Forwarded from اتچ بات
#سینما #تلویزیون
🌐پاندمی در سینما و تلویزیون
🔸یافته‌های یک پژوهش
🔹یک پژوهشگر آلمانی به این نتیجه رسیده است که از سال‌ها پیش فیلم‌ها و سریال‌ها ما را با پیامدهای بیمار‌های فراگیر چون #کووید_۱۹ آشنا کرده‌اند. آیا مسئولان باید برای آمادگی بهتر در برابر پاندمی‌ها (بیماری‌های همه‌گیر) بیشتر فیلم ببینند؟
🔸یک زن تاجر جوان آمریکایی هنگام بازگشت به کشورش از هنگ کنگ علائم سرماخوردگی را از خود بروز می‌دهد و پس از رسیدن به خانه بی‌هوش می‌شود و جان می‌سپارد. این حادثه برای چند نفر دیگر در جاهای مختلف اتفاق می‌افتد و بالاخره کارشناسان به این نتیجه می‌رسند که مرگ این افراد بر اثر شیوع یک ویروس مرگ‌زا بوده، ویروسی که به سرعت باعث شیوع یک پاندمی می‌شود.
آنچه آمد داستان فیلم سینمایی آمریکایی "شیوع" است؛ نوشته اسکات برنس و به کارگردانی استیون سودربرگ.
🔹داستانی که امروز برای هیچ کس تازگی ندارد اما در سال ۲۰۱۱ یک داستان تخیلی به‌نظر می‌رسید که فقط در فیلم‌ها و ادبیات تخیلی-علمی می‌تواند اتفاق بیفتد.
ادامه داستان هم شباهت عجیبی به اتفاقاتی دارد که امروز رخ می‌دهند: استفاده از ماسک، قرنطینه افراد و شهرها، اخبار جعلی در باره ویروس، شایعات بی‌اساس، سواستفاده برخی سوداگران که با داروهای جعلی معامله می‌کنند.
🔸داستان‌های فیلم‌ها را باید جدی گرفت؟
دنیس نویاک، پژوهشگر فیلم و رسانه‌ها در گفت‌وگو با دویچه وله به نمونه‌های گوناگونی از فیلم‌ها و سریال‌های تلویزیونی اشاره می‌کند که می‌توانستند از نظر ذهنی ما را برای برخورد با ویروس #کرونا (سارس کوو ۲) و بیماری ناشی از آن (کووید ۱۹) آماده کنند.
🔹تنهایی در دوران پاندمی
یکی از موضوعات قابل توجه، هم در واقعیت امروز و هم در فیلم‌های سینمایی و سریال‌های تلویزیونی با موضوع بیماری‌های فراگیر، تنهایی و رنج ناشی از آن در دوران پاندمی است.
نویاک که در حال گذراندن دوره دکترا در زمینه "تنهایی" است تاکید می‌کند، آنچه که در بعضی فیلم‌ها با موضوع فراگیری ویروس‌های مرگ‌زا اتفاق می‌افتد، می‌تواند امروزه در واقعیت هم می‌تواند اتفاق بیافتد.
به عنوان مثال، اهمیت دادن به یک ریتم ثابت روزانه از جمله صرف غذا در ساعت‌های معین، کاشت سبزیجات در باغچه یا در گلدان، مراقبت از افرادی که نیازمند کمک هستند، ورزش روزانه یا استفاده از امکانات مجازی می‌تواند اقدامات مناسبی برای مقابله با تنهایی باشد.
🔸نویاک معتقد است که به‌ویژه از سریال‌های مردمی می‌توان چیزهای زیادی را آموخت. او تصریح می‌کند: «سریال‌های تلویزیونی تأثیر بسیار تعیین کننده‌ای در چگونگی سازمان‌دهی یک جامعه دارند و به ایجاد "واقعیت‌های" جامعه کمک می‌کنند و به چگونگی برخورد نظرات گوناگون با یک پدیده جمعی شکل می‌دهند».
🔹پژوهشگر آلمانی نتایج تحقیقات خود در این زمینه را در كتابی باعنوان "همه چیز پیش از این هم وجود داشته است - آنچه كه ما می‌توانیم از فیلم‌هایی با موضوع پاندمی برای بحران کرونا یاد بگیریم"* منتشر کرده است.
