لوشان پاره تن قوم لک
عزم سفر نمودیم با اهل خانواده
سوار بر مرکب پیش بسوی
استان گیلان و سواحل زیبایش
زیبایی هایی که در سفر قبلی
شاهد آن بودیم.
اینبار راه ما از جنوب گیلان
عبور میکرد.
تاختیم و تاختیم تا به شهری
بنام لوشان رسیدیم
پس از آنکه تابلوی خوش آمد
را رد نمودیم
وارد خیابان اصلی شهر شدیم
به محض ورود به شهر سردر
مغازه ها و نام اماکن توجه
مرا بخود جلب کرد.
خیابان خرم آباد سوپرمارکت
درویشوند و لبنیات سنتی
غیاثوند...
عکس هایی از شهیدان گلگون
کفن مزین به نام های دیارم
نیز بچشم میخورد
اینان نام و نشانی هایی آشنا
برای یک مسافر غریبه بودند.
مسافری از دیار زاگرس
دیار برنو،بلوط و گلهای عاشق.
اینگونه مسافری نمیتواند،
بی خیال این نشانه ها باشد.
اهل خانواده خسته لذا پارکی
را برای استراحت انتخاب نمودیم
انگشت تعجب بر پیشانی زدم
انگار خواب میدیدم
از دیدن این همه وند
بوی بوی آشنایی می آمد
ساعت ها راه طی کرده بودم
و اینجا جزئی از گیلان بود
یعنی چه؟مگر اینان شمالی
نیستند؟ سوال بی جواب
به ناگاه احساسی مانند نسیم
بهار که زلف کشتزار را شانه
میزند بسراغم آمد.
تفنگم(کمانچه)میراث لحظات
شادی و غم قوم و تبارم را از
غلاف بیرون آورده و برای
دل خود شروع به نواختن
آهنگ دست و پا شکسته
نمودم.
روز جمعه بود چند خانواده
دورتر.
خانواده ای نزد ما شتافت و
با ما به گفتگو پرداخت
گویی کمانچه ساز جادویی
پیوندمان بخشیده بود
از چهره شان خوشوقتی میبارید
همانجا بود که به خانم سپردم
که اینجا دل گرفتار است
گرفتار تاریخ گمشده ای از
سرنوشت پاره تنی از قومم
دیگر پای پیش نداشتم
ماندم تا پاسخ پرسش هایم
را بیابم
با افرادی سخن بمیان آوردیم
و پی به وجود کهنه فرهنگی
بردیم که این مردمان دور از
وطن(بقول خودشان) در حسرت
تاریخ گذشته شان روزگار
میگذراندند
اینان فرزندان تبعیدشده توسط
حکام جائر روزگار بودند.
در این سفر پی بردم که
مردم لوشان با زبان رسای
لکی سخن میگویند
آداب و رسوم آبا اجدادی خود
را زنده نگه داشته اند.
نام فرزندانشان اصیل و به آنان
لکی می آموزند تا هویت
خود را گم نکنند
نامگذاری اماکن نیز همینگونه
فرهنگی و تاریخیست
گلونی آخ یادگار حدیث پردرد
مادر
اینجا گلونی نیز همچنان
سربند مادران است
موسیقی را نیز پاس داشته اند
موسیقی قوم و تبار خود
خلاصه هر آنچه در میان قوم
لک پدیدار است بمیقاس کوچکتر
در لوشان نیز هویداست
راستش با این اوصاف
دل کندن از این مردمان
برایم دشوار بود
چه مردم صمیمی و بزرگی
با خود کلنجار میرفتم
از اینکه چرا ما در سرزمین
اصلی مادری گاهی به فرهنگمان
جفا میکنیم!
در دل درودها نثار این مردم
که اینگونه هویت قومم را
حفظ نمودند هدیه کردم
با غروب دلتنگ آفتاب
به راه خود ادامه دادیم
ولی هر از چند گاهی از دور دست
به دیار لوشان خیره شده
آنان را بخدای بزرگ میسپاردم
بیایید اکنون در مسافرتمان
لوشان را فراموش نکنیم
این عزیزان با عشق تمام
ما را دوست دارند
چون یادگار ملک اجدادیشان
هستیم
در همایش ها سمینارها و...
از نخبگانشان دعوت بعمل آریم
تا فرهنگ هویتمان همچنان
مانا و با ابهت زنده بماند
بقلم #عصمت_اله_میرزایی
از دیار خرم آباد
#ارسالی
#فرهنگ
@Roshanfkrane
عزم سفر نمودیم با اهل خانواده
سوار بر مرکب پیش بسوی
استان گیلان و سواحل زیبایش
زیبایی هایی که در سفر قبلی
شاهد آن بودیم.
اینبار راه ما از جنوب گیلان
عبور میکرد.
