Forwarded from مؤسسه افق آینده پژوهی راهبردی (S Samiie)
#موسسه_افق_آینده_پژوهی_راهبردی
#سواد_آینده
#نیکلاس_لارسن
#موسسه_آینده_پژوهی_کپنهاگ
🖊سواد آینده چیست؟ "سواد" در ابتدا به توانایی خواندن و نوشتن گفته می شد اما امروزه این اصطلاح دامنه بسیار وسیع تری از شایستگی ها و دانش در زمینه های خاص مانند "سواد مالی" و "سواد دیجیتال" را در بر می گیرد. سواد آینده به معنای توانایی انسان در تصویرپردازی آینده است زیرا آینده را فقط می توان تصور کرد. سواد آینده به ما این امکان را می دهد تا از امیدها و ترس های خود آگاه شده و توانایی خود در تصویرسازی از آینده را بهبود بخشیم.
🖊تصویرپردازی انسان از آینده ریشه در
دوران باستان داشته و در مفاهیمی مانند الهیات، پیشگویی، هنر، شهر و فلسعه تجسم یافته است. هم اکنون مطالعات آینده بعنوان بخشی از برنامه ریزی و در نتیجه ی نیاز روزافزون انسان به کنترل فردا انجام می شود. در طول 70 سال گذشته، بیشترین تلاش ها برای تصویرسازی از آینده توسط سازمان ها و دولت ها با هدف شناسایی عدم قطعیت ها و پیچیدگی های آینده انجام شده است. به عبارت دیگر دولت ها به دنبال استفاده از ایده ها و تصاویر امروز برای استعمار فردا هستند. همانگونه که استعمار امروز محصول ایده ها و تصاویر دیروز است.
🖊هدف اصلی سواد آینده، توانمندسازی انسان ها در تصویرسازی از آینده با کمک روش هایی مانند سناریوپردازی و یا پویش محیطی است. طراحی و استفاده از این روش ها توسط متخصصانی انجام می شود که نامشان آینده پژوه است. نقش یک آینده پژوه، کمک به برنامه ریزی آینده و مواجهه با آن است که معمولا از طریق خلق آینده های ممکن، محتمل و مطلوب و مبتنی بر مفروضات گذشته و تصاویر امروز از آینده انجام میشود.
🖊فرهنگ ها، هنجارها و گفتمان های حاکم بر زندگی انسان ها باعث ایجاد سوگیری های اساسی و در نتیجه محدود شدن توانایی انسان در تصویرپردازی آینده می شود. این چارچوب های خشک و غیرمنعطف مانع از خلق تصاویر بدیع، خارج از پاردایم های موجود حاکم بر جهان می شود. استفاده از این هنجارها و گفتمان های حاکم باعث انتشار دوپامین در مغز می شود. در واقع این دوپامین، پاداشِ سیستم عصبی انسان برای عدم به چالش کشیدن مفروضات گذشته است. انتشار دوپامین در سیستم عصبی باعث می شود انسان یک احساس راحتی و آرامش موقت و کوتاه مدتی را تجربه نموده و به آن معتاد شود. این موضوع باعث می شود انسان ها چشمان خود را بر چالش های آینده بسته و از آن غفلت نمایند.
🖊یونسکو در سال 2012، با بررسی ویژگی های سواد آینده و نقش آن در درک چالش های آینده به توسعه این مفهوم پرداخت. هدف یونسکو از توسعه سواد آینده، توانمند سازی انسان ها در خلق تصاویری از رویاها و کابوس های خود مبتنی بر مفروضاتی درباره آینده است. یونسکو برنامه خود در زمینه سواد آینده را با همکاری بیش از 20 کشور جهان پیگیری نموده و اولین مجمع جهانی سواد آینده را در سال 2019 در پاریس برگزار کرد تا زمینه را برای کنفرانس سواد آینده در اواخر سال 2020 با حضور 193 کشور عضو سازمان ملل آماده نماید. در نشست پاریس مفهوم سواد آینده در حوزه های مختلفی مانند سواد آینده در تحصیلات تکمیلی، سواد آینده برای مهاجران، سواد آینده در سیاست گذاری و ... مورد بحث و بررسی قرار گرفت.
