📌 گفتمان علوم اجتماعی، کرونا و اقناع افکار عمومی

✅ با حضور:
هادی خانیکی
عضو هیئت علمی دانشگاه علامه طباطبائی

رضا صابری
عضو هیئت علمی دانشگاه علامه طباطبائی

سیده زهرا اچاق
رئیس پژوهش‌کده مطالعات فرهنگی و اجتماعی

عبدالله بیچرانلو
عضو هیئت علمی گروه ارتباطات اجتماعی

اردشیر انتظاری
مدیر گروه جامعه‌شناسی

📆 ۲۳ آذر ۱۳۹۹
🕑 ۱۳ تا ۱۶

🔗 لینک ورود:
https://meeting.atu.ac.ir/ch/puop

با ما همراه باشید...

@mcs_atu

❇️ نشست پنجم از سلسله رویدادهای “یک استاد، یک تجربه “

👨‍🏫 استاد هادي خانيكي
ارتباط شناس، نويسنده و استاد تمام دانشگاه علامه طباطبايي

🗓️جمعه 28 آذر ماه 1399
⏰ساعت 22-20

لینک ثبت نام و ورود به وبینار
https://khwarizmi-foundation.com/ostad/

💠 بنیاد بین المللی توسعه علم و فناوری خوارزمی
وبسایت| اینستاگرام | تلگرام
🌐 https://khwarizmi-foundation.com

🆔 Instagram.com/Khwarizmi_Com

🆔 https://t.iss.one/khwarizmi_com

🔸شجریان؛ سرمایه نمادین و زبان معیار
✍🏻هادی خانیکی

✅جامعه ایرانی به جد و از صمیم دل سوگوار شجریان شد و به سخن آمد که این نوع زبان‌آوری گسترده عام و خاص ایرانیان از هنرمندان و ادیبان و روشنفکران و دانشگاهیان و دانشمندان تا علما و روحانیان و سیاستمداران و خانواده‌های شهیدان و کنشگران مدنی و اجتماعی و سیاسی در ایران و خارج از ایران خود یک موضوع مهم و قابل مطالعه است که چرا و چگونه کسی می‌تواند در این حد بر دل‌ها بنشیند و زبان‌ها را به تقدیر وادارد. قطعاً بروز چنین پدیده‌ای محصول نوعی همپیوندی و تعلق‌خاطر همگانی است که خود از زیست ویژه هنری، فرهنگی، اجتماعی و سیاسی شجریان برخاسته است.

✅شجریان می‌تواند از مصادیق ملموس تبدیل سرمایه فرهنگی به سرمایه نمادین در جامعه و زمانه ما باشد. او ویژگی‌ها، توانمندی‌ها و جایگاه ویژه و حتی منحصربه‌فردی در جهان هنر دارد که در تلازم و همنشینی با تأثیرات اجتماعی‌اش در چشم و دل اکثریت جامعه ایرانی به‌خوبی در چشم و دل جامعه ایرانی خانه کرده است.

✅وقتی سید محمد خاتمی گفت‌وگوی تمدن‌ها را مطرح کرد، توانست چیزی بر داشته‌های سیاسی کشور بیفزاید و همین می‌توانست به‌عنوان سرمایه نمادین مطرح شود که متأسفانه در رقابت‌های سیاسی و جناحی به آن توجه نشد.
به این اعتبار سرمایه‌های نمادین از پایه‌های مهم توسعه همه‌جانبه، ارتقاء سرمایه اجتماعی و تقویت همبستگی ملی در جامعه و جهان امروز هستند و می‌شود با کمک این‌ها اعتماد، مشارکت و همگرایی در میان شهروندان را بیشتر کرد و با بهره‌گیری از آن‌ها تاریخمندی، هویت‌داری و انسجام ملی را بهبود بخشید و حتی فرصت‌های جدید اقتصادی و اجتماعی و سیاسی به‌وجود آورد. در همسایگی ایران، برخی کشورها توانسته‌اند از یک کوه و بیابان و دریا برای خود سرمایه نمادین بسازند و برای بهبود اقتصاد و زندگی مادی خود هم خلق فرصت کنند. به نظر من شجریان به دلیل میراث فرهنگی و هنری و منزلت و سرمایه اجتماعی که دارد، یکی از شاخص‌ترین سرمایه‌های نمادین در ایران است.