تاختیم و تاختیم تا به شهری
بنام لوشان رسیدیم
پس از آنکه تابلوی خوش آمد
را رد نمودیم
وارد خیابان اصلی شهر شدیم
به محض ورود به شهر سردر
مغازه ها و نام اماکن توجه
مرا بخود جلب کرد.
خیابان خرم آباد سوپرمارکت
درویشوند و لبنیات سنتی
غیاثوند...
عکس هایی از شهیدان گلگون
کفن مزین به نام های دیارم
نیز بچشم میخورد
اینان نام و نشانی هایی آشنا
برای یک مسافر غریبه بودند.
مسافری از دیار زاگرس
دیار برنو،بلوط و گلهای عاشق.
اینگونه مسافری نمیتواند،
بی خیال این نشانه ها باشد.
اهل خانواده خسته لذا پارکی
را برای استراحت انتخاب نمودیم
انگشت تعجب بر پیشانی زدم
انگار خواب میدیدم
از دیدن این همه وند
بوی بوی آشنایی می آمد
ساعت ها راه طی کرده بودم
و اینجا جزئی از گیلان بود
یعنی چه؟مگر اینان شمالی
نیستند؟ سوال بی جواب
به ناگاه احساسی مانند نسیم
بهار که زلف کشتزار را شانه
میزند بسراغم آمد.
تفنگم(کمانچه)میراث لحظات
شادی و غم قوم و تبارم را از
غلاف بیرون آورده و برای
دل خود شروع به نواختن
آهنگ دست و پا شکسته
نمودم.
روز جمعه بود چند خانواده
دورتر.
خانواده ای نزد ما شتافت و
با ما به گفتگو پرداخت
گویی کمانچه ساز جادویی
پیوندمان بخشیده بود
از چهره شان خوشوقتی میبارید
همانجا بود که به خانم سپردم
که اینجا دل گرفتار است
گرفتار تاریخ گمشده ای از
سرنوشت پاره تنی از قومم
دیگر پای پیش نداشتم
ماندم تا پاسخ پرسش هایم
را بیابم
با افرادی سخن بمیان آوردیم
و پی به وجود کهنه فرهنگی
بردیم که این مردمان دور از
وطن(بقول خودشان) در حسرت
تاریخ گذشته شان روزگار
میگذراندند
اینان فرزندان تبعیدشده توسط
حکام جائر روزگار بودند.
در این سفر پی بردم که
مردم لوشان با زبان رسای
لکی سخن میگویند
آداب و رسوم آبا اجدادی خود
را زنده نگه داشته اند.
نام فرزندانشان اصیل و به آنان
لکی می آموزند تا هویت
خود را گم نکنند
نامگذاری اماکن نیز همینگونه
فرهنگی و تاریخیست
گلونی آخ یادگار حدیث پردرد
مادر
اینجا گلونی نیز همچنان
سربند مادران است
موسیقی را نیز پاس داشته اند
موسیقی قوم و تبار خود
خلاصه هر آنچه در میان قوم
لک پدیدار است بمیقاس کوچکتر
در لوشان نیز هویداست
راستش با این اوصاف
دل کندن از این مردمان
برایم دشوار بود
چه مردم صمیمی و بزرگی
با خود کلنجار میرفتم
از اینکه چرا ما در سرزمین
اصلی مادری گاهی به فرهنگمان
جفا میکنیم!
در دل درودها نثار این مردم
که اینگونه هویت قومم را
حفظ نمودند هدیه کردم
با غروب دلتنگ آفتاب
به راه خود ادامه دادیم
ولی هر از چند گاهی از دور دست
به دیار لوشان خیره شده
آنان را بخدای بزرگ میسپاردم
بیایید اکنون در مسافرتمان
لوشان را فراموش نکنیم
این عزیزان با عشق تمام
ما را دوست دارند
چون یادگار ملک اجدادیشان
هستیم
در همایش ها سمینارها و...
از نخبگانشان دعوت بعمل آریم
تا فرهنگ هویتمان همچنان
مانا و با ابهت زنده بماند
بقلم #عصمت_اله_میرزایی
از دیار خرم آباد
#ارسالی
#فرهنگ
@Roshanfkrane
پلاک ایران ۳۱ (خرماوه)
و اینجا چشمانم در امتداد خیابان
ملتمسانه جاده را مینگرد
تا شاید پلاک ایران ۳۱ را ببیند
شهر همه غبار آلود
نامردی و نامردمی بسیار
خورشید لک ولایتی زاگرس
در دل هماره تابان درخشان
ز این همه ناملایمت بیزارم بیزار
پلاک ایران ۳۱جعبه جادوی من!
گر اکنون ببینمت خاطره ای
پری گشوده پرواز خواهم کرد
و بر تک درخت بلوط مظلوم!
