✅ توسعه فرهنگ حفاظت از محیط زیست و جلوگیری از بیابانزایی
🌲🌳🌴🌾🌵🍁🍂🍃
دکتر #علی_دارابی
🔸هفدهم ژوئن، ٢٧ خرداد روز جهانی مقابله با بیابانزایی نامگذاری شده و امسال شعار این روز، «مقابله با بیابانزایی، تولید پایدار و مصرف بهینه» است؛ این شعار در حوزههای گوناگون قابلیت اجرایی شدن دارد و ابزارهای مختلفی هم برای تحقق این امر پیشبینی شده که یکی از مهمترین آنها، رسانهها هستند.
🔹️بیابان پدیدهای است که وجود آن در چرخه طبیعت ضروری به شمار میرود و در دورههای مختلف زمینشناختی، مساحت بیابانها بر روی کره زمین، تفاوتهای آشکاری داشته و گاه پهنههای وسیعی را در بر گرفتهاند و گاه بیابانها، کمترین مساحت را نسبت به سایر زمینها داشتهاند اما فعل و انفعالاتی که نتیجه #اقدامات_انسانها در طول تاریخ به ویژه در سده اخیر هستند، روند بیابانزایی خارج از چرخه طبیعت سرعت و شدت بیشتری گفته و تهدیدی بالقوه را به خطری بالفعل برای ادامه حیات انسانها تبدیل کرده است.
🔸تغییرات آب و هوایی در مقیاس جهانی که به طور مستقیم یا غیر مستقیم، از فعالیتهای انسانی هم نشأت میگیرند، عامل موثری در بیابانزایی به شمار میروند و در این بین فرهنگ مصرفگرایی و زیادهخواهی انسانها نیز بر این روند تاثیرگذار بوده است بنابراین فرهنگسازی برای مقابله با چنین رفتارهایی، ضروری مینماید.
#اطلاع_رساني_دقيق_و_پیشگیری، مهمترين اقدام با بيابان زدايي است بخصوص اين روزها كه خبر آتش سوزي جنگل هاي كشورمان را مي شنويم همه بايد تلاش کنیم به قدری فرهنگ مردم را پیش ببریم که خود مردم جنگلبان شوند و روستاییان جنگل نشین که در واقع اثربخش تر از تجهیزات پیشرفته هستند خودشان بتوانند خبردهنده، اقدام کننده و اطفا کننده باشند تا قبل از رسیدن کمک اقدامات موثری انجام دهند و چه بسا آتش را خاموش کنند.
📻 🎞📱البته كه #رسانه_ها یکی از ابزارهای مهم در تغییر الگوهای رفتاری در حوزه زیستمحیطی هستند و در نگاهی نو، این رسانهها هستند که قابلیت تبدیل و تغییر رفتارهای انسانی را با جهتدهی مشخص بر اساس منابع جمعی دارا بوده و قدرت اعمال این تاثیرگذاری را هم دارند.
🔸در اين ميان #شبکههای_استانی صدا و سيما در جایگاه رسانهای بر پایه خردهفرهنگهای بومی، نقش مهمی در توسعه آگاهی و اطلاعرسانی جمعی دارند و میتوانند با تکیه بر اعتماد عمومی به عنوان سرمایهای مهم و تاثیرگذار، نقش حداکثری در نهادینه کردن فرهنگ حفاظت از محیط زیست داشته باشند.
🏜 پهنههای بیابانی در نقاط مختلف کشورمان به وفور دیده میشوند و دو منطقه مهم در ایران یعنی دشت کویر و دشت لوت هم جزو بیابانهای مشهور در سطح بینالمللی هستند که گسترش بی محابای آنها و نزدیک شدن پهنه بیابانی به شهرها و روستاهای اطراف آنها، خطری جدی محسوب میشود چرا که هر چند وسعت سرزمینی ایران قابل توجه بوده و کشورمان از این نظر رتبه هفدهم را در دنیا دارد، اما تراکم جمعیتی در کشورمان بالاست که این امر حاکی از کمبود زمینهای قابل کشت و پهنههای قابل سکونت است. بنابراین استفاده حداکثری از همه ظرفیتها از جمله شبکههای بومی و استانی در توسعه فرهنگ حفاظت از محیط زیست و جلوگیری از بیابانزایی، میتواند راهکاری مناسب در کاهش دامنه خطرات در این حوزه باشد.
#منابع_طبیعی #ایران #بیابان #محیط_زیست
با ما همراه باشید
"ژئوپلیتیک رسانه"
@Dr_bavir
🌲🌳🌴🌾🌵🍁🍂🍃
دکتر #علی_دارابی
🔸هفدهم ژوئن، ٢٧ خرداد روز جهانی مقابله با بیابانزایی نامگذاری شده و امسال شعار این روز، «مقابله با بیابانزایی، تولید پایدار و مصرف بهینه» است؛ این شعار در حوزههای گوناگون قابلیت اجرایی شدن دارد و ابزارهای مختلفی هم برای تحقق این امر پیشبینی شده که یکی از مهمترین آنها، رسانهها هستند.
🔹️بیابان پدیدهای است که وجود آن در چرخه طبیعت ضروری به شمار میرود و در دورههای مختلف زمینشناختی، مساحت بیابانها بر روی کره زمین، تفاوتهای آشکاری داشته و گاه پهنههای وسیعی را در بر گرفتهاند و گاه بیابانها، کمترین مساحت را نسبت به سایر زمینها داشتهاند اما فعل و انفعالاتی که نتیجه #اقدامات_انسانها در طول تاریخ به ویژه در سده اخیر هستند، روند بیابانزایی خارج از چرخه طبیعت سرعت و شدت بیشتری گفته و تهدیدی بالقوه را به خطری بالفعل برای ادامه حیات انسانها تبدیل کرده است.
🔸تغییرات آب و هوایی در مقیاس جهانی که به طور مستقیم یا غیر مستقیم، از فعالیتهای انسانی هم نشأت میگیرند، عامل موثری در بیابانزایی به شمار میروند و در این بین فرهنگ مصرفگرایی و زیادهخواهی انسانها نیز بر این روند تاثیرگذار بوده است بنابراین فرهنگسازی برای مقابله با چنین رفتارهایی، ضروری مینماید.
#اطلاع_رساني_دقيق_و_پیشگیری، مهمترين اقدام با بيابان زدايي است بخصوص اين روزها كه خبر آتش سوزي جنگل هاي كشورمان را مي شنويم همه بايد تلاش کنیم به قدری فرهنگ مردم را پیش ببریم که خود مردم جنگلبان شوند و روستاییان جنگل نشین که در واقع اثربخش تر از تجهیزات پیشرفته هستند خودشان بتوانند خبردهنده، اقدام کننده و اطفا کننده باشند تا قبل از رسیدن کمک اقدامات موثری انجام دهند و چه بسا آتش را خاموش کنند.
📻 🎞📱البته كه #رسانه_ها یکی از ابزارهای مهم در تغییر الگوهای رفتاری در حوزه زیستمحیطی هستند و در نگاهی نو، این رسانهها هستند که قابلیت تبدیل و تغییر رفتارهای انسانی را با جهتدهی مشخص بر اساس منابع جمعی دارا بوده و قدرت اعمال این تاثیرگذاری را هم دارند.
🔸در اين ميان #شبکههای_استانی صدا و سيما در جایگاه رسانهای بر پایه خردهفرهنگهای بومی، نقش مهمی در توسعه آگاهی و اطلاعرسانی جمعی دارند و میتوانند با تکیه بر اعتماد عمومی به عنوان سرمایهای مهم و تاثیرگذار، نقش حداکثری در نهادینه کردن فرهنگ حفاظت از محیط زیست داشته باشند.
