Forwarded from #МЫБеларусь🇧🇾
Forwarded from #МЫБеларусь🇧🇾
Telegraph
Цягнік ідзе не спыняючыся
Завеі. Сцюжа. Мароз. Студзень. Сапраўдны, як яму і належыць быць. За акном цягніка зімовы лес. А мчым наперад. У цёплым і ўтульным салоне. Кожны са сваімі думкамі, мэтамі і марамі. Разам і наперад. Цягне лакаматыў, не зважае на сцюжу і завею... Ці не гэта…
Forwarded from #МЫБеларусь🇧🇾
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
Евгений Пустовой:
"Как приятно жить в нормальной стране, где общество и власть - просто определения разные, а в общем понимании - едины. Беларусь - страна единого духа. Речь про Концепцию национальной безопасности. Второй по значимости документ после Конституции. Между прочим из Конституции формулировку "по рождению" убрали из-за позиции представителя Минздрава. Лучше бы ведомство по делам здоровья занималось не давосскими идеями, а молодыми специалистами. Как их закрепить в провинции и как ещё в процессе поступления отсеивать зерна от плевел. Врачей от Бога от врачей не дай Бог. Такие ошибки слишком дорого обходятся бюджету и вообще обществу. Вскоре, кстати, ожидается новый этап ревизии здравоохранения. Тогда и поговорим подробнее."
#Пустовой
#БезГалстуков_и_купюр
#МЫБеларусь
"Как приятно жить в нормальной стране, где общество и власть - просто определения разные, а в общем понимании - едины. Беларусь - страна единого духа. Речь про Концепцию национальной безопасности. Второй по значимости документ после Конституции. Между прочим из Конституции формулировку "по рождению" убрали из-за позиции представителя Минздрава. Лучше бы ведомство по делам здоровья занималось не давосскими идеями, а молодыми специалистами. Как их закрепить в провинции и как ещё в процессе поступления отсеивать зерна от плевел. Врачей от Бога от врачей не дай Бог. Такие ошибки слишком дорого обходятся бюджету и вообще обществу. Вскоре, кстати, ожидается новый этап ревизии здравоохранения. Тогда и поговорим подробнее."
#Пустовой
#БезГалстуков_и_купюр
#МЫБеларусь
Forwarded from #МЫБеларусь🇧🇾
Яўген Пуставой:
"У свеце кажуць: нішто так не аб’ядноўвае, як дружба супраць агульнага ворага. Мо яно і так. Але гэта не пра нас, не пра беларусаў. Мы ўвогуле за паразуменне і паважлівыя адносіны адзін да аднаго, так было спрадвеку. Але з часам лавачкі ля вясковых хат і гарадскіх дамоў апусцелі, і хаты сталі больш дыхтоўнымі, агароджы вышэйшымі. Яно і не дзіва — багацеем. А вось узбагачэнне нашай духоўнай сутнасці не паспявае за набытым дабрабытам. Ці то інтэрнэт той нас раз’ядноўвае, ці то заможнасць наша? Вось калі мы былі пад панскай пугай, дык тады і пра талаку памяталі, і пра сяброўскія вячоркі. Пад адной лучынай і пралі, і ткалі. Як святла хапала? Мусіць, душы былі ў людзей святлейшыя. А як пачалі ў няпростыя 30-я пісаць на суседзяў даносы — прыйшла і бяда, самая страшная, агульная, — Вялікая Айчынная.
Толькі разам змаглі перамагчы жудаснага і моцнага ворага. Калі пачалі туліцца адзін да аднаго, давяраць адно аднаму: і закладваючы міны пад колы ворага, і выбіраючыся па багне з аблаў карнікаў, і падчас траскучых маразоў у халодных зямлянках... Толькі разам з братамі па савецкай сям’і дайшлі да Перамогі. Вось і зараз нам трэба быць разам, каб вораг нават і не думаў ізноў фарсірваць Заходні Буг. А ён не дрэмле. Усё больш сіл сцягвае ў наш рэгіён. Ніякіх эмоцый, толькі лічбы. Вучэнні НАТА Steadfast Defender — 2024 («Устойлівы абаронца») пачаліся на гэтым тыдні. Толькі па афіцыйнай інфармацыі, у іх удзельнічаюць 90 000 вайскоўцаў краін альянсу і Швецыі. Задзейнічаны ўсе магчымыя падраздзяленні і зброя. Такой маштабнай трэніроўкі (ці падрыхтоўкі да вайны?) не было ажно з часоў існавання Варшаўскага дагавора. Тэатр вучэнняў разгортваецца і ў Польшы, і ў прыбалтыйскіх краінах. Выпадкова? Але толькі, мякка кажучы, неразумны чалавек можа так падумаць.
