواننده بازداشتی اظهار کرد: «شعبه یک دادگاه انقلاب اصفهان، در اقدامی بی‌سابقه، حکم دیوان عالی کشور درباره پرونده سال ۱۴۰۱ توماج صالحی را اجرایی نکرد.»

🔹بر این اساس،‌ دادگاه انقلاب اصفهان با «ارشادی خواندن حکم [دیوان عالی کشور] و تاکید بر استقلال دادگاه بدوی، توماج صالحی را به اتهام افساد فی الارض، به اشد مجازات یعنی اعدام محکوم کرد.»

🔸وبسایت خبری «شبکه شرق» به نقل از آقای رئیسیان نوشت که دادگاه انقلاب اصفهان اتهامات آقای صالحی را «جملگی از مصادیق افساد فی الارض» دانسته و با «تاکید بر احراز گستردگی افساد» حکم اعدام را برای او صادر کرده است.

#اجتماعی #خبر #هنرمندان

@Roshanfkrane

🔹خواست مردم هیچ، حداقل به قانون خودتان پایبند باشید!
#علی_مجتهدزاده
#توماج_صالحی
@Roshanfkrane

توییت دکتر #محسن_برهانی
#اجتماعی #انتقادات #توماج_صالحی

@Roshanfkrane

🔴 شماری از فعالان سیاسی و مدنی کورد خواهان لغو حکم اعدام توماج صالحی شدند
🔻شماری از فعالان سیاسی و مدنی و حقوق بشری کورد در بیانیه ای خواهان لغو حکم اعدام هنرمند معترض توماج صالحی شدند.متن بیانیه فعالان کورد به این شرح است:
🔻در کمال ناباوری دادگاه انقلاب اصفهان بر خلاف رای دیوان عالی کشور درباره پرونده سال ۱۴۰۱ توماج صالحی این هنرمند معترض را به اتهام " افساد فی الارض" به اشد مجازات یعنی حکم اعدام محکوم کرد؛ حکمی که به لحاظ حقوقی دارای اشکالات اساسی است و بایستی مورد تجدید نظر قرار گیرد.صدور اینگونه احکام برای یک هنرمند که معترض به وضعیت موجود بوده و از طریق هنر آواز اعتراض خود را به شکل مدنی ابراز داشته بهت آور و هولناک است.
🔻ما جمعی از فعالان مدنی و سیاسی و حقوق بشری کورد از مسئولان و محاکم ذی صلاح قضایی می خواهیم با ورود عادلانه و نگاه حقوقی به دور از حب و بغض های سیاسی حکم اعدام صادره برای توماج صالحی را مورد بررسی قرار دهند و با لغو آن پرونده این هنرمند را به مسیر صحیح قانونی و حقوقی خود بازگردانند.
🔻امضا کنندگان:
اشرف صادق وزیری، حسن امینی، اسماعیل مفتی زاده، صادق کردستانی، اجلال قوامی، صابر زنگنه،هاشم حسین پناهی، رئوف کریمی، هادی حاجی رسولی، شهرام صفری، علی والایی، محسن کاویانی، پرویز وزیری ، اقبال حمیدی، رویا مجد سنندجی، گلاله عادل خواه، سهراب فرهادی، هاشم حسامی، کاوه ساعد پناه، صالح بختیاری، مولود خوانده زرد، خسرو سنجابی، علیرضا طهماسبی، فرنوش کرمانشاهی، شاهو قاسمی، امید صالحی، خبات نامداری، طاها احمدزاده، نوشین رحیمی، مستوره صادقی، توفیق کمانگر، باسط رنجبر، زبیر حسین پناهی، حامد ابطحی، هیوا نادری، رحیم سودمند، کریم هورامی، اسماعیل اردلان، زاهد ویسی، علی کرم ویسه، رضا صلواتی، ابراهیم ستوده، حسین قهرمانی، اسعد مالجو، فردین دانش، سلیم عباسی، احمد شیخ احمدی، دانا رجبی، زانا خلیقی، داریوش خلیقی، بهرام خانپور، شادی فروتن،کمال جهان نمایی، ادریس ملایی، زهرا خداکرمی، بختیار هاشمی

