علیرضا پناهیان
73.7K subscribers
3.98K photos
2.71K videos
150 files
4.15K links
کانال رسمی نشر آثار علیرضا پناهیان

کانال صوتی (آرشیو سخنرانی‌ها)
@Panahian_mp3
سایت
panahian.ir
پیامگیر
@Panahian_admin
Download Telegram
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
🌱 تجربه رسیدن به اوج حال خوب

👈🏻 راه رسیدن به حال خیلی خوب چیست؟

#حال_خوب
@Panahian_ir
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
🌱 درمان احساس ناامنی برای رسیدن به حال خوب

👈🏻 چطور باید عوامل احساس ناامنی را از بین ببریم؟

#حال_خوب
@Panahian_ir
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
📌دعوت علیرضا پناهیان برای پیوستن به پویش همگانیِ #حال_خوب
👈🏻 به مناسبت میلاد امام زمان(عج)


🔻برای دیگران #حال_خوب بساز؛ به قصدِ آمدنِ او که أحسن‌الحال است!

👈🏻اطلاعات بیشتر:
irqr.ir/halekhoob

@Panahian_ir
🔸«حال خوب» نتیجۀ تمام دین‌داری‌ها و صفات اخلاقی خوب است

🔸هرچیزی دین به ما می‌گوید در واقع راهی برای رسیدن به
حال خوب است

🔸دو رکن مهم
حال خوب: «نداشتن ترس و نگرانیِ بیجا» و «نداشتن غم»

📌 #حال_خوب -ج۱

وقتی از هم می‌پرسیم «حالت خوب است؟» در واقع خلاصۀ تمام خوبی‌ها یا عصارۀ یک زندگی خوب را در «حال خوب» جمع می‌کنیم و این بسیار پرمعنا و زیباست.

«حال خوب» برای همه مطلوب است و تقاضای مشترک عموم انسان‌هاست؛ البته خواستۀ خدا از ما هم هست؛ چون خدا اصرار دارد که حال آدم‌ها خوب باشد.

در دین خیلی به حال خوب توجه شده؛ به حدی که می‌توان نتیجۀ همۀ دین‌داری‌ها، اعتقادات و فضایل اخلاقی را در برخورداری از حال خوب خلاصه کرد. هرچه دین به ما می‌گوید، در واقع راهی برای رسیدن به حال خوب است.

حال خوب دو رکن اساسی دارد: «نداشتن ترس و نگرانیِ بیجا» و «نداشتن غم» یا به‌عبارتی دیگر: نداشتنِ «نگرانی دربارۀ آینده و غصه خوردن دربارۀ گذشته»

خدا دوست ندارد خوف و غمی در انسان باشد چون این‌دو، حال آدم را بد می‌کند و اگر حالمان بد شد، از خدا دور می‌شویم. لذا در قرآن ۱۲بار این شاخص را-دربارۀ دنیا و آخرت- بیان فرموده: «لا خَوفٌ عَلَیهِم و لا هُم یَحزَنون»

«نگرانیِ بیجا» یک شاخص برای حال بد است. وقتی نگران هستی، داری از خدا دور می‌شوی، ظاهراً گناه نمی‌کنی ولی مقدمات گناهان و فجایع بزرگ را در خودت پدید می‌آوری و امکان کارهای خوب فراوان را در خودت از بین می‌‌بری.

👤علیرضا پناهیان
👈🏻 متن کامل:
Panahian.ir/post/6917

@Panahian_ir
🔸مهم‌ترین عامل حال خوب «شُکر» است

🔸هدف شیطان این است که انسان‌ها شاکر نباشند؛ یعنی
حال‌شان بد باشد

📌 #حال_خوب-ج۲

تمام تلاش شیطان برای این است که حال آدم را بد کند و طبق آیه قرآن، روش شیطان این است که ما را به ناشکری بکشاند «وَ لا تَجِدُ أَكْثَرَهُمْ شاكِرِينَ» چون مهم‌ترین عامل حال خوب «شکر» است و مهم‌ترین عاملی که موجب می‌شود حال آدم‌ها بد بشود «ناشکری» است.

