Audio
📝 یادداشت دکتر نعمت الله فاضلی با عنوان:
🔶نوروز را چگونه در خانه بگذرانیم؟
📣پنجمین ویژگی موقعیت قرنطینه:
🔺 وقت آزاد و اوقات فراغت
🌐مطالعه ی متن کامل یادداشت در وب سایت فرهنگ شناسی:
https://bit.ly/3bajPxM
🔶نوروز را چگونه در خانه بگذرانیم؟
📣پنجمین ویژگی موقعیت قرنطینه:
🔺 وقت آزاد و اوقات فراغت
🌐مطالعه ی متن کامل یادداشت در وب سایت فرهنگ شناسی:
https://bit.ly/3bajPxM
Forwarded from اتچ بات
نتایج نهایی پرسشنامه بررسی نظرات مردم درباره کرونا
محمد فاضلی – عضو هیئت علمی دانشگاه شهید بهشتی
✅ خلاصه نتایج نهایی پرسشنامه‌ای 35 سؤالی که روز چهارشنبه 7 فروردین درباره برخی ابعاد اجتماعی بحران کرونا روی اینترنت منتشر کردم به شرح زیر است. صمیمانه از همه کسانی که وقت گذاشتند و به این پرسشنامه پاسخ دادند سپاسگزارم.
✅ اصل گزارش را هم می‌توانید در قالب PDF در انتهای همین پست دانلود کنید (40 صفحه است).
✅ اگر تمایل داشتید، می‌توانید به پرسشنامه جدیدی که ابعاد اجتماعی دیگری از کرونا را بررسی میکند نیز پاسخ دهید. نتایج آن پرسشنامه را هم در این کانال منتشر خواهم کرد.
https://www.porsall.com/Poll/Show/aef6c3e69f00421
☑️⭕️ خلاصه نتایج
🔹11000 نفر پرسشنامه را پر کرده‌اند که سن 10236 نفر ثبت شده است. میانگین پاسخ‌گویان 43.74 سال است. حداقل سن 15 و حداکثر 96 سال است.
🔹50.2 درصد پاسخ‌گویان مرد و 49.8 درصد زن هستند.
🔹میانگین «احساس خطر برای کشور»، برای «سلامت شخصی» و احساس خطر برای «اقتصاد و کسب‌وکارها» از سوی پاسخ‌گویان خیلی بالاست. میانگین‌های مذکور به ترتیب 8.81، 8.23 و 7.53 از 10 است.
🔹81.2 درصد پاسخ‌گویان لیسانس، فوق‌لیسانس، و دکتری هستند. این نشان می‌دهد پاسخ‌گویان اقشار تحصیل‌کرده‌تر جامعه را در بر می‌گیرد.
🔹اکثریت که 60.2 درصد پاسخ‌گویان را شامل می‌شود زمان‌ها دو ماه و سه ماه را انتخاب کرده‌اند.
🔹فقط 15.9 درصد فکر می‌کنند بحران کمتر از یک ماه طول می‌کشد.
🔹84.1 درصد پاسخ‌گویان برآوردی بیش از دو ماه برای طول کشیدن بحران کرونا دارند.
🔹ارزیابی پاسخ‌گویان از عملکرد مسئولین و مردم در قبال بحران کرونا، زیر متوسط (5 متوسط است) قرار دارد. میانگین اعتماد به گفته‌های مسئولین درباره بحران کرونا نیز 3.50 است.
🔹89.6 درصد کسانی که سفر رفته‌اند نیز خطرناک بودن کرونا برای سلامت خود را باور دارند.
🔹18 درصد پاسخ‌گویانی که مسافرت رفته‌اند بر این باورند که در سفر – احتمالاً در آپارتمان یا ویلای شخصی – از کرونا در امان‌تر هستند. 20.3 درصد نیز به دلایل شغلی مجبور به سفر بوده‌اند.
🔹56 درصد آنها که سفر رفته‌اند در ایستگاه‌های وزارت بهداشت تب‌سنجی و معاینه شده‌اند و 44 درصد غربالگری نشده‌اند.
🔹74 درصد آنها که مسافرت رفته‌اند اعتقاد دارند اگر مقامات کشور محدودیت یا جرائمی برای سفر وضع می‌کردند، به سفر نمی‌رفتند.
🔹43.2 درصد افراد در آپارتمان یا ویلای شخصی خود اقامت کرده‌اند.
🔹29.5 درصد پاسخ‌گویان وارد شدن خسارات سنگین تا نابود شدن کسب‌وکارشان را ذکر کرده‌اند.
🔹54.6 درصد پاسخ‌گویان گفته‌اند کرونا به کسب‌وکار، درآمد و معیشت‌شان ضربه زده است.
🔹اکثریت قاطع پاسخ‌گویان (عمدتا تحصیلکرده طبقه متوسط به بالا که اکثریت نمونه را تشکیل می‌دهند) با اعمال محدودیت بر سفرهای درون‌شهری (93.7 درصد) و برون‌شهری (96.8 درصد) موافق هستند. تعطیلی دو هفته‌ای و یک ماه نیز به ترتیب 97.4 و 85.5 درصد موافق دارد.
🔹74.5 درصد کل پاسخ‌گویان و 69.4 درصد آنها که خود را متعلق به طبقه پایین و متوسط رو به پایین دانسته‌اند از دستکش استفاده می‌کنند.
🔹2.1 درصد کل پاسخ‌گویان و 7.1 درصد کسانی که خود را متعلق به طبقه پایین و متوسط ذکر کرده‌اند، توان اقتصادی خرید دستکش ندارند.
🔹62.6 درصد کل پاسخ‌گویان و 55.9 درصد آنها که خود را متعلق به طبقه پایین و متوسط رو به پایین دانسته‌اند از ماسک استفاده می‌کنند.
🔹13.7 درصد کل پاسخ‌گویان علی‌رغم دسترسی به ماسک از آن استفاده نمی‌کنند.
🔹20.8 درصد کل پاسخ‌گویان علی‌رغم توان اقتصادی، دسترسی به خرید ماسک پیدا نکرده‌اند.
🔹93.1 درصد کل پاسخ‌گویان و 86.8 درصد آنها که خود را متعلق به طبقه پایین و متوسط رو به پایین دانسته‌اند از مواد ضدعفونی استفاده می‌کنند.
🔹6.7 درصد کل پاسخ‌گویان علی‌رغم توان اقتصادی، دسترسی به خرید مواد ضدعفونی پیدا نکرده‌اند.
🔹1.7 درصد کل پاسخ‌گویان و 5.4 درصد کسانی که خود را متعلق به طبقه پایین و متوسط ذکر کرده‌اند، توان اقتصادی خرید مواد ضدعفونی ندارند.
🔹54.7 درصد پاسخ‌گویان به دیگران کمک کرده‌اند.
🔹14.8 درصد نیز قصد کمک داشته‌اند ولی یا فرد نیازمند نمی‌شناخته‌اند یا راهی برای رساندن کمک به افراد نیازمند نداشته‌اند.
🔹در مجموع 69.5 درصد پاسخ‌گویان کمک کرده‌اند یا می‌خواسته‌اند کمک کنند و با مهیا شدن شرایطی می‌توانند این کار را انجام دهند.
(اگر می‌پسندید به اشتراک بگذارید.)
@fazeli_mohammad
لینک پرسشنامه جدید:
https://www.porsall.com/Poll/Show/aef6c3e69f00421
محمد فاضلی – عضو هیئت علمی دانشگاه شهید بهشتی
✅ خلاصه نتایج نهایی پرسشنامه‌ای 35 سؤالی که روز چهارشنبه 7 فروردین درباره برخی ابعاد اجتماعی بحران کرونا روی اینترنت منتشر کردم به شرح زیر است. صمیمانه از همه کسانی که وقت گذاشتند و به این پرسشنامه پاسخ دادند سپاسگزارم.
✅ اصل گزارش را هم می‌توانید در قالب PDF در انتهای همین پست دانلود کنید (40 صفحه است).
✅ اگر تمایل داشتید، می‌توانید به پرسشنامه جدیدی که ابعاد اجتماعی دیگری از کرونا را بررسی میکند نیز پاسخ دهید. نتایج آن پرسشنامه را هم در این کانال منتشر خواهم کرد.
https://www.porsall.com/Poll/Show/aef6c3e69f00421
☑️⭕️ خلاصه نتایج
🔹11000 نفر پرسشنامه را پر کرده‌اند که سن 10236 نفر ثبت شده است. میانگین پاسخ‌گویان 43.74 سال است. حداقل سن 15 و حداکثر 96 سال است.
🔹50.2 درصد پاسخ‌گویان مرد و 49.8 درصد زن هستند.
🔹میانگین «احساس خطر برای کشور»، برای «سلامت شخصی» و احساس خطر برای «اقتصاد و کسب‌وکارها» از سوی پاسخ‌گویان خیلی بالاست. میانگین‌های مذکور به ترتیب 8.81، 8.23 و 7.53 از 10 است.
🔹81.2 درصد پاسخ‌گویان لیسانس، فوق‌لیسانس، و دکتری هستند. این نشان می‌دهد پاسخ‌گویان اقشار تحصیل‌کرده‌تر جامعه را در بر می‌گیرد.
🔹اکثریت که 60.2 درصد پاسخ‌گویان را شامل می‌شود زمان‌ها دو ماه و سه ماه را انتخاب کرده‌اند.
🔹فقط 15.9 درصد فکر می‌کنند بحران کمتر از یک ماه طول می‌کشد.
🔹84.1 درصد پاسخ‌گویان برآوردی بیش از دو ماه برای طول کشیدن بحران کرونا دارند.
🔹ارزیابی پاسخ‌گویان از عملکرد مسئولین و مردم در قبال بحران کرونا، زیر متوسط (5 متوسط است) قرار دارد. میانگین اعتماد به گفته‌های مسئولین درباره بحران کرونا نیز 3.50 است.
🔹89.6 درصد کسانی که سفر رفته‌اند نیز خطرناک بودن کرونا برای سلامت خود را باور دارند.
🔹18 درصد پاسخ‌گویانی که مسافرت رفته‌اند بر این باورند که در سفر – احتمالاً در آپارتمان یا ویلای شخصی – از کرونا در امان‌تر هستند. 20.3 درصد نیز به دلایل شغلی مجبور به سفر بوده‌اند.
🔹56 درصد آنها که سفر رفته‌اند در ایستگاه‌های وزارت بهداشت تب‌سنجی و معاینه شده‌اند و 44 درصد غربالگری نشده‌اند.
🔹74 درصد آنها که مسافرت رفته‌اند اعتقاد دارند اگر مقامات کشور محدودیت یا جرائمی برای سفر وضع می‌کردند، به سفر نمی‌رفتند.
🔹43.2 درصد افراد در آپارتمان یا ویلای شخصی خود اقامت کرده‌اند.
🔹29.5 درصد پاسخ‌گویان وارد شدن خسارات سنگین تا نابود شدن کسب‌وکارشان را ذکر کرده‌اند.
🔹54.6 درصد پاسخ‌گویان گفته‌اند کرونا به کسب‌وکار، درآمد و معیشت‌شان ضربه زده است.
🔹اکثریت قاطع پاسخ‌گویان (عمدتا تحصیلکرده طبقه متوسط به بالا که اکثریت نمونه را تشکیل می‌دهند) با اعمال محدودیت بر سفرهای درون‌شهری (93.7 درصد) و برون‌شهری (96.8 درصد) موافق هستند. تعطیلی دو هفته‌ای و یک ماه نیز به ترتیب 97.4 و 85.5 درصد موافق دارد.
🔹74.5 درصد کل پاسخ‌گویان و 69.4 درصد آنها که خود را متعلق به طبقه پایین و متوسط رو به پایین دانسته‌اند از دستکش استفاده می‌کنند.
🔹2.1 درصد کل پاسخ‌گویان و 7.1 درصد کسانی که خود را متعلق به طبقه پایین و متوسط ذکر کرده‌اند، توان اقتصادی خرید دستکش ندارند.
🔹62.6 درصد کل پاسخ‌گویان و 55.9 درصد آنها که خود را متعلق به طبقه پایین و متوسط رو به پایین دانسته‌اند از ماسک استفاده می‌کنند.
🔹13.7 درصد کل پاسخ‌گویان علی‌رغم دسترسی به ماسک از آن استفاده نمی‌کنند.
🔹20.8 درصد کل پاسخ‌گویان علی‌رغم توان اقتصادی، دسترسی به خرید ماسک پیدا نکرده‌اند.
🔹93.1 درصد کل پاسخ‌گویان و 86.8 درصد آنها که خود را متعلق به طبقه پایین و متوسط رو به پایین دانسته‌اند از مواد ضدعفونی استفاده می‌کنند.
🔹6.7 درصد کل پاسخ‌گویان علی‌رغم توان اقتصادی، دسترسی به خرید مواد ضدعفونی پیدا نکرده‌اند.
🔹1.7 درصد کل پاسخ‌گویان و 5.4 درصد کسانی که خود را متعلق به طبقه پایین و متوسط ذکر کرده‌اند، توان اقتصادی خرید مواد ضدعفونی ندارند.
🔹54.7 درصد پاسخ‌گویان به دیگران کمک کرده‌اند.
🔹14.8 درصد نیز قصد کمک داشته‌اند ولی یا فرد نیازمند نمی‌شناخته‌اند یا راهی برای رساندن کمک به افراد نیازمند نداشته‌اند.
🔹در مجموع 69.5 درصد پاسخ‌گویان کمک کرده‌اند یا می‌خواسته‌اند کمک کنند و با مهیا شدن شرایطی می‌توانند این کار را انجام دهند.
(اگر می‌پسندید به اشتراک بگذارید.)
@fazeli_mohammad
لینک پرسشنامه جدید:
https://www.porsall.com/Poll/Show/aef6c3e69f00421
Telegram
attach 📎
Forwarded from فقط سيگنال هاي شخصي بورس طلا و …
پیام رییس جمهورایتالیا بعدازتلفات انسانی براثرویروس کرونا:
خيلي مغرور شده بوديم ، خيلي مشغول شده بوديم ، در تخريب و تصرف طبيعت خيلي بي پروا شده بوديم ، به چيزي جز منافع خود نمي انديشيديم ، ضعيف را پامال مي كرديم به صاحب قدرت و ثروت براي ارتقاي مال و موقعيت كرنش مي كرديم ،
باور داشتيم قاعده دنيا همين است و اينگونه خواهد ماند.
آسمان را از دود و سرب و گازهاي سمي سياه كرده بوديم ،
دريا را از ماهي تهي و از زباله و نفت و فاضلاب پر كرده كرده بوديم.
بنام دين ، بنام دمكراسي ، بنام حقوق بشر مي كشتيم ، اسير مي كرديم ، غارت مي كرديم و حتي از کشتن زنها و بچه ها شرم نمي كرديم.
