اریک ایکس. لی (Eric X. Li) کارآفرین، سرمایه‌گذار و نظریه‌پرداز سیاسیِ چینی:

شما در آمریکا می‌توانی حزب سیاسی‌ات را عوض کنی، اما نمی‌توانی سیاست‌ها را تغییر بدهی. در چین نمی‌توانی حزب را تغییر بدهی، اما می‌توانی سیاست‌ها را تغییر دهی... در چین سرمایه بالاتر از قدرت سیاسی قرار نمی‌گیرد و میلیاردها کنترل سیاست را به دست نمی‌گیرند… در ۶۵ سال گذشته چین به دست یک حزب اداره شده، اما تغییرات سیاسی‌‌ای که در این مدت رخ داده، وسیع‌تر، عمیق‌تر و گسترده‌تر از هر کشور دیگری در حافظهٔ مدرن ما بوده…

@Hameshmedia

🔹سوریه پس از اسد

✍ سید حسین موسویان،
دیپلمات

حملات اسرائیل به سوریه پس از سقوط اسد شدت یافته است، از جمله حمله اخیر به کاخ ریاست‌جمهوری و ستاد کل نیروهای مسلح این کشور.

این حملات با هدف سرنگونی دولت «الشرع/الجولانی»، تجزیه سوریه، و الحاق هرچه بیشتر از اراضی سوریه به اسرائیل صورت می‌گیرند.

این در حالی است که سوریه نه برنامه هسته‌ای یا غنی‌سازی اورانیوم دارد، نه توان موشکی یا پدافندی دارد، نه بخشی از «هلال شیعی» محسوب می‌شود، و نه عضو «جبهه مقاومت» است.

مهم‌تر از همه اینکه دولت جولانی نه‌تنها از سوی کشورهای عربی منطقه و ترکیه حمایت شده، بلکه رهبران آمریکا و اتحادیه اروپا نیز پس از سقوط بشار اسد، از او استقبال کرده‌اند.

به‌زودی مشخص خواهد شد که آیا تلاش‌های چند دهه‌ای ناتو و اسرائیل برای سرنگونی دولت اسد با هدف یکی از دو مورد زیر بوده است:

۱- دفاع از مردم سوریه، دموکراسی، حقوق بشر و حفظ تمامیت ارضی سوریه،
یا
۲- تجزیه این کشور و تسهیل پروژه «اسرائیل بزرگ».

اگر سناریوی اول محقق شود، نشان خواهد داد که سیاست‌های چند دهه‌ای ترکیه و کشورهای عربی منطقه صحیح و موفق بوده، و سیاست چند دهه‌ای ایران در حمایت از خانواده اسد، اشتباه بوده است.

اما اگر سناریوی دوم به واقعیت بپیوندد، آشکار خواهد شد که نه‌تنها سیاست‌های کشورهای عربی و ترکیه در خدمت اهداف اسرائیل بوده، بلکه فشارها، تحریم‌ها و حملات نظامی اخیر اسرائیل و آمریکا به ایران نیز در راستای تسهیل سلطه اسرائیل بر خاورمیانه بوده، اتهامات مربوط به برنامه هسته‌ای ایران ساختگی بوده، و آژانس بین‌المللی انرژی اتمی نیز ابزاری سیاسی است.

🔺اسرائیل و سویدای سوریه!

شنبه شب گذشته، شبه‌نظامیان وابسته به شورای نظامی سویدا تحت امر شیخ حکمت الهجری رهبر معنوی دروزیان چند بادیه نشین عرب را در محله مقوس سویدا ربوده و در مقابل هم آن‌ها 14 جوان دروزی را به گروگان گرفتند و درگیری خونینی میان مسلحین دو طرف درگرفت و دهها کشته و زخمی برجای گذاشت. قبل از این حادثه هم اتفاقات فرقه‌ای مشابهی در این منطقه رخ داده بود.

متعاقب این ربایش‌ها و گروگان‌گیری‌های متقابل، صبح یکشنبه گذشته، وزارت دفاع و نیروهای امنیتی سوریه از اعزام تشکیلاتی نظامی برای پایان دادن به درگیری میان دو طرف خبر داد، اما نیروهای اعزامی در منطقه المزرعه در هدف کمینی مرگبار قرار گرفته و 18 نفر از آن‌ها کشته شده و شورای نظامی تحت امر الهجری تصاویری از مثله کردن اجساد نظامیان کشته شده منتشر کرد. پس از آن، دمشق ادوات نظامی گسترده‌ای با شمول تانک‌ و موشک‌انداز به منطقه گسیل داشت و تحولات در نتیجه نبود موازنه‌ قوا میان دو طرف به سمت گسترش بسط سلطه مرکزی دمشق بر این منطقه پیش می‌رفت.

