این روزها #بی_بی_سی_فارسی تعارف و ظرافت ظاهریش را کنار گذاشته و از توپخانه استعماریش بیست و چهار ساعته ذهن میلیونها ایرانی را بمباران میکند. صبح مهدی خلجی سخنگوی لابی رسمی اسراییل در واشنگتن، یعنی واینپ، ظهر سخنگوی لابی سعودی، عصر سعید قاسمی نژاد سخنگوی لابی دیگر اسراییل یعنی اف دی دی، و شب، علینژاد، کارمند رسمی دولت آمریکا همه در قامت پژوهشگر و کارشناس و فعال، تریبون میگیرند تا متفق القول یک چیز را در ذهن ایرانیان بکارند و #تزریق کنند و عادی کنند: این امر غیرعادی و باورنکردنی که در قرن بیست و یکم دونالد ترامپ و پمپئو و بولتون مثل سادیستهایی حرفه ای چشم در چشم هشتاد و پنج میلیون ایرانی میدوزند و میگویند «میخواهیم به شما آنقدر گرسنگی بدهیم و آنقدر کلافه تان کنیم و آنقدر سیستم عصبی جمعی تان را مختل کنیم که تحلیل تان را از دست بدهید و کشورتان را به آستانه #جنگ_داخلی بکشانید و با دست خودتان یک لیبی و سوریه دیگر بسازید.» و این صورتکهای به ظاهر ایرانی با کمک بی‌بی‌سی همین پیام را به زبان فارسی ترجمه میکنند و از حلقومهای به ظاهر ایرانی‌شان ادا میکنند تا وجاهت بیشتری داشته باشد.
بسیاری از ایران دوستان در زیر این بمباران بی‌پایان رسانه‌ای میگویند «چاره دیگری نیست. #رسانه_ملی کارامد و بیطرف نیست و این روزها هم که تبدیل به بنگاه شادمانی‌های سخیف و قماربازی شده‌است. پس ما مجبوریم دعوت بی‌بی‌سی فارسی را بپذیریم تا حداقل جواب بخشی از شبهات و مغلطه‌های این به کارشناسان ایرانی ایرانستیز، یا بهتر بگویم این مقاطعه-کاران لیبی سازی و ونزوئلاسازی ایران، را بدهیم و نگذاریم کفه ترازوی دشمنان ایران در سطح جنگ بازنمایی‌ها، بیش از این سنگین شود.»
حالا دلشاد امامی توضیح داده که چرا او چنین کاری نکرده و چرا او دعوت بی‌بی‌سی فارسی را رد کرده.
من هم مثل دلشاد امامی معتقدم این نگاه که میتوان با حضور در بی‌بی‌سی مقابل این بمباران بی‌پایان استعماری ایستاد حتی از منظر #تاکتیکی، نگاه اشتباهی است. چرا که مساله نه مهمانان که خود #ظرف_رسانه است. مساله نه رویکرد امروز بی‌بی‌سی و تندروتر شدنش نسبت به یکسال قبل مثلا، که خود این امر است که دولت فخیمه بریتانیا، دویست سال بعد از آغاز به دخالت در امور داخلی ایرانیان در زمان قاجار، و شصت و پنج سال بعد از کودتای علیه دولت ملی مصدق، امروز باید بازیگر رسانه‌ای برای ذهن هشتاد و پنج میلیون ایرانی باشد و تعیین کند که ایرانیان چگونه حس کنند و چگونه فکر کنند. مساله این است که چگونه هر یک از ما با آوردن استعمار به سفره‌هایمان، عملا بخشی از پیچ و مهره ماشین جنگ روانی و رسانه‌ای غرب علیه ایران و علیه خود و منافع جمعی خودمان میشویم.
سوریه و لیبی توسط افرادی از کره مریخ نابود نشد. توسط مردم خود آن کشورها صورت گرفت. وقتی روان و سیستم عصبی شان مختل شده بود و کنترل ذهن هایشان در بیرون مرزها و در رسانه‌ها و اتاق فکرهای واشنگتن و لندن و ریاض
صورت میگرفت.
علی علیزاده
@HOD8HOD 🕊🕊🕊
بسیاری از ایران دوستان در زیر این بمباران بی‌پایان رسانه‌ای میگویند «چاره دیگری نیست. #رسانه_ملی کارامد و بیطرف نیست و این روزها هم که تبدیل به بنگاه شادمانی‌های سخیف و قماربازی شده‌است. پس ما مجبوریم دعوت بی‌بی‌سی فارسی را بپذیریم تا حداقل جواب بخشی از شبهات و مغلطه‌های این به کارشناسان ایرانی ایرانستیز، یا بهتر بگویم این مقاطعه-کاران لیبی سازی و ونزوئلاسازی ایران، را بدهیم و نگذاریم کفه ترازوی دشمنان ایران در سطح جنگ بازنمایی‌ها، بیش از این سنگین شود.»
حالا دلشاد امامی توضیح داده که چرا او چنین کاری نکرده و چرا او دعوت بی‌بی‌سی فارسی را رد کرده.
من هم مثل دلشاد امامی معتقدم این نگاه که میتوان با حضور در بی‌بی‌سی مقابل این بمباران بی‌پایان استعماری ایستاد حتی از منظر #تاکتیکی، نگاه اشتباهی است. چرا که مساله نه مهمانان که خود #ظرف_رسانه است. مساله نه رویکرد امروز بی‌بی‌سی و تندروتر شدنش نسبت به یکسال قبل مثلا، که خود این امر است که دولت فخیمه بریتانیا، دویست سال بعد از آغاز به دخالت در امور داخلی ایرانیان در زمان قاجار، و شصت و پنج سال بعد از کودتای علیه دولت ملی مصدق، امروز باید بازیگر رسانه‌ای برای ذهن هشتاد و پنج میلیون ایرانی باشد و تعیین کند که ایرانیان چگونه حس کنند و چگونه فکر کنند. مساله این است که چگونه هر یک از ما با آوردن استعمار به سفره‌هایمان، عملا بخشی از پیچ و مهره ماشین جنگ روانی و رسانه‌ای غرب علیه ایران و علیه خود و منافع جمعی خودمان میشویم.
سوریه و لیبی توسط افرادی از کره مریخ نابود نشد. توسط مردم خود آن کشورها صورت گرفت. وقتی روان و سیستم عصبی شان مختل شده بود و کنترل ذهن هایشان در بیرون مرزها و در رسانه‌ها و اتاق فکرهای واشنگتن و لندن و ریاض
صورت میگرفت.
علی علیزاده
@HOD8HOD 🕊🕊🕊