🏜 پهنههای بیابانی در نقاط مختلف کشورمان به وفور دیده میشوند و دو منطقه مهم در ایران یعنی دشت کویر و دشت لوت هم جزو بیابانهای مشهور در سطح بینالمللی هستند که گسترش بی محابای آنها و نزدیک شدن پهنه بیابانی به شهرها و روستاهای اطراف آنها، خطری جدی محسوب میشود چرا که هر چند وسعت سرزمینی ایران قابل توجه بوده و کشورمان از این نظر رتبه هفدهم را در دنیا دارد، اما تراکم جمعیتی در کشورمان بالاست که این امر حاکی از کمبود زمینهای قابل کشت و پهنههای قابل سکونت است. بنابراین استفاده حداکثری از همه ظرفیتها از جمله شبکههای بومی و استانی در توسعه فرهنگ حفاظت از محیط زیست و جلوگیری از بیابانزایی، میتواند راهکاری مناسب در کاهش دامنه خطرات در این حوزه باشد.
#منابع_طبیعی #ایران #بیابان #محیط_زیست
با ما همراه باشید
"ژئوپلیتیک رسانه"
@Dr_bavir
✅شبکه های استانی و ادبیات محلی
🔸خنیاگران محلی از عناصر رسانه ای فرهنگ های بومی ایران بهشمار میروند که هنر و تاریخشان، با حماسه، عرفان و آیین آمیخته و دارای خصلتها و تواناییهای ویژهای هستند.
1⃣ ویژگی آیینی: یعنی از آیین های کهن برخاسته و دارای فرهنگ آیینی هستند، در آیین ها اجرا می شوند و فرم آیینی دارند.
2⃣ ویژگی ارتباطی: در گذشته، خنیاگری یکی از اشکال قدرتمند ارتباطی بود و خنیاگران، رسانه ای به شمار می رفتند که همزمان در تبلیغ و اطلاع رسانی، تربیت، آموزش و حتی سرگرمی مردمان، اقوام و قبایل خود نقش ویژه ای داشتند و امروزه هنرهای مختلفشان، از قابلیت ارائه از رسانه های مدرن برخوردار است.
🔹اگرچه هیچ خطه ای از ایران زمین را نمی توان از ادبیات شفاهی و آیین های مربوط به سور و سوگ و دیگر گونههای فرهنگ عامه عاری یافت، ليكن نقالی و موسیقی آیینی و مقامی، در مناطق روستانشین و عشایر نشین ایران از جمله آذربایجان، کردستان، لرستان، گلستان، مازندران، خراسان و سایر مناطق رشد و نمو یافته است.
ادبیات و فرهنگ فولکلور، حیات بخش ادبیات کلاسیک است و در طول تاریخ، آثار فاخر فراوانی می توان یافت که درونمایهای فولکلور داشته اند. ضمن آنکه ارتباط با فرهنگهای مختلف از طریق قالب های فولکلور بسیار آسان تر است. از سوی دیگر، تمدن و فرهنگ ایرانی در طول تاریخ با تنوع فرهنگی اقوام مختلف آن رشد کرده و بالنده شده است.
🔺بنابراین، پرداختن به زوایای مختلف فرهنگی اقوام ایرانی به منظور انسجام ملی بسیار کارآمد خواهد بود.
💢 بر این اساس #شبکههای_استانی، ظرفیتی بالا در توسعه و انتقال ادبیات فولکلور به نسلهای آینده دارند، و میتوانند در حفظ و احیای ادبیات و موسیقی مناطق مختلف ایران تاثیر ویژهای داشته باشند، پرداختن به فولکلور، گامی برای رسیدن به هویت فرهنگی است که یکی از اهداف مهم شبکه های استانی به شمار می رود.
با ما همراه باشید
#ژئوپلیتیک_رسانه
@Dr_bavir
🔸خنیاگران محلی از عناصر رسانه ای فرهنگ های بومی ایران بهشمار میروند که هنر و تاریخشان، با حماسه، عرفان و آیین آمیخته و دارای خصلتها و تواناییهای ویژهای هستند.
1⃣ ویژگی آیینی: یعنی از آیین های کهن برخاسته و دارای فرهنگ آیینی هستند، در آیین ها اجرا می شوند و فرم آیینی دارند.
2⃣ ویژگی ارتباطی: در گذشته، خنیاگری یکی از اشکال قدرتمند ارتباطی بود و خنیاگران، رسانه ای به شمار می رفتند که همزمان در تبلیغ و اطلاع رسانی، تربیت، آموزش و حتی سرگرمی مردمان، اقوام و قبایل خود نقش ویژه ای داشتند و امروزه هنرهای مختلفشان، از قابلیت ارائه از رسانه های مدرن برخوردار است.
🔹اگرچه هیچ خطه ای از ایران زمین را نمی توان از ادبیات شفاهی و آیین های مربوط به سور و سوگ و دیگر گونههای فرهنگ عامه عاری یافت، ليكن نقالی و موسیقی آیینی و مقامی، در مناطق روستانشین و عشایر نشین ایران از جمله آذربایجان، کردستان، لرستان، گلستان، مازندران، خراسان و سایر مناطق رشد و نمو یافته است.
ادبیات و فرهنگ فولکلور، حیات بخش ادبیات کلاسیک است و در طول تاریخ، آثار فاخر فراوانی می توان یافت که درونمایهای فولکلور داشته اند. ضمن آنکه ارتباط با فرهنگهای مختلف از طریق قالب های فولکلور بسیار آسان تر است. از سوی دیگر، تمدن و فرهنگ ایرانی در طول تاریخ با تنوع فرهنگی اقوام مختلف آن رشد کرده و بالنده شده است.
🔺بنابراین، پرداختن به زوایای مختلف فرهنگی اقوام ایرانی به منظور انسجام ملی بسیار کارآمد خواهد بود.
💢 بر این اساس #شبکههای_استانی، ظرفیتی بالا در توسعه و انتقال ادبیات فولکلور به نسلهای آینده دارند، و میتوانند در حفظ و احیای ادبیات و موسیقی مناطق مختلف ایران تاثیر ویژهای داشته باشند، پرداختن به فولکلور، گامی برای رسیدن به هویت فرهنگی است که یکی از اهداف مهم شبکه های استانی به شمار می رود.
با ما همراه باشید
#ژئوپلیتیک_رسانه
@Dr_bavir
📺 تلویزیون در آینهی آمار
🌐اهمیت انواع رسانهها، به ویژه رسانههای دیداری و شنیداری باعث شده است تا دولتها سیاست گسترش رسانهای، چه از طریق بخش دولتی و چه با مشارکت بخش خصوصی را در پیش بگیرند. البته سیاستگذاری دولتهای مختلف در گسترش و توسعه رسانهها با یکدیگر متفاوت است. با وجود این، حتی سیاستهای محدود کننده نیز نتوانسته است از افزایش روزافزون انواع رسانه و به ویژه شبکههای تلویزیونی و ماهوارهای جلوگیری کند.
🔹طبق آخرین آمارهای موجود بیش از ۲۷ هزار و ۸۳۱ شبکه تلویزیونی فعال در سراسر جهان وجود دارد که این تعداد پیوسته در حال افزایش است. همچنین، بیش از ۱.۴ میلیارد خانواده در سراسر جهان دارای یک دستگاه گیرنده تلویزیونی هستند. برآوردها نشان میدهد که این عدد ۷۹ درصد تمام خانوادههای جهان را در بر میگیرد.
🔺البته آمارهای موجود برای کشورهای مختلف متفاوت است. برای مثال ۱۰۰ درصد خانوادهها در کشورهای توسعه یافته دارای تلویزیون هستند، اما در کشورهای در حال توسعه دست کم ۶۹ درصد خانوادهها یک دستگاه گیرنده تلویزیونی را در خانه خود مورد استفاده قرار میدهند.
🔸در بین تمام کشورهای جهان روسیه با ۷۳۰۶ کانال بیشترین تعداد شبکه تلویزیونی را در اختیار دارد. چین با ۳۲۴۰ شبکه تلویزیونی بعد از روسیه قرار میگیرد.