اگر احساس شکر از تو گرفته شود جای آن یا تکبر می‌آید یا حرص و طمع یا هزار مشکل دیگر! درحالی‌که اگر انسان، واقعاً شاکر باشد گرفتار این بدی‌ها نخواهد شد.

اگر در شکر خدا غرق باشی، احساس حسادت و عداوت به دیگران پیدا نمی‌کنی، افسوس و غصۀ گذشته را هم نمی‌خوری و به خدا سوءظن پیدا نمی‌کنی. سوءظن، حال آدم را بد می‌کند؛ مخصوصاً سوءظن نسبت به خدا.

بهترین حال خوب، در اثر شکر نعماتی است که انسان دارد. بسیاری از انواع حال خوب به پای شکر نمی‌رسند؛ مثلاً انگیزه و امید داشتن برای موفقیت، یک نوع حال خوب است اما قیمت حال خوبِ در اثر شکر، بالاتر از آن است.

حال شکر، حال پیروزی است؛ حال پس از موفقیت است نه صرفاً امید به موفقیت. شکر یعنی احساس می‌کنی که همین الان هم موفق هستی؛ در کنار این احساس، نگرانی و استرس نیست، اما در کنار امید به موفقیت یک استرس هست؛ اینکه «اگر موفق نشوم چه؟!»

👤علیرضا پناهیان
👈🏻 متن کامل:
Panahian.ir/post/6918

@Panahian_ir
🔸«حال خوب» نتیجۀ تمام دین‌داری‌ها و صفات اخلاقی خوب است

🔸هر چه دین به ما می‌گوید، راهی برای رسیدن به
حال خوب است

🔸دو رکن مهم
حال خوب: «نداشتن ترس و نگرانیِ بیجا» و «نداشتن غم»

📌 #حال_خوب -ج۱

وقتی از هم می‌پرسیم «حالت خوب است؟» در واقع خلاصۀ تمام خوبی‌ها و عصارۀ یک زندگی خوب را در «حال خوب» جمع می‌کنیم که این بسیار پرمعناست.

حال خوب، برای همه مطلوب است و تقاضای مشترک عموم انسان‌هاست؛ البته خواستۀ خدا از ما هم هست؛ چون خدا اصرار دارد که حال آدم‌ها خوب باشد.

در دین خیلی به حال خوب توجه شده؛ می‌توان نتیجۀ همۀ دین‌داری‌ها، اعتقادات و فضایل اخلاقی را در برخورداری از حال خوب خلاصه کرد. هرچه دین به ما می‌گوید، در واقع راهی برای رسیدن به حال خوب است.

حال خوب دو رکن اساسی دارد: «نداشتن ترس و نگرانیِ بیجا» و «نداشتن غم» به‌عبارت دیگر: عدم نگرانی دربارۀ آینده و غصه نخوردن برای گذشته.

خدا دوست ندارد ترس و غمی در انسان باشد چون این‌دو، حال آدم را بد می‌کند و اگر حالمان بد شد، از خدا دور می‌شویم. لذا در قرآن ۱۲بار این شاخص را بیان فرموده: «لا خَوفٌ عَلَیهِم و لا هُم یَحزَنون»

«نگرانیِ بیجا» یک شاخص برای حال بد است. وقتی نگران هستی، داری از خدا دور می‌شوی، ظاهراً گناه نمی‌کنی ولی مقدمات گناهان و فجایع بزرگ را در خودت پدید می‌آوری و امکان کارهای خوب فراوان را در خودت از بین می‌‌بری.

👤علیرضا پناهیان
👈🏻 متن کامل

@Panahian_ir
🔸مهم‌ترین عامل حال خوب «شُکر» است

🔸هدف شیطان این است که انسان‌ها شاکر نباشند؛ یعنی
حال‌شان بد باشد

📌 #حال_خوب-ج۲

تمام تلاش شیطان برای این است که حال آدم را بد کند و طبق آیه قرآن، روش او این است که ما را به ناشکری بکشاند «وَ لا تَجِدُ أَكْثَرَهُمْ شاكِرِينَ» چون مهم‌ترین عامل حال خوب «شکر» است و مهم‌ترین عاملی که حال آدم‌ را بد می‌کند «ناشکری» است.

