شمس:
هرزمان نوعي شود دنيا و ما
بي خبر از نو شدن اندر بقا
پس توراهرلحظه مرگ و رجعتي است

مصطفي فرمود دنيا ساعتي است
آزمودم مرگ من در زندگي است
چون رهي زين زندگي پايندگي است

مولانا:
كيستي تو؟

شمس:
كيستي تو؟

مولانا:
قطره اي از باده هاي آسمان

شمس:
این جهان زندان و ما زندانیان
حفره کن زندان و خود را وارهان
مولانا:
كيستي تو؟

شمس:
ادمی مخفیست در زیر زبان
این زبان پرده است در درگاه جان

مولانا:
كيستي تو؟

شمس:
تير پران بين و ناپيداكمان
جانها پيداوپنهان جانِ جان

مولانا:
كيستي تو؟

شمس:
رهنمایم همرهت باشم رفیق من قلاووزم دراین راه دقیق

مولانا:
كيستي تو همدلي كن اي رفيق

شمس:
در عشق سلیمانی من همدم مرغانم
هم عشق پری دارم هم مرد پری خوانم
هرکس که پری خوتر درشیشه کنم زوطرح
برخوانم و افسونش حراقه بجنباند
هم ناطق و خاموشم هم لوح خموشانم
هم خونم و هم شیرم هم طفلم و هم پیرم

مولانا:
کیستم من ؟كيستم من؟چیستم من؟

#ادبیات
#شمس_تبریزی
#مولانا
@Roshanfkrane

#احمد_گلشیری درگذشت

‏⁧ احمدگلشیری⁩ مترجم آثار ادبی، در سن ۷۶ سالگی از دنیا رفت.
‏
از مهمترین ترجمه های زنده یاد گلشیری می توان به سه گانه او از بهترین داستانهای چخوف، مارکز و همینگوی و همچنین کتاب پنج جلدی بهترین داستانهای جهان اشاره کرد.

روانش مینوی 🥀

#ترجمه
#ادبیات
@Roshanfkrane

ز دست دیده و دل هر دو فریاد
که هر چه دید بیند دل کند یاد
بسازم خنجری نیشش ز فولاد
زنم بر دیده تا دل گردد آزاد

#دو_بیتی
#بابا_طاهر
#ادبیات
@Roshanfkrane

دور از نرسیدن ها
خدا باید کافه ای بزند
به اندازه ی تمام تنهایی های تا به حال
با پنجره های گریان و
صندلی های بی دغدغه
اذان که گفتند
سیگارش را بتکاند
به روی مشتری هایش بخندد
و میز همه را حساب کند
یقینا جهانی که قبله اش
کافه ی عاشقانه ای باشد
بهتر از جهان ماست

#جلال_حاجی_زاده
#ادبیات
@Roshanfkrane

لیلی زیر درخت انار نشست.
درخت انار عاشق شد،
گل داد سرخ سرخ...
گلها انار شدند ،
داغ داغ...
هر اناری هزار دانه داشت.
دانه ها عاشق بودند ،
بی تاب بودند.
توی انار جا نمی شدند . 
انار کوچک بود.
دانه ها بی تابی کردند.
انار ترک برداشت.
خون انار روی دست لیلی چکید.
لیلی انار ترک خورده را خورد.
مجنون به لیلی اش رسید.
خدا گفت: راز رسیدن فقط همین است ، کافی است انار دلت ترک بخورد.
لیلی نام تمام دختران زمین است....

#عرفان_نظرآهاری
#ادبیات
@Roshanfkrane

خاطره ی شنیدنی استاد شهریار از کلیسا رفتن .
در حدود سال ۱۳۲۰ در یکی از روزها، عصر هنگام ، با استاد صبا و استاد عبادی در حالی که سرخوش بودیم ، به بیرون زدیم ، استاد صبا گفتند که در کلیسای ارامنه ، مراسمی برپاست ، آنجا برویم و از نزدیک شاهد مراسم باشیم.
کلیسا داخل کوچه ای قرار داشت.آن روزها مثل حالا همه جا آسفالت نبود. اکثر کوچه ها پر از گل ولای بود. مشکل می توانستی کفشی تمیز در پای کسی ببینی. ما گل و لای کوچه جلودارمان نبود .جوانی مان گل کرد و رفتیم. دختر خانمی مسیحی که بسیار زیبا و ملوس و دلربا بود ، به طرف کلیسا می رفت. چکمه برقی که آن روزها مد شده بود به پا داشت و با ژست مخصوصی راه می رفت . بی اختیار به دنبالش روان شدیم. زمانی که هر سه ما در زیبایی آن دختر ترسا چیزی می گفتیم، استاد عبادی گفتند که شهریار چرا خاموشی؟ جای شعر این جاست.
استاد صبا هم نظر ایشان را تائید کردند. بی درنگ شروع کردم و استاد صبا هم یادداشت می کردند.
دختر مسیحی گام هایش را آهسته کرده بود و کاملا گوشش با ما بود:
ای پری چهره که آهنگ کلیسا داری
سینه مریم و سیمای مسیحا داری
گرد رخسار تو روح القدس آرد به طواف
چو تو ترسا بچه، آهنگ کلیسا داری
آشیان در سر زلف تو کند طایر قدس
که نهالِ قدِ چون شاخه ی طوبا داری
جز دل تنگ من ای مونس جان،جای تو نیست
تنگ مپسند دلی را که در او جا داری
مه شود حلقه به گوش تو که گردن بندی
فلک افروزتر از عقد ثریا داری
به کلیسا روی و مسجدیانت در پی
چه خیالی مگر ، ای دختر ترسا داری ؟!
پای من در سر کوی تو به گل رفت فرو
گر دلت سنگ نباشد گل گیرا داری
آتشین صاعقه ام بر سر سودایی زد
دختر این چکمه برقی که تو در پا داری
دگران خوشگل یک عضو و تو سرتاپا خوب
آنچه خوبان همه دارند ، تو تنها داری
آیت رحمت روی تو به قرآن ماند
درشگفتم که چرا مذهب عیسا داری
کار آشوب تماشای تو کارستان کرد
راستی نقش غریبی و تماشا داری
کشتی خواب به دریاچه اشکم گم شد
تو به چشمم که نشینی دل دریا داری
شهریارا ز سر کوی سهی بالایان
این چه راهی است که با عالم بالا داری