#اجتماعی #توماج_صالحی

@Roshanfkrane

.
کسی می گوید
این حرف ها را تمام کن
کاری می کنیم که در خونت شنا کنی

_ من
در خونم شنا می کنم
واز ساحلی دیگر بیرون می زنم

#گروس_عبدالملکیان

#نه_به_اعدام

#اجتماعی #توماج_صالحی

@Roshanfkrane

بشکند قلمی
که ننویسد بر این مردم چه می‌رود...


#توماج_صالحی
#نه_به_اعدام
#اجتماعی #انتقادات
@Roshanfkrane

💢 توماج صالحی یک رپر یا اسطوره!

🖌#اشکان_دانیالی

اعدام مرد جوانی که خود را معترض به حاکمیت می داند و دست به اسلحه نبرده چه معنایی می تواند داشته باشد؟
#توماج_صالحی تنها یکی از میلیون ها انسانِ تنهایی است که به سیاست ها و نحوه حکمرانی ایدئولوژیک حاکمیت معترض است و این اعتراض را در قالب رپِ اعتراضی بیان کرده و نه سازمانی مسلحانه شکل داده و نه حتی گروهی سیاسی را رهبری کرده.


او خود را حتی فعالِ سیاسی نمی داند و در حقیقت جز کورسویی از چپ اندیشی رادیکال در نوشته هایش، بغض هایی را مطرح می کند که هر انسانی در کشور می بیند.


با اعدام او جز پیامی از نفرت و لجاجتِ آشکار به نسل جوانِ کشور چه چیزِ دیگری در اذهانِ میلیون ها انسانی که او را می شناسند و یا حتی آهنگ هایِ او را نشنیده اند مخابره می شود؟


این چه روشِ کینه توزانه ایی از چشم در مقابلِ چشم با میلیون ها جوانی است که دل در گرو ایران و آزادی و سربلندی وطنِ تاریخی خویش دارند و از حاکمیت نا امید شده اند!


حتی اگر بتوان با حذفِ فیزیکی صداهایِ افراطی و براندازانه  در کوتاه مدت جامعه را سرکوب کرد اما این موجِ اعتراضات و طعم تلخِ بی ثباتی در رخدادی دیگر با شعارهایی دیگر آن حذف شدگانِ را به اسطوره های خویش تبدیل می کند.


اسطوره هایی که با سیاست ها و احکامی لجبازانه پدید خواهند آمد و نام و نشانِ آرمان گرایی افراطی و کنش هایِ رادیکال را زنده نگه خواهند داشت.


اسطوره هایی اعدامی چون خسرو گلسرخی و یاران اش و نمونه بیژن جزنی ها برای انقلاب بهمن ۵۷ چون خونِ جاری در گروه های مبارزِ چپ گرا جاری شدند و تا امروز به‌عنوان سند جنایت رژیم سلطنتی از سوی خیلِ عاشقانِ این اسطورها پرستیده می شوند.


اقدام حاکمیت در انتشارِ اعدام #توماج_صالحی نیز در همین مسیر خواهد بود که کورسویی از دیدگاهی انسانی و عقلانی در آن دیده نمی شود.

@Roshanfkrane

🔻 بیانه #انجمن_فرهنگیان_هرسین در محکومیت حکم ناانسانی دستگاه داد!!! علیه #توماج_صالحی

دروغ ما را می کشت، اگر هنر نبود.
آنانکه در دروغ زندگی می کنند، دار اعدام را برای هنر ساخته اند.

