📍 آنچه در روز ِ جهانی زن ... 📍
🔻 آنچه غالب ِ زنان باید در روز جهانی زن یاد بگیرند، دست‌کم این است که جهان ِ پیرامون ِ خویش را از منظر ِ معیارهای ِ جنسیت زده مردانه ننگرند.
برای نمونه اینکه دختری به دوست ِ همجنس خود بگوید: " تو با تمام ظرایف و لطایف زنانه، در عرصه کار مثل مردان سخت کوش و از این رو موفقی، و این باعث می‌شود من به تو افتخار کنم." آشکارا نشانگر آن است که جامعه ی سنتی / سرمایه‌داری، با نُرم‌های مردسالارانه بر ذهن او به ناروا القا کرده است که "باعُرضه بودن و سخت‌کوشی" یک مولفه مردانه است و اگر زنی موفق و باعرضه است، همچون مردان عمل کرده است! در حالی که واقعیت امر این است که "باعرضگی" یک خاصیت "انسانی" است که میتواند در جنس ِ زن و مرد برابر و حتی در وهله هایی، در زنان، بیش از مردان، نمود پیدا کند؛ و ازینرو این صرفا یک دام نادرست ِ جوامع مردسالار و یا یک جامعه سرمایه‌داری است که به مخاطبین خویش تلقین می‌کند که فضیلتهایی خاص همچون قوی بودن/سر قول و قرار ماندن/استقامت داشتن/سخت‌کوشی و... خاصیت‌هایی جنسیتی اند که در قاموس جنس ِ مرد معنا می‌یابد و نهایتا به سمت ِ جنس ِ زن تسری می‌یابد!
زنان ِ آگاه، آنهایی هستند که از افتادن در دام چنین تلقین ِ ناروایی اجتناب می‌کنند، و حدودی جنسیتی برای چنین فضیلتهایی قائل نیستند و می‌دانند که جنس ِ انسان است که فارغ از زن یا مرد بودن، اینهمه را در خود دارد و نه صرفا جنس مرد.
در این معنا و نگرش، بی گمان تعبیرهای ِ جنسیتی و مردانه ای همچون "نامردی" و ... که صبغه و لون جنسیتی و مردانه دارند، رنگ خود را می‌بازند و جای خود را در ادبیات زنان و مردان آگاه، به تعبیرهایی میدهند که بر محور ِ "انسان به ماهو انسان" است!
✍#امین_جباری
جمعه؛ ۱۷ اسفند ۹۷
۸ مارس ۲۰۱۹ 🔺
🖇 #روز_زن #روز_جهانی_زن
#مردسالاری #جنسیت_زدگی
@Roshanfkrane
🔻 آنچه غالب ِ زنان باید در روز جهانی زن یاد بگیرند، دست‌کم این است که جهان ِ پیرامون ِ خویش را از منظر ِ معیارهای ِ جنسیت زده مردانه ننگرند.
برای نمونه اینکه دختری به دوست ِ همجنس خود بگوید: " تو با تمام ظرایف و لطایف زنانه، در عرصه کار مثل مردان سخت کوش و از این رو موفقی، و این باعث می‌شود من به تو افتخار کنم." آشکارا نشانگر آن است که جامعه ی سنتی / سرمایه‌داری، با نُرم‌های مردسالارانه بر ذهن او به ناروا القا کرده است که "باعُرضه بودن و سخت‌کوشی" یک مولفه مردانه است و اگر زنی موفق و باعرضه است، همچون مردان عمل کرده است! در حالی که واقعیت امر این است که "باعرضگی" یک خاصیت "انسانی" است که میتواند در جنس ِ زن و مرد برابر و حتی در وهله هایی، در زنان، بیش از مردان، نمود پیدا کند؛ و ازینرو این صرفا یک دام نادرست ِ جوامع مردسالار و یا یک جامعه سرمایه‌داری است که به مخاطبین خویش تلقین می‌کند که فضیلتهایی خاص همچون قوی بودن/سر قول و قرار ماندن/استقامت داشتن/سخت‌کوشی و... خاصیت‌هایی جنسیتی اند که در قاموس جنس ِ مرد معنا می‌یابد و نهایتا به سمت ِ جنس ِ زن تسری می‌یابد!
