#حکیم و حکمت ارتباطی اش!

اول ملاقات مان در روز سوم فروردین و در یک انبار دپوی کمک های مردمی، در #آق_قلا، اتفاق افتاد!

همان لحظه، راه دل پیمود و سفره دوستی گشود.
در طی مدت حضورم، کافی بود اشاره کنیم، قصد رفتن جایی، دیداری یا نشستی داریم و یا وسیله ای برای ارسال محموله ای نیاز است و...
مهم نبود چی و کی و چه کسی می خواهیم بلکه آنچه مهم بود، اراده ما و عمل او بود!


نامش #حکیم بود و #حکمت در ارتباطات، آرامش در کنشگری، هوش کنترل هیجانات، تواضع در امداگری، و #مهربانی های کوچک و بزرگش، از او #پلی ساخته بود که دسترس پذیری و لینک گیری کنشگران را به قلوب هم تسهیل می بخشید..


جوانان خالص و ناب و البته #ورزشکار_قهرمانی چون حکیم، جایگاه شان نه در #سوپری_ها، بلکه در دالان مسئولیت هایی است که به میزچسبیدگان، مدت هاست غیرمنصفانه اشغال کرده اند!

آرزوی مان، تکثیر به توان #حکیم_های_با_حکمت و مهربان، در گهرسرزمین ایران است چه اینکه با اینان، #بحران ها نیز #مبارکی خاص خود خواهند داشت...
🌷❤🌷
#بنیاد_توسعه_صلح_و_مهربانی
#مهربانی_های_کوچک
#رئوف_آذری
#مسئولیت_اجتماعی
#سیل_گلستان
#آق_قلا
#کنشگران_ناب
#حکیم_قدیرزاده


@sopskf

بازنشر:
#رسانه_برای_صلح
@MediaForPeace

----
https://www.instagram.com/p/Bvl6lCzloCw/?utm_source=ig_share_sheet&igshid=uvk57ed33dbr

رسانه و حماسه یامپی و گُمیش تپه(گُمیشان)
رئوف آذری*

سیل و بحران در زمره مصیبت ها قلمداد می شوند و معمولا" مصیبت ها، نامبارک خوانده می شوند!
حضورم در قلب چندین مصیبت ونیز تجربه عملیات امداد چندبحران، نشانم داده در دل #بحران_ها نیز #فرصت_های_مبارکی قابل استحصال است که اگر به وقت، اندازه و درخور موردامعان نظر قرار گیرند، پیش برنده و درس آموز هستند!

از جمله اینها، همدلی های شکل گرفته در جنگ ایران و عراق، زلزله مهربانی مردم در دل زلزله های بم، رودبار، ورزقان،کرمانشاه،آتش سوزی پلاسکو، سقوط هواپیمای دنا و... بود
این بار نیز در دل سیل گلستان، از نزدیک شاهد، #همدلی مبارک و در واقع #حماسه_درس_آموز روستاییان یامپی، گمیش تپه،سیمین شهر و چندنقطه دیگر بودم!
همدلی که به زعم دکتر ایرانمنش عزیز بایستی نام #حماسه_یامپی_و_گمیشان اطلاق شان کرد...
از اولین روزهای سال نو تا امروز که دهم فروردین است، این عزیزان علی رغم بالاآمدن تدریجی آب، با بیل و بیلچه به صورت شبانه روزی مشغول پرکردن گونی ها از گل و کارگذاشتن در مسیر سیلاب هستند و لحظه به لحظه هم مترصد درز آب از هرنقطه بیدار می مانند تا بلکه از هجوم سیلاب در امان بمانند!
آن سوتر تراکتورداران،قایق رانان، آفرودسواران، متمولان، فعالان اجتماعی، دینی،ورزشی،هنری ونیز میزبانان شیرازی نیز هریک به نحوی، نقشی ایفا می کنند که بسیار از چشم ها، دور می مانند!

