شماره شبهه:3002
🔆متن شبهه:
اگر امامان از غیب #آگاهی داشتند پس چرا در موارد متعددی آگاهی خود را از غیب انکار می‌کردند
مانند این حدیث ؛ «چهار نفر از اصحاب امام صادق در مجلس آن حضرت بودند که آن حضرت با حال خشم نزد آنها آمده و فرمود:
تعجب است از آنان که خیال می‌کنند ما غیب می‌دانیم با این که جز خدا هیچ کس غیب نمی داند من می‌خواستم کنیز خود را تنبیه کنم فرار کرد و ندانستم که در کدام اطاق از #اطاقهای خانه است». ( الکافی ۱ ص۲۵۷)
🔆پاسخ شبهه:
1⃣این قبیل روایات در صدد رد اعتقاد کسانی است که آگاهی امامان از غیب را «ذاتی» و بدون #تعلیم الهی می‌دانند وحضرت با این بیان می‌خواهند به مردم بفهمانند که اگر خدا آنها را از غیب آگاه نکند، از پیش خود آگاه نیستند چنان که در #روایت دیگر چنین آمده است:
«انّ عالمنا لا یعلم الغیب ولو وکل اللّه عالمنا إلی نفسه کان کبعضکم ولکن یحدث إلیه ساعة بعد ساعة... ».
«عالم ما اهل بیت دارای علم غیب (ذاتی) نیست و باید خدا به او #تعلیم کند و اگر خدا او را به خود واگذارد و چیزی به او تعلیم نکند او هم مانند یکی از مردم عادی خواهد بود ولی خداوند همیشه به او علم می‌آموزد».
📚 بصائر الدرجات، ص ۹۴، چاپ سنگی.
2⃣و نیز در روایت دیگر از امام #زمان علیه السلام این طور نقل شده است ؛
«من بیزارم از کسانی که بگویند ما اهل بیت علم غیب داریم و یا در ملک و قدرت، با خدا #شریک هستیم ما شریک علم و قدرت خدا نیستیم».
📚 احتجاج طبرسی، ص ۲۶۵، چاپ سنگی نجف.
3⃣واضح است که این روایت در صدد رد اعتقاد آنان است که می‌خواهند امام را مانند خدا ذاتاً آگاه از #غیب بدانند و گرنه کسی که امام را به تعلیم الهی از غیب آگاه بداند او را شریک علم خدا قرار نداده است.
@GhararGahShayeat
گواه روشن این مطلب ذیل همان روایتی است که در سؤال ذکر شده است.
زیرا راوی آن روایت می‌گوید ؛ پس از تمام شدن مجلس، که حضرت صادق (علیه السلام) داخل خانه خود شدند با دو نفر دیگر خدمت امام رسیدیم و گفتیم: فدایت شویم ما گفتار شما را راجع به این که دنبال کنیزتان می‌گشتید و نمی دانستید در کدام اطاق خانه است، شنیدیم ولی ما می‌دانیم که شما از علم گسترده ای برخوردار هستید و در عین حال شما را با جمله «عالم به غیب» توصیف نمی کنیم.
حضرت در پاسخ آنها، راجع به این که « #علم_الکتاب» نزد امامان است شرحی دادند و در حقیقت گفتار آنان را تصدیق کردند.
4⃣از این بیان روشن می‌شود که امام صادق (علیه السلام) از این که جمله «عالم به غیب» درباره آنها گفته شود #ناراحت بودند
5⃣ در آن زمانها علم #غیب به معنای علم غیب ذاتی و بدون تعلیم استعمال می‌شده است و از همین جهت اصحاب امام صادق (علیه السلام) به آن حضرت می‌گویند ما شما را به علم غیب نسبت نمی دهیم.
📚منشور جاوید ، سبحانی ،ج 10 ص 138
نشر این پیام صدقه جاریه است.