جهدی بی حاصل و اندیشه‌ای ویرانگر، قدرت نا مشروع خود را بکار بسته تا علم، فلسفه، هنر و هستی را به قامت خویش بدوزد؛ بی کرانگی هنر را در قالب ایدئولوژی منجمد و خردستیز خویش مقیّد سازد، البته در این توهم دار اعدام تنها ابزار اوست.
بی کرانگی هنر، زندگی را و هستی را می گشاید و روش استبداد، زندگی را می کُشد،  این تقابل تاریخی خشونت است با هنر!!
هنر همتای ابدیت است. آفرینشگرانه، فرای دنائت ارباب خشونت حضور دارد.
هنر با شکنجه، زندان و اعدام نمی میرد، چون خودِ هستی است.
حکم اعدام #توماج_صالحی، همراهِ اعلان جنگ علیه مردم تحت عنوان " طرح نور" از نشانگان احتضار قدرتی است که رمز ماندگاری خویش را در خشونت و کشتن می داند.

ما حکم اعدام #توماج_صالحی را در زمره قتل هنر و زندگی می دانیم و در همراهی با هستی و انسان آن را محکوم می کنیم.

#توماج_صالحی، امتداد سقراط است.

انجمن فرهنگیان هرسین

هفتم اردیبهشت ماه ۱۴۰۳

🔹🔹🔹
شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران

🔹نشانی کانال تلگرامی شورا:
🆔 @kashowra

@Roshanfkrane

✍️حکم اعدام توماج و معضل تاریخی بنام استقلال قوه قضاییه| ۸ اردیبهشت ۱۴۰۳

🔹اتهامت توماج به زبان ساده کدام بوده؟ او مرتکب چه جرم یا جرم‌هایی شده که آنقدر سنگین بوده‌اند که دادگاه او را به سنگین‌ترین مجازات یعنی اعدام محکوم کرده است؟ او چه گفته وچه خوانده وچه کرده که آنقدر سنگین و مجرمانه میبوده که دادگاه تشخیص داده که میبایستی به اشد مجازات برسد؟ آن ده اتهامی که دادگاه به توماج نسبت داده کدام بوده اند؟ با توجه به ذات اتهامات توماج که «سیاسی» میباشند، آیا هیات منصفه نمی بایستی در دادگاه وی حضور میداشته؟

🔹این پرسش‌ها ما را سوق میدهند بسمت یکی از بنیادی‌ترین مبانی دمکراسی که عبارتست از«استقلال قوه قضاییه». قوه قضاییه مستقل یعنی قوه‌ای که صدور احکام و دادرسی‌هایش مستقل از اعمال نفوذ و خواسته حاکمیت و مراکز قدرت بوده و صرفا مبتنی برقانون باشد. آیا دادرسی و محاکمه توماج و صدورحکم اعدام برای وی را، میتوانیم بگوییم که مستقل از دخالت نهادهای وابسته بقدرت و صرفا بر اساس مبانی حقوقی بوده؟.

🔹بسیاری از نسلهای بعد از انقلاب درسالهای اخیر، نسل ما را که انقلاب کردیم؛ متهم میکنند که جدای از آنکه آنان را بدبخت کردیم، خودمان هم نادان، فریبکار، مزدور و وابسته به قدرتهای بیگانه بودیم و از هیچ توهین و شماتتی علیه‌مان فروگذاری نمی‌کنند. با بغض و کینه میپرسند که چه دردی داشتید که علیه نظام شاهنشاهی قیام کردید؟


🔹اتفاقا یکی از دردهایمان همان مسئله «استقلال قوه قضاییه» بود. روال دادگاههای متهمین سیاسی به این صورت بود که سازمان اطلاعات و امنیت کشور(ساواک)، پس از بازداشت و طی مرحله بازجویی، متهمین سیاسی را با یک گزارش مختصر به دادرسی ارتش میفرستادند و احکام آنها صادر میشد. بدون آنکه دادگاه کوچکترین علم و اطلاعی ازفعالیتهای متهم داشته باشد. رای، یا درست‌ترگفته باشیم "مجازات" را درحقیقت ساواک تعیین میکرد و دادگاه صرفاً آنرا ابلاغ میکرد.