🔹شبکه تلویزیونی CCTV چین بیش از یکمیلیارد بیننده دارد. این تلویزیون دارای ۱۹ شبکه با برنامههای گوناگون است که مهمترین آنها عبارتند از برنامههای عمومی، اقتصادی، هنر و سرگرمی، ورزش، فیلم، کشاورزی، علوم و آموزش، حقوق و بینالملل است. در حال حاضر این شبکه ۱۰۲۱۶ برنامه را به ۷۷ ایستگاه تلویزیونی خارجی ارسال میکند.
🔸همچنین، اتحادیه اروپا با ۲۷۰۰ شبکه تلویزیونی و ایالات متحده آمریکا با ۲۲۱۸ شبکه تلویزیونی بعد از روسیه و چین قرار دارند. بر اساس گزارش سال ۲۰۱۴ میلادی ایران از نظر تعداد شبکههای تلویزیونی در رتبه سی و هفتم جهان قرار گرفته است.
🔹در ایران نیز تا قبل از انقلاب دو شبکه تلویزیونی وجود داشت که یکی فقط برای تهران و دیگری برای پوشش ۵۰ درصد کشور بود. بعد از انقلاب همواره توسعه تعداد شبکههای تلویزیونی و رادیویی در دستور کار مسئولین قرار داشته است بطوری که در دهه ۱۳۷۰ تعداد کانالهای تلویزیونی به هفت شبکه افزایش یافت. امروزه صدا وسیما ۲۸۰ شبکه تلویزیونی و ۱۶۵ شبکه رادیویی را از طریق سیگنالهای ماهوارهای ارسال میکند.
🔺همچنین میزان پوشش آنالوگ در کشور ۱۰۰ درصد بوده و در حوزه دیجیتال هم به پوشش ۹۵ درصدی رسیده است. بنابراین مردم در سراسر کشور دسترسی به تلویزیون دارند علاوه بر این #شبکههای_استانی نیز وجود دارند که همهی آنها پخش ۲۴ ساعته دارند و از حالت استانی محض خارج شده اند.
با ما همراه باشید
#ژئوپلیتیک_رسانه
@Dr_bavir
🌐اهمیت انواع رسانهها، به ویژه رسانههای دیداری و شنیداری باعث شده است تا دولتها سیاست گسترش رسانهای، چه از طریق بخش دولتی و چه با مشارکت بخش خصوصی را در پیش بگیرند. البته سیاستگذاری دولتهای مختلف در گسترش و توسعه رسانهها با یکدیگر متفاوت است. با وجود این، حتی سیاستهای محدود کننده نیز نتوانسته است از افزایش روزافزون انواع رسانه و به ویژه شبکههای تلویزیونی و ماهوارهای جلوگیری کند.
🔹طبق آخرین آمارهای موجود بیش از ۲۷ هزار و ۸۳۱ شبکه تلویزیونی فعال در سراسر جهان وجود دارد که این تعداد پیوسته در حال افزایش است. همچنین، بیش از ۱.۴ میلیارد خانواده در سراسر جهان دارای یک دستگاه گیرنده تلویزیونی هستند. برآوردها نشان میدهد که این عدد ۷۹ درصد تمام خانوادههای جهان را در بر میگیرد.
🔺البته آمارهای موجود برای کشورهای مختلف متفاوت است. برای مثال ۱۰۰ درصد خانوادهها در کشورهای توسعه یافته دارای تلویزیون هستند، اما در کشورهای در حال توسعه دست کم ۶۹ درصد خانوادهها یک دستگاه گیرنده تلویزیونی را در خانه خود مورد استفاده قرار میدهند.
🔸در بین تمام کشورهای جهان روسیه با ۷۳۰۶ کانال بیشترین تعداد شبکه تلویزیونی را در اختیار دارد. چین با ۳۲۴۰ شبکه تلویزیونی بعد از روسیه قرار میگیرد.
🔹شبکه تلویزیونی CCTV چین بیش از یکمیلیارد بیننده دارد. این تلویزیون دارای ۱۹ شبکه با برنامههای گوناگون است که مهمترین آنها عبارتند از برنامههای عمومی، اقتصادی، هنر و سرگرمی، ورزش، فیلم، کشاورزی، علوم و آموزش، حقوق و بینالملل است. در حال حاضر این شبکه ۱۰۲۱۶ برنامه را به ۷۷ ایستگاه تلویزیونی خارجی ارسال میکند.
🔸همچنین، اتحادیه اروپا با ۲۷۰۰ شبکه تلویزیونی و ایالات متحده آمریکا با ۲۲۱۸ شبکه تلویزیونی بعد از روسیه و چین قرار دارند. بر اساس گزارش سال ۲۰۱۴ میلادی ایران از نظر تعداد شبکههای تلویزیونی در رتبه سی و هفتم جهان قرار گرفته است.
🔹در ایران نیز تا قبل از انقلاب دو شبکه تلویزیونی وجود داشت که یکی فقط برای تهران و دیگری برای پوشش ۵۰ درصد کشور بود. بعد از انقلاب همواره توسعه تعداد شبکههای تلویزیونی و رادیویی در دستور کار مسئولین قرار داشته است بطوری که در دهه ۱۳۷۰ تعداد کانالهای تلویزیونی به هفت شبکه افزایش یافت. امروزه صدا وسیما ۲۸۰ شبکه تلویزیونی و ۱۶۵ شبکه رادیویی را از طریق سیگنالهای ماهوارهای ارسال میکند.
🔺همچنین میزان پوشش آنالوگ در کشور ۱۰۰ درصد بوده و در حوزه دیجیتال هم به پوشش ۹۵ درصدی رسیده است. بنابراین مردم در سراسر کشور دسترسی به تلویزیون دارند علاوه بر این #شبکههای_استانی نیز وجود دارند که همهی آنها پخش ۲۴ ساعته دارند و از حالت استانی محض خارج شده اند.
با ما همراه باشید
#ژئوپلیتیک_رسانه
@Dr_bavir
✅جناب آقای #دکتر_جبلی تمرکز خود را از روی حوزه سیاسی سازمان صداوسیما بردارید و نگاهی عمیق، تخصصی و تحولگرایانه به مراکز استانها هم داشته باشید.
🔺پس لطفا؛
قلمی بچرخان و بهاری بتکان بر خواب زمستانی معاونت امور استان ها...
🔸#شبکههای_استانی صداوسیما با ظرفیتها و توانمندیهای بالقوه و بالفعل، هر کدام سازمان #صداوسیمایی در گستره جغرافیایی یک استان است، اما مانند یک تیم فوتبال شهرستانی با وجود داشتن ستارهها در پشت ابر بیتوجهی پنهانند.
🔸برخورداری از سرمایه انسانی متخصص با علم و دانش رسانهای از یک سو و تمایل غریزی مخاطبان بومی به تماشای شبکههای استانی، فرصت و غنیمتی است که تا غبار بیانگیزهگی و فشل شدن بر چهره آن ننشسته، باید برای آن چاره اندیشی کرد.
🔹 حوزه تولید محتوای استان ها بویژه سیمای مراکز پشتیبان پرقدرت محتوایی رسانه ملیست، لذا اگر میخواهید در ذهن اهالی رسانه چهره ای ماندگار شوید بسم الله:
#رسانه_ملی
#شبکههای_استانی
با ما همراه باشید
#ژئوپلیتیک_رسانه
@Dr_bavir
🔺پس لطفا؛
قلمی بچرخان و بهاری بتکان بر خواب زمستانی معاونت امور استان ها...
🔸#شبکههای_استانی صداوسیما با ظرفیتها و توانمندیهای بالقوه و بالفعل، هر کدام سازمان #صداوسیمایی در گستره جغرافیایی یک استان است، اما مانند یک تیم فوتبال شهرستانی با وجود داشتن ستارهها در پشت ابر بیتوجهی پنهانند.
🔸برخورداری از سرمایه انسانی متخصص با علم و دانش رسانهای از یک سو و تمایل غریزی مخاطبان بومی به تماشای شبکههای استانی، فرصت و غنیمتی است که تا غبار بیانگیزهگی و فشل شدن بر چهره آن ننشسته، باید برای آن چاره اندیشی کرد.
