"وطن"
شروع ِ حادثه و شبنامه و شعار
روزهای شب نما وُ زخم وُ انتظار
آرامشی که نداریمُ
زجری که داریم
لاله های باغ همه در خاک ِ خَفَقانند
وطن ، واژه ی در واژه ، اسیر
و سرود ِ نگاه کن با من بمیر
آتشی که در میانه ی میدان بپاست
زخم ِ کهنه یی
که در بستر ِ اِحضار ، سالهاست
خون هاست که می چکد از ناودان های خیس
نسل هاست که می کِشد از حنجر
فریادهای منجی کیست !!!؟
وطن ، شامل ِ حال ِ خوب بودن نیست
درخت سیب َ ست ،
اما برای باغبانش ، قابل ِ چیدن نیست ...
برای باغبانش ...
قابل ِ ....
نیست... (ماهون)

نامه به وطن :
سید اشرف حسینی/ فرید زُلاند / آندارنیک
داریوش

#معدن_طبس

@Roshanfkrane