✅البته شجریان را نباید فقط در ساحت هنر و فرهنگ و ادب دید، او را در سیاست و در کنار خواسته‌ها و دردهای عامه مردم هم باید دید. گویی صدای او در شادی، نشاط، غم و اندوه همواره با ما همراه است. در صدای او گاهی سوزناک‌ترین سروده‌ها طوری می‌آید که امید را به بار می‌آورد و گاه پیچیده‌ترین مضامین دینی و اخلاقی و عرفانی را به فهم عامه نزدیک می‌کند.

✅پویایی فرهنگ ایرانی، به اعتبار شخصیت‌هایی مثل شجریان در موقعیت‌های تاریخی و اجتماعی مختلف به گونه‌های خاصی بروز پیدا می‌کند. به این اعتبار است که من همچنان به قدرت نوزایی فرهنگ و تمدن ایرانی و اسلامی امیدوارم و مطمئن هستم که این قدرت فرهنگی به بن‌بست نرسیده و امکان بروز در صورت‌بندی‌های متفاوت دارد. به نظر من شجریان گرچه در این زمان یگانه بود، اما برای آینده باقی می‌ماند، همانطور که فردوسی و مولوی و سعدی و حافظ در تاریخ ماندند و بوی کهنگی نگرفتند.

منبع: چشم‌انداز ایران شماره 124
@cheshandaz_iran

https://bit.ly/3oTjENU

🍁به مناسبت چهلمین روز درگذشت استاد داود فیرحی
اندیشگاه سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران برگزار می کند:

▪️اندیشمند مرز کوش در میانه ی سنت و زمان

▪️زمان: دوشنبه اول دی ماه 1388،
نوبت صبح از ساعت 9.
نوبت عصر از ساعت 16.

▪️پخش زنده از:

➡ https://instagram.com/andishgah.nlai

▶ https://aparat.com/nlaiandishgah

🆔@feirahi

لزوم اقناع افکار عمومی با گفتمان اجتماعی

گزارش روزنامه ایران از وبینار «گفتمان علوم اجتماعی، کرونا و اقناع افکار عمومی» که روز یکشنبه ۲۳ آذرماه برگزار شد.

