This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
۲۰ سال پیش این #طنزتلخ رو مهران مدیری ساخت که امروز تبدیل به #واقعیت محض شده...😞😞
#اجتماعی
@Roshanfkrane
#اجتماعی
@Roshanfkrane
ایشون رب‌النوع بدشانسی و امید به زندگی‌اند. تسوتومو یاماگوچی اهل ناکازاکی بود. 6 آگوست 1945 برای یک سفر کاری رفت هیروشیما، که بمب اتم اونجا منفجر شد. فرداش برگشت شهرشون، و روز 9 آگوست با اینکه مجروح بود رفت سر کار که بمب اتم دوم منفجر شد. سال 2010 هم در 93 سالگی از سرطان درگذشت.
#واقعیت
#جالب
🔰@Roshanfkrane🔰
#واقعیت
#جالب
🔰@Roshanfkrane🔰
☑️پناه‌بردن به الکل و مواد مخدر یکی از راه‌های گریختن از رنج‌ها و تلخی‌های زندگی است اما همه پناهگاهها از این جنس و با زیان‌های یک‌سان نیستند. مولانا شغل و مشغله‌های زندگی را هم یکی از این پناهگاهها می‌داند:
تا دمی از رنج هستی وارهند
ننگ بنگ و خمر بر خود می‌نهند
می‌گریزند از خودی در بیخودی
یا به مستی یا به شغل ای مهتدی
یکی از این گریزگاه‌ها این است که آدمی با خود و روان خود، کاری کند که این رنج‌ها را اساسا نبیند و یا به کشف زیبایی در آن زشتی‌ها اقدام کند.
روان‌شناسان معتقدند که آدمیان برای فرار از واقعیت‌های تلخ موجود و گریز از استرس‌های ناشی از آن و همینطور فرار از احساسات منفی به «مکانیسم‌های دفاعی» پناه می‌برند. انکار واقعیت، تحریف واقعیت‌های بیرونی، پناه‌بردن به عالم خیال‌های موهوم و مانند این از مکانیسم‌های دفاعی‌ای هستند که انسان‌ها برای گریز از امور عذاب‌آور موجود به کار می‌برند.
زندگی در نظام آپارتاید نژادی واقعیتی تلخ برای کسانی است که در این حکومت مورد تبعیض واقع می‌شوند اما برخی انسان‌ها مدام نمی‌توانند در حال نزاع با این تلخی‌ها باشند بنابراین به مکانیسم‌های دفاعی پناه می‌برند تا از این تلخی‌ها بکاهند.
برای مثال فرض کنید نظام آپارتاید اجازه بدهد آب‌خوری مجزای مخصوص سیاهان با روبان رنگی، زیباسازی شود و یک سیاه ستم‌دیده هم به این زیبایی دل خوش کند و حتا به کسانی که به این ستم حکومت آپارتاید معترضند اعتراض کنند که چه‌طور شما زیبایی این آب‌خوری را نمی‌بینید و تنها به تبعیض پشت آن فکر می‌کنید.آن روبان و رنگ، ننگ تبعیض نژادی را برای روان سالم کم‌رنگ نمی‌کند.
به قول شکسپیر:
«کیست که بتواند آتش بر کف دست نهد
و با یاد کوه‌های پر برف قفقاز خود را سرگرم کند
یا تیغ تیز گرسنگی را با یاد سفره‌های رنگارنگ کُند کند
یا برهنه در برف دی‌ماه فرو غلتد و به آفتاب تموز بیاندیشد
نه هیچ‌کس، هیچ‌کس چنین خطری را به چنان خاطره‌ای تاب نیاورد
از اینکه خیال خوبی‌ها درمان بدی‌ها نیست
بلکه صد چندان بر زشتی آن‌ها می‌افزاید.»
واقعیات جامعه ما این است که جامعه ای بیمار و رنجزا است و هیچگاه #واقعیت_عینی_با_دروغ_ذهنی_از_بین_نمیرود
افرادیکه شجاعت روبرو شدن با این واقعیت های تلخ را ندارند ، مکانیسم های دفاعی تحریف گرایشان همیشه باعث میشود که انتخاب های خوبی در زندگی نداشته باشند ...
#روانشناسی #اندیشه
@Roshanfkrane
تا دمی از رنج هستی وارهند
ننگ بنگ و خمر بر خود می‌نهند
می‌گریزند از خودی در بیخودی
یا به مستی یا به شغل ای مهتدی
یکی از این گریزگاه‌ها این است که آدمی با خود و روان خود، کاری کند که این رنج‌ها را اساسا نبیند و یا به کشف زیبایی در آن زشتی‌ها اقدام کند.
روان‌شناسان معتقدند که آدمیان برای فرار از واقعیت‌های تلخ موجود و گریز از استرس‌های ناشی از آن و همینطور فرار از احساسات منفی به «مکانیسم‌های دفاعی» پناه می‌برند. انکار واقعیت، تحریف واقعیت‌های بیرونی، پناه‌بردن به عالم خیال‌های موهوم و مانند این از مکانیسم‌های دفاعی‌ای هستند که انسان‌ها برای گریز از امور عذاب‌آور موجود به کار می‌برند.
