سلام دوستان
این پست در حالی دارد دست به دست می‌شود که برای سنجش از شاخص Authority شده است.

در حالی که مرکزیت شباهت زیادی به مرکزیت engenvector دارد و دست‌کم در توییتر این پارامتر مرکزیت نمی‌تواند کامل باشد. یعنی مفید است ولی کامل نیست.

نکته اینجاست که فقط تعداد گره‌های مرتبط با یک گره تعیین‌کننده اهمیت آن نیست بلکه کیفیت ارتباط و اهمیت کسانی که با آنان در ارتباط است نیز اهمیت دارد.

اگر جناب حاجی‌زادگان در گروه هستند، توضیحی در این رابطه بدهند که چرا این از این شاخص مرکزیت برای کار خود استفاده کرده‌اند.
سپاسگزارم

ماهی پرتیغ سیاست‌گذاری

محمد فاضلی – عضو هیئت علمی دانشگاه شهید بهشتی

دی‌ماه سال هزاروسیصد و نود و نه، بچه‌های تِدِکس دانشگاه تهران (TEDx) دعوتم کردند که در رویداد اسفندماه تِد شرکت کنم. تصمیم گرفتم درباره پیچیدگی سیاست‌گذاری، امر میان‌بخشی و ساده‌انگاری‌های منجر به فاجعه و کلاهبرداری سیاستی صحبت کنم. حاصل کار شده است ویدئویی که مشاهده می‌کنید و امروز از سوی مؤسسه TED در یوتیوب بارگذاری شده است.
ممنون از فعالان تِد دانشگاه تهران بالاخص علی احمدی (مربی) که برای این‌که بتوانم در کمتر از هیجده دقیقه حرفم را بزنم خیلی کمک کرد و خانم دانش‌خواه که دعوت‌کننده و مدیر کار بودند.

#دغدغه_ایران، #کیفیت_حکومت، #سیاست_عمومی، #مدیریت_سیلاب، #پیچیدگی، #بین_بخشی، #بین_سازمانی، #تدکس_دانشگاه_تهران

(اگر می‌پسندید به اشتراک بگذارید.)

@fazeli_mohammad

گفتگوی شفقنا با حسین امامی، پژوهشگر رسانه های نوین:
💢کلاب هاوس، همان رادیو گفتگو است ولی با مزیت های بیشتر و تعاملی تر.

🔸فرصت هایی را که کلاب هاوس برای مردم ایجاد می کند می تواند زمینه های آموزش و یادگیری، کسب خبر، افزایش قدرت تحلیل و شبکه سازی را در برگیرد و موجبات تقویت تعاملات انسانی نیز بشود.

🔹تهدیدها و مشکلات کلاب هاوس را از منظر حریم خصوصی، امنیت سخنرانان و مشارکت کنندگان از منظر آزادی بیان و همچنین اتلاف وقت کاربران می توان برشمرد.

🔸کلاب هاوس مانند سایر شبکه های اجتماعی قابلیت تبدیل شدن به جنبش را دارد. از جنس جنبش هایی که مانوئل کاستلز در خصوص شبکه های اجتماعی بیان می دارد و می گوید كه اول با كنش انجام می شود و بعد هویت پیدا می كند.

🔹یک نکته کلیدی و طلایی برای حضور در فضای شبکه های اجتماعی خصوصاً پلتفرم کلاب هاوس «حضور هدفمند» است. باید جنبه سرگرمی بودن این پلتفرم را تا حد امکان به حداقل برسانیم تا بعد از مدتی شاهد فضایی همچون اینستاگرام در آن نباشیم.

🔸کلاب هاوس، ابزار مناسبی برای مدیریت دانش می تواند باشد که قابلیت آموزش، یادگیری و به اشتراک گذاری دانش را دارد.

💢از درون همین ارتباطات و جلسات کلاب هاوس، استارت آپ ها تأمین مالی شده اند، مشاغل متعددی راه اندازی و کارآفرینان توانمندتر شده اند.