🆔 @HadiKhaniki

دکتر هادی خانیکی، استاد علوم ارتباطات و عضو هیأت علمی دانشگاه در این نشست گفت: دو ویژگی ویروس کرونا بر همگان روشن است، اولین نوپدید بودن آن و دیگری عالمگیر شدن این ویروس در مدتی کوتاه در کشورهای پیشرفته و سایر کشورها است، لازم است که مواجهه‌ای سریع، پرشتاب و پردامنه به‌خوبی مورد توجه قرار بگیرد. نه تنها جامعه ما بلکه کلیه نهادها در مدت کوتاهی با بحران کرونا که زیرساخت‌های فناورانه و متناسبی را می‌طلبید، مواجه شد؛ اگر بخواهیم به عقب برگردیم، می‌بینیم که وقتی جامعه ما با این ویروس نوظهور روبه‌رو شد، گفتمان‌های مسلطی را مورد نظر قرار داد و فضای غالب این بود که بحران کرونا یک مسأله بهداشتی و مربوط به سلامت است، در نتیجه خط مقدم برای مواجهه با آن منظر بهداشت و سلامت بود. انتظار این بود که اطلاع رسانی، آموزش، آمارها، پیشگیری و درمان در چارچوب این انگاره پرداخته شود. این مسأله هم نقاط قوت و هم نقاط ضعفی را در پی داشت. از نقاط قوت آن دیده شدن پیام‌های سلامت بود و از نقاط منفی آن هم گسترش انتقال‌های جعلی اخبار و فیک نیوز‌ها بود. اینجاست که بیشترین درگیری ذهنی از منظر سلامت به وجود آمد. به گفته این استاد دانشگاه، اگر به افکار عمومی و چگونگی اقناع آن فکر کنیم، انتظار داریم ببینیم که چگونه می‌توان افکار عمومی را درگیر کرد تا اعتماد مردم به آمارهای رسمی و قبول رعایت پروتکل‌ها افزایش پیدا کند. مهمترین تهدیدی که در این گفتمان وجود داشت، نوع باور به این مسأله بود که کرونا موقتی است و با گرم شدن هوا وضعیت بهتر می‌شود اما با ادامه روند بیماری متوجه شدیم که این اتفاق نیفتاد و خیز دوم شیوع کرونا را در اوایل تابستان داشتیم و غلبه مشکلات اقتصادی افزایش پیدا کرد، مفاهیم دورکاری، فروشگاه‌های اینترنتی، انجام خدمات بانکی و تلاش برای بالا بردن سرعت انطباق ارگان‌ها ناظر بر مسائل اقتصادی قرار گرفت و نظام اجرایی و حاکمیت دولت را هم در تردید در اعمال دستورالعمل‌های بهداشتی اعمال قرنطینه، برگزار شدن یا نشدن کنکور و مراسم مذهبی یا باز نشدن یا باز شدن مدارس قرار داد. در زمان پیک مرگ و میر و ابتلا، گفتمان اجتماعی فرهنگی نیز پررنگ شد و همین‌جاست که از منظر علوم اجتماعی، تعلیق حضور در حوزه‌های عمومی و تعلیق مناسبات و روابط اجتماعی اهمیت پیدا کردند.

دکتر خانیکی در ادامه افزود: آثار ناشی از تنهایی قرنطینه، آثار روانی و اجتماعی در جامعه بروز و ظهور پیدا کرده و بیشتر به چشم می‌خورد و دیگر مسأله فقط و فقط بالا بودن مرگ‌و‌میر و نبود دارو و کمبود تخت‌ها نیست، بلکه در کنار این مشکلات، معضلات روانی هم بروز پیدا کرده است. عادت زیسته ایرانیان که همبستگی در عیادت‌ها و سوگ‌ها بوده، باید به گونه دیگری نگریسته شود. در آخرین نظرسنجی‌ها جامعه آماری نشان داد، ۵۱ درصد مردم نگران وضعیت اقتصادی و ۴۹ درصد نگران ابتلا به کرونا بودند. این آمارگیری هم در شمال شهر و هم در جنوب شهر یکنواخت بود، اما جنسیت در آن تأثیر‌گذار شده یعنی مردان نگران‌تر هستند تا زنان. بر اساس تحقیقی که در شهر تهران انجام شده ۴۹.۳ درصد ترخیص شده‌ها علائم و مشکلات روانی دارند و متوجه می‌شویم بار روانی اجتماعی و فرهنگی ناشی از کرونا در جامعه وجود دارد. تغییر مراودات اجتماعی از شکل جمعی به شکل مجازی باید بیشتر مورد توجه قرار بگیرد و نمی‌توانیم به پارادایم قبلی رسانه‌ای متکی باشیم و باید مجازی شدن ارتباطات و استفاده از ظرفیت‌های مجازی هم با تهدیدها و هم با فرصت‌ها مورد توجه قرار بگیرد. تکیه ما پیشتر از این فناوری‌ها برای برقراری ارتباطات مجازی بوده و بیشتر انتظارمان از بحث نرم‌افزار‌ها بوده و به بخش‌های انسانی روابط کمتر توجه شده است، این در حالی است که باید به اقناع مردم در چنین روابطی نیز توجه داشته باشیم، افکار عمومی امروز مواجه با خطری بنیادی است و ادراک عمومی و مشترک از خطر ضعیف است. باید کاری کنیم که مشارکت همگانی افزایش یافته و میزان نارضایتی‌ها کاهش پیدا کند. برجسته شدن عنصر ارتباطات، توجه به الزام اجتماعی، استفاده از ظرفیت‌های جدید ارتباطی و اینکه باید از فضای مجازی به عنوان یک فرصت استفاده کنیم و در عین حال هم به مخاطرات جدید توجه داشته باشیم و از اتاق‌های پژواک بیرون بیاییم، از جمله مسائلی هستند که باید در گفتمان‌ها گنجانده شوند، در نهایت هم برای رهایی از مشکلات امروز، باید نهادهای مدنی و نظایر آن به قانع‌کردن افکار عمومی کمک کنند.

