‌🔮به درخواست مخاطبان

شماره شبهه:2168
🔆متن شبهه:


آنچه کمتر از علی (ع) شنیده ایم:

گفتند: فردی در خانه اش به لهو و لعب و گناه و فحشا مشغول است. نگفت به این مرکز فساد حمله کنید و شلاقشان بزنید... گفت خانه و حریم شخصی خودش است. به شما ربطی ندارد با چشمان بسته وارد شد و بعد از خارج شدن از منزل دوباره چشمانش را باز کرد و گفت من چیزی ندیدم.
وقتی مردم، بعد از قتل عثمان، با اصرار شدید و بیسابقه از او خواستند که حاکم شود گفت :" مرا رها کنید و سراغ کس دیگری روید."...
بارها در سخنانش انتقاد از حاکم را تکلیف شرعی مردم دانست...
طلحه و زبیر پیش او آمدند و از او پست و مقام خواستند، نپذیرفت...علی گفت می دانم برای جنگ با من می روید. با این وجود آن ها را زندانی نکرد. زندانی سیاسی برای علی معنا نداشت...
(متن #خلاصه شده)

🔆پاسخ شبهه:


🔮نویسنده محترم در اغلب موارد، با برداشتهای یکسویه ، بسیار سطحی و هدفدار از سیره علی(ع) سعی در حمله به نظام اسلامی دارد. فقط به برخی موارد اشاره میشود:

1⃣ورود به حریم شخصی افراد ممنوع است و گناه #فردی در حریم شخصی زندگی، مربوط به خود او و خدایش است. لکن اگر در مواردی، برخی منازل به پایگاه ترویج فساد تبدیل شود، بدلیل اینکه این موضوع از سطح حریمی شخصی، به سطح اجتماعی تبدیل می شود، اقتضای عقل است و مسلم است که باید برخورد شود.

2⃣ پس از ماجرای سقیفه،علی (ع) وارد صحنه شدند.در این رابطه ایشان هم کار سیاسی داشت و هم تلاش تشکیلاتی؛ و البته در تمام اینها کاملا مراقب بود که دشمنان اسلام که درصدد یافتن فرصت برای ضربه زدن به اسلام اند، از وضعیت پیش آمده بهره نبرند.
این اقدامات امام(ع) تا 6ماه ادامه داشت و بعد از اینکه حضرت به این نتیجه رسید که نه تنها اقداماتشان مؤثر نیست، بلکه بیم سواستفاده دشمنان میرود، دست از اقدام کشیدند.
همچنین اینکه پس از عثمان، رغبتی برای خلافت از خود نشان ندادند، به معنی این نیست که حق خدادادی خود نمی دانستند، بلکه این کار حضرت دلایل مختلفی داشت：

اولا براى رهبران الهى، حكومت هدف نيست بلكه وسيله ‏اى براى #هدايت و احقاق حق مردم است.
چنانچه در حال وصله زدن کفش خود فرمود：به خدا سوگند، همين كفش بى ارزش، برايم از حكومت بر شما محبوبتر است، مگر اينكه با اين حكومت، حقى را به پا دارم و يا باطلى را دفع نمايم. (نهج البلاغه.خطبه ۳۳)

ثانیا #امامت از #حكومت جداست.امامت منصبی الهی است، ولى حكومت از شئونات امامت است. پس هر كسى را كه خداوند به اين مقام والا نصب كند، امام است، چه مردم بخواهند و يا نخواهند.
منظور حضرت اينست كه اگر من حكومت را بپذيرم، تمام معيارهاى غلط گذشته و افراد نالایق را كنار خواهم گذاشت و قطعا اين چنين كار براى شما سنگين خواهد بود،و شما تحمل اين چنين عدالتي را نداريد

ثالثا اگر امام در همان آغاز بيعت را میپذيرفت، بنى اميه او را متهم می‏كردند كه در كشته شدن عثمان دست داشته است. و امام(ع) با مقاومتى كه از خود نشان داد، اين اتهام را از خود دور نمود.

رابعا حضرت خواست كه از اين طريق، تعهد مردم را در برابر بيعت افزايش دهد. (نهج البلاغه، خطبه ۹۲)

3⃣انتقاد از حاکم موضوعی بدیهی است که در نظام ما هم همواره صورت می گیرد. یک نمونه بارز آن انتقادات صریح و مستقیم دانشجویان در دیدارهای سالیانه با رهبرانقلاب است و همچنین حجم نامه های سرگشاده که حتی با هدف تخریب است. آزادی اظهار نظر و انتقاد در حیطه اخلاق و قانون، در رسانه ها و حضور عقاید مختلف سیاسی در رسانه های پرتیراژ از این جمله است. (انتقاد عالمانه با دروغ پراکنی و تخریب و تحریک متفاوت است)