🔸عنوان آلمانی کتاب:
Alles schon mal dagewesen – Was wir aus Pandemie-Filmen für die Corona-Krise lernen können"
@HOD8HOD
🌐پاندمی در سینما و تلویزیون
🔸یافته‌های یک پژوهش
🔹یک پژوهشگر آلمانی به این نتیجه رسیده است که از سال‌ها پیش فیلم‌ها و سریال‌ها ما را با پیامدهای بیمار‌های فراگیر چون #کووید_۱۹ آشنا کرده‌اند. آیا مسئولان باید برای آمادگی بهتر در برابر پاندمی‌ها (بیماری‌های همه‌گیر) بیشتر فیلم ببینند؟
🔸یک زن تاجر جوان آمریکایی هنگام بازگشت به کشورش از هنگ کنگ علائم سرماخوردگی را از خود بروز می‌دهد و پس از رسیدن به خانه بی‌هوش می‌شود و جان می‌سپارد. این حادثه برای چند نفر دیگر در جاهای مختلف اتفاق می‌افتد و بالاخره کارشناسان به این نتیجه می‌رسند که مرگ این افراد بر اثر شیوع یک ویروس مرگ‌زا بوده، ویروسی که به سرعت باعث شیوع یک پاندمی می‌شود.
آنچه آمد داستان فیلم سینمایی آمریکایی "شیوع" است؛ نوشته اسکات برنس و به کارگردانی استیون سودربرگ.
🔹داستانی که امروز برای هیچ کس تازگی ندارد اما در سال ۲۰۱۱ یک داستان تخیلی به‌نظر می‌رسید که فقط در فیلم‌ها و ادبیات تخیلی-علمی می‌تواند اتفاق بیفتد.
ادامه داستان هم شباهت عجیبی به اتفاقاتی دارد که امروز رخ می‌دهند: استفاده از ماسک، قرنطینه افراد و شهرها، اخبار جعلی در باره ویروس، شایعات بی‌اساس، سواستفاده برخی سوداگران که با داروهای جعلی معامله می‌کنند.
🔸داستان‌های فیلم‌ها را باید جدی گرفت؟
دنیس نویاک، پژوهشگر فیلم و رسانه‌ها در گفت‌وگو با دویچه وله به نمونه‌های گوناگونی از فیلم‌ها و سریال‌های تلویزیونی اشاره می‌کند که می‌توانستند از نظر ذهنی ما را برای برخورد با ویروس #کرونا (سارس کوو ۲) و بیماری ناشی از آن (کووید ۱۹) آماده کنند.
🔹تنهایی در دوران پاندمی
یکی از موضوعات قابل توجه، هم در واقعیت امروز و هم در فیلم‌های سینمایی و سریال‌های تلویزیونی با موضوع بیماری‌های فراگیر، تنهایی و رنج ناشی از آن در دوران پاندمی است.
نویاک که در حال گذراندن دوره دکترا در زمینه "تنهایی" است تاکید می‌کند، آنچه که در بعضی فیلم‌ها با موضوع فراگیری ویروس‌های مرگ‌زا اتفاق می‌افتد، می‌تواند امروزه در واقعیت هم می‌تواند اتفاق بیافتد.
به عنوان مثال، اهمیت دادن به یک ریتم ثابت روزانه از جمله صرف غذا در ساعت‌های معین، کاشت سبزیجات در باغچه یا در گلدان، مراقبت از افرادی که نیازمند کمک هستند، ورزش روزانه یا استفاده از امکانات مجازی می‌تواند اقدامات مناسبی برای مقابله با تنهایی باشد.
🔸نویاک معتقد است که به‌ویژه از سریال‌های مردمی می‌توان چیزهای زیادی را آموخت. او تصریح می‌کند: «سریال‌های تلویزیونی تأثیر بسیار تعیین کننده‌ای در چگونگی سازمان‌دهی یک جامعه دارند و به ایجاد "واقعیت‌های" جامعه کمک می‌کنند و به چگونگی برخورد نظرات گوناگون با یک پدیده جمعی شکل می‌دهند».
🔹پژوهشگر آلمانی نتایج تحقیقات خود در این زمینه را در كتابی باعنوان "همه چیز پیش از این هم وجود داشته است - آنچه كه ما می‌توانیم از فیلم‌هایی با موضوع پاندمی برای بحران کرونا یاد بگیریم"* منتشر کرده است.
🔸عنوان آلمانی کتاب:
Alles schon mal dagewesen – Was wir aus Pandemie-Filmen für die Corona-Krise lernen können"
@HOD8HOD
Telegram
attach 📎