یه پروژه اوپن سورس به اسم AFFiNE شروع کردن که پتانسیل خوبی برای جایگزین شدن با Notion رو داره! دارن با سرعت توسعش می‌دن و کلی هم مردم استقبال کردن؛ Notion یه ابزار یادداشت‌برداری و مدیریت اطلاعاته که برای نوشتن، برنامه‌ریزی، ویکی شخصی و کار تیمی استفاده می‌شه.

https://github.com/toeverything/AFFiNE


@Linuxor

می‌خواین بدونین چه اطلاعاتی از یه وبسایت و سرورش قابل دسترس برای همس؟ این ابزار با اسکن کردن وبسایت بهتون با جزئیات اطلاعات یه سایت رو می‌گه :

web-check.xyz


@Linuxor

تحریک احساسات بجای فنی بودن :

گاهی اوقات ممکنه یه بازی که یه بچه 14 ساله اونو ساخته، درآمد فروشش از کل تیم استارتاپی شما که روی لبه آخرین تکنولوژی کار می‌کنید بیشتر باشه.


@Linuxor

500 سال بعد :

برنامه نویس ها ناخودآگاه تم دارک رو دوست دارن، چون اجداد ما می‌دونستن شبا نور باعث جذب باگ و حشرات می‌شه پس سعی می‌کردن که توی محیط تاریک کد بزنن.


@Linuxor

زبان گو یه زبان خودساختس، اول کامپایلرش رو با سی نوشتن بعد گفت من احتیاجی به کسی ندارم با خودش کامپایلر خودشو ساخت


@Linuxor

شاید براتون سوال باشه این همه الگوریتم sort داریم که هرکدوم مزایا و معایب خودشونو دارن، کدومشون بلخره نتیجه بهتری می‌ده و توی زبان های برنامه نویسی استفاده می‌شه ؟

الگوریتم Introsort رو زبان هایی مثل سی پی پی ، جاوا، سی شارپ، دات نت و گو و... دارن استفاده می‌کنن این الگوریتم از ترکیب Quick Sort و Heap Sort ساخته شده، الگوریتم Quick Sort خودش الگوریتم خوبیه ولی وقتی توش به حد عمق بازگشت می‌رسیم کار خراب می‌شه و کند می‌شه توی این مرحله چک می‌شه و الگوریتم عوض می‌شه و از Heap Sort برای ادامه کار استفاده می‌شه.

اینطوری هم خدارو داریم هم خرما چون هم برای داده های معمولی خوب کار می‌کنه و هم توی بدترین حالت Quick Sort الگوریتممون کند نمی‌شه.

@Linuxor

یه مشکلی که خیلیا توی گرفتن کلید API برای اکانت تلگرام بهش می‌خورن اینه که تلگرام یه ERROR می‌ده و به هر IP نمی‌ده،
دقت کنید اصلا لازم نیست برای هر اکانت API_HASH و API_ID بگیرین، برای ساخت اپلیکیشن اینارو می‌گیرن مثلا فرض کنید می‌خواین یه تلگرام جدید بسازین و روش کلی اکانت باشه، بنابرین شما که می‌خواین فقط یه اکانت رو منیج کنید اصلا نیازی به گرفتنش نیست می‌تونین از API مثلا تلگرام دسکتاپ با کلید زیر استفاده کنین :

API ID : 2040
API HASH : b18441a1ff607e10a989891a5462e627

من خودم چند ساله دارم از این استفاده می‌کنم.

@Linuxor

کرنل از 40 میلیون خط کد گذشت.

برای اینکه حجمش رو درک کنید اگه همین الان شروع کنید و بدون توقف و خوابیدن فقط توی هر خط بنویسید :

print("Hello World")

سه سال بعد تازه اندازه کرنل کد زدید، این حجم عظیم نتیجه‌ی مشارکت هزاران توسعه‌دهنده از سراسر جهانه که روی کرنل کار می‌کنن.


@Linuxor

فرض کنید طبقه اول هستین با آسانسور می‌خواین برین طبقه دهم، یهو یکی توی طبقه سوم می‌آد سوار می‌شه می‌خواد بره طبقه پنجم.

شما قاعدتا زود تر سوار شدین پس اول باید آسانسور درخواست شمارو رسیدگی کنه، اما آسانسور می‌آد کمترین زمان علاف شدن رو در نظر می‌گیره و اول به طبقه پنجم می‌ره بعد به درخواست شما رسیدگی می‌کنه.

به این می‌گن الگوریتم آسانسور که برای خوندن و نوشتن دیتا روی هارد دیسک ها برای اینکه پرفومنس بهتری داشته باشیم استفاده می‌شه.


@Linuxor

یکی از علت هایی که پروژه هامون شکست می‌خوره و اصلا اجرایی نمی‌شه اینه که بلد نیستم اونو به قسمت های کوچیک تر تقسیم کنیم، کسی که بتونه یه پروژه رو به قسمت های کوچیک بشکنه یعنی ناخودآگاه تسلط کافی روی چیزی که می‌خواد بسازه داره، تفاوت یه فرد حرفه ای با یه فرد تازه کار همینه دقیقا، فرد حرفه ای می‌تونه اونو به قسمت های کوچیک بشکنه، اما تازه کار نه... جالب اینجاست اون قسمت های کوچیک رو هم فرد حرفه ای می‌تونه انجام بده هم تازه کار ولی تازه کار اصلا به این مرحله نمی‌رسه.


