"برخی از احکام تجاری بودجه ۱۴۰۴"
✅اعلام نرخ ارز مبنای محاسبه حقوق ورودی بر مبنای میانگین نرخ ارز در مرکز مبادله طلا و ارز به استثنای کالاهای بند خ تبصره ۲ قانون بودجه
✅ابلاغ فهرست ۲۷ ردیف کالاهای اساسی مشمول نرخ ارز ترجیحی بقیه اقلام متعاقبا اعلام می شود
✅تعیین حقوق گمرکی دارو و مواد اولیه و ملزومات پزشکی ،شیرخشک اطفال، کالاهای اساسی و نهاده های دامی کشاورزی بمیزان یک درصد فهرست ابلاغی سال گذشته معتبر می باشد
✅تعیین حقوق گمرکی ماشین آلات و تجهیزات تولید ،قطعات، مواد اولیه و واسطه ای بمیزان دو درصد - فهرست متعاقباً ابلاغ می شود
✅واردات خودرو توسط ایرانیان خارج از کشور دارای کارت اقامت با ۱۰۰ درصد حقوق ورودی
✅ابلاغ حقوق ورودی ۱۰۰ درصد جهت واردات خودرو از محل ارز تخصیصی
✅تعیین حقوق گمرکی واردات گوشی همراه خارجی با قیمت بین ۶۰۰ تا ۱۰۰۰ یورو ۱۵ درصد و نسبت به قیمت بالاتر ۳۰ درصد
✅وصول یک درصد ارزش از ۶۰ ردیف نهاده های دامی شامل ذرت ، کنجاله، سویا ، جو ، روغن ، دانه های روغنی ، میوه های گرمسیری ، شکر ، برنج و پنبه
✅افزایش دو درصدی حقوق گمرکی واردات اسباب بازی و کالاهای فرهنگی - فهرست متعاقباً اعلام می شود
✅نرخ مالیات بر ارزش افزوده بحز کالاهای خاص ۱۰ درصد
✅تا تصویب لایحه دولت جهت مٱخذ مالیات بر ارزش افزوده دارو و مواد اولیه و ملزومات پزشکی ، شیرخشک اطفال و کالاهای اساسی یک درصد قطعی و ۹ درصد تعهد
✅تعداد ۳۵۰۰ دستگاه آمبولانس با شرایط اعلامی از پرداخت حقوق گمرکی و سود بازرگانی معاف می باشد
✅اعلام فهرست ۲۶ ردیف درآمدی عوارض قابل وصول شامل عوارض فرهنگی ، لوازم آرایشی ، سیگار و تنباکو ، نوشابه ، خودرو سبک و سنگین ، پسماند ، هلال احمر و گوشت .
#تجارت_خارجی
@GovernanceStudies
✅اعلام نرخ ارز مبنای محاسبه حقوق ورودی بر مبنای میانگین نرخ ارز در مرکز مبادله طلا و ارز به استثنای کالاهای بند خ تبصره ۲ قانون بودجه
✅ابلاغ فهرست ۲۷ ردیف کالاهای اساسی مشمول نرخ ارز ترجیحی بقیه اقلام متعاقبا اعلام می شود
✅تعیین حقوق گمرکی دارو و مواد اولیه و ملزومات پزشکی ،شیرخشک اطفال، کالاهای اساسی و نهاده های دامی کشاورزی بمیزان یک درصد فهرست ابلاغی سال گذشته معتبر می باشد
✅تعیین حقوق گمرکی ماشین آلات و تجهیزات تولید ،قطعات، مواد اولیه و واسطه ای بمیزان دو درصد - فهرست متعاقباً ابلاغ می شود
✅واردات خودرو توسط ایرانیان خارج از کشور دارای کارت اقامت با ۱۰۰ درصد حقوق ورودی
✅ابلاغ حقوق ورودی ۱۰۰ درصد جهت واردات خودرو از محل ارز تخصیصی
✅تعیین حقوق گمرکی واردات گوشی همراه خارجی با قیمت بین ۶۰۰ تا ۱۰۰۰ یورو ۱۵ درصد و نسبت به قیمت بالاتر ۳۰ درصد
✅وصول یک درصد ارزش از ۶۰ ردیف نهاده های دامی شامل ذرت ، کنجاله، سویا ، جو ، روغن ، دانه های روغنی ، میوه های گرمسیری ، شکر ، برنج و پنبه
✅افزایش دو درصدی حقوق گمرکی واردات اسباب بازی و کالاهای فرهنگی - فهرست متعاقباً اعلام می شود
✅نرخ مالیات بر ارزش افزوده بحز کالاهای خاص ۱۰ درصد
✅تا تصویب لایحه دولت جهت مٱخذ مالیات بر ارزش افزوده دارو و مواد اولیه و ملزومات پزشکی ، شیرخشک اطفال و کالاهای اساسی یک درصد قطعی و ۹ درصد تعهد
✅تعداد ۳۵۰۰ دستگاه آمبولانس با شرایط اعلامی از پرداخت حقوق گمرکی و سود بازرگانی معاف می باشد
✅اعلام فهرست ۲۶ ردیف درآمدی عوارض قابل وصول شامل عوارض فرهنگی ، لوازم آرایشی ، سیگار و تنباکو ، نوشابه ، خودرو سبک و سنگین ، پسماند ، هلال احمر و گوشت .
#تجارت_خارجی
@GovernanceStudies
👍6❤1🙏1
شیخ طحنون در واشنگتن
#فناوری #انرژی #AI
#امارات #آمریکا
🔸امارات متحده عربی در تلاش است تا از یک اقتصاد مبتنی بر نفت، به قدرتی جهانی در عرصه فناوری و هوش مصنوعی بدل شود. در همین راستا، شیخ طحنون بن زاید، مشاور امنیت ملی و معمار سیاست‌های فناورانه ابوظبی، اخیراً به واشنگتن سفر کرد و با رئیس‌جمهور آمریکا و شماری از مدیران ارشد فناوری از جمله ایلان ماسک، جف بزوس و مارک زاکربرگ دیدار داشت. این سفر نشانه‌ای از عزم دو کشور برای تعمیق همکاری در زمینه‌های نوین به‌ویژه در رقابت جهانی AI بود.
🔹در این سفر توافقی میان امارات و مایکروسافت امضا شد تا ابوظبی تا سال ۲۰۲۷ به نخستین دولت کاملاً مبتنی بر هوش مصنوعی تبدیل شود. این توافق، در واقع بر پایه سرمایه‌گذاری ۱.۵ میلیارد دلاری مایکروسافت در شرکت اماراتی G42 (فعال در حوزه AI) و صدور مجوز فروش تراشه‌های پیشرفته Nvidia به امارات امکان تحقق پیدا کرد.
🔹علاوه بر همکاری‌های دولتی، صندوق MGX که برای همکاری شرکت اماراتی مبادله و G42 و به عنوان یک ابزار سرمایه‌گذاری تخصصی در هوش مصنوعی طراحی شده، قصد دارد تا با سرمایه‌گذاری ۷ میلیارد دلاری در پروژه عظیم استارگیت در آمریکا، جایگاه خود را در عرصه AI ایالات متحده بیش از پیش تثبیت نماید. گفتنی است که بلافاصله پس از این سفر، کمیته سرمایه‌گذاری خارجی آمریکا توافق ۳۳۵ میلیون دلاری G42 را با یکی از شرکت‌های آمریکایی در حوزه AI تایید کرد. این توافق مدت‌ها در انتظار بررسی و تایید بود.
🔹با این حال، امارات برای دسترسی به فناوری‌های پیشرفته آمریکایی با محدودیت‌هایی نیز مواجه است. در سایه تشدید جنگ تراشه و وضع قوانین صادراتی جدید در این حوزه توسط ایالات متحده، امارات در دسته کشورهای رده دوم قرار گرفته است و بدین سبب، شامل محدودیت‌هایی در واردات تراشه‌های پیشرفته می‌شود. اخبار منتشره نشان می‌دهد که گفت‌وگوهای شیخ طحنون با وزرای تجارت و خزانه‌داری آمریکا بر تدوین تفاهم‌نامه‌ای ویژه برای حل این چالش متمرکز بوده است.
🔹برای جانمایی بهتر خود در این رقابت، امارات نشانه‌هایی از فاصله‌گذاری با بخش فناوری چین بروز داده و همکاری‌های خود را با شرکت‌هایی مانند هوآوی و بایت‌دنس کاهش داده است. همزمان، سرمایه‌گذاری‌های G42 در چین کاهش یافته و تمرکز مجموعه‌های فعال اماراتی در حوزه AI به‌طور فزاینده‌ای بر همکاری با مایکروسافت و شرکت‌های آمریکایی قرار گرفته است.
🔹در کنار فناوری، انرژی همچنان یک اهرم مهم برای امارات باقی مانده است. شرکت ملی نفت ابوظبی موسوم به ADNOC در جستجوی سرمایه‌گذاری در حوزه LNG و مواد مورد نیاز برای مراکز داده در آمریکاست و سلطان الجابر، مدیرعامل این شرکت، در همایشی متاخر در هیوستون با استفاده از شعاری مشابه کمپین‌های انتخاباتی دونالد ترامپ -انرژی را دوباره قدرتمند کنیم- به استقبال دوره جدیدی از همکاری انرژی و فناوری میان دو کشور رفته است.
🔹محمد سلیمان، تحلیلگر سرشناسی که بر مطالعه پیوندهای راهبردی نوظهور بر پایه فناوری تمرکز دارد، استدلال می‌کند که روابط امارات و آمریکا در نقطه عطفی تاریخی قرار گرفته است و شراکتی که زمانی حول محور نفت و امنیت شکل گرفت، اکنون به پیوندی پویا مبتنی بر هوش مصنوعی تبدیل شده است- فصلی تازه که ممکن است مسیر قرن ۲۱ را شکل دهد.
@GovernanceStudies
#فناوری #انرژی #AI
#امارات #آمریکا
🔸امارات متحده عربی در تلاش است تا از یک اقتصاد مبتنی بر نفت، به قدرتی جهانی در عرصه فناوری و هوش مصنوعی بدل شود. در همین راستا، شیخ طحنون بن زاید، مشاور امنیت ملی و معمار سیاست‌های فناورانه ابوظبی، اخیراً به واشنگتن سفر کرد و با رئیس‌جمهور آمریکا و شماری از مدیران ارشد فناوری از جمله ایلان ماسک، جف بزوس و مارک زاکربرگ دیدار داشت. این سفر نشانه‌ای از عزم دو کشور برای تعمیق همکاری در زمینه‌های نوین به‌ویژه در رقابت جهانی AI بود.
🔹در این سفر توافقی میان امارات و مایکروسافت امضا شد تا ابوظبی تا سال ۲۰۲۷ به نخستین دولت کاملاً مبتنی بر هوش مصنوعی تبدیل شود. این توافق، در واقع بر پایه سرمایه‌گذاری ۱.۵ میلیارد دلاری مایکروسافت در شرکت اماراتی G42 (فعال در حوزه AI) و صدور مجوز فروش تراشه‌های پیشرفته Nvidia به امارات امکان تحقق پیدا کرد.
🔹علاوه بر همکاری‌های دولتی، صندوق MGX که برای همکاری شرکت اماراتی مبادله و G42 و به عنوان یک ابزار سرمایه‌گذاری تخصصی در هوش مصنوعی طراحی شده، قصد دارد تا با سرمایه‌گذاری ۷ میلیارد دلاری در پروژه عظیم استارگیت در آمریکا، جایگاه خود را در عرصه AI ایالات متحده بیش از پیش تثبیت نماید. گفتنی است که بلافاصله پس از این سفر، کمیته سرمایه‌گذاری خارجی آمریکا توافق ۳۳۵ میلیون دلاری G42 را با یکی از شرکت‌های آمریکایی در حوزه AI تایید کرد. این توافق مدت‌ها در انتظار بررسی و تایید بود.
🔹با این حال، امارات برای دسترسی به فناوری‌های پیشرفته آمریکایی با محدودیت‌هایی نیز مواجه است. در سایه تشدید جنگ تراشه و وضع قوانین صادراتی جدید در این حوزه توسط ایالات متحده، امارات در دسته کشورهای رده دوم قرار گرفته است و بدین سبب، شامل محدودیت‌هایی در واردات تراشه‌های پیشرفته می‌شود. اخبار منتشره نشان می‌دهد که گفت‌وگوهای شیخ طحنون با وزرای تجارت و خزانه‌داری آمریکا بر تدوین تفاهم‌نامه‌ای ویژه برای حل این چالش متمرکز بوده است.
🔹برای جانمایی بهتر خود در این رقابت، امارات نشانه‌هایی از فاصله‌گذاری با بخش فناوری چین بروز داده و همکاری‌های خود را با شرکت‌هایی مانند هوآوی و بایت‌دنس کاهش داده است. همزمان، سرمایه‌گذاری‌های G42 در چین کاهش یافته و تمرکز مجموعه‌های فعال اماراتی در حوزه AI به‌طور فزاینده‌ای بر همکاری با مایکروسافت و شرکت‌های آمریکایی قرار گرفته است.
🔹در کنار فناوری، انرژی همچنان یک اهرم مهم برای امارات باقی مانده است. شرکت ملی نفت ابوظبی موسوم به ADNOC در جستجوی سرمایه‌گذاری در حوزه LNG و مواد مورد نیاز برای مراکز داده در آمریکاست و سلطان الجابر، مدیرعامل این شرکت، در همایشی متاخر در هیوستون با استفاده از شعاری مشابه کمپین‌های انتخاباتی دونالد ترامپ -انرژی را دوباره قدرتمند کنیم- به استقبال دوره جدیدی از همکاری انرژی و فناوری میان دو کشور رفته است.
