✡️ چارلی چاپلین با عصا و کلاه صهیونی
1⃣ دستگاه‌های تبلیغاتی #صهیونیسم با امکاناتی که در اختیار دارند، سعی درجاودانه‌سازی فرقه‌ای خودشان داشته و دارند. در دههٔ پنجاه میلادی همزمان با جنجال #مک‌کارتیسم و فضای دست‌راستی پلیس آمریکا هرچند به‌صورت منفی علیه عده‌ای از هنرمندان در #هالیوود جار و جنجال سیاسی به‌راه انداختند، اما این اعمال برای جاودانه کردن آن‌ها چه آگاهانه و چه غیرآگاهانه مؤثر بود.
2⃣ در این میان، فضای سیاسی آمریکا به #چارلی_چاپلین بُعدی اسطوره‌ای داد و او را از سینماگر صرف تا سطح یک نماد مظلومیت، تهی‌دستی، آوارگی و کسی که در زیر چرخ دنده‌های نظام‌های حاکم صنعتی، خرد و خمیر می‌شود، بالا کشید.
3⃣ در آثار چاپلین، همچنان‌که در دیگر آثار هنرمندان و نویسندگان #یهودی هم‌دوره با او دیده می‌شود، مختصات انسان‌های منفرد و منزوی، حاشیه‌ای و کوچک نگه‌داشته شده، تعریف و نمایانده می‌شوند.
4⃣ در این جنجال برچسبِ کمونیست بودن، نمی‌توانست در دههٔ سی و چهل قرن بیستم باعث منفور شدن چاپلین باشد، بلکه به طور طبیعی به نمایش‌ها و فیلم‌های او نشانی از واقعیت‌ها می‌زد.
5⃣ او به‌طور متعارف از انسان کمونیستی و انسان #پرولتاریا به تعریف مارکسیسم، فاصله داشت و موضوع جهانی جنبش صهیونیسم یعنی #غربت [همان اسطورهٔ #یهودی_سرگردان] را تبلیغ می‌کرد.
6⃣ #چارلی_چاپلین در آمریکا و در جواب جریان #مک‌کارتیسم که عقیده داشتند کمونیست‌ها به همهٔ نهادهای فرهنگی کشور آمریکا نفوذ کرده‌اند او تنها به جوابِ «من وطنی ندارم» اکتفا می‌کند.
7⃣ جملهٔ «من وطنی ندارم» چنان با رمزآمیزی ادا و بیان می‌شود که هم در بر دارندهٔ نپذیرفتن ملیّت آمریکایی می‌شود و هم انگلیسی بودنش را شامل می‌شود.
8⃣ در سال ١٩٧۵ #نشان_شوالیه و در سال ١٩٨٣ #اسکار به چارلی چاپلین تعلق می‌گیرد. گرچه چارلی چاپلین در سن ٨٨سالگی مُرد، اما شمایل «آواره، ولگرد و بی‌گناه» او همچنان زنده نگه‌داشته می‌شود.
9⃣ چاپلین در مقام یک #یهودی و در بُعد جهانی بر کار محوری #صهیونیسم یعنی «مبارزه علیه فاشیسم» و جلب نظر جهانیان برای لزوم چیرگی بر #آوارگی توسط «به‌دست آوردن #ارض_موعود» کار کرده است.
0⃣1⃣ جالب این‌که، آن فیلم‌هایی از چاپلین بیشترین موفقیت را کسب کرده است که «عصای تمثیلی موسی» را بر دست داشته و میل به رهایی از سرزمین خود را دارد، چنان‌که در فیلم #ده‌فرمان میل رهایی از مصر توسط دیگر یهودیان به تصویر کشیده شد.
"اندیشکده مطالعات یهود"
🔗متن کامل مقالهٔ «چارلی چاپلین با عصا و کلاه صهیونی» را در آدرس زیر بخوانید: https://jscenter.ir/other-topics/jewish-celebrities/13583/?noamp=mobile
با ما همراه باشید
#ژئوپلیتیک_رسانه
@Dr_bavir
1⃣ دستگاه‌های تبلیغاتی #صهیونیسم با امکاناتی که در اختیار دارند، سعی درجاودانه‌سازی فرقه‌ای خودشان داشته و دارند. در دههٔ پنجاه میلادی همزمان با جنجال #مک‌کارتیسم و فضای دست‌راستی پلیس آمریکا هرچند به‌صورت منفی علیه عده‌ای از هنرمندان در #هالیوود جار و جنجال سیاسی به‌راه انداختند، اما این اعمال برای جاودانه کردن آن‌ها چه آگاهانه و چه غیرآگاهانه مؤثر بود.
