#شگردهای_خبرنویسی
#جنگ_روانی
✅ تغییر کانون توجه با استفاده از خبر دیگران
گاهی دست اندرکاران رسانه به ویژه #دبیران و #سردبیران به جای تولید یک خبر اقدام به بهره‌برداری خاص از "خبر تولید شده دیگران" می کنند. در این شیوه رسانه بدون آنکه وارد روند تولید خبر شود، با استفاده از خبر موردنظر که معمولاً از طرف دیگر رسانه ها تولید شده پیام و اطلاعات القایی خود را منتشر می‌کند.
⬅️ به طور مثال ممکن است در یک مقطع زمانی خاص، شبکه خبری فاکس‌نیوز اقدام به پخش خبری کند که منبع اصلی آن خبرگزاری #رویترز است، یا تلویزیون #الجزیره خبری را منتشر کنند که قبلا از طرف #سی_ان_ان پخش شده است و یا خبری که امروز تلویزیون ایران پخش کرد دیروز تلویزیون عربستان پخش کرده باشد. عملکرد این رسانه‌ها قطعا با اهداف خاصی همراه است که شاید ابتدایی ترین این اهداف اطلاع رسانی باشد. از طرفی ممکن است رسانه با این توجیه که به منبع اصلی خبر دسترسی نداشته اقدام به انتشار خبر کند. اما همه ماجرا این نیست. آنچه ورای این هدف ها نهفته است هدف ویژه ای است که رسانه با انتشار این خبر ها در پی آن است.
◀️ اینک خبری از یک انفجار را بخوانید که توسط یک رسانه محلی تهیه شده و سپس یک رسانه غربی آن را منتشر کرده است 👇:
"بار دیگر انفجار در بخشی از خاورمیانه، آتش تروریسم را در منطقه شعله ور کرد. بر اثر انفجار در پایگاه نیروی دریایی امریکا در آب‌های ساحلی عربستان، ۳۴ نفر کشته شدند. این پایگاه در خلیج [فارس] و رو به روی ایران قرار دارد. یک شبکه تلویزیونی محلی از انتشار اعلامیه یک گروه بنیادگرا پس از این انفجار خبر داد. ایران از جمله کشورهایی است که از بنیادگرایی حمایت می کند."
در این خبر👆نیز به خوبی ملاحظه می‌کنید که رسانه دوم [غربی] قصد دارد با استفاده از خبر رسانه اول [محلی] توجه مخاطب را از هر حدس و گمانی منحرف کرده و به سوی ایران متوجه سازد. رسانه دوم تلاش می‌کند با انتشار و در برخی مقاطع تکرار این خبر، کانون توجه مخاطب را از هر عامل دیگر منحرف و به سوی ایران تغییر دهد.
⬅️ به طور طبیعی با استفاده از این روش می توان:
❇️ از پیام دیگران برای تقویت مواضع رسانه استفاده کرد.
❇️ مسئولیت صحت خبر را به دیگری وانهاد.
❇️ و در نهایت توجه اذهان عمومی را نسبت به موضوعی تقویت یا تضعیف کرد.
منبع : medialesson
🆔 @Hod8Hod 🕊
#جنگ_روانی
✅ تغییر کانون توجه با استفاده از خبر دیگران
گاهی دست اندرکاران رسانه به ویژه #دبیران و #سردبیران به جای تولید یک خبر اقدام به بهره‌برداری خاص از "خبر تولید شده دیگران" می کنند. در این شیوه رسانه بدون آنکه وارد روند تولید خبر شود، با استفاده از خبر موردنظر که معمولاً از طرف دیگر رسانه ها تولید شده پیام و اطلاعات القایی خود را منتشر می‌کند.
⬅️ به طور مثال ممکن است در یک مقطع زمانی خاص، شبکه خبری فاکس‌نیوز اقدام به پخش خبری کند که منبع اصلی آن خبرگزاری #رویترز است، یا تلویزیون #الجزیره خبری را منتشر کنند که قبلا از طرف #سی_ان_ان پخش شده است و یا خبری که امروز تلویزیون ایران پخش کرد دیروز تلویزیون عربستان پخش کرده باشد. عملکرد این رسانه‌ها قطعا با اهداف خاصی همراه است که شاید ابتدایی ترین این اهداف اطلاع رسانی باشد. از طرفی ممکن است رسانه با این توجیه که به منبع اصلی خبر دسترسی نداشته اقدام به انتشار خبر کند. اما همه ماجرا این نیست. آنچه ورای این هدف ها نهفته است هدف ویژه ای است که رسانه با انتشار این خبر ها در پی آن است.
