#توانا
#حقوق_بشر
به مناسبت هفتادویکمین سالگرد تصویب اعلامیه جهانی حقوق بشر
در دهم دسامبر سال ۱۹۴۸ میلادی، مجمع عمومی سازمان ملل متحد، که در آن زمان تنها ۵۶ عضو داشت، «اعلامیه جهانی حقوق بشر» را در پاریس به رأی گذاشت. این اعلامیه با ۴۸ رای موافق، ۸ رای ممتنع و بدون مخالف به تصویب رسید. اعلامیه حقوق بشر در واقع عکس‌العملی بود به جنایات نازیسم پیش از جنگ دوم جهانی و میانه آن.
این اعلامیه دارای ۳۰ ماده است که با زبانی بسیار ساده و روشن بیان شده‌اند. اولین ماده اعلامیه حقوق بشر این دو جمله است: «تمام افراد بشر آزاد به دنیا می‌آیند و از نظر حیثیت و حقوق با هم برابرند. همه دارای خرد و وجدان هستند و باید با یکدیگر با روح برادری رفتار کنند.»
در اینجا برای اولین بار «حیثیت» به عنوان یکی از حقوق انسان‌ها مطرح می‌شود؛ همان‌گونه که حدود دویست سال پیش ساموئل پوفندورف، پروفسور آلمانی، به صورت یک مقوله قضایی بیان کرده بود. از نگاه پوفندورف، حیثیت انسان دارای جایگاه و مقامی برجسته و خدشه‌ناپذیر است.
اما حيثيت انسان يعنی چه؟ يعنی اين‌که انسان موجودی مستقل، خودبنیاد و فردی حاکم بر سرنوشت خویش است. يعنی او هم برای خود «کسی» است و هم «کس»بودن دیگران را می‌پذيرد. انسانِ بی‌هويت حل‌شده در اُمت يا توده انسان‌ها وجود ندارد. انسان، خردمند و توانا در پذيرش مسئوليت زندگی خويش است. خرد او همان خرد ديگران است و مانند همه خطاکار. انسان معصوم و عاری از گناه تنها یک خیال است که وجود خارجی ندارد. انسان همواره در حال تکامل، رشد و شدن است و تکامل‌اش نسبی است؛ نسبت به جامعه و تاريخ. او دارای خرد است و رفتارش صرفا برآيند داده‌های بيرونی نيست؛ بلکه می‌تواند بر اساس خرد و تجربه‌اش تفکر کند و تصميم بگيرد. او مسئول خويش است و چون در گوهر وجودش با ديگران يکسان است، پس نبايد بدل به ابزار دست‌يازی به اهداف «خواص» گردد.
از آنجا که انسان موجودی اجتماعی است، پس شرف و حيثيت او در رابطه‌ای برابر و متقابل با ساير افراد جامعه و در ارتباطی ديالکتيک با ديگران قرار دارد. محترم‌شمردن اين گوهر انسانی از سوی حکومت، ابتدا باید در قوانين حکومتی شکل حقوقیِ مشخص پيدا کند. اين قوانين مجاز به خدشه‌دارکردن حيثيت انسان نيستند. تقسيم «حقوقی» انسان به سیاه و سفید، مسلمان و کافر، زن و مرد و تبعيض حقوقی ميان آن‌ها نقض روشن و آشکار يکی از اصول حقوق بشر، حقوق اساسی و حقوق شهروندی است.
.
در چهار دهه حیات جمهوری اسلامی، حقوق بشر در ایران به اَشکال گوناگون نقض شده است. از اجرای مجازات در ملا عام تا سرکوب شهروندان معترض و روزنامه‌نگاران و فعالان سیاسی و بسیار موارد دیگر.
حقوق طبيعی و حقوق بشر، به اين دليل حقوق «طبيعی» یا «بشر» نام گرفته‌اند، که بر فراز فرد و جامعه و بر فراز زمان و مکان، یعنی بر فراز اَشکال حکومت، ادیان و فرهنگ‌ها قرار داده شوند تا از اين راه، هيچ نهادی از جمله نهاد حکومت یا نهاد دين، نتواند آن را خدشه‌دار کند. تا حکومت‌گران موظف به رعايت آن و حفاظت از آن شوند. یعنی این حقوق، تعریفی پیشاحکومتی دارند و حکومت باید متضمن آن‌ها باشد.
مصونيت و حفظ فرد در برابر تهاجمات و تعرضات حکومت، محتوای اساسی و هدف فلسفه و انديشه حقوق طبیعی، حقوق بشر، حقوق اساسی و حقوق شهروندی است. عملکرد و وجه تمايز اساسی اين حقوق با سایر حقوق، در همين مهم نهفته است: در حفظ حیثیت انسان و تضمین حقوق او در برابر نهاد حکومت.