زنان ِ آگاه، آنهایی هستند که از افتادن در دام چنین تلقین ِ ناروایی اجتناب می‌کنند، و حدودی جنسیتی برای چنین فضیلتهایی قائل نیستند و می‌دانند که جنس ِ انسان است که فارغ از زن یا مرد بودن، اینهمه را در خود دارد و نه صرفا جنس مرد.
در این معنا و نگرش، بی گمان تعبیرهای ِ جنسیتی و مردانه ای همچون "نامردی" و ... که صبغه و لون جنسیتی و مردانه دارند، رنگ خود را می‌بازند و جای خود را در ادبیات زنان و مردان آگاه، به تعبیرهایی میدهند که بر محور ِ "انسان به ماهو انسان" است!
✍#امین_جباری
جمعه؛ ۱۷ اسفند ۹۷
۸ مارس ۲۰۱۹ 🔺
🖇 #روز_زن #روز_جهانی_زن
#مردسالاری #جنسیت_زدگی
@Roshanfkrane
💥💥سپندارمذگان
سپندارمذ نگهبان زمین است و از آنجا که زمین مانند زنان در زندگی انسان نقش باروری و باردهی دارد جشن اسفندگان برای گرامی داشت زنان نیکوکار برگزار میگردد .
🎀ایرانیان از دیر باز این روز را #روز_زن و #روز_مادر و در حالت کلی این روز را #روز_عشاق می نامیدند .
#سپندار_مذ_نام_ملی_زمین_است، یعنی گستراننده، مقدس، فروتن
این روز در سالنمای کنونی ایرانی برابر است با بیست و نهم بهمن ماه که "سپندار مذگان" یا "اسفندار مذگان" نام دارد .
#فلسفه بزرگداشت این روز با نام "روز عشق" به این گونه بوده است که در ایران باستان هر ماه را سی روز می شمردند و افزون بر اینکه ماه ها نام داشتند، هریک از روزهای ماه نیز یک نام داشتند.
برای نمونه روز نخست "روز اهورا مزدا"، روز دوم بهمن " تندرستی، اندیشه " که نخستین صفت خداوند است،
روز سوم اردیبهشت "بهترین راستی و پاکی" ( ویژه خداوند ) ، روز چهارم شهریور "شاهی و فرمانروایی آرمانی" ( ویژه خداوند ) و روز پنجم "سپندار مذ" بوده است.
از این روی در فرهنگ باستان اسپندار مذگان را نماد #عشق♥️ می پنداشتند.
در هر ماه، یک بار، نام روز و ماه یکی می شده است که در همان روز که نامش با نام ماه همزمان می شد، جشنی برپا می داشتند به فراخور نام آن روز و ماه.
برای نمونه شانزدهمین روز هر ماه مهر نام داشت و که در ماه مهر، "مهرگان" فر نام می گرفت.
همین طور روز پنجم هر ماه سپندار مذ یا اسفندار مذ نام داشت که در ماه دوازدهم سال که آن هم اسفندار مذ نام داشت، جشنی با همین نام می گرفتند.
مردم ایران از آن میان مردم هایی است که زندگی اش با جشن و شادمانی پیوند فراوانی داشته است،
به فراخور های گوناگون جشن می گرفتند و با سرور و شادمانی روزگار می گذرانده اند.
این جشن ها نشان دهنده فرهنگ، روش زندگی، خوی، فلسفه زندگی و رویهمرفته جهان بینی ایرانیان باستان است.