◀️ اینک خبری از یک انفجار را بخوانید که توسط یک رسانه محلی تهیه شده و سپس یک رسانه غربی آن را منتشر کرده است 👇:
"بار دیگر انفجار در بخشی از خاورمیانه، آتش تروریسم را در منطقه شعله ور کرد. بر اثر انفجار در پایگاه نیروی دریایی امریکا در آب‌های ساحلی عربستان، ۳۴ نفر کشته شدند. این پایگاه در خلیج [فارس] و رو به روی ایران قرار دارد. یک شبکه تلویزیونی محلی از انتشار اعلامیه یک گروه بنیادگرا پس از این انفجار خبر داد. ایران از جمله کشورهایی است که از بنیادگرایی حمایت می کند."
در این خبر👆نیز به خوبی ملاحظه می‌کنید که رسانه دوم [غربی] قصد دارد با استفاده از خبر رسانه اول [محلی] توجه مخاطب را از هر حدس و گمانی منحرف کرده و به سوی ایران متوجه سازد. رسانه دوم تلاش می‌کند با انتشار و در برخی مقاطع تکرار این خبر، کانون توجه مخاطب را از هر عامل دیگر منحرف و به سوی ایران تغییر دهد.
⬅️ به طور طبیعی با استفاده از این روش می توان:
❇️ از پیام دیگران برای تقویت مواضع رسانه استفاده کرد.
❇️ مسئولیت صحت خبر را به دیگری وانهاد.
❇️ و در نهایت توجه اذهان عمومی را نسبت به موضوعی تقویت یا تضعیف کرد.
منبع : medialesson
🆔 @Hod8Hod 🕊
✅چرا #رسانه_های_خارجی دروغ نمی گویند؟
✍️#محسن_ماندگاری
در همه سالهای فعالیت در حرفه روزنامه نگاری همیشه از طرف همکاران اصولگرایم با این انتقاد مواجه بوده ام که چرا به اخبار رسانه های خارجی بیش از رسانه های داخلی اعتماد دارم؟ چرا فکر می کنم #رویترز و #فرانس_پرس و #آسوشیتدپرس دروغ نمی گویند اما ممکن است #کیهان، #فارس، #ایسنا یا #صداوسیما اخبار نادرست به مردم بدهند؟
من آدم بدبینی نیستم اما واقعیت این است که بسیاری از اوقات ناچارم اخبار تلویزیون و یا برخی رسانه های داخلی را گوگل کنم تا بفهمم آنچه گفته اند درست است یا خیر. متاسفانه کم نبوده اخباری که با واقعیت فرسنگها فاصله داشته و بعضا اکنون این اطلاعات نادرست یا تحریف شده به یک باور عمومی در کشور هم تبدیل شده است.
برگردم به همان سوال؛ چرا رسانه های معتبر بین المللی دروغ نمی گویند؟ به چند دلیل ساده:
1. اغلب رسانه های بزرگ جهانی غیردولتی و درآمدزا هستند؛ یک بنگاه اقتصادی سودده. درآمد همه این رسانه ها از فروش محصول است. خبرگزاری آسوشیتدپرس نمی تواند دروغ بگوید چون درآمدش از فروش محصول به 1700 روزنامه و بیش از 5000 شبکه رادیویی و تلویزیونی در جهان از جمله ایران است و اگر قرار باشد اخبار نادرست به مخاطب بدهد، دیگر کسی برای حق اشتراک خروجی آن پول نمی دهد!
خبرگزاری رویترز نمی تواند در لابلای اخبارش به مخاطب دروغ تحویل دهد چون کمترین بی اعتمادی به رویترز، از درآمد سالانه 11 میلیارد دلاری هولدینگ تامسون رویترز می کاهد و چند خبر اشتباه می تواند یک بنگاه سودآور اقتصادی را به خاک سیاه بنشاند.