Што нам застаецца? Трымацца разам, давяраць адно аднаму, знаходзіць паразуменне. Вось як, напрыклад, падчас распрацоўкі новай Канцэпцыі нацыянальнай бяспекі. 70 дыскусійных пляцовак, навуковыя і экспертныя спрэчкі, аналіз прапаноў, — гэта, што называецца самы народны шлях прыняцця стратэгічных рашэнняў. Гэта і ёсць уцягнутасць людзей у дзяржаўнае будаўніцтва. Таксама было пры рабоце над новай рэдакцыяй Канстытуцыі. Менавіта зыходзячы з абноўленай рэдакцыі Асноўнага Закона, Канцэпцыя нацыянальнай бяспекі і Ваенная дактрына зацвярджаюцца Усебеларускім народным сходам. Куды ўжо больш дэмакратычна? Спачатку абмеркавалі ўсім беларускім светам, а потым праз дэлегаваных прадстаўнікоў народа ад усёй краіны будзем прымаць гэтыя важныя дакументы!
Зразумела, сёння абарона Айчыны датычыцца кожнага. Я не пра народнае апалчэнне і тэрытарыяльную абарону. Гэта аксіёма. Я пра агульны фронт. Журналіст — адказвае за інфармацыйную бяспеку, слесар з завода і кіраўнік міністэрства — за эканоміку. Трапна Прэзідэнт зазначыў: «Будзе эканоміка, будзе — мір». Знешнія ворагі чакаюць аслаблення дзяржавы, тыя, хто на падтанцоўцы ў нашых часам партнёраў, часам... як зараз, чакаюць пагаршэння эканамічнай сітуацыі, каб ускалыхнуць грамадства. Заходнім каланіялістам не патрэбна паляпшэнне нашага жыцця. Заходнім каланіялістам патрэбны нашы жыцці ў вайне з Расіяй. Таму тым, хто робіць нашу краіну мацнейшай, тым абставінам, якія спрыяюць нашай лепшай долі, — будуць замінаць.
Здаецца, мы толькі пачынаем усведамляць каштоўнасць мірнага жыцця на сваёй зямлі. Чарка і скварка — вось яны, ёсць, але яны не галоўнае сёння. І мары пра смартфон апошняй серыі ўжо на другім плане, і пра новы аўтамабіль, і пра мэблю. Дарэчы, зараз вельмі танныя крэдыты на айчынныя тавары — «як у Еўропе». Але мы як ніхто ведаем і памятаем іншую Еўропу, — тую, што каваным ботам ідзе па нашых хлебных нівах. Тая, што сёння лязгае зброяй ля самых нашых граніц…
Кажуць, што вайна — гэта апошні аргумент Бога ў выхаванні непаслухмянага, ганарыстага, напышлівага, злога ды самаўлюбёнага чалавека. Каб яна не прыйшла на нашу зямлю, давайце самі станавіцца лепшымі. Пачнем з сябе і, напрыклад... з чаргі ў паліклініцы: перастанем сварыцца. Зараз час паразумення. І агульнанацыянальнай талакі і стваральнай працы дзеля міру.
"У свеце кажуць: нішто так не аб’ядноўвае, як дружба супраць агульнага ворага. Мо яно і так. Але гэта не пра нас, не пра беларусаў. Мы ўвогуле за паразуменне і паважлівыя адносіны адзін да аднаго, так было спрадвеку. Але з часам лавачкі ля вясковых хат і гарадскіх дамоў апусцелі, і хаты сталі больш дыхтоўнымі, агароджы вышэйшымі. Яно і не дзіва — багацеем. А вось узбагачэнне нашай духоўнай сутнасці не паспявае за набытым дабрабытам. Ці то інтэрнэт той нас раз’ядноўвае, ці то заможнасць наша? Вось калі мы былі пад панскай пугай, дык тады і пра талаку памяталі, і пра сяброўскія вячоркі. Пад адной лучынай і пралі, і ткалі. Як святла хапала? Мусіць, душы былі ў людзей святлейшыя. А як пачалі ў няпростыя 30-я пісаць на суседзяў даносы — прыйшла і бяда, самая страшная, агульная, — Вялікая Айчынная.
Толькі разам змаглі перамагчы жудаснага і моцнага ворага. Калі пачалі туліцца адзін да аднаго, давяраць адно аднаму: і закладваючы міны пад колы ворага, і выбіраючыся па багне з аблаў карнікаў, і падчас траскучых маразоў у халодных зямлянках... Толькі разам з братамі па савецкай сям’і дайшлі да Перамогі. Вось і зараз нам трэба быць разам, каб вораг нават і не думаў ізноў фарсірваць Заходні Буг. А ён не дрэмле. Усё больш сіл сцягвае ў наш рэгіён. Ніякіх эмоцый, толькі лічбы. Вучэнні НАТА Steadfast Defender — 2024 («Устойлівы абаронца») пачаліся на гэтым тыдні. Толькі па афіцыйнай інфармацыі, у іх удзельнічаюць 90 000 вайскоўцаў краін альянсу і Швецыі. Задзейнічаны ўсе магчымыя падраздзяленні і зброя. Такой маштабнай трэніроўкі (ці падрыхтоўкі да вайны?) не было ажно з часоў існавання Варшаўскага дагавора. Тэатр вучэнняў разгортваецца і ў Польшы, і ў прыбалтыйскіх краінах. Выпадкова? Але толькі, мякка кажучы, неразумны чалавек можа так падумаць.