حقوق اساسی، «حقوق بشر» و «حقوق شهروندی» نيست اما دربرگيرنده هر دو آن‌ها ست. حقوق شهروندی دربرگیرنده بخشی از حقوق اساسی است که بنا بر قانون اساسی تنها ويژه شهروندان آن جامعه است. تفاوت حقوق بشر با حقوق شهروندی در محدودشدنِ حقوق شهروندی به يک نظام سياسی است.
حقوق اساسی، در قیاس با حقوق بشر، در اساس و بنياد يکی است. تفاوت آن‌ها در اين است که حقوق اساسی در چهارچوب قانون اساسی، يعنی در چهارچوب ساختار سياسی-حقوقي مشخصی قرار دارد و به همين دليل سرچشمه و مبدا ساير حقوق است.
تساوی حقوقی انسان‌ها، يعنی برابری حقوقی همه در برابر قانون، يکی از ابتدایی‌ترين حقوق اساسی فرد است. هيچ کس به دليل جنسيت، موقعيت اجتماعی، دين و مسلک، زبان، نژاد، عقيده، مقام و موقعیت اجتماعی، از دیگران برتر يا پست‌تر نيست. آیا در جمهوری اسلامی ایران چنین است؟
https://bit.ly/2BZNvyz
@Roshanfkrane
#حقوق_بشر
به مناسبت هفتادویکمین سالگرد تصویب اعلامیه جهانی حقوق بشر
در دهم دسامبر سال ۱۹۴۸ میلادی، مجمع عمومی سازمان ملل متحد، که در آن زمان تنها ۵۶ عضو داشت، «اعلامیه جهانی حقوق بشر» را در پاریس به رأی گذاشت. این اعلامیه با ۴۸ رای موافق، ۸ رای ممتنع و بدون مخالف به تصویب رسید. اعلامیه حقوق بشر در واقع عکس‌العملی بود به جنایات نازیسم پیش از جنگ دوم جهانی و میانه آن.
این اعلامیه دارای ۳۰ ماده است که با زبانی بسیار ساده و روشن بیان شده‌اند. اولین ماده اعلامیه حقوق بشر این دو جمله است: «تمام افراد بشر آزاد به دنیا می‌آیند و از نظر حیثیت و حقوق با هم برابرند. همه دارای خرد و وجدان هستند و باید با یکدیگر با روح برادری رفتار کنند.»
در اینجا برای اولین بار «حیثیت» به عنوان یکی از حقوق انسان‌ها مطرح می‌شود؛ همان‌گونه که حدود دویست سال پیش ساموئل پوفندورف، پروفسور آلمانی، به صورت یک مقوله قضایی بیان کرده بود. از نگاه پوفندورف، حیثیت انسان دارای جایگاه و مقامی برجسته و خدشه‌ناپذیر است.
اما حيثيت انسان يعنی چه؟ يعنی اين‌که انسان موجودی مستقل، خودبنیاد و فردی حاکم بر سرنوشت خویش است. يعنی او هم برای خود «کسی» است و هم «کس»بودن دیگران را می‌پذيرد. انسانِ بی‌هويت حل‌شده در اُمت يا توده انسان‌ها وجود ندارد. انسان، خردمند و توانا در پذيرش مسئوليت زندگی خويش است. خرد او همان خرد ديگران است و مانند همه خطاکار. انسان معصوم و عاری از گناه تنها یک خیال است که وجود خارجی ندارد. انسان همواره در حال تکامل، رشد و شدن است و تکامل‌اش نسبی است؛ نسبت به جامعه و تاريخ. او دارای خرد است و رفتارش صرفا برآيند داده‌های بيرونی نيست؛ بلکه می‌تواند بر اساس خرد و تجربه‌اش تفکر کند و تصميم بگيرد. او مسئول خويش است و چون در گوهر وجودش با ديگران يکسان است، پس نبايد بدل به ابزار دست‌يازی به اهداف «خواص» گردد.
از آنجا که انسان موجودی اجتماعی است، پس شرف و حيثيت او در رابطه‌ای برابر و متقابل با ساير افراد جامعه و در ارتباطی ديالکتيک با ديگران قرار دارد. محترم‌شمردن اين گوهر انسانی از سوی حکومت، ابتدا باید در قوانين حکومتی شکل حقوقیِ مشخص پيدا کند. اين قوانين مجاز به خدشه‌دارکردن حيثيت انسان نيستند. تقسيم «حقوقی» انسان به سیاه و سفید، مسلمان و کافر، زن و مرد و تبعيض حقوقی ميان آن‌ها نقض روشن و آشکار يکی از اصول حقوق بشر، حقوق اساسی و حقوق شهروندی است.
.