2. رسانه های معتبر جهانی در رقابتی فشرده به دنبال جذب مخاطبند و هر خبر اشتباه از اعتماد مخاطبان به آنها خواهد کاست و تیراژ و مخاطب آنها را کم خواهد کرد. کاهش مخاطب یعنی ورشکستی. آنجا عرصه رقابت است و قرار نیست به آنها یارانه دولتی بدهند تا فلان روزنامه هرچه خواست بگوید و تیراژش به یک دهم کاهش یابد اما همچنان با یارانه و دوپینگ دولتی به حیات خود ادامه دهد.
3. رسانه های معتبر خارجی نوک دماغشان را نمی بینند. سن هر کدام از آنها به اندازه تاریخ مطبوعات ماست؛ فرانس پرس 164 ساله است، رویترز 166، آسوشیتدپرس 171 سال. همین روزنامه اسرائیلی هاآرتص 99 سال قدمت دارد. آنها حتی اگر بخواهند دروغ هم بگویند دروغ هایی می گویند که دهها سال طول بکشد نادرستی آن آشکار شود، آن هم وقتی که دیگر کسی یادش نیست قضیه چه بوده!
بیست سال تجربه روزنامه نگاری به من آموخته تا رسانه های ما از بودجه دولتی استفاده می کنند و کاهش تیراژ و افت مخاطب و بیننده نقشی در بودن یا نبودن فلان مدیر رسانه ای ندارد، امکان انتشار آگاهانه خبرهای نادرست هم وجود دارد. ضربه به اعتماد مخاطب را مدیری می فهمد که رسانه اش را با هزینه خودش یا سهامدارانش که لحظه ای در برکناری اش درنگ نمی کنند اداره کند.
پی نوشت:
۱.همه‌ی آنچه نوشتم در زمینه‌ی خبر بود. ساحت خبر را از ساحت تحلیل در رسانه‌ها باید از هم جدا کرد. لازم به توضیح نیست که من با اغلب تحلیل‌ها و تفسیرهای رسانه‌های خارجی هم عقیده نیستم اما به خبرهایشان تا اندازه‌ی زیادی اعتماد می‌کنم.
۲.گفته‌اند جز راست نباید گفت، هر راست نشاید گفت! رسانه‌های معتبر دروغ نمی‌گویند اما ممکن است هر راستی را هم نگویند!
@hod8hod 🕊🕊🕊
✍️#محسن_ماندگاری
در همه سالهای فعالیت در حرفه روزنامه نگاری همیشه از طرف همکاران اصولگرایم با این انتقاد مواجه بوده ام که چرا به اخبار رسانه های خارجی بیش از رسانه های داخلی اعتماد دارم؟ چرا فکر می کنم #رویترز و #فرانس_پرس و #آسوشیتدپرس دروغ نمی گویند اما ممکن است #کیهان، #فارس، #ایسنا یا #صداوسیما اخبار نادرست به مردم بدهند؟
من آدم بدبینی نیستم اما واقعیت این است که بسیاری از اوقات ناچارم اخبار تلویزیون و یا برخی رسانه های داخلی را گوگل کنم تا بفهمم آنچه گفته اند درست است یا خیر. متاسفانه کم نبوده اخباری که با واقعیت فرسنگها فاصله داشته و بعضا اکنون این اطلاعات نادرست یا تحریف شده به یک باور عمومی در کشور هم تبدیل شده است.
برگردم به همان سوال؛ چرا رسانه های معتبر بین المللی دروغ نمی گویند؟ به چند دلیل ساده:
1. اغلب رسانه های بزرگ جهانی غیردولتی و درآمدزا هستند؛ یک بنگاه اقتصادی سودده. درآمد همه این رسانه ها از فروش محصول است. خبرگزاری آسوشیتدپرس نمی تواند دروغ بگوید چون درآمدش از فروش محصول به 1700 روزنامه و بیش از 5000 شبکه رادیویی و تلویزیونی در جهان از جمله ایران است و اگر قرار باشد اخبار نادرست به مخاطب بدهد، دیگر کسی برای حق اشتراک خروجی آن پول نمی دهد!