Што нам застаецца? Трымацца разам, давяраць адно аднаму, знаходзіць паразуменне. Вось як, напрыклад, падчас распрацоўкі новай Канцэпцыі нацыянальнай бяспекі. 70 дыскусійных пляцовак, навуковыя і экспертныя спрэчкі, аналіз прапаноў, — гэта, што называецца самы народны шлях прыняцця стратэгічных рашэнняў. Гэта і ёсць уцягнутасць людзей у дзяржаўнае будаўніцтва. Таксама было пры рабоце над новай рэдакцыяй Канстытуцыі. Менавіта зыходзячы з абноўленай рэдакцыі Асноўнага Закона, Канцэпцыя нацыянальнай бяспекі і Ваенная дактрына зацвярджаюцца Усебеларускім народным сходам. Куды ўжо больш дэмакратычна? Спачатку абмеркавалі ўсім беларускім светам, а потым праз дэлегаваных прадстаўнікоў народа ад усёй краіны будзем прымаць гэтыя важныя дакументы!
Зразумела, сёння абарона Айчыны датычыцца кожнага. Я не пра народнае апалчэнне і тэрытарыяльную абарону. Гэта аксіёма. Я пра агульны фронт. Журналіст — адказвае за інфармацыйную бяспеку, слесар з завода і кіраўнік міністэрства — за эканоміку. Трапна Прэзідэнт зазначыў: «Будзе эканоміка, будзе — мір». Знешнія ворагі чакаюць аслаблення дзяржавы, тыя, хто на падтанцоўцы ў нашых часам партнёраў, часам... як зараз, чакаюць пагаршэння эканамічнай сітуацыі, каб ускалыхнуць грамадства. Заходнім каланіялістам не патрэбна паляпшэнне нашага жыцця. Заходнім каланіялістам патрэбны нашы жыцці ў вайне з Расіяй. Таму тым, хто робіць нашу краіну мацнейшай, тым абставінам, якія спрыяюць нашай лепшай долі, — будуць замінаць.
Здаецца, мы толькі пачынаем усведамляць каштоўнасць мірнага жыцця на сваёй зямлі. Чарка і скварка — вось яны, ёсць, але яны не галоўнае сёння. І мары пра смартфон апошняй серыі ўжо на другім плане, і пра новы аўтамабіль, і пра мэблю. Дарэчы, зараз вельмі танныя крэдыты на айчынныя тавары — «як у Еўропе». Але мы як ніхто ведаем і памятаем іншую Еўропу, — тую, што каваным ботам ідзе па нашых хлебных нівах. Тая, што сёння лязгае зброяй ля самых нашых граніц…
Кажуць, што вайна — гэта апошні аргумент Бога ў выхаванні непаслухмянага, ганарыстага, напышлівага, злога ды самаўлюбёнага чалавека. Каб яна не прыйшла на нашу зямлю, давайце самі станавіцца лепшымі. Пачнем з сябе і, напрыклад... з чаргі ў паліклініцы: перастанем сварыцца. Зараз час паразумення. І агульнанацыянальнай талакі і стваральнай працы дзеля міру.
Forwarded from #МЫБеларусь🇧🇾
Яўген Пуставой:
"Мір расслабляе. Але, каб яго захаваць, трэба памятаць цану, якую заплацілі ўсяго два пакаленні назад. Калі мы навучымся сябе паважаць? А ці ўпэўненыя мы ў тым, што кожны юны беларус ведае пра Хатынь? А ці шмат дарослых беларусаў бачылі ў новым музеі калыску, унутры якой — макет Хатыні?... Добра, а ці многія назавуць спаленую беларускую вёску, дзе знішчылі людзей у 12 разоў больш, чым у Хатыні? ...Ала ў Светлагорскім раёне. Тут нацысты па-зверску забілі 1758 чалавек, амаль тысяча з якіх — дзеці."