اگر احساس شکر از تو گرفته شود جای آن یا تکبر می‌آید یا حرص و طمع یا هزار مشکل دیگر! درحالی‌که اگر انسان، واقعاً شاکر باشد گرفتار این بدی‌ها نخواهد شد.

اگر در شکر خدا غرق باشی، احساس حسادت و عداوت به دیگران پیدا نمی‌کنی، افسوس و غصۀ گذشته را هم نمی‌خوری و به خدا سوءظن پیدا نمی‌کنی. سوءظن، حال آدم را بد می‌کند؛ مخصوصاً سوءظن نسبت به خدا.

بهترین حال خوب، در اثر شکر نعماتی است که انسان دارد. بسیاری از انواع حال خوب به پای شکر نمی‌رسند؛ مثلاً انگیزه و امید داشتن برای موفقیت، یک نوع حال خوب است اما قیمت حال خوبِ در اثر شکر، بالاتر از آن است.

حال شکر، حال پیروزی است؛ حال پس از موفقیت است نه صرفاً امید به موفقیت. شکر یعنی احساس می‌کنی که همین الان موفق هستی؛ در کنار این احساس، نگرانی و استرس وجود ندارد، اما در کنار امید به موفقیت یک استرس هست؛ اینکه «اگر موفق نشوم چه؟!»

👤علیرضا پناهیان
👈🏻 متن کامل

@Panahian_ir
🔸هیچ‌کس تصادفاً و بدون تلاش به «حال خوب» نمی‌رسد

🔸دنیا به‌طور طبیعی
حال آدم را بد و خراب می‌کند

🔸اگر
حال‌مان خوب نباشد، هم زندگی‌مان مخدوش است هم دینداری‌مان

📌 #حال_خوب-ج۳

دنیا طوری طراحی شده که ما را به دردسر می‌اندازد و به‌طور طبیعی حال ما را بد و خراب می‌کند. انسان تصادفاً به حال خوب نمی‌رسد بلکه باید تلاش کند و مهارت رسیدن به حال خوب را پیدا کند.

دنیا جای ناامنی است؛ مثلاً هرلحظه امکان مرگ برای ما هست. همین مبهم‌بودن زمان و چگونگیِ مرگ، یک ناامنی بزرگ است و حال ما را می‌گیرد. کسی حالش خوب است که مسئلۀ مرگ را برای خودش حل کند.

نمونۀ دیگرش، رزق و روزی‌هایی است که خدا به انسان‌ها می‌دهد. همین رقابت‌هایی که برای به‌دست آوردنِ روزی هست، حال آدم را بد می‌کند.

خدا به حضرت آدم و فرزندانش فرمود: بروید روی زمین زندگی کنید، اگر هدایت من به شما رسید و تبعیت کردید، دیگر ترس و غمی نخواهید داشت «فَمَنْ تَبِعَ هُدَايَ فَلَا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلَا هُمْ يَحْزَنُونَ» یعنی با هدایت من، حالتان خوب می‌شود.

ترجمۀ حال خوب در قرآن غالباً همین است: «لاخَوْفٌ عَلَیْهِمْ وَلاَ هُمْ یَحْزَنُونَ» طبق آیات قرآن، هم شاخص زندگیِ درست و هم شاخص دین‌داریِ درست، حال خوب است؛ یعنی شاخص اعتقاد سالم و رفتار درست هم حال خوب است «مَنْ أَسْلَمَ وَجْهَهُ لِلَّهِ وَهُوَ مُحْسِنٌ فَلَهُ أَجْرُهُ عِنْدَ رَبِّهِ وَلَا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلَا هُمْ يَحْزَنُونَ» (بقره/۱۱۲) پس اگر حال‌ ما خوب نباشد، هم زندگی‌مان مخدوش است هم بندگی‌مان.