@Linuxor

توضیح JWT بسیار ساده :

من یه آدم فراموش کارم هر پیامی که ارسال کنم فراموش می‌کنم که من اونو ارسال کردم یا نه، پس می‌آم اون پیام رو با کلید خودم رمزش می‌کنم و کنارش میفرستم مثلا اگه hello رو با کلیدی که من فقط دارمش رمز کنم مثلا می‌شه qwerty و این پیامو اینطوری به بقیه میفرستم :
hello.qwerty

بعدا هر موقع hello.qwerty رو ببینم مطمعن می‌شم که خودم نوشتمش چون hello رو دوباره با کلیدم رمز کنم به qwerty می‌رسم و بقیه چون کلید منو ندارن نمی‌تونن همچین پیامی تولید کنن.

حالا اگه من بیام بگم تو sepehr هستی و رمزش کنم و بشه sepehr.asdfgh تو همیشه می‌تونی بیای sepehr.asdfgh که یه توکن هست رو بدی بهم بگی من sepehr ام و منم می‌فهمم که واقعا راست می‌گی، و کس دیگه ای نمیتونه بگه من sepehr ام، این کاریه که JWT می‌کنه sepehr.asdfgh در واقع یه token هستش که توی مرورگر ذخیره می‌شه و با هر درخواست به سمت سرور ارسال می‌شه و سرور مطمعن می‌شه که واقعا خودتون هستین.


@Linuxor

وقتی npm install می‌زنی و می‌خوای فقط یه پکیج نصب کنی !


@Linuxor

راه جلوگیری از Brute Force به روش ساقی پارک :

اگه پسورد درست هم بود برای بار اول بگین اشتباهه، خود واقعیش باشه دوباره می‌زنه.


@Linuxor

اگه یکی بیاد و به یکی از یوزر های شما یه لینکی بده و بتونه به اکانتش دسترسی داشته باشه، مقصر شمایید ...

اگه یکی بتونه پسورد ساده یوزر های شمارو حدس بزنه و وارد اکانتش بشه بازم مقصر شمایید ...

اگه یوزرتون موقع حذف یه آیتم مهمش با یه کلیک اتفاقی بتونه اونو حذف کنه و ازش تاییدیه خواسته نشه بازم مقصر شمایید ...

اگه یوزرتون موقع پر کردن یه فرم طولانی بخواد بره یه چایی بخوره و برگرده ببینه هرچی وارد کرده پاک شده بازم مقصر شمایید ...


@Linuxor

این ابزاری که داره استفاده می‌کنه اسمش n8n هست در واقع بدون کد زدن و با Drag & Drop می‌تونین کلی از تسک هاتون رو خودکار کنین

برای مثال اینجا اومده جیمیل رو به هوش مصنوعی و هوش مصنوعی رو به ربات تلگرام وصل کرده

برای اینکه خودتون اجراش کنید کافیه با داکر یا npm بالا بیارینش و یه وب ui روی پورت 5678 بهتون می‌ده، آموزش نصب و مستندات کاملش اینجاست :

https://docs.n8n.io/hosting/installation


@Linuxor

یاشو ایرانی و از بچه های خوب و حرفه ای هک، یه باگ Full One-Click Account Takeover از توییتر زده که کافیه روی لینک کلیک کنید و اکانت توییترون می‌افته دست آقای هکر.

جالب اینجاست خیلی از هکر ها باگ هارو گزارش نمی‌دن و ازش بی سروصدا استفاده می‌کنن، پس مراقب باشیم که تهدید همیشه وجود داره و هیچ شرکتی چهارچشمی مراقب ما نیست.


@Linuxor

اونی که می‌گه هوش مصنوعی if-else عه همچین غلط هم نمیگه فقط یه خرده کلی می‌گه؛ دنیا هم از یه سری اتم ساخته شده دیگه ...


@Linuxor

من قوری چای هستم :

خطای 418 (I'm a Teapot) یه کد وضعیت HTTP هستش که در اصل به عنوان یک شوخی معرفی شد. این خطا به این معنیه که انتظارت زیاده از من سرور و من یه قوری چایم و قادر به دم کردن قهوه نیستم!

آیا این خطا واقعیه؟
در واقع، این خطا هیچ کاربرد عملی نداره و بیشتر به عنوان یک ایستر اگ (Easter Egg) توی دنیای وب شناخته می‌شه. هرچند، بعضی از سرورها و سرویس‌ها ممکنه برای مقاصد خاصی از این خطا استفاده کنن، مثلاً برای جلوگیری از درخواست‌های غیرمجاز یا تست‌های امنیتی.


@Linuxor

ببینید چه ساده یه صفحه لاگین NoSQL Injection می‌خوره و بدون داشتن پسورد می‌شه لاگین کرد.



@Linuxor

مدت ها قبل یه تیکه از کد خودم رو که تو چند تا حالت فرعی بد کار می‌کرد و ممکن بود باگ بخوره رو با کد جدید عوض کردم؛

بعد تازه داشتم دوباره ریفکتور می‌کردم گفتم این چه کد چرتیه و برش گردوندم به همون اولی که باگی بود در صورتی که کد خوبه همون بود !

همیشه وقتی کد تمیزی رو تغییر می‌دین بالاش کامنت کنید که فلان روش فلان باگو می‌ده برای همین این روش رو نوشتم، که بعدا دوباره کسی برش نگردونه به کد باگی چون تفکر اغلب برنامه نویس ها شبیه به همه، به این کار توی مهندسی نرم افزار می‌گن نگهداری Decision History که باعث می‌شه توی آینده اشتباهی رو مثل من دوباره تکرار نکنید.


@Linuxor