صبر خدا هم حدي دارد ، تحمل كائنات هم حدي دارد ،ظرفيت زمين و آسمان هم حدي دارد.
بالاخره بايد كسي پيدا مي شد و به انسان مست و مغرور فرمان بدهد ايست. !!!؟؟؟
و اين ماموريت به يك ويروس كوچك غير قابل رويت واگذار شد تا به معناي واقعي انسان طغيانگر را سر جايش بنشاند.
و بدرستي به او بفهماند كه اي انسان :
تو خيلي ضعيفي
تو خيلي تنهايي
تو خيلي ترسويي
همه هواپيماها و قطارها را زمين گير كرد
همه تجارتخانه ها و همه بازارهاي بورس را تعطيل كرد.
درهاي استاديومها ، اماكن تفريحي ،رستورانها، كازينوها، سينماها ، پاركها را به دست خود انسان بست.
و به كره زمين گفت حالا نفس بكش ، به آسمان گفت حالا آبي شو ، به خورشيد و ماه و ستاره ها گفت حالا بچرخيد و برقصيد.
به حيوانات هم گفت حالا بدون ترس از شكار شدن بدست انسان آنگونه كه در ذات و ميل شماست زندگي كنيد.
و به انسان دستور داد در خانه بمان و به آنچه داشتي و به آنها ناسپاس بودي بيانديش شايد هنوز فرصتي براي زيستن عاشقانه پيدا كني.
خيلي مغرور شده بوديم ، خيلي مشغول شده بوديم ، در تخريب و تصرف طبيعت خيلي بي پروا شده بوديم ، به چيزي جز منافع خود نمي انديشيديم ، ضعيف را پامال مي كرديم به صاحب قدرت و ثروت براي ارتقاي مال و موقعيت كرنش مي كرديم ،
باور داشتيم قاعده دنيا همين است و اينگونه خواهد ماند.
آسمان را از دود و سرب و گازهاي سمي سياه كرده بوديم ،
دريا را از ماهي تهي و از زباله و نفت و فاضلاب پر كرده كرده بوديم.
بنام دين ، بنام دمكراسي ، بنام حقوق بشر مي كشتيم ، اسير مي كرديم ، غارت مي كرديم و حتي از کشتن زنها و بچه ها شرم نمي كرديم.
صبر خدا هم حدي دارد ، تحمل كائنات هم حدي دارد ،ظرفيت زمين و آسمان هم حدي دارد.
بالاخره بايد كسي پيدا مي شد و به انسان مست و مغرور فرمان بدهد ايست. !!!؟؟؟
و اين ماموريت به يك ويروس كوچك غير قابل رويت واگذار شد تا به معناي واقعي انسان طغيانگر را سر جايش بنشاند.
و بدرستي به او بفهماند كه اي انسان :
تو خيلي ضعيفي
تو خيلي تنهايي
تو خيلي ترسويي
همه هواپيماها و قطارها را زمين گير كرد
همه تجارتخانه ها و همه بازارهاي بورس را تعطيل كرد.
درهاي استاديومها ، اماكن تفريحي ،رستورانها، كازينوها، سينماها ، پاركها را به دست خود انسان بست.
و به كره زمين گفت حالا نفس بكش ، به آسمان گفت حالا آبي شو ، به خورشيد و ماه و ستاره ها گفت حالا بچرخيد و برقصيد.
به حيوانات هم گفت حالا بدون ترس از شكار شدن بدست انسان آنگونه كه در ذات و ميل شماست زندگي كنيد.
و به انسان دستور داد در خانه بمان و به آنچه داشتي و به آنها ناسپاس بودي بيانديش شايد هنوز فرصتي براي زيستن عاشقانه پيدا كني.
Forwarded from عصرما
⭕️⭕️پیام صلح کرونا برای جهان / الزام تغییر نگاه مسئولان بعد از 4 دهه
#محمد_توسلی
⭕️ شیوع ویروس کرونا نه تنها برای کشور ما بلکه برای جهان نیز پیام هایی دارد که اگر بخواهیم به صورت کلی آن را مورد بررسی قرار بدهیم، بر اساس آموزه های قرآنی این اتفاق یک آزمون بزرگ تاریخی است، یعنی تلنگری به بشریت است تا یک نوع بازنگری در نگاه و مناسبت خود داشته باشد.
⭕️ کرونا می‌تواند درس عبرتی باشد برای مسئولان نظام ما تا کشور های خارجی را ببینند که مردم به دلیل ارتباط قانونی و پیوندی که با دولت های خود دارند به تصمیمات آنها توجه می‌کنند.
⭕️وقتی در بهمن ۵۷ انقلاب شد آن چشم اندازی که آیت الله خمینی(ره) در نوفل لوشاتو در رسانه های جهانی مطرح کرده بودند و مردم بر اساس همان برداشت در 12 فروردین سال ۵۸ به جمهوری اسلامی رأی دادند این مسئله وجود داشت که تمام مردم جمهوری اسلامی را متعلق به خودشان می‌دانستند و این احساس را داشتند که در جایگاه یک شهروند هستند. بنابراین شکافی بین مردم و مسئولان وجود نداشت بلکه شاهد یک انسجام تمام عیار بودیم.
⭕️ آزمونی که به وسیله ویروس کرونا به وجود آمده ظاهرا نشان دهنده این واقعیت است که مردم یک نافرمانی مدنی دارند و آنها در رفتار خودشان این شکاف را نشان می‌دهند؛ در حالی که این نافرمانی بر علیه سلامت خودشان است.
⭕️مسئولان نظام باید یک تحولی در نگاه خود ایجاد بکنند تا بعد از این بحران به تدریج با همین ظرفیت قانون اساسی بتوانیم شاهد کاهش شکاف ملت و قدرت باشیم و مردم بتوانند بر سرنوشت خود حاکم شوند که در گذشته در یادداشت های متعدد به چگونگی این فر ایند اشاره کرده ام.
⭕️در این آزمون الهی که همه انسان ها مورد آزمایش قرار گرفته‌اند، هم ملت و هم مسئولان نظام باید یک تجدید نظری در رفتار خود بکنند که این اتفاق به صورت تدریجی رخ دهد و مبانی آن نیز همان مطالباتی هستند که ملت ما در انقلاب مشروطه، نهضت ملی ایران و انقلاب ۵۷ داشت.
⭕️اگر حاکمیت یک گام بسوی مردم و پاسخ به مطالبات مردم بردارد بدون شک ملت ما چندگام به سمت حاکمیت بر خواهند داشت تا امکان عبور از بحران ها و مشکلاتی که داریم، امکان پذیر گردد.
#ركنا
@asrema_ir
⭕️متن کامل گفتگو را در لینک زیر بخوانید:
https://bit.ly/349kvBa
#محمد_توسلی
⭕️ شیوع ویروس کرونا نه تنها برای کشور ما بلکه برای جهان نیز پیام هایی دارد که اگر بخواهیم به صورت کلی آن را مورد بررسی قرار بدهیم، بر اساس آموزه های قرآنی این اتفاق یک آزمون بزرگ تاریخی است، یعنی تلنگری به بشریت است تا یک نوع بازنگری در نگاه و مناسبت خود داشته باشد.
⭕️ کرونا می‌تواند درس عبرتی باشد برای مسئولان نظام ما تا کشور های خارجی را ببینند که مردم به دلیل ارتباط قانونی و پیوندی که با دولت های خود دارند به تصمیمات آنها توجه می‌کنند.
⭕️وقتی در بهمن ۵۷ انقلاب شد آن چشم اندازی که آیت الله خمینی(ره) در نوفل لوشاتو در رسانه های جهانی مطرح کرده بودند و مردم بر اساس همان برداشت در 12 فروردین سال ۵۸ به جمهوری اسلامی رأی دادند این مسئله وجود داشت که تمام مردم جمهوری اسلامی را متعلق به خودشان می‌دانستند و این احساس را داشتند که در جایگاه یک شهروند هستند. بنابراین شکافی بین مردم و مسئولان وجود نداشت بلکه شاهد یک انسجام تمام عیار بودیم.
⭕️ آزمونی که به وسیله ویروس کرونا به وجود آمده ظاهرا نشان دهنده این واقعیت است که مردم یک نافرمانی مدنی دارند و آنها در رفتار خودشان این شکاف را نشان می‌دهند؛ در حالی که این نافرمانی بر علیه سلامت خودشان است.
⭕️مسئولان نظام باید یک تحولی در نگاه خود ایجاد بکنند تا بعد از این بحران به تدریج با همین ظرفیت قانون اساسی بتوانیم شاهد کاهش شکاف ملت و قدرت باشیم و مردم بتوانند بر سرنوشت خود حاکم شوند که در گذشته در یادداشت های متعدد به چگونگی این فر ایند اشاره کرده ام.
⭕️در این آزمون الهی که همه انسان ها مورد آزمایش قرار گرفته‌اند، هم ملت و هم مسئولان نظام باید یک تجدید نظری در رفتار خود بکنند که این اتفاق به صورت تدریجی رخ دهد و مبانی آن نیز همان مطالباتی هستند که ملت ما در انقلاب مشروطه، نهضت ملی ایران و انقلاب ۵۷ داشت.
⭕️اگر حاکمیت یک گام بسوی مردم و پاسخ به مطالبات مردم بردارد بدون شک ملت ما چندگام به سمت حاکمیت بر خواهند داشت تا امکان عبور از بحران ها و مشکلاتی که داریم، امکان پذیر گردد.
#ركنا
@asrema_ir
⭕️متن کامل گفتگو را در لینک زیر بخوانید:
https://bit.ly/349kvBa
Telegraph
پیام صلح کرونا برای جهان / الزام تغییر نگاه مسئولان بعد از 4 دهه
گفتگو با محمد توسلی رکنا: ویروس کرونا جهان را با چالشی جدی روبرو کرده است و در همه کشورها، مردم با دقت، عملکرد مسئولانشان را در این حوزه و مدیریت بخش های مختلف کشور در دوره کرونایی زیر نظر دارند. به گزارش خبرنگار اجتماعی رکنا، این روزها در ایران همچنان که…
Forwarded from كرسي يونسكو در سلامت اجتماعي و توسعه-دانشگاه تهران
فرارو- فدریکا موگرینی*، مسوول سابق سیاست خارجی اتحادیه اروپا در مقاله‌ای برای پایگاه خبری پراجکت سندیکیت می‌نویسد: «چند هفته قبل، هیچ فردی این گزاره را که، مشهودترین روند در عرصه سیاست جهانیِ عصر ما، "ملی گرایی" است به چالش نمی‌کشید. یکجانبه گرایی و منطقِ بازیِ با حاصل جمع صفر، مسائل عادی و معمولِ جدید در عصر ما به نظر می‌آمدند. در این راستا، شعار‌هایی نظیرِ "برای بردِ من، شما باید بازنده باشید" و یا "اول من" تبدیل به گزاره‌هایی عادی شده بودند».
اینگونه به نظر می‌رسید که عباراتی از این نوع، علایم و برند‌های تجاریِ مسلم و غیرقابل مناقشه قرنِ حاضر هستند. اضافه بر این، این عبارات تقریبا با هیچ گونه محدودیتی از نظر مسائل جغرافیایی و ایدئولوژیک نیز مواجه نبودند: شما می‌توانستید آنها را در اشکال مختلف بیابید. می‌توانستید آنها را در هر قاره و در هر جهت گیری سیاسی (از جمله جنبش‌های سیاسی مختلفی که فاقد هر گونه برچسبِ سیاسی و ایدوئولوژیک هستند) و همچنین در طیف گسترده‌ای از سیستم‌های نهادی و حتی در چهارچوب برخی سازمان‌های بین المللی نیز بیابید. اینطور به نظر می‌رسید که این روند، هر روز بیشتر از گذشته تحکیم و تثبیت می‌شود. در این میان، صدا‌های اندکی وجود داشتند که تلاش می‌کردند به نفعِ یک رویکردِ همکاری جویانه بین المللی، چندجانبه گرایی، راه حل‌های برد-برد، جستجو برای یافتن زمینه‌های مشترک و سیاست‌های جامعه محور به جایِ صرفا چشم اندازهای فردگرایانه از جامعه، استدلال کنند.
در شرایط فعلی که اپیدمی ویروس کرونا در کل جهان در حال گسترش است و زندگی میلیونها انسان را به خطر انداخته و بنیان هایِ زندگیِ روزمره ما را به لرزه درآورده است، ما نیاز داریم تا این پرسش را مطرح کنیم که آیا این پارادایم قرار است باز هم به عنوان پارادایمِ غالب باقی بماند؟ آیا همه گیری و اپیدمی ویروس کرونا قرار است این پارادایم را تقویت کند؟ آیا درس‌هایی وجود دارند که ما آنها را فرابگیریم؟
آیا یک ویروس می‌تواند برخی مفروضاتی را که چشم اندازِ فعلیِ سیاستِ جهانی بر پایه آنها استوار است به چالش بکشد؟ آیا این ویروس موجب خواهد شد تا ما به آنچه واقعا مهم است توجه کنیم؟ آیا ما را در قالب جامعه بشری متحد خواهد کرد؟ یا اینکه احساس ترس و سوظن را در میان/ و در داخل جوامع تحریک خواهد کرد و بیش از گذشته، ما را از یکدیگر جدا خواهد کرد و میزان لفاظی‌ها و رفتار‌های سمی که از قبل، جوامع ما را مسموم کرده و ظرفیتِ جمعیِ ما برای انجامِ اقداماتِ موثر را فلج کرده، افزایش می‌دهد؟ آیا ما قصد داریم از این بحران به عنوان فرصت استفاده کنیم و برخی استباهاتِ سال‌های گذشته را مخاطب قرار دهیم و راه و مسیر خود را بر اساسِ قطب نمایِ واقعیت تغییر دهیم؟
اپیدمی ویروس کرونا شماری از مسائل را با صدای بلند و واضح به ما گوشزد میکند. اگر واقعا ما مایل به شنیدن هستیم، در ادامه به شماری از این مسائلِ ساده اشاره می‌شود.
اول، جامعه جهانی موجودیت دارد. آنچه که در دوردست‌ها اتفاق می‌افتد، به طور مستقیم بر اینجا و شرایطِ فعلی ما تاثیرگذار است (حتی می‌تواند جنبه‌های حیاتی زندگی ما را تحت تاثیر قرار دهد). یک عطسه یا سرفه در یک قاره، تاثیراتِ مستقیمی را بر دیگر قاره‌ها برجا میگذارد. ما به یکدیگر متصل هستیم. ما یک کل واحد را تشکیل می‌دهیم. تمامی تلاش‌ها برای اینکه خطوط مرزی را به مثابهِ خطوطی جداکننده در نظر بگیریم و انسانها را بر اساس ملیت، قومیت، جنسیت و یا عقاید مذهبی تقسیم بندی کنیم، معنایِ خود را با توجه به اینکه بدن‌های ما به طور یکسان در معرض ابتلا به ویروس کرونا هستند (فارغ از اینکه ما چه کسی باشیم)، از دست می‌دهند.