🔹 ترک عادت موجب صحت!

✍️ یادداشت هادی خانیکی در روزنامه ایران یکشنبه ۳۰ آذر

به اعتبار فهم زیبای اسطوره‌ای که از گردش ایام و رویارویی با بلندترین شب سال داشته‌ایم، همواره جشن «رویش» و میلاد را به مصالحه زمانی برای همنشینی و شادمانی برگزیده‌ایم و خوشترین لحظه‌های زندگی را برای خود و آشنایان سامان داده‌ایم. این آیین نیکو، دور و نزدیک، دارا و ندار، پیر و جوان و سنتی و متجدد نشناخته و نمی‌شناسد و درهمه سالیان قرون، گرما و نشاط را بر سرما و پژمردگی چیره کرده است.


اکنون به زمانه‌ای دیگر پا نهاده‌ایم، روزگاری متفاوت با همه آن روزها و سال‌ها آغاز شده است. ویروسی کوچک و نوظهور همه سنت‌ها، آداب و شیوه‌های زندگی را در معرض تهدید و تغییر قرار داده است. به‌گفته ماتیاس هورکس آینده پژوه آلمانی «در دوران کرونا جهانی که خیال می‌کردیم آن را می‌شناسیم فرو ریخته و جهانی دیگر در حال زایش است.» هاله‌های مه آلودی بر همه ابعاد زندگی فردی و اجتماعی نشسته است وگویی ویروس کرونا همه آنچه را که برای ما عادی و پذیرفتنی بود به پرسش‌هایی جدی تبدیل کرده است.


سخن آلبرکامو در اثر ماندگارش «طاعون» امروز خواندنی است که «زندگی مردم قبل از شروع طاعون به‌شکل وحشتناکی آرام و معمولی بود، هیچ کس حواسش به زندگی نبود تا اینکه طاعون همه را بیدار کرد.» واقعیت همین است کرونا موجب شده که در داشته‌ها، دانسته‌ها و زیسته‌های خویش تأمل کنیم و تغییر عادت‌های فردی و اجتماعی را در صدر نگرش‌ها و رفتارهای انسانی و اجتماعی قرار دهیم. اکنون زمان انتخاب عواطف و ادراکات نو و شهامت پذیرش راه‌ها و رسوم متفاوت است. از یک سو باید جوهر و مضمون حیات اجتماعی و تاریخی و فرهنگی انسان را پاس داشت و از سوی دیگر خطر کمین کرونا را در برابر جان، روان و امکان زندگی بی‌دغدغه ما آدمیان حس کرد و در مقابله با آن ایستاد.


پس امروز تواناترین ساز و کار رهایی از چنگال ویروس عادت‌زدایی از آداب و رسوم زندگی در عین وفاداری به هدف‌ها و مضامین حیات بخش آنهاست. اینجا همان بزنگاه و گرم گاه حوادث است که باید به حکم حافظان سلامت تمکین کرد و آنچه را پزشکان برای حفظ سلامت تن و روان ضروری می‌دانند به‌کار بست. اینک زمان همراهی سنت و فرهنگ و سلامت و بهداشت است.