https://telegra.ph/Dajscі-da-buduchynі-01-31
"Мір расслабляе. Але, каб яго захаваць, трэба памятаць цану, якую заплацілі ўсяго два пакаленні назад. Калі мы навучымся сябе паважаць? А ці ўпэўненыя мы ў тым, што кожны юны беларус ведае пра Хатынь? А ці шмат дарослых беларусаў бачылі ў новым музеі калыску, унутры якой — макет Хатыні?... Добра, а ці многія назавуць спаленую беларускую вёску, дзе знішчылі людзей у 12 разоў больш, чым у Хатыні? ...Ала ў Светлагорскім раёне. Тут нацысты па-зверску забілі 1758 чалавек, амаль тысяча з якіх — дзеці."
https://telegra.ph/Dajscі-da-buduchynі-01-31
Telegraph
Дайсці да будучыні
«Вы бачылі лес, дзе прагал скразны? Скажыце, вы бачылі бор той, дзе кожнай другой няма сасны ці сама меней — чацвёртай? Тое ж было і з народам маім. Сякера ваеннай навалы прайшлася бязлітасна па ім, і — прагалы, прагалы...» Памятаеце, як вобразна Анатоль…
Forwarded from #МЫБеларусь🇧🇾
Яўген Пуставой:
"Быць дарослым значыць адказваць за свае ўчынкі і за свой выбар. Гэта датычыцца і чалавека, і цэлай нацыі. За 30 гадоў самастойнага падарожжа па гепалітычным акіяне мы спачатку ад’еліся каўбасы. Потым розных іншых прысмакаў. Але ж для беларусаў, у цэлым, важна не толькі, каб на стале было не пуста. Нам патрэбна духоўная ежа, сэнсы. А самы вялікі сэнс для дарослай нацыі — гэта Незалежнасць і захаванне сябе ў гісторыі. Сярод іншых умоў гэтага сэнсу, такіх як моцная дэмаграфія і нацыянальная годнасць, вялікую ролю адыгрывае палітычная стабільнасць. Добра, калі за ўсё і ўсіх адказвае адзін чалавек. Як бацька ў сям’і. Ён і хату зладзіў і побыт наладзіў. Але ж бацька жадае, кааб і яго дзеці калі пасталелі і самі пачалі дбайна і рупліва ладзіць гаспадарку.
Што ўтойваць, шмат разоў нядаўна гучаў такі пасыл: беларусы, маўляў, дарослыя. Таму і патрабуюць перамен. Прабачце, але тое нагадвала псіхалагічны ўзрост падлеткаў. Дзяржава, нібы бацькі, павінна ўсё, а я нічога. Я толькі буду дыктаваць свае ўмовы без усялякай павагі да бацькоў (да дзяржавы). Зразумела, сярод дзесяці мільёнаў — розныя людзі. Але такі настрой у пэўны момант пераважаў у грамадстве... А зараз — калі ласка. Палітычны апгрэйд, вырашай свой лёс сам. Кожны павінен зразумець: у тым ліку ад яго выбару залежыць зараз лёс мільёнаў суайчыннікаў, а ў далейшым — будучыня нашай краіны і нацыі.
Так, зараз якраз той самы момант ісціны, усе ж разумеюць — палітычныя змены. І кожны, хто меў сілы і жаданне, мог паспрабаць сябе зарэгістраваць у якасці кандыдата ў дэпутаты. Але ж гэта перш за ўсё не статус — гэта адказнасць. У парламентарыяў: адна — законы, і не толькі тыя, што будуць паляпшаць наша з вамі жыццё, але, найперш, тыя навэлы, што змогуць зберагчы нашу краіну ад розных выклікаў геапалітычнага і нават ментальнага кшталту.
Мясцовых дэпутатаў таксама чакае вельмі адказная і напружаная праца, дарэчы, на грамадскіх пачатках. Там трэба не толькі мандаты трымаць у руках, там трэба трымаць руку на пульсе жыцця грамадства. Чым жыве звычайны чалавек? Што турбуе насельніцтва тваёй акругі? Нездарма ж кіраўнік краіны неаднаразова засяроджвае на гэтым увагу, патрабуе рэальную карціну пра стан спраў на месцах, каб прымаць правільныя рашэнні.
Правільнае рашэнне павінен прыняць і кожны з нас. Нам спрабуюць перашкодзіць гэта зрабіць. Зноў у ход ідуць сучасныя тэхналогіі. І, у цэлым — супраць адзінага дня галасавання, які заклікаюць байкатаваць, і супраць кандыдатаў, асабліва самых яркіх, распаўсюджваючы пра іх фэйкавы «кампрамат». Так званыя збеглыя заявілі: у выбарах мы не ўдзельнічаем. Яно і зразумела: у Беларусі не назбіраецца столькі прыхільнікаў у дэскрыдытаваных сіл на данатах заходніх разведак. Зрэшты, як гэта не ўдзельнічаюць? Сарваць выбары, накласці паклёп на кадыдатаў, удзельнікаў выбарчых камісій і нават актыўных выбаршчыкаў — вось у чым іх «удзел». Мэта адна — падняць вэрхал у роднай хаце...