👤علیرضا پناهیان
👈🏻 متن کامل
@Panahian_ir
🔸اولین عاملی که حال آدم را بد می‌کند، ترس است

🔸اگر بیخودی از چیزی بترسی همان بر سرت می‌آید

🔸با ترس بیجا خودت را از زندگیِ خوش محروم نکن

📌 #حال_خوب -ج۴

ترس حتی قبل از غم و اندوه، اولین عاملی است که حال آدم را بد می‌کند. در قرآن هم معمولاً خوف بر حزن مقدّم شده: «لا خَوفٌ عَلیهِم و لا هُم یَحزَنونَ»

در سنین رشد هم انسان اکثراً ترس را اول تجربه می‌کند. غالباً به سادگی، غمِ نابودکننده سراغ کودکان نمی‌آید اما خوف به سادگی سراغ‌شان می‌آید.

در امتحانات الهی هم ترس، بر بلاها و امتحانات دیگر مقدم شده «لَنَبْلُوَنَّكُمْ بِشَيْ‏ءٍ مِنَ الْخَوْفِ وَ الْجُوعِ وَ...» امتحانات دیگر، مثل گرسنگی و از دست‌دادن اموال و... معمولاً در انسان، حزن ایجاد می‌کند که همۀ اینها بعد از خوف بیان شده است.

البته ترس یک عکس‌العمل طبیعی و نجات‌بخشِ از خطرات است و ذاتاً چیز بدی نیست آنچه بد است اندیشیدن و غرق‌شدن در ترس به‌طور نابجاست و اینکه انسان در حال ترس باقی بماند و از چیزهایی که نباید بترسد، بترسد.

پیامبر(ص) فرمود: اگر انسان از چیزی بترسد (ترس‌ نابجا) خدا همان را بر او مسلط می‌کند «ما سلّطَ اللَّهُ على‏ ابنِ آدَمَ إلّا مَن خافَهُ ابنُ آدَمَ» ترس در مقدرات انسان اثر دارد، اگر بیخودی از چیزی بترسی، اصلاً بنا نبود آن بلا سرت بیاید اما دور می‌زند و می‌آید.

می‌فرماید «الْخَائِفُ لَا عَيْشَ لَهُ» آدمِ ترسو نمی‌تواند زندگی خوش و خرّمی داشته باشد. چرا با ترس بیجا خودمان را از زندگیِ خوش محروم کنیم؟ در این‌صورت، اولین کسی که از دست ما ناراحت می‌شود خداوند است.

👤علیرضا پناهیان
👈🏻 متن و صوت کامل

@Panahian_ir
🔸چرا خدا گاهی ما را در بن‌بست قرار می‌دهد؟

📌
#حال_خوب -ج۵

یکی از مصادیق مهم حال بد «یأس» است. ناامیدی، حالِ آدم را بد می‌کند؛ از آن بیماری‌هایی است که علامتی ندارد و انسان را دچار مرگ خاموش می‌کند.

یأس، آدم را دلسرد می‌کند و انگیزه و انرژی‌اش را می‌گیرد، چه‌بسا آدم از نظر جسمی هم ضعیف بشود. اما امید به انسان قدرت می‌دهد. ‌کسی که خسته است و می‌گوید «خوابم می‌آید» اگر یک امید خوب به او بدهید، خوابش می‌پرد و دو برابر دیگران کار می‌کند.

گاهی خدا ما را در بن‌بست قرار می‌دهد تا ببیند امیدمان را از دست می‌دهیم یا نه؟ اگر ببیند تو لبخند می‌زنی، آرام هستی و به خدا امید داری و می‌گویی «حتماً یک راهی هست» خوشش می‌آید.

در روایت هست که خدا می‌فرماید: من نزد حسن‌ظنّ بندۀ خودم هستم. «أَنَا عِنْدَ حُسْنِ ظَنِّ عَبْدِي بِي‏» خدا وقتی ببیند بنده‌اش در شرایط سخت هم به او امید دارد، اوضاع را برایش تغییر می‌دهد.