✒️ 📋 ✒️ 📋 ✒️ 📋 ✒️ 📋 ✒️ 📋
نشر مطلب با ذکر منبع بلامانع و نشانه پایبندی به اخلاق اسلامی است
👈قرارگاه پاسخ به شبهات و شایعات👉
https://telegram.me/joinchat/A9RIwjvuaKGX3QS979_J_w
🔆متن شبهه:
اگر امامان از غیب #آگاهی داشتند پس چرا در موارد متعددی آگاهی خود را از غیب انکار می‌کردند
مانند این حدیث ؛ «چهار نفر از اصحاب امام صادق در مجلس آن حضرت بودند که آن حضرت با حال خشم نزد آنها آمده و فرمود:
تعجب است از آنان که خیال می‌کنند ما غیب می‌دانیم با این که جز خدا هیچ کس غیب نمی داند من می‌خواستم کنیز خود را تنبیه کنم فرار کرد و ندانستم که در کدام اطاق از #اطاقهای خانه است». ( الکافی ۱ ص۲۵۷)
🔆پاسخ شبهه:
1⃣این قبیل روایات در صدد رد اعتقاد کسانی است که آگاهی امامان از غیب را «ذاتی» و بدون #تعلیم الهی می‌دانند وحضرت با این بیان می‌خواهند به مردم بفهمانند که اگر خدا آنها را از غیب آگاه نکند، از پیش خود آگاه نیستند چنان که در #روایت دیگر چنین آمده است:
«انّ عالمنا لا یعلم الغیب ولو وکل اللّه عالمنا إلی نفسه کان کبعضکم ولکن یحدث إلیه ساعة بعد ساعة... ».
«عالم ما اهل بیت دارای علم غیب (ذاتی) نیست و باید خدا به او #تعلیم کند و اگر خدا او را به خود واگذارد و چیزی به او تعلیم نکند او هم مانند یکی از مردم عادی خواهد بود ولی خداوند همیشه به او علم می‌آموزد».
📚 بصائر الدرجات، ص ۹۴، چاپ سنگی.
2⃣و نیز در روایت دیگر از امام #زمان علیه السلام این طور نقل شده است ؛
«من بیزارم از کسانی که بگویند ما اهل بیت علم غیب داریم و یا در ملک و قدرت، با خدا #شریک هستیم ما شریک علم و قدرت خدا نیستیم».
📚 احتجاج طبرسی، ص ۲۶۵، چاپ سنگی نجف.
3⃣واضح است که این روایت در صدد رد اعتقاد آنان است که می‌خواهند امام را مانند خدا ذاتاً آگاه از #غیب بدانند و گرنه کسی که امام را به تعلیم الهی از غیب آگاه بداند او را شریک علم خدا قرار نداده است.
@GhararGahShayeat
گواه روشن این مطلب ذیل همان روایتی است که در سؤال ذکر شده است.
زیرا راوی آن روایت می‌گوید ؛ پس از تمام شدن مجلس، که حضرت صادق (علیه السلام) داخل خانه خود شدند با دو نفر دیگر خدمت امام رسیدیم و گفتیم: فدایت شویم ما گفتار شما را راجع به این که دنبال کنیزتان می‌گشتید و نمی دانستید در کدام اطاق خانه است، شنیدیم ولی ما می‌دانیم که شما از علم گسترده ای برخوردار هستید و در عین حال شما را با جمله «عالم به غیب» توصیف نمی کنیم.
حضرت در پاسخ آنها، راجع به این که « #علم_الکتاب» نزد امامان است شرحی دادند و در حقیقت گفتار آنان را تصدیق کردند.
4⃣از این بیان روشن می‌شود که امام صادق (علیه السلام) از این که جمله «عالم به غیب» درباره آنها گفته شود #ناراحت بودند
5⃣ در آن زمانها علم #غیب به معنای علم غیب ذاتی و بدون تعلیم استعمال می‌شده است و از همین جهت اصحاب امام صادق (علیه السلام) به آن حضرت می‌گویند ما شما را به علم غیب نسبت نمی دهیم.
📚منشور جاوید ، سبحانی ،ج 10 ص 138
نشر این پیام صدقه جاریه است.
