Ogahiy ijod maktabi
Photo
#Xotira_aziz_qadr_muqaddas
#Tanlovga
NASR
6-ISHTIROKCHI
So'nggi umid
(Hikoya)
Men hozir yoshligimdagi urushli kunlarni xuddi kechagi kunimdek eslayman. O'shanda men 7 yoshda edim. Oilaning yolgʻiz farzandi edim. Otam urushga ketgan ,onam esa otamni kuta-kuta jinni bôla yozgandi. Urushning bombalar otilishi, qonli koʻchalar bari odamni es hushini yoʻqotib qoʻyadigan darajada edi. Kôchalada yosh goʻdaklarning faryod qilishi-yu, yosh toʻla kôzlari xuddi kimdandir qasdini olmoqchidek goʻyo . Ikkinchi koʻchaning birinchi burulishida
bir ayol ôz farzandini qoʻlida olib "Yoq,yoq ",-deb yigʻlayotgan edi. Uning farzandi esa qonga belangan jonsiz holatda yotardi. Biz uning yoniga borib ,yupatmoqchi boʻldik. Ayol ôzini biron nima qilib qoʻymasligi uchun uyimizga olib ketdik.Undan kimligini ,nima boʻlganligini soʻradik. U bizga narigi qishloqdagi Egamberdi otaning nabirasi ekanligini aytdi. Ayoning 2 ta farzandi bor ekan. Eri va katta farzandi urushga ketgan ekan. Eridan qoraxat kelgan emish. Ayol bizga ôz hayotini aytib berar ekan,yiglay-yiglay ado boʻldi. Ayolning suhbatini eshitish jarayonida mening kôzimga ham yosh keldi. Chunki bugun ayol mening koʻz ôngimda kichik ôğlidan ham ayrildi. Uning koʻzi koʻp yigʻlaganida shunchalar qizarib ketgan ediki , hatto koʻzida yosh qolmagan edi. Shunday qilib oradan 5 kun ôtdi. Bir kuni ayol pul topish maqsadida ishlash uchun koʻchaga ish qidirib chiqqandi. Qayerdandir "oyi"-degan ovoz eshitildi. Ayol shu zahoti ortiga ôgirilganda bir qizcha oyi deb yigʻlayotgan edi. Uning ustiga katta yogʻoch bôlaklari tushib ketibdi. Ayol qizcha yoniga yugurib borib uni ustidagi yogochlarni olib tashladi va qizdan soʻradi "qayerda yashaysan...oying qani ?". Qiz yigʻlab oyisining jonsiz tanasini koʻrsatdi. Ayol qizni koʻtarib orqasiga qaytdi. Men ôshanda qizni koʻrib hayron boʻldim. Keyin ayol nima bôlganini tushintirib berdi. Shu bilan ayol qizni asrab oldi. Ular baxtli hayot kechirishadi. Oradan yillar ôtdi . Ayolning katta ôğlidan 15 yil deganda xat keldi ayol xatni qoʻliga olib , ôtirib qoldi. Men nima uchunligini tushunmadim. Balki shuncha yil don daraksiz yurib endi xat yuborgani uchunmi bilmadim.
Xatda ''men yoningizga boryapman'',-deb yozilgan ekan. Balkim sababi shudir. Oradan bir necha kun o'tdi. Bir kuni darvoza taqqillab qoldi.Men borib darvozani ochsam bir yigit turibdi. Men bu yigitni tanimadim. Ayol ''o'g'lim '',- deya yigit yoniga yugirib ketdi va bag'riga bosdi. Ayol o'g'liga savol berdi ''qayerlarda eding '',- deb. O'g'li javob qaytardi''urushda bizni asirga olishdi . Biz 50 ta edik. 30 tamizni otib tashlashdi . 20 tamiz qochishga muvaffaq bo'ldik''. Ona shu paytda o'g'liga savol berib qoldi ''Otangni hokini olib kelmadingmi?'',-deya savol berdi. O'shanda o'g'li yerga qarab qolaverdi. Ayol buni tushindi shekilli jim bo'lib umidsiz o'g'liga qarab qo'ydi. Shu payt ayol olgan qizi ''oyi'',-deb ayolni quchdi. O'g'li hayron bo'lib qizga qaradi . Ayol shunda o'g'liga bu qizni asrab olganini aytdi. Shu bilan o'g'li ham qaytib keldi. Shunday qilib ayol o'g'lini ham topdi, qizli bo'lib ham qoldi.