دوم، من به رفاه و سلامت همسایه ام علاقه‌مند هستم. اگر همسایه من مشکلی دارد، این مساله مشکل من نیز است. از این رو، اگر من به خاطرِ همسایه ام به او توجه نمی‌کنم، بهتر است به خاطرِ خودم هم که شده به او توجه کنم، زیرا در یک جهانِ درهم تنیده مثلِ جهانی که اکنون ما در آن زندگی می‌کنیم، موثرترین راه برای محافطت از خودمان این است که به دیگران و محافظت از آنها نیز توجه کنیم. از این منظر، همبستگی، خودخواهیِ جدید است (حتی اگر خودخواه هم باشیم، برای خودمان هم که شده باید به دیگران اهمیت دهیم).
سوم، برای مواجهه با ویروس کرونا به پاسخ‌ها و واکنش هایِ هماهنگِ جهانی، به شدت نیاز است. این مساله نیازمندِ سرمایه گذاری بر رویِ سازمان‌های چندجانبه بین المللی است. اگر شما فکر می‌کنید که می‌توانید به بحرانی نظیرِ شیوع ویروس کرونا تنها با تکیه بر رویه‌ها و اقداماتِ ملی، به نحو موثری واکنش نشان دهید باید بدانید که در زبان ایتالیایی این کارِ شما را شبیهِ "تلاش برای خالی کردنِ آبِ دریا با استفاده از یک قاشق می‌دانند". شما کارِ زیادی انجام خواهید داد، اما دریغ از ذره‌ای نتیجه که عایدِ شما شود.
اینگونه به نظر می‌رسید که عباراتی از این نوع، علایم و برند‌های تجاریِ مسلم و غیرقابل مناقشه قرنِ حاضر هستند. اضافه بر این، این عبارات تقریبا با هیچ گونه محدودیتی از نظر مسائل جغرافیایی و ایدئولوژیک نیز مواجه نبودند: شما می‌توانستید آنها را در اشکال مختلف بیابید. می‌توانستید آنها را در هر قاره و در هر جهت گیری سیاسی (از جمله جنبش‌های سیاسی مختلفی که فاقد هر گونه برچسبِ سیاسی و ایدوئولوژیک هستند) و همچنین در طیف گسترده‌ای از سیستم‌های نهادی و حتی در چهارچوب برخی سازمان‌های بین المللی نیز بیابید. اینطور به نظر می‌رسید که این روند، هر روز بیشتر از گذشته تحکیم و تثبیت می‌شود. در این میان، صدا‌های اندکی وجود داشتند که تلاش می‌کردند به نفعِ یک رویکردِ همکاری جویانه بین المللی، چندجانبه گرایی، راه حل‌های برد-برد، جستجو برای یافتن زمینه‌های مشترک و سیاست‌های جامعه محور به جایِ صرفا چشم اندازهای فردگرایانه از جامعه، استدلال کنند.
در شرایط فعلی که اپیدمی ویروس کرونا در کل جهان در حال گسترش است و زندگی میلیونها انسان را به خطر انداخته و بنیان هایِ زندگیِ روزمره ما را به لرزه درآورده است، ما نیاز داریم تا این پرسش را مطرح کنیم که آیا این پارادایم قرار است باز هم به عنوان پارادایمِ غالب باقی بماند؟ آیا همه گیری و اپیدمی ویروس کرونا قرار است این پارادایم را تقویت کند؟ آیا درس‌هایی وجود دارند که ما آنها را فرابگیریم؟
آیا یک ویروس می‌تواند برخی مفروضاتی را که چشم اندازِ فعلیِ سیاستِ جهانی بر پایه آنها استوار است به چالش بکشد؟ آیا این ویروس موجب خواهد شد تا ما به آنچه واقعا مهم است توجه کنیم؟ آیا ما را در قالب جامعه بشری متحد خواهد کرد؟ یا اینکه احساس ترس و سوظن را در میان/ و در داخل جوامع تحریک خواهد کرد و بیش از گذشته، ما را از یکدیگر جدا خواهد کرد و میزان لفاظی‌ها و رفتار‌های سمی که از قبل، جوامع ما را مسموم کرده و ظرفیتِ جمعیِ ما برای انجامِ اقداماتِ موثر را فلج کرده، افزایش می‌دهد؟ آیا ما قصد داریم از این بحران به عنوان فرصت استفاده کنیم و برخی استباهاتِ سال‌های گذشته را مخاطب قرار دهیم و راه و مسیر خود را بر اساسِ قطب نمایِ واقعیت تغییر دهیم؟
اپیدمی ویروس کرونا شماری از مسائل را با صدای بلند و واضح به ما گوشزد میکند. اگر واقعا ما مایل به شنیدن هستیم، در ادامه به شماری از این مسائلِ ساده اشاره می‌شود.
اول، جامعه جهانی موجودیت دارد. آنچه که در دوردست‌ها اتفاق می‌افتد، به طور مستقیم بر اینجا و شرایطِ فعلی ما تاثیرگذار است (حتی می‌تواند جنبه‌های حیاتی زندگی ما را تحت تاثیر قرار دهد). یک عطسه یا سرفه در یک قاره، تاثیراتِ مستقیمی را بر دیگر قاره‌ها برجا میگذارد. ما به یکدیگر متصل هستیم. ما یک کل واحد را تشکیل می‌دهیم. تمامی تلاش‌ها برای اینکه خطوط مرزی را به مثابهِ خطوطی جداکننده در نظر بگیریم و انسانها را بر اساس ملیت، قومیت، جنسیت و یا عقاید مذهبی تقسیم بندی کنیم، معنایِ خود را با توجه به اینکه بدن‌های ما به طور یکسان در معرض ابتلا به ویروس کرونا هستند (فارغ از اینکه ما چه کسی باشیم)، از دست می‌دهند.
دوم، من به رفاه و سلامت همسایه ام علاقه‌مند هستم. اگر همسایه من مشکلی دارد، این مساله مشکل من نیز است. از این رو، اگر من به خاطرِ همسایه ام به او توجه نمی‌کنم، بهتر است به خاطرِ خودم هم که شده به او توجه کنم، زیرا در یک جهانِ درهم تنیده مثلِ جهانی که اکنون ما در آن زندگی می‌کنیم، موثرترین راه برای محافطت از خودمان این است که به دیگران و محافظت از آنها نیز توجه کنیم. از این منظر، همبستگی، خودخواهیِ جدید است (حتی اگر خودخواه هم باشیم، برای خودمان هم که شده باید به دیگران اهمیت دهیم).
سوم، برای مواجهه با ویروس کرونا به پاسخ‌ها و واکنش هایِ هماهنگِ جهانی، به شدت نیاز است. این مساله نیازمندِ سرمایه گذاری بر رویِ سازمان‌های چندجانبه بین المللی است. اگر شما فکر می‌کنید که می‌توانید به بحرانی نظیرِ شیوع ویروس کرونا تنها با تکیه بر رویه‌ها و اقداماتِ ملی، به نحو موثری واکنش نشان دهید باید بدانید که در زبان ایتالیایی این کارِ شما را شبیهِ "تلاش برای خالی کردنِ آبِ دریا با استفاده از یک قاشق می‌دانند". شما کارِ زیادی انجام خواهید داد، اما دریغ از ذره‌ای نتیجه که عایدِ شما شود.
Forwarded from كرسي يونسكو در سلامت اجتماعي و توسعه-دانشگاه تهران
اگر از ظرفیت کار جمعی در جهان کنونی غافل شویم باید بدانیم که در مقابل، مجبوریم هزینه‌های سنگینی را بپردازیم.
چهارم، تصمیماتِ سیاسیِ مبتنی بر داده‌های علمی، تنها شیوه عقلانی و مفید جهتِ برون رفت از بحرانِ ویروس کرونا هستند. شواهد و حقایق، تنها مراجعِ قابل اعتماد ما هستند. خوشبختانه ما هزاران سال است که بر روی علم و دانش سرمایه گذاری می‌کنیم (در کل جهان شاهد این مساله بوده ایم. هیچ تمدنی از این موضوع مستثنی نبوده و دلایل منطقی و عاقلانه زیادی برای آن وجود داشته است). هرگونه انحراف از تصمیماتی که مبتنی بر داده‌های علمی باشند، آن هم تنها به دلیلِ ملاحظاتِ کوتاه مدتِ سیاسی و اقتصادی، بسیار خطرناک است.
پنجم، سلامت، یک خیرِ عمومی است. سلامت یک مساله شخصی و خصوصی نیست. سلامت از حیثِ امنیت ملی (و حتی بین المللی) و رشد و شکوفایی اقتصادی نیز از اهمیت برخوردار است. به همین منوال، سلامت نیازمندِ سرمایه گذاریِ دولتیِ کافی و مداوم و حسِ مسوولیت پذیریِ دسته جمعی است که هر شهروندی باید خود را متعهد به آن بداند. جلوگیری از شیوع یک بیماری، صرفا یک مساله الزام آور و حافظ حیاتِ دسته جمعی برای افراد نیست بلکه این موضوع، مشارکتی حیاتی در بقایِ جوامع و کارکردِ درستِ نهادهای بهداشت و سلامت عمومی و در نهایت، دولت است.
ششم، اقتصاد جهانی برای بقای خود نیاز به انسان‌های سالم دارد. سرمایه گذاری رویِ سلامت عمومی، دانش، و پژوهش، یک سرمایه گذاریِ مهم در اقتصاد‌های شکوفا و مرفه در سطح جهان است. تولید، مصرف، تجارت و خدمات (به مثابه بنیان‌های نظام اقتصادی ما) نیازمند آن هستند که مردم سالم و امن باشند.
هفتم، نهادهای دموکراتیکی که به خوبی کار کنند، برای زندگی ما به معنای واقعی کلمه حیاتی هستند. ما تا زمانی که خطرِ از دست دادنِ چیز‌ها را حس نکنیم، قدرِ آنها را نمی‌دانیم. شیوه‌ای که سازوکارِ تصمیم سازی، در مواقع بحرانی از خود عملکرد نشان می‌دهد، آزمایش نهایی برای آن است. اگر دموکراسی به پدیده‌ای تبدیل شود که انجامِ اقدامات موثر و درست را کُند یا متوقف کند، استدلال‌ها به نفعِ نظامهای اقتدارگرا تقویت شده و قدرت خواهد گرفت. امری که به طور حتم پیامد‌های منفی زیادی برای حقوق و آزادی‌های ما خواهد داشت. ایجادِ نهادهای دموکراتیک نوعی سرمایه گذاری روی سلامت، امنیت، و حقوق و آزادی‌های ماست.
در نهایت باید گفت، هیچ چیز با ارزش‌تر از خودِ زندگی (حیات) نیست. ما بعضی اوقات این مساله را فراموش می‌کنیم. این همان عقل سلیم است. شاید زمانِ آن رسیده که بار دیگر به اصول اولیه بازگردیم. هر بحران همچون فرصتی است که می‌توان از آن درس گرفت و رویه‌ها و سیاست‌ها را اصلاح کرد. اکنون انتخاب با خود ماست.
چهارم، تصمیماتِ سیاسیِ مبتنی بر داده‌های علمی، تنها شیوه عقلانی و مفید جهتِ برون رفت از بحرانِ ویروس کرونا هستند. شواهد و حقایق، تنها مراجعِ قابل اعتماد ما هستند. خوشبختانه ما هزاران سال است که بر روی علم و دانش سرمایه گذاری می‌کنیم (در کل جهان شاهد این مساله بوده ایم. هیچ تمدنی از این موضوع مستثنی نبوده و دلایل منطقی و عاقلانه زیادی برای آن وجود داشته است). هرگونه انحراف از تصمیماتی که مبتنی بر داده‌های علمی باشند، آن هم تنها به دلیلِ ملاحظاتِ کوتاه مدتِ سیاسی و اقتصادی، بسیار خطرناک است.
پنجم، سلامت، یک خیرِ عمومی است. سلامت یک مساله شخصی و خصوصی نیست. سلامت از حیثِ امنیت ملی (و حتی بین المللی) و رشد و شکوفایی اقتصادی نیز از اهمیت برخوردار است. به همین منوال، سلامت نیازمندِ سرمایه گذاریِ دولتیِ کافی و مداوم و حسِ مسوولیت پذیریِ دسته جمعی است که هر شهروندی باید خود را متعهد به آن بداند. جلوگیری از شیوع یک بیماری، صرفا یک مساله الزام آور و حافظ حیاتِ دسته جمعی برای افراد نیست بلکه این موضوع، مشارکتی حیاتی در بقایِ جوامع و کارکردِ درستِ نهادهای بهداشت و سلامت عمومی و در نهایت، دولت است.
ششم، اقتصاد جهانی برای بقای خود نیاز به انسان‌های سالم دارد. سرمایه گذاری رویِ سلامت عمومی، دانش، و پژوهش، یک سرمایه گذاریِ مهم در اقتصاد‌های شکوفا و مرفه در سطح جهان است. تولید، مصرف، تجارت و خدمات (به مثابه بنیان‌های نظام اقتصادی ما) نیازمند آن هستند که مردم سالم و امن باشند.
هفتم، نهادهای دموکراتیکی که به خوبی کار کنند، برای زندگی ما به معنای واقعی کلمه حیاتی هستند. ما تا زمانی که خطرِ از دست دادنِ چیز‌ها را حس نکنیم، قدرِ آنها را نمی‌دانیم. شیوه‌ای که سازوکارِ تصمیم سازی، در مواقع بحرانی از خود عملکرد نشان می‌دهد، آزمایش نهایی برای آن است. اگر دموکراسی به پدیده‌ای تبدیل شود که انجامِ اقدامات موثر و درست را کُند یا متوقف کند، استدلال‌ها به نفعِ نظامهای اقتدارگرا تقویت شده و قدرت خواهد گرفت. امری که به طور حتم پیامد‌های منفی زیادی برای حقوق و آزادی‌های ما خواهد داشت. ایجادِ نهادهای دموکراتیک نوعی سرمایه گذاری روی سلامت، امنیت، و حقوق و آزادی‌های ماست.
در نهایت باید گفت، هیچ چیز با ارزش‌تر از خودِ زندگی (حیات) نیست. ما بعضی اوقات این مساله را فراموش می‌کنیم. این همان عقل سلیم است. شاید زمانِ آن رسیده که بار دیگر به اصول اولیه بازگردیم. هر بحران همچون فرصتی است که می‌توان از آن درس گرفت و رویه‌ها و سیاست‌ها را اصلاح کرد. اکنون انتخاب با خود ماست.
