KRYVIS via @telegraph
Telegraph
Закон трох літар ці легалізацыя крэсовай пальшчызны ў Літве
Гэты тэкст вельмі важна прачытаць нашым добразычлівым людзям, якія падчас хвалі рэпрэсій кінуліся абараняць польскія школы, розныя саюзы палякаў і сумнеўных дзеячаў кшталту Анжэя Пачобута. Гэта не апраўданне пераследу, а прыклад таго, да чаго прыводзіць выхаванне…
Даволі грунтоўны адказ хрысціянскім касэрватарам і нацыяналістам, змагарам з глабалізацыяй і “левацкімі” правамі чалавека ад іх жа адзінаверца, няхай і больш паслядоўнага. Мяркую, для чытачоў зразумела, што мы не падтрымліваем пазыцыю аўтара, выкладаем хіба як дэманстрацыю рэальна хрысціянскага светапогляду, без “пагаскіх” дадаткаў для большай прывабнасці. Што гэта мае супольнага з этнічнай традыцыяй і захаваннем нейкіх там моў (што ёсць зместам якога-кольвек нацыяналізму) вырашайце самі.
„Апазыцыя “свой-чужы” не з’яўляецца сістэмна хрысціянскім супроцьпастаўленнем. Калі мы з палякамі чужыя-наша хрысціянізацыя так і не адбылася. У Беластоцкім ксцёле побач са зброяй “Арміі Краёвай” бачыў надпіс на целе хрыста са словамі біскупа “хто ня мае зямной радзімы, не будзе мець і нябеснай”.....беражыцеся ад паганскіх біскупаў! Як кажуць мусульмане, Богу ня трэба ані народаў, ані іх герояў, ані вобразаў іх зброі. У касцёле адзін выбраны народ, божы народ, які шануе свайго Стваральніка. Літоўскаму каталіку рупіць лёс Польшчы таксама,як каталіку польскаму лёс Літвы. Па-каталіцку мы мусім трымацца ўзаемнай павагі і супрацоўнічаць.
Ці ня ёсць я правы, кажучы, што прыгорадна-пагаскім позірк-эгацэнтрычны, эгаістычны?“-і дадае: “Боскай (хрысціянскай) уладзе не прыймальная адносная мараль, так папулярная сёння (кожнаму свая праўда, што праўда для нас-гэта адное, што праўда для астатніх-іншае), але прыймальная адное абсалютная, усеагульная праўда. Таму монатэізм-гэта вера ў адзінага Бога і адзіную мараль”
Letas Palmaitis “Kas ir kada pagrobė Europą”
„Апазыцыя “свой-чужы” не з’яўляецца сістэмна хрысціянскім супроцьпастаўленнем. Калі мы з палякамі чужыя-наша хрысціянізацыя так і не адбылася. У Беластоцкім ксцёле побач са зброяй “Арміі Краёвай” бачыў надпіс на целе хрыста са словамі біскупа “хто ня мае зямной радзімы, не будзе мець і нябеснай”.....беражыцеся ад паганскіх біскупаў! Як кажуць мусульмане, Богу ня трэба ані народаў, ані іх герояў, ані вобразаў іх зброі. У касцёле адзін выбраны народ, божы народ, які шануе свайго Стваральніка. Літоўскаму каталіку рупіць лёс Польшчы таксама,як каталіку польскаму лёс Літвы. Па-каталіцку мы мусім трымацца ўзаемнай павагі і супрацоўнічаць.
Ці ня ёсць я правы, кажучы, што прыгорадна-пагаскім позірк-эгацэнтрычны, эгаістычны?“-і дадае: “Боскай (хрысціянскай) уладзе не прыймальная адносная мараль, так папулярная сёння (кожнаму свая праўда, што праўда для нас-гэта адное, што праўда для астатніх-іншае), але прыймальная адное абсалютная, усеагульная праўда. Таму монатэізм-гэта вера ў адзінага Бога і адзіную мараль”
Letas Palmaitis “Kas ir kada pagrobė Europą”
Сымбаль хрысціянізацыі й чужынскай улады, а на ім — традыцыйная паганская ахвяра
Гэта архетып мясцовай духоўнасці. Тутэйшасць разбівае й асімілюе любыя наносы
Гэта архетып мясцовай духоўнасці. Тутэйшасць разбівае й асімілюе любыя наносы
Forwarded from Криватроп
ОКОВСКИЙ ЛЕС
Огромный лесной массив на Великом водоразделе, занимавший значительную часть кривицкого ареала в средние века и являющийся природным разделом балтских и финно-угорских племен в железном веке.
Повесть Временных Лет сообщает: "Днепръ бо потече изъ Оковьскаго леса и течеть на полъдень, а Двина ис того же леса течеть, и идеть на полунощие, и течеть в море Варяжьское; а Волга течеть ис того же леса на въстокъ."
Дикое пространство, скрывающее в своих глубинах истоки великих рек. Его название происходит от балтского корня 'aka' - связанного с водой, источником (Ока имеет ту же этимологию).