در این هنگام اسرائیل به نفع دروزی‌ها و برای جلوگیری از بر هم خوردن معادلات امنیتی شکل گرفته در سویدا پس از سقوط نظام سابق وارد عمل شد و نیروهای دولتی، کاخ ریاست جمهوری، وزارت دفاع و غیره را بمباران کرد. سپس توافق آتش بسی برقرار شد که نیروهای ارتش از سویدا خارج شوند؛ اما الهجری آن را نپذیرفته است.

اما چرا اسرائیل مداخله کرد؟
تل آویو پس از سقوط نظام اسد سیاست سیطره امنیتی بر جنوب سوریه را در دستور کار جدی قرار داد. این سیاست هم در چارچوب راهبرد منطقه‌ای کلانی برای شکل دهی به ترتیبات امنیتی جدید در شعاع چند کیلومتری محیط پیرامونی اسرائیل از جنوب سوریه و جنوب لیتانی در لبنان و نوار غزه تا صحرای سینا در مصر (پیمان کامپ دیوید) پیگیری می‌شود.

راهبرد ایجاد چنین مناطقی پیرامون اسرائیل با هدف پایان حضور نظامی (حماس در جنوب و حزب الله در شمال) به عنوان دو ضلع «محور مقاومت»، جلوگیری از شکل گیری چنین وضعیتی در جنوب سوریه و تداوم وضعیت در سیناست.

در این میان، اما جنوب سوریه به ویژه استان سویدا از چند جهت برای اسرائیل حائز اهمیت است؛ نخست موقعیت استراتژیک آن با توجه قرار گرفتن در مثلث مرزی سوریه، اسرائیل و لبنان و نقشی است که این منطقه می‌تواند برای تسلیح مجدد حزب الله در آینده داشته باشد. دوم این که اسرائیل به آن به عنوان دروازه تضمین نفوذ و تاثیرگذاری بر دمشق می‌نگرد. از این رو، اسرائیل نه تنها به دنبال خشکاندن ریشه هر نوع حضور نیروی مخالف خود در جنوب سوریه و سویداست، بلکه هم از طریق حضور نظامی خود و هم ایجاد و نیز سامان‌دهی تشکیلات نظامی متحد (دروزی‌ها) می‌خواهد هم این منطقه را برای همیشه تحت سلطه امنیتی خود قرار دهد؛ هم دمشق را کنترل کند و نیز از این رهگذر چهره امنیتی و ژئوپلیتیکی شامات و خاورمیانه را به نوع خود تغییر دهد.

حملات سنگین اخیر اسرائیل در بحبوحه مذاکرات دولت سوریه و مقامات اسرائیلی در چند کشور روی داد؛ اما حمایت تمام قد اسرائیل از دروزی‌های سوریه در مقابل دولت مرکزی جدا از دلایل پیشگفته و بی‌اعتمادی به نظام جدید سوریه نوعی ادای دین به دروزی‌هاست که طی روزهای اخیر با بستن خیابان در اسرائیل و رفتن برخی به داخل سوریه خواستار جنگ با دمشق شدند.
در کل با وجود مخالفت برخی جریان‌های دروزی در شامات با اسرائیل، اما این طایفه وفادارترین متحد اسرائیل به شمار می‌رود. در خود اسرائیل بر خلاف مسیحیان و مسلمانان از قبل در دستگاه‌های حکومتی به ویژه ارتش و سازمان‌های امنیتی حضور پررنگ دارند و نمونه بارز آن‌ها غسان علیان اولین فرمانده غیر یهودی تیپ زبده گولانی است.

در واقع نیروهای امنیتی و نظامی دروزی به بخشی مهم از ماشین خشونت و سرکوب علیه فلسطینی‌ها به ویژه در قدس و کرانه باختری تبدیل شده‌اند و رفتار آن‌ها احیانا خشن‌تر از خود نظامیان یهودی است.
در جنگ علیه غزه هم عالی‌رتبه‌ترین مقام نظامی اسرائیلی که کشته شد یک دروزی به نام سرهنگ احسان دقسه فرمانده تیپ زرهی ۴۰۱ بود.

در کل سیاست بین‌المللی به رهبری آمریکا و غرب در قبال سوریه و حتی کل منطقه، بر هرج و مرج و بی‌ثباتی گسترده استوار نیست که به نفع اسرائیل هم نخواهد بود، بلکه بازآفرینی تدریجی امنیت شامات به عنوان مدخل خلق نظم جدید در خاورمیانه است. این مهم در سوریه به دو شیوه به موازات یکدیگر پیگیری می‌شود؛ نخست خلق ترتیبات امنیتی پایدار در جنوب و دوم همسوسازی نظام جدید سوریه. حکومت الشرع تاکنون ضمن جلب حمایت سه بلوک امارات، عربستان و قطر و ترکیه توانسته است مورد شناسایی بین‌المللی قرار گیرد و تحریم‌ها را نیز رفع کند. فعلا هم تا زمانی که دمشق وارد تقابل جدی با اسرائیل نشده، بعید است که گامی در جهت براندازی نظام جدید برداشته شود.
#صابر_گل_عنبری
@Sgolanbari

