بزرگترین ریدمون سال به طولانی ترین شب سال، شب یلدا

حلقه غرب پرستان، برجام لیسان، زانو زادگان در برابر ارباب آمریکایی، شیداهای امضای عمو کری، شیفتگان صندوق بین المللی پول، عاشقان بازار آزاد و ول کردن ارز و بنزین، حلقه سیاستمداران وام دار رانت خواران پتروشیمی، دلدادگان خصوصی سازی بیشتر و سرکوب دستمزد کارگر..


دلم می‌خواهد روی این جمع ریدمان بالا بیاورم

لیلا ۳۸ ساله از مهرشهر کرج.

لیلا خیلی به وسائل خاص توی خونه و نورپردازی بنفش علاقه داره.

اگه از لیلا بپرسی چی برات مهمه میگه دنبال یه مرد هستم که حمایت مالیم کنه. لیلا براش صداقت هم مهمه! لیلا دو تا خط ایرانسل داره.

#دگوری
@ridemoon

🔸زنی احتمالا در میانه دهه پنجم زندگی اش، با لب های بادکرده از تزریق و موهای مش شده و وجنات و سکناتی که در تصویر گویاست بدو بدو از آن ور خیابان به این سو می دود که بگوید "ما در زعفرانیه زندگی می کنیم"

🔹که چه؟ که بگوید بیشترین دزدی آیفون اینجاست و لاکچری ترین خانه ها در محله ماست و در اینجا ما تمام میوه های استوایی پیدا می شود و چه و چه..

🔸این میانمایگی و این تفاخرهای حقیرانه به آیفون و میوه استوایی حقیقتا حال آدم را بهم می زند. تازه به دوران رسیدگی از سر تا پای این سی ثانیه بالا می رود.

🔹این چه مصیبتی است که ایرانی به آن دچار شده؟ زعفرانیه و جوادیه و شوش و ورامین و تورنتو و پاریس و نیویورک هم ندارد. هر جا که سر بلند می کنی هجوم میانمایگی و حقارت است.. واقعا چرا؟

@makshufat

وضعیت ایران هم جالبه.

بز‌های کوهی در کیردوستان مشغول بژی بژی کردن و باسن‌جنبانی هستند و نقشه‌های خیالی از کردستان بزرگ رسم می‌کنند.

در تبریز پانترک‌ها مشغول زوزه کشیدن و کشیدن نقش و نگار مغولی هستند.

در شهر‌های مرکزی مثل تهران و شیراز و… هم دگوری‌ها مشغول حذف قرآن از هفت‌سین و ‏تجمع در پاسارگاد و حافظیه و اسلام‌زدایی هستند!

در بلوچستان هم سگ توله‌های عبدالحمید با کلاشینکف رژه میرن و قاچاق سوخت میکنند.

وضعیت جالبی نیست اما بد هم نیست تا بلکه یک عده احمق بی‌شرف بفهمند که چسب ملت ایران دین و مذهب مشترکه و اگر نباشه اشتراک خاصی بین ترک و بلوچ و خوزستانی نیست.

امیدوارم روزی خفت و آوارگی طبقه کثافت متوسط شهری رو در زمان جنگ داخلی و درگیری اقوام ببینم تا بلکه خر فهم بشن که عامل همبستگی ملی پرچم کیر و خورشید و کوروش و آریایی‌گری نیست.

با رواج سکولاریسم واگرایی اجتماعی هم بیشتر خواهد شد و برای رفتن به اون طرف زنجان نیاز به ویزا خواهید داشت.

اسفنجیانیان

استوری و زهر مار.

سه ماهه دارم می گم به جای استوری بنویس روزنگار باز مثل گاو می مونی. ریدم بهت هر ادمین خری که هستی

🔸‏حتی در موقع مرگ و شهادت شما هم دست از این ادبیات پر از کینه و عقده بر نمی دارند. به خیالشان خیلی زرنگ اند و به قول خودشان دارند "تولید ادبیات" می کنند. خبر ندارند جز چرک و تعفن چیزی بالا نمی آورند. من حالم از شما و این رفتارهای نسنجیده تان جدا بهم می خورد.

🔹اگر عدالت خواهی این است ریدم بر آن عدالت خواهی تان.

مغازله یک به اصطلاح بازیگر با سگ یک به اصطلاح بازیگر دیگر، قابی ریدمون و بدبو که به خوبی تصویرگر دنیای قهوه ای و متعفن سینما و انحطاط اخلاقی قشر به اصطلاح هنرمند می باشد.

از بداخلاقی های انتخاباتی دست نکشید

🔸این ادا اطوارها و این اجراهای لوس و مهوع در این سالن ها و بعد آن دست زدن ها و جیغ ها و غش کردن ها و لابد اشک ریختن ها شما را یاد چه می اندازد؟

🔹من که خیلی یاد شارلاتان های پکیج فروش و رویافروشان کسب درآمد و راز خوشبختی و این مزخرفات می افتم.

🔸خیلی هم فرق چندانی ندارد. یکی راز پولدار شدن می فروشد و یکی رویای خوشبختی با آمدن دولت سوم روحانی

🔹نفرت انگیز است این چند ثانیه. نیست؟

#فاضلی
@maktubaaat

از ریدمون اینستاگرام کمی ببینیم

طرف در صفحه اش به صورت مجازی وبینار درست نوشتن گذاشته و چند صد نفر هم پول داده اند و خریده اند، بعد خودش توجیه را غلط نوشته

عجب لجن زاری است این اینستا

ریدم به جایزه نوبل

ریدم به هلند. برگرد به القارعه

حقیر آریایی با درشت کاری وسایل خانه اش دنبال پر کردن حفره های زندگی و خالی کردن عقده های کوچک و بزرگش است. به راستی باید رید بر بالا و پایین این جهیزیه و این مبلمان به غایت زشت و بدترکیب و بالاتر از آن این تجسم تمام و کمال حقارت و زبونی

ریدم به ۱۵ روز تعطیلی نژاد تنبل و زشت و پررو و طمعکار آریایی.
ریدم به احفاد گشاد کوروش کبیر که ۱۵ ۲۰ روز تعطیل میکنن و غر غر میکنن که چرا مملکت فلان

🔺مهدی مطهرنیا، تحلیلگر مسائل بین الملل:

آمریکا می خواهد ایران را در قرن آتی به یک «شریک استراتژیک» تبدیل کند

دوباره این جماعت نکبت، دوباره این نسل خنگ و کودن، دوباره این مردمی که می گویند ما دبه نکنیم آمریکا دبه نمی کند، دوباره این شوهر ننه های الکسی تگزاس که بی صبرانه منتظر قدوم با برکت این عجوزه در تهران بودند، دوباره بوی گند و گه الیگارشی متعفن ایرانی، دوباره آهنگ های گوش خراش برجامی، دوباره دلار هزار تومانی دست آن خیک عضله بی شعور. دوباره بوق بوق شب های تهران و رقص و شادی های چندش آور ملت پست آریایی، دوباره فریب و شیادی و دروغ... دوباره اروپای دغلکار نژاد پرست، دوباره ظریف و دار و دسته نه چندان ظریف.. دوباره نکبت و ریدمان مسبوق..

آخ که دارد حالم بهم می‌خورد