#اندیشه
نرمترین نوع از سازش احمقانه،
احترام گذاشتن به همه اعتقادات و تفکرات، در پوشش روشنفکریست!!!
#سپهر
@Roshanfkrane
نرمترین نوع از سازش احمقانه،
احترام گذاشتن به همه اعتقادات و تفکرات، در پوشش روشنفکریست!!!
#سپهر
@Roshanfkrane
#اندیشه
محبت کردن به حکم وجدان،
ارزشمندتر از خواست دل است؛
زیرا وجدان محبت را از روی خِرَد، وظیفه میداند،
و دل از روی احساس انتخاب میکند!
#سپهر
@Roshanfkrane
محبت کردن به حکم وجدان،
ارزشمندتر از خواست دل است؛
زیرا وجدان محبت را از روی خِرَد، وظیفه میداند،
و دل از روی احساس انتخاب میکند!
#سپهر
@Roshanfkrane
یادداشتی از روزنامه‌نگار #سپهر_قاسمی :
یک قرن پیش و در آغاز حکومت پهلوی اول، برای اولین‌بار در ایران زبان به عنوان بخشی از هویت ملی نه فقط مورد توجه روشنفکران که مورد توجه حکومت هم قرار گرفت. پیش از آن شاعران و ادیبان زیادی که معروف‌ترین آنها فرودسی است، برای حفظ زبان فارسی تلاش کردند اما در این زمان حکومت برای ساختن هویت جدید "ایرانیِ آریایی"، نقش زبان فارسی را برجسته‌تر کرد.
علم ژنتیک ثابت کرده چیزی به نام "اصیل" در هیچ قوم و نژادی وجود ندارد. این اتفاق یک فرایند هزاران ساله است که همچنان ادامه دارد تا اینکه به قول راسل پیترز، کمدین هندی کانادایی "رنگ همه ما بِژ شود". زبان‌ها هم از این قاعده مستثنی نبوده‌اند، حتی زمانیکه آدم‌های نخستین روی دیوارهای غار شکل می‌کشیدند، از روی دست هم تقلب می‌کردند، چه برسد به امروز که هزاران زبان در دنیا در حال وام‌گرفتن از همدیگرند.
نژاد و زبان اما برای سیاستمداران مانند بسیاری دیگر از مفاهیم، ابزارهای به دست‌گرفتن قدرتند. آنها از زبان برای تسلط بر مردم یا تشویق آنها به دشمنی با دیگران استفاده میکنند و به قدری پیگیر حفظ یکپارچکی زبانی در کشورهای اند که کار به سرکوب و تحقیر زبان‌های دیگر موجود در یک کشور می‌کشد.
مثلا در ایران حداقل پنج زبان زنده و ده‌ها گویش مستقل وجود دارد اما فقط یکی از آنها به عنوان زبان رسمی مورد قبول است. سرکوب بقیه زبان‌ها سیاستی است که از یک قرن گذشته برای ساخت هویت جدید ایران در دستورکار هر دو حکومت پهلوی و جمهوری اسلامی قرار گرفته است.
اما زبان فقط برای حکومت‌ها مهم نیست بلکه برای مخالفان و منتقدان حکومت هم اهمیت زیادی دارد. در ایران کردها و ترک‌ها و عرب‌هایی که سال‌ها زبان و هویتشان سرکوب شده هرکدام به دنبال احیای هویت قومی خود به وسیله زبان‌های خودند. بخشی از اپوزیسیون ناسیونالیست ایران هم پیرایش و پالایش زبان فارسی از کلمات بیگانه و حتی تغییر الفبای آن را به عنوان بخشی از مبارزه با جمهوری اسلامی و بازگشت به هویت اصیل ایرانی مطرح میکنند. در واقع زبان‌های ایران به ابزارهای سیاسی برای مخالفت با نظام حاکم یا ترسیم افق آینده آن تبدیل شده‌اند.
در جستجوی "ایرانی آریایی"
یک قرن پیش و در آغاز حکومت پهلوی اول، برای اولین‌بار در ایران زبان به عنوان بخشی از هویت ملی نه فقط مورد توجه روشنفکران که مورد توجه حکومت هم قرار گرفت. پیش از آن شاعران و ادیبان زیادی که معروف‌ترین آنها فرودسی است، برای حفظ زبان فارسی تلاش کردند اما در این زمان حکومت برای ساختن هویت جدید "ایرانیِ آریایی"، نقش زبان فارسی را برجسته‌تر کرد.