Forwarded from پیشگیری از کرونا
صحبتهای تامل برانگیز چامسکی در باره اینده جهان
نوام چامسکی زبان شناس و تحلیلگر سیاسی ۹۱ ساله از ایالت آریزونای آمریکا، جائیکه او به دلیل ویروس فراگیر کرونا در خود-انزوا (self isolation) بسر میبرد، روز شنبۀ گذشته با شبکه تلویزیون “دمکراسی در جنبش اروپا ۲۰۲۵ (DiEM25)” درباره موضوع کرونا گفتگوئی به شرح زیر بعمل آورد.
…. بحران سلامتی که ویروس کرونا برای بشر امروز ایجاد کرده است، بسیار خطرناک و جدی میباشد و ممکن است عواقب وخیم تری در آینده ببار آورد. اما این بحران موقتی است و در نهایت بر طرف خواهد شد.
در حالی که ما با دو بحران دائمی بسیار خطرناکتر، و جدی تر که هستی بشر را به یکباره ازمیان برمی دارد، روبرو هستیم. این دو بحران یکی جنگ هسته ای است و دیگری گرم شدن کرۀ زمین.
باید اذعان نمود که این تهدیدات اعم از بحران کرونا و جنگ هسته ای و گرم شدن کره زمین تهدیداتی است که بدلیل اِعمال سیاست های نئولیبرالیسم ایجاد شده است و روز به روز نیز شدت خواهد گرفت. بدیهی است بعد از پایان گرفتن بحران کرونا جهان با دو گزینه محتمل روبرو خواهد شد، یا بر تعداد نظام های تمامیت خواه و مستبد بمراتب ددمنش تر افزوده میگردد و یا یک بازسازی بنیادین با شرایط انسانی تر در جوامع ایجاد خواهد شد. اما در حال حاضر سرنوشت ما در دستان دلقک های بیمارگونه اجتماعی مانند ترامپ و متحدان همفکرش در جهان قراردارد. برای مثال، قدرت آمریکا بسیار فراگیر است زیرا آمریکا تنها کشوری است که حداکثر فشارهای روانی و تحریم های اقتصادی را بر سایر کشورها مانند ایران و کوبا اِعمال کرده است و دیگر کشورها (بویژه کشورهای اروپائی) را مجبور ساخته تا از سیاست های غیر انسانی آن پیروی کنند.
همانطور که ما شاهد آن هستیم این کشورها در پیروی از استاد خود اقدام کرده اند. بدون تردید فقط مردم این کشوها هستند که از تحریم های اعمال شده رنج بسیار میبرند. اما این روزها در رابطه با بحران کرونا از سوی یکی از این کشورهای تحریم شده اتفاق جالبی افتاده است. ۵۲ پزشک کوبایی برای کمک به پرسنل پزشکی ایتالیا که در زیر فشار شدید و خستگی مستمر به کار مشغولند، در منطقه لومباردی مستقر شده اند. در حالی که آلمان با سیستم پیشرفته پزشکی خود حتی نتوانسته است به یونان کمک نماید.
بدون تردید با وجود فجایع ای که سراسر جهان را فرا گرفته است (مانند غرق شدن هزاران مهاجر و پناهنده در دریای مدیترانه، اعمال تحریم های غیر انسانی گسترده، جنگ های خانمانسور، حمایت از رژیم های فرا مرتجع و مستبد و…) در این مقطع تمدن غرب برای بشریت ویران کننده میباشد.
حال اگر میخواهیم امروز با بحران کرونا مقابله کنیم باید رفتار زمان جنگ را پیشۀ خود کنیم. باید کلیه نیروها را برای از میان بردن دشمن نامرئی بشریت بسیج کنیم. بسیج مالی آمریکا در زمان جنگ جهانی دوم مثال خوبی در این مورد است. بنابراین کشورهای ثروتمند مانند آمریکا به جای اینکه به دیگر کشورها مستقیم و غیر مستقیم لشگر کشی کنند و یا با دیگر متحدان خود در هر گوشه از جهان بلوا براه اندازند (جنگ یمن، سوریه و لیبی) بهتر آنست که از نیرو و پتانسیل خود در راه بهبود زندگی انسانها استفاده کنند.
با پایان گرفتن بحران کرونا، مردم جهان باید تصمیم بگیرند که بر اساس چه الگو و عقیده ای میخواهند آینده خود را بنا سازند. زیرا میدانیم که منشاء همه نابسامانی ها و مشکلات عمیق اقتصادی، اجتماعی و سیاسی بخاطر اِعمال سیاست های نئولیبرالیسم و بازار جهانی است. برای مثال، از مدتها پیش نئولیبرالیسم میدانست که یک بیماری فراگیر و کمی متفاوت با بیماری سارس (SARSr-CoV) که گونه ای از کرونا ویروس است، از راه خواهد رسید و جهان را مبتلا خواهد کرد. سیاست نئولیبرالیسم میتوانست برای پیشگیری از این بیماری دست بکار شود و واکسن آنرا تهیه کند. اما کمپانیهای خصوصی داروسازی (Big Pharma) همراه با لابی های وابسته، برایشان ساختن انواع کرم پودرهای جدید سودآورتر از ساختن واکسن کرونا میباشد. ویروسی که جان مردم را بخطر انداخته است و هر روز پشته ای از کشته ها در سراسر جهان بجای میگذارد. توجه داشته باشید که تهدید فلج اطفال با واکسن سالک (SALK) پایان یافت واکسنی که توسط یک نهاد دولتی ساخته شده بود و بدون ثبت اختراع در دسترس همگان قرار گرفت. همین اقدام میتوانست در مورد ویروس کرونا انجام گیرد اما طاعون نئولیبرالیسم مانع از آن شد.
در مورد ویروس کرونا همه اطلاعات در دسترس ما بود اما به همان دلایلی که پیش تر ذکر شد به آن توجهی نشد. برای مثال، در اکتبر سال ۲۰۱۹ یک شبیه سازی از یک ویروس فرا گیر جهانی در ایالات متحده آمریکا بعمل آمد، اما این اقدام در همان سطح شبیه سازی باقی ماند و اعتنائی به آن نکردند. در تاریخ ۳۱ دسامبر چین، سازمان بهداشت جهانی را از وجود یک ویروس آگاه ساخت و یک هفته بعد دانشمندان چینی ویروس کرونا را شناسائی کردند و اطلاعات لازم را در اختیار جها
نوام چامسکی زبان شناس و تحلیلگر سیاسی ۹۱ ساله از ایالت آریزونای آمریکا، جائیکه او به دلیل ویروس فراگیر کرونا در خود-انزوا (self isolation) بسر میبرد، روز شنبۀ گذشته با شبکه تلویزیون “دمکراسی در جنبش اروپا ۲۰۲۵ (DiEM25)” درباره موضوع کرونا گفتگوئی به شرح زیر بعمل آورد.
…. بحران سلامتی که ویروس کرونا برای بشر امروز ایجاد کرده است، بسیار خطرناک و جدی میباشد و ممکن است عواقب وخیم تری در آینده ببار آورد. اما این بحران موقتی است و در نهایت بر طرف خواهد شد.
در حالی که ما با دو بحران دائمی بسیار خطرناکتر، و جدی تر که هستی بشر را به یکباره ازمیان برمی دارد، روبرو هستیم. این دو بحران یکی جنگ هسته ای است و دیگری گرم شدن کرۀ زمین.
باید اذعان نمود که این تهدیدات اعم از بحران کرونا و جنگ هسته ای و گرم شدن کره زمین تهدیداتی است که بدلیل اِعمال سیاست های نئولیبرالیسم ایجاد شده است و روز به روز نیز شدت خواهد گرفت. بدیهی است بعد از پایان گرفتن بحران کرونا جهان با دو گزینه محتمل روبرو خواهد شد، یا بر تعداد نظام های تمامیت خواه و مستبد بمراتب ددمنش تر افزوده میگردد و یا یک بازسازی بنیادین با شرایط انسانی تر در جوامع ایجاد خواهد شد. اما در حال حاضر سرنوشت ما در دستان دلقک های بیمارگونه اجتماعی مانند ترامپ و متحدان همفکرش در جهان قراردارد. برای مثال، قدرت آمریکا بسیار فراگیر است زیرا آمریکا تنها کشوری است که حداکثر فشارهای روانی و تحریم های اقتصادی را بر سایر کشورها مانند ایران و کوبا اِعمال کرده است و دیگر کشورها (بویژه کشورهای اروپائی) را مجبور ساخته تا از سیاست های غیر انسانی آن پیروی کنند.
همانطور که ما شاهد آن هستیم این کشورها در پیروی از استاد خود اقدام کرده اند. بدون تردید فقط مردم این کشوها هستند که از تحریم های اعمال شده رنج بسیار میبرند. اما این روزها در رابطه با بحران کرونا از سوی یکی از این کشورهای تحریم شده اتفاق جالبی افتاده است. ۵۲ پزشک کوبایی برای کمک به پرسنل پزشکی ایتالیا که در زیر فشار شدید و خستگی مستمر به کار مشغولند، در منطقه لومباردی مستقر شده اند. در حالی که آلمان با سیستم پیشرفته پزشکی خود حتی نتوانسته است به یونان کمک نماید.
بدون تردید با وجود فجایع ای که سراسر جهان را فرا گرفته است (مانند غرق شدن هزاران مهاجر و پناهنده در دریای مدیترانه، اعمال تحریم های غیر انسانی گسترده، جنگ های خانمانسور، حمایت از رژیم های فرا مرتجع و مستبد و…) در این مقطع تمدن غرب برای بشریت ویران کننده میباشد.
حال اگر میخواهیم امروز با بحران کرونا مقابله کنیم باید رفتار زمان جنگ را پیشۀ خود کنیم. باید کلیه نیروها را برای از میان بردن دشمن نامرئی بشریت بسیج کنیم. بسیج مالی آمریکا در زمان جنگ جهانی دوم مثال خوبی در این مورد است. بنابراین کشورهای ثروتمند مانند آمریکا به جای اینکه به دیگر کشورها مستقیم و غیر مستقیم لشگر کشی کنند و یا با دیگر متحدان خود در هر گوشه از جهان بلوا براه اندازند (جنگ یمن، سوریه و لیبی) بهتر آنست که از نیرو و پتانسیل خود در راه بهبود زندگی انسانها استفاده کنند.
با پایان گرفتن بحران کرونا، مردم جهان باید تصمیم بگیرند که بر اساس چه الگو و عقیده ای میخواهند آینده خود را بنا سازند. زیرا میدانیم که منشاء همه نابسامانی ها و مشکلات عمیق اقتصادی، اجتماعی و سیاسی بخاطر اِعمال سیاست های نئولیبرالیسم و بازار جهانی است. برای مثال، از مدتها پیش نئولیبرالیسم میدانست که یک بیماری فراگیر و کمی متفاوت با بیماری سارس (SARSr-CoV) که گونه ای از کرونا ویروس است، از راه خواهد رسید و جهان را مبتلا خواهد کرد. سیاست نئولیبرالیسم میتوانست برای پیشگیری از این بیماری دست بکار شود و واکسن آنرا تهیه کند. اما کمپانیهای خصوصی داروسازی (Big Pharma) همراه با لابی های وابسته، برایشان ساختن انواع کرم پودرهای جدید سودآورتر از ساختن واکسن کرونا میباشد. ویروسی که جان مردم را بخطر انداخته است و هر روز پشته ای از کشته ها در سراسر جهان بجای میگذارد. توجه داشته باشید که تهدید فلج اطفال با واکسن سالک (SALK) پایان یافت واکسنی که توسط یک نهاد دولتی ساخته شده بود و بدون ثبت اختراع در دسترس همگان قرار گرفت. همین اقدام میتوانست در مورد ویروس کرونا انجام گیرد اما طاعون نئولیبرالیسم مانع از آن شد.
در مورد ویروس کرونا همه اطلاعات در دسترس ما بود اما به همان دلایلی که پیش تر ذکر شد به آن توجهی نشد. برای مثال، در اکتبر سال ۲۰۱۹ یک شبیه سازی از یک ویروس فرا گیر جهانی در ایالات متحده آمریکا بعمل آمد، اما این اقدام در همان سطح شبیه سازی باقی ماند و اعتنائی به آن نکردند. در تاریخ ۳۱ دسامبر چین، سازمان بهداشت جهانی را از وجود یک ویروس آگاه ساخت و یک هفته بعد دانشمندان چینی ویروس کرونا را شناسائی کردند و اطلاعات لازم را در اختیار جها
Forwarded from پیشگیری از کرونا
ن قرار دادند. کشورهای منطقه مانند چین، کره جنوبی و تایوان بی درنگ دست به اقدام زدند. در اروپا نیز تا حدودی در این مورد اقدام شد. آلمان که دارای سیستم بیمارستانی پیشرفته و قابل اطمینانی است بدون کمک دیگران به موقع وارد عمل شد و تا حدودی بحران را مهار نمود. اما دیگر کشورهای اروپائی کم کاری کردند و حتی بعضی از آنها بحران را نادیده گرفتند. بدترین این کشورها انگلستان در اروپا بود و ایالات متحده در آمریکای شمالی.
دگر بار باید خاطر نشان کرد زمانیکه ما بر این بحران جهانی غلبه کنیم، دو گزینه محتمل فردای سرنوشت بشریت را تعیین خواهد کرد. نخست، بعد از بحران، یا بر تعداد نظامهای فرا اقتدارگرا، مستبد و بی رحم تر از گذشته نسبت به جان و مال انسانها افزوده میگردد و یا با همت و مقاومت توده مردم در سراسر جهان، بازسازی بنیادین نظام های حاکم در جهت بهتر شدن شرایط زندگی انسان آغاز میگردد.
اما هنوز امروز بشریت با وقوع یک جنگ هسته ای از طرفی و فاجعه تخریب محیط زیست از طرف دیگر که هستی و نسل انسان را برای همیشه نابود خواهد ساخت، دست بگریبان است. بنابراین لحظات کنونی یکی از مهم ترین لحظات تاریخ بشر است. این لحظات نه فقط به دلیل مقابله با ویروس کرونا است بلکه آگاهی از نقص و عیوب نظام های جهانی و نارسائی عملکرد سیستم اقتصادی آنها میباشد که می باید برای بهبود آینده بشریت تغییر کنند. بنابراین ویروس کرونا یک هشدار و زنگ خطر برای جلوگیری از فجایع آینده است. به عبارت دیگر بی توجهی به این هشدار و عدم واکاوی و جستجو به ریشه های چنین بحران های فرا گیر، بدون شک آینده وخیم تری را برای ما رقم خواهد زد.
اما باید اذعان کرد قرنطینه ای که بیش از دو میلیارد نفر را در کره زمین به انزوا کشانده فقط مختص به امروز نیست بلکه بشریت سالها است که به نوعی از انزوای مخرب اجتماعی گرفتار شده است و امرور آنرا در واقع حس میکند.