4⃣بطور کلی در نظام اسلامی، کسانی که موافق نظام نیستند،تا زمانی که دست به اقدام بر علیه نظام نزده اند، در امنیت کامل و تحت حمایت حکومت اسلامی زندگی میکنند. اما زمانی که دست به شورش و برهم زدن امنیت جامعه کنند، وضعیت متفاوت است

طلحه و زبیر از سابقه داران اسلام بودند که طی سالها، بنده پست و ثروت شده ونتوانستند عدل علی(ع) و سهم مساوی با سایر مردم از بیت المال، را تحمل کنند و تا وقتی دست به جنگ و فتنه نزده بودند، امیرالمومنین از موضع #نصیحت و مدارا با آنها برخورد میکرد. دقیقا همان ماجرای فتنه ۸۸ و نصیحت های رهبری در نماز جمعه و در دیدارهای خصوصی به سران فتنه؛ ولی آنگاه که به شورش علیه حکومت دست زدند،حضرت مجبور به مقابله با آنها شد. نه اینکه بنشیند و شورش آنها را تماشا کند! پس از جنگ جمل، عایشه همسرپیامبر(ص) بدستور امام علی (ع)، حصر خانگی شد. دقیقا همین موضوعی که در قبال سران فتنه در جریان است و آنها بدلیل رافت نظام اسلامی است که تاکنون مجازات نشده اند وگرنه در قبال خونهای ریخته شده، مقصر در دنیا و آخرت هستند

5⃣ برخی ادعاهای سطحی منتشرشده ارزش توجه و پاسخگویی ندارد!


👈قرارگاه پاسخ به شبهات و شایعات👉
https://telegram.me/joinchat/A9RIwjvuaKGX3QS979_J_w

‌ شبهه شماره:3253
🔆متن شبهه:

آیا در آیه ای از قرآن صراحتا تصریح شده است که امام علی هادی و #هدایت کننده امت است ❗️❗️

🔆پاسخ شبهه:

1⃣خداوند در آیه 7 سوره رعد پيامبر اسلام را مخاطب ساخته و مى‏ فرمايد: «تو تنها انذار كننده و بيم دهنده ‏اى، و براى هر قوم و ملتى، هدايت كننده‏ اى است» «اَّنَما انْتَ مُنْذِرُ وَ لِكُلِّ قَومٍ هادٍ »

🔮در تفسير الدّر المنثور كه از #معروف ترين تفاسير اهل سنت است روايات متعددى در تفسير اين آيه از پيامبر اسلام نقل مى‏ كند ؛

2⃣ از ابن جرير و ابن مردويه و ابونعيم و ديلمى و ابن عساكر و ابن نجار نقل مى ‏كند ؛ «هنگامى كه آيه انَّما انْتَ مُنْذِرٌ وَ لِكُلِّ قَوْمٍ هادٍ نازل شد پيامبر دستش را بر سينه خود گذاشت و فرمود: «منذر منم»، و با #دستش اشاره به شانه على عليه السلام كرد و فرمود: «هادى تويى اى على» بعد از من هدايت يافتگان به وسيله تو هدايت مى‏ شوند».
📚الدر المنثور ج 4 ص 45
@GhararGahShayeat

3⃣ابوبرزه اسلمى مى‏ گويد از پيامبر اكرم شنيدم كه درباره اين آيه در حالى كه دستش را بر #سينه خود گذاشته بود فرمود: انَما انْتَ مُنْذِر، و در حالى كه بر سينه على عليه السلام گذارده بود فرمود: لِكُلِّ قومٍ هادٍ.
📚همان مدرک
@GhararGahShayeat

4⃣در همان كتاب از عبداللَّه بن احمد و ابن ابى حاتم و طبرانى و حاكم و ابن مردويه و ابن عساكر از على عليه السلام نقل مى ‏كند كه در تفسير آيه انَما انْتَ مُنْذِرُ لِكُلِ قَومٍ هادٍ فرمود: «رَسُولُ اللَّهِ الْمُنْذِرُ، وَانَا الْهادِى»: «رسول خدا منذر است و من #هادى هستم»
📚همان مدرک

5⃣ در حديث ديگرى از ابن عباس مى ‏خوانيم كه پيامبر فرمود: «انَا الْمُنْذِرُ وَ عَلِىُّ الهادِى، وَ بِكَ يا عَلِىُّ يَهْتَدِى الْمُهْتَدُوْنَ!»: «منذر منم و على عليه السلام هادى است، اى‏ على هدايت يافتگان به #وسيله تو هدايت مى ‏يابند» @GhararGahShayeat