🔹محمد سلیمان، تحلیلگر سرشناسی که بر مطالعه پیوندهای راهبردی نوظهور بر پایه فناوری تمرکز دارد، استدلال می‌کند که روابط امارات و آمریکا در نقطه عطفی تاریخی قرار گرفته است و شراکتی که زمانی حول محور نفت و امنیت شکل گرفت، اکنون به پیوندی پویا مبتنی بر هوش مصنوعی تبدیل شده است- فصلی تازه که ممکن است مسیر قرن ۲۱ را شکل دهد.
@GovernanceStudies
👍7👏1😁1🙏1
#تجارت_خارجی
"بیشترین سهم صادرات از تولید ناخالص داخلی در میان کشورهای جهان در پایان سال ۲۰۲۳"
@GovernanceStudies
"بیشترین سهم صادرات از تولید ناخالص داخلی در میان کشورهای جهان در پایان سال ۲۰۲۳"
@GovernanceStudies
👍7👏2
نفت شل و تحول نگاه آمریکا به قیمت نفت
#انرژی #نفت
#آمریکا
🔹قیمت نفت و انرژی همواره یکی از اصلی‌ترین مولفه‌ها و شاخص‌های تحولات اقتصادی بوده است. با این وجود، برخی محافل کارشناسی معتقدند که با استخراج نفت شل و مبدل شدن ایالات متحده به یک صادرکننده خالص در نفت، قیمت نفت دیگر یکی از فاکتورهای محوری در تصمیم‌گیری سیاسی ایالات متحده نیست و این کشور ملاحظات سابق خود درباره تنش در بازارهای انرژی را کنار گذارده است. این در حالی است که چه از نظر عملی و چه از بعد نظری، ملاحظه‌کاری و محاسبه‌گری در خصوص قیمت نفت در ایالات متحده مشاهده می‌شود و مسئله بیشتر تحولی است که در الگوی این ملاحظه رُخ داده است.
1️⃣اینکه در گذشته، ایالات متحده به عنوان یک واردکننده کلان نفت، همواره از قیمت‌های پایین‌تر حمایت می‌کرد. در حال حاضر اما ایالات متحده صادرکننده (حدود ۲.۳ میلیون بشکه در روز) نفت است و کاهش قیمت نفت، وضعیت کسری تراز تجاری ایالات متحده را وخیم‌تر می‌کند.
2️⃣اینکه استخراج به روش شل که اکنون قریب به ۷۰ درصد از تولید نفت را شامل می‌شود و مازاد نفتی ایالات متحده را تضمین نموده، پرهزینه است و در قیمت‌های پایین اقتصادی نیست. به عنوان مثال، برآوردها نشان داده است که در برخی از میادین استخراجی در تگزاس به روش شل قیمت سر به سر معادل ۶۶ دلار است و برای متوسط میادین این رقم معادل ۵۰ دلار خواهد بود. یک پیمایش که از ۱۳۰ تولیدکننده نفت شل انجام پذیرفته، نشان می‌دهد که قیمت مطلوب این تولیدکنندگان برای گسترش فعالیت‌ها (و سرمایه‌گذاری مجدد) محدوده ۶۰ تا ۷۱ دلار است.
🔸ذکر این نکته ضروریست که ترامپ و اطرافیان وی از کاهش قیمت نفت به ارقام بسیار پایین استقبال کرده‌اند و بسیاری، از جمله پیتر ناوارو، از رساندن نفت به زیر ۵۰ دلار به منظور مهار تورم صحبت نموده اند که این مسئله با منافع استخراج‌کنندگان نفت شل در تضاد است. به نظر می‌رسد مهم‌ترین برنامه دولت ترامپ برای افزودن به حاشیه سود آنها، کاهش مقررات‌ها از جمله مالیات و لغو محدودیت‌های مرتبط از جمله محدودیت‌های زیست‌محیطی ناظر بر حفاری باشد.
🔸با این وجود، مخالفت‌های شدیدی از سوی این تولیدکنندگان وجود دارد و کارشناسان این ملاحظه را نیز مطرح نموده‌اند که نرخ سر به سر متوسط ۵۰ دلاری پیش از وضع تعرفه‌های فلزات توسط ترامپ بوده است و همین حالا نیز با توجه به افزایش هزینه احتمالی، نقطه سر به سر در این نرخ محقق نشود.
🔸در مجموع، فارغ از نقش تنظیم‌گرانه اوپک پلاس و سایر مولفه‌های موثر، باید توجه داشت که ۷۰ درصد از تولید نفت ایالات متحده به روش شل انجام می‌پذیرد و با توجه به آثار گسترده صنعت انرژی بر رشد، اشتغال و درآمد مالیاتی بعید است ایالات متحده بتواند در کوتاه مدت برای نرخ ۵۰ دلار یا کمتر در نفت آمادگی داشته باشد.
@GovernanceStudies
#انرژی #نفت
#آمریکا
🔹قیمت نفت و انرژی همواره یکی از اصلی‌ترین مولفه‌ها و شاخص‌های تحولات اقتصادی بوده است. با این وجود، برخی محافل کارشناسی معتقدند که با استخراج نفت شل و مبدل شدن ایالات متحده به یک صادرکننده خالص در نفت، قیمت نفت دیگر یکی از فاکتورهای محوری در تصمیم‌گیری سیاسی ایالات متحده نیست و این کشور ملاحظات سابق خود درباره تنش در بازارهای انرژی را کنار گذارده است. این در حالی است که چه از نظر عملی و چه از بعد نظری، ملاحظه‌کاری و محاسبه‌گری در خصوص قیمت نفت در ایالات متحده مشاهده می‌شود و مسئله بیشتر تحولی است که در الگوی این ملاحظه رُخ داده است.
1️⃣اینکه در گذشته، ایالات متحده به عنوان یک واردکننده کلان نفت، همواره از قیمت‌های پایین‌تر حمایت می‌کرد. در حال حاضر اما ایالات متحده صادرکننده (حدود ۲.۳ میلیون بشکه در روز) نفت است و کاهش قیمت نفت، وضعیت کسری تراز تجاری ایالات متحده را وخیم‌تر می‌کند.
2️⃣اینکه استخراج به روش شل که اکنون قریب به ۷۰ درصد از تولید نفت را شامل می‌شود و مازاد نفتی ایالات متحده را تضمین نموده، پرهزینه است و در قیمت‌های پایین اقتصادی نیست. به عنوان مثال، برآوردها نشان داده است که در برخی از میادین استخراجی در تگزاس به روش شل قیمت سر به سر معادل ۶۶ دلار است و برای متوسط میادین این رقم معادل ۵۰ دلار خواهد بود. یک پیمایش که از ۱۳۰ تولیدکننده نفت شل انجام پذیرفته، نشان می‌دهد که قیمت مطلوب این تولیدکنندگان برای گسترش فعالیت‌ها (و سرمایه‌گذاری مجدد) محدوده ۶۰ تا ۷۱ دلار است.
🔸ذکر این نکته ضروریست که ترامپ و اطرافیان وی از کاهش قیمت نفت به ارقام بسیار پایین استقبال کرده‌اند و بسیاری، از جمله پیتر ناوارو، از رساندن نفت به زیر ۵۰ دلار به منظور مهار تورم صحبت نموده اند که این مسئله با منافع استخراج‌کنندگان نفت شل در تضاد است. به نظر می‌رسد مهم‌ترین برنامه دولت ترامپ برای افزودن به حاشیه سود آنها، کاهش مقررات‌ها از جمله مالیات و لغو محدودیت‌های مرتبط از جمله محدودیت‌های زیست‌محیطی ناظر بر حفاری باشد.
🔸با این وجود، مخالفت‌های شدیدی از سوی این تولیدکنندگان وجود دارد و کارشناسان این ملاحظه را نیز مطرح نموده‌اند که نرخ سر به سر متوسط ۵۰ دلاری پیش از وضع تعرفه‌های فلزات توسط ترامپ بوده است و همین حالا نیز با توجه به افزایش هزینه احتمالی، نقطه سر به سر در این نرخ محقق نشود.
🔸در مجموع، فارغ از نقش تنظیم‌گرانه اوپک پلاس و سایر مولفه‌های موثر، باید توجه داشت که ۷۰ درصد از تولید نفت ایالات متحده به روش شل انجام می‌پذیرد و با توجه به آثار گسترده صنعت انرژی بر رشد، اشتغال و درآمد مالیاتی بعید است ایالات متحده بتواند در کوتاه مدت برای نرخ ۵۰ دلار یا کمتر در نفت آمادگی داشته باشد.
@GovernanceStudies
👍6👏3🙏2
"واردات تلفن همراه در سال ۱۴۰۳"
#تجارت_خارجی
✅ واردات تلفن های هوشمند همراه از ۲.۹ میلیارد دلار در سال ۱۴۰۲ به ۲.۴ میلیارد دلار در سال ۱۴۰۳ رسید که نشانگر کاهش ۱۹ درصدی در ارزش واردات تلفن هوشمند می باشد.
@GovernanceStudies
#تجارت_خارجی
✅ واردات تلفن های هوشمند همراه از ۲.۹ میلیارد دلار در سال ۱۴۰۲ به ۲.۴ میلیارد دلار در سال ۱۴۰۳ رسید که نشانگر کاهش ۱۹ درصدی در ارزش واردات تلفن هوشمند می باشد.
@GovernanceStudies
👍2
🔅چشم‌انداز صندوق بین‌المللی پول از اقتصاد منطقه
#رشد #نفت
#خاورمیانه #ایران
🔹با کاهش قیمت نفت، صندوق بین‌المللی پول پیش‌بینی خود از رشد اقتصادی کشورهای صادرکننده نفت در منطقه را کاهش داده و از ۴ درصد اعلامی در ماه اکتبر به ۲.۳ درصد رسانده است. این صندوق در گزارشی که روز پنجشنبه با عنوان «چشم‌انداز اقتصادی منطقه‌ای خاورمیانه و آسیای مرکزی» منتشر نمود، به این نکته پرداخته است که در سراسر منطقه غرب آسیا، افزایش تنش‌های تجاری و بی‌ثباتی‌های سیاستی با ادامه نوسانات در حوزه نفت همراه شده و در مجموع به تضعیف چشم‌انداز رشد اقتصادی انجامیده است.
🔸این گزارش با کاهش ۲.۸ درصدی نرخ رشد پیش‌بینی شده در ماه اکتبر، رشد اقتصادی ایران در سال ۲۰۲۵ را ۰.۳ درصد پیش‌بینی نموده و برای سال ۲۰۲۶ برآورد رشد ۱.۱ درصدی ارائه نموده است. گزارش صندوق در تغییر برآورد رشدی خود از اقتصاد ایران، تاکید ویژه‌ای بر تشدید تحریم‌ها ذیل کمپین فشار حداکثری دارد و معتقد است که تورم علیرغم روند کاهشی همچنان نرخی بالاتر از معمول خواهد داشت و کاهش قیمت نفت در کنار فشارهای تحریمی، موجب افت مازاد حساب جاری در ایران خواهد شد.
🔸صندوق بین‌المللی پول پیش‌بینی می‌کند که متوسط قیمت نفت در سال ۲۰۲۵ به ۶۶.۹ دلار در هر بشکه برسد که این رقم، ۶ دلار کمتر از تخمین اعلامی این صندوق در ماه اکتبر است. این کاهش قیمت مولود هم‌افزایی میان چند متغیر است؛ از یک طرف، کشورهای اوپک پلاس کاهش تولید خود را به صورت تدریجی متوقف خواهند کرد. از طرف دیگر، کشورهای غیرعضو در این ساز و کار عرضه نفت را افزایش داده اند. در این میان، تقاضای جهانی برای نفت نیز رشدی ضعیف داشته و از چشم‌انداز پرتنش اقتصاد جهانی متاثر گردیده است.
🔸بر اساس این گزارش، بازار نفت در سال جاری با مازاد عرضه نسبی مواجه خواهد بود و روندهای نزولی مشاهده شده فشار بیشتری برای کاهش قیمت اعمال خواهند کرد. در واقع، تقاضای نفت جهانی اکنون کمتر از سطحی است که در اکتبر گذشته پیش‌بینی می‌شد. گفتنی است که این کاهش تقاضا بیش از هر چیز ناشی از تحولات سیاستی و تنش‌های تجاری است. در منطقه خاورمیانه رشد بخش غیرنفتی نیز متعاقب بخش نفتی کاهش خواهد یافت و از رکورد پیش‌بینی شده در اکتبر، پایین‌تر خواهد بود. در واقع، کشورهای صادرکننده نفت به علت افت قیمت‌ها در برنامه‌ریزی‌های سرمایه‌گذاری خود بازنگری خواهند کرد.
@GovernanceStudies
#رشد #نفت
#خاورمیانه #ایران
🔹با کاهش قیمت نفت، صندوق بین‌المللی پول پیش‌بینی خود از رشد اقتصادی کشورهای صادرکننده نفت در منطقه را کاهش داده و از ۴ درصد اعلامی در ماه اکتبر به ۲.۳ درصد رسانده است. این صندوق در گزارشی که روز پنجشنبه با عنوان «چشم‌انداز اقتصادی منطقه‌ای خاورمیانه و آسیای مرکزی» منتشر نمود، به این نکته پرداخته است که در سراسر منطقه غرب آسیا، افزایش تنش‌های تجاری و بی‌ثباتی‌های سیاستی با ادامه نوسانات در حوزه نفت همراه شده و در مجموع به تضعیف چشم‌انداز رشد اقتصادی انجامیده است.