♨️بر اساس تحقیقی که چندی پیش توسط موسسه CaphIQ منتشر شد میلیون ها دلار درآمد به واسطه ارتباطات تجاری کلاب هاوس ایجاد شده است.

🔸رسانه ها در استفاده و بکارگیری این پلتفرم بسیار جلوتر از روابط عمومی ها عمل کرده اند.

🔹#کلاب_هاوس در این دوران کرونایی می تواند از جهات مختلف همچون ارتباطات رسانه ای، ارتباط با مشتریان و اطلاع رسانی برای روابط عمومی ها یاری رسان باشد. از برگزاری جلسات، میزگردها، نشست های خبری گرفته تا برگزاری جلسات هم اندیشی با مشتریان و همچنین جلسات پاسخ به سوالات و رفع ابهام ها با مدیران مختلف آن هم در خارج از ساعت اداری.

🔸روابط عمومی ها باید در برنامه استراتژیک رسانه های اجتماعی خود پلتفرم کلاب هاوس را هم بیفزایند و روی آن برنامه ریزی کنند.
#حسین_امامی
✳️متن کامل این گفتگو را از لینک زیر دنبال کنید:
📎 https://media.shafaqna.com/news/519342/
🛎 @commac

📖پروردگارا! با تو عهـــد می‌بندم :
از آنچه آگاهی ندارم پیروی نکنم و از دنبالە‌روی کورکورانه پرهیز نمایم؛ چرا که به ما آموخته‌ای:
👈از چیزی دنباله‌روی مکن که از آن ناآگاهی، بی‌گمان (انسان در برابر کارهایی که) چشم و گوش و دل همه (و سایر اعضاء دیگر انجام می‌دهند) مورد پرس و جوی از آن قرار می‌گیرد
🌱اسراء / ۳۶

🖨 کپی و پخش کاملا آزاد است حتی اگر با نام خودتان باشد.
#عهد_قرآنی۲

تلگرام 👇
@sayeh_quran
اینستاگرام👇
instagram.com/dar.sayeh.quran

🚦 #متاورس به اندازۀ دنيايی که می‌شناسيم واقعی است

📍دیوید چالمرز، فیلسوف بزرگ معاصر، در کتاب جدیدش به‌سراغ مسئلۀ واقعی‌بودن دنیای مجازی رفته است

🔸در این دورۀ تماس‌های تصویری، «من را می‌بینی؟» یکی از سؤال‌های رایج است، ولی اگر آن را از فیلسوف استرالیایی، دیوید چالمرز، بپرسید معنای عمیق‌تری پیدا می‌کند. چالمرز در جواب این سوال گفت: «فیلسوفان محافظه‌کار خواهند گفت نه، من فقط تعدادی پیکسل روی صفحه می‌بینم، نه شما را». اما دیدگاه خود او متفاوت است: «بله، شما را درست می‌بینم»؛ به هر دو معنای «درست»: هم کامل و هم صحیح. این ادعای به‌ظاهر ساده معناهای فلسفی عمیقی دارد.

🔹چالمرز یکی از معروف‌ترین فیلسوفان قرن بیست‌و‌یکم است که حال به سراغ این پرسش رفته که آیا واقعیت مجازی کاملاً فراگیر و شبیه‌سازی‌شده -نام آن را VR کامل بگذارید- صورتی اصیل از واقعیت یا بدیلی برای آن به حساب می‌آید یا نه. زمان انتشار کتاب او جالب است: در اکتبر ۲۰۲۱، مارک زاکربرگ اعلام کرد که فیسبوک در حال کار روی ساخت متاورس است -«اینترنتی کاملاً فراگیر و ... متجسّد»، که در آن می‌توانید با استفاده از آواتاری شخصی در یک محیط آنلاینِ سه‌بعدی در جلسات حاضر شوید یا با دوستان خود شام بخورید.