🔹 حوزه تولید محتوای استان ها بویژه سیمای مراکز پشتیبان پرقدرت محتوایی رسانه ملیست، لذا اگر میخواهید در ذهن اهالی رسانه چهره ای ماندگار شوید بسم الله:
#رسانه_ملی
#شبکههای_استانی
با ما همراه باشید
#ژئوپلیتیک_رسانه
@Dr_bavir
✅ حساسیتهای برنامهسازی در #شبکههای_استانی؛
🔸 برنامهسازان شبکههای استانی باید علاوه بر دارا بودن دانش فنی و هنری، آگاهی و شناخت کافی در مورد تاریخ استان، خصوصیات فرهنگی و آداب و رسوم آن داشته باشند. این آگاهی و شناخت برای افراد بومی ضرورتی دوچندان است زیرا بسیاری از برنامهسازان ممکن است شناخت درستی از تاریخ و فرهنگ استان خود نداشته باشند.
🔺از سویی در بین برخی شهرهای یک استان، به دلایل مختلفی از جمله سیاستهای استعماری و تفرقه افکنانه رژیم گذشته و زمینه های دیگر، حساسیتهای قومی و رقابت های دیرینه ای وجود دارد که برنامه ساز با شناخت آن زمینه ها، از تشدید برخوردهایی ممانعت به عمل خواهد آورد.
📌بنابراین؛
💢 عوامل تولید برنامه در استانهایی که پیروان ادیان، مذاهب و فرقه های مختلف دینی در آن زندگی میکنند، باید در برنامه سازی ها حساسیت لازم را در این زمینه در نظر بگیرند.
💢 با توجه به اینکه اغلب استان های ایران از زبانها و گویشهای متفاوتی برخوردارند، تکلم گویندگان به یک زبان یا گویش خاص باعث ایجاد شائبه یک جانبهنگری از سوی شبکه استانی خواهد شد، لذا توصیه می شود که به گونه ای در برنامه ها تكلم شود که حتی صاحبان لهجه های غریب استان نیز شبکه استانی را شبکه خود بدانند.
💢 با توجه به اینکه حاکمیت یک فرهنگ مسلط بر جوامع از عوامل مهم ضمانت ایجاد و استمرار وحدت شمرده می شود، شبکه های استانی بایستی شاخصه های فرهنگ بومی را در راستای فرهنگ مسلط ملی ایرانی - اسلامی سوق دهند.
💢 هر چند استفاده از زبان و گویش محلی باعث ایجاد جذابیت در مخاطب می شود، اما بهتر است که شبکه های استانی، زبان فارسی را به عنوان زبانی فراقومی تبیین و به مخاطب بومی القا کنند که تقویت زبان فارسی به معنای نفی زبان ها و گویش های دیگر نیست.
💢 شبکه های استانی با تهیه برنامه هایی از آیین های محلی، مراسم سور و سوگ ملی و مذهبی یک استان و پخش مستمر آن از شبکه های سراسری می توانند علاوه بر شناساندن جنبه های مثبت فرهنگی یک استان، از این طریق به #تفاهم_ملی کمک کنند.
💢 شبکه های استانی می توانند با ایجاد ارتباط با شبکه های استانی دیگر، خصوصا در مناسبت های خاص، به معرفی فرهنگ خود و یا پرداختن به اشتراکات فرهنگی به پخش برنامه هایی از آداب و رسوم قومی و دینی، اقدام و از این طریق به همبستگی و شناخت ملی کمک کنند.
💢 برنامه سازان شبکه های استانی نباید در برنامه های طنز، لهجه، گویش و فرهنگ خاصی را مورد تمسخر قرار دهند.
💢 برنامه سازان شبکه های استانی نباید نمادهای قومی قبیلگی را در مقابل نمادهای ملی قرار دهند و در طرح این نمادها به ضرورت بالاتر بودن وزن نمادهای ملی در مقابل نمادها و نشانه های محلی توجه کنند.
#ژئوپلیتیک_رسانه
با ما همراه باشید
@Dr_bavir
🔸 برنامهسازان شبکههای استانی باید علاوه بر دارا بودن دانش فنی و هنری، آگاهی و شناخت کافی در مورد تاریخ استان، خصوصیات فرهنگی و آداب و رسوم آن داشته باشند. این آگاهی و شناخت برای افراد بومی ضرورتی دوچندان است زیرا بسیاری از برنامهسازان ممکن است شناخت درستی از تاریخ و فرهنگ استان خود نداشته باشند.
🔺از سویی در بین برخی شهرهای یک استان، به دلایل مختلفی از جمله سیاستهای استعماری و تفرقه افکنانه رژیم گذشته و زمینه های دیگر، حساسیتهای قومی و رقابت های دیرینه ای وجود دارد که برنامه ساز با شناخت آن زمینه ها، از تشدید برخوردهایی ممانعت به عمل خواهد آورد.
📌بنابراین؛
💢 عوامل تولید برنامه در استانهایی که پیروان ادیان، مذاهب و فرقه های مختلف دینی در آن زندگی میکنند، باید در برنامه سازی ها حساسیت لازم را در این زمینه در نظر بگیرند.
💢 با توجه به اینکه اغلب استان های ایران از زبانها و گویشهای متفاوتی برخوردارند، تکلم گویندگان به یک زبان یا گویش خاص باعث ایجاد شائبه یک جانبهنگری از سوی شبکه استانی خواهد شد، لذا توصیه می شود که به گونه ای در برنامه ها تكلم شود که حتی صاحبان لهجه های غریب استان نیز شبکه استانی را شبکه خود بدانند.
💢 با توجه به اینکه حاکمیت یک فرهنگ مسلط بر جوامع از عوامل مهم ضمانت ایجاد و استمرار وحدت شمرده می شود، شبکه های استانی بایستی شاخصه های فرهنگ بومی را در راستای فرهنگ مسلط ملی ایرانی - اسلامی سوق دهند.
💢 هر چند استفاده از زبان و گویش محلی باعث ایجاد جذابیت در مخاطب می شود، اما بهتر است که شبکه های استانی، زبان فارسی را به عنوان زبانی فراقومی تبیین و به مخاطب بومی القا کنند که تقویت زبان فارسی به معنای نفی زبان ها و گویش های دیگر نیست.
💢 شبکه های استانی با تهیه برنامه هایی از آیین های محلی، مراسم سور و سوگ ملی و مذهبی یک استان و پخش مستمر آن از شبکه های سراسری می توانند علاوه بر شناساندن جنبه های مثبت فرهنگی یک استان، از این طریق به #تفاهم_ملی کمک کنند.
💢 شبکه های استانی می توانند با ایجاد ارتباط با شبکه های استانی دیگر، خصوصا در مناسبت های خاص، به معرفی فرهنگ خود و یا پرداختن به اشتراکات فرهنگی به پخش برنامه هایی از آداب و رسوم قومی و دینی، اقدام و از این طریق به همبستگی و شناخت ملی کمک کنند.
💢 برنامه سازان شبکه های استانی نباید در برنامه های طنز، لهجه، گویش و فرهنگ خاصی را مورد تمسخر قرار دهند.
💢 برنامه سازان شبکه های استانی نباید نمادهای قومی قبیلگی را در مقابل نمادهای ملی قرار دهند و در طرح این نمادها به ضرورت بالاتر بودن وزن نمادهای ملی در مقابل نمادها و نشانه های محلی توجه کنند.
#ژئوپلیتیک_رسانه
با ما همراه باشید
@Dr_bavir
✅ قابلیتهای ویژه #شبکههای_استانی
🔸ایران از جمله کشورهایی است که تنوع اقوام در آن، مشهود و بارز است. تردیدی نیست که #رسانه_ملی نیز همانند هر سازمان دیگری از قومیت ها تأثیر می پذیرد، و بر آنها تأثیر می گذارد. شبکههای استانی و محلی با توجه به برخورداری از قابلیتهای بومی، خرده فرهنگها، تنوع قومی و زبانی و...، از اهميت خاصی برخوردار هستند؛ این شبکهها قادرند با حفظ و اشاعه ارزشهای به جا مانده از گذشته، زمينه را برای #همگرايی_ملی فراهم سازند.