🔹مقولاتی همچون: " تشویش اذهان عمومی"، " تبلیغ علیه نظام"، "اقدام علیه امنیت ملی یا کشور"، "افساد فی الارض" وامثالهم درحقیقت ابزاری برای محکومیت مخالفین و معترضین به نظام چه قبل و چه بعد ازانقلاب بوده‌اند. به همین خاطر و علیرغم همه ناسزاهایی که به نسل گذشته نسبت داده میشود، اتفاقا اگرقوه قضاییه مستقل باشد حکومتها هرگز نمی‌توانند خواست واراده خود را پیرامون مخالفین‌شان اعمال نمایند.
✍ #صادق_زیباکلام
#اجتماعی #انتقادات #توماج_صالحی

@Roshanfkrane

انتقادتند استاد علوم سیاسی دانشگاه تهران از صدور حکم اعدام برای یک خواننده/ آیا عمدی در کار است که حیثیت نظام را بر باد بدهند؟

کیومرث اشتریان در روزنامه شرق نوشت:

🔹اینکه خواننده‌ای با خواندن اشعاری، هرچند مخالف نظام، به اعدام محکوم شود، با چه منطقی سازگار است؟ منطق حقوقی یا اجتماعی یا سیاسی یا امنیتی؟ شاید هیچ‌کدام.

🔹برخی «دست‌اندرکاران بیرونی» قوه قضائیه بی‌توجه به ابعاد ملی و بین‌المللی چنین احکامی می‌خواهند؛ مثلا به تصور خود بازدارندگی ایجاد کنند یا چهره‌ای انقلابی از خود نشان دهند درحالی‌که آن‌گاه که در مرحله تجدیدنظر چنین احکامی نقض شود، دیگر اعتبار و اقتداری باقی نمی‌ماند و ما می‌مانیم و حیثیتی که بر باد رفته و تبلیغاتی جهانی که به خاطر هیچ و پوچ شکل گرفته است.

🔹درباره توماج صالحی اگر اکنون زیر تیغ نبود، نظرات خود را شفاف‌تر ابراز می‌کردم که حتما خوشایند او نبود؛ اما همه اینها به آن معنا نیست که موافق اعدام آنان باشیم. آزادی چنین هنرمندانی می‌تواند به بهبود درک ما از وضعیت جامعه کمک کند و زخم عمیق مردم را از فساد بازنماید؛ آتشی نهان است اندرین تیغ آبدار. آزادی یادگرفتنی و تمرین‌کردنی است. در درجه نخست این خودِ نظام است که باید درک و تعهد به آزادی را پیشه کند.

#اجتماعی #توماج_صالحی

@Roshanfkrane

🔻 #علی_مجتهدزاده، وکیل دادگستری: حکم اعدام #توماج_صالحی می‌شکند اما هزینه‌های آن جبران نمی‌شود

علی مجتهدزاده در روزنامه اعتماد نوشت:

🔹️وقتی حکمی باعث وهن دستگاه قضایی، بی‌اعتماد کردن مردم و حتی وهن دین می‌شود، طبیعی است که نباید اقدام به صدور آن کرد. البته اکثریت قضات کشورمان را افرادی معقول، متخصص و توانمند تشکیل می‌دهند، اما در این میان برخی قضات هم احکامی را صادر می‌کنند که با تلاش‌های قضایی صورت گرفته همخوان نیست.