✍: Sultonnazarova Sarobibi,
Ogahiy nomidagi ijod maktabining
7-"A" sinf o‘quvchisi
#Tanlovga
NASR
6-ISHTIROKCHI
So'nggi umid
(Hikoya)
Men hozir yoshligimdagi urushli kunlarni xuddi kechagi kunimdek eslayman. O'shanda men 7 yoshda edim. Oilaning yolgʻiz farzandi edim. Otam urushga ketgan ,onam esa otamni kuta-kuta jinni bôla yozgandi. Urushning bombalar otilishi, qonli koʻchalar bari odamni es hushini yoʻqotib qoʻyadigan darajada edi. Kôchalada yosh goʻdaklarning faryod qilishi-yu, yosh toʻla kôzlari xuddi kimdandir qasdini olmoqchidek goʻyo . Ikkinchi koʻchaning birinchi burulishida
bir ayol ôz farzandini qoʻlida olib "Yoq,yoq ",-deb yigʻlayotgan edi. Uning farzandi esa qonga belangan jonsiz holatda yotardi. Biz uning yoniga borib ,yupatmoqchi boʻldik. Ayol ôzini biron nima qilib qoʻymasligi uchun uyimizga olib ketdik.Undan kimligini ,nima boʻlganligini soʻradik. U bizga narigi qishloqdagi Egamberdi otaning nabirasi ekanligini aytdi. Ayoning 2 ta farzandi bor ekan. Eri va katta farzandi urushga ketgan ekan. Eridan qoraxat kelgan emish. Ayol bizga ôz hayotini aytib berar ekan,yiglay-yiglay ado boʻldi. Ayolning suhbatini eshitish jarayonida mening kôzimga ham yosh keldi. Chunki bugun ayol mening koʻz ôngimda kichik ôğlidan ham ayrildi. Uning koʻzi koʻp yigʻlaganida shunchalar qizarib ketgan ediki , hatto koʻzida yosh qolmagan edi. Shunday qilib oradan 5 kun ôtdi. Bir kuni ayol pul topish maqsadida ishlash uchun koʻchaga ish qidirib chiqqandi. Qayerdandir "oyi"-degan ovoz eshitildi. Ayol shu zahoti ortiga ôgirilganda bir qizcha oyi deb yigʻlayotgan edi. Uning ustiga katta yogʻoch bôlaklari tushib ketibdi. Ayol qizcha yoniga yugurib borib uni ustidagi yogochlarni olib tashladi va qizdan soʻradi "qayerda yashaysan...oying qani ?". Qiz yigʻlab oyisining jonsiz tanasini koʻrsatdi. Ayol qizni koʻtarib orqasiga qaytdi. Men ôshanda qizni koʻrib hayron boʻldim. Keyin ayol nima bôlganini tushintirib berdi. Shu bilan ayol qizni asrab oldi. Ular baxtli hayot kechirishadi. Oradan yillar ôtdi . Ayolning katta ôğlidan 15 yil deganda xat keldi ayol xatni qoʻliga olib , ôtirib qoldi. Men nima uchunligini tushunmadim. Balki shuncha yil don daraksiz yurib endi xat yuborgani uchunmi bilmadim.
Xatda ''men yoningizga boryapman'',-deb yozilgan ekan. Balkim sababi shudir. Oradan bir necha kun o'tdi. Bir kuni darvoza taqqillab qoldi.Men borib darvozani ochsam bir yigit turibdi. Men bu yigitni tanimadim. Ayol ''o'g'lim '',- deya yigit yoniga yugirib ketdi va bag'riga bosdi. Ayol o'g'liga savol berdi ''qayerlarda eding '',- deb. O'g'li javob qaytardi''urushda bizni asirga olishdi . Biz 50 ta edik. 30 tamizni otib tashlashdi . 20 tamiz qochishga muvaffaq bo'ldik''. Ona shu paytda o'g'liga savol berib qoldi ''Otangni hokini olib kelmadingmi?'',-deya savol berdi. O'shanda o'g'li yerga qarab qolaverdi. Ayol buni tushindi shekilli jim bo'lib umidsiz o'g'liga qarab qo'ydi. Shu payt ayol olgan qizi ''oyi'',-deb ayolni quchdi. O'g'li hayron bo'lib qizga qaradi . Ayol shunda o'g'liga bu qizni asrab olganini aytdi. Shu bilan o'g'li ham qaytib keldi. Shunday qilib ayol o'g'lini ham topdi, qizli bo'lib ham qoldi.
✍: Sultonnazarova Sarobibi,
Ogahiy nomidagi ijod maktabining
7-"A" sinf o‘quvchisi
Ogahiy ijod maktabi
Photo
#Xotira_aziz_qadr_muqaddas
#Tanlovga
NAZM
6-ISHTIROKCHI
Oʻtli moziyingni eslasam bir on,
Ming tilim boʻladi yuragim, qalbim.
Koʻksingda ulgʻaygan nihollaringni,
Qayta shu bagʻringga singdirding, xalqim.
Fashist, deb atalmish yov keldi boshga,
Ketdi osoyish-u oroyish hayot.
Bunda sen demak yoʻq, bunda men demak,
Butun bashariyat qoʻzgʻoldi, hayhot.
Koʻzi ochiq ketdi onaizorlarning,
Eshikka koʻz tikib, bir diydor istab.
Ichikib yigʻlashar besado, beun,
Kimdir padari-yu, kim yorin izlab.
Tunlar yoʻq xalovat, kunduz harorat -
Qiyomat lahzasi kelganday goʻyo.
Atomlardan emas, oʻqlardan emas,
Faryodlar zarbidan titraydi dunyo.
Daryo boʻlib oqdi begunoh qonlar,
Alvonga belandi jang maydonlari.
Vatan, deganlarni kurashga chorlar,
Berahm dushmanning gʻalayonlari.
Xotirasi dillardan hech oʻchmagay,
Tinchlik-chun jonini tikkan mardlarning.
Bagʻringda ulgʻaygan qay farzand borki,
Albat, aritadi butun dardlaring.
Endi gʻalabalar hamrohing sening,
Tegrangda hamisha baxt qushi yelar.
Seni kiprigim-la panalar qilib,
Koʻzim qarogʻida asragim kelar.
Jumanazarova Hilola,
Ogahiy nomidagi ijod maktabining 10-"B" sinf o‘quvchisi
#Tanlovga
NAZM
6-ISHTIROKCHI
Oʻtli moziyingni eslasam bir on,
Ming tilim boʻladi yuragim, qalbim.
Koʻksingda ulgʻaygan nihollaringni,
Qayta shu bagʻringga singdirding, xalqim.
Fashist, deb atalmish yov keldi boshga,
Ketdi osoyish-u oroyish hayot.
Bunda sen demak yoʻq, bunda men demak,
Butun bashariyat qoʻzgʻoldi, hayhot.
Koʻzi ochiq ketdi onaizorlarning,
Eshikka koʻz tikib, bir diydor istab.
Ichikib yigʻlashar besado, beun,
Kimdir padari-yu, kim yorin izlab.