🔺درحالی‌که زاکربرگ آرمان‌شهری مجازی را تدارک می‌بیند، دیگران از پایان غیرانسانی واقعیت می‌ترسند. اینکه بگوییم حق با کیست تا حد زیادی بستگی به پاسخی دارد که باید به یک پرسش فلسفی قدیمی بدهیم: واقعیت چیست؟

📌 ادامۀ مطلب را در لینک زیر بخوانید:
https://tarjomaan.com/interview/10670/

▫️ترجمان

📲 @savaderasanei

سوگیری تاییدی چیست؟

سوگیری تاییدی (یا سوگیری شناختی ) تمایل به جستجو، تفسیر، و به خاطر سپردن اطلاعات به گونه ای است که با باورها و مفروضات یک فرد سازگار باشد، در حالی که به اطلاعاتی که مخالف آن است چشم پوشی می شود. نوعی سوگیری شناختی و خطا در استقرا است. افراد زمانی که به طور انتخابی اطلاعات را جمع آوری یا به خاطر می سپارند، یا زمانی که آن را به شیوه ای مغرضانه تفسیر می کنند، این تعصب را نشان می دهند. این تأثیر در موضوعات تحت کنترل عاطفی و باورهای مستحکم قوی تر است

سوگیری تایید به این دلیل اتفاق می افتد که اطلاعات در حافظه ناخودآگاه ما ذخیره می شود و بازنویسی آن دشوار می‌شود ، به نوعی شبیه آپلود تصویری در اینترنت است که حذف آن سخت است.

سو گیری تاییدی راهی است که همه ما در آن تمایل داریم اطلاعات و اخباری را ترجیح بدهیم که با باورهای قبلی ما توافق دارند ، به جای اینکه آنها را به چالش بکشند

@modiriran مدیران ایران 🕊

انفجار نادانی

✍️ محمود سریع‌القلم

⬅️ چه می‌شود هنگامی که فردی غیرمتخصص و بی‌تجربه در مصدر مدیریت قرار می‌گیرد؟

با یک نگاه میتوان این پیامدها را تصور کرد:

🔻 نمایش، ظاهرسازی و دروغ‌های پی‌درپی برای وارونه نشان دادن واقعیت‌ها

🔻 سقوط کارآمدی و به هدر رفتن منابع

🔻 به حاشیه راندن افراد متخصص و مجرب و استفاده زیرمجموعه بی‌تجربه و ناکارآمد.

🔻 لذت پنهان استفاده از امکانات مالی توسط افرادی ناشایست که لیاقت جایگاهشان را ندارند.

◀️معمولا افراد توانا - که در چهارچوب اصولی مستحکم کار و زندگی میکنند خودشان را تبلیغ نمی‌کنند چون نیازی به این کار ندارند ... برای نمونه کارخانه بنز فقط شرایط خرید اتومبیل خود را تبلیغ میکند و دیگر نیازی به تبلیغ کیفیت و استحکام فرآورده‌اش ندارد در حالی که پراید باید تا آخرین روزهای عمر خود در حال دفاع کردن از این محصول بی‌کیفیت باشد تا شاید مورد توجه قرار گیرد.

◀️جامعه سالم و جامعه اخلاقی، جامعه‌ای‌ست که باسوادترین‌ها، سیرترین‌ها، متخصص‌ترین‌ها و با اصالت‌ترین‌ها در آن بر مصدر امور باشند تا حتی در خلوت نیز اصول و آداب اخلاقی را رعایت کنند و اینگونه برای جامعه الگو باشند. یک روحانی برجسته، یک مهندس متبحر، یک نویسندۀ موفق ، یک صنعتگر زبده و یک سیاست‌مدار باهوش نیازمند هیاهو، دروغگویی و تخریب دیگران نیست تا پایدار باقی بماند و این افراد ضعیف و نادان هستند که همواره باید نمایش دهند تا مورد توجه قرار گیرند و از هر آنچه در مخزن حیله‌های بشری‌ست برای حفظ خود بهره گیرند که این مخزن حیله از ظاهر تا جملات و رفتار را شامل میشود.

