خزان شد باغ از گلچین، وطن پژمرده شد از کین
به روی خاک می‌افتد سر گل‌های فروردین

هوای گریه دارد آسمان چشم‌ها امروز
از این خون‌ها که می‌ریزند جلادان به نام دین

نه شوق خنده دارد کس، نه میل رقص و پاکوبی
فضای شهر را پر کرده ننگِ رخوت و نفرین

دل مردم پر از آتش، کجا شد غیرت آرش؟
گرفته آسمان را ابر دود از آه مظلومین!

سراسر سینه‌ام آمیزهٔ تلخی و اندوه‌است
چه شد آخر نوای نغمه‌های شاد آهنگین؟

غروب سرد آبادی، به زیر خاک، آزادی
به بستر کودکِ شادی، نفسهایش شده سنگین

من آن رود خروشانم، که هر دم فکر طغیانم
بزن در ‌پرده‌های شور سازی، ای دل غمگین!

🎬 #دکلمه زیبای "پژمرده وطن"
#شعر و خوانش : #علیرضا_جعفری


@Roshanfkrane