Tunlar yoʻq xalovat, kunduz harorat -
Qiyomat lahzasi kelganday goʻyo.
Atomlardan emas, oʻqlardan emas,
Faryodlar zarbidan titraydi dunyo.
Daryo boʻlib oqdi begunoh qonlar,
Alvonga belandi jang maydonlari.
Vatan, deganlarni kurashga chorlar,
Berahm dushmanning gʻalayonlari.
Xotirasi dillardan hech oʻchmagay,
Tinchlik-chun jonini tikkan mardlarning.
Bagʻringda ulgʻaygan qay farzand borki,
Albat, aritadi butun dardlaring.
Endi gʻalabalar hamrohing sening,
Tegrangda hamisha baxt qushi yelar.
Seni kiprigim-la panalar qilib,
Koʻzim qarogʻida asragim kelar.
Jumanazarova Hilola,
Ogahiy nomidagi ijod maktabining 10-"B" sinf o‘quvchisi
Ogahiy ijod maktabi
Photo
#Xotira_aziz_qadr_muqaddas
#Tanlovga
NASR
7-ISHTIROKCHI
Vatanparvar
(Hikoya)
Bir kuni xolamlarnikiga ovqat olib borayotgan edim.Urush davri ko'chalarga qo'rqa-pisa chiqamiz.Orqa eshikdan asta chiqib borayotgan edim ko'cha boshidagi kichkinagina xovlidan nola qilayotgan baxtiqaro onaning ovozi eshitildi.Men o'yladim demak bu xonadonga ham o'sha qoraxat kelgan.Sekin derazadan mo'ralasam bir onaizor qon yig'lab o'g'li uchun nola chekyabdi.Onaizorni ko'rib unga achinib ketdim. Ona:,,Urush o'lsin,qorang o'chgur urush.Gulday o'g'limni tirigi ketib o'rniga murdasi keldi-ku ey,allohim'',—deya baqirib,baqirib faryod chekardi.Men o'ylanib turib qolibman.Ko'z oldimga meni ham urushga ketib xalok bo'lgan, qoraxat kelgan akajonim keldi.Bechora onam ham o'shanda shunday nola qilgandi.Bechora onajonim necha tunlarni uxlamay yig'lab o'tkazardi.Har tong namozlarida ,,Ey allohim!Bu noming o'chgur urush qanchadan qancha onalarni qon yig'latyabdi,robbim-urushga ketgan barcha onalarning farzandlari,juvonlarning erlari,baxtiqaro bo'lgan bolalik deb atalmish go'zal onlari do'zaxga aylangan qorako'zlarning otalarini barchasini o'z panohingda asra.Robbim, urushdan eson-omon qaytishsin ilohim'',— deb yig'lardi.O'shanda oyimning bu nolalarini eshitib men ham ta'sirlanib yig'lab yuborardim.Mana bunga qancha yillar bo'lib ketdi.Birdan seskanib ketdim va yo'limda davom etdim.Xolamlarnikiga borsam xolam,,Suyinchimni ber,suyinchimni'',-deb meni oldimga yugurib chiqdi.Men ham pochcham urushdan qaytib kelibdimi dedim va o'zimda yo'q quvonib ketdim. Xolam:,,Zebi, pochchang urushdan eson-omon qaytib keldi'',—deb o'zida yo'q quvonar edi.Men ham xursand bo'lib ketdim.Pochcham bilan ko'rishib gaplashib o'tirdik.Gap aylanib,aylanib yana akamga taqaldi.Men yana o'zimni tutib turolmay yig'lab yubordim.Shunda pochcham:,,Zebi,nega yig'laysan?Sen yig'lashing emas,balki quvonishing kerak.Chunki akang otang rak kasaliga chalinib to'shakka mixlanib qolganda ham onangga pul topishga yordam berdi.Yosh bo'lishiga qaramay ishladi.Urushda ham qo'rqoqlik qilib emas,balki bir qariya va uning qizi hamda qizning 3ta farzandini qutqarib qoldi'',—dedi.Men pochchamga beixtiyor yuzlanib qanday qilib qutqardi deb so'radim.Shunda pochcham:,,Ey Zebi,bizni u yerda ko'rgan kunlarimizni allohim xech kimni boshiga solmasin ilohim.Ustimizdan bombalar tashlab ketishardi.Shunday daxshatli kunlarning birida yana shu holat takrorlandi.O'shanda mard,jasur akang uyg'oq ekan o'z jonini xavfga qo'yib yaralangan bir go'dakni va yoshgina juvonni qutqarib qoldi.Xaaaaa,shunday bo'ldi Zebi'',—o'ksindi pochcham.Men bu gaplarni eshitib yig'lagancha onamning oldiga yugirdim va bo'lgan gaplarning barchasini onamga aytib yig'ladim.Onam bu gaplarni eshitgach chuqur xo'rsindi va ,,Allohim,joylari jannatdan bo'lsin ilohim'',—dedi.Ertasiga bo'lsa bu gaplar butun qishloqqa yoyildi.Onamni shunday fidokor o'g'il yetishtirgani uchun mukofotlashdi.
📝 Matyoqubova Xolida.