در چهار دهه حیات جمهوری اسلامی، حقوق بشر در ایران به اَشکال گوناگون نقض شده است. از اجرای مجازات در ملا عام تا سرکوب شهروندان معترض و روزنامه‌نگاران و فعالان سیاسی و بسیار موارد دیگر.
حقوق طبيعی و حقوق بشر، به اين دليل حقوق «طبيعی» یا «بشر» نام گرفته‌اند، که بر فراز فرد و جامعه و بر فراز زمان و مکان، یعنی بر فراز اَشکال حکومت، ادیان و فرهنگ‌ها قرار داده شوند تا از اين راه، هيچ نهادی از جمله نهاد حکومت یا نهاد دين، نتواند آن را خدشه‌دار کند. تا حکومت‌گران موظف به رعايت آن و حفاظت از آن شوند. یعنی این حقوق، تعریفی پیشاحکومتی دارند و حکومت باید متضمن آن‌ها باشد.
مصونيت و حفظ فرد در برابر تهاجمات و تعرضات حکومت، محتوای اساسی و هدف فلسفه و انديشه حقوق طبیعی، حقوق بشر، حقوق اساسی و حقوق شهروندی است. عملکرد و وجه تمايز اساسی اين حقوق با سایر حقوق، در همين مهم نهفته است: در حفظ حیثیت انسان و تضمین حقوق او در برابر نهاد حکومت.
حقوق اساسی، «حقوق بشر» و «حقوق شهروندی» نيست اما دربرگيرنده هر دو آن‌ها ست. حقوق شهروندی دربرگیرنده بخشی از حقوق اساسی است که بنا بر قانون اساسی تنها ويژه شهروندان آن جامعه است. تفاوت حقوق بشر با حقوق شهروندی در محدودشدنِ حقوق شهروندی به يک نظام سياسی است.
حقوق اساسی، در قیاس با حقوق بشر، در اساس و بنياد يکی است. تفاوت آن‌ها در اين است که حقوق اساسی در چهارچوب قانون اساسی، يعنی در چهارچوب ساختار سياسی-حقوقي مشخصی قرار دارد و به همين دليل سرچشمه و مبدا ساير حقوق است.
تساوی حقوقی انسان‌ها، يعنی برابری حقوقی همه در برابر قانون، يکی از ابتدایی‌ترين حقوق اساسی فرد است. هيچ کس به دليل جنسيت، موقعيت اجتماعی، دين و مسلک، زبان، نژاد، عقيده، مقام و موقعیت اجتماعی، از دیگران برتر يا پست‌تر نيست. آیا در جمهوری اسلامی ایران چنین است؟
https://bit.ly/2BZNvyz
@Roshanfkrane
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
🎬 ویدئوی کامل‌تر از همخوانی #سالار_عقیلی با یک گروه نوازنده خیابانی در تجریش تهران.
مخاطبان #توانا، سهند و ایرانمهر در مورد این ویدئو نوشته اند:
(خوندن این ترانه جایی که نوازنده جوان کنار خیابون نشسته، کلاهشو از سرما تا بناگوشش کشیده و جلوش اون متن سخاوتمندانه رو گذاشته،
تماشاگران، مردم کف خیابونن و اون دختر کار با صورت تکیده و فال حافظ تو دستش؛ ایستاده،
یه حس اصیل و واقعی رو به آدم منتقل میکنه. انگار خود" ایران" به گوش ایستاده)
.
#سالارعقیلی
#موسیقی
@Roshanfkrane
مخاطبان #توانا، سهند و ایرانمهر در مورد این ویدئو نوشته اند:
(خوندن این ترانه جایی که نوازنده جوان کنار خیابون نشسته، کلاهشو از سرما تا بناگوشش کشیده و جلوش اون متن سخاوتمندانه رو گذاشته،
تماشاگران، مردم کف خیابونن و اون دختر کار با صورت تکیده و فال حافظ تو دستش؛ ایستاده،
یه حس اصیل و واقعی رو به آدم منتقل میکنه. انگار خود" ایران" به گوش ایستاده)
.
#سالارعقیلی
#موسیقی
@Roshanfkrane
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
🎬 اسلایدشویی جالب از #توانا درباره #غلام‌حسین_بنان استاد آواز ایرانی که در هشتم اسفند سال ۱۳۶۴، بر اثر بیماری دستگاه گوارشی در بیمارستان ایرانمهر تهران درگذشت.
می‌گویند روزی که بنان با #عبدالعلی_وزیری برای امتحان به رادیو می‌روند در دفترِ #روح‌الله_خالقی، #ابوالحسن_صبا نیز حضور داشت.