خبرگزاری رویترز نمی تواند در لابلای اخبارش به مخاطب دروغ تحویل دهد چون کمترین بی اعتمادی به رویترز، از درآمد سالانه 11 میلیارد دلاری هولدینگ تامسون رویترز می کاهد و چند خبر اشتباه می تواند یک بنگاه سودآور اقتصادی را به خاک سیاه بنشاند.
2. رسانه های معتبر جهانی در رقابتی فشرده به دنبال جذب مخاطبند و هر خبر اشتباه از اعتماد مخاطبان به آنها خواهد کاست و تیراژ و مخاطب آنها را کم خواهد کرد. کاهش مخاطب یعنی ورشکستی. آنجا عرصه رقابت است و قرار نیست به آنها یارانه دولتی بدهند تا فلان روزنامه هرچه خواست بگوید و تیراژش به یک دهم کاهش یابد اما همچنان با یارانه و دوپینگ دولتی به حیات خود ادامه دهد.
3. رسانه های معتبر خارجی نوک دماغشان را نمی بینند. سن هر کدام از آنها به اندازه تاریخ مطبوعات ماست؛ فرانس پرس 164 ساله است، رویترز 166، آسوشیتدپرس 171 سال. همین روزنامه اسرائیلی هاآرتص 99 سال قدمت دارد. آنها حتی اگر بخواهند دروغ هم بگویند دروغ هایی می گویند که دهها سال طول بکشد نادرستی آن آشکار شود، آن هم وقتی که دیگر کسی یادش نیست قضیه چه بوده!
بیست سال تجربه روزنامه نگاری به من آموخته تا رسانه های ما از بودجه دولتی استفاده می کنند و کاهش تیراژ و افت مخاطب و بیننده نقشی در بودن یا نبودن فلان مدیر رسانه ای ندارد، امکان انتشار آگاهانه خبرهای نادرست هم وجود دارد. ضربه به اعتماد مخاطب را مدیری می فهمد که رسانه اش را با هزینه خودش یا سهامدارانش که لحظه ای در برکناری اش درنگ نمی کنند اداره کند.
پی نوشت:
۱.همه‌ی آنچه نوشتم در زمینه‌ی خبر بود. ساحت خبر را از ساحت تحلیل در رسانه‌ها باید از هم جدا کرد. لازم به توضیح نیست که من با اغلب تحلیل‌ها و تفسیرهای رسانه‌های خارجی هم عقیده نیستم اما به خبرهایشان تا اندازه‌ی زیادی اعتماد می‌کنم.
۲.گفته‌اند جز راست نباید گفت، هر راست نشاید گفت! رسانه‌های معتبر دروغ نمی‌گویند اما ممکن است هر راستی را هم نگویند!
@hod8hod 🕊🕊🕊
Forwarded from اتچ بات
💠 رهبر عالی ایران تصویری مشابه ترامپ با سایۀ هواپیمای بدون سرنشین منتشر کرد و قول انتقام داد
#رویترز
#مفتا
🔸به گزارش رویترز وب سایت رهبر معظم ایران روز جمعه تصویر یک گلف باز را که شبیه رئیس‌جمهور سابق ترامپ است، به همراه تهدید به انتقام کشته شدن ژنرال برجسته ایرانی، از طریق هدف قرار دادن وی با یک هواپیمای بدون سرنشین منتشر نموده است.
(به دنبال این اقدام توییتر ابتدا اعلام نمود که حساب کاربری رهبر ایران را بسته است اما بعدا اعلام کرد آن حساب تنها یک حساب فیک بوده و حساب اصلی وی هنوز باز است.)
🔹 امیلی هورن، سخنگوی شورای امنیت ملی جو بایدن گفت: "این نوع تهدیدها از طرف ایران غیرقابل قبول است. ما این اقدام تحریک آمیز را به شدت محکوم می‌کنیم. ما برای مقابله با نفوذ بدخیم ایران به کار با دوستان و شرکای خود ادامه خواهیم داد" (قابل توجه امیدبستگان به رئیس جمهور جدید آمریکا).
🔸 یکی از مقامات نزدیک به نزدیکان (آیت الله)خامنه‌ای گفت: "هدف (این توئیت) یادآوری قمارباز بودن(ترامپ) بود و اینکه تمام شدن دوران ترامپ به معنای ایمن بودن وی و فراموش شدن ترور شهید ما سلیمانی نیست." این مقام که خواست نامش فاش نشود، بدون جزئیات بیشتر به رویترز گفت: "و اکنون، نیروهای آمریکایی نمی توانند از او محافظت کنند."