شب یلدا همچنان شب دوستی، رویش و نشاط است اما در نزدیک بودن‌های دور از هم، در همنشینی‌ها و هم‌سخنی‌های مجازی و به تعبیر صاحبنظران ارتباطات «دور از هم ولی در کنار هم.» چنین است که ترک آن عادت‌های دیرین نه تنها موجب مرض نیست که مایه صحت و سلامت فردی و جمعی نیز است. پس بهتر آنکه برای فرو کاستن خطر کرونا در جامعه به‌گفته «سایه»، زندان شب یلدا بگشاییم و بگریزیم.

🆔 @hadikhaniki

@hadikhaniki

✅ لینک دسترسی به فایل ضبط شده‌ی وبینار «یک استاد، یک تجربه» با حضور دکتر هادی خانیکی
👇👇👇

https://iran.ecodan.ir/playback/presentation/2.0/playback.html?meetingId=f796c8b9d8b6004d6fbd26bb6960bf0436d4f366-1608307273335

لینک ورود به دهمین همایش سلامت روان و رسانه:

https://www.skyroom.online/ch/tums3/ravan



@hadikhaniki

💢 ویروس و وب؛ درنگی در مسئولیت اجتماعی انجمن‌‌های علمی


سخنرانی دکتر هادی خانیکی در نشست اعضای انجمن فیزیک ایران در گردهمایی سراسری فیزیک

📆 ۱۸ دی‌ماه ۹۹
⏰ ۱۷:۳۰ تا ۱۹

پخش زنده از:

www.psi.ir/live

www.aparat.com/socialpsi/live

🆔 @HadiKhaniki

🔹 تنهایی و میل فراوان به ارتباطات

✍️ گزارش ایسنا از سخنرانی دکتر هادی خانیکی در نشست اعضای انجمن فیزیک ایران

اگر بتوانیم مرجعیت انجمن‌های علمی و نهادهای تخصصی جامعه محور افزایش دهیم و ارتباطات درونی و بیرونی آنها را تقویت کنیم، می‌توانیم شرایط را بهبود ببخشیم. در مواجهه با کرونا چگونگی اشتراک دانش یا فرهنگ عمومی مطرح شد. از طرفی دیگر، میزان اعتماد به سیاست‌ها و آمارهای رسمی در مسائلی مانند کرونا هم پایین آمده است.

معمولا ضعفی که در دستگاه‌های اجرایی و رسانه‌ای و شبکه‌های ارتباطی وجود دارد،‌ در چنین شرایطی مرجعیت غیررسمی می‌تواند میدان‌دار مدیریت مسائل شود. برای جلوگیری از چنین خطاهایی نهادهای مدنی و انجمن‌های علمی می‌توانند بسته‌های سیاستی تهیه کنند.

در بحران‌های طبیعی و اجتماعی، نقش سازمان‌های مردم نهاد جامعه محور بسیار به چشم خورده است. این راه‌حل‌ها می‌تواند ضعف جامعه مدنی را تامین کند. با تقویت جامعه مدنی، گامی برای تقویت جامعه ایرانی نیز صورت می‌گیرد.

🆔 @HadiKhaniki

👇 متن کامل در
https://www.isna.ir/news/99101914201/

🔹 ویروس و وب، درنگی در مسئولیت‌ اجتماعی انجمن‌های علمی

@hadikhaniki

📹 ویدئوی کامل سخنرانی دکتر هادی خانیکی در نشست اعضای انجمن فیزیک ایران
۱۸ دی‌ماه ۱۳۹۹


https://www.aparat.com/v/8j9yH

با نهایت تأثر و تأسف درگذشت سرکار خانم شیده لالمی، روزنامه‌نگار و دانش آموخته علوم ارتباطات را به خانواده ایشان، همکاران مطبوعاتی و هم‌کلاس‌های ایشان در دانشگاه علامه طباطبایی و دانشگاه آزاد اسلامی تسلیت می‌گوییم.
خانم شیده لالمی از جمله روزنامه‌نگارانی بود که دغدغه‌های اجتماعی را به صورت جدی و مستمر در لابه‌لای صفحات روزنامه‌ها دنبال می‌کرد و همواره در تلاش بود تا صدای جامعه‌ خویش باشد و روزنامه‌نگاری را به مردم نزدیک‌‌تر کند.
از خداوند بزرگ برای ایشان رحمت و مغفرت الهی مسئلت داریم.