وقتی به خود آمدیم ، دیدیم که چند نفر از بزرگان ارامنه از در کلیسا خارج شدند و ما را با احترام تمام به داخل کلیسا راهنمایی کردند. وارد شدیم .عده ای ما را شناختند. با احترام هرچه تمام تر ما را نواختند و خواستند که در مراسم شان شرکت کنیم. دختر مسیحی همه چیز را به حاضران شرح داد. به دستور منسوبان دختر ، پذیرایی خوبی از ما به عمل آمد.
از من خواستند که شعر را بخوانم. با اینکه خجالت می کشیدم اما اصرار حاضران مرا وادار کرد تا شعر را از استاد صبا بگیرم و بخوانم. استاد صبا ، ویلون یکی از نوازندگان حاضر و همچنین استاد عبادی، تار یکی از آنها را گرفتند و مرا همراهی کردند. بزمی شاعرانه تشکیل شد و تا نصف شب ادامه داشت. صبا و عبادی غوغا کردند. آن شب از شب هایی بود که هرگز فراموش نمی کنم .حالا حساب کنید اگر این داستان در مورد یک دختر مسلمان پیش آمده بود ،چه خونها ریخته میشد و چه جنگها در پی داشت .واقعا چرا ما چنین گشته ایم

بر گرفته از کتاب : در خلوت شهریار ( ۲ ) صفحه ۸۸ نشر آذران، تبریز❤️‍🩹🌿
#ادبیات
#شهریار
@Roshanfkrane

اغلب
که مثل امروز
زخمی ام
خودم را
از پنجره
در باغچه
تیمم می دهم .

#سیروس_امیری_زنگنه
#شعر_سپید
#ادبیات
@Roshanfkrane

آدم ها یک بار عمیقا عاشق می شوند.
چون فقط یک بار نمی ترسند که همه چیز خود را از دست بدهند.
اما بعد از همان یک بار، ترس ها آن قدر عمیق می شود که عشق دیگر دور می ایستد.

#آلبر_کامو
#ادبیات

@Roshanfkrane

سه بیت، سه نگاه، سه برداشت :
کانال روشنفکران
موسی خطاب به خداوند در کوه طور می‌گوید:
اَرَنی(خود را به من نشان بده.)
وخداوند ميفرمايد:
لَن تَرانی(هرگز مرا نخواهی دید.)
            
برداشت سعدی:
چو رسی به کوه سینا، اَرنی مگو و بگذر
که نیرزد این تمنا به جواب لَن تَرانی
            
برداشت حافظ:
چو رسی به طور سینا اَرنی بگو و بگذر
تو صدای دوست بشنو، نه جواب لَن تَرانی
برداشت مولوی :
اَرِنی کسی بگوید که ترا ندیده باشد
تو که با منی همیشه، چه تَری چه لَن تَرانی

سه بیت، سه نگاه، سه برداشت:
مثل سعدی ، عاقلانه
مثل حافظ ، عاشقانه
مثل مولوی، عارفانه

https://t.iss.one/Roshanfkrane

#اندیشه #ادبیات #فرهنگ

@Roshanfkrane

ارغوان می‌بینی؟
به تماشاگه ویرانی ما آمده‌اند
مانده‌ایم تا ببینیم نبودن را
آخر قصه شنودن را
پشت این پنجره‌ی بسته هنوز
عطر آواز بنان مانده است
شهریار اینجا
شعر نقاشش را خوانده است
آن شب افشاری
با کسایی و قوامی و ادیب
تا قرایی و فرود
وان درآمد از اوج
شجریان، لطفی
چه شبی بود، دریغ
زندگی روی از این غمکده گردانیده است
ارغوان
در و دیوار غریب افتاده، چه تماشا دارد؟


#هوشنگ_ابتهاج
#ادبیات
#شعر
@Roshanfkrane