✒️ 📋 ✒️ 📋 ✒️ 📋 ✒️ 📋 ✒️ 📋
نشر مطلب با ذکر منبع بلامانع و نشانه پایبندی به اخلاق اسلامی است
👈قرارگاه پاسخ به شبهات و شایعات👉
https://telegram.me/joinchat/A9RIwjvuaKGX3QS979_J_w
Telegram
🔆متن شبهه:
اگر امامان از غیب #آگاهی داشتند پس چرا در موارد متعددی آگاهی خود را از غیب انکار می‌کردند
مانند این حدیث ؛ «چهار نفر از اصحاب امام صادق در مجلس آن حضرت بودند که آن حضرت با حال خشم نزد آنها آمده و فرمود:
تعجب است از آنان که خیال می‌کنند ما غیب می‌دانیم با این که جز خدا هیچ کس غیب نمی داند من می‌خواستم کنیز خود را تنبیه کنم فرار کرد و ندانستم که در کدام اطاق از #اطاقهای خانه است». ( الکافی ۱ ص۲۵۷)
🔆پاسخ شبهه:
1⃣این قبیل روایات در صدد رد اعتقاد کسانی است که آگاهی امامان از غیب را «ذاتی» و بدون #تعلیم الهی می‌دانند وحضرت با این بیان می‌خواهند به مردم بفهمانند که اگر خدا آنها را از غیب آگاه نکند، از پیش خود آگاه نیستند چنان که در #روایت دیگر چنین آمده است:
«انّ عالمنا لا یعلم الغیب ولو وکل اللّه عالمنا إلی نفسه کان کبعضکم ولکن یحدث إلیه ساعة بعد ساعة... ».
«عالم ما اهل بیت دارای علم غیب (ذاتی) نیست و باید خدا به او #تعلیم کند و اگر خدا او را به خود واگذارد و چیزی به او تعلیم نکند او هم مانند یکی از مردم عادی خواهد بود ولی خداوند همیشه به او علم می‌آموزد».
📚 بصائر الدرجات، ص ۹۴، چاپ سنگی.
2⃣و نیز در روایت دیگر از امام #زمان علیه السلام این طور نقل شده است ؛
«من بیزارم از کسانی که بگویند ما اهل بیت علم غیب داریم و یا در ملک و قدرت، با خدا #شریک هستیم ما شریک علم و قدرت خدا نیستیم».
📚 احتجاج طبرسی، ص ۲۶۵، چاپ سنگی نجف.
3⃣واضح است که این روایت در صدد رد اعتقاد آنان است که می‌خواهند امام را مانند خدا ذاتاً آگاه از #غیب بدانند و گرنه کسی که امام را به تعلیم الهی از غیب آگاه بداند او را شریک علم خدا قرار نداده است.
@GhararGahShayeat
گواه روشن این مطلب ذیل همان روایتی است که در سؤال ذکر شده است.
زیرا راوی آن روایت می‌گوید ؛ پس از تمام شدن مجلس، که حضرت صادق (علیه السلام) داخل خانه خود شدند با دو نفر دیگر خدمت امام رسیدیم و گفتیم: فدایت شویم ما گفتار شما را راجع به این که دنبال کنیزتان می‌گشتید و نمی دانستید در کدام اطاق خانه است، شنیدیم ولی ما می‌دانیم که شما از علم گسترده ای برخوردار هستید و در عین حال شما را با جمله «عالم به غیب» توصیف نمی کنیم.
حضرت در پاسخ آنها، راجع به این که « #علم_الکتاب» نزد امامان است شرحی دادند و در حقیقت گفتار آنان را تصدیق کردند.
4⃣از این بیان روشن می‌شود که امام صادق (علیه السلام) از این که جمله «عالم به غیب» درباره آنها گفته شود #ناراحت بودند
5⃣ در آن زمانها علم #غیب به معنای علم غیب ذاتی و بدون تعلیم استعمال می‌شده است و از همین جهت اصحاب امام صادق (علیه السلام) به آن حضرت می‌گویند ما شما را به علم غیب نسبت نمی دهیم.