Ogahiy ijod maktabining 7-,,A'' sinf o'quvchisi
#Tanlovga
NASR
7-ISHTIROKCHI
Vatanparvar
(Hikoya)
Bir kuni xolamlarnikiga ovqat olib borayotgan edim.Urush davri ko'chalarga qo'rqa-pisa chiqamiz.Orqa eshikdan asta chiqib borayotgan edim ko'cha boshidagi kichkinagina xovlidan nola qilayotgan baxtiqaro onaning ovozi eshitildi.Men o'yladim demak bu xonadonga ham o'sha qoraxat kelgan.Sekin derazadan mo'ralasam bir onaizor qon yig'lab o'g'li uchun nola chekyabdi.Onaizorni ko'rib unga achinib ketdim. Ona:,,Urush o'lsin,qorang o'chgur urush.Gulday o'g'limni tirigi ketib o'rniga murdasi keldi-ku ey,allohim'',—deya baqirib,baqirib faryod chekardi.Men o'ylanib turib qolibman.Ko'z oldimga meni ham urushga ketib xalok bo'lgan, qoraxat kelgan akajonim keldi.Bechora onam ham o'shanda shunday nola qilgandi.Bechora onajonim necha tunlarni uxlamay yig'lab o'tkazardi.Har tong namozlarida ,,Ey allohim!Bu noming o'chgur urush qanchadan qancha onalarni qon yig'latyabdi,robbim-urushga ketgan barcha onalarning farzandlari,juvonlarning erlari,baxtiqaro bo'lgan bolalik deb atalmish go'zal onlari do'zaxga aylangan qorako'zlarning otalarini barchasini o'z panohingda asra.Robbim, urushdan eson-omon qaytishsin ilohim'',— deb yig'lardi.O'shanda oyimning bu nolalarini eshitib men ham ta'sirlanib yig'lab yuborardim.Mana bunga qancha yillar bo'lib ketdi.Birdan seskanib ketdim va yo'limda davom etdim.Xolamlarnikiga borsam xolam,,Suyinchimni ber,suyinchimni'',-deb meni oldimga yugurib chiqdi.Men ham pochcham urushdan qaytib kelibdimi dedim va o'zimda yo'q quvonib ketdim. Xolam:,,Zebi, pochchang urushdan eson-omon qaytib keldi'',—deb o'zida yo'q quvonar edi.Men ham xursand bo'lib ketdim.Pochcham bilan ko'rishib gaplashib o'tirdik.Gap aylanib,aylanib yana akamga taqaldi.Men yana o'zimni tutib turolmay yig'lab yubordim.Shunda pochcham:,,Zebi,nega yig'laysan?Sen yig'lashing emas,balki quvonishing kerak.Chunki akang otang rak kasaliga chalinib to'shakka mixlanib qolganda ham onangga pul topishga yordam berdi.Yosh bo'lishiga qaramay ishladi.Urushda ham qo'rqoqlik qilib emas,balki bir qariya va uning qizi hamda qizning 3ta farzandini qutqarib qoldi'',—dedi.Men pochchamga beixtiyor yuzlanib qanday qilib qutqardi deb so'radim.Shunda pochcham:,,Ey Zebi,bizni u yerda ko'rgan kunlarimizni allohim xech kimni boshiga solmasin ilohim.Ustimizdan bombalar tashlab ketishardi.Shunday daxshatli kunlarning birida yana shu holat takrorlandi.O'shanda mard,jasur akang uyg'oq ekan o'z jonini xavfga qo'yib yaralangan bir go'dakni va yoshgina juvonni qutqarib qoldi.Xaaaaa,shunday bo'ldi Zebi'',—o'ksindi pochcham.Men bu gaplarni eshitib yig'lagancha onamning oldiga yugirdim va bo'lgan gaplarning barchasini onamga aytib yig'ladim.Onam bu gaplarni eshitgach chuqur xo'rsindi va ,,Allohim,joylari jannatdan bo'lsin ilohim'',—dedi.Ertasiga bo'lsa bu gaplar butun qishloqqa yoyildi.Onamni shunday fidokor o'g'il yetishtirgani uchun mukofotlashdi.
📝 Matyoqubova Xolida.
Ogahiy ijod maktabining 7-,,A'' sinf o'quvchisi
Ogahiy ijod maktabi
Photo
#Xotira_aziz_qadr_muqaddas
#Tanlovga
NASR
8-ISHTIROKCHI
" Xotira va qadrlash kuni"
O‘lim.O‘lim nima o‘zi? Hech o'ylab ko‘rganmisiz o‘zingizning ayanchli holatda o‘lim topganingizni . Keling men ham sizlarga o‘lim qanday bo‘lishini aytaman ya'ni yorug‘ yuz bilan o‘lim topish qanday bo‘lishini . Ancha yillar oldin Akmal ismli buvamning qo‘shnisi bo‘lgan ekan. Bu bola ancha yosh hali 20 yoshiga ham kirmagan ekan . Buvam bu bola haqida juda ko‘p aytavergandan hatto bu odamni yuzini o‘zimcha tasavvur qilaman . Akmal , bu bola buvamning tasvirlashicha sariq sochli , ko‘zlari ko‘k , bo‘ylari uzun , sal g‘alatiroq bola ekan . Buvamdan boshqa hech kim bu yetim bola bilan gaplashmas ekan . Akmal juda sho‘x , ajabtovur ajoyib bola deydi buvam . Uning erta õlimiga sababchi bu qonli urush . Buvam 2- jahon urushi yillari 25 yoshlarda bo‘lgan ekanlar . Bir kuni buvamni urishga chaqiribdilar . Pochtachi xat bilan birga so‘lgan boychechak ham berib ketibdi . Buvam haligacha o‘sha boychechak haqida o‘ylaydi . Nega uni berilgani haqida o‘ylaydi . Buvam 20-iyulga qadar urushga borishi kerak edi . Buvam bu vaqtlarda endi uylangan yosh juftlik bo‘lgan paytlari ekan . Kunlar õtib yosh Akmalga ham xat keladi . Bu xat urushga chaqiriq xati edi . Uni ham urushga bormasdan boshqa iloji yo‘q edi . Nihoyat kunlar õtib 1941-yilning 20-iyuli keldi . Buvam va yosh Akmal birga