🔸این گزارش با کاهش ۲.۸ درصدی نرخ رشد پیش‌بینی شده در ماه اکتبر، رشد اقتصادی ایران در سال ۲۰۲۵ را ۰.۳ درصد پیش‌بینی نموده و برای سال ۲۰۲۶ برآورد رشد ۱.۱ درصدی ارائه نموده است. گزارش صندوق در تغییر برآورد رشدی خود از اقتصاد ایران، تاکید ویژه‌ای بر تشدید تحریم‌ها ذیل کمپین فشار حداکثری دارد و معتقد است که تورم علیرغم روند کاهشی همچنان نرخی بالاتر از معمول خواهد داشت و کاهش قیمت نفت در کنار فشارهای تحریمی، موجب افت مازاد حساب جاری در ایران خواهد شد.
🔸صندوق بین‌المللی پول پیش‌بینی می‌کند که متوسط قیمت نفت در سال ۲۰۲۵ به ۶۶.۹ دلار در هر بشکه برسد که این رقم، ۶ دلار کمتر از تخمین اعلامی این صندوق در ماه اکتبر است. این کاهش قیمت مولود هم‌افزایی میان چند متغیر است؛ از یک طرف، کشورهای اوپک پلاس کاهش تولید خود را به صورت تدریجی متوقف خواهند کرد. از طرف دیگر، کشورهای غیرعضو در این ساز و کار عرضه نفت را افزایش داده اند. در این میان، تقاضای جهانی برای نفت نیز رشدی ضعیف داشته و از چشم‌انداز پرتنش اقتصاد جهانی متاثر گردیده است.
🔸بر اساس این گزارش، بازار نفت در سال جاری با مازاد عرضه نسبی مواجه خواهد بود و روندهای نزولی مشاهده شده فشار بیشتری برای کاهش قیمت اعمال خواهند کرد. در واقع، تقاضای نفت جهانی اکنون کمتر از سطحی است که در اکتبر گذشته پیش‌بینی می‌شد. گفتنی است که این کاهش تقاضا بیش از هر چیز ناشی از تحولات سیاستی و تنش‌های تجاری است. در منطقه خاورمیانه رشد بخش غیرنفتی نیز متعاقب بخش نفتی کاهش خواهد یافت و از رکورد پیش‌بینی شده در اکتبر، پایین‌تر خواهد بود. در واقع، کشورهای صادرکننده نفت به علت افت قیمت‌ها در برنامه‌ریزی‌های سرمایه‌گذاری خود بازنگری خواهند کرد.
@GovernanceStudies
👍5👏3
🔅آیا سیاست «ساخت چین ۲۰۲۵» موفق بوده است؟
#تولید #فناوری #صنعت
#چین
🔸سند سیاستی ساخت چین ۲۰۲۵ (MIC25) در سال ۲۰۱۵ در این کشور با هدف دگرگون‌سازی زیرساخت‌های صنعتی چین و تبدیل این کشور به پیشتاز جهانی در حوزه تولیدات پیشرفته تا سال ۲۰۲۵ معرفی شد. این سیاست در پی کاهش وابستگی به فناوری‌های خارجی، تقویت نوآوری داخلی و ارتقای رقابت‌پذیری جهانی چین در صنایع راهبردی چون رباتیک، نیمه‌رساناها و خودروهای برقی نوین بود. هرچند به‌دنبال انتقادات گسترده بین‌المللی به‌ویژه از سوی دولت ترامپ، این برنامه در سال ۲۰۱۸ از گفتمان رسمی دولت چین حذف شد، اما اهداف بنیادین آن تحت عناوین و سازوکارهای جایگزین همچنان پیگیری شده است.
🔹یک گزارش مفصل ۹۰ صفحه‌ای توسط رادیوم گروپ و اتاق بازرگانی ایالات متحده درباره مختصات موفقیت و تأثیرات بلندمدت MIC25 در چهار حوزه اصلی مطالعه نموده است که در ادامه مروری از آن ارائه می‌شود.
کاهش وابستگی وارداتی
🔹براساس این گزارش مفصل، چین با استفاده از راهبردهایی همچون اجبار شرکت‌های خارجی به انتقال فناوری و راه‌اندازی خطوط تولید داخلی در ازای حفظ دسترسی به بازار، موفق شده وابستگی خود به واردات را در برخی بخش‌ها (مانند چیپ‌های حافظه و تجهیزات پزشکی) به‌طور قابل توجهی کاهش دهد. با این حال، در برخی حوزه‌های پیشرفته، فناوری‌های کلیدی همچنان خارج از دسترس شرکت‌های چینی باقی مانده و وابستگی به واردات ادامه دارد.
کاهش وابستگی به شرکت‌های خارجی
🔹شرکت‌های نوپای چینی در اکثر حوزه‌های هدف‌گذاری‌شده، سهم بازار شرکت‌های خارجی را کاهش داده‌اند و به طور خاص در حوزه‌هایی مانند خدمات ابری صنعتی، خودروهای برقی و تجهیزات نیرو، با حمایت دولت و محدودسازی رقابت خارجی، بازیگران بومی رشد قابل‌توجهی داشته‌اند. با این حال، در حوزه‌های مختلفی همچون داروهای زیستی، ماشین‌آلات دقیق، هواپیماهای تجاری و نیمه‌رساناهای پیشرفته این کشور همچنان به شدت به فناوری خارجی متکی است.
رقابت‌پذیری جهانی
🔹شرکت‌های چینی در صنایع متوسط و پایین‌فناوری عمدتاً از طریق قیمت به رقابت‌پذیری دست یافته‌اند. در برخی صنایع پیشرفته مانند وسایل ارتباطی، فناوری‌های پاک، کشتی‌سازی، پهپادها و قطارهای پرسرعت نیز چین موفق به ایجاد سطحی از رقابت‌پذیری شده است. در این میان، خصایص اصلی صنایع موفق‌تر بهره‌مندی از تقاضای داخلی بالا، سرمایه‌گذاری گسترده‌تر دولتی و سبک‌تر بودن رقابت جهانی و شرکت‌های تثبیت‌شده بوده است.
پیشتازی فناورانه
🔹در سالهای اخیر، شکاف فناورانه میان چین و قدرت‌های صنعتی کاهش یافته و سهم چین از ثبت اختراعات جهانی در صنایعی مانند خودروهای برقی، مواد نوین، الکترونیک و رباتیک به‌طور چشمگیری افزایش یافته است. همچنین، سهم چین از مقالات علمی برتر جهانی از سال ۲۰۱۵ تا ۲۰۲۳ به‌طور میانگین ۱۸ درصد رشد کرده است. با این حال، در حوزه‌هایی مانند نیمه‌رساناهای پیشرفته، فاصله میان چین و فناوری‌های مرزی به قوت خود باقی مانده است. در کنار این پیشرفت‌ها، افزایش ابهام در خصوص ظرفیت‌های فناورانه چین با توجه به ملاحظات امنیت ملی این کشور، ارزیابی وضعیت واقعی را پیچیده‌تر کرده است. در مجموع، به‌نظر می‌رسد که چین در حال ارتقای جایگاه جهانی خود در حوزه‌هایی چون هوش مصنوعی، زیست‌فناوری، تجهیزات پزشکی و رباتیک است.
جمع‌بندی
🔹براساس این گزارش، سیاست MIC25 علیرغم دستاوردهای قابل‌توجه در توسعه صنایع نوین، با چالش‌هایی نیز همراه بوده است. در برخی از موارد همزمانی سیاست‌های صنعتی دولت مرکزی و مشارکت‌های پرهزینه دولت‌های محلی به ایجاد پروژه‌های تکراری و ناکارآمد انجامیده است. در نتیجه، گویا رشد بهره‌وری کل متوقف شده و متعاقب آن رشد اقتصادی با کندی مواجه شده است. در نهایت این که تأکید بر حمایت از تولید، در مواردی موجب نادیده‌گرفتن بخش مصرف و ایجاد عدم توازن ساختاری در اقتصاد چین شده است.
🔹با این‌حال، تقویت توانمندی‌های فناورانه و صنعتی، توانسته چین را به یکی از بازیگران اصلی در زنجیره‌های ارزش جهانی بدل کند. وابستگی معکوس سایر کشورها به تولیدات چین اکنون نه فقط در صنایع پایین‌دستی بلکه در فناوری‌های پیشرفته‌تری مانند خودروهای برقی، انرژی خورشیدی و مخابرات نیز در حال گسترش است. به‌طور خلاصه، MIC25 اگرچه با موانعی روبه‌رو بوده، اما زمینه‌ساز رشد چشمگیر در توانمندی‌های صنعتی و فناورانه چین شده و احتمالاً مسیر آینده اقتصاد جهانی را در بسیاری از حوزه‌ها تحت تأثیر قرار خواهد داد.
@GovernanceStudies
#تولید #فناوری #صنعت
#چین
🔸سند سیاستی ساخت چین ۲۰۲۵ (MIC25) در سال ۲۰۱۵ در این کشور با هدف دگرگون‌سازی زیرساخت‌های صنعتی چین و تبدیل این کشور به پیشتاز جهانی در حوزه تولیدات پیشرفته تا سال ۲۰۲۵ معرفی شد. این سیاست در پی کاهش وابستگی به فناوری‌های خارجی، تقویت نوآوری داخلی و ارتقای رقابت‌پذیری جهانی چین در صنایع راهبردی چون رباتیک، نیمه‌رساناها و خودروهای برقی نوین بود. هرچند به‌دنبال انتقادات گسترده بین‌المللی به‌ویژه از سوی دولت ترامپ، این برنامه در سال ۲۰۱۸ از گفتمان رسمی دولت چین حذف شد، اما اهداف بنیادین آن تحت عناوین و سازوکارهای جایگزین همچنان پیگیری شده است.
🔹یک گزارش مفصل ۹۰ صفحه‌ای توسط رادیوم گروپ و اتاق بازرگانی ایالات متحده درباره مختصات موفقیت و تأثیرات بلندمدت MIC25 در چهار حوزه اصلی مطالعه نموده است که در ادامه مروری از آن ارائه می‌شود.
کاهش وابستگی وارداتی
🔹براساس این گزارش مفصل، چین با استفاده از راهبردهایی همچون اجبار شرکت‌های خارجی به انتقال فناوری و راه‌اندازی خطوط تولید داخلی در ازای حفظ دسترسی به بازار، موفق شده وابستگی خود به واردات را در برخی بخش‌ها (مانند چیپ‌های حافظه و تجهیزات پزشکی) به‌طور قابل توجهی کاهش دهد. با این حال، در برخی حوزه‌های پیشرفته، فناوری‌های کلیدی همچنان خارج از دسترس شرکت‌های چینی باقی مانده و وابستگی به واردات ادامه دارد.
کاهش وابستگی به شرکت‌های خارجی
🔹شرکت‌های نوپای چینی در اکثر حوزه‌های هدف‌گذاری‌شده، سهم بازار شرکت‌های خارجی را کاهش داده‌اند و به طور خاص در حوزه‌هایی مانند خدمات ابری صنعتی، خودروهای برقی و تجهیزات نیرو، با حمایت دولت و محدودسازی رقابت خارجی، بازیگران بومی رشد قابل‌توجهی داشته‌اند. با این حال، در حوزه‌های مختلفی همچون داروهای زیستی، ماشین‌آلات دقیق، هواپیماهای تجاری و نیمه‌رساناهای پیشرفته این کشور همچنان به شدت به فناوری خارجی متکی است.
رقابت‌پذیری جهانی
🔹شرکت‌های چینی در صنایع متوسط و پایین‌فناوری عمدتاً از طریق قیمت به رقابت‌پذیری دست یافته‌اند. در برخی صنایع پیشرفته مانند وسایل ارتباطی، فناوری‌های پاک، کشتی‌سازی، پهپادها و قطارهای پرسرعت نیز چین موفق به ایجاد سطحی از رقابت‌پذیری شده است. در این میان، خصایص اصلی صنایع موفق‌تر بهره‌مندی از تقاضای داخلی بالا، سرمایه‌گذاری گسترده‌تر دولتی و سبک‌تر بودن رقابت جهانی و شرکت‌های تثبیت‌شده بوده است.
پیشتازی فناورانه
🔹در سالهای اخیر، شکاف فناورانه میان چین و قدرت‌های صنعتی کاهش یافته و سهم چین از ثبت اختراعات جهانی در صنایعی مانند خودروهای برقی، مواد نوین، الکترونیک و رباتیک به‌طور چشمگیری افزایش یافته است. همچنین، سهم چین از مقالات علمی برتر جهانی از سال ۲۰۱۵ تا ۲۰۲۳ به‌طور میانگین ۱۸ درصد رشد کرده است. با این حال، در حوزه‌هایی مانند نیمه‌رساناهای پیشرفته، فاصله میان چین و فناوری‌های مرزی به قوت خود باقی مانده است. در کنار این پیشرفت‌ها، افزایش ابهام در خصوص ظرفیت‌های فناورانه چین با توجه به ملاحظات امنیت ملی این کشور، ارزیابی وضعیت واقعی را پیچیده‌تر کرده است. در مجموع، به‌نظر می‌رسد که چین در حال ارتقای جایگاه جهانی خود در حوزه‌هایی چون هوش مصنوعی، زیست‌فناوری، تجهیزات پزشکی و رباتیک است.
جمع‌بندی
🔹براساس این گزارش، سیاست MIC25 علیرغم دستاوردهای قابل‌توجه در توسعه صنایع نوین، با چالش‌هایی نیز همراه بوده است. در برخی از موارد همزمانی سیاست‌های صنعتی دولت مرکزی و مشارکت‌های پرهزینه دولت‌های محلی به ایجاد پروژه‌های تکراری و ناکارآمد انجامیده است. در نتیجه، گویا رشد بهره‌وری کل متوقف شده و متعاقب آن رشد اقتصادی با کندی مواجه شده است. در نهایت این که تأکید بر حمایت از تولید، در مواردی موجب نادیده‌گرفتن بخش مصرف و ایجاد عدم توازن ساختاری در اقتصاد چین شده است.