🔹 یک تحلیلگر مستقر در تهران (بدون ذکر نام) گفت این تهدید می‌تواند به خودی خود هدف باشد: "به نظر می‌رسد قصد توئیت زنده نگه داشتن شَبَح انتقام است که شاید به خودی خود نوعی انتقام باشد." سلیمانی، فرمانده نیروی نخبه قدس ایران، مسئول عملیات مخفی خارج از کشور بود و به طور گسترده ای بعنوان دومین شخصیت قدرتمند در ایران پس از (آیت الله)خامنه‌ای دیده می‌شد. حکام نظامی و روحانی ایران گفته‌اند که تهران زمان و مکان انتقام سلیمانی را انتخاب می‌کند.
🔸 مقامات ایرانی برای اظهار نظر در دسترس (رویترز) نبودند. توییت "گلف باز" توسط حساب اصلی فارسی زبان (آیت الله)خامنه‌ای @ Khamenei-fa بازتوییت شد، اگرچه به نظر می‌رسد بعداً حذف شده است. متن و نمودار این توییت که بعداً توسط وب سایت رسمی (آیت الله)خامنه‌ای (farsi.khamenei.ir) حمل شد نیز به نقل از رسانه های ایرانی به طور گسترده نقل شد. حساب فارسی (آیت الله)خامنه ای و حساب اصلی توییتر او به زبان انگلیسی، که توییت تصویر گلف باز را سریع حذف کرد، همچنان فعال هستند.
#مفتا
@HOD8HOD
#رویترز
#مفتا
🔸به گزارش رویترز وب سایت رهبر معظم ایران روز جمعه تصویر یک گلف باز را که شبیه رئیس‌جمهور سابق ترامپ است، به همراه تهدید به انتقام کشته شدن ژنرال برجسته ایرانی، از طریق هدف قرار دادن وی با یک هواپیمای بدون سرنشین منتشر نموده است.
(به دنبال این اقدام توییتر ابتدا اعلام نمود که حساب کاربری رهبر ایران را بسته است اما بعدا اعلام کرد آن حساب تنها یک حساب فیک بوده و حساب اصلی وی هنوز باز است.)
🔹 امیلی هورن، سخنگوی شورای امنیت ملی جو بایدن گفت: "این نوع تهدیدها از طرف ایران غیرقابل قبول است. ما این اقدام تحریک آمیز را به شدت محکوم می‌کنیم. ما برای مقابله با نفوذ بدخیم ایران به کار با دوستان و شرکای خود ادامه خواهیم داد" (قابل توجه امیدبستگان به رئیس جمهور جدید آمریکا).
🔸 یکی از مقامات نزدیک به نزدیکان (آیت الله)خامنه‌ای گفت: "هدف (این توئیت) یادآوری قمارباز بودن(ترامپ) بود و اینکه تمام شدن دوران ترامپ به معنای ایمن بودن وی و فراموش شدن ترور شهید ما سلیمانی نیست." این مقام که خواست نامش فاش نشود، بدون جزئیات بیشتر به رویترز گفت: "و اکنون، نیروهای آمریکایی نمی توانند از او محافظت کنند."
🔹 یک تحلیلگر مستقر در تهران (بدون ذکر نام) گفت این تهدید می‌تواند به خودی خود هدف باشد: "به نظر می‌رسد قصد توئیت زنده نگه داشتن شَبَح انتقام است که شاید به خودی خود نوعی انتقام باشد." سلیمانی، فرمانده نیروی نخبه قدس ایران، مسئول عملیات مخفی خارج از کشور بود و به طور گسترده ای بعنوان دومین شخصیت قدرتمند در ایران پس از (آیت الله)خامنه‌ای دیده می‌شد. حکام نظامی و روحانی ایران گفته‌اند که تهران زمان و مکان انتقام سلیمانی را انتخاب می‌کند.