قیس بن سعد بن عباده، والی مولا در ولایت بزرگ مصر، یکی از ده‌ها وظیفه‌اش اقامه نماز جمعه بود.
معاویه شایعاتی علیه او پخش کرد و گروهی باور کردند.
مولا با آن که می‌دانست او امین است، برای آرامش افکار عمومی، مصلحت اسلام و مسلمین را در عزل او دید.
او هم مخالفتی نکرد و تا آخر عمر در خدمت اسلام اصیل علوی بود.
همین ...
@TARIKHNAMEH

همه در حال مرگ هستیم

ناهد حج‌جاج، خبرنگار و عکاس در غزه در توئیتی نوشت: تعجب نکنید وقتی ما روزنامه نگاران از پوشش خبری اینجا دست برداریم. به خدا سوگند امروز نتوانستم از گرسنگی بلند شوم. هیچ غذایی وجود ندارد. حتی اگر کسی پول داشته باشد، در بازار چیزی برای خرید وجود ندارد. ما همه از گرسنگی می میریم. ما همه در حال مرگ هستیم.

@journalistsclub1

🔴 درباره احمد توکلی

دو بار با احمد توکلی (1330-1404) مواجه شدم. نخست سال 1381 که در روزنامه همشهری و در ستون بازیگران دو دهه به نقش و عملکرد تعدادی از سیاستمداران جمهوری اسلامی ‌می‌پرداختم و دوم سال 1396 که در قالب یکی از پروژه‌های تاریخ شفاهی مروری بر زندگی او داشتم.
توکلی رفتاری ساده و صمیمی داشت و مصاحبه‌گر را با محدودیت مواجه نمی‌کرد. با پرسش و اهمیت آن آشنا بود و رسانه و کارکرد آن را می‌شناخت.
قضاوت درباره او و بسیاری از سیاستمداران نیازمند اطلاعات دقیق و دوری از حب و بغض‌های هیجانی و سیاسی و جناحی است.

#احمد_توکلی
@h_ghazvini
https://t.iss.one/H_Ghazvini

🔴 دو سوی ماجرای غزه

آنچه در غزه می‌گذرد دو سو دارد:
یک طرف مردمی که چون تن به شروط اس.را.ئیل نداده‌اند از تمام حقوق انسانی محروم شده‌اند و به شدیدترین و خشن‌ترین روش‌ها با آن‌ها برخورد می‌شود.( این نگاه دولت اشغالگر به دیگری است)
در حالی که دولت‌های تاثیرگذار هم یا کنار اس.را.ئیل‌ در سرکوب مشارکت دارند یا جنایت‌های اسر.را.ئیل را نادیده می‌گیرند و نهایتاً به اعتراضی نمایشی اکتفا می‌کنند.
در سوی دیگر مردمی هستند که شرافت خود را معامله نمی‌کنند و تا آخرین نفس پای باورهای خود ایستاده‌اند و میلیون‌ها نفر در سراسر جهان برای روشن نگه داشتن آخرین امیدها به حفظ دستاوردهای تمدنی بشر و زندگی مبتنی بر کرامت انسانی سعی در حمایت از آن‌ها دارند.

این معرکه سوی دیگری ندارد.

@h_ghazvini
https://t.iss.one/H_Ghazvini

پدافند چند لایه نهاد ریاست‌جمهوری
یوسف پزشکیان

آنچه می‌خوانید نظر شخصی من است، بدون اینکه نظر رئیس‌جمهور را بدانم و بدون هماهنگی و سوال از رئیس‌جمهور دارم منتشر می‌کنم.

در قانون «تعیین حدود وظایف و اختیارات و مسئولیتهای ریاست جمهوری اسلامی ایران» آمده است:

نهاد ریاست‌جمهوری ایران نهادی دارای شخصیت حقوقی است که به منظور اداره امور نظارت رئیس‌جمهور ایران و همچنین معاونت‌های رئیس‌جمهور تشکیل شده است.

این نهاد با چند هزار نفر نیرو و ساختار مفصل برای این ایجاد شده است، که امور ریاست جمهوری با کمترین خطا انجام شود. تصویب لایحه «مقابله با انتشار محتوای خبری خلاف واقع در فضای مجازی» در دولت و ارسال آن به مجلس نشان می‌دهد مجموعه فعال در نهاد نیاز به اصلاح و بازبینی دارد.