Бяспека, у тым ліку інфармацыйная, — справа спецыяльных службаў і ведамстваў. А справа кожнага з нас — зрабіць свой выбар. Калі мы неабыякавыя да будучыні сваёй краіны, сваіх дзяцей, калі нам не ўсё роўна — трэба абавязкова прыйсці на выбары. Мы ж — дарослыя, мы павінны браць на сябе за гэта адказнасць.
А вось за каго галасаваць... Кожны выбірае сам. Зыходзячы з уласнага вопыту і нават «голасу сэрца». Але ёсць і агульны так званы лайфхак. Арыентавацца патрэбна не на інтрыгі штучнага інтэлекту, не на тэхналогіі маніпулявання, патрэбна арыентавацца на тое, што ўбачыў на свае вочы, пачуў на свае вушы. Што прапануе кандыдат, як ён размаўляе з людзьмі. Трэба ацаніць, што ў багажы, ці змог рэалізавацца на сваім прафесійным полі і чаму ён ідзе ў дэпутаты. Няблага пачытаць яго праграму. А лепш за ўсё прыйсці на сустрэчу (цяпер якраз у разгары агітацыйны перыяд). Каб зразумець, ці пойдзеце вы ў адным напрамку."
#Пустовой
#МЫБеларусь
"Быць дарослым значыць адказваць за свае ўчынкі і за свой выбар. Гэта датычыцца і чалавека, і цэлай нацыі. За 30 гадоў самастойнага падарожжа па гепалітычным акіяне мы спачатку ад’еліся каўбасы. Потым розных іншых прысмакаў. Але ж для беларусаў, у цэлым, важна не толькі, каб на стале было не пуста. Нам патрэбна духоўная ежа, сэнсы. А самы вялікі сэнс для дарослай нацыі — гэта Незалежнасць і захаванне сябе ў гісторыі. Сярод іншых умоў гэтага сэнсу, такіх як моцная дэмаграфія і нацыянальная годнасць, вялікую ролю адыгрывае палітычная стабільнасць. Добра, калі за ўсё і ўсіх адказвае адзін чалавек. Як бацька ў сям’і. Ён і хату зладзіў і побыт наладзіў. Але ж бацька жадае, кааб і яго дзеці калі пасталелі і самі пачалі дбайна і рупліва ладзіць гаспадарку.
Што ўтойваць, шмат разоў нядаўна гучаў такі пасыл: беларусы, маўляў, дарослыя. Таму і патрабуюць перамен. Прабачце, але тое нагадвала псіхалагічны ўзрост падлеткаў. Дзяржава, нібы бацькі, павінна ўсё, а я нічога. Я толькі буду дыктаваць свае ўмовы без усялякай павагі да бацькоў (да дзяржавы). Зразумела, сярод дзесяці мільёнаў — розныя людзі. Але такі настрой у пэўны момант пераважаў у грамадстве... А зараз — калі ласка. Палітычны апгрэйд, вырашай свой лёс сам. Кожны павінен зразумець: у тым ліку ад яго выбару залежыць зараз лёс мільёнаў суайчыннікаў, а ў далейшым — будучыня нашай краіны і нацыі.
Так, зараз якраз той самы момант ісціны, усе ж разумеюць — палітычныя змены. І кожны, хто меў сілы і жаданне, мог паспрабаць сябе зарэгістраваць у якасці кандыдата ў дэпутаты. Але ж гэта перш за ўсё не статус — гэта адказнасць. У парламентарыяў: адна — законы, і не толькі тыя, што будуць паляпшаць наша з вамі жыццё, але, найперш, тыя навэлы, што змогуць зберагчы нашу краіну ад розных выклікаў геапалітычнага і нават ментальнага кшталту.
Мясцовых дэпутатаў таксама чакае вельмі адказная і напружаная праца, дарэчы, на грамадскіх пачатках. Там трэба не толькі мандаты трымаць у руках, там трэба трымаць руку на пульсе жыцця грамадства. Чым жыве звычайны чалавек? Што турбуе насельніцтва тваёй акругі? Нездарма ж кіраўнік краіны неаднаразова засяроджвае на гэтым увагу, патрабуе рэальную карціну пра стан спраў на месцах, каб прымаць правільныя рашэнні.
Правільнае рашэнне павінен прыняць і кожны з нас. Нам спрабуюць перашкодзіць гэта зрабіць. Зноў у ход ідуць сучасныя тэхналогіі. І, у цэлым — супраць адзінага дня галасавання, які заклікаюць байкатаваць, і супраць кандыдатаў, асабліва самых яркіх, распаўсюджваючы пра іх фэйкавы «кампрамат». Так званыя збеглыя заявілі: у выбарах мы не ўдзельнічаем. Яно і зразумела: у Беларусі не назбіраецца столькі прыхільнікаў у дэскрыдытаваных сіл на данатах заходніх разведак. Зрэшты, як гэта не ўдзельнічаюць? Сарваць выбары, накласці паклёп на кадыдатаў, удзельнікаў выбарчых камісій і нават актыўных выбаршчыкаў — вось у чым іх «удзел». Мэта адна — падняць вэрхал у роднай хаце...