2⃣ در این میان، فضای سیاسی آمریکا به #چارلی_چاپلین بُعدی اسطوره‌ای داد و او را از سینماگر صرف تا سطح یک نماد مظلومیت، تهی‌دستی، آوارگی و کسی که در زیر چرخ دنده‌های نظام‌های حاکم صنعتی، خرد و خمیر می‌شود، بالا کشید.
3⃣ در آثار چاپلین، همچنان‌که در دیگر آثار هنرمندان و نویسندگان #یهودی هم‌دوره با او دیده می‌شود، مختصات انسان‌های منفرد و منزوی، حاشیه‌ای و کوچک نگه‌داشته شده، تعریف و نمایانده می‌شوند.
4⃣ در این جنجال برچسبِ کمونیست بودن، نمی‌توانست در دههٔ سی و چهل قرن بیستم باعث منفور شدن چاپلین باشد، بلکه به طور طبیعی به نمایش‌ها و فیلم‌های او نشانی از واقعیت‌ها می‌زد.
5⃣ او به‌طور متعارف از انسان کمونیستی و انسان #پرولتاریا به تعریف مارکسیسم، فاصله داشت و موضوع جهانی جنبش صهیونیسم یعنی #غربت [همان اسطورهٔ #یهودی_سرگردان] را تبلیغ می‌کرد.
6⃣ #چارلی_چاپلین در آمریکا و در جواب جریان #مک‌کارتیسم که عقیده داشتند کمونیست‌ها به همهٔ نهادهای فرهنگی کشور آمریکا نفوذ کرده‌اند او تنها به جوابِ «من وطنی ندارم» اکتفا می‌کند.
7⃣ جملهٔ «من وطنی ندارم» چنان با رمزآمیزی ادا و بیان می‌شود که هم در بر دارندهٔ نپذیرفتن ملیّت آمریکایی می‌شود و هم انگلیسی بودنش را شامل می‌شود.
8⃣ در سال ١٩٧۵ #نشان_شوالیه و در سال ١٩٨٣ #اسکار به چارلی چاپلین تعلق می‌گیرد. گرچه چارلی چاپلین در سن ٨٨سالگی مُرد، اما شمایل «آواره، ولگرد و بی‌گناه» او همچنان زنده نگه‌داشته می‌شود.
9⃣ چاپلین در مقام یک #یهودی و در بُعد جهانی بر کار محوری #صهیونیسم یعنی «مبارزه علیه فاشیسم» و جلب نظر جهانیان برای لزوم چیرگی بر #آوارگی توسط «به‌دست آوردن #ارض_موعود» کار کرده است.
0⃣1⃣ جالب این‌که، آن فیلم‌هایی از چاپلین بیشترین موفقیت را کسب کرده است که «عصای تمثیلی موسی» را بر دست داشته و میل به رهایی از سرزمین خود را دارد، چنان‌که در فیلم #ده‌فرمان میل رهایی از مصر توسط دیگر یهودیان به تصویر کشیده شد.
"اندیشکده مطالعات یهود"
🔗متن کامل مقالهٔ «چارلی چاپلین با عصا و کلاه صهیونی» را در آدرس زیر بخوانید: https://jscenter.ir/other-topics/jewish-celebrities/13583/?noamp=mobile
با ما همراه باشید
#ژئوپلیتیک_رسانه
@Dr_bavir
اندیشکده مطالعات یهود | Jewish Studies Center
چارلی چاپلین با عصا و کلاه صهیونی - اندیشکده مطالعات یهود | Jewish Studies Center
مک‌کارتیسم در فضای سیاسی آمریکا به چارلی چاپلین یهودی بُعدی اسطوره‌ای داد و او را از سینماگر صرف تا سطح یک نماد مظلومیت و آوارگی بالا کشید.