🔹با این‌حال، تقویت توانمندی‌های فناورانه و صنعتی، توانسته چین را به یکی از بازیگران اصلی در زنجیره‌های ارزش جهانی بدل کند. وابستگی معکوس سایر کشورها به تولیدات چین اکنون نه فقط در صنایع پایین‌دستی بلکه در فناوری‌های پیشرفته‌تری مانند خودروهای برقی، انرژی خورشیدی و مخابرات نیز در حال گسترش است. به‌طور خلاصه، MIC25 اگرچه با موانعی روبه‌رو بوده، اما زمینه‌ساز رشد چشمگیر در توانمندی‌های صنعتی و فناورانه چین شده و احتمالاً مسیر آینده اقتصاد جهانی را در بسیاری از حوزه‌ها تحت تأثیر قرار خواهد داد.
@GovernanceStudies
👍9👎2🙏2😁1
Forwarded from انجمن علمی اقتصاد دانشگاه شهید بهشتی
⭕️انجمن علمی اقتصاد دانشگاه شهید بهشتی با افتخار برگزار می‌کند:
توسعه اقتصادی مقدم است یا سیاسی؟
با حضور و ارائه:
پروفسور محمود سریع‌القلم
(استاد تمام روابط بین الملل دانشگاه شهید بهشتی
دانشمند مدعو مجمع جهانی اقتصاد در داوس)
🗓 تاریخ برگزاری: دوشنبه ۲۲ اردیبهشت
🕰 زمان برگزاری: ساعت ۱۵ الی ۱۸
📍مکان برگزاری: سالن آمفی تئاتر دانشکده اقتصاد و علوم سیاسی دانشگاه شهید بهشتی
📌 ثبت نام افراد خارج از دانشگاه شهید بهشتی فقط از طریق عضویت در این گروه صورت میگیرد.
📌 جهت هماهنگی و اطلاعات بیشتر با مسئول برگزاری آقای کامرانی در ارتباط باشید.
⚪️ حضور در این نشست رایگان و برای عموم آزاد است.
صفحات مجازی انجمن علمی اقتصاد دانشگاه شهید بهشتی:
تلگرام | اینستاگرام | لینکدین | تلگرام نشریه | اینستاگرام نشریه | تلگرام پادکست | کست باکس پادکست | اینستاگرام پادکست
توسعه اقتصادی مقدم است یا سیاسی؟
با حضور و ارائه:
پروفسور محمود سریع‌القلم
(استاد تمام روابط بین الملل دانشگاه شهید بهشتی
دانشمند مدعو مجمع جهانی اقتصاد در داوس)
🗓 تاریخ برگزاری: دوشنبه ۲۲ اردیبهشت
🕰 زمان برگزاری: ساعت ۱۵ الی ۱۸
📍مکان برگزاری: سالن آمفی تئاتر دانشکده اقتصاد و علوم سیاسی دانشگاه شهید بهشتی
📌 ثبت نام افراد خارج از دانشگاه شهید بهشتی فقط از طریق عضویت در این گروه صورت میگیرد.
📌 جهت هماهنگی و اطلاعات بیشتر با مسئول برگزاری آقای کامرانی در ارتباط باشید.
⚪️ حضور در این نشست رایگان و برای عموم آزاد است.
صفحات مجازی انجمن علمی اقتصاد دانشگاه شهید بهشتی:
تلگرام | اینستاگرام | لینکدین | تلگرام نشریه | اینستاگرام نشریه | تلگرام پادکست | کست باکس پادکست | اینستاگرام پادکست
👍3👎1🙏1😡1
"روند رشد اعجاب انگیز تولید صنعتی در چین"
#تجارت_خارجی
✅ مقایسه درصد تولید صنعتی در چین و ایالات متحده از ۲۰۱۹ تا ۲۰۲۴ بیانگر فاصله افزایشی در حجم تولیدات صنعتی در دو کشور یاد شده است. به نظر با روند اخیر جایگاه چین به عنوان کارخانه جهانی بی تغییر باقی می ماند.
@GovernanceStudies
#تجارت_خارجی
✅ مقایسه درصد تولید صنعتی در چین و ایالات متحده از ۲۰۱۹ تا ۲۰۲۴ بیانگر فاصله افزایشی در حجم تولیدات صنعتی در دو کشور یاد شده است. به نظر با روند اخیر جایگاه چین به عنوان کارخانه جهانی بی تغییر باقی می ماند.
@GovernanceStudies
❤3👍2👏2🙏2
🔅توافقنامه تجارت آزاد هند-بریتانیا: نمود تعمیق روابط دوجانبه
#تجارت #FTA
#هند #بریتانیا
🔹هند و بریتانیا در هفته‌ای که گذشت اعلام نمودند که پس از ۱۴ دور گفتگو درباره جزئیات توافق تجاری دوجانبه خود به جمع‌بندی رسیده‌اند و این توافق در جریان سفر نخست‌وزیر بریتانیا به هند در سال جاری به امضا خواهد رسید. در حالی که اجماع در خصوص عمده فصول از ۲۶ فصل این توافقنامه در سال گذشته به دست آمده بود، تکمیل آن به سبب انتخابات جاری دو کشور و بی‌ثباتی سیاسی در بریتانیا به تعویق افتاده بود. از زمان آغاز مذاکرات این توافقنامه در سال ۲۰۲۲ نخست وزیر بریتانیا چهار مرتبه تغییر کرده است.
🔹براساس این توافقنامه تجارت آزاد، هند تعرفه‌های وضع شده بر قریب به ۹۰ درصد از کالاهای بریتانیایی را کاهش خواهد داد. در میان این موارد، کاهش تعرفه خودرو از ۱۰۰ درصد به ۱۰ درصد اهمیتی ویژه دارد. مجموع تعرفه پرداختی که انتظار می‌رود با اجرای این توافقنامه کاهش یابد، براساس ارقام سال ۲۰۲۲ معادل ۴۰۰ میلیون یورو برآورد شده بود. تجارت دوجانبه میان هند و بریتانیا در سال ۲۰۲۴ بالغ بر ۴۲.۶ میلیارد یورو بوده است و پیش‌بینی می‌شود که در اثر این توافقنامه، تجارت دوجانبه تا سال ۲۰۴۰ دستکم ۲۵.۵ میلیارد یورو افزایش یابد.
🔹این توافقنامه یکی از سه سند اقتصادی و تجاری مهمی است که دو کشور بر سر آن مشغول مذاکره بودند. دومین سند، مربوط به توافق پوشش تامین اجتماعی مشترک برای کارگرانی است که میان این دو کشور نقل مکان می‌کنند و همزمان با توافق تجارت آزاد جمع‌بندی شده است. سومین مورد یک معاهده سرمایه‌گذاری دوجانبه است که مذاکرات آن هنوز به اتمام نرسیده است. به نظر می‌رسد که در نهایت، برخی از موارد اختلافی به نفع تکمیل اسناد کنار گذاشته شده‌اند.
🔹به عنوان مثال، هند در تلاش بود تا در خصوص مالیات بر کربن اعمالی بریتانیا معافیت کسب کند و همزمان صدور روادید برای اتباع خود را تسهیل کند. از قرار معلوم، مذاکرات بر سر مالیات کربن به صورت مجزا ادامه دارد و روند صدور روادید بریتانیا به صورت محدود و برای صاحبان مهارت و حرفه‌های مشخص هندی تسهیل خواهد شد.
🔹بریتانیا مجموعه‌ای از توافقات تجاری مشابه را با دیگر کشورها در سالهای اخیر منعقد نموده است که از جمله آنها می‌توان به استرالیا، ژاپن و سنگاپور اشاره کرد. با این وجود توافق حاضر با هند مهم‌ترین توافق تجاری است که پس از برگزیت توسط بریتانیا حاصل شده است. در طرف مقابل، بریتانیا علیرغم روابط محدودتر نسبت به چین و ایالات متحده، همچنان شریک مهمی برای هند محسوب می‌شود و صادرات هند به این کشور شش برابر بیشتر از روسیه است. علاوه بر این، هند در حال مذاکره برای توافقات مشابه با ایالات متحده و اتحادیه اروپاست و موفقیت این مذاکرات اهرم مناسبی در سایر مذاکرات برای این کشور به شمار می‌رود.
🔹نگارنده یادداشت چتم‌هاوس در جمع‌بندی خود تلاش هند را برای حفظ خودگردانی راهبردی -با توجه به روابط تجاری گسترده با چین و روابط انرژی-دفاعی با روسیه- چالشی در مسیر تحقق همکاری‌های گسترده‌تر میان بریتانیا و هند دانسته و معتقد است این روابط منجر به بروز محدودیت‌هایی در تبادل فناوری، تولید مشترک، اشتراک اطلاعات و... خواهند شد. با اینهمه، هند به عنوان سریع‌ترین اقتصاد در حال رشد در میان کشورهای شاخص، از جهات متعدد برای بریتانیا اهمیت دارد.
🔹یکی از این جهات، وجود نیروی کار ماهر در حوزه فناوری اطلاعات و زیست‌بوم دیجیتال قدرتمند در هند است. از همین رو، پیش‌بینی نگارنده این است که توسعه همکاری‌ها در زیرساخت عمومی دیجیتال، آموزش و بهداشت از جمله ظرفیت‌هایی است که با ارائه راهکارها و گردهمایی‌های مالی بریتانیا مورد توجه قرار خواهد گرفت.
@GovernanceStudies
#تجارت #FTA
#هند #بریتانیا
🔹هند و بریتانیا در هفته‌ای که گذشت اعلام نمودند که پس از ۱۴ دور گفتگو درباره جزئیات توافق تجاری دوجانبه خود به جمع‌بندی رسیده‌اند و این توافق در جریان سفر نخست‌وزیر بریتانیا به هند در سال جاری به امضا خواهد رسید. در حالی که اجماع در خصوص عمده فصول از ۲۶ فصل این توافقنامه در سال گذشته به دست آمده بود، تکمیل آن به سبب انتخابات جاری دو کشور و بی‌ثباتی سیاسی در بریتانیا به تعویق افتاده بود. از زمان آغاز مذاکرات این توافقنامه در سال ۲۰۲۲ نخست وزیر بریتانیا چهار مرتبه تغییر کرده است.
🔹براساس این توافقنامه تجارت آزاد، هند تعرفه‌های وضع شده بر قریب به ۹۰ درصد از کالاهای بریتانیایی را کاهش خواهد داد. در میان این موارد، کاهش تعرفه خودرو از ۱۰۰ درصد به ۱۰ درصد اهمیتی ویژه دارد. مجموع تعرفه پرداختی که انتظار می‌رود با اجرای این توافقنامه کاهش یابد، براساس ارقام سال ۲۰۲۲ معادل ۴۰۰ میلیون یورو برآورد شده بود. تجارت دوجانبه میان هند و بریتانیا در سال ۲۰۲۴ بالغ بر ۴۲.۶ میلیارد یورو بوده است و پیش‌بینی می‌شود که در اثر این توافقنامه، تجارت دوجانبه تا سال ۲۰۴۰ دستکم ۲۵.۵ میلیارد یورو افزایش یابد.
🔹این توافقنامه یکی از سه سند اقتصادی و تجاری مهمی است که دو کشور بر سر آن مشغول مذاکره بودند. دومین سند، مربوط به توافق پوشش تامین اجتماعی مشترک برای کارگرانی است که میان این دو کشور نقل مکان می‌کنند و همزمان با توافق تجارت آزاد جمع‌بندی شده است. سومین مورد یک معاهده سرمایه‌گذاری دوجانبه است که مذاکرات آن هنوز به اتمام نرسیده است. به نظر می‌رسد که در نهایت، برخی از موارد اختلافی به نفع تکمیل اسناد کنار گذاشته شده‌اند.
🔹به عنوان مثال، هند در تلاش بود تا در خصوص مالیات بر کربن اعمالی بریتانیا معافیت کسب کند و همزمان صدور روادید برای اتباع خود را تسهیل کند. از قرار معلوم، مذاکرات بر سر مالیات کربن به صورت مجزا ادامه دارد و روند صدور روادید بریتانیا به صورت محدود و برای صاحبان مهارت و حرفه‌های مشخص هندی تسهیل خواهد شد.
🔹بریتانیا مجموعه‌ای از توافقات تجاری مشابه را با دیگر کشورها در سالهای اخیر منعقد نموده است که از جمله آنها می‌توان به استرالیا، ژاپن و سنگاپور اشاره کرد. با این وجود توافق حاضر با هند مهم‌ترین توافق تجاری است که پس از برگزیت توسط بریتانیا حاصل شده است. در طرف مقابل، بریتانیا علیرغم روابط محدودتر نسبت به چین و ایالات متحده، همچنان شریک مهمی برای هند محسوب می‌شود و صادرات هند به این کشور شش برابر بیشتر از روسیه است. علاوه بر این، هند در حال مذاکره برای توافقات مشابه با ایالات متحده و اتحادیه اروپاست و موفقیت این مذاکرات اهرم مناسبی در سایر مذاکرات برای این کشور به شمار می‌رود.
🔹نگارنده یادداشت چتم‌هاوس در جمع‌بندی خود تلاش هند را برای حفظ خودگردانی راهبردی -با توجه به روابط تجاری گسترده با چین و روابط انرژی-دفاعی با روسیه- چالشی در مسیر تحقق همکاری‌های گسترده‌تر میان بریتانیا و هند دانسته و معتقد است این روابط منجر به بروز محدودیت‌هایی در تبادل فناوری، تولید مشترک، اشتراک اطلاعات و... خواهند شد. با اینهمه، هند به عنوان سریع‌ترین اقتصاد در حال رشد در میان کشورهای شاخص، از جهات متعدد برای بریتانیا اهمیت دارد.