🔹️من هم مانند بسیاری از همکاران حقوقدان خودم معتقدم این حکم می‌شکند، اما باید به این پرسش پاسخ داده شود که هزینه‌های غیر قابل جبرانی که از رهاورد یک چنین احکامی در عرصه داخلی و خارجی ایجاد می‌شود چگونه جبران پذیر خواهد شد؟/ اعتماد

#سیاسی #حقوقی #اجتماعی
@Roshanfkrane

‍ پسر ایران
یادداشتی از : #افشین_حکیمیان

درست روبروی حاکم. چشم در چشمِ حاکم می‌دوزد و حرفش را می‌زند. آن هم نه به زبان شکسته‌بسته‌ی سخنگویان احزاب و حلقه‌های سیاسی. نه به زبان دیپلماتیکِ گنگ و الکن مصلحت‌جویی. بلکه به زبانی صریح و بی‌پرده و بی‌باک. زبانی که به فُرم و قالب خود پای‌بند می‌ماند. به همان نسبتی که حاکم به خفقان و خشونت و رعب و وحشت، می‌خواهد که قدرتش را به رُخ مردم بکشد؛ کلمات هم از زبان این رپِر به تندی و خشاب‌گونه "مأمور معذور از بالا دستور" را خطاب قرار می‌دهد. "سوپاپ اطمینان منصوب بی‌اختیار" را به مضحکه می‌کشد. گویی بدین‌زبان، حاکم را بی‌باکانه به دوئل فرا می‌خواند. وحشت‌افکنی حاکم را به سخره می‌گیرد. زبان "انقلابی" حاکم را از ارج‌وقربی که یحتمل در بین اُمت حزب‌الهی خود دارد؛ خالی می‌کند. هویت و ماهیت همان اُمت را بدین زبان جانانه‌ی خود به چالش می‌کشد. غریبه‌گی و بی‌نسبتی آن زبان را با زبان مردم نمایان می‌کند و در مقابل پشت‌وپناه هویت زبان تند و کوبنده‌ی خود را به رُخ حاکم می‌کشد:«سیلی صورت سربازم، تیرِ تو سینه‌ی اهوازم. فقر بلوچم، کولبر کوردم، زبان مادری عربم تورکم....اشک مادرای داغدارم. خون‌آبه‌ی خوزستانم. بنزینم، شعله‌ی آبانم. من؟ خونِ زیر پوتینم. خورشت اوینم با طعم کهریزک. کلی خط رو بدن» در کلمه کلمه‌ی گفتار خود، حاکم را رسوا می‌سازد. تصویر واقعی حاکم را پیش چشم‌اش می‌گذارد؛ بی‌جلا و جلوه‌ی مداحان حاکم که جز به قراروقاعده‌ی"آقا خوش‌اش بیاید" زبان نمی‌گشودند. حاکم را نه برای اطاعت و فرمانبرداری، که برای محاکمه فرا می‌خواند. حاکم را نه برای مدح و ثنا، که به پاسخ‌گویی فرا می‌خواند. حاکم را نه برای توسل و استغاثه که برای تبری می‌خواند:«من قهر خدام، من ترس شمام، قاضیِ وطن..برزخِ خدام، وحشتِ شمام، سرباز حقم، من خروش یه خشمم.» بی‌نسبتی و بیگانگی حاکم با "خاک ایران" را به صورتش می‌کوبد:«بده به من، بده، ایران مال منه، بده به من، بده، این خاک مال منه.بده به من، بده، ویران شده همش، بده که من خودم می‌سازمش» گویی بدین جملات ساده و بی‌پیرایه و صریح، حاکم را در کلام خود به صورت دشمن جلوه‌گرش می‌کند.


