#7_ta_iqtidor
#2_mavsum
#2_kun
#Nazm

SAMO KO'ZYOSHI

Yig'lar osmon, tun og'ushida
Har tomchisi ezar ko'nglimni...
Yig'lar bugun baxtim boshida,
Shalabbolar qilib dilimni...

Ovutmoqqa topolmam bir so'z,
Bormoqlikka yo'q bir bahona.
Tushari bor axir ko'zga ko'z
Ne deb aytay?! Dilim vayrona...

Bo'ldi ko'zyosh to'kmagin, samo
Dard bo'g'zimda, mening ham axir...
G'aming olmoq istadim ammo
Ko'zimda yosh qalqidi oxir.

Men kim, axir: tabib yo bemor,
Nechun dardim senga ovoza?
Sen keldingku qalbimga takror
Biror malham istab fazodan.


✍: Ro‘zimatova Mohinur,
Ogahiy nomidagi ijod maktabining 9-"B" sinf o‘quvchisi

Ogahiy ijod maktabi matbuot xizmati

👉Telegram|👉 Facebook|
👉YouTube| 👉 Instagram‌‌

#7_ta_iqtidor 
#2_mavsum
#2_kun
#Nasr

Dunyo tayanchi
( Yozilishi 2 yil kutilgan asar)

Shom payti edi. Koʻchada bir necha bolalarning gʻala-gʻovuridan boshqa deyarli hech narsa tinchlikni buzmasdi. Faqatgina ahyon-ahyonda dam-badam etni jimirlatadigan chaqaloqlarning va qaysidir yaqinidan ayrilgan insonlarning alamli yigʻisi eshitilib yurakka gʻulgʻula solardi. Baʼzi - baʼzida esa koʻz yoqlardan shaqollarning chaqaloqdek yigʻlashiga oʻxshagan uvullashlari ham eshitilib ketardi. Bu esa xuddi oʻsha yigʻlayotgan odamlarning ustidan kulib ularga taqlid qilgandek boʻlardi. Bu hamma uchun mollarning moʻlashiga oʻxshagan oddiy holatga aylangandi. Chunki u yerlarda hamma joy ovloq paxtazor boʻlgandan keyin bu yerlar shaqollarga nafaqat oʻzlari uchun, balki avlod-u ajdodlari uchun ham doimiy boshpana edi. Bu yerliklar ularni "1847-yildan beri bor" deyishadi.
Faqirgina bir kulba oldidagi bir nechta yogʻochdan eplama qilib yasab qoʻyilgan "skameyka" da ana shu uvullash-u , yigʻi ovozlarini eshitib xayolning cheksiz ummoniga gʻarq boʻlgan Gulchehrani birdan bu ummondan onasining pichirlab oʻqiyotgan shom namozining ovozi olib chiqdi. Endi Gulchehrani oʻsha voy-dod ovozlari emas, balki Ollohning borligini eslatuvchi kuy eʼtiborini oʻgʻirladi. Ayniqsa onasining "Hammasi uchun shukur senga Robbim" degan soʻzlarining maʼnosini tushunmasa-da, bu soʻzlar uning jajji yurakchasiga boshqacha taʼsir qildi. Oʻzi ham uni bir necha marotaba pichirlab takrorladi. Endi u yana oʻsha ummonga choʻkdi. Lekin uni endi umuman boshqa narsa oʻylantirgan edi. Shunda uni bu ummondan yana onasining "Gulchehra ovqatga" degan mayin ovozi olib chiqdi.
Gulchehra xira shamning yogʻdusida ovqatlanar ekan, birdan uning koʻzlari onasining momotaloq boʻlgan yuziga tushdi. Gulchehra beixtiyor:
-Dadam sizni yana urdimi- deb yubordi.
- Voy oʻlay , unaqa demagin qizim. Dadangning qoʻli yuzimga tegib ketdi. Qachon koʻrgansan dadangning urganini?
- Har doim. Dadam har kuni, ishi yurishmaganida sizni uradilar, oʻzim koʻrganman. Kecha ham koʻrdim.
- Qoʻysangchi unaqa gaplarni, ovqatingni tez yeginda joyingga bor. Joyingni ayvonga solib qoʻydim.
- Siz-chi yemaysizmi - deb soʻradi Gulchehra unga tikilib oʻtirgan onasiga
-Dadang kelsin, keyin yeyman.
Gulchehra indamadi-da, ayvonga, joyiga borib yotdi-da, zum oʻtmay uxlab qoldi.
Yarim tunga qarab uyda shovqin eshitila boshladi. Gulchehra bu ovozdan uygʻonib ketdi-da " Dadam keldi, shekilli" dedi va yana uxlab qoldi.
Ertalab tursa onasi stol yonida burni va qulogʻi qonab yotardi. Qoʻshnilar esa koʻz yosh qilardi. Gulchehra nima boʻlganini tushundi shekilli, qotib qoldi... Goʻyo u uchun dunyo ostun-ustun boʻlib ketgandek boʻldi.
Onasini peshin namoziga chiqarishdi. Agarda hozir onasi tirik boʻlganda peshin namozini oʻqib yana oʻsha "Hammasi uchun shukur senga Robbim" deb pichirlab aytayotgan boʻlardi. Onasini yerga qoʻyib boʻlishgani bilanoq hozirgina chaqnab turgan havoning birdan avzoyi buzilib yomgʻir quya boshladi. Odamlar tarqalishar ekan ular orasida " Urushga bizlardan ham chaqirib boshlashibdi" degan gaplar tarqaldi.