لانه ای از صفا بنا خواهم کرد
دل نزدش سفره باز خواهم کرد
ازفراغش داستانهابیان خواهم کرد
#ارسالی از :
#عصمت_اله_میرزایی کرج
@Roshanfkrane
و اینجا چشمانم در امتداد خیابان
ملتمسانه جاده را مینگرد
تا شاید پلاک ایران ۳۱ را ببیند
شهر همه غبار آلود
نامردی و نامردمی بسیار
خورشید لک ولایتی زاگرس
در دل هماره تابان درخشان
ز این همه ناملایمت بیزارم بیزار
پلاک ایران ۳۱جعبه جادوی من!
گر اکنون ببینمت خاطره ای
پری گشوده پرواز خواهم کرد
و بر تک درخت بلوط مظلوم!
لانه ای از صفا بنا خواهم کرد
دل نزدش سفره باز خواهم کرد
ازفراغش داستانهابیان خواهم کرد
#ارسالی از :
#عصمت_اله_میرزایی کرج
@Roshanfkrane
برای دانش آموز زاهدانی
من ایرانی مرزنشینم!
جامه ژنده هزار امید
طفلکی ساده صمیمی
به مکتب آمدم بیقرار
بازی های کودکانه
کوله کهنه ای بر دوش
قلم در دست نقشی کشم
نامردمان مسند کار
عدالت بر تنم نشست
کاغذی سوخته شدم
نه زمن نقشی نگاری
...به یادگار ماند
#ارسالی از :
#عصمت_اله_میرزایی
#اجتماعی
@Roshanfkrane
من ایرانی مرزنشینم!
جامه ژنده هزار امید
طفلکی ساده صمیمی
به مکتب آمدم بیقرار
بازی های کودکانه
کوله کهنه ای بر دوش
قلم در دست نقشی کشم
نامردمان مسند کار
عدالت بر تنم نشست
کاغذی سوخته شدم
نه زمن نقشی نگاری
...به یادگار ماند
#ارسالی از :
#عصمت_اله_میرزایی
#اجتماعی
@Roshanfkrane
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
♦️«ضدِتبلیغ» از مرحوم‌رییسی وارد فازِ «معصوم‌سازی» شد
▪️#مصطفی_فقیهی
۱. #عصمتِ مرحوم #رییسی ؟ این حرف‌ها را نزن آقا! خیلی از پیامبران هم چنین ادعایی نداشته‌اند.
۲. علت این قبیل افاضات امثال #علم‌الهدی ، تلاش برای تداوم حضور در قدرت با سوءاستفاده از احساسات حامیانِ «رییس‌جمهور فقید» و انتقالِ سبدِ رأی او به گزینه‌ی دل‌خواه است.
۳. «خلف وعده» در شمار گناهان نیست؟ باشد! فرض که اساساً خلف وعده‌ای در کار نبوده و مثلاً حمایت از مشاغلِ اینستاگرام، در وعده‌هایش شنیده نشده. امّا پذیرش مسئولیت در عین احراز کارآمدتریِ بسیاری دیگر، در شمارِ «گناهان» نیست؟
۴. پس، ممیزیِ گناه/مکروه در تشخیص افرادی نیست که خود آغشته به گناه هستند.
۵. متاسفانه برخلاف توصیه‌ی دلسوزان، نه تنها تبلیغِ بیش از حد در رسانه‌ها را پیش گرفته و متوجهِ آزار بینایی و شنواییِ مردم و آثار این «ضدتبلیغ» نیستند، بل‌که چند قدم فراتر گذاشته و در حال ترسیمِ شخصیتِ یک #معصوم برای «مرحوم» هستند.
#اجتماعی #انتقادات #مذهبی
@Roshanfkrane
▪️#مصطفی_فقیهی
۱. #عصمتِ مرحوم #رییسی ؟ این حرف‌ها را نزن آقا! خیلی از پیامبران هم چنین ادعایی نداشته‌اند.
۲. علت این قبیل افاضات امثال #علم‌الهدی ، تلاش برای تداوم حضور در قدرت با سوءاستفاده از احساسات حامیانِ «رییس‌جمهور فقید» و انتقالِ سبدِ رأی او به گزینه‌ی دل‌خواه است.
۳. «خلف وعده» در شمار گناهان نیست؟ باشد! فرض که اساساً خلف وعده‌ای در کار نبوده و مثلاً حمایت از مشاغلِ اینستاگرام، در وعده‌هایش شنیده نشده. امّا پذیرش مسئولیت در عین احراز کارآمدتریِ بسیاری دیگر، در شمارِ «گناهان» نیست؟
۴. پس، ممیزیِ گناه/مکروه در تشخیص افرادی نیست که خود آغشته به گناه هستند.
۵. متاسفانه برخلاف توصیه‌ی دلسوزان، نه تنها تبلیغِ بیش از حد در رسانه‌ها را پیش گرفته و متوجهِ آزار بینایی و شنواییِ مردم و آثار این «ضدتبلیغ» نیستند، بل‌که چند قدم فراتر گذاشته و در حال ترسیمِ شخصیتِ یک #معصوم برای «مرحوم» هستند.
#اجتماعی #انتقادات #مذهبی
@Roshanfkrane