ریشۀ اصلی تشدید بی‌اخلاقی در سال‌های اخیر، کنار گذاشتن افراد متخصص و رشد قارچ‌وار افرادی‌ست که سوابق روشن تخصصی، علمی، اجرایی و تجربی ندارند. افراد بزرگ هرگز دنبال کوتوله‌ها نمیروند و بزرگی خود را با انتخاب افراد بزرگ در زیرمجموعۀ خود اثبات میکنند ولی افراد درجه دو و ناتوان به دلیل نگرانی از دست دادن جایگاه مدیریتی‌شان همواره در پی افرادی ناتوان‌تر از خود هستند و نفرات رده‌های پایین‌تر نیز همین چرخه باطل را ادامه میدهند و این همان پدیده‌ای است که استیو جابز از آن به عنوان #انفجار_نادانی یاد میکرد و از آنجا که بسیاری از مدیران کشور ما به واسطه ارتباطات در جایگاه خود قرار گرفته‌اند مرتب در حال تبلیغ ، چاپلوسی و تخریب دیگران هستند

وقتی ساختاری ، اولویت را به افراد کم‌تجربه و کم‌دانش میدهد به طور طبیعی باید انتظار عملکردهای ضعیف ، قضاوت‌های بی‌پایه ، دانش محدود ، تصمیم‌گیری اشتباه ، سخنان نسنجیده و پیامدهای منفی آنرا داشته باشد ، انتصاب یک سفیر که در طول عمر خود دو کتاب هم نخوانده به حقوق انسان‌های دیگر و مصلحت عمومی لطمه میزند و حریم‌های اجتماعی را مخدوش می‌کند . تخصص پیدا کردن دست‌کم نتیجه بیست سال زحمت است ولی پنهان ماندن در پشت مواضع سیاسی برای دستیابی به پول , امکانات و ریاست چندان انرژی نمی‌خواهد .

@modiriran مدیران ایران 🕊

رکورد جدید انتقال اطلاعات با نور شکسته شد!

پژوهشگران توانستند با لیزر و تراشه‌های نوری اطلاعات را با سرعت 1.84 پتا بایت بر ثانیه منتقل کنند!

خب حالا این عدد یعنی چی؟ ببینید هر یک پتا بایت برابره با یک میلیون گیگابایت.
برای درک بهتر خوبه بدونید که کل مردم دنیا باهم وقتی به اینترنت وصل‌اند در هر ثانیه حدودا یک میلیون گیگابایت اطلاعات جابجا می‌کنند. در این رکورد در یک ثانیه تقریباً دوبرابر کل حجمی که همه‌ی مردم دنیا در یک ثانیه در اینترنت جابجا میکنند، اطلاعات جابجا میشه!!!

اصلا بذارید ساده تر بگم. فرض کنید شما دو میلیون فیلم سینمایی دارید که هر کدوم یک گیگابایت حجم داره. با این سیستم‌ نوری کل دو میلیون فیلم رو میتونید در یک ثانیه منتقل کنید!

🔺اینترنت ملی و گرمابه عمومی!