باید با بازآفرینی اوراق قرضه اجتماعی به هر روشی که ممکن است به کمک نیازمندان در سراسر جهان بشتابیم. اما آنچه از دست ما در عصری که از تشکل و تجمع رو در رو تا مدتی محروم کرده است، بر میآید، ارتباط اینترنتی جهت سازماندهی، ایجاد و گسترش سازمان های مردم نهاد، بسط تحلیل مسائل مبتلا به جوامع امروزی و مشورت جهت حل مشکلات و معضلات آنها میباشد.
بشر در گذشته نیز با چنین مشکلاتی بسی سخت تر از امروزی روبرو بود که با درایت، سخت کوشی و اتحاد بر همه آنها فائق آمده است.
منبع:
//www.youtube.com/watch?v=Pqqg00Dy_js
دگر بار باید خاطر نشان کرد زمانیکه ما بر این بحران جهانی غلبه کنیم، دو گزینه محتمل فردای سرنوشت بشریت را تعیین خواهد کرد. نخست، بعد از بحران، یا بر تعداد نظامهای فرا اقتدارگرا، مستبد و بی رحم تر از گذشته نسبت به جان و مال انسانها افزوده میگردد و یا با همت و مقاومت توده مردم در سراسر جهان، بازسازی بنیادین نظام های حاکم در جهت بهتر شدن شرایط زندگی انسان آغاز میگردد.
اما هنوز امروز بشریت با وقوع یک جنگ هسته ای از طرفی و فاجعه تخریب محیط زیست از طرف دیگر که هستی و نسل انسان را برای همیشه نابود خواهد ساخت، دست بگریبان است. بنابراین لحظات کنونی یکی از مهم ترین لحظات تاریخ بشر است. این لحظات نه فقط به دلیل مقابله با ویروس کرونا است بلکه آگاهی از نقص و عیوب نظام های جهانی و نارسائی عملکرد سیستم اقتصادی آنها میباشد که می باید برای بهبود آینده بشریت تغییر کنند. بنابراین ویروس کرونا یک هشدار و زنگ خطر برای جلوگیری از فجایع آینده است. به عبارت دیگر بی توجهی به این هشدار و عدم واکاوی و جستجو به ریشه های چنین بحران های فرا گیر، بدون شک آینده وخیم تری را برای ما رقم خواهد زد.
اما باید اذعان کرد قرنطینه ای که بیش از دو میلیارد نفر را در کره زمین به انزوا کشانده فقط مختص به امروز نیست بلکه بشریت سالها است که به نوعی از انزوای مخرب اجتماعی گرفتار شده است و امرور آنرا در واقع حس میکند.
باید با بازآفرینی اوراق قرضه اجتماعی به هر روشی که ممکن است به کمک نیازمندان در سراسر جهان بشتابیم. اما آنچه از دست ما در عصری که از تشکل و تجمع رو در رو تا مدتی محروم کرده است، بر میآید، ارتباط اینترنتی جهت سازماندهی، ایجاد و گسترش سازمان های مردم نهاد، بسط تحلیل مسائل مبتلا به جوامع امروزی و مشورت جهت حل مشکلات و معضلات آنها میباشد.
بشر در گذشته نیز با چنین مشکلاتی بسی سخت تر از امروزی روبرو بود که با درایت، سخت کوشی و اتحاد بر همه آنها فائق آمده است.
منبع:
//www.youtube.com/watch?v=Pqqg00Dy_js
YouTube
Noam Chomsky on the Coronavirus: “It's a colossal market failure”
✔ Donate to support independent journalism: https://bit.ly/2Q4FUW9
✔ Subscribe to our channel: https://goo.gl/aMkRjb
In this video produced by DiEM25, activist, linguist and author Professor Noam Chomsky comments on the coronavirus crisis. Furthermore, he…
✔ Subscribe to our channel: https://goo.gl/aMkRjb
In this video produced by DiEM25, activist, linguist and author Professor Noam Chomsky comments on the coronavirus crisis. Furthermore, he…
Forwarded from شبکه کمک
گزارش عملکرد کمیته‌های شبکه کمک.pdf
931.6 KB
✳️ نخستین گزارش دوره‌ای فعالیت #شبکه_کمک
🔹از ۴ اسفند ۹۸ تا ۱۶ فروردین ۹۸
🔸لطفا مطالعه نموده و ما را از پیشنهادها و انتقادات خود بهره‌مند سازید
#شبکه_کمک #گزارش_عملکرد #کرونا_ویروس #شبکه_های_ملی_و_تخصصی #با_هم_قویتریم #گزارش #انتقاد #پیشنهاد
🆔 @KomakNetwork
🔹از ۴ اسفند ۹۸ تا ۱۶ فروردین ۹۸
🔸لطفا مطالعه نموده و ما را از پیشنهادها و انتقادات خود بهره‌مند سازید
#شبکه_کمک #گزارش_عملکرد #کرونا_ویروس #شبکه_های_ملی_و_تخصصی #با_هم_قویتریم #گزارش #انتقاد #پیشنهاد
🆔 @KomakNetwork
Forwarded from شهرسازی و نیازهای شهر (حُ سِین)
نیمه پر لیوان در شرایط مصیبت جمعی.pdf
3.7 MB
مقاله دکتر پرویز پیران در روزنامه شرق
💡 @we_are_citychangers
عنوان: نیمه پر لیوان در شرایط مصیبت جمعی ( کرونا )
(به انضمام نمودار مدل تشریح کننده فرایند آسیب پذیري در مقابل مصائب جمعی به بیان کنش و واکنش هاي بین عامل مصیبت زا و موقعیت هاي اجتماعی و سازمان هاي انسانی)
💡 @we_are_citychangers
۱۴ اردیبهشت ۱۳۹۸
💡 @we_are_citychangers
عنوان: نیمه پر لیوان در شرایط مصیبت جمعی ( کرونا )
(به انضمام نمودار مدل تشریح کننده فرایند آسیب پذیري در مقابل مصائب جمعی به بیان کنش و واکنش هاي بین عامل مصیبت زا و موقعیت هاي اجتماعی و سازمان هاي انسانی)
💡 @we_are_citychangers
۱۴ اردیبهشت ۱۳۹۸
Forwarded from اتچ بات
🔺برای فاتحان بی‌نشان مبارزه با کرونا
✍ دکتر شفیع بهرامیان
▪️یکه‌تازی کرونا روزی به پایان خواهد رسید و انسان یاد خواهد گرفت که چگونه با یک مهمان جدید، در کنار میلیونها ویروس و میکروب و باکتری دیگر به زندگی اجتماعی خود ادامه دهد.
▪️نمی‌دانم تا آن روز «من» زنده خواهم ماند و خواهم دید و یا از هزاران قربانی این تازه‌ترین مهمان پرتلفات تاریخ زمین خواهم شد و آن روزهای زندگی دوباره انسان فارغ از ترس و دلهره مرگ کرونایی را نمی‌توانم دید؛ با همه این احوال، درکنار ایثار و فداکاری بی‌نظیر کادر پزشکی و بیمارستانی کشور، آنچه اکنون لازم به گفتن و اذعانی صادقانه برای من است حضور و وجود «والا همتانی» است که بیش از ۳۰ روز است بدون کمترین چشمداشتی، آستین همت بالا زده و در قالب «فعالان مردمی و مدنی و رسانه‌ای»، بدون کمترین حمایت مالی و لجستیکی دولت و نهادهای مسئول و مرتبط، جبهه‌ای میدانی، اجتماعی و فرهنگی فراگیری را در برابر کروناویروس و انواع و اقسام آن، گشوده و راهبری می‌کنند.
▪️آنان که هر شب با تراکتور، نیسان، اتومایزر و سمپاش پشتی و دستی، آب ژاول و سایر محلول‌های ضد کرونا و گندزدا را که با «ریال ریال» کمک‌های مردمی تهیه شده، در هر کوی و برزن و محله و خیابان، برای مواجهه و پیشگیری و نجات جان شهروندان بکار برده و میبرند، در حالیکه حتی خود در ابتدا لباس مخصوص و ماسک و دستکشی برای محافظت از جان و ریه و چشمان خویش در برابر اثرات محلول پاشیده شده نداشتند؛ هم‌اینان قهرمانان زندگی من در این نبرد تاریخی با بلایی جهان‌گستر بنام «کووید-۱۹ کرونا» هستند.
▪️راننده‌های کشاورز روستایی و شهری که با عشق به مردمانشان، فعالان و تلاشگران عاشق طبیعت و محیط زیست و همه کسانی که برای بقای «انسان»؛ این بار داوطلبانه و با اختیار خویش، برای خدمت و کار، گوی سبقت از یکدیگر ربودند بی‌آنکه منتظر لوح تقدیر و پست و مقام و حقوق و مزایایی باشند؛ آنها فقط برای یک منظور آمده‌اند: « نجات انسان» فارغ از وزن جیب و رنگ و نژاد و زبان و جغرافیایش. اینان فاتحان این آخرین نبرد انسان و طبیعت‌اند.
▪️آفرین بر همتتان، درود بر شرفتان، احسنت به مرامتان و برخود می‌بالم که لحظاتی هرچند قلیل با توان و وسع اندک خویش، در رکابتان بوده‌ام.
▪️حکایت من و کرونا به هر سرانجامی که بیانجامد یک چیز را هرگز از یاد نخواهم برد؛ همت و از جان گذشتگی شما گمنامان و خوش‌نامان و بزرگواری و ماندگاری‌تان در دل ملت و تاریخ، برغم همه سنگ‌اندازی‌ها و نق زدن‌های آنانی که در همه حال، کاری بجز این از دستشان برنیامده و برنخواهد آمد.
▪️درود بر شما و درود بر مردمان نیکوکار و همنوع دوستی که با ایمان و اعتقاد راسخ به شما، در مسیر دشوار مبارزه با ویروس مرگ، همراه و حامی شمایند.
#کروناویروس
#فعالان_مدنی
#مسئولیت_اجتماعی
#انجمن‌های_مردم_نهاد
#همبستگی_اجتماعی
#قدر_شناسی
#مبارزه_با_کرونا
#برای_ثبت_در_تاریخ
#شفیع_بهرامیان
#رکن_چهارم
۲۰ فروردین ۱۳۹۹
@roknechaharom
✍ دکتر شفیع بهرامیان
▪️یکه‌تازی کرونا روزی به پایان خواهد رسید و انسان یاد خواهد گرفت که چگونه با یک مهمان جدید، در کنار میلیونها ویروس و میکروب و باکتری دیگر به زندگی اجتماعی خود ادامه دهد.
▪️نمی‌دانم تا آن روز «من» زنده خواهم ماند و خواهم دید و یا از هزاران قربانی این تازه‌ترین مهمان پرتلفات تاریخ زمین خواهم شد و آن روزهای زندگی دوباره انسان فارغ از ترس و دلهره مرگ کرونایی را نمی‌توانم دید؛ با همه این احوال، درکنار ایثار و فداکاری بی‌نظیر کادر پزشکی و بیمارستانی کشور، آنچه اکنون لازم به گفتن و اذعانی صادقانه برای من است حضور و وجود «والا همتانی» است که بیش از ۳۰ روز است بدون کمترین چشمداشتی، آستین همت بالا زده و در قالب «فعالان مردمی و مدنی و رسانه‌ای»، بدون کمترین حمایت مالی و لجستیکی دولت و نهادهای مسئول و مرتبط، جبهه‌ای میدانی، اجتماعی و فرهنگی فراگیری را در برابر کروناویروس و انواع و اقسام آن، گشوده و راهبری می‌کنند.
▪️آنان که هر شب با تراکتور، نیسان، اتومایزر و سمپاش پشتی و دستی، آب ژاول و سایر محلول‌های ضد کرونا و گندزدا را که با «ریال ریال» کمک‌های مردمی تهیه شده، در هر کوی و برزن و محله و خیابان، برای مواجهه و پیشگیری و نجات جان شهروندان بکار برده و میبرند، در حالیکه حتی خود در ابتدا لباس مخصوص و ماسک و دستکشی برای محافظت از جان و ریه و چشمان خویش در برابر اثرات محلول پاشیده شده نداشتند؛ هم‌اینان قهرمانان زندگی من در این نبرد تاریخی با بلایی جهان‌گستر بنام «کووید-۱۹ کرونا» هستند.
▪️راننده‌های کشاورز روستایی و شهری که با عشق به مردمانشان، فعالان و تلاشگران عاشق طبیعت و محیط زیست و همه کسانی که برای بقای «انسان»؛ این بار داوطلبانه و با اختیار خویش، برای خدمت و کار، گوی سبقت از یکدیگر ربودند بی‌آنکه منتظر لوح تقدیر و پست و مقام و حقوق و مزایایی باشند؛ آنها فقط برای یک منظور آمده‌اند: « نجات انسان» فارغ از وزن جیب و رنگ و نژاد و زبان و جغرافیایش. اینان فاتحان این آخرین نبرد انسان و طبیعت‌اند.
▪️آفرین بر همتتان، درود بر شرفتان، احسنت به مرامتان و برخود می‌بالم که لحظاتی هرچند قلیل با توان و وسع اندک خویش، در رکابتان بوده‌ام.
▪️حکایت من و کرونا به هر سرانجامی که بیانجامد یک چیز را هرگز از یاد نخواهم برد؛ همت و از جان گذشتگی شما گمنامان و خوش‌نامان و بزرگواری و ماندگاری‌تان در دل ملت و تاریخ، برغم همه سنگ‌اندازی‌ها و نق زدن‌های آنانی که در همه حال، کاری بجز این از دستشان برنیامده و برنخواهد آمد.
▪️درود بر شما و درود بر مردمان نیکوکار و همنوع دوستی که با ایمان و اعتقاد راسخ به شما، در مسیر دشوار مبارزه با ویروس مرگ، همراه و حامی شمایند.
#کروناویروس
#فعالان_مدنی
#مسئولیت_اجتماعی
#انجمن‌های_مردم_نهاد
#همبستگی_اجتماعی
#قدر_شناسی
#مبارزه_با_کرونا
#برای_ثبت_در_تاریخ
#شفیع_بهرامیان
#رکن_چهارم
۲۰ فروردین ۱۳۹۹
@roknechaharom
Telegram
attach 📎
Forwarded from بنیاد توسعه صلح و مهربانی های کوچک
#رئوف_آذري*
عصر جديد" به لطف هوشمندي "احسان" عليخاني" و سوژه انتخابي اش، همچو #پايتخت، سريال وار، وارد زندگي شهروندان ايراني شد و اينك كه در ايام كرونازده قرنطينه خانوادگي به سر مي بريم،بيش از پيش، چشم به جام شيشه اي تلويزيون سپرده ايم و هر كنش هوشمندانه سلبريتي هاي اين جام جهان نما، دل مان را مي ربايد و به ويژه اگر با #هوشمندي و مهارت #سواد_رسانه اي و #ترازوي_تشخيص سره از ناسره، در اين دنياي مجازي شده زيست دوم، سر نكنيم، بيشتر و بيشتر، دلبسته و وابسته و مدهوش و شيداي شخصيت آفريني هايش مي شويم!