و این صراحت حرف‌وسخن او از کجا می‌آید؟ او از کوچه پس‌کوچه‌های ایران است که بلند شده است. او در گذران در «کوچه‌های خاکی و خونه‌های آجری»ست که زندگی بیرون از حصارهای شهرک‌های خودی و حزب‌الهی را تجربه می‌کند. در کارگاه تراشکاری خود، تلاش و کوشش برای معاش خارج از امتیازات اُمت و مؤمن و انقلابی را به پوست و استخوان لمس می‌کند. به هشت‌سال زندانی که پدرش در قبال فعالیت‌های سیاسی‌، کشیده است؛ رنج مستقیم عدم اطاعت از منویات حاکم را زیسته است. و از عمق رنجی که از روزوروزگار برزخی ایرانِ حاضر برده بود؛ داروندارش را فروخته بود. دربه‌در شده بود تا ترانه‌های‌اش را سروشکلی بدهد. سخنان حاکم در وصف انسان تراز حزب‌الهی و مؤمن و انقلابی، بر روی بیلبورد ساختمان‌ها، ادارات، مدارس و پادگان‌ها به‌چشم می‌خورد و تصاویر، شعارها و سخنانش زینت‌بخشِ همه‌ی ادارات و مدارس بود. ولی حرف مردم را باید از زیر پوست شهر می‌جستند. و او انگاری برخواسته بود که این حرف زیر پوست شهر را مقابل آن بیلبوردهای کذایی بگذارد. هویتش ببخشد و به صراحتی که در کلامش می‌ریخت؛ عزم کرده بود که آن‌را زمزمه‌ی زبان کوچه پس‌کوچه‌های شهر بکند تا به زمزمه‌ی همگانی آن، شعله‌های خشم مردم را به صورت عاملین و متولیانِ این برزخ، بکوبند. این است که زبان او، به تن و جان جامعه رسوخ پیدا می‌کرد و مردم، شکل و ریختِ خود را در قامت استوار او می‌جستند. و از کلمه کلمه‌ی ترانه‌های او رد و نشانِ رنج و ظلم و ستمِ رفته بر جان و جهان خود را می‌یابند. این است که او را پسرِ ایران می‌نامند.


حالا توماج همان پسری که به معنای اسم‌اش عشق می‌ورزید؛ گویی زندگانی‌اش در همان معنا متبلور یافته بود: «سوارکارِ شجاع». انگاری هویتش در همین اسم تجلی می‌یافت. مگر نگفته بود:«وظیفه خود را تزریق شجاعت و امید به مردم می‌داند.» اکنون هم که به دلیل حکم ظالمانه‌ی اعدامش، دوباره فریاد دادخواهی‌اش زمزمه‌ی ایرانیان شده است؛ خود گویای آن است که مردم، زبان حال خود را در ترانه‌های او یافته‌اند.

#دلنوشته #ارسالی #توماج_صالحی

@Roshanfkrane

⬛️.  بِأَيِّ ذَنۢبٖ قُتِلَتۡ*
به کدامین گناه کشته شدند؟!

#توماج_صالحی" بعد از لغو حکم زندان او در دیوانعالی کشور,
مجددا در دادگاه بدوی، محکوم به اعدام شده است!

📌سوره مبارکه مائده آیه ۳۲
من قَتَلَ نَفۡسَۢا بِغَيۡرِ نَفۡسٍ أَوۡ فَسَادٖ فِي ٱلۡأَرۡضِ فَكَأَنَّمَا قَتَلَ ٱلنَّاسَ جَمِيعٗا وَمَنۡ أَحۡيَاهَا فَكَأَنَّمَآ أَحۡيَا ٱلنَّاسَ جَمِيعٗ
هر کس، انسانی را بدون ارتکاب قتل یا فساد در روی زمین بکشد، چنان است که گویی همه انسانها را کشته؛ و هر کس، انسانی را از مرگ رهایی بخشد، چنان است که گویی همه مردم را زنده کرده است.
📌سوره مبارکه مائده آیه ۳۳
إِنَّمَا جَزَـٰٓؤُاْ ٱلَّذِينَ يُحَارِبُونَ ٱللَّهَ وَرَسُولَهُۥ وَيَسۡعَوۡنَ فِي ٱلۡأَرۡضِ فَسَادًا أَن يُقَتَّلُوٓاْ أَوۡ يُصَلَّبُوٓاْ أَوۡ تُقَطَّعَ أَيۡدِيهِمۡ وَأَرۡجُلُهُم مِّنۡ خِلَٰفٍ أَوۡ يُنفَوۡاْ مِنَ ٱلۡأَرۡضِۚ ذَٰلِكَ لَهُمۡ خِزۡيٞ فِي ٱلدُّنۡيَاۖ وَلَهُمۡ فِي ٱلۡأٓخِرَةِ عَذَابٌ عَظِيمٌ
کیفر آنها که با خدا و پیامبرش به جنگ برمی‌خیزند، و اقدام به فساد در روی زمین می‌کنند، (و با تهدید اسلحه، به جان و مال و ناموس مردم حمله می‌برند،) فقط این است که اعدام شوند؛ یا به دار آویخته گردند؛ یا (چهار انگشت از) دست (راست) و پای (چپ) آنها، بعکس یکدیگر، بریده شود؛ و یا از سرزمین خود تبعید گردند. این رسوایی آنها در دنیاست؛ و در آخرت، مجازات عظیمی دارند.

