یلدا
شبِ یلدا را شبِ چلّه نیز می‌گویند.
بخش ۱ از ۴
* انسانیاران معمولاً برای خشنود شدن و خوشحال کردنِ خود، کوشش می‌کنند.
* انسانیاران معمولاً برای آرامش و آسودگیِ خاطر، تلاش می‌کنند.
* انسانیاران معمولاً از اندوه و کدورت، دوری می‌کنند و از نفرت و خشونت بیزارند.
* انسانیاران معمولاً جنگ و خشونت و دشمنی را بد و محبت و صلح و دوستی را خوب می‌دانند.
* انسانیاران معمولاً برای ساختنِ جهانی سرشار از مِهر و عدالت، دیالوگ را انتخاب می‌کنند تا با تساهل و تسامح و زندگیِ مسالمت‌آمیز، به جامعهٔ انسانی برسند.
* انسانیاران معمولاً غم و تاریکی را دوست ندارند و برعکس، شادی و روشنایی را دوست می‌دارند.
*** بر این پایه، انسان‌ها با به‌دست آوردن یا حادث شدنِ هر چیزِ خوب و مثبتی، خوشحال می‌شوند و جشنی درخورِ موضوع، برپا می‌کنند.
بخاطرِ دریافت مدرک تحصیلی، برای اخذ گواهینامه، خریدِ خانه، هنگام ازدواج، برای آمدنِ بچه و یا هر چیزِ خوبِ دیگری، جشنی حتا اگر کوچک و مختصر باشد، برپا می‌کنیم.
حالا اگر اتفاقِ خوب و بسیار بزرگی رخ دهد، اتفاقی که جهان را از ظلمت و تاریکی آرام آرام دور می‌کند و به سمتِ نور و روشنایی می‌برد از یک‌سو و از سوی دیگر، شور و شوقِ تازه‌ای در مردم ایجاد می‌کند و نشاط و سرزندگی می‌بخشد، طبیعی‌ست که جشنِ شکوهمندی برپا می‌کنیم و حتا شب را تا صبح، با ساز و آواز، و شعر و شادمانی، به استقبالش می‌رویم.
باری، آن شب را تا پاسی از نیمه‌شب یا حتا طلوع آفتاب، همراه با شعر و قصّه‌های مادر بزرگ‌ها، به انتظارِ زاده‌شدنِ خورشید خانم می‌نشینیم.
*** بیائید برای بزرگ‌داشتِ شبِ یلدای امسال که خوشبختانه «جشن یلدا» در فهرست میراث جهانی ثبت شده است، آرزوی یلدایی کنیم.
آرزو کنیم کسی گرفتار مثلثِ خسه نشه
(خرافه‌پرستی - سطحی‌نگری - هوچی‌گری)،
زیرا دردِ کشنده‌ای است خورهٔ خرافه‌پرستی، سرطانِ سطحی‌نگری و طاعونِ هوچی‌گری.
تقی عطایی
#فرهنگ #تاریخ #هویت
#رسوم_اریایی
@Roshanfkrane
شبِ یلدا را شبِ چلّه نیز می‌گویند.
بخش ۱ از ۴
* انسانیاران معمولاً برای خشنود شدن و خوشحال کردنِ خود، کوشش می‌کنند.
* انسانیاران معمولاً برای آرامش و آسودگیِ خاطر، تلاش می‌کنند.
* انسانیاران معمولاً از اندوه و کدورت، دوری می‌کنند و از نفرت و خشونت بیزارند.
* انسانیاران معمولاً جنگ و خشونت و دشمنی را بد و محبت و صلح و دوستی را خوب می‌دانند.
* انسانیاران معمولاً برای ساختنِ جهانی سرشار از مِهر و عدالت، دیالوگ را انتخاب می‌کنند تا با تساهل و تسامح و زندگیِ مسالمت‌آمیز، به جامعهٔ انسانی برسند.
* انسانیاران معمولاً غم و تاریکی را دوست ندارند و برعکس، شادی و روشنایی را دوست می‌دارند.
*** بر این پایه، انسان‌ها با به‌دست آوردن یا حادث شدنِ هر چیزِ خوب و مثبتی، خوشحال می‌شوند و جشنی درخورِ موضوع، برپا می‌کنند.
بخاطرِ دریافت مدرک تحصیلی، برای اخذ گواهینامه، خریدِ خانه، هنگام ازدواج، برای آمدنِ بچه و یا هر چیزِ خوبِ دیگری، جشنی حتا اگر کوچک و مختصر باشد، برپا می‌کنیم.
حالا اگر اتفاقِ خوب و بسیار بزرگی رخ دهد، اتفاقی که جهان را از ظلمت و تاریکی آرام آرام دور می‌کند و به سمتِ نور و روشنایی می‌برد از یک‌سو و از سوی دیگر، شور و شوقِ تازه‌ای در مردم ایجاد می‌کند و نشاط و سرزندگی می‌بخشد، طبیعی‌ست که جشنِ شکوهمندی برپا می‌کنیم و حتا شب را تا صبح، با ساز و آواز، و شعر و شادمانی، به استقبالش می‌رویم.
باری، آن شب را تا پاسی از نیمه‌شب یا حتا طلوع آفتاب، همراه با شعر و قصّه‌های مادر بزرگ‌ها، به انتظارِ زاده‌شدنِ خورشید خانم می‌نشینیم.
*** بیائید برای بزرگ‌داشتِ شبِ یلدای امسال که خوشبختانه «جشن یلدا» در فهرست میراث جهانی ثبت شده است، آرزوی یلدایی کنیم.
آرزو کنیم کسی گرفتار مثلثِ خسه نشه
(خرافه‌پرستی - سطحی‌نگری - هوچی‌گری)،
زیرا دردِ کشنده‌ای است خورهٔ خرافه‌پرستی، سرطانِ سطحی‌نگری و طاعونِ هوچی‌گری.
تقی عطایی
#فرهنگ #تاریخ #هویت
#رسوم_اریایی
@Roshanfkrane