urushga ketishdi . Ular faqat bir narsani o‘ylardilar . Boshqa hech narsa xayollariga kelmasdi . Ularning yagona tilagi tirik qolish . Agar o‘lsa hech qachon bir-birini unutmaslik edi . Kunlar o‘tdi , oylar o‘tdi , bir kuni Germaniya prezidenti orqadan pichoq uradi . Afsuski buvamlar jang bo‘lgan joyga bomba tashlanadi . Bu bomba tufayli 100 ga yaqin askarlar , qomondon ham o‘ladi . Ikkinchi bomba otildi . Bu safar hamma to‘xtamay har yoqqa qocha boshladi . Faqatgina Akmal tanq ichiga yugurib bordida ichiga õtirdi . Uning ichida qo‘rqqanidan dir-dir titrayotgan askar o‘tirardi . Akmal bu bolaga uzoq tasalli beradi . Lekin bundan foyda yo‘qligini bilgan Akmal tanqni amallab o‘zi yurgizadi.Chal tomondagi quti ichidan qo‘llanmani olib tanqni boshqaradi . Qo‘llarida miltiq bilan yugurib kelayotgan askarlarga o‘t ochadi.Tanqning o‘qi qolguncha mardonavor jang qiladi . Bu vaqtda faqat buvam va kichik litenant Bexruz Sobirov tirik qolgan bo‘ladi xalos . Keyin uchchalovi o‘rmon ichiga kirib ketishadi .Bu paytda ular kim bu yerda qolib ularni chalg‘itishi haqida gaplashib olishmoqchi bõlishadi . Keyin o‘rmondagi bir uy ichiga kirib ketdilar . O‘sha yerda Akmal menda bir taklif bor . Hozir uchchovimiz ham cho‘p tanlaymiz . Kimniki eng kaltasi bo‘lsa o‘sha qoladi deyishdi . Ular cho‘plarni tanlashdi . Avval litenant boshladi . Unda uzun cho‘p chiqdi . U stulni tepib yubordi . Keyin esa buvim tanlagan . Ularda ham uzun cho‘p chiqqan . Oxirida esa kalta cho‘p Akmalda qolganini sezgan buvam unga
-Yo‘q , sen hali juda yoshsan qo‘y iltimos ketma. U yerga mana men o‘zim boraman deb ketayotganida . Akmal shunday debdi :
-To‘xtang Alisher aka to‘xtang . To‘g‘ri yoshman . Ammo men tirik murdaning o‘zginasiman . G‘alati Akmal deyishlaridan charchadim . Qo‘yib bering sizlar uchun hech bo‘lmasa oilangiz uchun men sizlarni asrab qolayin dediyu kulbadan yugurib miltiq bilan chiqib ketdi.Buvamni zo'rg'a ushlab turgan leytenant ularga:
-Yo'q u g'alati emas.U eng kuchli,jasoratli,mard o'zbek o'g'lonidir.Otangga rahmat,-dedi.
Buni eshitgan buvam o'zinini qo'lga oladi va leytenant bilan qochishadi.
Keyin ularning baxtiga bir qancha vertalyotlar ichidan askarlar tushib kelib dushmanlarga o'q uza boshlaydi.Ularni ko'rib juda quvonadi.Bu yerdagi bosqinchilarni barini o'ldirgandan so'ng buvam "Akmal,Akmal" deya yosh yigitni qidira boshlaydi.Akmal:
-Men shu yerdaman,-deya javob qaytardi.Ular bir-biri tomon yugurub kelib ko'z yosh to'kib
#Tanlovga
NASR
8-ISHTIROKCHI
" Xotira va qadrlash kuni"
O‘lim.O‘lim nima o‘zi? Hech o'ylab ko‘rganmisiz o‘zingizning ayanchli holatda o‘lim topganingizni . Keling men ham sizlarga o‘lim qanday bo‘lishini aytaman ya'ni yorug‘ yuz bilan o‘lim topish qanday bo‘lishini . Ancha yillar oldin Akmal ismli buvamning qo‘shnisi bo‘lgan ekan. Bu bola ancha yosh hali 20 yoshiga ham kirmagan ekan . Buvam bu bola haqida juda ko‘p aytavergandan hatto bu odamni yuzini o‘zimcha tasavvur qilaman . Akmal , bu bola buvamning tasvirlashicha sariq sochli , ko‘zlari ko‘k , bo‘ylari uzun , sal g‘alatiroq bola ekan . Buvamdan boshqa hech kim bu yetim bola bilan gaplashmas ekan . Akmal juda sho‘x , ajabtovur ajoyib bola deydi buvam . Uning erta õlimiga sababchi bu qonli urush . Buvam 2- jahon urushi yillari 25 yoshlarda bo‘lgan ekanlar . Bir kuni buvamni urishga chaqiribdilar . Pochtachi xat bilan birga so‘lgan boychechak ham berib ketibdi . Buvam haligacha o‘sha boychechak haqida o‘ylaydi . Nega uni berilgani haqida o‘ylaydi . Buvam 20-iyulga qadar urushga borishi kerak edi . Buvam bu vaqtlarda endi uylangan yosh juftlik bo‘lgan paytlari ekan . Kunlar õtib yosh Akmalga ham xat keladi . Bu xat urushga chaqiriq xati edi . Uni ham urushga bormasdan boshqa iloji yo‘q edi . Nihoyat kunlar õtib 1941-yilning 20-iyuli keldi . Buvam va yosh Akmal birga urushga ketishdi . Ular faqat bir narsani o‘ylardilar . Boshqa hech narsa xayollariga kelmasdi . Ularning yagona tilagi tirik qolish . Agar o‘lsa hech qachon bir-birini unutmaslik edi . Kunlar o‘tdi , oylar o‘tdi , bir kuni Germaniya prezidenti orqadan pichoq uradi . Afsuski buvamlar jang bo‘lgan joyga bomba tashlanadi . Bu bomba tufayli 100 ga yaqin askarlar , qomondon ham o‘ladi . Ikkinchi bomba otildi . Bu safar hamma to‘xtamay har yoqqa qocha boshladi . Faqatgina Akmal tanq ichiga yugurib bordida ichiga õtirdi . Uning ichida qo‘rqqanidan dir-dir titrayotgan askar o‘tirardi . Akmal bu bolaga