‍ شماره شبهه:2790
🔆متن شبهه


#خدا در اسلام کپی شده از #یهود

خنده خدا در منابع اسلامی: عنْ أَبِی هُرَیْرَهَ أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ قَالَ یضْحَکُ اللَّهُ إِلَى رَجُلَیْنِ یقْتُلُ أَحَدُهُمَا الْآخَرَ یَدْخُلَانِ الْجَنَّهَ یُقَاتِلُ هَذَا فِی سَبِیلِ اللَّهِ فَیُقْتَلُ ثُمَّ یَتُوبُ اللَّهُ عَلَى الْقَاتِلِ فَیُسْتَشْهَدُ (ابوهریره از رسول خدا نقل کرد که: خدا به دو نفر می‏خندد یکى کسى است که در راه خدا جهاد می‏کند و شهید می ‏شود و دیگرى قاتل او که بعدا مسلمان شده و شهید می‏ شود و هر دو به بهشت می‏ روند.) صحیح بخارى، کتاب الجهاد والسیر، باب الکافر یقتل المسلم

#خنده_خدا در تورات: در تورات هم آمده که خدا می خندد: او که بر آسمانها نشسته است،میخندد خداوند برایشان استهزاء می کند (تورات کتاب مزامیر مزمور دوم آیه ۵)

🔆 پاسخ شبهه:


1⃣متاسفانه به جهت جهل و عدم آگاهی صحیح و دیدگاه متعصبانه ملحدین نسبت به ادیان مختلف، بدون در نظر گرفتن حقایق اقدام به نقد و بررسی ادیان می کنند که این عمل، تنها قوت قلبی جعلی، برای الحاد خودشان است…

2⃣درباره اینکه آیا کلمه ادیان صحیح است و ما دین های متفاوتی داریم، متلکمان مسلمان و غیر مسلمان، بحث های مختلفی کرده اند، که نتیجه آن، عدم صحت کلمه ادیان است. به عبارت دیگر، یک دین وجود دارد، و ان دین نیز تبعیت از خداوند است (الدین عند الله الاسلام – یعنی دین نزد خداوند فقط تسلیم است). هر چند پیامبران مختلفی برای بیان این شیوه تسلیم و تبعیت، آمده اند ولی تمام سخنشان یکی است و تفاوتی ندارد؛ مگر در برخی دستورات خاص، برای اقوام خاص که برای سایر اقوام صادق نیست. مثلا ممکن است یهودیان از صید در روزی بخصوص منع شده باشند که مسلمانان چنین دستور و نهی ای را دریافت نکرده اند.

3⃣پس صحیح نیست بگوییم خدای مسیحیت، خدای یهود، خدای اسلام. بلکه خداوند، یکی است، و پیامبران الهی، همگی به یک خدای یکتا، دعوت می کردند. هر چند گذر زمان، باعث شد برخی اقوام، تعلیمات پیامبرشان را فراموش کرده، و یا به دلایل مختلفی تحریف نموده و باعث ایجاد انحراف عقیدتی شده اند. مثل آنچه که بر سر انجیل و تورات آمده است.

4⃣با این حساب، اگر کلامی در قرآن ذکر شود، و مشابه آن در کتب انجیل و تورات و زبور و … یافت بشود، جای تعجبی نیست، چرا که این کتب، همگی از جانب مرجعی واحد و خداوندی عالم و یگانه صادر شده است.

5⃣اما موضوع و مساله خنده خداوند:

خندیدن، یکی از حالات نفسانی انسان هاست، که بر اثر تغییر و تحول در حالات نفسانی، عارض می شود. و از آنجا که خداوند متعال، از داشت حالات نفسانی، به جهت نبود نفس و عدم جسمیت مبری است، پس خندیدن، گریدین، خوشحالی و غم و اندوه در وجود باری تعالی محال است.

6⃣اما سوالی پیش می آید که آنچه که در قرآن و روایات به خنده و خوشحالی و یا غم و گریه الهی نسبت داده شده است چه معنایی دارد؟ در پاسخ می گوییم، این سخنان به جهت محدودیت های زبان های گفتاری است.

7⃣به زبان تخصصی، می گوییم خداوند متعال، دو نوع صفات دارد: صفات ذات و صفات فعل. صفات ذات آن صفاتی است که در ذات باری تعالی است و انفصالی بین صفات و خداوند وجود ندارد. مثل قدرت و علم. اما صفات فعل، صفاتی است که بر اثر فعل الهی محقق می شوند و یا نسبت داده می شوند. مثل خلقت و ترحم. حال بحث در این است که، اگر عملی از مخلوقات سر بزند، که آن عمل، عملی قبیح باشد و یا عملی نیکو؛ آیا این اعمال، به رابطه بین خدا و مخلوقش، اثر می گذارد یا نه؟ در پاسخ می گوییم، موثر است. و اینکه می گوییم خداوند عصبانی شد (غضب کرد) و یا خداوند خوشحال شد و …، یعنی رابطه ما تاثیر پذیرفت نه آنکه حقیقتا حق تعالی تغییر حالت داده باشند. و این نوع مجاز گویی، از باب نقصان در کلمات و زبان های گفتاری است. و دلیل این مدعی، این است که با این عمل ما (رفتار های نیکو یا زشت) در ذات خداوند تاثیری به وجود نمی آید.

@GhararGahShayeat
8⃣اما درباره روایت خندیدن خداوند که در متن ذکر شده است، این روایت از صحیح بخاری نقل شده، که از منابع عامه (اهل سنت) است و عموم روایاتش، از دیدگاه شیعی، باطل و جعلی است. مخصوصا این روایت که ناقل آن ابوهریره، معروف به جعل کننده روایت از نبی مکرم است.


نشر این پیام صدقه جاریه است.

✒️ 📋 ✒️ 📋 ✒️ 📋 ✒️ 📋 ✒️ 📋
نشر مطلب با ذکر منبع بلامانع و نشانه پایبندی به اخلاق اسلامی است
👈قرارگاه پاسخ به شبهات و شایعات👉
https://telegram.me/joinchat/A9RIwjvuaKGX3QS979_J_w