6⃣اين حديث را جمعى از حفاظ معروف اهل سنت از جمله حاكم در مستدرك ج 3 ص 129 ، ذهبى در تلخيص ج 3 ص 129 ، فخر رازى در تفسیر ج 19 ص 14 و ابن كثير در تفسير خود ج 2 ص 501 و ابن صباغ مالكى در فصول المهمه ص 105 و گنجى شافعى در كفاية الطالب ص 109 و علامه طبرى در تفسير خود ج 13 ص 63 و ابن حيان اندلسى در بحر المحيط ج 5 ص 367 و نيشابورى در تفسير خويش ج 13 ص 73 و دیگران از علمای اهل سنت نقل کرده اند ؛
📚فتح البیان ج 5 ص 97_ منتخب کنزالعمال ج 5 ص 34_ تفسیر شوکانی ج 3 ص 66_ روح المعانی ج 13 ص 97_ نور الابصار ص 105_ و ...
📚جهت آگاهی رجوع شود احقاق الحق ج 3 ص 88 به بعد @GhararGahShayeat

7⃣نويسنده كتاب حبيب السّير ميرغيث الدين چنين مى‏ گويد: «به طرق متعددى نقل شده هنگامى كه آيه انَما انْتَ مُنْذِرُ لِكُلِ قَوْمٍ هادٍ نازل شد، پيامبر به على عليه السلام فرمود منذر منم، و هادى تويى اى على"! بعد از من #هدايت يافتگان به وسيله تو هدايت‏ مى‏ شوند»
📚حبیب السیر ج 2 ص 12

در منابع پيروان مكتب اهلبيت عليهم السلام نيز احاديث #متعددى در اين زمينه آمده است كه در اين مختصر امكان نقل همه آنها نيست‏ .
📚بحار الانوار ج 35 ص 399 باب 20
@GhararGahShayeat

8⃣در تفسير نورالثقلين حدود پانزده حديث، در اين زمينه نقل شده ، از جمله از امام باقر عليه السلام و امام صادق عليه السلام نقل شده است كه فرمودند: «كُلّ امامٍ هادِىُ كُلِّ قَوْمٍ فى زَمانِهِ» و در تعبير ديگرى: «كُلُّ امامٍ هادٍ لِلْقَرْنِ الَّذى هُوَ فيه»: «هر امام (معصومى) هدايت گر براى زمان خود است» يا «#هدايت گر اقوامى است كه در زمان او زندگى مى ‏كنند».
📚نور الثقلین ج 2 ص 482

⚜👈قرارگاه پاسخ به شبهات و شایعات👉

⚜ در تلگرام
https://telegram.me/joinchat/A9RIwjvuaKGX3QS979_J_w
⚜در سروش 👇
https://sapp.ir/gharargahshayat
⚜در ایتا 👇
https://eitaa.com/joinchat/2775384064Ccbdd7dd634

‍ 🔆ادامه پاسخ به شبهه:3319👇

3⃣1⃣تاريخ به خوبى گوياى اين حقيقت است كه از عصر استيلاى بنى ‏اميّه بر بلاد اسلامى، زحمات رسول خدا و تلاش #مجاهدان صدر اسلام در نشر آيين خدا به تاراج رفت؛ ارزش‏هاى اسلامى زير پا گذاشته شد؛ بدعت و فسق و فجور رايج گشت.

سخن از محو نام رسول اللَّه به ميان آمد و تبعيض و بى‏ عدالتى، ستم و بيدادگرى، شكنجه و آزار مؤمنان، شاخصه اين حاكميّت بود . خطّ انحراف از اسلام ناب كه از ماجراى #سقيفه آغاز شد، در عصر استيلاى معاويه شدّت گرفت، ولى تلاش معاويه بر آن بود كه با حفظ ظواهر دينى و در پس پرده نفاق، به مقاصد خويش برسد. هر چند، هر قدر سلطه او قوى‏ تر مى‏ شد، جسارت و عقده گشايى‏ هاى وى نيز، آشكارتر مى‏ گشت؛ ولى با اين حال، همچنان عناوينى همچون «خال المؤمنين»، «صحابى رسول اللَّه» و «كاتب وحى» را يدك مى‏ كشيد، تا آنجا كه در نظر بسيارى از مردم عامى، امام #حسين عليه السلام و معاويه هر دو صحابى پيامبر بودند و اختلاف اين دو با يكديگر- به اصطلاح- مربوط به اختلاف در قرائت از دين و درگيرى دو صحابى در نحوه برداشت از قرآن و سنّت بود .