Бяспека, у тым ліку інфармацыйная, — справа спецыяльных службаў і ведамстваў. А справа кожнага з нас — зрабіць свой выбар. Калі мы неабыякавыя да будучыні сваёй краіны, сваіх дзяцей, калі нам не ўсё роўна — трэба абавязкова прыйсці на выбары. Мы ж — дарослыя, мы павінны браць на сябе за гэта адказнасць.
А вось за каго галасаваць... Кожны выбірае сам. Зыходзячы з уласнага вопыту і нават «голасу сэрца». Але ёсць і агульны так званы лайфхак. Арыентавацца патрэбна не на інтрыгі штучнага інтэлекту, не на тэхналогіі маніпулявання, патрэбна арыентавацца на тое, што ўбачыў на свае вочы, пачуў на свае вушы. Што прапануе кандыдат, як ён размаўляе з людзьмі. Трэба ацаніць, што ў багажы, ці змог рэалізавацца на сваім прафесійным полі і чаму ён ідзе ў дэпутаты. Няблага пачытаць яго праграму. А лепш за ўсё прыйсці на сустрэчу (цяпер якраз у разгары агітацыйны перыяд). Каб зразумець, ці пойдзеце вы ў адным напрамку."
#Пустовой
#МЫБеларусь
Forwarded from #МЫБеларусь🇧🇾
Евгений Валентинович, от всей души поздравляем Вас с победой на выборах!👏
Успехов Вам в этом нелёгком труде — быть депутатом!
🎉🎉🎉
Команда тг-канала #МЫБеларусь
Успехов Вам в этом нелёгком труде — быть депутатом!
🎉🎉🎉
Команда тг-канала #МЫБеларусь
Forwarded from #МЫБеларусь🇧🇾
🎉🎉🎉Сегодня день рождения у настоящего мужчины, прекрасного журналиста, а теперь ещё и депутата — Евгения Пустового!
Здоровья, творческих и профессиональных успехов!
Да оградит Вас Господь от всякого зла внешнего и внутреннего, да подаст мудрость духовную и ревность ко спасению 🙏
#МЫБеларусь
Здоровья, творческих и профессиональных успехов!
Да оградит Вас Господь от всякого зла внешнего и внутреннего, да подаст мудрость духовную и ревность ко спасению 🙏
#МЫБеларусь
Forwarded from #МЫБеларусь🇧🇾
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
🇺🇦🇧🇾Украинский блогер сравнил уровень жизни украинцев и белорусов.
"Украинцы мечтают жить так, как живут белорусы при Лукашенко".
"Украинцы мечтают жить так, как живут белорусы при Лукашенко".
Forwarded from #МЫБеларусь🇧🇾
Каждый человек хоть раз в жизни обращался к Богу. Зачастую это происходит когда он остро нуждается в Помощи Всевышнего. Получив помощь, наша душа жаждет благодарности. Дорогие браться и сестры поможем всем миром строящемуся храму Равноопостольного князя Владимира, который принёс на нашу землю веру Православную !
Работы по росписи храма выполнены лишь на 30%(смотреть фото)
Приход небольшой,действует 4 года
"Да не оскудеет рука дающего!"🌷
Расчётный счёт BY79BAPB30152191700120000000
Работы по росписи храма выполнены лишь на 30%(смотреть фото)
Приход небольшой,действует 4 года
"Да не оскудеет рука дающего!"🌷
Расчётный счёт BY79BAPB30152191700120000000
Forwarded from #МЫБеларусь🇧🇾
Яўген Пуставой:
"Зусім хутка гэта стане гісторыяй, што напісана не пад чужую дыктоўку, не за заморскія грошы, а нашым народам. Менавіта гэты адзіны дзень галасавання стаў самым народным, самым нашым. Чаму так? Давайце разбірацца.
Выбары паказалі, што наша Радзіма прыйшла ў прытомнасць ад заморскага віруса «каляровых рэвалюцый» і імпартных ідэй самазнішчэння сваёй дзяржаўнасці, у выніку — саміх сябе. А ўвага да нашых выбараў была пільнай. Ворагі паціралі рукі, разведкі суседніх недружалюбных краін ладзілі правакацыі, палітычныя лузеры зрабілі ўсё, каб справакаваць грамадскую незадаволенасць. Але гэта прайшло міма нас. Так, мы чыталі і глядзелі. Хтосьці палохаўся ад такой інфармацыі, хтосьці не хацеў верыць, нават жартаваў. Лёгка іранізаваць з тэракту, які не адбыўся, бо тыя, каму належыць гэта рабіць, яго прадухілілі. Мы шмат чаго не ведаем. Да многага ставімся як да належнага. Гэта і ёсць славутая характэрная беларуская стабільнасць. Можна не згаджацца і спрачацца. Але менавіта за яе беларусы і прагаласавалі. Дзеля гэтага прыйшлі на выбары. А ўжо потым выбіралі персоны і партыі.