این امید است که آدم را وادار به دعا و استغفار می‌کند. دیده‌اید بعضی‌ها می‌گویند «حالم بد است، حال دعا ندارم» یک عامل این حال بد، یأس است، امید ندارد به اینکه از خدا چیزی بگیرد، اگر امید داشت کرور کرور اشک می‌ریخت.

👤علیرضا پناهیان
👈🏻 متن و صوت کامل
@Panahian_ir
🔸با خودخواهی حالت خوب نمی‌شود!

🔸
حال خوب در اثر دیگرخواهی و محبت به دیگران است

📌 #حال_خوب-ج۶

دوست‌نداشتنِ دیگران، یکی از مصادیق «حال بد» است. انسان با مهربانی ‌کردن بلکه با محبت داشتن به دیگران، حالش خوب می‌‌شود.

یک غریزه‌ یا احساس در وجود انسان هست به نام «دیگردوستی، ازخودگذشتگی و مهربانی‌کردن» این احساس ممکن است نسبت به یک نفر باشد، مثل مهربانی مادر به فرزندش، یا نسبت به نوع انسان‌ها باشد. درجۀ این حال خوب هم متفاوت است.

کسی که جز خودش، کسی را دوست ندارد، حالش بد است، ناراحت است و از نظر روانی سالم نیست.

وقتی آدم برای کسی کاری انجام بدهد یا بدون چشم‌داشت به کسی محبت کند، حالش خوب می‌‌شود. هربار که مادر به فرزندش شیر می‌‌دهد، خدا گناهانش را پاک می‌‌کند. این فداکاری و دیگردوستی با اینکه برای فرزند خودش بوده، اما پیش خدا بسیار ارزشمند است.

چرا این‌قدر توصیه کرده‌اند صدقه بدهید؟ برای اینکه آدم وقتی صدقه می‌‌دهد حالش خوب می‌‌شود. کسی که چیزی داشته باشد اما به کسی ندهد و دَهش نداشته باشد، حالش خوب نیست.

خیلی‌ها گمان می‌‌کنند اگر بیشتر جمع کنند و بیشتر بخورند و از اموال‌شان بهره ببرند، حال‌شان بهتر می‌‌شود. اما واقعاً این‌طور نیست. کسی که20هزار تومان در جیبش دارد و نصف آن را برای یک نیازمند خرج می‌کند حالش بهتر است از آن فرد عیّاشی که میلیون‌ها تومان برای تفریح خودش خرج می‌کند و به کسی کمک نمی‌کند.

👤علیرضا پناهیان
👈🏻 متن و صوت کامل

@Panahian_ir
🔸«حرص» چگونه حالِ آدم را بد می‌کند؟

🔸راه مقابله با حرص این است که حرصت را در ارتباط با «خدا» قرار بدهی نه «دنیا»


📌 #حال_خوب-ج۷

یکی از انواع حال بد «حرص» است. حرص ظاهراً به آدم انگیزه می‌دهد، فکر آدم را درگیر می‌کند و آدم را فعال می‌کند، اما واقعاً آدم را ناآرام و بی‌تاب می‌کند. اگر انسان به قناعت برسد و حرص و ولعش از بین برود به آرامش می‌رسد.

کسی نمی‌تواند بگوید من حریص نیستم. قرآن می‌فرماید: انسان به‌شدت حریص آفریده شده «إنَّ الإنسانَ خُلِقَ هَلوعاً» این حرص باعث می‌شود انسان در بلا و سختی، جزع و بی‌تابی کند و اگر خیری به او رسید آن را از دیگران منع کند «إِذا مَسَّهُ الشَّرُّ جَزُوعاً وَ إِذا مَسَّهُ الْخَيْرُ مَنُوعاً»

بعضی‌ها تا وقتی به جزع نیفتند، این حال بدِ خود را درک نمی‌کنند، ولی آدم با مراقبت و محاسبۀ نفس، می‌تواند بفهمد که حالش خوب نیست و متوجه می‌شود ناآرامی‌اش به‌خاطر حرصی است که در او هست.