4⃣1⃣پس از مرگ معاويه شرايط #تغيير كرد؛ چرا كه از سويى، يزيد به فسق و فجور و بى ‏دينى شهره بود و از انجام هيچ گناهى حتّى به صورت علنى پروا نمى‏ كرد، و از سوى ديگر، يزيد هيچ سابقه ‏اى (هر چند به صورت ظاهر) در اسلام نداشت؛ جوانى خام، ناپخته و هوسران بود؛ به همين دليل، ميان صحابه و فرزندان آنان نيز داراى هيچ‏گونه امتياز و مقبوليّتى نبود و از سوى سوم، گروه زيادى از مردم كوفه براى همراهى با امام عليه السلام اعلام #آمادگى كرده بودند.

امام عليه السلام مى ‏ديد اگر از اين فرصت براى افشاى چهره واقعى بنی ‏اميّه و يارى دين خدا استفاده نكند، ديگر #نامى از اسلام و قرآن و رسول‏ خدا باقى نخواهد ماند.

5⃣1⃣امام حسين عليه السلام با هدف احياى دين خدا قيام و حركت خويش را آغاز كرد؛ در مرحله نخست- اگر ممكن است- با تشكيل حكومت اسلامى و در غير اين صورت، با شهادت خود و يارانش به مقصود بزرگ خود برسد.

به هر حال، مى ‏بايست دين از دست رفته و سنّت فراموش شده رسول‏ خدا را زنده كرد و چه كسى سزاوارتر از فرزند رسول خداست كه پيش گام چنين حركتى شود.امام حسين عليه السلام نخست با اين جمله ؛ « زمانى كه امّت اسلامى گرفتار زمامدارى مثل يزيد شود، بايد #فاتحه اسلام را خواند».

📚لهوف ص 99_ بحار الانوار ج 44 ص 326

6⃣1⃣تصريح كرد كه با وجود خليفه‏ اى همچو يزيد، فاتحه اسلام خوانده است و ديگر اميدى به بقاى دين خدا در حكومت يزيد نمى‏ رود. همچنين در نامه ‏اى به جمعى از بزرگان بصره به بدعت‏هاى موجود در جامعه اشاره كرده، و هدفش را از قيام بر ضدّ حكومت #يزيد، احياى سنّت و مبارزه با بدعت‏ها معرّفى مى ‏كند. مى‏ فرمايد:

« من شما را به كتاب خدا و سنّت پيامبرش فرا مى‏ خوانم؛ چرا كه (اين گروه) سنّت پيامبر را از بين برده و بدعت (در دين) را احيا كردند. اگر سخنانم را بشنويد و فرمانم را اطاعت كنيد، شما را به راه راست #هدايت مى‏ كنم».

📚تاریخ طبری ج 4 ص 266

7⃣1⃣بنابراين، روشن است كه يكى از اهداف مهمّ قيام امام حسين عليه السلام احياى دين خدا، مبارزه با بدعت‏ها و مفاسد دستگاه بنى‏ اميّه و رهايى اسلام از چنگال منافقان و دشمنان خدا بود و در اين راه موفّقيّت بزرگى نصيب آن حضرت شد، هر چند آن حضرت و ياران باوفايش به #شهادت رسيدند، ولى تكانى به افكار خفته مسلمين دادند و لرزه بر اندام حكومت جبّاران افكندند، در نتيجه اسلام را زنده ساختند و از اضمحلال دستاوردهاى نهضت نبوى جلوگيرى كردند و مسلمانان را از حيرت و گمراهى نجات دادند.

در زيارت معروف اربعين مى‏ خوانيم ؛

«او (حسين) خون پاكش را در راه تو نثار كرد، تا بندگانت را از #جهالت و حيرت گمراهى نجات دهد».

👌همچنين در روايتى از امام صادق عليه السلام آمده است پس از شهادت امام حسين عليه السلام وقتى كه ابراهيم بن طلحة بن عبيداللَّه، خطاب به امام سجاد عليه السلام گفت ؛ « اى على بن الحسين! چه كسى (در اين مبارزه) پيروز شد؟!»
امام عليه السلام فرمود ؛ « اگر مى‏ خواهى بدانى چه كسى (يزيد يا امام حسين عليه السلام) پيروز شده است، هنگامى كه وقت نماز فرا رسيد، اذان و اقامه #بگو (آن‏گاه ببين چه كسانى ماندند و چه كسانى رفتند)».

📚بحار الانوار ج 45 ص 177

7⃣1⃣امام چهارم عليه السلام مى‏ خواهد بگويد، هدف حكومت يزيد محو نام رسول‏ خدا بود، ولى امام حسين عليه السلام با #شهادتش از اين كار جلوگيرى كرد، به هنگام اذان و اقامه همچنان نام محمد كه نشانه بقاى مكتب اوست برده مى‏ شود (و هر قدر زمان مى ‏گذرد اين حقيقت آشكارتر مى ‏شود).

📚عاشوراء ...، مکارم شیرازی ، ص 235


قرارگاه پاسخ به شبهات و شایعات
@GhararGahShayeat