uzoq tasalli beradi . Lekin bundan foyda yo‘qligini bilgan Akmal tanqni amallab o‘zi yurgizadi.Chal tomondagi quti ichidan qo‘llanmani olib tanqni boshqaradi . Qo‘llarida miltiq bilan yugurib kelayotgan askarlarga o‘t ochadi.Tanqning o‘qi qolguncha mardonavor jang qiladi . Bu vaqtda faqat buvam va kichik litenant Bexruz Sobirov tirik qolgan bo‘ladi xalos . Keyin uchchalovi o‘rmon ichiga kirib ketishadi .Bu paytda ular kim bu yerda qolib ularni chalg‘itishi haqida gaplashib olishmoqchi bõlishadi . Keyin o‘rmondagi bir uy ichiga kirib ketdilar . O‘sha yerda Akmal menda bir taklif bor . Hozir uchchovimiz ham cho‘p tanlaymiz . Kimniki eng kaltasi bo‘lsa o‘sha qoladi deyishdi . Ular cho‘plarni tanlashdi . Avval litenant boshladi . Unda uzun cho‘p chiqdi . U stulni tepib yubordi . Keyin esa buvim tanlagan . Ularda ham uzun cho‘p chiqqan . Oxirida esa kalta cho‘p Akmalda qolganini sezgan buvam unga
-Yo‘q , sen hali juda yoshsan qo‘y iltimos ketma. U yerga mana men o‘zim boraman deb ketayotganida . Akmal shunday debdi :
-To‘xtang Alisher aka to‘xtang . To‘g‘ri yoshman . Ammo men tirik murdaning o‘zginasiman . G‘alati Akmal deyishlaridan charchadim . Qo‘yib bering sizlar uchun hech bo‘lmasa oilangiz uchun men sizlarni asrab qolayin dediyu kulbadan yugurib miltiq bilan chiqib ketdi.Buvamni zo'rg'a ushlab turgan leytenant ularga:
-Yo'q u g'alati emas.U eng kuchli,jasoratli,mard o'zbek o'g'lonidir.Otangga rahmat,-dedi.
Buni eshitgan buvam o'zinini qo'lga oladi va leytenant bilan qochishadi.
Keyin ularning baxtiga bir qancha vertalyotlar ichidan askarlar tushib kelib dushmanlarga o'q uza boshlaydi.Ularni ko'rib juda quvonadi.Bu yerdagi bosqinchilarni barini o'ldirgandan so'ng buvam "Akmal,Akmal" deya yosh yigitni qidira boshlaydi.Akmal:
-Men shu yerdaman,-deya javob qaytardi.Ular bir-biri tomon yugurub kelib ko'z yosh to'kib
#Xotira_aziz_qadr_muqaddas
#Tanlovga
RASSOMCHILIK
5-ISHTIROKCHI
🌠: Matyokubova Laylo,
Ogahiy nomidagi ijod maktabining
7-"B" sinf o'quvchisi
#Tanlovga
RASSOMCHILIK
5-ISHTIROKCHI
🌠: Matyokubova Laylo,
Ogahiy nomidagi ijod maktabining
7-"B" sinf o'quvchisi
Ogahiy ijod maktabi
Photo
#Xotira_aziz_qadr_muqaddas
#Tanlovga
NASR
9-ISHTIROKCHI
UMID
Urushga chaqiriq xatlar kelib, to's-to'polonlar boshlanayotgan edi. Kuz fasli bo'lishiga qaramay quyosh yerni qandaydir dilga yoqadigan darajada isitardi. Ko'cha oxirida bizning uy , bu yerda otam onam va men yashar edik. Men esa 7 yoshdaman. Bir kuni ayvonda o'yinchog'imni o'ynab o'tirgandim, oyim tashqarida non yopayotgan edilar. Ayvonda o'tirganimda birdaniga ko'chadan qandaydir o'q ovozlari eshitila boshladi.Menda qo'rquv uyg'ondi. Otam va onamning yoniga borish uchun ko'cha tarafga chiqdim va juda hayratga tushib qoldim. Chunki ko'chadagi odamlarni qattiq yaralangan holda ko'rdim va qop-qora kiyimlarda qo'lida miltiq ko'tarib olgan qandaydir odamlarga ko'zim tushdi. Ko'cha juda ayanchli holda edi.Menda qattiq qo'rquv hissi uyg'ondi. Va shu payti non yopayotgan onam yugurib chiqdi va "Qizim" deb baqirdi, lekin shu vaqti qo'liga miltiq ko'targan odam kelib onamga o'q uzdi.Onam hushidan ketib yerga yiqildi. Men nima qilishni bilmay "Ota!" deb baqirdim va qayoqdandir otamning "Qoch qizim!" degan ovozi eshitildi.'Lekin otamning o'zini ko'rmadm. Qo'rqqanim menga nima boʻlayotgani anglolmay qoldim va koʻzimning oldi qorongʻulashdi. Koʻzimni ochdim. Qarasam, bir askar yigit meni qo'lida ko'tarib olib uyimiz tarafdagi o'tloqqa olib borayotgan edi. Lekin o'sha onamni otgan odamlar bu askar yigitning qo'lini miltiq bilan yaraladi.xU meni o'tloqqa kelganimizda qo'liyib yubordi va menga "Qoch!" deya o'zi orqaga qarab ketdi. Afsus u qochishga ulgurmadi.Chunki o'sha miltiq ko'targan kishilar uni otib tashlashdi. Men esa darrov yashirindim va ular ketganidan keyin u yerdan qochib ketdim. Va shu urushda tirik qoldim.Hozir esa oradan 20 yil o'tgan bo'lsa ham o'sha 2-jahon urushi tufayli halok bo'lgan otamni,onamni va meni qutqarib qolgan jasoratli askarni hech unutmayman. Negadir hali-hanuz ota-onam kelib qolar degan umid bilan yashayman. Qulog'im ostida otam va onamning "Qizim, qoch!" degan gaplari jaranglayveradi.Shu urushda meni qutqarib qolgan o'sha mard, jasoratli yigit hozir hayot bo'lganda, men unga katta rahmat aytgan bo'lardm. Chunki u meni qutqargani sababli hozir shu hayotda haliyam yashayapman. Men ularni hech qachon unutmayman. Ular mening qalbimda umrbod yashaydi.