حرص، ناآرامیِ‌ عجیبی در دل انسان ایجاد می‌کند، این ناآرامی، خودش را کجا نشان می‌دهد؟ اینکه نمی‌توانی در نماز، تمرکز پیدا کنی. قرآن بعد از اشاره به حرصِ انسان می‌فرماید: «إِلاَّ الْمُصَلِّين‏» فقط نمازخوان‌ها این‌طور نیستند؛ یعنی آنهایی که بتوانند سرِ نماز از این حال بد، بیرون بیایند.

راه‌حل حرص این است که شما حرصت را یک‌جای دیگری مصرف کنی، اگر حرص را رها کنی، خودبه‌خود به دنیا می‌چسبد، باید حرص و ولعِ خودت را در ارتباط با خدا قرار بدهی؛ آن‌وقت حالت خوب می‌شود.

دربارۀ ترس هم همین‌طور است؛ هر خطری تو را بترساند حالت بد می‌شود، راهش این است که فقط از خدا بترسی و از چیز دیگری نترسی. ترس از خدا استرس ندارد که تو را نابود کند بلکه به تو نشاط هم می‌دهد.

👤علیرضا پناهیان
👈🏻 متن و صوت کامل

@Panahian_ir
🔸«احساس حقارت» یک حال بد و «احساس ارزشمندی» یک حال خوب است

🔸 چه‌کار کنیم که خودمان را حقیر ندانیم اما دچار تکبر و عُجب هم نشویم؟

📌 #حال_خوب-ج۸

یکی از عوامل حال خوب، این است که انسان احساس «ارزشمند بودن» داشته باشد، کسی که دائماً توسط دیگران تحقیر و سرزنش بشود؛ چه مستقیم چه غیرمستقیم، یک نوع احساس حقارت در او پدید می‌آید که حال بدی به او می‌دهد.

در مقابل احساس حقارت، یک احساس خودبرتربینیِ کاذب هم داریم که همان تکبر است؛ یعنی انسان از راه غیرمعقول و ناصحیح، بخواهد خودش را بزرگ کند و به رخ دیگران بکشد. عُجب و خودپسندی هم یعنی انسان خودش را بیش از حد و نابجا بپسندد؛ همۀ اینها به انسان حال بد می‌دهند.

چه‌کار کنیم که دچار تکبر و عُجب نشویم اما خودمان را حقیر هم ندانیم؟ یک راهش «محبوب بودن» است، کسی که مادر، پدر، همسر و فرزندانش او را دوست داشته باشند احساس خوبی از خودش پیدا می‌کند.

فرموده‌اند کسی را جلوی خودش تعریف نکنید ولی اگر به کسی محبت داشتید به او ابراز کنید «إِذَا أَحَبَّ أَحَدُكُمْ‏ صَاحِبَهُ‏ أَوْ أَخَاهُ فَلْيُعْلِمْهُ» آدم به این دلگرمی نیاز دارد واین‌گونه احساس ارزشمند بودن پیدا می‌کند.

خانواده و دوستان، دو منبع برای احساس ارزشمندی هستند ولی آنچه احساس ارزشمندیِ اصیل به انسان می‌دهد رابطۀ با خداست و اینکه باور کند خدا دوستش دارد.

غیر از منشأ اصلی احساس ارزشمندیِ ما که خداوند است، «اولیاء خدا» هم عامل مهمی برای احساس ارزشمندی هستند. کاش بدانی امام‌زمان(ع) چقدر دوستت دارد!

👤علیرضا پناهیان
👈🏻 متن و صوت کامل

@Panahian_ir
🔸 ریشۀ حال خوب این است که آدم باور کند «خدا دوستش دارد»

🔸 مرحوم دولابی: مدام بگو «خدا دوستم دارد؛ اگر دوستم نداشت خلقم نمی‌کرد»

📌 #حال_خوب-ج۹

حال خوب، عوامل مختلفی دارد؛ مثلاً وقتی انسان کار خوبی انجام می‌دهد حالش خوب می‌شود. با اجرای انواع خوبی‌ها، می‌توان انواع حال خوب را درک کرد.