🔸 مقامات ایرانی برای اظهار نظر در دسترس (رویترز) نبودند. توییت "گلف باز" توسط حساب اصلی فارسی زبان (آیت الله)خامنه‌ای @ Khamenei-fa بازتوییت شد، اگرچه به نظر می‌رسد بعداً حذف شده است. متن و نمودار این توییت که بعداً توسط وب سایت رسمی (آیت الله)خامنه‌ای (farsi.khamenei.ir) حمل شد نیز به نقل از رسانه های ایرانی به طور گسترده نقل شد. حساب فارسی (آیت الله)خامنه ای و حساب اصلی توییتر او به زبان انگلیسی، که توییت تصویر گلف باز را سریع حذف کرد، همچنان فعال هستند.
#مفتا
@HOD8HOD
Telegram
attach 📎
🚫 رسانه و نشر خشونت
حد انتشار محتوای خشن در رسانه های اجتماعی, کجاست؟
🔖 احتمالا کسانی که سال 1897 در ایالات متحده انتشار فیلم مسابقه مشت‌زنی را ممنوع کردند، خوابش را هم نمی‌دیدند که روزی سررشته انتشار تصاویر از دست سینماتوگراف و رسانه‌های جمعی، خارج شود. به نحوی که برخی نسبت به آن خنثی شوند و دیدن تصویر خشونت عریان در اخبار و مطالب سرگرم‌کننده رسانه‌ها تبدیل به امری عادی شود.
🔖 مردی با افتخار سر «ناموس»ش را می‌بُرد و به خیابان می‌بَرد. آنکه از او فیلم می‌گیرد و آنکه پخش می‌کند فاصله چندانی از هم ندارند. به همین دلیل وقتی خبرگزاری رکنا این فیلم را بازنشر می‌کند، با اتهام خدشه‌دار کردن امنیت روحی جامعه مواجه شده و #توقیف میشود.
⁉️ به‌راستی از منظر #اخلاق حرفه‌ای و انسانی حد انتشار تصاویر #خشن کجاست؟ #استانداردهای_فرهنگی و اجتماعی جوامع به این پرسش، پاسخ‌های متفاوتی می‌دهند. اما پرسش مهمتر این است که انتشار این فیلم قرار است به چه نتیجه‌ای منجر شود؟
🔖 اینجاست که بسیاری از سازمان‌های خبری مانند #رویترز در خط‌مشی‌های اخلاقی و حرفه‌ای خود تاکید می‌کنند که نباید به سمت انتشار بی‌پرده‌ی خشونت رفت. بنابراین نمایش خشونت در پرده‌ای استعاری از نشانه‌ها, مخفی میشود. برای نمونه، ساختمان پلاسکو که فرو می‌ریزد، ما به تصویر عریان دست و پای بُریده یا سوخته نیاز نداریم. بتُن و آهن است که ذوب میشود و به اندازه چشمان هراسان تک‌تک بینندگان وحشتی خشن شکل می‌گیرد. در واقع خشونت به یک تصویر خلاصه نمی‌شود و این، قصه را موثرتر می‌کند.
⁉️ نکته دیگری که معمولاً سردبیران به آن توجه بیشتری می‌کنند این است که بر فرضِ ضرورتِ انتشار تصاویر خشن، این کار قرار است به کدام یک از پرسش‌های خوانندگان پاسخ دهد؟ به لحاظ خبری آیا انتشار تصویر خشن می‌تواند پیام رسانه را به مخاطب برساند؟
این ها برگ‌های تاریخ بشر است و واقعیت‌های تلخ رنج هستی, پس باید آن را دید و نمایش داد. اما نکته اینجاست که در جایی باید نمایش پیدا کند که کارکرد داشته باشد. گاهی عکس خودسوزی یک راهب، اعدام یک اسیر ویتکونگ یا دختری عریان و وحشت‌زده از بمباران آمریکا در ویتنام، می‌تواند افکارعمومی را علیه جنگ بشوراند و جنگ را به پایان ببرد.