برخی روشنفکران تجددگرا هم که برای شباهت هرچه بیشتر به غرب تلاش داشتند موضوع تغییر الفبای زبان فارسی به حروف لاتین یا حذف شکل‌های مختلف از یک آواها مانند ز، ض، ظ و ذ را مطرح کردند. این تغییر شکل نوشتاری زبان فارسی همچنان طرفدارانی دارد که معتقدند حروف فارسی ظرفیت ادای شکل درست تلفظ کلمه بدون اعراب‌گذاری را ندارند و همچنین باعث سردرگمی در نوشتن دیکته درست کلمه می‌شوند.
شبه قاره هند؛ چرا فارسی جایش را به زبان انگلیسی داد؟
کارزار نویسندگان ایرانی و افغان برای نشر به زبان فارسی در آمازونملل طبیعی و ملل مصنوعی: آیا ایران استثنایی در جهان است؟اکثریت در ایران؛ ملی یا اتنیکی؟نژادپرستى و آگاهى دوپاره پارسیاز بی ام و تا قربان تو ؛ حکایت پر شکایت حروف ممنوعه
کشورهای مختلفی تجربه چنینی داشتند که دلایل ملی گرایانه پشت آن بوده است. ترکیه در همسایگی ایران این تجربه را داشته است. با تغییر رسم الخط زبان ترکی به دستور آتاتورک برای کمرنگ شدن نفوذ زبان عربی و حذف حروفی، آن ها مجبور شدند کلماتی را حتی تغییر بدهند و مثلا به گلخانه، گلهانه بگویند و نسل جدید ترکیه هم که دیگر نمی تواند متون قدیمی را بخواند از گنجینه غنی ادبیات نسل پیش از خود محروم شده است.
بحث پالایش زبان یا تغییرشکل نوشتاری آن هم همچنان نه فقط بین دوستداران ادبیات که بین سیاستمداران ناسیونالیست و همچنین مردم عادی در جریان است. در این بین بیشترین دشمنی با کلمه‌های عربی بوده و خاطر کسی از انبوه کلمه‌های انگلیسی و فرانسوی و ترکی و مغولی و روسی زبان فارسی، کمتر آزرده می‌شود.
دشمنی با کلمات عربی به ساختار ناسیونالیسمی بازمی‌گردد که از طرف گروه‌های سیاسی حامی آن ترویج می‌شود. در روایتی که آنها ارائه میکنند آغاز فروپاشی "ایران باشکوه" حمله اعراب به عنوان بیگانگان و فروپاشی سیاسی و مذهبی و فرهنگی ایران است. ترویج این نگاه کین‌توزانه به اعراب در تاریخ معاصر ایران تاثیر مستقیمی در این دشمنی با کلمات عربی و حتی شکل‌گیری نوعی نژادپرستی بین ایرانیان دارد.
ادمه در پست بعد👇
#فرهنگ
#پارسی
🆔👉 @Roshanfkrane ✍
یک قرن پیش و در آغاز حکومت پهلوی اول، برای اولین‌بار در ایران زبان به عنوان بخشی از هویت ملی نه فقط مورد توجه روشنفکران که مورد توجه حکومت هم قرار گرفت. پیش از آن شاعران و ادیبان زیادی که معروف‌ترین آنها فرودسی است، برای حفظ زبان فارسی تلاش کردند اما در این زمان حکومت برای ساختن هویت جدید "ایرانیِ آریایی"، نقش زبان فارسی را برجسته‌تر کرد.
علم ژنتیک ثابت کرده چیزی به نام "اصیل" در هیچ قوم و نژادی وجود ندارد. این اتفاق یک فرایند هزاران ساله است که همچنان ادامه دارد تا اینکه به قول راسل پیترز، کمدین هندی کانادایی "رنگ همه ما بِژ شود". زبان‌ها هم از این قاعده مستثنی نبوده‌اند، حتی زمانیکه آدم‌های نخستین روی دیوارهای غار شکل می‌کشیدند، از روی دست هم تقلب می‌کردند، چه برسد به امروز که هزاران زبان در دنیا در حال وام‌گرفتن از همدیگرند.
