فراموش نکن که بودن به هر قیمتی، بی قیمتی است.

نفهم و بی‌شعور فقط اونی که خودشو زده به اون راه...نکشیمون آدم خوبه!

فکر میکنم
معنی دوست داشتن همین باشد:
تو را ترک نکنند حتی وقتی که،
خودت هم پشت خودت نماندی.

کل تاسیان روی همین دو خط چرخید:
شاید اگه با هم حرف میزدیم،
خیلی چیزا اتفاق نمی افتاد...

چه لذتی دارد؛
از فردای نیامده نترسیدن،
گوش به باران دادن،
چای درست کردن و
پادشاه وقتِ خود بودن.

باشد که زندگی با شما همان کند که ما من کردید..

گفته بودی که تو هم حال مرا میفهمی!
خسته ام، خسته تر از خسته مرا میفهمی؟

باب اسفنجی پرسید: چرا همیشه دوستای خوب از ما دورن؟
اختاپوس جواب داد: شاید چون دورن خوبن!

چقدر میان آنچه میخواهم و آنچه میتوانم، سرگردانم...

من عاشق بازی کردن با بچه ها هستم.
بزرگترا هیچوقت ازم نمیپرسن سومین رنگ مورد علاقم چیه.

گفت"تا ابد" و ابد، زودتر از آنچه فکر میکردم، تمام شد...

صادقانه بخوام بگم من آدم تنهایی ام
راستش تنهایی رو دوست دارم
تنها غذا خوردن، تنها فیلم دیدن،
تنهایی بیرون رفتن، تنهایی کافه مورد علاقم رفتن،
و در نهایت تنهایی زندگی کردن...
ولی در کنار همه اینا بعضی تنهایی ها رو دوست نداشتم..
یه وقتایی که دلم میخواست با یکی درد و دل کنم یا خوشحالی هامو باهاش شریک بشم هم تنها بودم..
موقعی که پنهونی و تنها رفتم بیمارستان و با چیزی جنگیدم که خیلی برام سخت بود هم دلم میخواست یه نفر کنارم باشه..
ولی کسی نبود..
تنها بودن انتخاب اول من نبود ولی آخرین چاره زندگیم شد

با طلا این مصرعِ برجسته را باید نوشت
هر خرابی می شود آباد، جز ذاتِ خراب

احمد جم

احساسات من به این راحتی ها تغییر نمی کند،
شاید بتوان گفت زود رنجم،
اما اگر عقیده ام نسبت به کسی تغییر کند، تا ابد تغییر می کند.

شما آدمها
با آن سکوت تحقیر آمیزتان،
مرا راندید..
درست در برهه ای که،
پرشور ترین احساساتم را،
نثارتان میکردم...
جوابِ اشتیاقم را با آزار دادید.
و تا آخر عمر رنجیده خاطرم کردید..
حالا من،
مسلما حق دارم بین شما و خودم، دیوار بکشم.

مگر چمدانت چه قدر بود
که تمام زندگی ام را با خود بردی؟

و کاش وقتی ابر غم
به گلوی کوچکت میرسد،
از یاد نبری شانه ای در کار نیست
و بهتر است بپذیری همیشه قرار است
در آغوش باد گریه کنی،
زیرا رنج تنهاست و رنجور تنهاتر.