🖊متن کامل این مقاله را میتوانید از طریق آدرس زیر مطالعه نمایید؛
https://medium.com/copenhagen-institute-for-futures-studies/what-is-futures-literacy-and-why-is-it-important-a27f24b983d8
#سواد_آینده
#نیکلاس_لارسن
#موسسه_آینده_پژوهی_کپنهاگ
🖊سواد آینده چیست؟ "سواد" در ابتدا به توانایی خواندن و نوشتن گفته می شد اما امروزه این اصطلاح دامنه بسیار وسیع تری از شایستگی ها و دانش در زمینه های خاص مانند "سواد مالی" و "سواد دیجیتال" را در بر می گیرد. سواد آینده به معنای توانایی انسان در تصویرپردازی آینده است زیرا آینده را فقط می توان تصور کرد. سواد آینده به ما این امکان را می دهد تا از امیدها و ترس های خود آگاه شده و توانایی خود در تصویرسازی از آینده را بهبود بخشیم.
🖊تصویرپردازی انسان از آینده ریشه در
دوران باستان داشته و در مفاهیمی مانند الهیات، پیشگویی، هنر، شهر و فلسعه تجسم یافته است. هم اکنون مطالعات آینده بعنوان بخشی از برنامه ریزی و در نتیجه ی نیاز روزافزون انسان به کنترل فردا انجام می شود. در طول 70 سال گذشته، بیشترین تلاش ها برای تصویرسازی از آینده توسط سازمان ها و دولت ها با هدف شناسایی عدم قطعیت ها و پیچیدگی های آینده انجام شده است. به عبارت دیگر دولت ها به دنبال استفاده از ایده ها و تصاویر امروز برای استعمار فردا هستند. همانگونه که استعمار امروز محصول ایده ها و تصاویر دیروز است.
🖊هدف اصلی سواد آینده، توانمندسازی انسان ها در تصویرسازی از آینده با کمک روش هایی مانند سناریوپردازی و یا پویش محیطی است. طراحی و استفاده از این روش ها توسط متخصصانی انجام می شود که نامشان آینده پژوه است. نقش یک آینده پژوه، کمک به برنامه ریزی آینده و مواجهه با آن است که معمولا از طریق خلق آینده های ممکن، محتمل و مطلوب و مبتنی بر مفروضات گذشته و تصاویر امروز از آینده انجام میشود.
🖊فرهنگ ها، هنجارها و گفتمان های حاکم بر زندگی انسان ها باعث ایجاد سوگیری های اساسی و در نتیجه محدود شدن توانایی انسان در تصویرپردازی آینده می شود. این چارچوب های خشک و غیرمنعطف مانع از خلق تصاویر بدیع، خارج از پاردایم های موجود حاکم بر جهان می شود. استفاده از این هنجارها و گفتمان های حاکم باعث انتشار دوپامین در مغز می شود. در واقع این دوپامین، پاداشِ سیستم عصبی انسان برای عدم به چالش کشیدن مفروضات گذشته است. انتشار دوپامین در سیستم عصبی باعث می شود انسان یک احساس راحتی و آرامش موقت و کوتاه مدتی را تجربه نموده و به آن معتاد شود. این موضوع باعث می شود انسان ها چشمان خود را بر چالش های آینده بسته و از آن غفلت نمایند.
🖊یونسکو در سال 2012، با بررسی ویژگی های سواد آینده و نقش آن در درک چالش های آینده به توسعه این مفهوم پرداخت. هدف یونسکو از توسعه سواد آینده، توانمند سازی انسان ها در خلق تصاویری از رویاها و کابوس های خود مبتنی بر مفروضاتی درباره آینده است. یونسکو برنامه خود در زمینه سواد آینده را با همکاری بیش از 20 کشور جهان پیگیری نموده و اولین مجمع جهانی سواد آینده را در سال 2019 در پاریس برگزار کرد تا زمینه را برای کنفرانس سواد آینده در اواخر سال 2020 با حضور 193 کشور عضو سازمان ملل آماده نماید. در نشست پاریس مفهوم سواد آینده در حوزه های مختلفی مانند سواد آینده در تحصیلات تکمیلی، سواد آینده برای مهاجران، سواد آینده در سیاست گذاری و ... مورد بحث و بررسی قرار گرفت.
🖊متن کامل این مقاله را میتوانید از طریق آدرس زیر مطالعه نمایید؛
https://medium.com/copenhagen-institute-for-futures-studies/what-is-futures-literacy-and-why-is-it-important-a27f24b983d8
Medium
What Is ‘Futures Literacy’ and Why Is It Important?
On overcoming blind resistance to change and poverty of the imagination.