🔹یکی از این جهات، وجود نیروی کار ماهر در حوزه فناوری اطلاعات و زیست‌بوم دیجیتال قدرتمند در هند است. از همین رو، پیش‌بینی نگارنده این است که توسعه همکاری‌ها در زیرساخت عمومی دیجیتال، آموزش و بهداشت از جمله ظرفیت‌هایی است که با ارائه راهکارها و گردهمایی‌های مالی بریتانیا مورد توجه قرار خواهد گرفت.
@GovernanceStudies
👍5🙏2👏1
"حجم تجارت عربستان سعودی با چین، اتحادیه اروپا و ایالات متحده"
#تجارت_خارجی
✅ براساس داده های گمرکات چین، اتحادیه اروپا و ایالات متحده، در سال ۲۰۲۴ درحدود ۴۰ درصد از کل تجارت عربستان سعودی با این سه مجموعه انجام شده است.
✅ تصویر بالا نماگر تغیرات سطح تجارت عربستان سعودی با سه بازیگر یاد شده است. رشد تجارت ریاض_پکن از ۳.۱ میلیارد دلار در سال ۲۰۰۰ به ۱۰۷ میلیارد دلار در سال ۲۰۲۴ نشان دهنده رویکرد با ثبات دولت عربستان برای تجارت با #چین است.
@GovernanceStudies
#تجارت_خارجی
✅ براساس داده های گمرکات چین، اتحادیه اروپا و ایالات متحده، در سال ۲۰۲۴ درحدود ۴۰ درصد از کل تجارت عربستان سعودی با این سه مجموعه انجام شده است.
✅ تصویر بالا نماگر تغیرات سطح تجارت عربستان سعودی با سه بازیگر یاد شده است. رشد تجارت ریاض_پکن از ۳.۱ میلیارد دلار در سال ۲۰۰۰ به ۱۰۷ میلیارد دلار در سال ۲۰۲۴ نشان دهنده رویکرد با ثبات دولت عربستان برای تجارت با #چین است.
@GovernanceStudies
❤2👍2👏1😡1
🔆آیا اوپک پلاس می‌تواند سهم بازار خود را از نفت شیل آمریکا پس بگیرد؟
#نفت #انرژی
#آمریکا #عربستان #روسیه
🔹انتظار می‌رود که نشست ماهیانه وزرای اوپک پلاس در اولین روز ماه ژوئن برگزار شود و به احتمال زیاد، در راستای هدف اعلامی عربستان برای حذف کاهش تولید داوطلبانه، افزایش ۴۱۱ هزار بشکه‌ای عرضه از جمله موضوعاتی است که به بحث گذارده خواهد شد. اوپک پلاس در پنج سال گذشته قریب به ۵.۸ میلیون بشکه از عرضه خود را برای به تعادل رساندن بازار نفت و خنثی ساختن فشار عرضه نفت شیل داوطلبانه کاهش داده بود.
🔹شاخص قیمت نفت (WTI) در حال حاضر حدود ۶۰ دلار برای هر بشکه است. این قیمت پایین‌تر از قیمت سربه‌سر ۶۱-۶۲ دلاری است که برای چاه‌های نفت جدید حوضه پرمین، منبع تقریبا انحصاری افزایش عرضه نفت خام توسط ایالات متحده، متصور است. در همین حال، هزینه تولید برای عربستان ۳ الی ۵ دلار در هر بشکه و برای روسیه ۱۰ الی ۲۰ دلار برآورد می‌شود.
🔹اوپک پلاس به دنبال بازپس‌گیری سهمی است که در سالهای اخیر به تولیدکنندگان نفت شیل آمریکایی واگذار شده است. ایالات متحده اکنون ۲۲ درصد از نفت از جهان را تولید می‌کند و ده سال قبل این رقم معادل ۱۵ درصد بود؛ این در حالی است که سهم روسیه و عربستان در ده سال گذشته کاهش یافته و به ۱۰ درصد رسیده است. به طور خاص، به نظر می‌رسد که تمایل عربستان به افزایش تولید از سرپیچی قزاقستان و عراق از سقف تولید توافق شده نیز تاثیر پذیرفته باشد.
🔹روسیه در حال حاضر با سقف قیمتی ۶۰ دلاری تعریف شده از سوی غرب مواجه است و مقامات عربستانی نیز در گزارش‌های خود اعلام کرده‌اند که قادرند برای یک دوره قابل اعتنا نفت ۶۰ دلاری را تحمل کنند. برآوردهای اولیه نشان می‌دهد کاهش قیمت نفت برای تولیدکنندگان شیل آمریکایی مسئله‌ساز شده و چشم‌انداز توسعه فعالیت و سهم بازار آنها را کاهش داده است. با این وجود، برخی کارشناسان معتقدند با توجه به این واقعیت که ذخایر باکیفیت و پربازده در حوضه پرمین رو به اتمام است، ممکن است از این ظرفیت برای یک افزایش عرضه غیرمنتظره نفت توسط تولیدکنندگان شیل آمریکا در تقابل با اوپک پلاس سازماندهی شود.
🔹باید توجه داشت که جنگ قیمت بر سر نفت بالاخص برای رهبران اوپک پلاس، روسیه و عربستان، با توازن بودجه گره خورده است. برآورد صندوق بین‌المللی پول نشان می‌دهد که روسیه برای توازن بودجه به نفت ۷۷ دلاری نیازمند است و برای عربستان این رقم ۹۰ دلار برآورد می‌شود.
@GovernanceStudies
#نفت #انرژی
#آمریکا #عربستان #روسیه
🔹انتظار می‌رود که نشست ماهیانه وزرای اوپک پلاس در اولین روز ماه ژوئن برگزار شود و به احتمال زیاد، در راستای هدف اعلامی عربستان برای حذف کاهش تولید داوطلبانه، افزایش ۴۱۱ هزار بشکه‌ای عرضه از جمله موضوعاتی است که به بحث گذارده خواهد شد. اوپک پلاس در پنج سال گذشته قریب به ۵.۸ میلیون بشکه از عرضه خود را برای به تعادل رساندن بازار نفت و خنثی ساختن فشار عرضه نفت شیل داوطلبانه کاهش داده بود.
🔹شاخص قیمت نفت (WTI) در حال حاضر حدود ۶۰ دلار برای هر بشکه است. این قیمت پایین‌تر از قیمت سربه‌سر ۶۱-۶۲ دلاری است که برای چاه‌های نفت جدید حوضه پرمین، منبع تقریبا انحصاری افزایش عرضه نفت خام توسط ایالات متحده، متصور است. در همین حال، هزینه تولید برای عربستان ۳ الی ۵ دلار در هر بشکه و برای روسیه ۱۰ الی ۲۰ دلار برآورد می‌شود.
🔹اوپک پلاس به دنبال بازپس‌گیری سهمی است که در سالهای اخیر به تولیدکنندگان نفت شیل آمریکایی واگذار شده است. ایالات متحده اکنون ۲۲ درصد از نفت از جهان را تولید می‌کند و ده سال قبل این رقم معادل ۱۵ درصد بود؛ این در حالی است که سهم روسیه و عربستان در ده سال گذشته کاهش یافته و به ۱۰ درصد رسیده است. به طور خاص، به نظر می‌رسد که تمایل عربستان به افزایش تولید از سرپیچی قزاقستان و عراق از سقف تولید توافق شده نیز تاثیر پذیرفته باشد.
🔹روسیه در حال حاضر با سقف قیمتی ۶۰ دلاری تعریف شده از سوی غرب مواجه است و مقامات عربستانی نیز در گزارش‌های خود اعلام کرده‌اند که قادرند برای یک دوره قابل اعتنا نفت ۶۰ دلاری را تحمل کنند. برآوردهای اولیه نشان می‌دهد کاهش قیمت نفت برای تولیدکنندگان شیل آمریکایی مسئله‌ساز شده و چشم‌انداز توسعه فعالیت و سهم بازار آنها را کاهش داده است. با این وجود، برخی کارشناسان معتقدند با توجه به این واقعیت که ذخایر باکیفیت و پربازده در حوضه پرمین رو به اتمام است، ممکن است از این ظرفیت برای یک افزایش عرضه غیرمنتظره نفت توسط تولیدکنندگان شیل آمریکا در تقابل با اوپک پلاس سازماندهی شود.
🔹باید توجه داشت که جنگ قیمت بر سر نفت بالاخص برای رهبران اوپک پلاس، روسیه و عربستان، با توازن بودجه گره خورده است. برآورد صندوق بین‌المللی پول نشان می‌دهد که روسیه برای توازن بودجه به نفت ۷۷ دلاری نیازمند است و برای عربستان این رقم ۹۰ دلار برآورد می‌شود.
@GovernanceStudies
👍3👏2🙏1
"تحلیل واردات نفت چین از سال ۲۰۰۰ تا ۲۰۲۴"
✅ گراف بالا شامل سهم صادرکنندگان اصلی نفت به چین در سال ۲۰۲۴ و همچنین مبادی اصلی واردات این کشور در طول سالهای ۲۰۰۰ تا ۲۰۲۴ است.
✅ با وجود تحریم ها علیه روسیه هنچنان مسکو صادرکننده اصلی نفت خام به چین است.
#تجارت_خارجی
@GovernanceStudies
✅ گراف بالا شامل سهم صادرکنندگان اصلی نفت به چین در سال ۲۰۲۴ و همچنین مبادی اصلی واردات این کشور در طول سالهای ۲۰۰۰ تا ۲۰۲۴ است.
✅ با وجود تحریم ها علیه روسیه هنچنان مسکو صادرکننده اصلی نفت خام به چین است.
#تجارت_خارجی
@GovernanceStudies
👍2
🔅آرامش موقت در بازار LNG آسیا؛ آیا تقاضا دوباره اوج میگیرد؟
#انرژی #گاز
#آسیا #اروپا #چین
🔹در سال ۲۰۲۵، تقاضای موجود در آسیا برای LNG همچنان نسبت به سال گذشته کاهشی جزئی داشته است. بنابر گزارش رویترز، در پنج‌ماهه نخست سال، واردات LNG توسط کشورهای آسیایی به ۱۱۲.۴۵ میلیون تن رسید که علیرغم حجم بالا، نسبت به مدت مشابه در ۲۰۲۴ حدود ۶.۲ درصد کاهش یافته است. با نگاه جزئی‌تر می‌توان دریافت که این کاهش، عمدتاً ناشی از اُفت خرید چین بوده که به‌دلیل قیمت‌های بالا از خرید گاز در بازار نقدی صرف‌نظر کرده است.
🔹چین از سال ۲۰۱۷ و بحران گازی آن سال، تدبیری برای انباشت ذخایر گازی اندیشیده است و بر همین اساس، در زمستان اخیر نیاز چندانی به واردات نداشت. چین در سال ۲۰۲۳ بزرگترین تانکر ذخیره گاز مایع جهان را با ظرفیت بیش از ۱۲۱ میلیون تن افتتاح کرد و برای افزایش ظرفیت ذخیره گاز خود برنامه‌ریزی قابل توجهی داشته است. بر همین اساس بود که در سه‌ماهه نخست ۲۰۲۵، واردات LNG چین به پایین‌ترین سطح پنج‌ساله رسید و در ماه آوریل ۲۰۲۵ نیز ۲۰ درصد کمتر از آوریل ۲۰۲۴ بود. لذا این تصور اشتباه است که فکر شود تقاضای آسیا به صورت ساختاری در حال کاهش است.
🔹در خصوص اروپا نیز سرمای زمستانی در سالهای ۲۰۲۴/۲۵ تقاضای کشورها برای گاز را بالا برد، ذخایر را کاهش داد و باعث افزایش قیمت‌های جهانی شد. لازم به ذکر است که اروپا حتی ناچار شد واردات LNG از روسیه را علیرغم همه ادعاهای تحریمی در سطح ثبت رکوردی جدید افزایش دهد و حتی محموله‌هایی جداگانه از استرالیا و عمان وارد کند.
🔹انتظار می‌رود که این فشار تقاضا امسال هم تداوم یابد. نزدیک‌شدن به تابستان و نیاز فصلی به انرژی از یکسو و لزوم پر کردن ذخایر برای زمستان آینده، تقاضای اروپایی برای LNG را افزایش خواهد داد. ذخایر گاز اروپا حدود ۴۷ درصد پُر شده و بدون شک لازم است این سطح تا زمستان آینده افزایش یابد. در این میان، باید توجه داشت که دولت ترامپ نیز خواهان افزایش خرید LNG اروپا از آمریکا برای کاهش مازاد تجاری فعلی است.
🔹در همین حال، قیمت LNG پس از افت اولیه سال، دوباره روند صعودی گرفته و از ۱۱ دلار به ۱۲.۴۰ دلار به‌ازای هر میلیون واحد حرارتی (MMBtu) رسیده است. علیرغم وابستگی عدد دقیق به ترکیب LNG، هر میلیون واحد حرارتی را می‌توان معادل ۰.۰۲ تن LNG در نظر گرفت. تحلیل‌گران معتقدند علت این افزایش، مشکلات عرضه مانند تعمیرات واحد ویتمستون شرکت شورون و توقف مجدد تأسیسات فری‌پورت آمریکا بوده است.
🔹در مجموع، هرچند تقاضای آسیا برای LNG در حال حاضر اندکی افت کرده، اما این کاهش موقتی خواهد بود. وابستگی به گاز، در نبود جایگزین‌های قوی، همچنان پایدار باقی می‌ماند. چه در شرق (آسیا) و چه در غرب (اروپا).
🔹در حالی که چین بزرگترین سرمایه‌گذار جهان در انرژی بادی و خورشیدی است، همچنان یکی از بزرگترین واردکنندگان گاز نیز هست. رشد انرژی‌های جایگزین، هنوز نتوانسته جایگزین مطمئنی برای گاز طبیعی در مقیاس وسیع باشد. در اروپا نیز وابستگی به گاز ادامه دارد. شاهد مثال این وابستگی را می‌توان جهش قیمتی ماه مه ناشی از یک اختلال در تولید سکوهای فراساحلی نروژ دانست.