طبق آیات قرآن حکم اعدام مختص به کسانی است که
1)به جنگ باخدا وپیامبر خدا برخيزند
2)مفسد فی الارض باشند یعنی به جان ومال مردم با اسلحه حمله برند
3)قتل نفس

در غیر این صورت طبق آیه ۳۲ مائده اگر قاضی یا حاکمانی حکم به قتل فردی بزنند انگار  تمام انسانها را به قتل رسانده اند

معمولا  رسالت اصلی یک هنرمند یا شاعر ویا نویسنده بررسی وضع موجود وانتقاد در قالب هنر مختص به خود میباشد

شاعر ویا خواننده اشعارش را در قالب عارفانه عاشقانه ونقادانه بیان می‌کند  واگر چنین نباشد بیخود نام شاعر ویا خواننده را یدک می‌کشد
فردی مانند توماج‌صالحی انواع مشکلات وبی عدالتی موجود جامعه ایران که بیداد میکند را در قالب خوانندگی فریاد می‌زند  وسوال اساسی این است که کدام رفتار ایشان بر خلاف حکم صادره در قرآن کریم میباشد؟؟؟

  چرا آن قاضی انصاف را  که رکن اساسی قضاوت است را کنار گذاشته وفرا قرآنی وفرا  قانونی  عمل نموده وحکم اعدام توماج صالحی را صادر می‌نماید؟

البته چنین احکام ناعادلانه کشتن گربه درب حجله وایجاد رعب وحشت ویک نوع سوپاپ اطمینان جهت برخورد با کسانی است که بخواهند توماج وار دست به انتقاد واعتراض بزنند

فقط توصیه می‌شود بیشتر از این با چنین بگیر وببند واعدامها  مردم را به خود بدبین نکنید وتوصیه بعدی اینکه قاضیان قبل از صدور چنین  قضاوتهای سیاسی  به قرآن وقانون مراجعه کنند

حالا چون‌ قدرت دارید میتوانید هر طور بخواهید با مردم عمل کنید ولی زیر پاگذاشتن حکم صریح وروشن قرآن ومقابله با حکم خدا نابخشودنی است ویادتان باشد چوبش صدا ندارد  وبی صدا ریشه ها را می‌سوزاند

*سوره مبارکه تکویر آیه ۹

باش تا هر چه نیت کنی
نظر در صلاح رعیت کنی
سعدی
✍یعقوب محمدی ۱۴۰۳/۲/۸

#ارسالی #انتقادات #مذهبی #اجتماعی

@Roshanfkrane

گفتگوی #مهدی_نصیری با بی بی سی در باره حکم #توماج_صالحی

#اجتماعی #سیاسی

@Roshanfkrane

#انتقادات #حسن_آقامیری به حکم #توماج_صالحی و...

#اجتماعی #حقوقی
@Roshanfkrane