Forwarded from Paville | Pavilenščyna
Гарадзішча балтаў, Вязынка.
Мясцовая назва Замэчак. Пры даследаванні выяўлены рэшткі доўгіх наземных жытлаў слупавай канструкцыі, знойдзены абломкі штрыхаваных і гладкасценных пасудзін, жалезныя нажы, сярпы, шылы, гліняныя прасліцы, грузікі дзякоўскага тыпу. Датуецца 2-5 ст., адносіцца да культуры штрыхаванай керамікі.
Мясцовая назва Замэчак. Пры даследаванні выяўлены рэшткі доўгіх наземных жытлаў слупавай канструкцыі, знойдзены абломкі штрыхаваных і гладкасценных пасудзін, жалезныя нажы, сярпы, шылы, гліняныя прасліцы, грузікі дзякоўскага тыпу. Датуецца 2-5 ст., адносіцца да культуры штрыхаванай керамікі.
Forwarded from Devibhakta
ВЕЛИЧИЕ МЕГАЛИТОВ
Семь тысячелетий назад на атлантическом побережье стали появляться грандиозные сооружения из каменных глыб, которые в нашу эпоху получат название мегалиты. Позже они получат распространение во многих областях Европы, Передней Азии и Северной Африки. Наиболее известным мегалитом является легендарный Стоунхендж в Англии. До сих пор непонятно, каким образом передвигались гигантские каменные блоки весом порой более сотни тонн для сооружения мегалитов. Среди исследователей идут споры и об их предназначении: были ли это храмы, некрополи или астрономические обсерватории. Ясно лишь то, что эти сооружения не имели прямого хозяйственного значения. То есть люди в ту пору при скудности трудовых и материальных ресурсов тратили время и силы для того, что никак не связано с «экономической эффективностью». Сейчас нас часто пытаются уверить в том, что все действия людей обусловлены корыстными интересами, и миром правит денежный мешок. Однако на примере мегалитов мы видим, что извечное человеческое устремление к Небу оказывается намного выше пресловутого «уровня жизни», «увеличения объема продаж» и прочей обывательщины.
Семь тысячелетий назад на атлантическом побережье стали появляться грандиозные сооружения из каменных глыб, которые в нашу эпоху получат название мегалиты. Позже они получат распространение во многих областях Европы, Передней Азии и Северной Африки. Наиболее известным мегалитом является легендарный Стоунхендж в Англии. До сих пор непонятно, каким образом передвигались гигантские каменные блоки весом порой более сотни тонн для сооружения мегалитов. Среди исследователей идут споры и об их предназначении: были ли это храмы, некрополи или астрономические обсерватории. Ясно лишь то, что эти сооружения не имели прямого хозяйственного значения. То есть люди в ту пору при скудности трудовых и материальных ресурсов тратили время и силы для того, что никак не связано с «экономической эффективностью». Сейчас нас часто пытаются уверить в том, что все действия людей обусловлены корыстными интересами, и миром правит денежный мешок. Однако на примере мегалитов мы видим, что извечное человеческое устремление к Небу оказывается намного выше пресловутого «уровня жизни», «увеличения объема продаж» и прочей обывательщины.
Тыповая хрысціянская падмена паняткаў ад паўднёвых суседзяў.
Прававеднікі новага часу паўтаралі якраз хрысціянскага архетып місіянера, для якіх тэрыторыі сучаснай Украіны акурат і былі тымі самымі "дзікунамі". Што датычна традыцыяў, то афіцыйнае хрысціянскае багаслоўе не прадугледжвае захаванне хоць якіх традыцый (напрыклад, пачытанне святых у якасці багоў, аб чым недвусэнсоўна сведчаць фальклорныя дадзеныя й народны погляд на багаслоўе, які не супадае з афіцыйным). Хрысціянства адмаўляе любыя канцэпцыі традыцыяналізма й традыцыйнага мыслення (лінейны час у хрысціянстве). Можна ўспомніць хаця б палітыку афіцыйнай царквы на тэрыторыі Беларусі й Літвы, якая суправаджалася сістэмнай барацьбой з паганскімі святамі й культамі ў выглядзе таго ж Купалля ці традыцыі святкавання Радаўніцы. На дадзены момант найбольш паслядоўнымі хрысціянамі зьяўляюцца пратэстанты, якія следуюць запавету Хрыста "выйсці са свайго радства" й адмаўляюць усе праявы аўтахтоннай рэлігійнасці. Што датычыцца славянскіх раднавераў, то гэта не сур'ёзная тэма для развагаў, бо само па сабе славянства, як менш на тэрыторыі сучаснай Беларусі, непарыўна звязанае з хрысціянствам, якое распаўсюджвалася разам з валадзьбой кіеўскіх князёў. Што датычыцца старажытнагрэцкіх наносаў, то без інкарпарацыі творчасці грэцкіх філосафаў у хрысціянства не было б і сучаснага хрысціянства багаслоўя, а быў бы фан-пераказ на Талмуд у эгалітарным дусе. Наконт захаванасці фальклору на пачатак новага часу давесці, што паганскае капішча пад Полацкам паводле археалагічных сведчанняў дзейнічала ажно да 16 стг., а ў Менску — да пачатку 20 стг., пакуль не было знішчана царскай уладай. Таксама недвусэнсоўна даводзіць аб цалкам паганскай прыродзе беларускай народнай традыцыі аналіз беларускага фальклору з дапамогай кампаратывісцкага метада (гл. вызуканні Скварчэўскага й ЦЭК).