نگارنده كه خود از فارغ التحصيلان مدرسه #سواد_رسانه اي است و #الفباي آن را در كارگروه تحت دبيري اش در انجمن سواد رسانه اي ايران تا كسب افتخاري رتبه برتر سال ٩٧، نصيب برده است اما سال ها راه دارد تا توان توزين اثر امواج رسانه، فهم عميق پيام آن و كاركرد فنون حمله به ذهن مخاطب و در نهايت انتخاب و اولويت بندي قسم هاي آن را داشته باشد!
حال اگر همين موارد را در سطح اوليه اش هم از بينندگان صفحات جادويي ضمن هژموني شبكه هاي برلاين و آنلاين، انتظار داشته باشيم، شايد بي انصافي يا اجحاف باشد!
نگارنده چاره كار را در تعهد تهيه كنندگان و كارگردانان و البته ناظران خروجي هاي اين صفحات مي بيند كه همت كنند و #كرونا را تلنگري بينند تا همه آنچه در ولع خود احساس مي كنند، به خورد مخاطبان ندهند و انصاف به خرج دهند..
عوامل عصر جديد را به لطف حضور همسفر و هموندم در تركيب داوري و هوشمندي #احسان، دوست دارم اما اين مانع آن نمي شود تا جمع آنان را نيز هشداري ندهيم كه:
#فرصت را مغتنم شمارند و بر #صلح_سازها، بيشتر همت گمارند و اين موهبت معجزه گون عصر را به گاه دريابند و آني نكنند كه ديگران كردند و از آني غافل نمانند كه ديگران، غفلت كردند...
•حتم دارم،هوش #عليخاني، منظور نظر يك شهروند دغدغه مند از ديار ميعادگاه صلح جهاني را خواهد قاپيد ولي چه در عمل آيد، آينده و #تاريخ، قضاوت خواهند كرد...
@asrejadidtv
---
*فعال صلح و مهرباني، كنشگر سواد رسانه اي
🔺یادداشتی با مخاطب محوری عوامل عصرجدید
🌹❤️🌹
#بنیاد_توسعه_صلح_و_مهربانی
#مهربانی_های_کوچک
#کرونا
#عصر_جدید
#احسان_علیخانی
#جان_جهان
#کرونای_جام_جهان_بین
#هشدار
#تأکید_بر_صلح_سازها
@sopskf
عصر جديد" به لطف هوشمندي "احسان" عليخاني" و سوژه انتخابي اش، همچو #پايتخت، سريال وار، وارد زندگي شهروندان ايراني شد و اينك كه در ايام كرونازده قرنطينه خانوادگي به سر مي بريم،بيش از پيش، چشم به جام شيشه اي تلويزيون سپرده ايم و هر كنش هوشمندانه سلبريتي هاي اين جام جهان نما، دل مان را مي ربايد و به ويژه اگر با #هوشمندي و مهارت #سواد_رسانه اي و #ترازوي_تشخيص سره از ناسره، در اين دنياي مجازي شده زيست دوم، سر نكنيم، بيشتر و بيشتر، دلبسته و وابسته و مدهوش و شيداي شخصيت آفريني هايش مي شويم!
نگارنده كه خود از فارغ التحصيلان مدرسه #سواد_رسانه اي است و #الفباي آن را در كارگروه تحت دبيري اش در انجمن سواد رسانه اي ايران تا كسب افتخاري رتبه برتر سال ٩٧، نصيب برده است اما سال ها راه دارد تا توان توزين اثر امواج رسانه، فهم عميق پيام آن و كاركرد فنون حمله به ذهن مخاطب و در نهايت انتخاب و اولويت بندي قسم هاي آن را داشته باشد!
حال اگر همين موارد را در سطح اوليه اش هم از بينندگان صفحات جادويي ضمن هژموني شبكه هاي برلاين و آنلاين، انتظار داشته باشيم، شايد بي انصافي يا اجحاف باشد!
نگارنده چاره كار را در تعهد تهيه كنندگان و كارگردانان و البته ناظران خروجي هاي اين صفحات مي بيند كه همت كنند و #كرونا را تلنگري بينند تا همه آنچه در ولع خود احساس مي كنند، به خورد مخاطبان ندهند و انصاف به خرج دهند..
عوامل عصر جديد را به لطف حضور همسفر و هموندم در تركيب داوري و هوشمندي #احسان، دوست دارم اما اين مانع آن نمي شود تا جمع آنان را نيز هشداري ندهيم كه:
#فرصت را مغتنم شمارند و بر #صلح_سازها، بيشتر همت گمارند و اين موهبت معجزه گون عصر را به گاه دريابند و آني نكنند كه ديگران كردند و از آني غافل نمانند كه ديگران، غفلت كردند...
•حتم دارم،هوش #عليخاني، منظور نظر يك شهروند دغدغه مند از ديار ميعادگاه صلح جهاني را خواهد قاپيد ولي چه در عمل آيد، آينده و #تاريخ، قضاوت خواهند كرد...
@asrejadidtv
---
*فعال صلح و مهرباني، كنشگر سواد رسانه اي
🔺یادداشتی با مخاطب محوری عوامل عصرجدید
🌹❤️🌹
#بنیاد_توسعه_صلح_و_مهربانی
#مهربانی_های_کوچک
#کرونا
#عصر_جدید
#احسان_علیخانی
#جان_جهان
#کرونای_جام_جهان_بین
#هشدار
#تأکید_بر_صلح_سازها
@sopskf
Forwarded from حسن نمك‌دوست تهرانی
بیایید روزنامه‌نگار و روزنامه باشیم *
حسن نمک‌دوست تهرانی
جهان در این روزهای کرونایی حتی اگر برای همه بی‌تغییر مانده باشد برای روزنامه‌های چاپی و روزنامه‌نگاران‌شان در ایران به قطع و یقین تغییر کرده است.
روزنامه‌نگاری، بنابر آرمان‌های تاریخی خود، حرفه جست‌وجوی حقیقت است. نه آنکه حقیقت نزد روزنامه‌نگاران است یا آنها روایت‌گران آن. بلکه در این معنا که حرفه‌ای‌های این عرصه می‌کوشند با روایت تا حد ممکن دقیق، منصفانه، متوازن و بی‌طرفانه واقعیت، کمک‌حال جامعه برای نزدیک شدن به حقیقت باشند؛ فرایندی بسیار پیچیده و دشوار و سراسر چالش.
پیمودن این فرایند، نیاز به شهامت جامعه برای مواجه شدن با تلخی‌های حقیقت دارد. این بار اما «خیاط، خود به کوزه افتاده است» و پرسش مهم این است: آیا روزنامه‌های کاغذی و ما روزنامه‌نگارها جرأت روبه‌روشدن با واقعیت تلخی را داریم که در برابرمان قد علم کرده است؟ این واقعیت که شمار قابل ملاحظه‌ای از مردم، مقامات و حتی همکاران‌مان در رسانه‌های دیگر، بود و نبود مطبوعات کاغذی را علی‌السویه می‌دانند و بر این اعتقادند انتشار یا عدم انتشار روزنامه دیگر اهمیت و تفاوتی معنادار برای جامعه ندارد.
در موقعیت کنونی، تکرار بحث‌های نظری، برشمردن مزیت‌های کلی مطبوعات چاپی و یادآوری‌های تاریخی و احساسی کمکی به حل مسأله اصلی نمی‌کند. استدلال‌های کلی بی‌زمان و لامکان از جمله اینکه مطبوعات می‌توانند در فضای پرغوغای امروز جامعه و سیل عظیم و بی‌پایان خبرها و شایعات و دروغ‌ها، اطلاعات و شبه‌اطلاعات و ضد اطلاعات، منبع موثق باشند، عمیق‌تر و همه‌جانبه‌تر از فضای مجازی و شبکه‌ای به توضیح و تحلیل رویدادها بپردازند، هدف‌مند و اندیشه شده رفتار کنند و ... همان‌قدر به در بسته می‌خورند که یادآوری نقش مطبوعات در بزنگاه‌های تاریخی و گفتن از نوستالژی ورق زدن روزنامه‌ها و عطر خوش کاغذ. حقیقت، دیگر برای این استدلال‌های کلی، «تره هم خرد نمی‌کند».
راه‌حل چیست؟ به نظرم اینکه از بیان و تکیه بر کلیات دست برداریم و در عمل و در واقعیت ما روزنامه‌نگارها بکوشیم هویت روزنامه را به روزنامه‌مان – چه کاغذی و چه دیجیتال و آنلاین و چندرسانه‌ای – بازگردانیم. تلاش برای نزدیک شدن و نزدیک کردن جامعه به حقیقت، ذات و ماهیت روزنامه و روزنامه‌نگاری است. اکنون هم راه نجاتی جز این نیست. مخاطب امروز، دیگر و بیش از هر زمان انتظار دارد در جریان خبر درست قرار بگیرد، در مصاحبه پرسش‌های خود را ببیند و پاسخ پرسش‌های خود را بیابد، می‌خواهد گزارش‌ها زندگی او و جریان‌های جامعه را عمیق و صادقانه روایت کنند، نیاز دارد مقاله‌ها دقیق و متنی بر اطلاعات و روشنگر باشند. مخاطب به جای بیان کلیات، نیاز دارد که پاسخ مسائل روزانه خود را در روزنامه‌ها ببیند و به آنچه می‌بیند اعتماد کند. خلاصه و سرجمع، روزنامه‌ها و روزنامه‌نگاران به دور از واهمه از حقوق او و ملت در برابر کژی‌ها و ناراستی‌ها حمایت کنند. سال‌هاست که از انجام این وظیفه بازمانده‌ایم. ۱۸۰ سالی می‌شود که جز دوره‌های کوتاه چنین نبوده‌ایم. آنچه اکنون درو می‌کنیم محصول همین بازماندن‌ها و نبودن‌هاست.
صد البته می‌توان و کار بسیار درستی است که نقش عمده و مخرب حکومت و حکومت‌ها را در بروز نابسامانی‌های امروز تمام رسانه‌ها، اعم از چاپی و آنلاین و دیداری و شنیداری، توضیح داد، بر آن تأکید و به آن اتتقاد کرد. اما بیایید دست‌کم این بار چنین نکنیم. بیایید در مقام روزنامه‌نگار و در مقام یک روزنامه چاپی درباره آنچه خود باید باشیم تا بود و نبودمان برای مخاطبان و جامعه بی‌اهمیت و علی‌السویه نباشد اندیشه کنیم. بیایید روزنامه‌نگار و روزنامه باشیم.
* این مقاله در روزنامه همشهری، ۲۳ فروردین ۱۳۹۹، صفحه اول منتشر شده است.
نخستین روزی که نسخه چاپی روزنامه‌ها در سال جدید انتشار یافت.
حسن نمک‌دوست تهرانی
جهان در این روزهای کرونایی حتی اگر برای همه بی‌تغییر مانده باشد برای روزنامه‌های چاپی و روزنامه‌نگاران‌شان در ایران به قطع و یقین تغییر کرده است.
روزنامه‌نگاری، بنابر آرمان‌های تاریخی خود، حرفه جست‌وجوی حقیقت است. نه آنکه حقیقت نزد روزنامه‌نگاران است یا آنها روایت‌گران آن. بلکه در این معنا که حرفه‌ای‌های این عرصه می‌کوشند با روایت تا حد ممکن دقیق، منصفانه، متوازن و بی‌طرفانه واقعیت، کمک‌حال جامعه برای نزدیک شدن به حقیقت باشند؛ فرایندی بسیار پیچیده و دشوار و سراسر چالش.
پیمودن این فرایند، نیاز به شهامت جامعه برای مواجه شدن با تلخی‌های حقیقت دارد. این بار اما «خیاط، خود به کوزه افتاده است» و پرسش مهم این است: آیا روزنامه‌های کاغذی و ما روزنامه‌نگارها جرأت روبه‌روشدن با واقعیت تلخی را داریم که در برابرمان قد علم کرده است؟ این واقعیت که شمار قابل ملاحظه‌ای از مردم، مقامات و حتی همکاران‌مان در رسانه‌های دیگر، بود و نبود مطبوعات کاغذی را علی‌السویه می‌دانند و بر این اعتقادند انتشار یا عدم انتشار روزنامه دیگر اهمیت و تفاوتی معنادار برای جامعه ندارد.
در موقعیت کنونی، تکرار بحث‌های نظری، برشمردن مزیت‌های کلی مطبوعات چاپی و یادآوری‌های تاریخی و احساسی کمکی به حل مسأله اصلی نمی‌کند. استدلال‌های کلی بی‌زمان و لامکان از جمله اینکه مطبوعات می‌توانند در فضای پرغوغای امروز جامعه و سیل عظیم و بی‌پایان خبرها و شایعات و دروغ‌ها، اطلاعات و شبه‌اطلاعات و ضد اطلاعات، منبع موثق باشند، عمیق‌تر و همه‌جانبه‌تر از فضای مجازی و شبکه‌ای به توضیح و تحلیل رویدادها بپردازند، هدف‌مند و اندیشه شده رفتار کنند و ... همان‌قدر به در بسته می‌خورند که یادآوری نقش مطبوعات در بزنگاه‌های تاریخی و گفتن از نوستالژی ورق زدن روزنامه‌ها و عطر خوش کاغذ. حقیقت، دیگر برای این استدلال‌های کلی، «تره هم خرد نمی‌کند».
راه‌حل چیست؟ به نظرم اینکه از بیان و تکیه بر کلیات دست برداریم و در عمل و در واقعیت ما روزنامه‌نگارها بکوشیم هویت روزنامه را به روزنامه‌مان – چه کاغذی و چه دیجیتال و آنلاین و چندرسانه‌ای – بازگردانیم. تلاش برای نزدیک شدن و نزدیک کردن جامعه به حقیقت، ذات و ماهیت روزنامه و روزنامه‌نگاری است. اکنون هم راه نجاتی جز این نیست. مخاطب امروز، دیگر و بیش از هر زمان انتظار دارد در جریان خبر درست قرار بگیرد، در مصاحبه پرسش‌های خود را ببیند و پاسخ پرسش‌های خود را بیابد، می‌خواهد گزارش‌ها زندگی او و جریان‌های جامعه را عمیق و صادقانه روایت کنند، نیاز دارد مقاله‌ها دقیق و متنی بر اطلاعات و روشنگر باشند. مخاطب به جای بیان کلیات، نیاز دارد که پاسخ مسائل روزانه خود را در روزنامه‌ها ببیند و به آنچه می‌بیند اعتماد کند. خلاصه و سرجمع، روزنامه‌ها و روزنامه‌نگاران به دور از واهمه از حقوق او و ملت در برابر کژی‌ها و ناراستی‌ها حمایت کنند. سال‌هاست که از انجام این وظیفه بازمانده‌ایم. ۱۸۰ سالی می‌شود که جز دوره‌های کوتاه چنین نبوده‌ایم. آنچه اکنون درو می‌کنیم محصول همین بازماندن‌ها و نبودن‌هاست.