💥چرا سپندار مذگان در روز پنجم اسفندماه نیست؟
زیرا در گذشته ایرانیان 12 ماه 30 روزه داشتند و 5 روز را نیز افزودن بر آن 12 ماه در سالشمار خود داشته اند.
بنابراین روز پنجم اسفند(سپندار مذگان)، با روز 335 از سال یا 2بیست و نهم بهمن در سالشمار کنونی ایرانیان برابر است.
روز عشق❤️ بیست و نهم بهمن (سپندار مذگان ایرانیان باستان) است
#نماد_زیبای_این_روز_بادکنک_قرمز است .
#سپندارمذگان مبارک و گرامی باد🎈🎈🎊
#مناسبت #باستان #تاریخ
@Roshanfkrane
سپندارمذ نگهبان زمین است و از آنجا که زمین مانند زنان در زندگی انسان نقش باروری و باردهی دارد جشن اسفندگان برای گرامی داشت زنان نیکوکار برگزار میگردد .
🎀ایرانیان از دیر باز این روز را #روز_زن و #روز_مادر و در حالت کلی این روز را #روز_عشاق می نامیدند .
#سپندار_مذ_نام_ملی_زمین_است، یعنی گستراننده، مقدس، فروتن
این روز در سالنمای کنونی ایرانی برابر است با بیست و نهم بهمن ماه که "سپندار مذگان" یا "اسفندار مذگان" نام دارد .
#فلسفه بزرگداشت این روز با نام "روز عشق" به این گونه بوده است که در ایران باستان هر ماه را سی روز می شمردند و افزون بر اینکه ماه ها نام داشتند، هریک از روزهای ماه نیز یک نام داشتند.
برای نمونه روز نخست "روز اهورا مزدا"، روز دوم بهمن " تندرستی، اندیشه " که نخستین صفت خداوند است،
روز سوم اردیبهشت "بهترین راستی و پاکی" ( ویژه خداوند ) ، روز چهارم شهریور "شاهی و فرمانروایی آرمانی" ( ویژه خداوند ) و روز پنجم "سپندار مذ" بوده است.
از این روی در فرهنگ باستان اسپندار مذگان را نماد #عشق♥️ می پنداشتند.
در هر ماه، یک بار، نام روز و ماه یکی می شده است که در همان روز که نامش با نام ماه همزمان می شد، جشنی برپا می داشتند به فراخور نام آن روز و ماه.
برای نمونه شانزدهمین روز هر ماه مهر نام داشت و که در ماه مهر، "مهرگان" فر نام می گرفت.
همین طور روز پنجم هر ماه سپندار مذ یا اسفندار مذ نام داشت که در ماه دوازدهم سال که آن هم اسفندار مذ نام داشت، جشنی با همین نام می گرفتند.
مردم ایران از آن میان مردم هایی است که زندگی اش با جشن و شادمانی پیوند فراوانی داشته است،
به فراخور های گوناگون جشن می گرفتند و با سرور و شادمانی روزگار می گذرانده اند.
این جشن ها نشان دهنده فرهنگ، روش زندگی، خوی، فلسفه زندگی و رویهمرفته جهان بینی ایرانیان باستان است.
💥چرا سپندار مذگان در روز پنجم اسفندماه نیست؟
زیرا در گذشته ایرانیان 12 ماه 30 روزه داشتند و 5 روز را نیز افزودن بر آن 12 ماه در سالشمار خود داشته اند.
بنابراین روز پنجم اسفند(سپندار مذگان)، با روز 335 از سال یا 2بیست و نهم بهمن در سالشمار کنونی ایرانیان برابر است.
روز عشق❤️ بیست و نهم بهمن (سپندار مذگان ایرانیان باستان) است
#نماد_زیبای_این_روز_بادکنک_قرمز است .
#سپندارمذگان مبارک و گرامی باد🎈🎈🎊
#مناسبت #باستان #تاریخ
@Roshanfkrane