نژاد و زبان اما برای سیاستمداران مانند بسیاری دیگر از مفاهیم، ابزارهای به دست‌گرفتن قدرتند. آنها از زبان برای تسلط بر مردم یا تشویق آنها به دشمنی با دیگران استفاده میکنند و به قدری پیگیر حفظ یکپارچکی زبانی در کشورهای اند که کار به سرکوب و تحقیر زبان‌های دیگر موجود در یک کشور می‌کشد.
مثلا در ایران حداقل پنج زبان زنده و ده‌ها گویش مستقل وجود دارد اما فقط یکی از آنها به عنوان زبان رسمی مورد قبول است. سرکوب بقیه زبان‌ها سیاستی است که از یک قرن گذشته برای ساخت هویت جدید ایران در دستورکار هر دو حکومت پهلوی و جمهوری اسلامی قرار گرفته است.
اما زبان فقط برای حکومت‌ها مهم نیست بلکه برای مخالفان و منتقدان حکومت هم اهمیت زیادی دارد. در ایران کردها و ترک‌ها و عرب‌هایی که سال‌ها زبان و هویتشان سرکوب شده هرکدام به دنبال احیای هویت قومی خود به وسیله زبان‌های خودند. بخشی از اپوزیسیون ناسیونالیست ایران هم پیرایش و پالایش زبان فارسی از کلمات بیگانه و حتی تغییر الفبای آن را به عنوان بخشی از مبارزه با جمهوری اسلامی و بازگشت به هویت اصیل ایرانی مطرح میکنند. در واقع زبان‌های ایران به ابزارهای سیاسی برای مخالفت با نظام حاکم یا ترسیم افق آینده آن تبدیل شده‌اند.
در جستجوی "ایرانی آریایی"
یک قرن پیش و در آغاز حکومت پهلوی اول، برای اولین‌بار در ایران زبان به عنوان بخشی از هویت ملی نه فقط مورد توجه روشنفکران که مورد توجه حکومت هم قرار گرفت. پیش از آن شاعران و ادیبان زیادی که معروف‌ترین آنها فرودسی است، برای حفظ زبان فارسی تلاش کردند اما در این زمان حکومت برای ساختن هویت جدید "ایرانیِ آریایی"، نقش زبان فارسی را برجسته‌تر کرد.
برخی روشنفکران تجددگرا هم که برای شباهت هرچه بیشتر به غرب تلاش داشتند موضوع تغییر الفبای زبان فارسی به حروف لاتین یا حذف شکل‌های مختلف از یک آواها مانند ز، ض، ظ و ذ را مطرح کردند. این تغییر شکل نوشتاری زبان فارسی همچنان طرفدارانی دارد که معتقدند حروف فارسی ظرفیت ادای شکل درست تلفظ کلمه بدون اعراب‌گذاری را ندارند و همچنین باعث سردرگمی در نوشتن دیکته درست کلمه می‌شوند.
شبه قاره هند؛ چرا فارسی جایش را به زبان انگلیسی داد؟
کارزار نویسندگان ایرانی و افغان برای نشر به زبان فارسی در آمازونملل طبیعی و ملل مصنوعی: آیا ایران استثنایی در جهان است؟اکثریت در ایران؛ ملی یا اتنیکی؟نژادپرستى و آگاهى دوپاره پارسیاز بی ام و تا قربان تو ؛ حکایت پر شکایت حروف ممنوعه
کشورهای مختلفی تجربه چنینی داشتند که دلایل ملی گرایانه پشت آن بوده است. ترکیه در همسایگی ایران این تجربه را داشته است. با تغییر رسم الخط زبان ترکی به دستور آتاتورک برای کمرنگ شدن نفوذ زبان عربی و حذف حروفی، آن ها مجبور شدند کلماتی را حتی تغییر بدهند و مثلا به گلخانه، گلهانه بگویند و نسل جدید ترکیه هم که دیگر نمی تواند متون قدیمی را بخواند از گنجینه غنی ادبیات نسل پیش از خود محروم شده است.
بحث پالایش زبان یا تغییرشکل نوشتاری آن هم همچنان نه فقط بین دوستداران ادبیات که بین سیاستمداران ناسیونالیست و همچنین مردم عادی در جریان است. در این بین بیشترین دشمنی با کلمه‌های عربی بوده و خاطر کسی از انبوه کلمه‌های انگلیسی و فرانسوی و ترکی و مغولی و روسی زبان فارسی، کمتر آزرده می‌شود.