@GovernanceStudies
#انرژی #گاز
#آسیا #اروپا #چین
🔹در سال ۲۰۲۵، تقاضای موجود در آسیا برای LNG همچنان نسبت به سال گذشته کاهشی جزئی داشته است. بنابر گزارش رویترز، در پنج‌ماهه نخست سال، واردات LNG توسط کشورهای آسیایی به ۱۱۲.۴۵ میلیون تن رسید که علیرغم حجم بالا، نسبت به مدت مشابه در ۲۰۲۴ حدود ۶.۲ درصد کاهش یافته است. با نگاه جزئی‌تر می‌توان دریافت که این کاهش، عمدتاً ناشی از اُفت خرید چین بوده که به‌دلیل قیمت‌های بالا از خرید گاز در بازار نقدی صرف‌نظر کرده است.
🔹چین از سال ۲۰۱۷ و بحران گازی آن سال، تدبیری برای انباشت ذخایر گازی اندیشیده است و بر همین اساس، در زمستان اخیر نیاز چندانی به واردات نداشت. چین در سال ۲۰۲۳ بزرگترین تانکر ذخیره گاز مایع جهان را با ظرفیت بیش از ۱۲۱ میلیون تن افتتاح کرد و برای افزایش ظرفیت ذخیره گاز خود برنامه‌ریزی قابل توجهی داشته است. بر همین اساس بود که در سه‌ماهه نخست ۲۰۲۵، واردات LNG چین به پایین‌ترین سطح پنج‌ساله رسید و در ماه آوریل ۲۰۲۵ نیز ۲۰ درصد کمتر از آوریل ۲۰۲۴ بود. لذا این تصور اشتباه است که فکر شود تقاضای آسیا به صورت ساختاری در حال کاهش است.
🔹در خصوص اروپا نیز سرمای زمستانی در سالهای ۲۰۲۴/۲۵ تقاضای کشورها برای گاز را بالا برد، ذخایر را کاهش داد و باعث افزایش قیمت‌های جهانی شد. لازم به ذکر است که اروپا حتی ناچار شد واردات LNG از روسیه را علیرغم همه ادعاهای تحریمی در سطح ثبت رکوردی جدید افزایش دهد و حتی محموله‌هایی جداگانه از استرالیا و عمان وارد کند.
🔹انتظار می‌رود که این فشار تقاضا امسال هم تداوم یابد. نزدیک‌شدن به تابستان و نیاز فصلی به انرژی از یکسو و لزوم پر کردن ذخایر برای زمستان آینده، تقاضای اروپایی برای LNG را افزایش خواهد داد. ذخایر گاز اروپا حدود ۴۷ درصد پُر شده و بدون شک لازم است این سطح تا زمستان آینده افزایش یابد. در این میان، باید توجه داشت که دولت ترامپ نیز خواهان افزایش خرید LNG اروپا از آمریکا برای کاهش مازاد تجاری فعلی است.
🔹در همین حال، قیمت LNG پس از افت اولیه سال، دوباره روند صعودی گرفته و از ۱۱ دلار به ۱۲.۴۰ دلار به‌ازای هر میلیون واحد حرارتی (MMBtu) رسیده است. علیرغم وابستگی عدد دقیق به ترکیب LNG، هر میلیون واحد حرارتی را می‌توان معادل ۰.۰۲ تن LNG در نظر گرفت. تحلیل‌گران معتقدند علت این افزایش، مشکلات عرضه مانند تعمیرات واحد ویتمستون شرکت شورون و توقف مجدد تأسیسات فری‌پورت آمریکا بوده است.
🔹در مجموع، هرچند تقاضای آسیا برای LNG در حال حاضر اندکی افت کرده، اما این کاهش موقتی خواهد بود. وابستگی به گاز، در نبود جایگزین‌های قوی، همچنان پایدار باقی می‌ماند. چه در شرق (آسیا) و چه در غرب (اروپا).
🔹در حالی که چین بزرگترین سرمایه‌گذار جهان در انرژی بادی و خورشیدی است، همچنان یکی از بزرگترین واردکنندگان گاز نیز هست. رشد انرژی‌های جایگزین، هنوز نتوانسته جایگزین مطمئنی برای گاز طبیعی در مقیاس وسیع باشد. در اروپا نیز وابستگی به گاز ادامه دارد. شاهد مثال این وابستگی را می‌توان جهش قیمتی ماه مه ناشی از یک اختلال در تولید سکوهای فراساحلی نروژ دانست.
@GovernanceStudies
👏4👍3🙏2❤1
🔅ترامپ در مقابل آسه‌آن متحد
#تجارت #تعرفه
#آمریکا #آسه‌آن
🔹ایالات متحده اقتصاد قدرتمندی دارد و بازگشت تعرفه‌های ۸ ژوئیه علیه کشورهایی که با آمریکا به توافق نرسیده اند، ممکن است در کوتاه‌مدت رشد اقتصادی در محدوده آسه‌آن را تضعیف کنند. اما همین فشارها می‌توانند با تشویق کشورهای آسه‌آن به تعمیق همکاری‌ها – چه با یکدیگر و چه با سایر بازیگران – در نهایت به شکل‌گیری اتحادیه‌ای ثروتمندتر و مهم‌تر از آن، با تاب‌آوری بیشتر بینجامد. به نظر می‌رسد در واکنش به فشارهای تعرفه‌ای ترامپ، کشورهای عضو آسه‌آن (از جمله کشورهای اندونزی، مالزی، ویتنام و سنگاپور) رویکردی فعال و هماهنگ اتخاذ کرده‌اند.
🔹باید توجه داشت که ابعاد این اقتصادها غیر قابل چشم پوشی است و طی دو دهه گذشته، اقتصاد این اتحادیه به‌قدری رشد کرده که امروز تقریباً با اقتصاد ژاپن برابری می‌کند و تا ۲۰۳۰ از ژاپن پیشی خواهد گرفت. این جهش اقتصادی مرهون ترکیبی از تجارت آزاد، رهبری اقتصادی عمل‌گرا و سازوکارهای همکاری منطقه‌ای پویا بوده است. به عنوان مثال، تجارت خارجی آسه‌آن از ۶۱۸ میلیارد دلار در سال ۲۰۰۳ به ۲.۸ تریلیون دلار در ۲۰۲۳ افزایش یافته است و این رشد نه صرفاً به دلیل تقاضای جهانی، بلکه نتیجه برنامه‌ریزی منسجم داخلی و ثبات سیاستی در اغلب کشورهای عضو است.
🔹در سایه جنگ تعرفه‌ای، آسه‌آن در حال تقویت همکاری اقتصادی درون‌گروهی و کاهش موانع غیرتعرفه‌ای است. به طور کلی، سهم تجارت درون‌بلوک از کل تجارت آسه‌آن از ۲۵ درصد در ۲۰۰۳ به ۲۱.۵ درصد در ۲۰۲۳ کاهش یافته است. با این حال، این روند بیشتر ناشی از رشد سریع‌تر تجارت با جهان خارج است و به معنی افت تجارت داخلی این بلوک نیست. اکنون و با حذف بیش از ۹۹ درصد تعرفه‌های درون‌گروهی، آسه‌آن به سمت رفع موانع غیرتعرفه‌ای و روان‌سازی استانداردها حرکت نموده است.
🔹در یک جمع‌بندی، می‌توان مدعی شد که در سایه استفاده ترامپ از ابزار تعرفه، آسه‌آن مسیر متفاوتی در پیش گرفته است. با بهره‌گیری از توافق‌نامه‌هایی مانند RCEP و CPTPP و تعمیق همکاری با چین و بلوک‌هایی چون شورای همکاری خلیج فارس، این اتحادیه به‌دنبال تقویت تاب‌آوری اقتصادی و حفظ دسترسی به بازارهای جهانی است. در این خصوص، نقش محوری انور ابراهیم به عنوان رهبر دوره‌ای آسه‌آن در اجماع‌سازی و هدایت این بلوک بسیار برجسته است. با این وجود، باید توجه داشت که در این مسیر، آسه‌آن به دنبال تحریک آمریکا به تخاصم نیست و ایالات متحده هنوز یک شریک مهم برای آسه‌آن باقی مانده است.
@GovernanceStudies
#تجارت #تعرفه
#آمریکا #آسه‌آن
🔹ایالات متحده اقتصاد قدرتمندی دارد و بازگشت تعرفه‌های ۸ ژوئیه علیه کشورهایی که با آمریکا به توافق نرسیده اند، ممکن است در کوتاه‌مدت رشد اقتصادی در محدوده آسه‌آن را تضعیف کنند. اما همین فشارها می‌توانند با تشویق کشورهای آسه‌آن به تعمیق همکاری‌ها – چه با یکدیگر و چه با سایر بازیگران – در نهایت به شکل‌گیری اتحادیه‌ای ثروتمندتر و مهم‌تر از آن، با تاب‌آوری بیشتر بینجامد. به نظر می‌رسد در واکنش به فشارهای تعرفه‌ای ترامپ، کشورهای عضو آسه‌آن (از جمله کشورهای اندونزی، مالزی، ویتنام و سنگاپور) رویکردی فعال و هماهنگ اتخاذ کرده‌اند.
🔹باید توجه داشت که ابعاد این اقتصادها غیر قابل چشم پوشی است و طی دو دهه گذشته، اقتصاد این اتحادیه به‌قدری رشد کرده که امروز تقریباً با اقتصاد ژاپن برابری می‌کند و تا ۲۰۳۰ از ژاپن پیشی خواهد گرفت. این جهش اقتصادی مرهون ترکیبی از تجارت آزاد، رهبری اقتصادی عمل‌گرا و سازوکارهای همکاری منطقه‌ای پویا بوده است. به عنوان مثال، تجارت خارجی آسه‌آن از ۶۱۸ میلیارد دلار در سال ۲۰۰۳ به ۲.۸ تریلیون دلار در ۲۰۲۳ افزایش یافته است و این رشد نه صرفاً به دلیل تقاضای جهانی، بلکه نتیجه برنامه‌ریزی منسجم داخلی و ثبات سیاستی در اغلب کشورهای عضو است.
🔹در سایه جنگ تعرفه‌ای، آسه‌آن در حال تقویت همکاری اقتصادی درون‌گروهی و کاهش موانع غیرتعرفه‌ای است. به طور کلی، سهم تجارت درون‌بلوک از کل تجارت آسه‌آن از ۲۵ درصد در ۲۰۰۳ به ۲۱.۵ درصد در ۲۰۲۳ کاهش یافته است. با این حال، این روند بیشتر ناشی از رشد سریع‌تر تجارت با جهان خارج است و به معنی افت تجارت داخلی این بلوک نیست. اکنون و با حذف بیش از ۹۹ درصد تعرفه‌های درون‌گروهی، آسه‌آن به سمت رفع موانع غیرتعرفه‌ای و روان‌سازی استانداردها حرکت نموده است.
🔹در یک جمع‌بندی، می‌توان مدعی شد که در سایه استفاده ترامپ از ابزار تعرفه، آسه‌آن مسیر متفاوتی در پیش گرفته است. با بهره‌گیری از توافق‌نامه‌هایی مانند RCEP و CPTPP و تعمیق همکاری با چین و بلوک‌هایی چون شورای همکاری خلیج فارس، این اتحادیه به‌دنبال تقویت تاب‌آوری اقتصادی و حفظ دسترسی به بازارهای جهانی است. در این خصوص، نقش محوری انور ابراهیم به عنوان رهبر دوره‌ای آسه‌آن در اجماع‌سازی و هدایت این بلوک بسیار برجسته است. با این وجود، باید توجه داشت که در این مسیر، آسه‌آن به دنبال تحریک آمریکا به تخاصم نیست و ایالات متحده هنوز یک شریک مهم برای آسه‌آن باقی مانده است.
@GovernanceStudies
👍3🙏2❤1
"سهم چین و آمریکا از صادرات جهانی کالا"
✅ درحالی که سهم آمریکا از صادرات جهانی کالا در سال ۱۹۵۰ بیش از ۱۷ درصد بود، این رقم در سال ۲۰۲۴ به ۸.۵ درصد کاهش یافت.
درمقابل سهم #چین از یک درصد در سال ۱۹۵۰ به حدود ۱۵ درصد در سال ۲۰۲۴ رسید.
✅ یادآور می شود کل ارزش صادرات چین در سال ۲۰۲۴ برابر با ۳.۵ تریلیون دلار و صادرات آمریکا برابر با 2.08 تریلیون دلار بوده است.
#تجارت_خارجی
@GovernanceStudies
✅ درحالی که سهم آمریکا از صادرات جهانی کالا در سال ۱۹۵۰ بیش از ۱۷ درصد بود، این رقم در سال ۲۰۲۴ به ۸.۵ درصد کاهش یافت.
درمقابل سهم #چین از یک درصد در سال ۱۹۵۰ به حدود ۱۵ درصد در سال ۲۰۲۴ رسید.
✅ یادآور می شود کل ارزش صادرات چین در سال ۲۰۲۴ برابر با ۳.۵ تریلیون دلار و صادرات آمریکا برابر با 2.08 تریلیون دلار بوده است.