📚منشور جاوید ، سبحانی ،ج 10 ص 138
👈قرارگاه پاسخ به شبهات و شایعات👉 در تلگرام 👇
https://telegram.me/joinchat/A9RIwjvuaKGX3QS979_J_w
در ایتا 👇
https://eitaa.com/joinchat/2775384064Ccbdd7dd634
اگر امامان از غیب #آگاهی داشتند پس چرا در موارد متعددی آگاهی خود را از غیب انکار می‌کردند
مانند این حدیث ؛ «چهار نفر از اصحاب امام صادق در مجلس آن حضرت بودند که آن حضرت با حال خشم نزد آنها آمده و فرمود:
تعجب است از آنان که خیال می‌کنند ما غیب می‌دانیم با این که جز خدا هیچ کس غیب نمی داند من می‌خواستم کنیز خود را تنبیه کنم فرار کرد و ندانستم که در کدام اطاق از #اطاقهای خانه است». ( الکافی ۱ ص۲۵۷)
🔆پاسخ شبهه:
1⃣این قبیل روایات در صدد رد اعتقاد کسانی است که آگاهی امامان از غیب را «ذاتی» و بدون #تعلیم الهی می‌دانند وحضرت با این بیان می‌خواهند به مردم بفهمانند که اگر خدا آنها را از غیب آگاه نکند، از پیش خود آگاه نیستند چنان که در #روایت دیگر چنین آمده است:
«انّ عالمنا لا یعلم الغیب ولو وکل اللّه عالمنا إلی نفسه کان کبعضکم ولکن یحدث إلیه ساعة بعد ساعة... ».
«عالم ما اهل بیت دارای علم غیب (ذاتی) نیست و باید خدا به او #تعلیم کند و اگر خدا او را به خود واگذارد و چیزی به او تعلیم نکند او هم مانند یکی از مردم عادی خواهد بود ولی خداوند همیشه به او علم می‌آموزد».
📚 بصائر الدرجات، ص ۹۴، چاپ سنگی.
2⃣و نیز در روایت دیگر از امام #زمان علیه السلام این طور نقل شده است ؛
«من بیزارم از کسانی که بگویند ما اهل بیت علم غیب داریم و یا در ملک و قدرت، با خدا #شریک هستیم ما شریک علم و قدرت خدا نیستیم».
📚 احتجاج طبرسی، ص ۲۶۵، چاپ سنگی نجف.
3⃣واضح است که این روایت در صدد رد اعتقاد آنان است که می‌خواهند امام را مانند خدا ذاتاً آگاه از #غیب بدانند و گرنه کسی که امام را به تعلیم الهی از غیب آگاه بداند او را شریک علم خدا قرار نداده است.
@GhararGahShayeat
گواه روشن این مطلب ذیل همان روایتی است که در سؤال ذکر شده است.
زیرا راوی آن روایت می‌گوید ؛ پس از تمام شدن مجلس، که حضرت صادق (علیه السلام) داخل خانه خود شدند با دو نفر دیگر خدمت امام رسیدیم و گفتیم: فدایت شویم ما گفتار شما را راجع به این که دنبال کنیزتان می‌گشتید و نمی دانستید در کدام اطاق خانه است، شنیدیم ولی ما می‌دانیم که شما از علم گسترده ای برخوردار هستید و در عین حال شما را با جمله «عالم به غیب» توصیف نمی کنیم.
حضرت در پاسخ آنها، راجع به این که « #علم_الکتاب» نزد امامان است شرحی دادند و در حقیقت گفتار آنان را تصدیق کردند.
4⃣از این بیان روشن می‌شود که امام صادق (علیه السلام) از این که جمله «عالم به غیب» درباره آنها گفته شود #ناراحت بودند
5⃣ در آن زمانها علم #غیب به معنای علم غیب ذاتی و بدون تعلیم استعمال می‌شده است و از همین جهت اصحاب امام صادق (علیه السلام) به آن حضرت می‌گویند ما شما را به علم غیب نسبت نمی دهیم.
📚منشور جاوید ، سبحانی ،ج 10 ص 138
👈قرارگاه پاسخ به شبهات و شایعات👉 در تلگرام 👇
https://telegram.me/joinchat/A9RIwjvuaKGX3QS979_J_w
در ایتا 👇
https://eitaa.com/joinchat/2775384064Ccbdd7dd634