📌امروزه راهبرد رسانه ملی بر اين است كه با حفظ تنوع قومی و فرهنگی، به تداوم اجتماعي و فرهنگی جامعه كمك کند.
▫️شبکه های استانی بر اساس #اسناد_بالادستی، همچون چشم انداز 20 ساله، سند توسعه استان و شهرستان و دستورالعمل های سازمان صداوسیما، اقدام به تطبيق طرح ها و محصولات خود با مقتضيات بومی کرده و همواره در توليد برنامه، علاوه بر جلب رضايت مردم، افزایش اعتماد آنها به رسانه ملی را مورد توجه قرار میگیرد.
▫️▫️از دیگر مزایای شبکه های استانی، استفاده از ظرفیت های بالقوه استان برای برنامه سازی، به ویژه برنامه های #مستند است. زمانی که طرحی برای تهيه يک مستند در شبكه های سراسری تصويب ميشود. اگر موضوع آن مربوط به محدوده جغرافيايی خارج از استان تهران باشد، گروه توليد برای ساخت برنامه با مشكلات عديدهای روبه رو میشوند؛ رفت وآمد مكرر برای تحقیق یا پژوهش، ديدن منطقه، اسكان وپذيرايی گروه توليد، آشنا نبودن با زبان محلی، ارتباط ناقص گروه توليد با مردم بومی و ... .
وجود اين مسائل و مشکلات، با اندک تفاوتهايی، در همه جای ايران و جهان امری طبیعی است و از آن گريزی نيست. در حالیکه اگر همان طرح در يك شبكه استانی تصويب و توليد شود، طراح برنامه با موضوع، آشنايی بيشتر و كاملتری دارد و به این ترتیب، اولا" مشکلات متعددی که در مراحل پژوهش، نگارش و توليد برنامه بروز میکند، به حداقل ميرسد و ثانیاً آشنایی گروه توليد با زبان و آداب و فرهنگ محلی به طور قطع، موجب تسهیل در امر توليد میشود.
🔺بنابراين، شبكه های استانی برای توليد برنامه هايی که زمینه و مقدمات آن مربوط به استانهای مختلف کشور است، نسبت به شبكه های سراسری از امكانات بالقوه و بالفعل بيشتری برخوردارند.
🔺از طرف ديگر، بسياری از نكات و شاخص های مثبت خرده فرهنگ های موجود در شبکه های استانی، در ضمن توليد و پخش برنامه ها، احيا و حفظ ميشود. ضمن اینکه از ظرفیت این شبکه ها برای پالایش بسياری از نكات منفی رسوخ يافته در فرهنگ عامه نیز می توان بهره برد.
🔸بنابراین، شبکه های استانی، ظرفیت بسیار زیادی برای فرهنگ سازی و رشد قابلیت های بومی اقصا نقاط کشور دارند.
•اما در مسیر به فعلیت رساندن این ظرفیت بالقوه ممکن است #انحرافاتی از قبیل: تقلید از شبکه های سراسری، ضعف در بخش های هنری و فنی برنامه ها، نبود فضاسازی و دیالوگ های مبتنی بر شرایط بومی منطقه بروز کند و مانع از تحقق رسالت اصلی شبکه های استانی شود.
لذا در برنامه ریزی و تخصیص منابع، بودجه و امکانات در رسانه ملی، وجود سیستم نظارت و ارزیابی یکی از ضرورت های اساسی است تا با ارائه بازخوردهای به موقع، ضمن تقویت نقطه قوت ها، انحرافات عملکردی را در نیل به اهداف سازمانی را برطرف سازد.
#ژئوپلیتیک_رسانه
با ما همراه باشید
@Dr_bavir
🔸ایران از جمله کشورهایی است که تنوع اقوام در آن، مشهود و بارز است. تردیدی نیست که #رسانه_ملی نیز همانند هر سازمان دیگری از قومیت ها تأثیر می پذیرد، و بر آنها تأثیر می گذارد. شبکههای استانی و محلی با توجه به برخورداری از قابلیتهای بومی، خرده فرهنگها، تنوع قومی و زبانی و...، از اهميت خاصی برخوردار هستند؛ این شبکهها قادرند با حفظ و اشاعه ارزشهای به جا مانده از گذشته، زمينه را برای #همگرايی_ملی فراهم سازند.
📌امروزه راهبرد رسانه ملی بر اين است كه با حفظ تنوع قومی و فرهنگی، به تداوم اجتماعي و فرهنگی جامعه كمك کند.
▫️شبکه های استانی بر اساس #اسناد_بالادستی، همچون چشم انداز 20 ساله، سند توسعه استان و شهرستان و دستورالعمل های سازمان صداوسیما، اقدام به تطبيق طرح ها و محصولات خود با مقتضيات بومی کرده و همواره در توليد برنامه، علاوه بر جلب رضايت مردم، افزایش اعتماد آنها به رسانه ملی را مورد توجه قرار میگیرد.
▫️▫️از دیگر مزایای شبکه های استانی، استفاده از ظرفیت های بالقوه استان برای برنامه سازی، به ویژه برنامه های #مستند است. زمانی که طرحی برای تهيه يک مستند در شبكه های سراسری تصويب ميشود. اگر موضوع آن مربوط به محدوده جغرافيايی خارج از استان تهران باشد، گروه توليد برای ساخت برنامه با مشكلات عديدهای روبه رو میشوند؛ رفت وآمد مكرر برای تحقیق یا پژوهش، ديدن منطقه، اسكان وپذيرايی گروه توليد، آشنا نبودن با زبان محلی، ارتباط ناقص گروه توليد با مردم بومی و ... .
وجود اين مسائل و مشکلات، با اندک تفاوتهايی، در همه جای ايران و جهان امری طبیعی است و از آن گريزی نيست. در حالیکه اگر همان طرح در يك شبكه استانی تصويب و توليد شود، طراح برنامه با موضوع، آشنايی بيشتر و كاملتری دارد و به این ترتیب، اولا" مشکلات متعددی که در مراحل پژوهش، نگارش و توليد برنامه بروز میکند، به حداقل ميرسد و ثانیاً آشنایی گروه توليد با زبان و آداب و فرهنگ محلی به طور قطع، موجب تسهیل در امر توليد میشود.
🔺بنابراين، شبكه های استانی برای توليد برنامه هايی که زمینه و مقدمات آن مربوط به استانهای مختلف کشور است، نسبت به شبكه های سراسری از امكانات بالقوه و بالفعل بيشتری برخوردارند.
🔺از طرف ديگر، بسياری از نكات و شاخص های مثبت خرده فرهنگ های موجود در شبکه های استانی، در ضمن توليد و پخش برنامه ها، احيا و حفظ ميشود. ضمن اینکه از ظرفیت این شبکه ها برای پالایش بسياری از نكات منفی رسوخ يافته در فرهنگ عامه نیز می توان بهره برد.
🔸بنابراین، شبکه های استانی، ظرفیت بسیار زیادی برای فرهنگ سازی و رشد قابلیت های بومی اقصا نقاط کشور دارند.
•اما در مسیر به فعلیت رساندن این ظرفیت بالقوه ممکن است #انحرافاتی از قبیل: تقلید از شبکه های سراسری، ضعف در بخش های هنری و فنی برنامه ها، نبود فضاسازی و دیالوگ های مبتنی بر شرایط بومی منطقه بروز کند و مانع از تحقق رسالت اصلی شبکه های استانی شود.
لذا در برنامه ریزی و تخصیص منابع، بودجه و امکانات در رسانه ملی، وجود سیستم نظارت و ارزیابی یکی از ضرورت های اساسی است تا با ارائه بازخوردهای به موقع، ضمن تقویت نقطه قوت ها، انحرافات عملکردی را در نیل به اهداف سازمانی را برطرف سازد.