✍️:Karimova Charos,
Ogahiy nomidagi ijod maktabining
7-"B"sinf o'quvchisi
#Tanlovga
NASR
9-ISHTIROKCHI
UMID
Urushga chaqiriq xatlar kelib, to's-to'polonlar boshlanayotgan edi. Kuz fasli bo'lishiga qaramay quyosh yerni qandaydir dilga yoqadigan darajada isitardi. Ko'cha oxirida bizning uy , bu yerda otam onam va men yashar edik. Men esa 7 yoshdaman. Bir kuni ayvonda o'yinchog'imni o'ynab o'tirgandim, oyim tashqarida non yopayotgan edilar. Ayvonda o'tirganimda birdaniga ko'chadan qandaydir o'q ovozlari eshitila boshladi.Menda qo'rquv uyg'ondi. Otam va onamning yoniga borish uchun ko'cha tarafga chiqdim va juda hayratga tushib qoldim. Chunki ko'chadagi odamlarni qattiq yaralangan holda ko'rdim va qop-qora kiyimlarda qo'lida miltiq ko'tarib olgan qandaydir odamlarga ko'zim tushdi. Ko'cha juda ayanchli holda edi.Menda qattiq qo'rquv hissi uyg'ondi. Va shu payti non yopayotgan onam yugurib chiqdi va "Qizim" deb baqirdi, lekin shu vaqti qo'liga miltiq ko'targan odam kelib onamga o'q uzdi.Onam hushidan ketib yerga yiqildi. Men nima qilishni bilmay "Ota!" deb baqirdim va qayoqdandir otamning "Qoch qizim!" degan ovozi eshitildi.'Lekin otamning o'zini ko'rmadm. Qo'rqqanim menga nima boʻlayotgani anglolmay qoldim va koʻzimning oldi qorongʻulashdi. Koʻzimni ochdim. Qarasam, bir askar yigit meni qo'lida ko'tarib olib uyimiz tarafdagi o'tloqqa olib borayotgan edi. Lekin o'sha onamni otgan odamlar bu askar yigitning qo'lini miltiq bilan yaraladi.xU meni o'tloqqa kelganimizda qo'liyib yubordi va menga "Qoch!" deya o'zi orqaga qarab ketdi. Afsus u qochishga ulgurmadi.Chunki o'sha miltiq ko'targan kishilar uni otib tashlashdi. Men esa darrov yashirindim va ular ketganidan keyin u yerdan qochib ketdim. Va shu urushda tirik qoldim.Hozir esa oradan 20 yil o'tgan bo'lsa ham o'sha 2-jahon urushi tufayli halok bo'lgan otamni,onamni va meni qutqarib qolgan jasoratli askarni hech unutmayman. Negadir hali-hanuz ota-onam kelib qolar degan umid bilan yashayman. Qulog'im ostida otam va onamning "Qizim, qoch!" degan gaplari jaranglayveradi.Shu urushda meni qutqarib qolgan o'sha mard, jasoratli yigit hozir hayot bo'lganda, men unga katta rahmat aytgan bo'lardm. Chunki u meni qutqargani sababli hozir shu hayotda haliyam yashayapman. Men ularni hech qachon unutmayman. Ular mening qalbimda umrbod yashaydi.
✍️:Karimova Charos,
Ogahiy nomidagi ijod maktabining
7-"B"sinf o'quvchisi
#Xotira_aziz_qadr_muqaddas
#Tanlovga
RASSOMCHILIK
6-ISHTIROKCHI
🌠: Sobirov Muntazir,
Ogahiy nomidagi ijod maktabining
8-"A" sinf o'quvchisi
#Tanlovga
RASSOMCHILIK
6-ISHTIROKCHI
🌠: Sobirov Muntazir,
Ogahiy nomidagi ijod maktabining
8-"A" sinf o'quvchisi
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
#Xotira_aziz_qadr_muqaddas
#Tanlovga
VIDEO ROLIK
6-ISHTIROKCHI
🎬: Muxlisa Sherimbetova,
Ogahiy nomidagi ijod maktabining
7-"A" sinf o'quvchisi
#Tanlovga
VIDEO ROLIK
6-ISHTIROKCHI
🎬: Muxlisa Sherimbetova,
Ogahiy nomidagi ijod maktabining
7-"A" sinf o'quvchisi
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
#Xotira_aziz_qadr_muqaddas
#Tanlovga
VIDEO ROLIK
7-ISHTIROKCHI
🎬: Otaboyeva Asaloy,
Ogahiy nomidagi ijod maktabining
10-"B" sinf o'quvchisi
#Tanlovga
VIDEO ROLIK
7-ISHTIROKCHI
🎬: Otaboyeva Asaloy,
Ogahiy nomidagi ijod maktabining
10-"B" sinf o'quvchisi
Ogahiy ijod maktabi
Photo
#Xotira_aziz_qadr_muqaddas
#Tanlovga
NASR
10-ISHTIROKCHI
Urush farzandi
Urush yillari Anora opaning o'g'li Umidbek endigina maktabni bitirgan edi. Ularning uyiga xat keldi. Xatda Umidbek urushga ketadi deb yozilgan edi. Anora opa bu xatni o'qib hushidan ketib qoldi. Bu haqda esa Umidbekning xabari yo'q. Anora opa bu xatni o'g'lidan yashirdi.