Беларусы ўсё ўбачылі, усё зразумелі. Большасць беларусаў! Адзіны дзень галасавання не толькі дазволіў сэканоміць значныя матэрыяльныя рэсурсы. Выканана галоўная місія — на справе прадэманстраваць адзінства народа. Гэта вымяраецца не толькі ў лічбах і працэнтах тых, хто прагаласаваў, атмасфера 25 лютага перадала адзіны дух. Нас можна павіншаваць усіх. З паспяховым і элегантным правядзеннем выбараў. З кансалідацыяй нацыі. Адзіны дзень галасавання стаў днём яднання краіны і нашага грамадства. На ўчасткі прыйшлі або паклікалі да сябе ў госці дамоў прадстаўнікоў выбарчых камісій усе, хто неабыякавы да развіцця краіны. Што гэта, калі не грамадзянская супольнасць?
Па-першае, беларусы асвоілі азы медыйнай гігіены. Гэта першасная прафілактыка ад вірусаў «каляровых рэвалюцый». Па-другое, мы ж грамадства добрага сэрца і высокага інтэлекту. Разабраліся. За чатыры гады пара ўжо. «Неверагоднасць» вычарпала сябе. А свята засталося. У нас выбары не «майданутыя», а з песнямі і танцамі. Ды яшчэ і далікатэсамі. А тым, у каго гэта выклікае ўсмешку, скажу прама: лепш прысмакі ад спажыўкааперацыі і фермераў, чым «печыва» Дзярждэпа. Часам не варта і каштаваць, каб зразумець — атрута.
Беларусы выбралі менавіта нашу Беларусь. Беларусь, якую ў 2020 годзе відавочна імкнуліся разбурыць, а датуль намагаліся знішчыць праз фонды, культуру, сэнсы. Не выйшла. Менавіта таму «з’ехала» пэўная частка грамадства. Справа не ў таталітарызме. Справа ў нязручнасці... Справа ў тым, што чорт заўжды бяжыць ад ладану. Вось галоўная прычына «неверагоднай эміграцыі». Краіна не тая: сацыяльна-арыентаваная, а не рыначная, традыцыйная, а не модна-гендарная, з класічным грамадствам, а не «лібераламі-касмапалітамі». Абсалютная большасць беларусаў паказала: мы выбіраем менавіта нашу краіну, такая, якая яна цяпер.
Роля парламентарызму ўзмацняецца: у Авальнай зале павінны выпрацоўваць сэнсы і трэнды, закладваць іх у заканадаўчы базіс. Палітра народаўладдзя становіцца шырэйшай і ярчэйшай. З’явіўся канстытуцыйны орган — Усебеларускі народны сход — цяпер, напэўна, самая папулярная абрэвіятура ў беларускім грамадстве. УНС — гэта грамадска-палітычная страхоўка.
Прэзідэнт нацэльвае пастаянна: дакладна бачыць рэальную сітуацыю, адчуваць запыты грамадства. Задача мясцовых выбраннікаў — чуць людзей, каб не было ашалелай вуліцы. Цяпер нам трэба не падвесці Прэзідэнта. Іспыт адзіным днём галасавання вытрымалі. Усе разам: дзяржаўныя інстытуты і грамадства. Менавіта цяпер як ніколі вельмі важны адзіны дух для дзяржавы і дакладная вертыкаль улады. Што і паказалі мінулыя выбары. Беларускае грамадства хвалюе захаванне нашай мадэлі развіцця і далейшая палітычная сітуацыя ў краіне. Мы прагаласавалі за дзейны курс дзяржавы. За яго выразную персаніфікацыю. Калі хочаце — за кожнага асобнага дэпутата, але ўсе разам — за Першага. А ён падводзіць не ўмее. Не для таго будаваў краіну, каб яна разбурылася на яго вачах. Таму служэнне працягваецца."
#Пустовой
#МЫБеларусь
"Зусім хутка гэта стане гісторыяй, што напісана не пад чужую дыктоўку, не за заморскія грошы, а нашым народам. Менавіта гэты адзіны дзень галасавання стаў самым народным, самым нашым. Чаму так? Давайце разбірацца.