در این میان، #رسانه_ها، هرچند گاه با تصویری، کلیپی و متنی، در انعکاس این همدلی ها نقش داشته اند اما انتظار می رود در این شرایط که بحران، رمق مردم، امدادگران و مسئولان را می گیرد، هم #رسانه_ملی و هم #شبکه_های_اجتماعی و #شهروند_خبرنگاران، بیش از پیش در انعکاس این صحنه ها و حجم همدلی ها و کارمشارکتی به ویژه در روستاها و در فقر امکانات و حداقل های حضور دستگاه های خدمات رسان و امدادی(به ویژه در چند روز اول)، همت گمارند که اگر این #حماسه_ها، گزارش شوند، #حال_بد این روزهای مردمان و مسئولان، شاید کمی بهتر شود چه اینکه این #حال_خوب، به نفع همه ماست...

امید که #اصحاب_رسانه، با مستندسازی به موقع عملیات امدادی در خلق #حماسه_ای_رسانه_ای، توفیق یابند ...

-----------
*فعال صلح و مهربانی، کنشگر سواد رسانه ای
❤🌷❤
#رسانه_برای_صلح
#حماسه_یامپی
#گمیشان
#سیمین_شهر
#شیراز
@MediaForPeace


https://www.instagram.com/p/Bvodpb4l4xk/?utm_source=ig_share_sheet&igshid=12azqw5p2d26j

در امدادگری بحران، موارد بسیاری حایز اهمیت اند که یک از چند آن، #کودکان و توجه به وضعیت تغذیه، بهداشت و مسایل روحی و روانی آنان است.

اینکه انتظار داشته باشیم متولیان رسمی مدیریت بحران همه جوانب را مطمع نظر داشته باشند، هم با توجه به ناکارامدی سیستم مدیریتی و هم بنا به چندوجهی بودن آسیب های ناشی از بحران، عیرمنطقی و حتی غیرمنصفانه است به همین جهت، ورود اشخاص و گروه های مردمی به ویژه در قالب انجمن ها و خیریه ها، مفید فایده خواهد بود به شرطی که هرمجموعه روی کار تخصصی خود متمرکز شود و از طرفی فارغ از شوی تبلیغاتی و سایر اغراض مادی و سیاسی و .. باشد.

در این تصویر احساس مسئولیت جناب حاجیان را می بینید که با ورود به گاه و تخصصی خود، فرصت ارزشمندی برای تخلیه روانی و کاهش آسیب های پساسیل کودکان و نوجوانان را رقم زده اند!

ضمن دست مریزاد به ایشان و همه آنان که این لحظات سخت در کنار آسیب دیدگان و به ویژه کودکان هستند، امیدواریم که همگی ضمن امعان نظر به رسالت انسانی و شغلی و تخصصی، مسئولیت های فردی و اجتماعی را فراموش نکنیم و همواره نیز ناقل خدمات مهرورزانه باشیم