🔖 گاهی ارتش‌ها برای در هم کوبیدن کاریزمای یک دشمن، تصویر مرگ او را منتشر می‌کنند. تصویری که احتمالاً باید باعث شود تا شایعه نمردن یک قهرمان مخدوش شود. شاید دیدن صورت خونی معمر قذافی برای اروپایی‌ها جذاب نباشد، ولی به یاد داریم که مردم لیبی برای دیدن نعش او صف کشیده بودند. بنابراین, نمایش خشونت, بدون هدف و انگیزه معین نادرست است و قوانین محدود کننده تصاویر خشن, ضروری به نظر می رسند.
https://b2n.ir/y59360
منبع:
https://newspaper.hamshahrionline.ir/id/153193
-------------------------------------
@HOD8HOD
حد انتشار محتوای خشن در رسانه های اجتماعی, کجاست؟
🔖 احتمالا کسانی که سال 1897 در ایالات متحده انتشار فیلم مسابقه مشت‌زنی را ممنوع کردند، خوابش را هم نمی‌دیدند که روزی سررشته انتشار تصاویر از دست سینماتوگراف و رسانه‌های جمعی، خارج شود. به نحوی که برخی نسبت به آن خنثی شوند و دیدن تصویر خشونت عریان در اخبار و مطالب سرگرم‌کننده رسانه‌ها تبدیل به امری عادی شود.
🔖 مردی با افتخار سر «ناموس»ش را می‌بُرد و به خیابان می‌بَرد. آنکه از او فیلم می‌گیرد و آنکه پخش می‌کند فاصله چندانی از هم ندارند. به همین دلیل وقتی خبرگزاری رکنا این فیلم را بازنشر می‌کند، با اتهام خدشه‌دار کردن امنیت روحی جامعه مواجه شده و #توقیف میشود.
⁉️ به‌راستی از منظر #اخلاق حرفه‌ای و انسانی حد انتشار تصاویر #خشن کجاست؟ #استانداردهای_فرهنگی و اجتماعی جوامع به این پرسش، پاسخ‌های متفاوتی می‌دهند. اما پرسش مهمتر این است که انتشار این فیلم قرار است به چه نتیجه‌ای منجر شود؟
🔖 اینجاست که بسیاری از سازمان‌های خبری مانند #رویترز در خط‌مشی‌های اخلاقی و حرفه‌ای خود تاکید می‌کنند که نباید به سمت انتشار بی‌پرده‌ی خشونت رفت. بنابراین نمایش خشونت در پرده‌ای استعاری از نشانه‌ها, مخفی میشود. برای نمونه، ساختمان پلاسکو که فرو می‌ریزد، ما به تصویر عریان دست و پای بُریده یا سوخته نیاز نداریم. بتُن و آهن است که ذوب میشود و به اندازه چشمان هراسان تک‌تک بینندگان وحشتی خشن شکل می‌گیرد. در واقع خشونت به یک تصویر خلاصه نمی‌شود و این، قصه را موثرتر می‌کند.
⁉️ نکته دیگری که معمولاً سردبیران به آن توجه بیشتری می‌کنند این است که بر فرضِ ضرورتِ انتشار تصاویر خشن، این کار قرار است به کدام یک از پرسش‌های خوانندگان پاسخ دهد؟ به لحاظ خبری آیا انتشار تصویر خشن می‌تواند پیام رسانه را به مخاطب برساند؟
این ها برگ‌های تاریخ بشر است و واقعیت‌های تلخ رنج هستی, پس باید آن را دید و نمایش داد. اما نکته اینجاست که در جایی باید نمایش پیدا کند که کارکرد داشته باشد. گاهی عکس خودسوزی یک راهب، اعدام یک اسیر ویتکونگ یا دختری عریان و وحشت‌زده از بمباران آمریکا در ویتنام، می‌تواند افکارعمومی را علیه جنگ بشوراند و جنگ را به پایان ببرد.
🔖 گاهی ارتش‌ها برای در هم کوبیدن کاریزمای یک دشمن، تصویر مرگ او را منتشر می‌کنند. تصویری که احتمالاً باید باعث شود تا شایعه نمردن یک قهرمان مخدوش شود. شاید دیدن صورت خونی معمر قذافی برای اروپایی‌ها جذاب نباشد، ولی به یاد داریم که مردم لیبی برای دیدن نعش او صف کشیده بودند. بنابراین, نمایش خشونت, بدون هدف و انگیزه معین نادرست است و قوانین محدود کننده تصاویر خشن, ضروری به نظر می رسند.
https://b2n.ir/y59360
منبع:
https://newspaper.hamshahrionline.ir/id/153193
-------------------------------------
@HOD8HOD