#ژئوپلیتیک_رسانه
با ما همراه باشید
@Dr_bavir
✅ شبکههای استانی کانونهای مقاومت فرهنگی #رسانه_ملی
🔸امروزه که هویت بومی و ملی ما توسط انواع شبکههای تلویزیونی و فضای مجازی مورد هجمه رسانهای قرار گرفته است، #شبکههای_استانی از بهترین ظرفیت برای تقویت و تحکیم مؤلفههای هویت بومی و محلی که در ذیل #هویت_ملی قرار میگیرد، برخوردار است و با بهرهگیری از سنتهای بومی و محلی و نمادهای مختلف استان مانند لباس، موسیقی محلی ـ مقامی و… میتوانند در جهت تقویت و تحکیم بنیانهای فرهنگ و هویت ملی، نقش آفرینی کنند.
🔹توجه به فرهنگها و آیینها، همچنین گویش و زبان محلی، این شبکهها را به کانون های #مقاومت_فرهنگی_رسانهای در برابر هجمههای رسانههای بیگانه قرار داده و از تضعیف آن جلوگیری میکند.
از سوی دیگر در حوزه معارف دینی و فرهنگ اسلامی نیز #مناسک_سازی به منظور اشاعه فرهنگ و معارف اسلامی در میان گسترهی وسیعی از مخاطبان، ظرفیت بزرگی است که نباید مغفول بماند.
🔸استفاده از #خرد_جمعی فرهیختگان، هنرمندان و مبتکرانِ همه استانها و در اختیار داشتن حجم بالایی از هنرمندان علاقهمند بومی و نیروهای مستعد استانها، یک سرمایه بزرگ بومی و ملی است که بهره گیری درست از آن میتواند در مسیر هم افزایی نیروی انسانی و متخصص کشور در حل مسائل ملی، کارساز باشد و شبکههای استانی میتواند کانون بازشناسی و بهرهوری از این استعدادهایی باشند که خیلی از مواقع ناشناخته باقی میمانند و در گمنامی به هدر میروند.
🔸 نقش کانونی شبکههای استانی در هر استان را میتوان در ایجاد پل ارتباطی بین مردم و مسئولان استان یا حمایت رسانهای از توسعه و گسترش صنایع، اقتصاد، تجارت، و….. در استانها نیز جستجو کرد.
در واقع کارکرد شبکههای استانی فراتر از تولید سرگرمی و آگاهی میتواند به تسریع در فرایند کارآفرینی نیز تعمیم داده شود که این ویژگی را کمتر میتوان در شبکههای سراسری پیدا کرد.
🔹اگر نگاهی آماری و جمعیتی هم به شبکههای استانی بیندازیم، قطعاً تعداد مخاطبان بالقوه و بالفعل شبکههای استانی نسبت به شبکههای سراسری اگر بیشتر نباشد، کمتر نیست. به ویژه اینکه مخاطبان بومی به تماشای برنامههای مربوط به شهر و دیار خود #گرایش_غریزی دارند و میتوان تخمین زد که دست کم مخاطبان بالقوه شبکه های استانی، بیش از شبکههای سراسری یا شبکههای مرکز است که این سرمایه انسانی، بزرگترین امتیاز برای سرمایه گذاری شبکههای استانی در تولیدات رسانهای است.
🔸از حیث برنامهسازی هم اگر به این موضوع نگاه کنیم، برخی #سوژه_ها در سطح استانی وجود دارد که جاذبه رسانهای آن را نمیتوان در جای دیگر پیدا کرد؛ به ویژه در حوزه مستند سازی.
در واقع توانمندی تولید مستندهای اجتماعی، اقلیمی و…. به صورت کاملاً بومی از جمله امتیازهای شبکه استانی است.
#ژئوپلیتیک_رسانه
با ما همراه باشید
@Dr_bavir
🔸امروزه که هویت بومی و ملی ما توسط انواع شبکههای تلویزیونی و فضای مجازی مورد هجمه رسانهای قرار گرفته است، #شبکههای_استانی از بهترین ظرفیت برای تقویت و تحکیم مؤلفههای هویت بومی و محلی که در ذیل #هویت_ملی قرار میگیرد، برخوردار است و با بهرهگیری از سنتهای بومی و محلی و نمادهای مختلف استان مانند لباس، موسیقی محلی ـ مقامی و… میتوانند در جهت تقویت و تحکیم بنیانهای فرهنگ و هویت ملی، نقش آفرینی کنند.
🔹توجه به فرهنگها و آیینها، همچنین گویش و زبان محلی، این شبکهها را به کانون های #مقاومت_فرهنگی_رسانهای در برابر هجمههای رسانههای بیگانه قرار داده و از تضعیف آن جلوگیری میکند.
از سوی دیگر در حوزه معارف دینی و فرهنگ اسلامی نیز #مناسک_سازی به منظور اشاعه فرهنگ و معارف اسلامی در میان گسترهی وسیعی از مخاطبان، ظرفیت بزرگی است که نباید مغفول بماند.
🔸استفاده از #خرد_جمعی فرهیختگان، هنرمندان و مبتکرانِ همه استانها و در اختیار داشتن حجم بالایی از هنرمندان علاقهمند بومی و نیروهای مستعد استانها، یک سرمایه بزرگ بومی و ملی است که بهره گیری درست از آن میتواند در مسیر هم افزایی نیروی انسانی و متخصص کشور در حل مسائل ملی، کارساز باشد و شبکههای استانی میتواند کانون بازشناسی و بهرهوری از این استعدادهایی باشند که خیلی از مواقع ناشناخته باقی میمانند و در گمنامی به هدر میروند.
🔸 نقش کانونی شبکههای استانی در هر استان را میتوان در ایجاد پل ارتباطی بین مردم و مسئولان استان یا حمایت رسانهای از توسعه و گسترش صنایع، اقتصاد، تجارت، و….. در استانها نیز جستجو کرد.
در واقع کارکرد شبکههای استانی فراتر از تولید سرگرمی و آگاهی میتواند به تسریع در فرایند کارآفرینی نیز تعمیم داده شود که این ویژگی را کمتر میتوان در شبکههای سراسری پیدا کرد.
🔹اگر نگاهی آماری و جمعیتی هم به شبکههای استانی بیندازیم، قطعاً تعداد مخاطبان بالقوه و بالفعل شبکههای استانی نسبت به شبکههای سراسری اگر بیشتر نباشد، کمتر نیست. به ویژه اینکه مخاطبان بومی به تماشای برنامههای مربوط به شهر و دیار خود #گرایش_غریزی دارند و میتوان تخمین زد که دست کم مخاطبان بالقوه شبکه های استانی، بیش از شبکههای سراسری یا شبکههای مرکز است که این سرمایه انسانی، بزرگترین امتیاز برای سرمایه گذاری شبکههای استانی در تولیدات رسانهای است.
🔸از حیث برنامهسازی هم اگر به این موضوع نگاه کنیم، برخی #سوژه_ها در سطح استانی وجود دارد که جاذبه رسانهای آن را نمیتوان در جای دیگر پیدا کرد؛ به ویژه در حوزه مستند سازی.
در واقع توانمندی تولید مستندهای اجتماعی، اقلیمی و…. به صورت کاملاً بومی از جمله امتیازهای شبکه استانی است.
#ژئوپلیتیک_رسانه
با ما همراه باشید
@Dr_bavir
💢 اجاق سرد #شبکههای_استانی
🔹فاصلهگرفتن مخاطبان از #رسانهملی فقط مربوط به شبکههای سراسری نیست. شبکههای استانی هم حال و روز خوشی ندارند...
افول شبکههای استانی #صدا_و_سیما را میتوان به دلایل مختلفی نسبت داد که برخی از آنها به مسائل ساختاری، برخی به مصائب مدیریتی و برخی هم به ضعف محتوایی برنامهها در این شبکهها بازمیگردد.
▪️کاهش جذابیت محتوا
بسیاری از برنامههای شبکههای استانی به دلیل نبود خلاقیت، کیفیتِ پایین تولید، و نبود تنوع در محتوا، جذابیت خود را برای مخاطبان از دست دادهاند.
امروزه مخاطبان توقع محتوای حرفهای و نوآورانه دارند که با زندگی و نیازهای آنها همخوانی داشته باشد.