Так, на тэрыторыі Ўкраіны захаванасць паганскіх пластоў фальклору меншая (бо генацыд традыцыі там пачаўся на амаль 400 гадоў раней, чым на нашых землях), але гэта яшчэ лепей сведчыць аб адсутнасці любой універсаліі ў плане рэлігіі й традыцыі, а зьяўленне такой зьявы як універсалізам прама звязаны са зьяўленьнем хрысціянства, якое ня лічыцца ні з культурнымі рэгіёнамі, ні з этнічнымі межамі.
Такім чынам звязваць хрысціянства з хоць якой традыцыяй — ганебная справа, бо паслядоўнікі хрысціянства з самага пачатку першае, што зрабілі — парушылі традыцыю — распаўсюдзілі этнічную рэлігію аднаго народа на ўвесь свет.
Паганцы талерантны да розных пазіцый, чаго чакаем і ад вас
Прававеднікі новага часу паўтаралі якраз хрысціянскага архетып місіянера, для якіх тэрыторыі сучаснай Украіны акурат і былі тымі самымі "дзікунамі". Што датычна традыцыяў, то афіцыйнае хрысціянскае багаслоўе не прадугледжвае захаванне хоць якіх традыцый (напрыклад, пачытанне святых у якасці багоў, аб чым недвусэнсоўна сведчаць фальклорныя дадзеныя й народны погляд на багаслоўе, які не супадае з афіцыйным). Хрысціянства адмаўляе любыя канцэпцыі традыцыяналізма й традыцыйнага мыслення (лінейны час у хрысціянстве). Можна ўспомніць хаця б палітыку афіцыйнай царквы на тэрыторыі Беларусі й Літвы, якая суправаджалася сістэмнай барацьбой з паганскімі святамі й культамі ў выглядзе таго ж Купалля ці традыцыі святкавання Радаўніцы. На дадзены момант найбольш паслядоўнымі хрысціянамі зьяўляюцца пратэстанты, якія следуюць запавету Хрыста "выйсці са свайго радства" й адмаўляюць усе праявы аўтахтоннай рэлігійнасці. Што датычыцца славянскіх раднавераў, то гэта не сур'ёзная тэма для развагаў, бо само па сабе славянства, як менш на тэрыторыі сучаснай Беларусі, непарыўна звязанае з хрысціянствам, якое распаўсюджвалася разам з валадзьбой кіеўскіх князёў. Што датычыцца старажытнагрэцкіх наносаў, то без інкарпарацыі творчасці грэцкіх філосафаў у хрысціянства не было б і сучаснага хрысціянства багаслоўя, а быў бы фан-пераказ на Талмуд у эгалітарным дусе. Наконт захаванасці фальклору на пачатак новага часу давесці, што паганскае капішча пад Полацкам паводле археалагічных сведчанняў дзейнічала ажно да 16 стг., а ў Менску — да пачатку 20 стг., пакуль не было знішчана царскай уладай. Таксама недвусэнсоўна даводзіць аб цалкам паганскай прыродзе беларускай народнай традыцыі аналіз беларускага фальклору з дапамогай кампаратывісцкага метада (гл. вызуканні Скварчэўскага й ЦЭК).