این #لایحه گویا با نظر شورای عالی فضای مجازی، توسط قوه قضائیه تهیه و در اختیار دولت قرار گرفته است. دولت می‌بایست لایحه را بررسی، در صورت نیاز بازبینی و سپس به مجلس ارسال کند. از نظر علمی قانون و مقررات مربوط به هر موضوعی باید با مشارکت ذینفعان آن موضوع تهیه و تدوین شود. دکتر پزشکیان نیز بارها روی این موضوع تاکید کرده که بدون نظر و همراهی مردم، تصمیمات مهم و تاثیرگذار بر زندگی آن‌ها را اتخاذ نخواهد کرد.

ببنیم این لایحه از چند لایه عبور کرده است.

لایه اول- شورای عالی فضای مجازی و قوه قضائیه

لایه دوم- لایه ای که باید وجود داشته باشد ولی وجود ندارد: لازم است کمیسیون‌ دولت نسبت به اخذ دیدگاه‌های کارشناسان (حقوق‌دان‌ها و جامعه‌شناسان) و ذینفعان (فعالان رسانه‌ای و خبرنگاران) برای بررسی لایحه اقدام می‌کردند.

لایه سوم- پیش از اینکه لایحه در دستور کار کمیسیون‌ قرار بگیرد، توسط دبیر کمیسیون و شاید برخی دیگر از اعضا بررسی و تایید می‌شود.

لایه چهارم- اعضای کمیسیون‌ها در جلسات متعدد لایحه را بررسی، اصلاح و تایید کرده‌اند. کدام وزارتخانه‌ها و معاونت‌های ریاست‌جمهوری در تصویب این لایحه دخیل بودند؟ وزارت دادگستری، وزارت ارشاد، معاونت حقوقی، معاونت پارلمانی، معاونت زنان، و سایر کارشناسان و اعضای کمیسیون. وزرا یا شخصا در جلسه کمیسیون حاضر بودند یا نماینده‌شان حضور داشته است.

لایه پنجم- دبیرخانه دولت باید لایحه را از کمیسیون دریافت و در دستور کار هیئت دولت قرار دهد. برخی تشکیک کرده‌اند که آیا این لایحه پیش از طرح در جلسه، در دستور کار قرار داشته یا اینکه در همان روز تصویب در دستور کار قرار گرفته.

لایه ششم- اعضای هیئت دولت پیش از جلسه هیئت دولت باید به لوایح و دستور جلسات هیئت دولت دسترسی داشته باشند و در صورت نیاز از کارشناسان خود بخواهند که لایحه بررسی شود و نظر وزارتخانه در خصوص لایحه تهیه و آماده شود.

لایه هفتم- جلسه هیئت دولت: در این جلسه باید لایحه بررسی و تایید شود. گویا اصلا لایحه در جلسه قرائت نشده است و فقط با توجه به چند نکته بلافاصله تایید شده است: ۱- عنوان لایحه مورد پذیرش بود (هیچ‌کس با انتشار محتوای خلاف واقع در فضای مجازی مخالف نیست)؛ ۲- ارسال لایحه از طرف قوه قضائیه به عنوان کارشناس‌ترین مجموعه در حوزه حقوقی در ذهن اعضای هیئت دولت تاثیر داشته است؛ ۳- بررسی لایحه در کمیسیون و نظر مثبت کمیسیون و اعتماد به نظر کمیسیون تخصصی؛ ۴- عدم مخالفت وزرا و معاونین صاحب نظر در این حوزه (وزیر ارتباطات، وزیر ارشاد، وزیر علوم، وزیر دادگستری، وزیر اطلاعات، وزیر کشور، معاون حقوقی، معاون پارلمانی، معاون زنان، رئیس شورای اطلاع رسانی و ...)
گویا یک نفر از اعضای هیئت دولت مخالف کرده است، از او پرسیدند که «متن لایحه را خوانده‌ای؟». او هم گفته «نه!». گفته‌اند: «پس با چی مخالفت می‌کنی؟» بدین ترتیب لایحه از لایه هفتم نیز عبور کرده است.

لایه هشتم- دفتر ریاست جمهوری که باید تمام نامه‌ها و مطالبی را که رئیس‌جمهور امضا می‌کند بررسی، تایید یا تهیه و در اختیار رئیس‌جمهور قرار دهد تا امضا کند. یا متن لایحه بررسی نشده است یا علارغم بررسی هیچ اشکالی در لایحه ندیده‌اند و در اختیار رئیس‌جمهور قرار داده‌اند تا امضا کند.

لایه نهم (لایه آخر)- شخص رئیس‌جمهور: شخص رئیس‌جمهور هم به خاطر حجم بالای کارها و نامه‌ها، متن نامه ارسال لایحه به مجلس را بدون بررسی شخصی امضا کرده است.

عبور این لایحه از پدافند چند لایه دولت، معنایش لزوم بازنگری در عملکرد و کارایی هرکدام از اجزای این سیستم است.

https://t.iss.one/ypezeshkian/1547