✍: Botirova Goʻzal,
Ogahiy nomidagi ijod maktabining 9-"A" sinf oʻquvchisi

🌐Ogahiy nomidagi ijod maktabining ijtimoiy tarmoqlardagi sahifalari
👉 |Telegram| |Facebook|
👉 |YouTube|  |Instagram|

#7_ta_iqtidor
#2_mavsum
#2_kun
#Rassomchilik

👨‍✈️Bayramga bayramona tuhfa.

🌠: O‘razmetova Gulsevar,
Ogahiy nomidagi ijod maktabining 10-"B" sinf o‘quvchisi

🌐Ogahiy nomidagi ijod maktabining ijtimoiy tarmoqlardagi sahifalari
👉 |Telegram| |Facebook|
👉 |YouTube|  |Instagram|

#7_ta_iqtidor
#2_mavsum
#2_kun
#Rassomchilik

🌠: Kuziboyeva Shohruza,
Ogahiy nomidagi ijod maktabining 8-"A" sinf o‘quvchisi

👉 |Telegram| |Facebook|
👉 |YouTube|  |Instagram

#7_ta_iqtidor
#2_mavsum
#2_kun
#Nazm

U uzoqda qolgan...

U uzoqda qolgan, juda uzoqda,
Oʻziga soddalik, soxtalik boylab.
Oʻzimga talpidim, chaqirdim, ammo,
Kelmadi. Kutgandim men uni oylab.

U uzoqda qolgan, juda uzoqda,
Yurib oʻtolmadi yoʻlaklarimdan.
Hayqirib, toʻlgʻonib, yigʻlatib ketti,
Zarbalari oʻtdi yuraklarimdan.

U uzoqda qolgan, juda uzoqda,
Poyonsiz yoʻllarda boshlardi aldab.
Tengi yoʼq yolgʻonni qoʻlimga berdi,
Soʻzlarning ortidan, soʻzlarni qalab.

Uzoqda qoldirdim, juda uzoqda,
Oqizib yubordim kattakon selda.
Xanjarlarni urib oʻldirib keldim,
Bahorlari qaytmagan elda.

U uzoqda qolgan, juda uzoqda,
Qancha yiroqlashsam qalbimda hurlik.
Oldinda eng buyuk kelajak kutar,
Orqaga bir qarab qoyaman kulib.

U uzoqda qolgan, juda uzoqda...

✍ Nigina Rustamboyeva,
Ogahiy nomidagi ijod maktabining 8-"A" sinf o‘quvchisi

👉Telegram|👉 Facebook|
👉YouTube| 👉 Instagram‌‌