Ammo ikki kundan Umidbek o'tin olish uchun chordoqqa chiqqanida uning ko'ziga ikki o'ram qog'oz kõrindi. Bu qog'oz Anora opaning yashirib qo'ygan xati edi. Umidbek bu xatni olib onasining yoniga yugurdi. Anora opa oshxonada ovqat qilayotgan edi. Anora opa o'g'lining qo'lidagi xatni ko'rib hayron qoldi. Biroz muddat oraga sukunat cho'kdi. Umidbek bu sukunatni buzdi. So'ngra dedi ona bu nima? Anora opa titroq ovoz bilan bu xat dedi. Umidbek ona bu qanaqa xat? Anora opa senga kelgan xat sen urushga ketar ekansan dedi yana titroq ovozda. Ona bu xatni nega mendan yashirdingiz? Anora opa bolam sen urushga ketmasliging uchun qildim. Ona axir bu sharafku men ona Vatanimni dushmanlardan himoya qilamanku. Anora opa endi bolam men ham qarib qoldim menga suyanchiq kerak. Men Vatanimni himoya qilmasam kim himaya qiladi axir? Anora opa indamadi. Umidbek nima qilib bo'lmasa ham Anora opani ko'ndirdi. Umidbek urushga ketadigan bo'ldi. Umidbek urushga ketadigan kun ham keldi. Anora opa unga non tishlatib qoldi. Anora opa uni poyezdgacha kuzatib bordi. O'g'li bilan oxirgi marta uchrashayotganday yig'lab - yig'lab kuzatib qoldi.
Mana urush boshlanganiga bir yil bo'ldi. Amma Umidbekdan xat - xabar yo'q. Anora opa Umidbekni kutib adoyi tamom bo'ldi. Anora opa Umidbek halok bo'lganini bilardi. Ammo Anora opa Allohga nola qilishni to'xtatmadi. Umidbekimni bir marta ko'rsam bo'ldi bu dunyodadan roziman. Anora opa shu nolalar bilan uxlab qoldi. Tushida Umidbekni ko'ribdi. Umidbek Anora opaga ,,Ona ko'p tashvish chekmang men yaxshiman deb onasiga qizil atirgul beribdi". Anora opa shu tush xayollari bilan boshqa uyg'onmabdi. Shu bilan urush ham tugadi.
✍️:Erkinova Nilufar,
Ogahiy nomidagi ijod maktabining 7-"A" sinf o'quvchisi
#Tanlovga
NASR
10-ISHTIROKCHI
Urush farzandi
Urush yillari Anora opaning o'g'li Umidbek endigina maktabni bitirgan edi. Ularning uyiga xat keldi. Xatda Umidbek urushga ketadi deb yozilgan edi. Anora opa bu xatni o'qib hushidan ketib qoldi. Bu haqda esa Umidbekning xabari yo'q. Anora opa bu xatni o'g'lidan yashirdi.
Ammo ikki kundan Umidbek o'tin olish uchun chordoqqa chiqqanida uning ko'ziga ikki o'ram qog'oz kõrindi. Bu qog'oz Anora opaning yashirib qo'ygan xati edi. Umidbek bu xatni olib onasining yoniga yugurdi. Anora opa oshxonada ovqat qilayotgan edi. Anora opa o'g'lining qo'lidagi xatni ko'rib hayron qoldi. Biroz muddat oraga sukunat cho'kdi. Umidbek bu sukunatni buzdi. So'ngra dedi ona bu nima? Anora opa titroq ovoz bilan bu xat dedi. Umidbek ona bu qanaqa xat? Anora opa senga kelgan xat sen urushga ketar ekansan dedi yana titroq ovozda. Ona bu xatni nega mendan yashirdingiz? Anora opa bolam sen urushga ketmasliging uchun qildim. Ona axir bu sharafku men ona Vatanimni dushmanlardan himoya qilamanku. Anora opa endi bolam men ham qarib qoldim menga suyanchiq kerak. Men Vatanimni himoya qilmasam kim himaya qiladi axir? Anora opa indamadi. Umidbek nima qilib bo'lmasa ham Anora opani ko'ndirdi. Umidbek urushga ketadigan bo'ldi. Umidbek urushga ketadigan kun ham keldi. Anora opa unga non tishlatib qoldi. Anora opa uni poyezdgacha kuzatib bordi. O'g'li bilan oxirgi marta uchrashayotganday yig'lab - yig'lab kuzatib qoldi.
Mana urush boshlanganiga bir yil bo'ldi. Amma Umidbekdan xat - xabar yo'q. Anora opa Umidbekni kutib adoyi tamom bo'ldi. Anora opa Umidbek halok bo'lganini bilardi. Ammo Anora opa Allohga nola qilishni to'xtatmadi. Umidbekimni bir marta ko'rsam bo'ldi bu dunyodadan roziman. Anora opa shu nolalar bilan uxlab qoldi. Tushida Umidbekni ko'ribdi. Umidbek Anora opaga ,,Ona ko'p tashvish chekmang men yaxshiman deb onasiga qizil atirgul beribdi". Anora opa shu tush xayollari bilan boshqa uyg'onmabdi. Shu bilan urush ham tugadi.
✍️:Erkinova Nilufar,
Ogahiy nomidagi ijod maktabining 7-"A" sinf o'quvchisi