▪️تمرکز بیش از حد بر مسائل محلیِ غیرجذاب
در حالی که شبکههای استانی باید #هویت_محلی را تقویت کنند، اما در بسیاری از موارد صرفاً به نمایش محتوای یکنواخت و غیرفراگیر میپردازند، که این موضوع برای عموم مردم جذاب نیست.
▪️ساختار مدیریتی غیرحرفهای و رابطهمند،
از آنجا که رسانه و تولیدِ محتوا جریانیست که باید و الزاماً به روز بوده و فکری نو پشت هر تولید محتوا باشد، اما با کمال تاسف در همهی شبکههای استانی شاهد مدیرانی هستیم که بعلت وابستگیهای درون استانی بالای ۱۵ تا ۲۰ سال در یک منصب مدیریتی و معاونت قرار دارند که نه تنها هیچ پیشرفتی برای مجموعه نداشتهاند بلکه گاهاً مجموعه را تا آخرین جایگاه رتبهبندی پایین کشاندهاند و متاسفانه این مساله به کسی هم بر نخورده است...
و این کرختی و گنداب شدن مدیریتی انعطافپذیری لازم را از این رسانهها گرفته است.
▪️عدم توجه به مخاطب جوان،
مخاطب جوان که بخش عمدهای از جمعیت جامعه را تشکیل میدهد، در بسیاری از شبکههای استانی نادیده گرفته میشود. تولید برنامه برای کودکان و نوجوانان در این شبکهها فاقد جذابیت شکلی، محتوایی و حتی فنیست. این در حالی است که آنها به محتوایی مدرن، پویا و مرتبط با سبک زندگی خود نیاز دارند.
▪️رشد تمرکز بر مسائل کلیشهای
برخی از برنامههای این شبکهها به کلیشههای تکراری مانند گزارشهای فاقد پیام، شرح عملکردها و میزگردهای فاقد کیفیت و... محدود شدهاند، که نمیتواند جذابیت لازم را برای طیف گستردهای از مخاطبان ایجاد کند.
▪️تاثیر رقابت رسانههای دیجیتال،
با این سبک تولید و پخش محتوا واقعیت این است که شبکههای استانی در برابر رشد سریع پلتفرمهای دیجیتال، شبکههای اجتماعی، و رسانههای آنلاین، توان رقابت و عرض اندام ندارند.
این پلتفرمها به دلیل محتوای متنوع، در دسترس بودن و ارتباط نزدیکتر با مخاطب، جایگاه برتری پیدا کردهاند.
✅ راهکارها:
🔸سرمایهگذاری در تولید محتوای خلاقانه و با کیفیت
🔸استفاده از نیروهای جوان، مومن و متخصص
🔸ایجاد تعامل بیشتر با مخاطبان از طریق شبکههای اجتماعی
🔸افزایش نظارت بیشتر بر علملکرد مدیران شبکههای بیشتر بویژه در حوزه تولید محتوا
🔸همکاری با نخبگان فرهنگی و هنری در استانها برای تولید محتوای بومی و جذاب
▫️برای احیای شبکههای استانی، باید از یک رویکرد جامع و نوآورانه استفاده شود که بتواند نیازهای مخاطبان را در دنیای مدرن برآورده کند....
✍#حسن_باویر
#ژئوپلیتیک_رسانه
با ما همراه باشید
@Dr_bavir
🔹فاصلهگرفتن مخاطبان از #رسانهملی فقط مربوط به شبکههای سراسری نیست. شبکههای استانی هم حال و روز خوشی ندارند...
افول شبکههای استانی #صدا_و_سیما را میتوان به دلایل مختلفی نسبت داد که برخی از آنها به مسائل ساختاری، برخی به مصائب مدیریتی و برخی هم به ضعف محتوایی برنامهها در این شبکهها بازمیگردد.
▪️کاهش جذابیت محتوا
بسیاری از برنامههای شبکههای استانی به دلیل نبود خلاقیت، کیفیتِ پایین تولید، و نبود تنوع در محتوا، جذابیت خود را برای مخاطبان از دست دادهاند.
امروزه مخاطبان توقع محتوای حرفهای و نوآورانه دارند که با زندگی و نیازهای آنها همخوانی داشته باشد.
▪️تمرکز بیش از حد بر مسائل محلیِ غیرجذاب
در حالی که شبکههای استانی باید #هویت_محلی را تقویت کنند، اما در بسیاری از موارد صرفاً به نمایش محتوای یکنواخت و غیرفراگیر میپردازند، که این موضوع برای عموم مردم جذاب نیست.
▪️ساختار مدیریتی غیرحرفهای و رابطهمند،
از آنجا که رسانه و تولیدِ محتوا جریانیست که باید و الزاماً به روز بوده و فکری نو پشت هر تولید محتوا باشد، اما با کمال تاسف در همهی شبکههای استانی شاهد مدیرانی هستیم که بعلت وابستگیهای درون استانی بالای ۱۵ تا ۲۰ سال در یک منصب مدیریتی و معاونت قرار دارند که نه تنها هیچ پیشرفتی برای مجموعه نداشتهاند بلکه گاهاً مجموعه را تا آخرین جایگاه رتبهبندی پایین کشاندهاند و متاسفانه این مساله به کسی هم بر نخورده است...
و این کرختی و گنداب شدن مدیریتی انعطافپذیری لازم را از این رسانهها گرفته است.
▪️عدم توجه به مخاطب جوان،
مخاطب جوان که بخش عمدهای از جمعیت جامعه را تشکیل میدهد، در بسیاری از شبکههای استانی نادیده گرفته میشود. تولید برنامه برای کودکان و نوجوانان در این شبکهها فاقد جذابیت شکلی، محتوایی و حتی فنیست. این در حالی است که آنها به محتوایی مدرن، پویا و مرتبط با سبک زندگی خود نیاز دارند.
▪️رشد تمرکز بر مسائل کلیشهای
برخی از برنامههای این شبکهها به کلیشههای تکراری مانند گزارشهای فاقد پیام، شرح عملکردها و میزگردهای فاقد کیفیت و... محدود شدهاند، که نمیتواند جذابیت لازم را برای طیف گستردهای از مخاطبان ایجاد کند.
▪️تاثیر رقابت رسانههای دیجیتال،
با این سبک تولید و پخش محتوا واقعیت این است که شبکههای استانی در برابر رشد سریع پلتفرمهای دیجیتال، شبکههای اجتماعی، و رسانههای آنلاین، توان رقابت و عرض اندام ندارند.
این پلتفرمها به دلیل محتوای متنوع، در دسترس بودن و ارتباط نزدیکتر با مخاطب، جایگاه برتری پیدا کردهاند.
✅ راهکارها:
🔸سرمایهگذاری در تولید محتوای خلاقانه و با کیفیت
🔸استفاده از نیروهای جوان، مومن و متخصص
🔸ایجاد تعامل بیشتر با مخاطبان از طریق شبکههای اجتماعی
🔸افزایش نظارت بیشتر بر علملکرد مدیران شبکههای بیشتر بویژه در حوزه تولید محتوا
🔸همکاری با نخبگان فرهنگی و هنری در استانها برای تولید محتوای بومی و جذاب
▫️برای احیای شبکههای استانی، باید از یک رویکرد جامع و نوآورانه استفاده شود که بتواند نیازهای مخاطبان را در دنیای مدرن برآورده کند....
✍#حسن_باویر
#ژئوپلیتیک_رسانه
با ما همراه باشید
@Dr_bavir
💢 #شبکههای_استانی باید به سمت بینالمللیسازی محتوا حرکت کنند
🔸شبکههای استانی #صداوسیما به عنوان بازوهای محلی #رسانه_ملی، نقشی کلیدی در پوشش فرهنگ، هویت، و ظرفیتهای استانی ایفا میکنند.