Истоки рек и криницы сакральны. У исследователей упоминается, что Великий водораздел являлся местом особого распространения языческих святилищ и местом обитания жрецов. Известно, что в эту область был закрыт путь торговцам и чужакам.
Здесь охотился Бай. Отсюда побежали Ставры и Гавры. Этот дремучий край является образом древней духовности, мифологической Первородиной и истоком кривицких культурных традиций.
Огромный лесной массив на Великом водоразделе, занимавший значительную часть кривицкого ареала в средние века и являющийся природным разделом балтских и финно-угорских племен в железном веке.
Повесть Временных Лет сообщает: "Днепръ бо потече изъ Оковьскаго леса и течеть на полъдень, а Двина ис того же леса течеть, и идеть на полунощие, и течеть в море Варяжьское; а Волга течеть ис того же леса на въстокъ."
Дикое пространство, скрывающее в своих глубинах истоки великих рек. Его название происходит от балтского корня 'aka' - связанного с водой, источником (Ока имеет ту же этимологию).
Истоки рек и криницы сакральны. У исследователей упоминается, что Великий водораздел являлся местом особого распространения языческих святилищ и местом обитания жрецов. Известно, что в эту область был закрыт путь торговцам и чужакам.
Здесь охотился Бай. Отсюда побежали Ставры и Гавры. Этот дремучий край является образом древней духовности, мифологической Первородиной и истоком кривицких культурных традиций.
Мы металагічна вычленяем паганства з фальклору й некаторых гістарычных крыніцаў. Фальклорная традыцыя (літаральна паганства) ў суцэльным існавала да рэвалюцыі, але часткова захавалася й у нашыя часы, нават масава. Параўнайце, колькі людзей ідзе ў чаркву на дні ўспаміну памерлых, а колькі йдзе пад'есці з продкамі на могілках.
Мы не адштурхоўваем нашае паганства ад хоць-якіх мадэрновых зьяў, але толькі ад фальклору (які мае безперапынную пераемнасць ажно да цяперашняга часу ці да нядаўняга й добра зафіксаваны), які наўпрост чысцім ад позніх запазычанняў і вобразаў, дадаючы ў прагалы тое, што вядома ад суседніх балцкіх народаў.
Мы не адштурхоўваем нашае паганства ад хоць-якіх мадэрновых зьяў, але толькі ад фальклору (які мае безперапынную пераемнасць ажно да цяперашняга часу ці да нядаўняга й добра зафіксаваны), які наўпрост чысцім ад позніх запазычанняў і вобразаў, дадаючы ў прагалы тое, што вядома ад суседніх балцкіх народаў.
KRYVIS
"Ніхто ня зменіць факту, што балты ў ВКЛ-беспраўная нацыянальная меншасць" Кацярына Ваданосава
Аўкштоцкі народны строй, Літва.
Forwarded from Prošča | Прошча
Сьвятая рака Вяльля(Вяйля)
Этымалягічна назву ракі зьвязваюць з інда-эўрапейскім коранем *vel-/ *vil-, з сэмантыкай сьвету памерлых, але адначасова й сэмантыкай плоднасьці.
Каля ракі знаходзяцца шмат сакральных камянёў і крынічак, а таксама вельмі шмат паданьняў пра саму раку, большасьць якіх зьвязана з вобразам чарцей. Менавіта ім прыпісваюць паходжаньне камянёў, нават і на дне ракі, і пагоркаў на яе берагах. Такое пакланеньне можна зьвязваць з богам Вялесам, які акрамя іншых «галін» апякунства, быў і валадаром царства памерлых, і надаўцам плоднасьці.
Пэўна можна сказаць, што нават тыя паданьні аб Вяйлі, які дайшлі да нас, сведчаць аб яе вялікай міталягічнай ролі ў старажытнасьці. Нават яшчэ напачатку нашага стагодзьдзя жыла памяць аб тым, што раней раку называлі «сьвятой Вялікай ракой».
(На фота Вяйля Вялейскага, Астравецкага й Маладэчанскага раёнаў)
#рака
Этымалягічна назву ракі зьвязваюць з інда-эўрапейскім коранем *vel-/ *vil-, з сэмантыкай сьвету памерлых, але адначасова й сэмантыкай плоднасьці.
Каля ракі знаходзяцца шмат сакральных камянёў і крынічак, а таксама вельмі шмат паданьняў пра саму раку, большасьць якіх зьвязана з вобразам чарцей. Менавіта ім прыпісваюць паходжаньне камянёў, нават і на дне ракі, і пагоркаў на яе берагах. Такое пакланеньне можна зьвязваць з богам Вялесам, які акрамя іншых «галін» апякунства, быў і валадаром царства памерлых, і надаўцам плоднасьці.
Пэўна можна сказаць, што нават тыя паданьні аб Вяйлі, які дайшлі да нас, сведчаць аб яе вялікай міталягічнай ролі ў старажытнасьці. Нават яшчэ напачатку нашага стагодзьдзя жыла памяць аб тым, што раней раку называлі «сьвятой Вялікай ракой».
(На фота Вяйля Вялейскага, Астравецкага й Маладэчанскага раёнаў)
#рака