Forwarded from عرصههای ارتباطی
#متاورس🔸تحقق پیشگویی فیلمهای علمیتخیلی
حمید کُریلی: اگر قواعد محدودکننده وجود نداشته باشد، جذابیت متاوِرس بهسرعت زائل میشود. الزاما چیزی شبیه قانون کپیرایت یا احراز هویت هم لازم است تا نهفقط قیافهها خیلی شبیه به هم نشود بلکه بر سر تصاحب ظاهر مارلون براندو، جیمز دین، براد پیت، مریلین مونرو، آدری هپبرن و... هم دعوا نشود:
چرا آواتارت شبیه پدرخوانده است؟
-چون دوست دارم، چهطور مگر؟
-نمیبینی؟ من خودم دُن ویتو کورلئونهام!
برای فهم امکانات این جهان عظیم، مرزها و محدودیتهای ذهنی را فراموش کنید. مثلا مطمئن باشید که تجربۀ دیدن فیلم دیگر منحصر به تماشای یک پردۀ دوبعدی نخواهد بود و میتوانید در وسط فضای فیلم، شاهد اتفاقهای اطرافتان باشید یا اصلا خودتان در نقش یکی از شخصیتهای فیلم زندگی کنید. در نمایی از "بازیکن شماره یک آماده" (#استیون_اسپیلبرگ، ٢٠١٨) که ادای دین آشکاری به "درخشش" (#استنلی_کوبریک، ١٩*) است، شخصیتها فقط فیلم را تماشا نمیکنند بلکه با هم وارد هتل اُوِرلوک میشوند و در راهروهای آن قدم میزنند، در سیل خون غرقه میشوند و در هزارتوی یخزده برای زنده ماندن میدوند.*
میتوان حدس زد که در آیندهای نزدیک فیلمها و سریالهای جدیدی ساخته میشود که تماشاگر در محیط آنها حضور خواهد داشت و چهبسا بتواند در داستان فیلم یا سریال مداخله کند. شاید برای پیشبینی منسوخشدن تکنیکهای فعلی سینما کمی زود باشد ولی اینکه از فیلمهای سینمایی محبوب و کلاسیک، نسخههای جدید بر بستر واقعیت مجازی ساخته شود، خیلی دور از ذهن نیست. چیزی شبیه به بازیهای کامپیوتری که بر پایۀ فیلمهای سینمایی محبوب ساخته میشوند، منتهی در دنیای فراگیر و واقعیتر متاوِرس.
تجربههای تفریحی یا تجاری در متاوِرس، مختص تماشای فیلم نخواهد بود. احتمالا در یکی از بیشمار امکانات این جهان بتوانید بدون دردسرهای ویزا و خرید بلیت هواپیما یا هزینۀ اقامت، تور دور اروپا را تجربه کنید، به دوران قرون وسطی، عصر قاجار و دهۀ متلاطم شصت خورشیدی بروید، فینال جام جهانی نود را در ورزشگاه المپیک رم ببینید، در فستیوال تاریخی ووداستاک و کنسرت لایواید شرکت کنید یا به قول وید واتس، قهرمانِ «بازیکن شماره یک آماده»، برای اسکی روی اهرام مصر آماده شوید و قلۀ اورست را با بتمن صعود کنید...*
* متن کامل این مقاله را در صفحات ١٢۴ تا ١٢۶ هفتمین شمارۀ #فیلمامروز بخوانید
@filmemrooz_official
حمید کُریلی: اگر قواعد محدودکننده وجود نداشته باشد، جذابیت متاوِرس بهسرعت زائل میشود. الزاما چیزی شبیه قانون کپیرایت یا احراز هویت هم لازم است تا نهفقط قیافهها خیلی شبیه به هم نشود بلکه بر سر تصاحب ظاهر مارلون براندو، جیمز دین، براد پیت، مریلین مونرو، آدری هپبرن و... هم دعوا نشود:
چرا آواتارت شبیه پدرخوانده است؟
-چون دوست دارم، چهطور مگر؟
-نمیبینی؟ من خودم دُن ویتو کورلئونهام!
برای فهم امکانات این جهان عظیم، مرزها و محدودیتهای ذهنی را فراموش کنید. مثلا مطمئن باشید که تجربۀ دیدن فیلم دیگر منحصر به تماشای یک پردۀ دوبعدی نخواهد بود و میتوانید در وسط فضای فیلم، شاهد اتفاقهای اطرافتان باشید یا اصلا خودتان در نقش یکی از شخصیتهای فیلم زندگی کنید. در نمایی از "بازیکن شماره یک آماده" (#استیون_اسپیلبرگ، ٢٠١٨) که ادای دین آشکاری به "درخشش" (#استنلی_کوبریک، ١٩*) است، شخصیتها فقط فیلم را تماشا نمیکنند بلکه با هم وارد هتل اُوِرلوک میشوند و در راهروهای آن قدم میزنند، در سیل خون غرقه میشوند و در هزارتوی یخزده برای زنده ماندن میدوند.*
میتوان حدس زد که در آیندهای نزدیک فیلمها و سریالهای جدیدی ساخته میشود که تماشاگر در محیط آنها حضور خواهد داشت و چهبسا بتواند در داستان فیلم یا سریال مداخله کند. شاید برای پیشبینی منسوخشدن تکنیکهای فعلی سینما کمی زود باشد ولی اینکه از فیلمهای سینمایی محبوب و کلاسیک، نسخههای جدید بر بستر واقعیت مجازی ساخته شود، خیلی دور از ذهن نیست. چیزی شبیه به بازیهای کامپیوتری که بر پایۀ فیلمهای سینمایی محبوب ساخته میشوند، منتهی در دنیای فراگیر و واقعیتر متاوِرس.
تجربههای تفریحی یا تجاری در متاوِرس، مختص تماشای فیلم نخواهد بود. احتمالا در یکی از بیشمار امکانات این جهان بتوانید بدون دردسرهای ویزا و خرید بلیت هواپیما یا هزینۀ اقامت، تور دور اروپا را تجربه کنید، به دوران قرون وسطی، عصر قاجار و دهۀ متلاطم شصت خورشیدی بروید، فینال جام جهانی نود را در ورزشگاه المپیک رم ببینید، در فستیوال تاریخی ووداستاک و کنسرت لایواید شرکت کنید یا به قول وید واتس، قهرمانِ «بازیکن شماره یک آماده»، برای اسکی روی اهرام مصر آماده شوید و قلۀ اورست را با بتمن صعود کنید...*
* متن کامل این مقاله را در صفحات ١٢۴ تا ١٢۶ هفتمین شمارۀ #فیلمامروز بخوانید
@filmemrooz_official