این شبکهها علاوه بر وظیفه بازتاب مسائل و موضوعات محلی، باید در تولید محتوا نگاه جهانی داشته باشند؛ زیرا سیگنالهای این شبکهها از طریق ماهواره در سراسر دنیا قابل دریافت هستند و این ویژگی، فرصت بینظیری برای تقویت دیپلماسی فرهنگی و ارائه تصویری مثبت از تنوع فرهنگی ایران فراهم میکند.
🔸سیگنال جهانی این شبکهها به معنای آن است که تولید محتوای آنها نهتنها باید مطابق با ذائقه محلی، بلکه هماهنگ با استانداردهای جهانی باشد.
با بهرهگیری از محتوای بومی و فرهنگ استانی، میتوان در جذب مخاطب بینالمللی موفقتر عمل کرد. معرفی موسیقی، آداب و سنن محلی، صنایع دستی، غذاها، و جاذبههای گردشگری محلی به زبانهای بینالمللی، میتواند این شبکهها را (بویژه استانهای مرزی) به ابزارهایی برای ترویج فرهنگ ایرانی تبدیل کند.
قطعا رسانهای که از طریق ماهواره در سراسر جهان قابل دریافت است، دیده میشود و مورد پذیرش، نقد و ارزیابی هم قرار میگیرد٪
🚫 اما از موانع اصلی تأثیرگذاری این شبکهها در عرصه بینالمللی، ضعف در کیفیت تولید، کمبود نیروی متخصص، و تمرکز صرف بر موضوعات داخلی است.
علاوه بر این، قالبهای تولید محتوای شبکههای استانی اغلب سنتی و کمجذابیت بوده که مخاطب امروزی، بهویژه نسل جوان، تمایل چندانی به آنها ندارد.
💢برای تقویت شبکههای استانی راهکارهایی پیشنهاد میشود؛
✓ بهبود زیرساختهای فنی:
ارتقای تجهیزات تولید و استفاده از فناوریهای مدرن مانند استودیوهای مجازی و امکانات صدا و تصویر با کیفیت میتواند جذابیت بصری برنامهها را افزایش دهد.
✓ تربیت نیروی انسانی متخصص و متعهد:
برگزاری دورههای آموزشی برای تهیهکنندگان، نویسندگان، و مجریان جهت آشنایی با استانداردهای جهانی و تکنیکهای نوین تولید محتوا ضروری است.
✓ بینالمللیسازی محتوا:
تولید برنامههایی به زبانهای خارجی و مشارکت با شبکههای بینالمللی برای تبادل محتوا میتواند دامنه نفوذ این شبکهها را گسترش دهد.
✓ استفاده از دادهکاوی مخاطبان: تحلیل رفتار مخاطبان و استفاده از نظرسنجیهای دیجیتال میتواند تولید محتوا را هدفمندتر کند. (تولیدات این رسانهها باید پژوهش محور باشند، اما نه به شکل کنونی. این مساله تحلیلی جداگانه میطلبد)
✓ تمرکز بر موضوعات جذاب و جهانی: پرداختن به موضوعاتی مانند محیط زیست، فناوری، و موفقیتهای استانی در حوزههایی مانند ورزش و علم، برای مخاطبان داخلی و خارجی جذاب است.
✓ تعاملی شدن و ارتقای مشارکت مردمی: شبکههای استانی باید بسترهایی برای تولید محتوای شهروندی ایجاد کنند تا مردم استانها بتوانند فرهنگ و دیدگاههای خود را ارائه دهند.
💢به طور کلی شبکههای استانی صدا و سیما میتوانند با تقویت محتوایی و شکلی خود، نقشی موثرتر در جذب مخاطبان ایفا کنند.
این شبکهها میتوانند با نگاه چندوجهی محلی، ملی، و جهانی، ضمن حفظ هویت فرهنگی استانها، به ابزارهایی قدرتمند در دیپلماسی رسانهای ایران تبدیل شوند.
✍#حسن_باویر
#ژئوپلیتیک_رسانه
با ما همراه باشید
@Dr_bavir
🔸شبکههای استانی #صداوسیما به عنوان بازوهای محلی #رسانه_ملی، نقشی کلیدی در پوشش فرهنگ، هویت، و ظرفیتهای استانی ایفا میکنند.
این شبکهها علاوه بر وظیفه بازتاب مسائل و موضوعات محلی، باید در تولید محتوا نگاه جهانی داشته باشند؛ زیرا سیگنالهای این شبکهها از طریق ماهواره در سراسر دنیا قابل دریافت هستند و این ویژگی، فرصت بینظیری برای تقویت دیپلماسی فرهنگی و ارائه تصویری مثبت از تنوع فرهنگی ایران فراهم میکند.
🔸سیگنال جهانی این شبکهها به معنای آن است که تولید محتوای آنها نهتنها باید مطابق با ذائقه محلی، بلکه هماهنگ با استانداردهای جهانی باشد.
با بهرهگیری از محتوای بومی و فرهنگ استانی، میتوان در جذب مخاطب بینالمللی موفقتر عمل کرد. معرفی موسیقی، آداب و سنن محلی، صنایع دستی، غذاها، و جاذبههای گردشگری محلی به زبانهای بینالمللی، میتواند این شبکهها را (بویژه استانهای مرزی) به ابزارهایی برای ترویج فرهنگ ایرانی تبدیل کند.
قطعا رسانهای که از طریق ماهواره در سراسر جهان قابل دریافت است، دیده میشود و مورد پذیرش، نقد و ارزیابی هم قرار میگیرد٪
🚫 اما از موانع اصلی تأثیرگذاری این شبکهها در عرصه بینالمللی، ضعف در کیفیت تولید، کمبود نیروی متخصص، و تمرکز صرف بر موضوعات داخلی است.
علاوه بر این، قالبهای تولید محتوای شبکههای استانی اغلب سنتی و کمجذابیت بوده که مخاطب امروزی، بهویژه نسل جوان، تمایل چندانی به آنها ندارد.
💢برای تقویت شبکههای استانی راهکارهایی پیشنهاد میشود؛
✓ بهبود زیرساختهای فنی:
ارتقای تجهیزات تولید و استفاده از فناوریهای مدرن مانند استودیوهای مجازی و امکانات صدا و تصویر با کیفیت میتواند جذابیت بصری برنامهها را افزایش دهد.
✓ تربیت نیروی انسانی متخصص و متعهد:
برگزاری دورههای آموزشی برای تهیهکنندگان، نویسندگان، و مجریان جهت آشنایی با استانداردهای جهانی و تکنیکهای نوین تولید محتوا ضروری است.
✓ بینالمللیسازی محتوا:
تولید برنامههایی به زبانهای خارجی و مشارکت با شبکههای بینالمللی برای تبادل محتوا میتواند دامنه نفوذ این شبکهها را گسترش دهد.
✓ استفاده از دادهکاوی مخاطبان: تحلیل رفتار مخاطبان و استفاده از نظرسنجیهای دیجیتال میتواند تولید محتوا را هدفمندتر کند. (تولیدات این رسانهها باید پژوهش محور باشند، اما نه به شکل کنونی. این مساله تحلیلی جداگانه میطلبد)
✓ تمرکز بر موضوعات جذاب و جهانی: پرداختن به موضوعاتی مانند محیط زیست، فناوری، و موفقیتهای استانی در حوزههایی مانند ورزش و علم، برای مخاطبان داخلی و خارجی جذاب است.
✓ تعاملی شدن و ارتقای مشارکت مردمی: شبکههای استانی باید بسترهایی برای تولید محتوای شهروندی ایجاد کنند تا مردم استانها بتوانند فرهنگ و دیدگاههای خود را ارائه دهند.
💢به طور کلی شبکههای استانی صدا و سیما میتوانند با تقویت محتوایی و شکلی خود، نقشی موثرتر در جذب مخاطبان ایفا کنند.
این شبکهها میتوانند با نگاه چندوجهی محلی، ملی، و جهانی، ضمن حفظ هویت فرهنگی استانها، به ابزارهایی قدرتمند در دیپلماسی رسانهای ایران تبدیل شوند.
✍#حسن_باویر
#ژئوپلیتیک_رسانه
با ما همراه باشید
@Dr_bavir