Так, на тэрыторыі Ўкраіны захаванасць паганскіх пластоў фальклору меншая (бо генацыд традыцыі там пачаўся на амаль 400 гадоў раней, чым на нашых землях), але гэта яшчэ лепей сведчыць аб адсутнасці любой універсаліі ў плане рэлігіі й традыцыі, а зьяўленне такой зьявы як універсалізам прама звязаны са зьяўленьнем хрысціянства, якое ня лічыцца ні з культурнымі рэгіёнамі, ні з этнічнымі межамі.
Такім чынам звязваць хрысціянства з хоць якой традыцыяй — ганебная справа, бо паслядоўнікі хрысціянства з самага пачатку першае, што зрабілі — парушылі традыцыю — распаўсюдзілі этнічную рэлігію аднаго народа на ўвесь свет.
Паганцы талерантны да розных пазіцый, чаго чакаем і ад вас
Telegram
✙ НТП ✙
Неоязичництво повністю придумане церковними супрунятами в період з 16-17 ст. Заїжджі греки, а також наші любителі (((освіти))), яким промили мізки в грецьких і європейських колегіях, приїжджали сюди, як колонізатори до окупованих "диких" аборигенів, несучи…
Forwarded from Waters of Memory
Let’s take a more detailed look at Steppe ancestry in Northern Europe…
Highest average is Jämtland 🇸🇪 @ 55.4%
Highest average is Jämtland 🇸🇪 @ 55.4%
KRYVIS via @telegraph
Telegraph
Закон трох літар ці легалізацыя крэсовай пальшчызны ў Літве
Гэты тэкст вельмі важна прачытаць нашым добразычлівым людзям, якія падчас хвалі рэпрэсій кінуліся абараняць польскія школы, розныя саюзы палякаў і сумнеўных дзеячаў кшталту Анжэя Пачобута. Гэта не апраўданне пераследу, а прыклад таго, да чаго прыводзіць выхаванне…
Даволі грунтоўны адказ хрысціянскім касэрватарам і нацыяналістам, змагарам з глабалізацыяй і “левацкімі” правамі чалавека ад іх жа адзінаверца, няхай і больш паслядоўнага. Мяркую, для чытачоў зразумела, што мы не падтрымліваем пазыцыю аўтара, выкладаем хіба як дэманстрацыю рэальна хрысціянскага светапогляду, без “пагаскіх” дадаткаў для большай прывабнасці. Што гэта мае супольнага з этнічнай традыцыяй і захаваннем нейкіх там моў (што ёсць зместам якога-кольвек нацыяналізму) вырашайце самі.
„Апазыцыя “свой-чужы” не з’яўляецца сістэмна хрысціянскім супроцьпастаўленнем. Калі мы з палякамі чужыя-наша хрысціянізацыя так і не адбылася. У Беластоцкім ксцёле побач са зброяй “Арміі Краёвай” бачыў надпіс на целе хрыста са словамі біскупа “хто ня мае зямной радзімы, не будзе мець і нябеснай”.....беражыцеся ад паганскіх біскупаў! Як кажуць мусульмане, Богу ня трэба ані народаў, ані іх герояў, ані вобразаў іх зброі. У касцёле адзін выбраны народ, божы народ, які шануе свайго Стваральніка. Літоўскаму каталіку рупіць лёс Польшчы таксама,як каталіку польскаму лёс Літвы. Па-каталіцку мы мусім трымацца ўзаемнай павагі і супрацоўнічаць.
Ці ня ёсць я правы, кажучы, што прыгорадна-пагаскім позірк-эгацэнтрычны, эгаістычны?“-і дадае: “Боскай (хрысціянскай) уладзе не прыймальная адносная мараль, так папулярная сёння (кожнаму свая праўда, што праўда для нас-гэта адное, што праўда для астатніх-іншае), але прыймальная адное абсалютная, усеагульная праўда. Таму монатэізм-гэта вера ў адзінага Бога і адзіную мараль”
Letas Palmaitis “Kas ir kada pagrobė Europą”
„Апазыцыя “свой-чужы” не з’яўляецца сістэмна хрысціянскім супроцьпастаўленнем. Калі мы з палякамі чужыя-наша хрысціянізацыя так і не адбылася. У Беластоцкім ксцёле побач са зброяй “Арміі Краёвай” бачыў надпіс на целе хрыста са словамі біскупа “хто ня мае зямной радзімы, не будзе мець і нябеснай”.....беражыцеся ад паганскіх біскупаў! Як кажуць мусульмане, Богу ня трэба ані народаў, ані іх герояў, ані вобразаў іх зброі. У касцёле адзін выбраны народ, божы народ, які шануе свайго Стваральніка. Літоўскаму каталіку рупіць лёс Польшчы таксама,як каталіку польскаму лёс Літвы. Па-каталіцку мы мусім трымацца ўзаемнай павагі і супрацоўнічаць.