#تجارت_خارجی
@GovernanceStudies
❤4👍2👏2
🔅تجارت آزاد با ویژگی‌های چینی
#تجارت #تعرفه
#چین #آفریقا
🔹اکونومیست در آخرین شماره خود به این مسئله پرداخته که چین با وضع تعرفه صفر تجاری، در تلاش است تا قاره آفریقا را در جنگ تجاری از آن خود کند. این یادداشت با روایتی از «چاینا مال»، مرکز خرید بسیار بزرگ چینی واقع در کامپالا، پایتخت اوگاندا، آغاز می‌شود و تسلط محصولات چینی در این مرکز خرید را نمودی از یک عدم توازن نگران‌کننده می‌شمارد که ذهن بسیاری از سیاستگذاران آفریقایی را به خود مشغول داشته است. در حال حاضر، مجموع تجارت چین و آفریقا 296 میلیارد دلار است که از این میزان، صادرات چین به آفریقا (به ارزش 179 میلیارد دلار) به مراتب بزرگتر از صادرات کشورهای آفریقایی به چین (به ارزش 117 میلیارد دلار) است. رقم صادرات پکن به آفریقا در سال جاری، حدود 12 درصد رشد خواهد داشت. مدت‌هاست که طرف‌های آفریقایی تسهیل متقابل تجارت را از چین طلب می‌کنند و حالا، پیشنهاد چین برای ارائه دسترسی بدون تعرفه به کشورهای آفریقایی که در 12 ژوئن اعلام شد، از سوی این کشورها مورد استقبال واقع شده است.
🔹تاثیر آنی این اقدام چین ممکن است محدود باشد. با این حال، این سیاست به ادغام عمیق‌تر اقتصادهای آفریقایی در زنجیره‌های تامین چین-محور خواهد انجامید؛ آنهم در شرایطی که اقتصاد جهانی به سمت چندپارگی حرکت می‌کند. این وضع تعرفه صفر از سوی چین درست در زمانی اتفاق می‌افتد که آمریکا در صدد لغو توافق تعرفه صفر خود با آفریقا پس از انقضای دوره 25 ساله قانون آگوا (قانون رشد و فرصت آفریقایی) است و علاوه بر وضع تعرفه با گشاده‌دستی علیه کشورهای مختلف آفریقایی، کمک‌های اقتصادی را ملغی نموده و مهاجرت آفریقایی‌ها را محدود کرده است.
🔹نقش تجاری چین در آفریقا در قرن بیست و یکم به شکل فزاینده‌ای بیشتر شده است. در سال 2003، تنها 18 کشور از 53 کشور آفریقا با چین بیشتر از آمریکا تجارت داشتند. با گذشت دو دهه، 52 کشور از 54 کشور آفریقا در چنین موقعیتی قرار دارند. پیداست که بخش اعظمی از واردات چین از این کشورها، مواد اولیه و خام بوده که پیش از این دسترسی جدید اعلام شده نیز از تعرفه معاف بودند. در واقع، بیشتر واردات چین از آفریقا به نفت آنگولا، منابع معدنی کنگو و مواد خام آفریقای جنوبی به عنوان یک هاب صادرات معدنی اختصاص می‌یابد. باید این وجود، چین در سال 2021 نیز به تسهیل صادرات تولیدات کشاورزی و صنعتی کشورهای آفریقایی به عنوان بخش کوچکی از تجارت فی‌مابین متعهد شده بود. گفتگوی اکونومیست با صادرکنندگان آفریقایی نشان می‌دهد که آنها با لغو تعرفه اخیر به رقابت‌پذیری محصولات خود در بازار چین امیدوارتر شده‌اند. با این وجود، پیچیدگی‌های لجستیکی و استانداردهای محدودکننده از نظر برخی چالشی پابرجا خواهد بود. از همین روست که جنبه سیاسی این اقدام چین از نظر این یادداشت برجسته‌تر از جنبه‌های اقتصادی کوتاه‌مدت آن است.
🔹نگارنده بر این نکته تاکید دارد که کشورهای آفریقایی از آمریکا ناامید نشده اند و به سه شکل مهم در تلاشند تا رضایت آمریکا را جلب نمایند. شکل اول، پهن کردن فرش قرمز برای شرکت‌های آمریکایی مانند گشایش بازار کنگو و لسوتو برای شرکت استارلینک است. شکل دوم، ارائه پیشنهادهای معدنی جذاب به آمریکا است؛ به عنوان مثال، ماداگاسکار یک معدن اورانیوم، آفریقای جنوبی منابع کروم، کنگو معادن لیتیوم و نامیبیا عناصر کمیاب معدنی را روی میز مذاکره قرار داده اند. شکل سوم نیز، پذیرش اتباع اخراجی از آمریکا در شرایط کنونی است. در واقع، آمریکا پس از دهه‌ها انتقاد از نقش چین با ادعای استثمار و بهره‌برداری سوء از منابع طبیعی کشورهای آفریقایی، اکنون در حال انجام همان کاری است که مدت‌ها چین را به آن متهم می‌کرد و همین مسئله، به چین فرصتی داده تا خود را به عنوان شریک سخاوت‌مندتر به آفریقا معرفی کند.
@GovernanceStudies
#تجارت #تعرفه
#چین #آفریقا
🔹اکونومیست در آخرین شماره خود به این مسئله پرداخته که چین با وضع تعرفه صفر تجاری، در تلاش است تا قاره آفریقا را در جنگ تجاری از آن خود کند. این یادداشت با روایتی از «چاینا مال»، مرکز خرید بسیار بزرگ چینی واقع در کامپالا، پایتخت اوگاندا، آغاز می‌شود و تسلط محصولات چینی در این مرکز خرید را نمودی از یک عدم توازن نگران‌کننده می‌شمارد که ذهن بسیاری از سیاستگذاران آفریقایی را به خود مشغول داشته است. در حال حاضر، مجموع تجارت چین و آفریقا 296 میلیارد دلار است که از این میزان، صادرات چین به آفریقا (به ارزش 179 میلیارد دلار) به مراتب بزرگتر از صادرات کشورهای آفریقایی به چین (به ارزش 117 میلیارد دلار) است. رقم صادرات پکن به آفریقا در سال جاری، حدود 12 درصد رشد خواهد داشت. مدت‌هاست که طرف‌های آفریقایی تسهیل متقابل تجارت را از چین طلب می‌کنند و حالا، پیشنهاد چین برای ارائه دسترسی بدون تعرفه به کشورهای آفریقایی که در 12 ژوئن اعلام شد، از سوی این کشورها مورد استقبال واقع شده است.
🔹تاثیر آنی این اقدام چین ممکن است محدود باشد. با این حال، این سیاست به ادغام عمیق‌تر اقتصادهای آفریقایی در زنجیره‌های تامین چین-محور خواهد انجامید؛ آنهم در شرایطی که اقتصاد جهانی به سمت چندپارگی حرکت می‌کند. این وضع تعرفه صفر از سوی چین درست در زمانی اتفاق می‌افتد که آمریکا در صدد لغو توافق تعرفه صفر خود با آفریقا پس از انقضای دوره 25 ساله قانون آگوا (قانون رشد و فرصت آفریقایی) است و علاوه بر وضع تعرفه با گشاده‌دستی علیه کشورهای مختلف آفریقایی، کمک‌های اقتصادی را ملغی نموده و مهاجرت آفریقایی‌ها را محدود کرده است.
🔹نقش تجاری چین در آفریقا در قرن بیست و یکم به شکل فزاینده‌ای بیشتر شده است. در سال 2003، تنها 18 کشور از 53 کشور آفریقا با چین بیشتر از آمریکا تجارت داشتند. با گذشت دو دهه، 52 کشور از 54 کشور آفریقا در چنین موقعیتی قرار دارند. پیداست که بخش اعظمی از واردات چین از این کشورها، مواد اولیه و خام بوده که پیش از این دسترسی جدید اعلام شده نیز از تعرفه معاف بودند. در واقع، بیشتر واردات چین از آفریقا به نفت آنگولا، منابع معدنی کنگو و مواد خام آفریقای جنوبی به عنوان یک هاب صادرات معدنی اختصاص می‌یابد. باید این وجود، چین در سال 2021 نیز به تسهیل صادرات تولیدات کشاورزی و صنعتی کشورهای آفریقایی به عنوان بخش کوچکی از تجارت فی‌مابین متعهد شده بود. گفتگوی اکونومیست با صادرکنندگان آفریقایی نشان می‌دهد که آنها با لغو تعرفه اخیر به رقابت‌پذیری محصولات خود در بازار چین امیدوارتر شده‌اند. با این وجود، پیچیدگی‌های لجستیکی و استانداردهای محدودکننده از نظر برخی چالشی پابرجا خواهد بود. از همین روست که جنبه سیاسی این اقدام چین از نظر این یادداشت برجسته‌تر از جنبه‌های اقتصادی کوتاه‌مدت آن است.
🔹نگارنده بر این نکته تاکید دارد که کشورهای آفریقایی از آمریکا ناامید نشده اند و به سه شکل مهم در تلاشند تا رضایت آمریکا را جلب نمایند. شکل اول، پهن کردن فرش قرمز برای شرکت‌های آمریکایی مانند گشایش بازار کنگو و لسوتو برای شرکت استارلینک است. شکل دوم، ارائه پیشنهادهای معدنی جذاب به آمریکا است؛ به عنوان مثال، ماداگاسکار یک معدن اورانیوم، آفریقای جنوبی منابع کروم، کنگو معادن لیتیوم و نامیبیا عناصر کمیاب معدنی را روی میز مذاکره قرار داده اند. شکل سوم نیز، پذیرش اتباع اخراجی از آمریکا در شرایط کنونی است. در واقع، آمریکا پس از دهه‌ها انتقاد از نقش چین با ادعای استثمار و بهره‌برداری سوء از منابع طبیعی کشورهای آفریقایی، اکنون در حال انجام همان کاری است که مدت‌ها چین را به آن متهم می‌کرد و همین مسئله، به چین فرصتی داده تا خود را به عنوان شریک سخاوت‌مندتر به آفریقا معرفی کند.
@GovernanceStudies
👍5❤2👏2
🔅اوج مصرف ذغال سنگ و واقعیت هشیارکننده
#انرژی #ذغال_سنگ
#هند #چین
🔹ذغال سنگ ارزان است و به وفور یافت می‌شود. همزمان، بیشتر میزان آلودگی را تولید می‌کند. بیش از سی درصد انتشار گاز کربن از زمان انقلاب صنعتی، ناشی از سوزاندن ذغال سنگ بوده است. در سال ۲۰۲۰، آژانس بین‌المللی انرژی اعلام کرد که اوج مصرف ذغال سنگ در جهان در سال ۲۰۱۳ بوده است. در واقعیت اما، یک دهه پس از انعقاد توافق پاریس، تقاضای جهانی برای ذغال سنگ رو به افزایش است و بدتر اینکه، هیچ نشانه‌ای از رسیدن آن به نقطه اوج مشاهده نمی‌شود.
🔹در حال حاضر، جهان دو برابر مقدار سال ۲۰۰۰ و چهار برابر سال ۱۹۵۰ از ذغال سنگ استفاده می‌کند. مصرف ذغال سنگ در سال گذشته به بالاترین رکورد تاریخی خود رسید و آژانس بین‌المللی انرژی، افزایشی محدود برای مصرف آن در سال آتی پیش‌بینی نموده است. کشورهای در حال توسعه بزرگی همچون چین، هند و اندونزی بر ذغال سنگ در توسعه شبکه برق خود اتکا دارند.
🔹در حالی که به عنوان مثال، هند، قصد دارد تا سال ۲۰۷۰ به انتشار خالص صفر دست پیدا کند، دولت این کشور، مانند سایر کشورها در جنوب جهانی، نیازمند بالابردن استاندارد زندگی شهروندان خود است و می‌کوشد اتصال مردم را به شبکه برق گسترش دهد. همزمان، این کشورها راهبردی را برای تبدیل شدن به هاب صنایع تولیدی نیز دنبال می‌کنند.
🔹لهستان تنها کشور اروپایی است که یک نیروگاه ذغال سنگ در دست احداث دارد. هند، چهل و شش نیروگاه و چین، بیش از سیصد نیروگاه ذغال سنگ در دست احداث دارند. در واقع، چین به تنهایی سهمی ۸۰ درصدی از نیروگاه‌های ذغال سنگ در دست احداث جهان را به خود اختصاص داده است. در قاره آمریکا، آرژانتین تنها کشور و در آفریقا، زیمباوه، آفریقای جنوبی و زامبیا سه کشوری هستند که دست به احداث نیروگاه ذغال سنگ جدید زده‌اند.
🔹رئیس‌جمهور آمریکا از «ذغال سنگ تمیز و زیبا» صحبت می‌کند و چندین فرمان اجرایی برای تقویت صنعت ذغال سنگ در این کشور امضا کرده است. در همین حال، تقریبا تمامی مدل‌های بررسی تغییرات آب و هوایی بر این نکته اتفاق نظر دارند که ذغال سنگ پیش‌تر و سریع‌تر از هر منبع دیگری باید از چرخه مصرف خارج شود.
🔹نیازهای انرژی جهانی با چنان سرعتی در حال رشد هستند که جهان، به شکل طبیعی، از همه منابع بیشتر طلب خواهد کرد. نه تنها منابع تجدیدپذیر، که نفت، برق هسته‌ای و ذغال سنگ نیز بیشتر تقاضا خواهند داشت. بدین ترتیب، به نظر می‌رسد که هیچ انتقالی از سوخت‌های فسیلی به انرژی‌های تجدیدپذیر در کار نباشد و آنچه هست، افزایش مصرف در تمامی منابع است.
@GovernanceStudies
#انرژی #ذغال_سنگ
#هند #چین
🔹ذغال سنگ ارزان است و به وفور یافت می‌شود. همزمان، بیشتر میزان آلودگی را تولید می‌کند. بیش از سی درصد انتشار گاز کربن از زمان انقلاب صنعتی، ناشی از سوزاندن ذغال سنگ بوده است. در سال ۲۰۲۰، آژانس بین‌المللی انرژی اعلام کرد که اوج مصرف ذغال سنگ در جهان در سال ۲۰۱۳ بوده است. در واقعیت اما، یک دهه پس از انعقاد توافق پاریس، تقاضای جهانی برای ذغال سنگ رو به افزایش است و بدتر اینکه، هیچ نشانه‌ای از رسیدن آن به نقطه اوج مشاهده نمی‌شود.