هیأت مدیره انجمن ایرانی مطالعات فرهنگی و ارتباطات

@iaocscisf

⬅️ مراسم یادبود مرحومه شیده لالمی روز سه‌شنبه در همشهری برگزار می‌شود.

🔴 @hamshahrinews

‍ ‍ از چشم معلم؛ داغی بر دل، اشکی بر دامن

✍🏻 یادداشت دکتر هادی خانیکی در سوگ روزنامه‌نگار برجسته و دانشجوی قدیمی‌اش، شیده لالمی | روزنامه‌ی همشهری | ۳۰ دی‌ماه ۹۹

@HadiKhaniki

ساعت ۵ بعدازظهر یکشنبه بود که کلاس مجازی درس «ارتباطات و توسعه» دانشجویان دوره کارشناسی ارشد دانشگاه علامه طباطبایی را تمام کردم و حسب عادت سراغ خبرها و شبکه‌ها رفتم. مرگ شیده لالمی - دانشجوی به‌یادماندنی سال‌های دور همین درس و روزنامه‌نگار صاحب‌نام این سال‌ها - خبری است که اگرچه به سرعت می‌چرخد، اما نمی‌تواند در دایره باورهایم بنشیند. در بهت فرومی‌روم و به امکان و امتناع قبولش در ذهن می‌اندیشم.

مگر می‌شود او را که می‌خواست «گورخواب‌ها» را هم به زندگی برگرداند، چنین بی‌صدا و آرام به گور سپرد؟ مگر می‌توان به‌سادگی مرگ او را به جای خبرهای برجسته و ماندگارش تیتر کرد؟
یکی دو تلفن به دوستان همشهری کار پرسش را تمام کرد: آری «می‌شود» مثل باد رفت و «می‌توان» مانند یک خاطره خبر شد. پس باید در اندوه نشست و داغ بر دل شد و من هم چنین شدم، مثل پدر و مادر و برادرش، مثل انبوه دوستان و نزدیکانش و مثل بسیاری از خوانندگان و مخاطبان نوشته‌هایش.

شیده لالمی را در سال۸۵ شناختم، از همان کلاس درس که دانسته‌ها و ندانسته‌هایم را در توسعه و توسعه‌نیافتگی و ارتباطات با دانشجویانم به اشتراک می‌گذاشتم و هنوز هم می‌گذارم. دانشجویان آن دوره جمعی دردآشنا و انگیزه‌مند بودند که راه دشوار و دراز میان دانش ارتباطات و حرفه روزنامه‌نگاری را با علاقه و تعهد آسان و کوتاه می‌کردند و شیده لالمی از سرآمدان آنها بود؛ دغدغه بسیار داشت و استعداد بی‌پایان و ذوق درخشانی را در خدمت آن قرار داد. مسئله «روزنامه‌نگاری تحقیقی» را برای پایان‌نامه‌اش برگزید و با دکتر فرقانی و دکتر افخمی کار را به نیکویی و ماندگاری به پایان برد. از آن پس شیده را ‌می‌شد در مسیر شکوفایی حرفه‌ای دید، آنچه را می‌دانست در هرجا که می‌توانست، دنبال می‌کرد؛ در خبرگزاری نوپای میراث فرهنگ، در روزنامه شهروند، در زنان و زندگی، در ایران۲۴، در همشهری، در انجمن صنفی روزنامه‌نگاران، در تکاپوهای بی‌وقفه پژوهشی او آرام و بی‌ادعا «یک روزنامه‌نگار تمام‌عیار تحقیقی» شده بود و ژانر روزنامه‌نگاری اجتماعی را به‌درستی در مطبوعات و رسانه‌های کشور پیش برد. ریشه در این خاک داشت و به دردهای این جامعه حساس بود، می‌کوشید تا آنچه را می‌بیند و می‌داند به دردها و دغدغه‌هایی برای همگان تبدیل کند و البته در این راه قدم نیز به انصاف بردارد و از دشواری‌های کار روزنامه‌نگاری شانه خالی نکند؛ اگرچه خانه به دوش هم باشد.