زندگی در نظام آپارتاید نژادی واقعیتی تلخ برای کسانی است که در این حکومت مورد تبعیض واقع می‌شوند اما برخی انسان‌ها مدام نمی‌توانند در حال نزاع با این تلخی‌ها باشند بنابراین به مکانیسم‌های دفاعی پناه می‌برند تا از این تلخی‌ها بکاهند.
برای مثال فرض کنید نظام آپارتاید اجازه بدهد آب‌خوری مجزای مخصوص سیاهان با روبان رنگی، زیباسازی شود و یک سیاه ستم‌دیده هم به این زیبایی دل خوش کند و حتا به کسانی که به این ستم حکومت آپارتاید معترضند اعتراض کنند که چه‌طور شما زیبایی این آب‌خوری را نمی‌بینید و تنها به تبعیض پشت آن فکر می‌کنید.آن روبان و رنگ، ننگ تبعیض نژادی را برای روان سالم کم‌رنگ نمی‌کند.
به قول شکسپیر:
«کیست که بتواند آتش بر کف دست نهد
و با یاد کوه‌های پر برف قفقاز خود را سرگرم کند
یا تیغ تیز گرسنگی را با یاد سفره‌های رنگارنگ کُند کند
یا برهنه در برف دی‌ماه فرو غلتد و به آفتاب تموز بیاندیشد
نه هیچ‌کس، هیچ‌کس چنین خطری را به چنان خاطره‌ای تاب نیاورد
از اینکه خیال خوبی‌ها درمان بدی‌ها نیست
بلکه صد چندان بر زشتی آن‌ها می‌افزاید.»
واقعیات جامعه ما این است که جامعه ای بیمار و رنجزا است و هیچگاه #واقعیت_عینی_با_دروغ_ذهنی_از_بین_نمیرود
افرادیکه شجاعت روبرو شدن با این واقعیت های تلخ را ندارند ، مکانیسم های دفاعی تحریف گرایشان همیشه باعث میشود که انتخاب های خوبی در زندگی نداشته باشند ...
#روانشناسی #اندیشه
@Roshanfkrane
#طنزتلخ یا #واقعیت؟!
راننده یکی از وزراء تعریف می کرد:
"روزی داشتیم با وزیر می رفتیم ...
وزیر به من گفت : راست میگن اوضاع مملکت خرابه،
گفتم : چطور جناب وزیر؟
ایشان با لحن متفکرانه ای گفت:
وقتی تعمیرگاه ماشین، بادمجان هم بفروشه دیگه فاتحه مملکت خونده ست،
خیلی به خودم فشار آوردم بفهمم که چی گفته، طاقت نیاوردم،
گفتم : از کجا فهمیدید قربان؟
ایشان با انگشت مبارکشان مغازه کنار جاده را نشان داد...
روی درب تعمیرگاه نوشته شده بود:
*بادِ مجانی موجود است*
تازه فهمیدم دکترای جعلی چه به روز مملکت آورده!/تحلیل زمانه
#اجتماعی
@Roshanfkrane
راننده یکی از وزراء تعریف می کرد:
"روزی داشتیم با وزیر می رفتیم ...
وزیر به من گفت : راست میگن اوضاع مملکت خرابه،
گفتم : چطور جناب وزیر؟
ایشان با لحن متفکرانه ای گفت:
وقتی تعمیرگاه ماشین، بادمجان هم بفروشه دیگه فاتحه مملکت خونده ست،
خیلی به خودم فشار آوردم بفهمم که چی گفته، طاقت نیاوردم،
گفتم : از کجا فهمیدید قربان؟
ایشان با انگشت مبارکشان مغازه کنار جاده را نشان داد...
روی درب تعمیرگاه نوشته شده بود:
*بادِ مجانی موجود است*
تازه فهمیدم دکترای جعلی چه به روز مملکت آورده!/تحلیل زمانه
#اجتماعی
@Roshanfkrane
#تیکه_کتاب
مردم نه به علت اینکه "بیمارند" غیر مسئولانه عمل می کنند بلکه چون غیر مسئولانه عمل میکنند بیمار هستند!
مسئولیت پذیری، به معنای توانایی فرد در برآورده کردن نیازهای خود است، البته به شیوه‌ای که مانع برآورده شدن نیازهای دیگران نشود.
📕 #واقعیت_درمانی
✍ #ویلیام_گلسر
#اندیشه #تربیتی #اجتماعی
@Roshanfkrane
مردم نه به علت اینکه "بیمارند" غیر مسئولانه عمل می کنند بلکه چون غیر مسئولانه عمل میکنند بیمار هستند!
مسئولیت پذیری، به معنای توانایی فرد در برآورده کردن نیازهای خود است، البته به شیوه‌ای که مانع برآورده شدن نیازهای دیگران نشود.
📕 #واقعیت_درمانی
✍ #ویلیام_گلسر
#اندیشه #تربیتی #اجتماعی
@Roshanfkrane