🔹در حال حاضر، جهان دو برابر مقدار سال ۲۰۰۰ و چهار برابر سال ۱۹۵۰ از ذغال سنگ استفاده می‌کند. مصرف ذغال سنگ در سال گذشته به بالاترین رکورد تاریخی خود رسید و آژانس بین‌المللی انرژی، افزایشی محدود برای مصرف آن در سال آتی پیش‌بینی نموده است. کشورهای در حال توسعه بزرگی همچون چین، هند و اندونزی بر ذغال سنگ در توسعه شبکه برق خود اتکا دارند.
🔹در حالی که به عنوان مثال، هند، قصد دارد تا سال ۲۰۷۰ به انتشار خالص صفر دست پیدا کند، دولت این کشور، مانند سایر کشورها در جنوب جهانی، نیازمند بالابردن استاندارد زندگی شهروندان خود است و می‌کوشد اتصال مردم را به شبکه برق گسترش دهد. همزمان، این کشورها راهبردی را برای تبدیل شدن به هاب صنایع تولیدی نیز دنبال می‌کنند.
🔹لهستان تنها کشور اروپایی است که یک نیروگاه ذغال سنگ در دست احداث دارد. هند، چهل و شش نیروگاه و چین، بیش از سیصد نیروگاه ذغال سنگ در دست احداث دارند. در واقع، چین به تنهایی سهمی ۸۰ درصدی از نیروگاه‌های ذغال سنگ در دست احداث جهان را به خود اختصاص داده است. در قاره آمریکا، آرژانتین تنها کشور و در آفریقا، زیمباوه، آفریقای جنوبی و زامبیا سه کشوری هستند که دست به احداث نیروگاه ذغال سنگ جدید زده‌اند.
🔹رئیس‌جمهور آمریکا از «ذغال سنگ تمیز و زیبا» صحبت می‌کند و چندین فرمان اجرایی برای تقویت صنعت ذغال سنگ در این کشور امضا کرده است. در همین حال، تقریبا تمامی مدل‌های بررسی تغییرات آب و هوایی بر این نکته اتفاق نظر دارند که ذغال سنگ پیش‌تر و سریع‌تر از هر منبع دیگری باید از چرخه مصرف خارج شود.
🔹نیازهای انرژی جهانی با چنان سرعتی در حال رشد هستند که جهان، به شکل طبیعی، از همه منابع بیشتر طلب خواهد کرد. نه تنها منابع تجدیدپذیر، که نفت، برق هسته‌ای و ذغال سنگ نیز بیشتر تقاضا خواهند داشت. بدین ترتیب، به نظر می‌رسد که هیچ انتقالی از سوخت‌های فسیلی به انرژی‌های تجدیدپذیر در کار نباشد و آنچه هست، افزایش مصرف در تمامی منابع است.
@GovernanceStudies
👍8🔥1👏1
🔅 چین در حال پیروز شدن در جنگ تجاری ترامپ است
#تجارت #تعرفه
#چین #آمریکا
🔹گفتگوهای تجاری اخیر در ژنو و لندن میان ایالات متحده و چین، نتیجه چندانی بجز برقراری سکونی موقت در مناقشه تجاری میان دو اقتصاد برتر جهان نداشت. علیرغم تلاش ترامپ برای عرضه اقدامات موقتی طرفین به عنوان توافقی که منافع آمریکا را تامین می‌کند، نگاه چین به صحنه متفاوت است و این کشور، خود را در حال پیروزی می‌داند؛ در حقیقت، چین معتقد است که توانسته از طوفان عبور کند و اکنون اعتماد به نفس، خوداتکایی و اطمینان بیشتری به کارآیی برنامه بلندمدت خود دارد.
🔹از آغاز جنگ تجاری در سال 2018 تا کنون، چین مجموعه‌ای از راهبردهای تدافعی و تهاجمی را برای کاهش آسیب‌پذیری خود در مقابل تحریم و تعرفه بکار گرفته است. از منظر تدافعی، چین مسیرهای تجاری خود را بازتعریف نموده، به ریسک‌زدایی در مقابل نظام مالی پایه دلار پرداخته و سرمایه‌گذاری در فناوری‌های بومی را تسریع نموده است. از منظر تهاجمی، این کشور محدودیت‌های صادراتی را تشدید کرده و آمادگی خود را برای اقدام متقابل متمرکز و سریع نشان داده است. در ماه‌های گذشته، چین تقریبا در پاسخ به هر ضربه‌ای، به سرعت ضربه‌ای متقابل وارد نموده و از عقب‌نشینی اجتناب کرده است.
🔹در مقابل، دولت ترامپ وابستگی صنایع آمریکایی به مواد معدنی کمیاب و سایر تولیدات چین را به صورت ناخواسته آشکار و با تعرفه‌های اعمالی خود، صنایع آمریکایی را با چالش مواجه نموده و مجبور به اضافه پرداخت کرده است. نمایش شلخته ترامپ در حوزه تعرفه، پیروزی بزرگی در تبلیغات داخلی برای حزب کمونیست چین فراهم ساخته و مهم‌تر اینکه در سطح بین‌المللی، اعتبار الگوی حکمرانی چین را نزد کشورهای بدبین به الگوی توسعه غربی، با توجه به تاب‌آوری قابل‌توجه این کشور، افزایش داده است.
🔹کسب و کارهای چینی بیش از هر چیز، وابستگی خود به بازار و فناوری‌های آمریکایی را کاهش داده‌اند. علیرغم اینکه تعرفه‌های آمریکا به طور خاص ممکن است صنایع سبک با ارزش افزوده پایین در چین را تحت فشار قرار دهد، کاهش این صادرات می‌تواند حرکت چین به سمت انسجام صنعتی، حذف واحدهای ناکارآمد و ارتقای بهره‌وری را تسریع کند. در خصوص افزایش بیکاری، باید توجه داشت که همین حالا نیز نرخ اتوماسیون در کارخانه‌های چینی بسیار بالاست. علاوه بر این، چین موقعیت‌های به مراتب بدتری را در گذشته از سر گذرانده و در جریان اصلاحات اقتصادی 1992 تا 2002 بیش از 79 میلیون نفر در این کشور تعدیل شدند. لذا ظهور موج جدیدی از تعدیل بعید است تسلط حزب کمونیست بر قدرت را تهدید نماید.
🔹آثار بلندمدت سیاست تعرفه‌ای آمریکا حتی عمیق‌تر است. همانگونه که برخورد با هواوی و ZTE منجر به تقویت بلندپروازی‌های فناورانه چین شد، محدودیت‌های ژئواکونومیک متاخر نیز ظرفیت بیشتری در اختیار رهبران حزب کمونیست قرار می‌دهد تا عامه مردم را در مقابل تصور تحقیر خارجی بسیج کنند. توافق موقتی تعرفه‌ها نیز به جای زمینه‌سازی برای تنش‌زدایی، فقط پنجره‌ای در اختیار صادرکنندگان قرار داده تا کالاهای خود را به سرعت وارد بازار کنند و در این برداشت عمومی تغییری ایجاد نخواهد کرد.
🔹همزمانی جنگ تعرفه‌ای ترامپ با آخرین سال برنامه پنج ساله چهاردهم در چین، موجب استفاده سیاستگذاران از محرک‌های پولی و مالی برای حمایت از کسب و کارهای کوچک و افزایش مصرف داخلی شده است. این اقدامات البته مشکلات ساختاری اقتصاد چین -مانند نرخ پایین مصرف داخلی- را حل نخواهند کرد و تعادل بخشی به این شاخص‌ها، سال‌ها زمان طلب می‌کند.
🔹در حالی که شرایط بیرونی رو به وخامت گذاشته است، رهبران حزب کمونیست و صنعت‌گران چینی تزریق منابع به فناوری‌های پیشرفته را، بالاخص در توسعه اکوسیستم پیشرفته تولید مبتنی بر هوش مصنوعی، تداوم خواهند داد تا از سقوط بهره‌وری تولیدی ممانعت کنند. سرمایه‌گذاری جدی چین بر توسعه فناوری بومی، که با دور اول جنگ تجاری ترامپ در سال 2018 آغاز شد، تضمین پیروزی کامل به حساب نمی‌رود. با این وجود، در سایه تلاش ایالات متحده برای به حاشیه راندن چین، کمتر کسی راه برون‌رفت دیگری در ذهن دارد.
@GovernanceStudies
#تجارت #تعرفه
#چین #آمریکا
🔹گفتگوهای تجاری اخیر در ژنو و لندن میان ایالات متحده و چین، نتیجه چندانی بجز برقراری سکونی موقت در مناقشه تجاری میان دو اقتصاد برتر جهان نداشت. علیرغم تلاش ترامپ برای عرضه اقدامات موقتی طرفین به عنوان توافقی که منافع آمریکا را تامین می‌کند، نگاه چین به صحنه متفاوت است و این کشور، خود را در حال پیروزی می‌داند؛ در حقیقت، چین معتقد است که توانسته از طوفان عبور کند و اکنون اعتماد به نفس، خوداتکایی و اطمینان بیشتری به کارآیی برنامه بلندمدت خود دارد.
🔹از آغاز جنگ تجاری در سال 2018 تا کنون، چین مجموعه‌ای از راهبردهای تدافعی و تهاجمی را برای کاهش آسیب‌پذیری خود در مقابل تحریم و تعرفه بکار گرفته است. از منظر تدافعی، چین مسیرهای تجاری خود را بازتعریف نموده، به ریسک‌زدایی در مقابل نظام مالی پایه دلار پرداخته و سرمایه‌گذاری در فناوری‌های بومی را تسریع نموده است. از منظر تهاجمی، این کشور محدودیت‌های صادراتی را تشدید کرده و آمادگی خود را برای اقدام متقابل متمرکز و سریع نشان داده است. در ماه‌های گذشته، چین تقریبا در پاسخ به هر ضربه‌ای، به سرعت ضربه‌ای متقابل وارد نموده و از عقب‌نشینی اجتناب کرده است.
🔹در مقابل، دولت ترامپ وابستگی صنایع آمریکایی به مواد معدنی کمیاب و سایر تولیدات چین را به صورت ناخواسته آشکار و با تعرفه‌های اعمالی خود، صنایع آمریکایی را با چالش مواجه نموده و مجبور به اضافه پرداخت کرده است. نمایش شلخته ترامپ در حوزه تعرفه، پیروزی بزرگی در تبلیغات داخلی برای حزب کمونیست چین فراهم ساخته و مهم‌تر اینکه در سطح بین‌المللی، اعتبار الگوی حکمرانی چین را نزد کشورهای بدبین به الگوی توسعه غربی، با توجه به تاب‌آوری قابل‌توجه این کشور، افزایش داده است.
🔹کسب و کارهای چینی بیش از هر چیز، وابستگی خود به بازار و فناوری‌های آمریکایی را کاهش داده‌اند. علیرغم اینکه تعرفه‌های آمریکا به طور خاص ممکن است صنایع سبک با ارزش افزوده پایین در چین را تحت فشار قرار دهد، کاهش این صادرات می‌تواند حرکت چین به سمت انسجام صنعتی، حذف واحدهای ناکارآمد و ارتقای بهره‌وری را تسریع کند. در خصوص افزایش بیکاری، باید توجه داشت که همین حالا نیز نرخ اتوماسیون در کارخانه‌های چینی بسیار بالاست. علاوه بر این، چین موقعیت‌های به مراتب بدتری را در گذشته از سر گذرانده و در جریان اصلاحات اقتصادی 1992 تا 2002 بیش از 79 میلیون نفر در این کشور تعدیل شدند. لذا ظهور موج جدیدی از تعدیل بعید است تسلط حزب کمونیست بر قدرت را تهدید نماید.
🔹آثار بلندمدت سیاست تعرفه‌ای آمریکا حتی عمیق‌تر است. همانگونه که برخورد با هواوی و ZTE منجر به تقویت بلندپروازی‌های فناورانه چین شد، محدودیت‌های ژئواکونومیک متاخر نیز ظرفیت بیشتری در اختیار رهبران حزب کمونیست قرار می‌دهد تا عامه مردم را در مقابل تصور تحقیر خارجی بسیج کنند. توافق موقتی تعرفه‌ها نیز به جای زمینه‌سازی برای تنش‌زدایی، فقط پنجره‌ای در اختیار صادرکنندگان قرار داده تا کالاهای خود را به سرعت وارد بازار کنند و در این برداشت عمومی تغییری ایجاد نخواهد کرد.
🔹همزمانی جنگ تعرفه‌ای ترامپ با آخرین سال برنامه پنج ساله چهاردهم در چین، موجب استفاده سیاستگذاران از محرک‌های پولی و مالی برای حمایت از کسب و کارهای کوچک و افزایش مصرف داخلی شده است. این اقدامات البته مشکلات ساختاری اقتصاد چین -مانند نرخ پایین مصرف داخلی- را حل نخواهند کرد و تعادل بخشی به این شاخص‌ها، سال‌ها زمان طلب می‌کند.
🔹در حالی که شرایط بیرونی رو به وخامت گذاشته است، رهبران حزب کمونیست و صنعت‌گران چینی تزریق منابع به فناوری‌های پیشرفته را، بالاخص در توسعه اکوسیستم پیشرفته تولید مبتنی بر هوش مصنوعی، تداوم خواهند داد تا از سقوط بهره‌وری تولیدی ممانعت کنند. سرمایه‌گذاری جدی چین بر توسعه فناوری بومی، که با دور اول جنگ تجاری ترامپ در سال 2018 آغاز شد، تضمین پیروزی کامل به حساب نمی‌رود. با این وجود، در سایه تلاش ایالات متحده برای به حاشیه راندن چین، کمتر کسی راه برون‌رفت دیگری در ذهن دارد.
@GovernanceStudies
👍5🙏2❤1