Выбары паказалі, што наша Радзіма прыйшла ў прытомнасць ад заморскага віруса «каляровых рэвалюцый» і імпартных ідэй самазнішчэння сваёй дзяржаўнасці, у выніку — саміх сябе. А ўвага да нашых выбараў была пільнай. Ворагі паціралі рукі, разведкі суседніх недружалюбных краін ладзілі правакацыі, палітычныя лузеры зрабілі ўсё, каб справакаваць грамадскую незадаволенасць. Але гэта прайшло міма нас. Так, мы чыталі і глядзелі. Хтосьці палохаўся ад такой інфармацыі, хтосьці не хацеў верыць, нават жартаваў. Лёгка іранізаваць з тэракту, які не адбыўся, бо тыя, каму належыць гэта рабіць, яго прадухілілі. Мы шмат чаго не ведаем. Да многага ставімся як да належнага. Гэта і ёсць славутая характэрная беларуская стабільнасць. Можна не згаджацца і спрачацца. Але менавіта за яе беларусы і прагаласавалі. Дзеля гэтага прыйшлі на выбары. А ўжо потым выбіралі персоны і партыі.
Беларусы ўсё ўбачылі, усё зразумелі. Большасць беларусаў! Адзіны дзень галасавання не толькі дазволіў сэканоміць значныя матэрыяльныя рэсурсы. Выканана галоўная місія — на справе прадэманстраваць адзінства народа. Гэта вымяраецца не толькі ў лічбах і працэнтах тых, хто прагаласаваў, атмасфера 25 лютага перадала адзіны дух. Нас можна павіншаваць усіх. З паспяховым і элегантным правядзеннем выбараў. З кансалідацыяй нацыі. Адзіны дзень галасавання стаў днём яднання краіны і нашага грамадства. На ўчасткі прыйшлі або паклікалі да сябе ў госці дамоў прадстаўнікоў выбарчых камісій усе, хто неабыякавы да развіцця краіны. Што гэта, калі не грамадзянская супольнасць?
Па-першае, беларусы асвоілі азы медыйнай гігіены. Гэта першасная прафілактыка ад вірусаў «каляровых рэвалюцый». Па-другое, мы ж грамадства добрага сэрца і высокага інтэлекту. Разабраліся. За чатыры гады пара ўжо. «Неверагоднасць» вычарпала сябе. А свята засталося. У нас выбары не «майданутыя», а з песнямі і танцамі. Ды яшчэ і далікатэсамі. А тым, у каго гэта выклікае ўсмешку, скажу прама: лепш прысмакі ад спажыўкааперацыі і фермераў, чым «печыва» Дзярждэпа. Часам не варта і каштаваць, каб зразумець — атрута.
Беларусы выбралі менавіта нашу Беларусь. Беларусь, якую ў 2020 годзе відавочна імкнуліся разбурыць, а датуль намагаліся знішчыць праз фонды, культуру, сэнсы. Не выйшла. Менавіта таму «з’ехала» пэўная частка грамадства. Справа не ў таталітарызме. Справа ў нязручнасці... Справа ў тым, што чорт заўжды бяжыць ад ладану. Вось галоўная прычына «неверагоднай эміграцыі». Краіна не тая: сацыяльна-арыентаваная, а не рыначная, традыцыйная, а не модна-гендарная, з класічным грамадствам, а не «лібераламі-касмапалітамі». Абсалютная большасць беларусаў паказала: мы выбіраем менавіта нашу краіну, такая, якая яна цяпер.
Роля парламентарызму ўзмацняецца: у Авальнай зале павінны выпрацоўваць сэнсы і трэнды, закладваць іх у заканадаўчы базіс. Палітра народаўладдзя становіцца шырэйшай і ярчэйшай. З’явіўся канстытуцыйны орган — Усебеларускі народны сход — цяпер, напэўна, самая папулярная абрэвіятура ў беларускім грамадстве. УНС — гэта грамадска-палітычная страхоўка.
Прэзідэнт нацэльвае пастаянна: дакладна бачыць рэальную сітуацыю, адчуваць запыты грамадства. Задача мясцовых выбраннікаў — чуць людзей, каб не было ашалелай вуліцы. Цяпер нам трэба не падвесці Прэзідэнта. Іспыт адзіным днём галасавання вытрымалі. Усе разам: дзяржаўныя інстытуты і грамадства. Менавіта цяпер як ніколі вельмі важны адзіны дух для дзяржавы і дакладная вертыкаль улады. Што і паказалі мінулыя выбары. Беларускае грамадства хвалюе захаванне нашай мадэлі развіцця і далейшая палітычная сітуацыя ў краіне. Мы прагаласавалі за дзейны курс дзяржавы. За яго выразную персаніфікацыю. Калі хочаце — за кожнага асобнага дэпутата, але ўсе разам — за Першага. А ён падводзіць не ўмее. Не для таго будаваў краіну, каб яна разбурылася на яго вачах. Таму служэнне працягваецца."
#Пустовой
#МЫБеларусь