در اوایل دهه شصت کودکی حدودا ده ساله بودم. کمبود سوخت در کردستان بیداد می کرد و مثلا نفت کافی برای گرم کردن آب گرمکن های خانگی وجود نداشت.
این امر باعث شده بود که حمام های خانگی عملا از حیز انتفاع بیفتند و بازار حمام های عمومی گرم شود.
مشکل این بود که حمام های عمومی هم خیلی شلوغ می شدند و برای نوبت گرفتن می بایست قبل از طلوع آفتاب و بعضی وقت ها در ساعات اولیه بامداد در آنها به صف ایستاد.
چنین بود که حمام رفتن برای بچه های آن زمان به تکلیفی شاق تبدیل شده بود.
دو سه سال بعد در اواسط همان دهه ی کذایی مشکل سوخت برطرف شده بود، اما مشکل دیگری برای ما بوجود آمده بود.
قضیه این بود که منزل ما از مرکز شهر به محله ای تازه نقل مکان کرده که خیابان اصلی آن حدود ده متر از جای قبلی بلندتر بود.
آبی که از شاه لوله اصلی به آن محل می رسید، جز در ساعات ابتدایی بامداد، فشار کافی نداشت و این باعث شده بود که حمام رفتن دوباره به  کابوس بچه ها و زدن از خواب نوشین صبحگاهی تبدیل شود.
حمام نزدیک شده بود، اما زمان آن همان بود!
البته بعدا از طرف جمعی از مردان محل کاشف بعمل آمد که گرمابه ای تازه ساخت در آن محل، با ساخت و پاخت با مسئولان، لوله ای پرفشار از شاه لوله کش رفته و کار و بار خود را سکه انداخته است.
با کشف این خطا وضع تا حدی بهبود یافت و باقی قضایا...
اکنون اینترنت شهر ما، مانند حمام رفتن نیمه اول دهه شصت شده است.
کلەی سحر، شیر اینترنت باز می شود و سرعت اندکی بهبود و مثلا می توان تصاویر را باز کرد و حتی ویس فرستاد و ...
اما اندکی بعد وضع به منوال سابق باز می گردد. دوباره کندی سرعت، قطع و وصل های بی امان و متن های بی تصویر و فایل های بدون صدا و در نهایت عطای آن را به لقایش بخشیدن!
این حال و روز این روزهای ما در دهکده جهانی است.
در دنیا نسل های سوم و چهارم و ...اینترنت با سرعت های نجومی از راه رسیده، ولی ما تازه به عهد گاری و درشکه باز گشته ایم.
البته بازگشت به عصر پیشاماشین همیشه به صورت فانتزی نیست و از این جهت هنوز جای شکرش باقیست.
در سال 1991، با فروپاشی شوروی، یک شبه کوبا به قرن نوزده بازگشت!
قضیه این بود که کوبا یک سره وابسته به جریان نفت " مفت " شوروی بود.
مسکو به بهانه همبستگی سوسیالیستی نیشکر را با قیمت چند برابر جهانی از هاوانا می خرید و در مقابل با یارانه های سخاوتمندانه نفت به آن می فروخت.
نفت رایگان روسی که قطع شد، تمام پمپ بنزین ها و کارخانجات و پالایشگاه ها خوابید و اتومبیل ها از خیابان ها رخت بربستند.
در طرفة العینی خیابان های هاوانا از اسب و درشکه و گاری پر شد.
فیدل کاسترو آنزمان گفت: این بهای ایستادگی بر سر سوسیالیسم است و ما حاضریم برای صیانت از اصولمان هر بهایی را بدهیم!
جالب این است که کسی نپرسید وقتی هدف ساختن بهشت روی زمین است، چرا باید از راه دوزخ وارد شد!
مخلص کلام اینکه اینترنت این روزها حسابی خاطره استحمام در دهه شصت را تداعی می کند!
#صلاح_الدین_خدیو
@sharname1

انسداد اینترنت جهانی، خطری بزرگ برای ایران

✍علی صاحب الحواشی

"ایران"، امروز در خطر است! امروز تمدن ایران‌زمین و نسل‌های آینده‌اش در خطر است! خطری بس بزرگتر از فاجعه‌های عظیمی که تاکنون نظام برای این کشور و این پدیدار تمدنی ببار آورد.

امروز تنها دانشگاه‌ها و اندیشمندان، صنایع و کسب‌وکارهای ایرانیان و یادگیری و خلاقیت‌های آنان نیست که در خطر است، نسل آینده ایران امروز درخطر است، خطری بس بزرگتر از مهاجرت‌ بیش از چهار میلیون ذهن غالبا ممتاز ایرانی از کشور! خطری فراتر از نظام آموزش و پرورش ناکارآمدی که میلیو‌ن‌ها کم‌سواد تولید کرده است.