کاش می‌ماند و از مرگ نیز می‌گذشت و هنر «دردنگاری مردم دردمند» این سرزمین را با دانش و تخصص و تعهد شایسته‌اش به مدارهای بالاتر می‌‌رساند. کاش بود و داغ رفتن ناگهانی خویش را به دل‌ها نمی‌نهاد، راستی که «خوش درخشید ولی دولت مستعجل بود».

🔹 جای خالی پروتکل اخلاقی در مقابله با کرونا

✍️ گفت‌وگوی روزنامه ایران با دکتر هادی خانیکی، شماره ۷۵۵۲، چهارشنبه ۸ بهمن ۹۹

▫️از مردم پرسیده اند که اگر قرار به انتخاب باشد، شما بین مشکلات اقتصادی و کرونا کدام را انتخاب می کنید. ۵۸ درصد گفتند مشکلات اقتصادی و ۳۶ درصد هم کرونا را مساله می دانند. باید دقت کنیم که با کاهش آمار رسمی مرگ ومیرها میزان نگرانی مردم از کرونا هم کم شده است و حالا مشکلات اقتصادی بیشتر از کرونا برای مردم اهمیت پیدا کرده است. این دیگر کار کارشناسان اقتصادی، اجتماعی و روان شناسان است که موضوع را تحلیل کنند. به نظر می رسد در تصمیم گیری ها هم باید در کنار کرونا به مسائل مهم زندگی مردم از جمله معیشت هم توجه کرد. البته نیازهای روانی و اجتماعی و گسستگی در روابط اجتماعی و داغ دیدگی ها و مشکلات ناشی از برگزار نکردن مراسم سوگ عزیزان رخ داده است که باید به همه این نگرانی ها توجه کرد.
▪️ اگر به همه این عوامل توجه کنیم آن وقت می توانیم در برابر زیستن در بحران کرونا بگوییم مساله اصلی در زیستن با کرونا این است که وضعیت سرمایه اجتماعی، میزان حرف شنوی و اعتماد مردم به نهادهای مختلف و رسانه چگونه است. اگر اعتماد بالا باشد می توان از این ابزارها برای کنترل وضعیت کرونا استفاده کرد.
▫️ بر اساس مطالعات ۶۰ درصد مردم تهران احساس عدالت درخصوص توزیع واکسن ندارند. این همه داده های خوبی است که در سیاست گذاری برای مقابله با شیوع بحران مهم است.

🔻 متن کامل
https://bit.ly/3osIZxE

🆔 @hadikhaniki

مقدمه دکتر هادی خانیکی بر کتاب
«ارتباطات سلامت؛ مبانی و رویکردها»
نوشته حبیب راثی و روشنک عاطفی منش

@hadikhaniki

https://bit.ly/3t4Ub7n

متن کامل در INSTANT VIEW ⚡️
⬇️

یادداشت دکتر هادی خانیکی به مناسبت انتشار هشت‌صدمین شماره نشریه چلچراغ


@hadikhaniki
@chelcheraghmag

متن کامل یادداشت در INSTANT VIEW ⚡️
⬇️

https://bit.ly/3cmomAL

📖📖ناشنیده
دانشجویان دانشگاه آمریکایی در قبرستان
دکتر هادی خانیکی

پانزدهمین شماره #مکتوب_طنز_سه‌_نقطه
#هنر_خانه_نشینی

👁‍🗨
@SeNoghteMag