پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله، فرزند دو ذبیح
🔹رسول گرامی اسلام صلی‌الله‌علیه‌وآله می‌فرمایند: «أَنَا اِبْنُ اَلذَّبِيحَيْنِ، من پسر دو ذبیح هستم.»(مجلسی، بحار الانوار، ج۱۲، ص۱۳۲) منظورش حضرت اسماعیل و عبدالله علیهماالسلام (پدرش) است. چون عبدالمطلب نذر کرده بود که اگر خدا ده پسر به او بدهد، یکی را قربانی کند. یعنی چه؟ آیا اصلاً این نذر درست است؟
🔸علی‌بن‌حسن‌بن‌علی‌بن‌فضال از پدرش نقل می‌کند: «از حضرت رضا علیه‌السلام دربارۀ معنای کلام رسول خدا پرسیدم. ایشان فرمود یعنی اسماعیل‌بن‌ابراهیم و عبدالله‌بن‌عبدالمطلب.»(عروسی حویزی، تفسیر نورالثقلین، ج۴، ص۴۱۹)
🔹در جای دیگر می‌فرماید: «عبدالمطلب پنج سنت داشت که خداوند عزوجل آن پنج سنت را در اسلام نیز جاری ساخت.» ظاهراً نذر درستی بود که در اسلام مانده است؛ خدا برای کسی پارتی‌بازی نمی‌کند. این نشان می‌دهد که حضرت عبدالمطلب، حنیف نگه داشته شده و بقیه مشرک بودند.
🔸«او همسران پدران را بر پسران حرام کرده بود. و دیۀ قتل را یکصد شتر قرار داد و هفت دور بر گِرد کعبه طواف می‌نمودند و چون گنجی می‌یافتند یک‌پنجم آن را خارج می‌کردند و چون زمزم را حفر کرد آن را سقایه‌الحاج نامید. اگر عبدالمطلب این‌چنین حجت نبود و تصمیم برای سَربریدن پسرش عبدالله همچون تصمیم ابراهیم علیه‌السلام برای سَربریدن پسرش نبود، بدون شک پیامبر اینجا نمی‌فرمود من پسر دو قربانی هستم.» یعنی کارش را تأیید نمی‌کرد.
🔹آنجا هم دختر عبدالمطلب گفت که به‌جای این کار بیا و ده شتر فدیه بده. این کار ده مرتبه تکرار شد، تا بار یازدهم نجات پیدا کرد. بعد‌از آن دیگر فدیۀ جان یک آدم، صد شتر شد. «خداوند اجازه نداد آن دو قربانی شوند و این‌گونه سنت قتل فرزند در میان مردم جاری نشود. اگر چنین نمی‌شد بر مردم واجب می‌گشت هر‌ساله در عید قربان با قتل فرزندانشان به خدا نزدیکی جویند.»(مجلسی، بحار الانوار، ج۷۴، ص۴۶)
🔸کاری که چه کسی می‌کرد؟ یهود. که نخست‌زادگان را قربانی می‌کردند؛ بچۀ کوچک را برای خدای مولِک در آتش می‌انداختند؛ یعنی در واقع بت‌پرست شدند.
برگرفته از سخنرانی استاد رائفی‌پور با موضوع:
✅ شرح زیارت اربعین- جلسۀ ششم
📅 ۶ آبان ۹۷
📍موکب مع امامٍ منصور
#پیامبر
#حضرت_اسماعیل
#حضرت_عبدالله
#اسلام
#یهودیت
#ادیان_و_فرق
#متن_کوتاه
📥 لینک دانلود سخنرانی
📚 واحد نگارش مؤسسه مصاف (نویسا)
☑️ @Masaf_Nevis
🔹رسول گرامی اسلام صلی‌الله‌علیه‌وآله می‌فرمایند: «أَنَا اِبْنُ اَلذَّبِيحَيْنِ، من پسر دو ذبیح هستم.»(مجلسی، بحار الانوار، ج۱۲، ص۱۳۲) منظورش حضرت اسماعیل و عبدالله علیهماالسلام (پدرش) است. چون عبدالمطلب نذر کرده بود که اگر خدا ده پسر به او بدهد، یکی را قربانی کند. یعنی چه؟ آیا اصلاً این نذر درست است؟
🔸علی‌بن‌حسن‌بن‌علی‌بن‌فضال از پدرش نقل می‌کند: «از حضرت رضا علیه‌السلام دربارۀ معنای کلام رسول خدا پرسیدم. ایشان فرمود یعنی اسماعیل‌بن‌ابراهیم و عبدالله‌بن‌عبدالمطلب.»(عروسی حویزی، تفسیر نورالثقلین، ج۴، ص۴۱۹)
🔹در جای دیگر می‌فرماید: «عبدالمطلب پنج سنت داشت که خداوند عزوجل آن پنج سنت را در اسلام نیز جاری ساخت.» ظاهراً نذر درستی بود که در اسلام مانده است؛ خدا برای کسی پارتی‌بازی نمی‌کند. این نشان می‌دهد که حضرت عبدالمطلب، حنیف نگه داشته شده و بقیه مشرک بودند.
🔸«او همسران پدران را بر پسران حرام کرده بود. و دیۀ قتل را یکصد شتر قرار داد و هفت دور بر گِرد کعبه طواف می‌نمودند و چون گنجی می‌یافتند یک‌پنجم آن را خارج می‌کردند و چون زمزم را حفر کرد آن را سقایه‌الحاج نامید. اگر عبدالمطلب این‌چنین حجت نبود و تصمیم برای سَربریدن پسرش عبدالله همچون تصمیم ابراهیم علیه‌السلام برای سَربریدن پسرش نبود، بدون شک پیامبر اینجا نمی‌فرمود من پسر دو قربانی هستم.» یعنی کارش را تأیید نمی‌کرد.
🔹آنجا هم دختر عبدالمطلب گفت که به‌جای این کار بیا و ده شتر فدیه بده. این کار ده مرتبه تکرار شد، تا بار یازدهم نجات پیدا کرد. بعد‌از آن دیگر فدیۀ جان یک آدم، صد شتر شد. «خداوند اجازه نداد آن دو قربانی شوند و این‌گونه سنت قتل فرزند در میان مردم جاری نشود. اگر چنین نمی‌شد بر مردم واجب می‌گشت هر‌ساله در عید قربان با قتل فرزندانشان به خدا نزدیکی جویند.»(مجلسی، بحار الانوار، ج۷۴، ص۴۶)
🔸کاری که چه کسی می‌کرد؟ یهود. که نخست‌زادگان را قربانی می‌کردند؛ بچۀ کوچک را برای خدای مولِک در آتش می‌انداختند؛ یعنی در واقع بت‌پرست شدند.
برگرفته از سخنرانی استاد رائفی‌پور با موضوع:
✅ شرح زیارت اربعین- جلسۀ ششم
📅 ۶ آبان ۹۷
📍موکب مع امامٍ منصور
#پیامبر
#حضرت_اسماعیل
#حضرت_عبدالله
#اسلام
#یهودیت
#ادیان_و_فرق
#متن_کوتاه
📥 لینک دانلود سخنرانی
📚 واحد نگارش مؤسسه مصاف (نویسا)
☑️ @Masaf_Nevis