Ці ня ёсць я правы, кажучы, што прыгорадна-пагаскім позірк-эгацэнтрычны, эгаістычны?“-і дадае: “Боскай (хрысціянскай) уладзе не прыймальная адносная мараль, так папулярная сёння (кожнаму свая праўда, што праўда для нас-гэта адное, што праўда для астатніх-іншае), але прыймальная адное абсалютная, усеагульная праўда. Таму монатэізм-гэта вера ў адзінага Бога і адзіную мараль”
Letas Palmaitis “Kas ir kada pagrobė Europą”
Сымбаль хрысціянізацыі й чужынскай улады, а на ім — традыцыйная паганская ахвяра
Гэта архетып мясцовай духоўнасці. Тутэйшасць разбівае й асімілюе любыя наносы
Гэта архетып мясцовай духоўнасці. Тутэйшасць разбівае й асімілюе любыя наносы
Forwarded from Криватроп
ОКОВСКИЙ ЛЕС
Огромный лесной массив на Великом водоразделе, занимавший значительную часть кривицкого ареала в средние века и являющийся природным разделом балтских и финно-угорских племен в железном веке.
Повесть Временных Лет сообщает: "Днепръ бо потече изъ Оковьскаго леса и течеть на полъдень, а Двина ис того же леса течеть, и идеть на полунощие, и течеть в море Варяжьское; а Волга течеть ис того же леса на въстокъ."
Дикое пространство, скрывающее в своих глубинах истоки великих рек. Его название происходит от балтского корня 'aka' - связанного с водой, источником (Ока имеет ту же этимологию).
Истоки рек и криницы сакральны. У исследователей упоминается, что Великий водораздел являлся местом особого распространения языческих святилищ и местом обитания жрецов. Известно, что в эту область был закрыт путь торговцам и чужакам.
Здесь охотился Бай. Отсюда побежали Ставры и Гавры. Этот дремучий край является образом древней духовности, мифологической Первородиной и истоком кривицких культурных традиций.
Огромный лесной массив на Великом водоразделе, занимавший значительную часть кривицкого ареала в средние века и являющийся природным разделом балтских и финно-угорских племен в железном веке.
Повесть Временных Лет сообщает: "Днепръ бо потече изъ Оковьскаго леса и течеть на полъдень, а Двина ис того же леса течеть, и идеть на полунощие, и течеть в море Варяжьское; а Волга течеть ис того же леса на въстокъ."
Дикое пространство, скрывающее в своих глубинах истоки великих рек. Его название происходит от балтского корня 'aka' - связанного с водой, источником (Ока имеет ту же этимологию).
Истоки рек и криницы сакральны. У исследователей упоминается, что Великий водораздел являлся местом особого распространения языческих святилищ и местом обитания жрецов. Известно, что в эту область был закрыт путь торговцам и чужакам.
Здесь охотился Бай. Отсюда побежали Ставры и Гавры. Этот дремучий край является образом древней духовности, мифологической Первородиной и истоком кривицких культурных традиций.
Мы металагічна вычленяем паганства з фальклору й некаторых гістарычных крыніцаў. Фальклорная традыцыя (літаральна паганства) ў суцэльным існавала да рэвалюцыі, але часткова захавалася й у нашыя часы, нават масава. Параўнайце, колькі людзей ідзе ў чаркву на дні ўспаміну памерлых, а колькі йдзе пад'есці з продкамі на могілках.
Мы не адштурхоўваем нашае паганства ад хоць-якіх мадэрновых зьяў, але толькі ад фальклору (які мае безперапынную пераемнасць ажно да цяперашняга часу ці да нядаўняга й добра зафіксаваны), які наўпрост чысцім ад позніх запазычанняў і вобразаў, дадаючы ў прагалы тое, што вядома ад суседніх балцкіх народаў.
Мы не адштурхоўваем нашае паганства ад хоць-якіх мадэрновых зьяў, але толькі ад фальклору (які мае безперапынную пераемнасць ажно да цяперашняга часу ці да нядаўняга й добра зафіксаваны), які наўпрост чысцім ад позніх запазычанняў і вобразаў, дадаючы ў прагалы тое, што вядома ад суседніх балцкіх народаў.