صد البته می‌توان و کار بسیار درستی است که نقش عمده و مخرب حکومت و حکومت‌ها را در بروز نابسامانی‌های امروز تمام رسانه‌ها، اعم از چاپی و آنلاین و دیداری و شنیداری، توضیح داد، بر آن تأکید و به آن اتتقاد کرد. اما بیایید دست‌کم این بار چنین نکنیم. بیایید در مقام روزنامه‌نگار و در مقام یک روزنامه چاپی درباره آنچه خود باید باشیم تا بود و نبودمان برای مخاطبان و جامعه بی‌اهمیت و علی‌السویه نباشد اندیشه کنیم. بیایید روزنامه‌نگار و روزنامه باشیم.
* این مقاله در روزنامه همشهری، ۲۳ فروردین ۱۳۹۹، صفحه اول منتشر شده است.
نخستین روزی که نسخه چاپی روزنامه‌ها در سال جدید انتشار یافت.
Forwarded from Abbas Taghizadeh
خبرنگاران و پروتکل های کرونایی
عباس تقی زاده
رسانه ها نقش مهمی در انتشار اخبار بیماری کووید- ۱۹ و ارتقا آگاهی و دانش جامعه در زمینه پیشگیری و مقابله با کرونا ویروس داشتند و همچنان بسیاری از رسانه ها و خبرنگاران در پوشش اخبار کرونا فعال هستند.
با انتشار مطبوعات، فعالیت خبرنگاران بیشتر می شود و لزوم تدوین و رعایت پروتکلهای بهداشتی مرتبط با کرونا ویروس برای اهالی رسانه نیز ضروری است.
در روزهای گذشته در برخی تصاویر منتشر شده از مصاحبه ها، پروتکل بهداشتی و بویژه فاصله فیزیکی چندان رعایت نشده بود.
برای مثال بسان دوران پیشا کرونا، مسئولین و همراهان شانه به شانه کنار هم ایستاده و خبرنگار در حال مصاحبه، اتفاقا با موضوع کرونا ویروس است و چه بسا دیگران را به رعایت دستورات پزشکی توصیه و اقدامات را ارائه می کنند.
این نوع مصاحبه ها معمولا از بخش های خبری شبکه های تلویزیونی پخش می شود در حالیکه در برخی مواقع، اصول اولیه فاصله گذاری فیزیکی از سوی مصاحبه شونده و اطرافیان رعایت نشده است.
چنین تصاویری می تواند اثربخشی طرح های پیشگیرانه و اعتماد بیننده نسبت به محتوای مصاحبه را کم کند.
این مسئله در افتتاح طرحها و چیدن روبان ها نیز دیده می شود و همچنان در این روزها افرادِ پشت روبان، متراکم می ایستند و این رویه برای خبرنگاران، عکاسان و همه افراد حاضر در محل خطرساز است.
در روزهای شیوع کرونا بهتر است اگر برگزاری چنین مراسمی ضرورت دارد با رعایت اصول بهداشتی و حذف بخش های اینچنینی یا از طریق ویدیوکنفرانس انجام شود یا به تعویق بیفتد.
در اتاقهای خبر و تحریریه، استودیوهای رادیویی و تلویزیونی نیز رعایت پروتکلها الزامی است.
گاهی عکاسها و خبرنگاران برای گزارش گوشه ای از اقدامات و تلاش فراوان حافظان سلامت به محیط های بیمارستانی می روند در چنین شرایطی نیز نیاز است روز نامه نگاران توصیه ها را رعایت کنند تا هم خود را تا جای ممکن از دسترس ویروس برهانند و هم برای همکاران و خانواده و دیگران ناقل نباشند.
ضدعفونی و گندزدایی وسایل همراه پس از خروج از محیط های پرخطر و برگشت به محل کار و خانه نیز باید متناسب با حساسیت وسایل بویژه دوربین ها و ابزارهای دیجیتال انجام شود.
احتمالا تا کنون پروتکل اختصاصی کرونایی در خصوص مصاحبه ها و گزارش های خبری تدوین نشده است اما رعایت توصیه های پیشگیری و مقابله با کرونا ویروس از سوی خبرنگاران لازم و ضروری است.
مدیران هم منتظر ابلاغ دستورالعمل چگونگی ارتباطات رسانه ای در روزهای کرونایی از مقامات بالاتر نمانند و با خالی کردن بازدیدها و مکان مصاحبه از همراهان، سلامت خود و خبرنگاران را حفظ و به کاهش زنجیره انتقال کرونا ویروس کمک کنند.
امید می رود رعایت این اصول منجر به کاهش تعداد "آقادوربینی ها و خانم دوربینی ها" شود.
انجام مصاحبه ها تا حد ممکن به صورت تلفنی، در بستر رسانه های اجتماعی و نرم افزارهای موبایلی، ویدیوکنفرانس و موارد مشابه، رعایت فاصله فیزیکی مناسب و توصیه شده در جلسات حضوری، ضدعفونی مرتب ابزارها و وسایل خبرنگاری با رعایت ملاحظات فنی، استفاده از ماسک توسط خبرنگار و مصاحبه شونده با توجه به احتمال ناقل بودن افراد با ظاهر سالم در ارتباطات نزدیک، پوشش مناسب، ایمن و حفاظت شده در محیط های بیمارستانی با هماهنگی کامل تیم های پزشکی، برگزار نکردن تورهای خبری، استفاد از خودرو با حضور حداقل اعضای تیم های رسانه ای و توزیع افراد در چندین خودرو در مقایسه با قبل در سفرهای خبری ضروری، حذف افراد همراه و محافظ و... از محیط مصاحبه مدیران در کنار رعایت بهداشت فردی و پروتکلهای کلی و البته درک متقابل مدیران، خبرنگاران و تیم های رسانه ای از موقعیت و شرایط یکدیگر با اولویت سلامت طرفین پیشنهاد می گردد.
همچنین به حداقل رساندن تماس انسانی در چاپ و توزیع نسخه کاغذی مطبوعات، خرید و انتقال روزنامه به محل کار و منزل در حفاظ مناسب، مطالعه در محل ثابت و دور از فضای عمومی منزل، کنار گذاشتن نسخه کاغذی پس از مطالعه در مکان حفاظت شده با رعایت توصیه های بهداشتی می تواند نگرانی انتقال ویروس کرونا در خرید و مطالعه نسخه کاغذی مطبوعات را نیز تقلیل دهد.
عباس تقی زاده
رسانه ها نقش مهمی در انتشار اخبار بیماری کووید- ۱۹ و ارتقا آگاهی و دانش جامعه در زمینه پیشگیری و مقابله با کرونا ویروس داشتند و همچنان بسیاری از رسانه ها و خبرنگاران در پوشش اخبار کرونا فعال هستند.
با انتشار مطبوعات، فعالیت خبرنگاران بیشتر می شود و لزوم تدوین و رعایت پروتکلهای بهداشتی مرتبط با کرونا ویروس برای اهالی رسانه نیز ضروری است.
در روزهای گذشته در برخی تصاویر منتشر شده از مصاحبه ها، پروتکل بهداشتی و بویژه فاصله فیزیکی چندان رعایت نشده بود.
برای مثال بسان دوران پیشا کرونا، مسئولین و همراهان شانه به شانه کنار هم ایستاده و خبرنگار در حال مصاحبه، اتفاقا با موضوع کرونا ویروس است و چه بسا دیگران را به رعایت دستورات پزشکی توصیه و اقدامات را ارائه می کنند.
این نوع مصاحبه ها معمولا از بخش های خبری شبکه های تلویزیونی پخش می شود در حالیکه در برخی مواقع، اصول اولیه فاصله گذاری فیزیکی از سوی مصاحبه شونده و اطرافیان رعایت نشده است.
چنین تصاویری می تواند اثربخشی طرح های پیشگیرانه و اعتماد بیننده نسبت به محتوای مصاحبه را کم کند.
این مسئله در افتتاح طرحها و چیدن روبان ها نیز دیده می شود و همچنان در این روزها افرادِ پشت روبان، متراکم می ایستند و این رویه برای خبرنگاران، عکاسان و همه افراد حاضر در محل خطرساز است.
در روزهای شیوع کرونا بهتر است اگر برگزاری چنین مراسمی ضرورت دارد با رعایت اصول بهداشتی و حذف بخش های اینچنینی یا از طریق ویدیوکنفرانس انجام شود یا به تعویق بیفتد.
در اتاقهای خبر و تحریریه، استودیوهای رادیویی و تلویزیونی نیز رعایت پروتکلها الزامی است.
گاهی عکاسها و خبرنگاران برای گزارش گوشه ای از اقدامات و تلاش فراوان حافظان سلامت به محیط های بیمارستانی می روند در چنین شرایطی نیز نیاز است روز نامه نگاران توصیه ها را رعایت کنند تا هم خود را تا جای ممکن از دسترس ویروس برهانند و هم برای همکاران و خانواده و دیگران ناقل نباشند.
ضدعفونی و گندزدایی وسایل همراه پس از خروج از محیط های پرخطر و برگشت به محل کار و خانه نیز باید متناسب با حساسیت وسایل بویژه دوربین ها و ابزارهای دیجیتال انجام شود.
احتمالا تا کنون پروتکل اختصاصی کرونایی در خصوص مصاحبه ها و گزارش های خبری تدوین نشده است اما رعایت توصیه های پیشگیری و مقابله با کرونا ویروس از سوی خبرنگاران لازم و ضروری است.
مدیران هم منتظر ابلاغ دستورالعمل چگونگی ارتباطات رسانه ای در روزهای کرونایی از مقامات بالاتر نمانند و با خالی کردن بازدیدها و مکان مصاحبه از همراهان، سلامت خود و خبرنگاران را حفظ و به کاهش زنجیره انتقال کرونا ویروس کمک کنند.
امید می رود رعایت این اصول منجر به کاهش تعداد "آقادوربینی ها و خانم دوربینی ها" شود.
انجام مصاحبه ها تا حد ممکن به صورت تلفنی، در بستر رسانه های اجتماعی و نرم افزارهای موبایلی، ویدیوکنفرانس و موارد مشابه، رعایت فاصله فیزیکی مناسب و توصیه شده در جلسات حضوری، ضدعفونی مرتب ابزارها و وسایل خبرنگاری با رعایت ملاحظات فنی، استفاده از ماسک توسط خبرنگار و مصاحبه شونده با توجه به احتمال ناقل بودن افراد با ظاهر سالم در ارتباطات نزدیک، پوشش مناسب، ایمن و حفاظت شده در محیط های بیمارستانی با هماهنگی کامل تیم های پزشکی، برگزار نکردن تورهای خبری، استفاد از خودرو با حضور حداقل اعضای تیم های رسانه ای و توزیع افراد در چندین خودرو در مقایسه با قبل در سفرهای خبری ضروری، حذف افراد همراه و محافظ و... از محیط مصاحبه مدیران در کنار رعایت بهداشت فردی و پروتکلهای کلی و البته درک متقابل مدیران، خبرنگاران و تیم های رسانه ای از موقعیت و شرایط یکدیگر با اولویت سلامت طرفین پیشنهاد می گردد.
همچنین به حداقل رساندن تماس انسانی در چاپ و توزیع نسخه کاغذی مطبوعات، خرید و انتقال روزنامه به محل کار و منزل در حفاظ مناسب، مطالعه در محل ثابت و دور از فضای عمومی منزل، کنار گذاشتن نسخه کاغذی پس از مطالعه در مکان حفاظت شده با رعایت توصیه های بهداشتی می تواند نگرانی انتقال ویروس کرونا در خرید و مطالعه نسخه کاغذی مطبوعات را نیز تقلیل دهد.
Forwarded from درس رسانه (فردارسانه)
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
🔷 دکتر نسترن خواجه نوری، استاد علوم ارتباطات، درباره #روزنامه‌نگاری صلح با شما صحبت می کند.
🆔 @medialesson
🆔 @medialesson
Forwarded from ✒ "روزنامه‌نگاری جدید"
ضعف‌هاي بزرگ اجتماعي‌نويسي در رسانه های ايران
✍عیسی محمدی
روزنامه‌نگار
🔹روزي، روزگاري، سيامك رحماني، از روزنامه‌نگاران باسابقه ايراني، تعريف جالبي از سرويس اجتماعي همشهري جوان كرده بود. شايد اين نقل قول به سال 84 يا 85 برگردد. آن موقع نوشته بود كه سرويس اجتماعي اين مجله، چيزي شبيه ميليشياست. منظورش اين بود كه رفت و آمد به آن زياد است و مثل سرويس‌هاي ديگر، بنيان و بنيه ثابتي نداشت.
🔹متأسفانه اين حرف به طرز عجيبي درست است. سرويس‌هاي اجتماعي روزنامه‌ها و مجلات و خبرگزاري‌ها و سايت‌هاي خبري و ...، به طرز عجيبي پرتردد هستند. و باز هم به طرز عجيب‌تري، نيروهاي ثابتي در اين سرويس‌ها به چشم نمي‌خورند. ثابت، به معناي كار تخصصي. كار تخصصي هم، آن‌طور كه مرحوم حسين قندي مي‌نويسد، به اين معنا كه،
ـ كتاب يا كتاب‌هاي اثرگذاري در حوزه تخصصي خودش نگاشته باشد.
ـ در جريان آخرين كتاب‌ها و نگاته‌ها و تحقيقات حوزه خودش باشد.
ـ آخرين تحولات و نظرات مطرح شده توسط افراد اثرگذار حوزه خودش را بشناسد.
ـ جريان‌هاي مربوط به حوزه خودش را بشناسد.
ـ و ...
🔹اما مشكلات عمده سرويس‌هاي اجتماعي رسانه‌هاي ما از كجا ناشي مي‌شود؟ به عنوان كسي كه از ابتداي كار حرفه‌اي خود، غالباً در حوزه‌هاي اجتماعي درگير كار بوده است، مي‌توانم نكات زير را به عنوان مشكلات رايج اين بخش ليست كنم.
1. بزرگترين اشكال اين است كه سرويس‌هاي اجتماعي، نيروهاي ثابتي كه به واسطه كار دنباله‌دار در اين حوزه، تبديل به نيروهايي با تخصص بالا در حوزه‌هاي اجتماعي شوند، ندارند.
2. سرويس‌هاي اجتماعي بيش از حد جامعه‌شناس‌محور شده‌اند.
3. سرويس‌هاي اجتماعي كمترين توجه را به پايان‌نامه‌هاي دانشكده‌هاي اجتماعي و مرتبط و كتاب‌هاي نگاشته شده در اين حوزه و ... دارند. حتي به نشست‌هاي تخصصي حوزه‌هاي اجتماعي.