اما ریشۀ حال خوب این است که آدم اطمینان داشته باشد خدا دوستش دارد. اساساً محبوب‌بودن حال آدم را خوب می‌کند اما وجه مهم محبوبیت این است که «خدا ما را دوست دارد»

اگر انسان باور کند که خدا دوستش دارد، دیگر به هیچ‌کسی نیاز ندارد. اصلاً یک معنای توحید همین است: خدایا! من با محبوبیتی که پیش تو دارم دیگر محبوبیت پیش دیگران را نمی‌خواهم.

آقای دولابی می‌فرمود: «به خودت تلقین کن و محکم بگو که خدا دوستم دارد، اگر دوستم نداشت خلقم نمی‌کرد» هیچ ذکری مثل این، آرامش‌بخش نیست و حال آدم را خوب نمی‌کند. ابلیس هر لحظه می‌خواهد ما را از محتوای این ذکر جدا کند.

مگر می‌شود خدا مرا دوست نداشته باشد درحالی‌که مرا خلق کرده و به من روزی می‌دهد؟! خدا مثل ما آدم‌ها نیست که یک کسی را دوست نداریم ولی به او صدقه می‌دهیم؛ او هر عنایتی می‌کند از سر محبت است.

ذکر «بسم الله الرحمن الرحیم» که تأکید شده در آغاز هر کاری بگوییم، یعنی خدا ما را دوست دارد. اگر مهربانی و رحمت خدا برای این نیست که من را دوست دارد، پس به چه درد می‌خورد؟!

👤علیرضا پناهیان
👈🏻 متن و صوت کامل

@Panahian_ir
🔸 «احساس ناامنی» یکی از عوامل مهم حال بد است

🔸 کسی که عوامل ناامنی‌اش را برطرف نکند و فقط فراموش کند، به
حال خوب نمی‌رسد

🔸 احساس امنیت واقعی، فقط با خدا ممکن است

📌 #حال_خوب-ج۱۰

یکی از عوامل مهم حال بد «احساس ناامنی» است. کسی که در معرض بدترین خطرها مثل حملۀ دشمن قرار می‌گیرد، حالش خیلی بد می‌شود و اضطراب همۀ وجودش را می‌گیرد.

احساس عدم امنیت، فقط ناشی از حملۀ دشمن یا خطراتی مثل آن نیست، بلکه یک ناامنیِ طبیعی و همیشگی برای انسان وجود دارد که ناشی از وجود مرگ در زندگی دنیاست.

همۀ ما زیرپوستی، اضطرابِ عدم امنیت از مرگ را داریم و می‌دانیم که «هر لحظه ممکن است بمیریم» پس حال‌مان خوب نیست؛ مگر اینکه این مشکل را حل کرده باشیم و مرگ دیگر برای‌مان عامل ناامنی نباشد.

احساس عدم امنیت از مرگ و بلاهای دیگر، حال آدم را بد می‌کند، اما چون این اتفاق، آرام و بی سروصدا می‌افتد، به آن عادت کرده‌ایم. مثل قورباغه‌ای که آن را در آب سرد بگذارند و کم‌کم آب را داغ کنند، چون به‌تدریج گرم می‌شود و تفاوت دما را حس نمی‌کند، آن‌قدر می‌ماند تا بمیرد.

کسی که عوامل ناامنیِ خود را حل نکرده و صرفاً فراموش کرده و به آن نگاه نمی‌کند، حالش عمیقاً بد است. باید این حال بد و بیماری مزمن اضطراب و احساس ناامنی را با کمک «خدا» حل کنیم.

اگر توجه کنی به اینکه دائماً در حمایت خدا هستی به احساس امنیت می‌رسی. تا این مسئله را حل نکنی که «خدایا! مرگ و بیماری‌ام به‌دست توست» به امنیت نمی‌رسی؛ احساس امنیت واقعی، فقط با خدا ممکن است.

👤علیرضا پناهیان
👈🏻 متن و صوت کامل

@Panahian_ir