از بنان می‌خواهند که برای ایشان قطعه‌ای بخواند و بنان «درآمد سه‌گاه» را آغاز می‌کند و صبا نیز به همراهی ویولون می‌نوازد. هنوز «درآمد» تمام نشده بود که خالقی به صبا می‌گوید: «شما نواختن ویولون را قطع کنید» و به بنان اشاره می‌کند که «گوشه حصار» را بخواند و او بدون اندکی مکث، با مهارت و استادی تمام آن را می‌خواند و به «سه‌گاه» فرود می‌آید که در این لحظه روح‌الله خالقی بی‌اختیار بلند می‌شود و بنان را در آغوش می‌گیرد و می‌بوسد و برای او آینده هنری درخشانی پیش‌بینی می‌کند.
https://goo.gl/RYFHto
#مناسبت #هنر
@Roshanfkrane
می‌گویند روزی که بنان با #عبدالعلی_وزیری برای امتحان به رادیو می‌روند در دفترِ #روح‌الله_خالقی، #ابوالحسن_صبا نیز حضور داشت.
از بنان می‌خواهند که برای ایشان قطعه‌ای بخواند و بنان «درآمد سه‌گاه» را آغاز می‌کند و صبا نیز به همراهی ویولون می‌نوازد. هنوز «درآمد» تمام نشده بود که خالقی به صبا می‌گوید: «شما نواختن ویولون را قطع کنید» و به بنان اشاره می‌کند که «گوشه حصار» را بخواند و او بدون اندکی مکث، با مهارت و استادی تمام آن را می‌خواند و به «سه‌گاه» فرود می‌آید که در این لحظه روح‌الله خالقی بی‌اختیار بلند می‌شود و بنان را در آغوش می‌گیرد و می‌بوسد و برای او آینده هنری درخشانی پیش‌بینی می‌کند.
https://goo.gl/RYFHto
#مناسبت #هنر
@Roshanfkrane
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
🎬 زوم: «تجربه جنسی»؛ عنوانی برای تجاوز جنسی در آمار
سازمان بهزیستی در سال ۱۳۹۲ اعلام کرده بود که ٢١ درصد کودکان کار «تجربه رابطه جنسی» داشته‌اند. فعالان حقوق کودک بر این باورند که مسئولین با استفاده از واژه «تجربه جنسی» به جای «تجاوز جنسی» سعی در خنثی‌کردن تاثیر این خبر در جامعه دارند.
چهار سال بعد در سال ۱۳٩٦، رضا قدیمی - مدیرعامل سازمان خدمات اجتماعی شهرداری تهران - خبر داد که ٩٠ درصد از کودکان کار مورد تجاوز قرار می‌گیرند. مینو محرز، رئیس مرکز تحقیقات ایدز، نیز در تابستان ۱۳۹٣ با استناد به مطالعه‌ای که روی هزار کودک کار در تهران انجام شده بود، گفت چهار تا پنج درصد این کودکان مبتلا به ایدز هستن و بیش‌ترین راه ابتلا در بین این کودکان - چه دختر و چه پسر - تجاوز جنسی بوده است. این میزان ابتلا به ایدز در کودکان کار و خیابانی، ۴۵ برابر سایر افراد مبتلا به ایدز در جامعه ست. آینده ایران، چه از نظر اقتصادی و چه از نظر اجتماعی، به آینده تک‌تک این سرمایه‌های کوچولو گره خورده است. ادامه را در ویدئو ببینید!/ #توانا
#اجتماعی #بانوان
@Roshanfkrane
سازمان بهزیستی در سال ۱۳۹۲ اعلام کرده بود که ٢١ درصد کودکان کار «تجربه رابطه جنسی» داشته‌اند. فعالان حقوق کودک بر این باورند که مسئولین با استفاده از واژه «تجربه جنسی» به جای «تجاوز جنسی» سعی در خنثی‌کردن تاثیر این خبر در جامعه دارند.
چهار سال بعد در سال ۱۳٩٦، رضا قدیمی - مدیرعامل سازمان خدمات اجتماعی شهرداری تهران - خبر داد که ٩٠ درصد از کودکان کار مورد تجاوز قرار می‌گیرند. مینو محرز، رئیس مرکز تحقیقات ایدز، نیز در تابستان ۱۳۹٣ با استناد به مطالعه‌ای که روی هزار کودک کار در تهران انجام شده بود، گفت چهار تا پنج درصد این کودکان مبتلا به ایدز هستن و بیش‌ترین راه ابتلا در بین این کودکان - چه دختر و چه پسر - تجاوز جنسی بوده است. این میزان ابتلا به ایدز در کودکان کار و خیابانی، ۴۵ برابر سایر افراد مبتلا به ایدز در جامعه ست. آینده ایران، چه از نظر اقتصادی و چه از نظر اجتماعی، به آینده تک‌تک این سرمایه‌های کوچولو گره خورده است. ادامه را در ویدئو ببینید!/ #توانا
#اجتماعی #بانوان
@Roshanfkrane