4. سرويس‌هاي اجتماعي غالباً به واسطه پربازخورد بودن، درگير سوژه‌هاي سياه مي‌شوند. البته سوژه‌هاي سياه، كه بيشتر در حوزه فقر و آسيب اجتماعي و حاشيه‌نشيني و جرائم و ... مطرح مي‌شوند، بخشي از كار اجتماعي ما هستند. ولي همه كار ما نيستند. ضمن اين‌كه مزيت نسبي يك سرويس اجتماعي، صرفاً نمي‌تواند در اين حوزه‌ها تبيين شود. بحث بعدي هم اثرگذاري رواني تخريب‌گرانه اين سوژه‌ها هم بر روزنامه‌نگاران و هم شهروندان است. به همين دليل است كه سوژه‌هاي سياه، بايد در يك هماهنگي كامل با سوژه‌هاي ديگر تبيين و تعريف شوند.
5. سرويس‌هاي اجتماعي آمارخوان‌هاي خوبي نيستند. عددخوان‌هاي خوبي نيستند. شايد هم عددفهم‌هاي خوبي نيستند. به همين دليل نمي‌توانند يا كمتر مي‌توانند براي عددها، كه بخش قابل توجهي از مباحث اجتماعي هستند، جذابيت عمومي ايجاد كنند.
6. سرويس‌هاي اجتماعي با آخرين نظريات اجتماعي و فرهنگي و ... آشنا نيستند. به همين دليل است كه تعميم، به عنوان يك فرض ابتدايي در حوزه كار اجتماعي، به شدت در اين حوزه ديده مي‌شود.
7. سرويس‌هاي اجتماعي، نگاهي ضعيف و دگرگون شده به گزارش‌هاي ميداني دارند. مثلاً نظر ده نفر را درباره يك قضيه جويا مي‌شوند و يك گزارش شكل مي‌گيرد. در حالي كه اين گزارش، نه مي‌تواند درست باشد، نه قابل استناد، نه ماندگار. طبيعي‌تر آن است كه از روش‌هاي پژوهش اجتماعي استفاده شود و نتايج، به زبان ساده و جذاب مطرح شود.
8. سرويس‌هاي اجتماعي بيشتر واكنش‌گر به سوژه‌ها و وقايع و پديده‌هاي اجتماعي هستند؛ تا اين‌كه خود توليدگر سوژه و تبيين كننده پديده‌ها و وقايع جديد اجتماعي باشند. اين كه بتوانيد توليدگر سوژه‌ها و تبيين كننده جديد پديده‌هاي خاص باشد، به نگرش و نگاه و تخصص شما باز مي‌گردد.
9. و در نهايت اين‌كه، سرويس‌هاي اجتماعي به واسطه عدم ثبات و رفت و آمدهاي زياد و خستگي گاه و بيگاه خود خبرنگاران و مسئولان اين بخش‌ها، صرفاً مصرف‌كننده اخبار و تحليل‌ها هستند. در حالي كه بايد به واسطه دانش و تجربه و تخصص انباشته شده به واسطه دوره كاري طولاني مدت، تبديل به مرجع خبري شوند؛ مرجعي كه مورد توجه سازمان‌ها و نهادهاي اجتماعي، جامعه‌شناسان و پژوهشگران اين حوزه باشند. نه اين‌كه مدام دنبال اين جامعه‌شناس و آن مسئول و ... باشند كه حالا چهار تا آمار درست بدهد يا ندهد.
حقيقت امر، سرويس‌هاي اجتماعي از نگاه من، دو حالت بيشتر ندارند:
ـ يا مي‌توانند مهمترين بخش يك رسانه شوند؛ چرا كه هر واقعه و خبر و اتفاق و رويدادي، يك پيوست و نگرش و تحليل جامعه‌شناسانه هم دارد.
ـ يا مي‌توانند صرفاً يك سرويس معمولي باشند؛ براي خالي نبودن عريضه.
متأسفانه جديتي كه در سرويس‌ها و حوزه‌هاي ديگر ديده مي‌شود، در اين سرويس‌ها كمتر ديده مي‌شود و همه مشكل، از همين عدم جديت است. و شايد، به همين دليل است كه اين حوزه‌ها در رسانه‌ها، نمي‌توانند اثربخش ظاهر شوند؛ جز در موارد انگشت‌شمار.
@NewJournalism روزنامه‌نگاری جدید
✍عیسی محمدی
روزنامه‌نگار
🔹روزي، روزگاري، سيامك رحماني، از روزنامه‌نگاران باسابقه ايراني، تعريف جالبي از سرويس اجتماعي همشهري جوان كرده بود. شايد اين نقل قول به سال 84 يا 85 برگردد. آن موقع نوشته بود كه سرويس اجتماعي اين مجله، چيزي شبيه ميليشياست. منظورش اين بود كه رفت و آمد به آن زياد است و مثل سرويس‌هاي ديگر، بنيان و بنيه ثابتي نداشت.
🔹متأسفانه اين حرف به طرز عجيبي درست است. سرويس‌هاي اجتماعي روزنامه‌ها و مجلات و خبرگزاري‌ها و سايت‌هاي خبري و ...، به طرز عجيبي پرتردد هستند. و باز هم به طرز عجيب‌تري، نيروهاي ثابتي در اين سرويس‌ها به چشم نمي‌خورند. ثابت، به معناي كار تخصصي. كار تخصصي هم، آن‌طور كه مرحوم حسين قندي مي‌نويسد، به اين معنا كه،
ـ كتاب يا كتاب‌هاي اثرگذاري در حوزه تخصصي خودش نگاشته باشد.
ـ در جريان آخرين كتاب‌ها و نگاته‌ها و تحقيقات حوزه خودش باشد.
ـ آخرين تحولات و نظرات مطرح شده توسط افراد اثرگذار حوزه خودش را بشناسد.
ـ جريان‌هاي مربوط به حوزه خودش را بشناسد.
ـ و ...
🔹اما مشكلات عمده سرويس‌هاي اجتماعي رسانه‌هاي ما از كجا ناشي مي‌شود؟ به عنوان كسي كه از ابتداي كار حرفه‌اي خود، غالباً در حوزه‌هاي اجتماعي درگير كار بوده است، مي‌توانم نكات زير را به عنوان مشكلات رايج اين بخش ليست كنم.
1. بزرگترين اشكال اين است كه سرويس‌هاي اجتماعي، نيروهاي ثابتي كه به واسطه كار دنباله‌دار در اين حوزه، تبديل به نيروهايي با تخصص بالا در حوزه‌هاي اجتماعي شوند، ندارند.
2. سرويس‌هاي اجتماعي بيش از حد جامعه‌شناس‌محور شده‌اند.
3. سرويس‌هاي اجتماعي كمترين توجه را به پايان‌نامه‌هاي دانشكده‌هاي اجتماعي و مرتبط و كتاب‌هاي نگاشته شده در اين حوزه و ... دارند. حتي به نشست‌هاي تخصصي حوزه‌هاي اجتماعي.
4. سرويس‌هاي اجتماعي غالباً به واسطه پربازخورد بودن، درگير سوژه‌هاي سياه مي‌شوند. البته سوژه‌هاي سياه، كه بيشتر در حوزه فقر و آسيب اجتماعي و حاشيه‌نشيني و جرائم و ... مطرح مي‌شوند، بخشي از كار اجتماعي ما هستند. ولي همه كار ما نيستند. ضمن اين‌كه مزيت نسبي يك سرويس اجتماعي، صرفاً نمي‌تواند در اين حوزه‌ها تبيين شود. بحث بعدي هم اثرگذاري رواني تخريب‌گرانه اين سوژه‌ها هم بر روزنامه‌نگاران و هم شهروندان است. به همين دليل است كه سوژه‌هاي سياه، بايد در يك هماهنگي كامل با سوژه‌هاي ديگر تبيين و تعريف شوند.
5. سرويس‌هاي اجتماعي آمارخوان‌هاي خوبي نيستند. عددخوان‌هاي خوبي نيستند. شايد هم عددفهم‌هاي خوبي نيستند. به همين دليل نمي‌توانند يا كمتر مي‌توانند براي عددها، كه بخش قابل توجهي از مباحث اجتماعي هستند، جذابيت عمومي ايجاد كنند.
6. سرويس‌هاي اجتماعي با آخرين نظريات اجتماعي و فرهنگي و ... آشنا نيستند. به همين دليل است كه تعميم، به عنوان يك فرض ابتدايي در حوزه كار اجتماعي، به شدت در اين حوزه ديده مي‌شود.
7. سرويس‌هاي اجتماعي، نگاهي ضعيف و دگرگون شده به گزارش‌هاي ميداني دارند. مثلاً نظر ده نفر را درباره يك قضيه جويا مي‌شوند و يك گزارش شكل مي‌گيرد. در حالي كه اين گزارش، نه مي‌تواند درست باشد، نه قابل استناد، نه ماندگار. طبيعي‌تر آن است كه از روش‌هاي پژوهش اجتماعي استفاده شود و نتايج، به زبان ساده و جذاب مطرح شود.
8. سرويس‌هاي اجتماعي بيشتر واكنش‌گر به سوژه‌ها و وقايع و پديده‌هاي اجتماعي هستند؛ تا اين‌كه خود توليدگر سوژه و تبيين كننده پديده‌ها و وقايع جديد اجتماعي باشند. اين كه بتوانيد توليدگر سوژه‌ها و تبيين كننده جديد پديده‌هاي خاص باشد، به نگرش و نگاه و تخصص شما باز مي‌گردد.
9. و در نهايت اين‌كه، سرويس‌هاي اجتماعي به واسطه عدم ثبات و رفت و آمدهاي زياد و خستگي گاه و بيگاه خود خبرنگاران و مسئولان اين بخش‌ها، صرفاً مصرف‌كننده اخبار و تحليل‌ها هستند. در حالي كه بايد به واسطه دانش و تجربه و تخصص انباشته شده به واسطه دوره كاري طولاني مدت، تبديل به مرجع خبري شوند؛ مرجعي كه مورد توجه سازمان‌ها و نهادهاي اجتماعي، جامعه‌شناسان و پژوهشگران اين حوزه باشند. نه اين‌كه مدام دنبال اين جامعه‌شناس و آن مسئول و ... باشند كه حالا چهار تا آمار درست بدهد يا ندهد.
حقيقت امر، سرويس‌هاي اجتماعي از نگاه من، دو حالت بيشتر ندارند:
ـ يا مي‌توانند مهمترين بخش يك رسانه شوند؛ چرا كه هر واقعه و خبر و اتفاق و رويدادي، يك پيوست و نگرش و تحليل جامعه‌شناسانه هم دارد.
ـ يا مي‌توانند صرفاً يك سرويس معمولي باشند؛ براي خالي نبودن عريضه.
متأسفانه جديتي كه در سرويس‌ها و حوزه‌هاي ديگر ديده مي‌شود، در اين سرويس‌ها كمتر ديده مي‌شود و همه مشكل، از همين عدم جديت است. و شايد، به همين دليل است كه اين حوزه‌ها در رسانه‌ها، نمي‌توانند اثربخش ظاهر شوند؛ جز در موارد انگشت‌شمار.
@NewJournalism روزنامه‌نگاری جدید
Forwarded from منشور فرهنگ صلح
💠شبکه سراسری فعالان فرهنگ صلح به مناسبت هفتم تیرماه سالگرد بزرگداشت قربانیان شیمیایی سردشت برگزار می نمایند
🔹تجربیات و چشم اندازهای صلح سازی در سردشت پساشيميايی
🔷سخنران: رئوف آذری
(مشاور آموزشی، پژوهشگر و کنشگر اجتماعی صلح و مهربانی)
⏱زمان: سه شنبه، دهم تیرماه 1399
⏲ساعت: ۱۹
🧭ارسال پیام به اسکایپ mahan7000
@peaceculture1
🔹تجربیات و چشم اندازهای صلح سازی در سردشت پساشيميايی
🔷سخنران: رئوف آذری
(مشاور آموزشی، پژوهشگر و کنشگر اجتماعی صلح و مهربانی)
⏱زمان: سه شنبه، دهم تیرماه 1399
⏲ساعت: ۱۹
🧭ارسال پیام به اسکایپ mahan7000
@peaceculture1
Forwarded from بلوطبانان پا به ركاب
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
☑️ تداوم آتش‌سوزی در جهنم بی‌امان زاگرس
بررسی آخرین وضعیت آتش‌سوزی در جنگل‌های زاگرس
🔸آتش‌سوزی در زاگرس روز گذشته جان سه تن از امدادگرانش را گرفت.
کسانی که #سر دادند تا زاگرس پا بر جا بماند.
به همین بهانه با #رئوف_آذری، یکی از فعالین محيط زیست سردشت و #بلوطبان_زاگرس، به گفت‌وگو نشستیم و او از همه موانع و مشکلاتی که با آن درگیرند،گفت..
🔸از ابزارهایی که در انبار منابع طبیعی خاک می‌خورند اما هیچکس از آن استفاده نکرده و هر آن چه هست از کمک‌های خیرین بوده تا بالگردهایی که به دلیل کهنگی و نابلدی #هدايتگر در اطفای حریق بلااستفاده مانده است.
▫️برای دیدن ویدیو با کیفیت بیشتر روی لینک زیر کلیک کنید.
https://b2n.ir/018689
با سپاس از مهربانو #نازنين_خودي🌹
نقل از:
@Farazdaily
----
#روزنامه_فراز
#بلوطبانان_پا_به_ركاب
#زاگرس
#سردشت_در_سوگ_پاوه
♻️🔥🚴♀️
@Oaktreeloverbiker
بررسی آخرین وضعیت آتش‌سوزی در جنگل‌های زاگرس
🔸آتش‌سوزی در زاگرس روز گذشته جان سه تن از امدادگرانش را گرفت.
کسانی که #سر دادند تا زاگرس پا بر جا بماند.
به همین بهانه با #رئوف_آذری، یکی از فعالین محيط زیست سردشت و #بلوطبان_زاگرس، به گفت‌وگو نشستیم و او از همه موانع و مشکلاتی که با آن درگیرند،گفت..
🔸از ابزارهایی که در انبار منابع طبیعی خاک می‌خورند اما هیچکس از آن استفاده نکرده و هر آن چه هست از کمک‌های خیرین بوده تا بالگردهایی که به دلیل کهنگی و نابلدی #هدايتگر در اطفای حریق بلااستفاده مانده است.
▫️برای دیدن ویدیو با کیفیت بیشتر روی لینک زیر کلیک کنید.
https://b2n.ir/018689
با سپاس از مهربانو #نازنين_خودي🌹
نقل از:
@Farazdaily
----
#روزنامه_فراز
#بلوطبانان_پا_به_ركاب
#زاگرس
#سردشت_در_سوگ_پاوه
♻️🔥🚴♀️
@Oaktreeloverbiker