#Xushxabar
Bizning shunday tarjimon oʻquvchilarimiz bor!

HAREZM EVLADIYIM!

Doğduğum bu kadim vahanın şanını dünya bilir,
Nice zamanlardan nice şairler ona şiirler yazdılar.
Ben de onun ününü cihana haykırarak duyurmak isterim,
Harezm evladıyım ben, Harezm evladıyım!

Kadim Ürgenç’in taşları benim için bir bahçe oldu,
Sultan Üveys’in heybetli dağları benim sığınağım oldu.
Bu bahçeye, bu dağa gömüldü benim ahım,
Harezm evladıyım ben, Harezm evladıyım!

Bu yüce diyar gönüllere ışık sundu,
Öfkesinden kılıç döküp, düşmana sapladı isabetle.
Yüreğine ilmi, harfi, cebiri nakşetti,
Ben elif gibi dimdik yaşamış bir diyarın evladıyım!

Asırlar derinliğinden ses versem, şuur görürüm,
Geçmişin karanlıklarına baksam, içimde bir ışık yanar.
El-Biruni’ye dil veren de bu toprak değil mi?
İlmini bir nur gibi yayan bilge bir halkın evladıyım!

Bazen bulutların gölgesinde kaldı, bazen yıldızı parladı,
Nice düşmanlar kırıp geçti bu yurdu, Cuci ve Cengiz sardı,
Kan gibi akıp giden nehri sorsun kendi Ceyhun ’un,
Eğer anlatacak olsam, ben bu mazlum vatanın evladıyım!

Ürgenç sulara gömüldüğünde, suç deryada mıydı?
Matem yolunda ağlayan biri için gözyaşı suç mu ki?
Taç ve taht uğrunda işlenen zulümde mi, yoksa acımasız dünyada mı suç?
Haksız yere suçlanan, onurlu bir halkın evladıyım!

O günlerin hasretiyle yanıp tutuşmaz mıyım?
Hâlâ harabeler arasında acı dumanlar tüterken,
Mert Celaleddin bu toprak için düştü savaş meydanında,
Ben bu toprağın varisiyim, ben bu halkın evladıyım!

Bu yurt en iyi bilir kederin, acının ne olduğunu,
Derdini defterlere kazıdı, kalbini sayı ile işledi,
Âşık Garib bu dertle söyledi, Şahsanan inledi,
Feryat eden âşık bir halkın âşığıyım ben!

Hive, kubbeleriyle, minareleriyle, nakışlı gümüş bir şehirdir,
Raflarda duran kitaplar insanlığın şerhidir.
Pahlavon Mahmud’un sözünü doğu ve batı ezberledi,
Doğu ve batıda meşhur bir ülkenin evladıyım!

Kimisi elinde dolup taşan bir kadehle saltanat sürdü,
Kimisi yüreğinde kaynayan ilhamla gazeller yazdı,
Ben, atam Agahi ile sohbetteyim,
Atalarımın izini öperim, kutlu bir halkın evladıyım!

Anamın ak sütünü içtim ve onunla attım ilk adımımı,
İlk sevgiyi, ilk merhameti bu toprakta tattım,
Güllerin renklerini gözlerimin içine işledim,
Binlerce ışık, binlerce renk saçan bir diyarın evladıyım!

Ateş gibi yanan şarkılar bizim kanatlı mutluluğumuzdur,
İki sahilin gururu Hacıhan ve Şerozi’dir.
Özbek ve Türkmen’in iftiharı, Kamil Usta’nın sazıdır,
Göğsünde telli saz inleyen bir halkın evladıyım!

Nurlu vatanımı tarif edecek bir kıyas bulunmaz bugün,
Kadim Ceyhun, yaramaz bir çocuk gibi coşkun bugün,
Kader insana tüm nimetlerini gülümseyerek sunuyor bugün,
Mutlu bir halkın evladıyım ben, mutlu bir halkın evladıyım!

Yedi iklime yayıldı bu meşalenin ışığı,
Şenliklerde gururla yankılanır bahtiyarların gülüşü,
Canıma işlenmiştir hem genci hem büyüğü,
Lezgi oynayan, şiir okuyan, saygılı bir halkın evladıyım!

Ne şaşılacak şey, bahçeleri, bostanları bunca güzelken,
Yeni bir şey keşfetmedim ben, dilde destandır bu zaten,
Burası Özbekistan, dostlar, Özbekistan’dır burası!
Niçin gurur duymayayım, ben de onun evladıyım!

Kimle dostluk kurarsam kurayım, kimle sohbet edersem edeyim,
Hive’de mi, Ürgenç’te mi, Taşkent’te mi yaşarsam yaşayayım,
Hangi ülkeye gidersem gideyim, hangi köşelerde yürürsem yürüyeyim,
Harezm evladıyım ben, Harezm evladıyım!

✍ Yazan: Erkin Semender
📙 Çeviren: Mahinur Hasanova