دشمنی با کلمات عربی به ساختار ناسیونالیسمی بازمی‌گردد که از طرف گروه‌های سیاسی حامی آن ترویج می‌شود. در روایتی که آنها ارائه میکنند آغاز فروپاشی "ایران باشکوه" حمله اعراب به عنوان بیگانگان و فروپاشی سیاسی و مذهبی و فرهنگی ایران است. ترویج این نگاه کین‌توزانه به اعراب در تاریخ معاصر ایران تاثیر مستقیمی در این دشمنی با کلمات عربی و حتی شکل‌گیری نوعی نژادپرستی بین ایرانیان دارد.
ادمه در پست بعد👇
#فرهنگ
#پارسی
🆔👉 @Roshanfkrane ✍
#سپهر
رضایتِ هر حیوانِ بیشعوری با محبت؛
و رضایتِ هر انسان با هر سطحِ شعور،
با پول امکان پذیر است...
تلخ اما واقعی!!!
#اندیشه #جالب
@Roshanfkrane
رضایتِ هر حیوانِ بیشعوری با محبت؛
و رضایتِ هر انسان با هر سطحِ شعور،
با پول امکان پذیر است...
تلخ اما واقعی!!!
#اندیشه #جالب
@Roshanfkrane
#سپهر
در دیدگاه انسانی،
خوشبختی یعنی
پایان ظلم و بی عدالتی در سر تا سر جهان؛
در غیر اینصورت به انسانیت خود شک کنید!
#اندیشه
@Roshanfkrane
در دیدگاه انسانی،
خوشبختی یعنی
پایان ظلم و بی عدالتی در سر تا سر جهان؛
در غیر اینصورت به انسانیت خود شک کنید!
#اندیشه
@Roshanfkrane
#سپهر
از دیدگاهی انسانی،
خوشبختی یعنی
"پایان ظلم و بی عدالتی در سر تا سر جهان"
در غیر اینصورت به انسانیت خود شک کنید!
#اندیشه
@Roshanfkrane
از دیدگاهی انسانی،
خوشبختی یعنی
"پایان ظلم و بی عدالتی در سر تا سر جهان"
در غیر اینصورت به انسانیت خود شک کنید!
#اندیشه
@Roshanfkrane
#اندیشه
عشق رو از بعضی ها که بگیری...
باز هم عاشقن...
پول رو به بعضی ها هم که بدی
باز گدا هستن...
#سپهر
@Roshanfkrane
عشق رو از بعضی ها که بگیری...
باز هم عاشقن...
پول رو به بعضی ها هم که بدی
باز گدا هستن...
#سپهر
@Roshanfkrane
🕊 ...
ثانیه به ثانیه گذشت
و من هرگز نخواستم
که از تو،از نبودنِ تو
چیزی را فاش کنم
سعی کرده ام که نگذارم
از پنجره ی چشمانم نمایان شوی
همیشه نبودنت را در خود حبس کردم
مگر گاهی که هوا ابری می شد
و پنجره، بارانی...
#سپهر_آهنگی
@Roshanfkrane
ثانیه به ثانیه گذشت
و من هرگز نخواستم
که از تو،از نبودنِ تو
چیزی را فاش کنم
سعی کرده ام که نگذارم
از پنجره ی چشمانم نمایان شوی
همیشه نبودنت را در خود حبس کردم
مگر گاهی که هوا ابری می شد
و پنجره، بارانی...
#سپهر_آهنگی
@Roshanfkrane
افرادی که ضریب هوشی پایین تری دارند
خیلی جاها راحت تر زندگی میکنند
چون اصلا متوجه بعضی مسائل نمیشن
و برعکس
افراد با ضریب هوشی بالاتر
خیلی از اوقات رنج بیشتری رو تحمل میکنن
چون درک و برداشتون از مسائل عمیق تره
و همین میتونه عامل ناراحتیشون بشه
#سپهر_خدابنده
@Roshanfkran
خیلی جاها راحت تر زندگی میکنند
چون اصلا متوجه بعضی مسائل نمیشن
و برعکس
افراد با ضریب هوشی بالاتر
خیلی از اوقات رنج بیشتری رو تحمل میکنن
چون درک و برداشتون از مسائل عمیق تره
و همین میتونه عامل ناراحتیشون بشه
#سپهر_خدابنده
@Roshanfkran