#رسانه_برای_صلح
#بحران
#مسئولیت_اجتماعی

@MediaForPeace

🔸کرونا و رسانه؛ نفی خوشبینی، ضرورتِ امید
 ▫️#پژمان_موسوی
اسفندِ ۹۸ برایمان همنشینِ دو واژه شده است: اضطراب و قرنطینه.
بعضی‌هامان که امکانش را داریم،تمام وقت در قرنطینه خانگی هستیم و بضی‌هامان هم که نمی‌توانیم، تلاش می‌کنیم حضورمان خارج از خانه در حداقلی‌ترین شکلِ خود باشد. «اضطراب» اما مشترک است، هم برای خانه‌نشینان،هم برای شاغلان، هم برای کادر درمانی و پرستاران، هم برای صاحبانِ مشاغلِ آزاد و هم برای مبتلایان.پرسشِ مهم این روزها اما این است که #روزنامه‌نگاران کجای این معادله قرار دارند؟ #رسانه چه نقش و جایگاهی در روزهای «اضطراب» و «قرنطینه» دارد و #روزنامه‌نگار چگونه می‌تواند از ملال و اندوهِ این روزها کم کند و چشم‌اندازی روشن را در مقابل ترسیم نماید؟
به نظر می‌رسد پاسخ به هر سه این پرسش‌ها، در یک تفاوت‌گذاری نهفته است، تفاوتی که #روزنامه‌نگاران و #رسانه‌ها باید ابعاد آن را روشن کرده و تکلیفِ خود را با آنها روشن کنند: تفاوتِ میانِ «خوشبینی» و «امید».
پُر واضح است که آنچه این روزها برخی رسانه‌های رسمی در تلاشند از #کرونا و آینده آن در ایران برای مردم ترسیم کنند، همراه با چاشنی«خوشبینی» است؛همین هم هست که آن را باور پذیر نکرده و مردم را به سمت سایر مدیوم‌های #رسانه‌ای هدایت کرده است. مردم در روزهای بحران، #قرنطینه و #اضطراب، بیشتر از سایر زمان‌ها، روی #خبرها حساس‌اند، آنها را از چند کانال دنبال می‌کنند و تلاش می‌کنند رسانه‌های یکسونگر را بایکوت کنند. در یک چنین شرایطی، کم اهمیت جلوه دادنِ کرونا، عادی نشان دادنِ شرایط و القای حسِ خوشبینیِ کاذب، نه تنها بلاهت، که خیانت است. مردم در زمانه‌ی #بحران، توقع دارند رسانه‌ها با آنها صادق باشند، جز #حقیقت را منتشر نکنند و تلاش نکنند با عادی نشان دادنِ شرایط، دامنه‌ی بحران را ناخواسته افزایش دهند.
اما چه تفاوتی است بین «امید» و «خوشبینی»؟ چه فاکتوری، رسانه‌ای که از امید می‌گوید را متفاوت از رسانه‌ای می‌کند که خوشبینی را ترویج می‌کند؟ آیا به واقع فرقی هست بین این دو؟ حتما که تفاوت است بین این دو! تفاوتی از زمین تا آسمان. رسانه خوشبین، دنبالِ «عادی» نشان دادنِ اوضاع است، رسانه‌ای که از امید می‌گوید اما نمی‌خواهد به دروغ شرایط را «عادی» نشان دهد؛ رسانه خوشبین تنها به دنبال انتشارِ اظهار نظرهای مقامات مسئول است، رسانه‌ای که از امید می‌گوید اما کارشناسانِ مستقل را به خدمت می‌گیرد تا ابعاد بحران را از زوایای مختلف مورد ارزیابی و نقد قرار دهد؛ رسانه خوشبین، همه‌ی واقعیت را با مخاطبِ خویش در میان نمی‌گذارد، رسانه‌ای که از امید می‌گوید اما چیزی برای پنهان کردن از مخاطبش ندارد؛ رسانه خوشبین امیدِ کاذب می‌دهد، رسانه‌ای که از امید می‌گوید اما با واقع‌بینی، راه‌های عبور از بحران را با #مخاطبِ خود در میان می‌گذارد...
به قولِ «هلن کلر»، امید، نادیده را می‌بیند، ناملموس را لمس می‌کند و ناممکن را ممکن می‌سازد. رسانه‌ای که از امید می‌گوید هم با طرحِ درست، دقیق و همه جانبه‌ی بحران، مردم را نسبت به آینده و روزهایِ پیشِ رو، امیدوار می‌کند بی‌آنکه روزهای پیشِ رو را الزاما نزدیک یا مسیر را بی‌خطر نشان دهد. رسانه‌ یا روزنامه‌نگاری که از امید می‌گوید، می‌داند نباید حقیقت را مدیریت کند، باید حقیقت را بی کم و کاست با مردم در میان بگذارد و وضعیت را آنگونه که هست، تشریح کند. رسانه یا روزنامه‌نگاری که از امید می‌گوید، می‌داند رعایت #اصول_بهداشتی چه تاثیری در کنترل بیماری دارد، می‌داند باید به مخاطبانش هشدار بدهد که در خانه بمانند یا در صورتِ خروج از منزل، چگونه از خود در برابر #ویروس محافظت کنند، این دسته از رسانه‌ها و روزنامه‌نگارانش اما وضعیت را در بحرانی‌ترین شرایط هم یکسره تیره و تار نمی‌بیند چرا که می‌دانند نا امیدی، رخوت می‌آورد، بی‌انگیزگی می‌آورد، توان عبور از بحران را از آدم‌ها سلب می‌کند و آنها را نسبت به «فردا» ناامید می‌سازد. رسانه‌ای که از امید می‌گوید می‌داند دقیقا از چه چیزی سخن می‌گوید، می‌داند همین امید است که می‌تواند ما را به فردای بهتر برساند، به فردای سلامتی، به فردای عبور از بحران، به فردای بدون کرونا.
▫️روزنامه شرق - ۲۰ اسفند ۹۸
@younesshokrkhah