نظام با اراده "طبقاتی" کردنِ بشدت کنترل‌شده اینترنت، توانمندی‌های ژنتیکی و اپی‌ژنتیکی ایرانیان را هدف گرفته‌است. این "مهندسی‌اجتماعی" که قصد اِعمالش را دارند اراده کرده است تا ذهن ایرانیان را زندانیِ انفرادی خودش بکند.

نمی‌توان نشست و گفت که این "قطره (ملوث) محال‌اندیش"، ناکام خواهد ماند؛ چون ایرانیانی که در یک‌قرن گذشته چندین‌بار "انقلاب‌کرده‌اند" ملت "سربراهی" چون چینی‌ها و کره‌ای‌ها و حتی روس‌هایِ پسابولشویک‌ نیستند که چون گوسفندان با پای خود به مسلخ بروند.
اراده نظام برای بستن اینترنت‌جهانی به روی ایرانیان، قصدی برای اعدام جمعی ذهن "ایرانیان" است.
نمی‌توان و نمی‌باید که نشست و تماشا کرد!

@yaser_arab57

آمریکا تحریم خدمات اینترنتی و فناوری محور برای کاربران ایرانی را لغو کرد

🔹وزارت خزانه‌‌داری آمریکا با انتشار بیانیه‌ای، معافیت‌های اینترنتی کاربران ایرانی از تحریم‌های ایالات متحده را تشريح كرد.

🔹تغییراتی کلیدی در مجوزهای دولتی پیشین، موسوم به مجوز‌ عمومی شماره یک ایران (General License D-1) که با هدف کمک به کاربران ایرانی در گردش اطلاعات اعمال شده است.

🔹با مجوز‌های تازه، نه تنها دسترسی کاربران ایرانی به شبکه‌های اجتماعی، ابزارهای ارتباطی، نرم‌افزارهای تماس ویدئویی، خدمات ابری، نقشه‌های آنلاین و مبتنی وب،‌ بازی‌های کامپیوتری، پلتفرم‌های آموزشی، ابزارهای ترجمه و احراز هویت، آنتی ویروس‌ها، تلفن‌های هوشمند و سیستم عامل آنها، تلفن‌های ماهواره‌ای، گجت‌های دیجیتال، سیم‌کارت، روتر، مودم، کامپیوترهای شخصی فراهم شد، بلکه ارائه خدمات شرکت‌های بزرگ ، تاثیرگذاری مانند گوگل، متا، اپل و دیگر شرکت‌های مشابه به ایرانیان نیز قانونی خواهد بود.

کتاب همه دروغ می‌ گویند
نویسنده:
داوید وویتس
ست استیونز
مترجم:
ریحانه عبدی
نشر گمان

حرف اصلی این کتاب این یک جمله است: «ما به همه دروغ می‌گوییم به جز جستجوگر گوگل». داویدوویتز در این کتاب درباره انبوه اطلاعاتی که شرکت‌ها بزرگ به ویژه گوگل از مردم جمع می‌کنند همان Big Data و کاربرد آنها در مطالعات جامعه‌شناسانه و روان‌شناسانه و شناسایی رفتارها و عادات جوامع مختلف صحبت می‌کند. او در این اثر به موضوع جالبی اشاره می کند و آن هم این است که ما ممکن است درباره موضوعی که ذهنمان را مشغول کرده مثلا یک دل پیچه شبانه به شریک زندگی‌مان چیزی نگوییم اما حتما به سراغ گوگل می رویم تا ببینیم دردمان ممکن است نشانه چه چیزی باشد. ما ممکن است با اطرافیانمان صادق نباشیم اما از گوگل نمی‌توانیم چیزی را مخفی کنیم در نتیجه گوگل تبدیل به انبار بزرگی از داده‌های رفتاری انسان‌ها می‌شود که می‌توان در تحلیل‌های بزرگ علمی در رشته‌های مختلف از آنها استفاده کرد/ طاقچه

@NewJournalism روزنامه نگاری جدید