💠▫️زنجیره اقتصادی حاکم بر رسانه
🔸یکی از تحولات اجتماعی خارق‌العاده دهه 1980 تغییراتی بود که در دنیای رسانه‌های گروهی روی داد. بسیاری از جوامع بزرگ به این نتیجه رسیدند که ناگزیرند تا از شیوه کنترل تمرکز یافته اطلاعات دست بردارند. دقیقاً همزمان با این تحول، در دموکراسیهای پیشرفته جهان از جمله آمریکا حرکتی در جهت مخالف برای کنترل تمرکز یافته رسانه‌های گروهی آغاز گردید. اما این بار کنترل از طریق حکومتها صورت نمیگیرد. بلکه توسط چند کمپانی خصوصی انجام میپذیرد. به طوری که روزنامه‌ها، مجلات، شبکههای رادیو و تلویزیون، کتاب‌ها، فیلمها و اکثر رسانه‌های دیگر به سرعت تحت کنترل شدید تعداد انگشت شماری از شرکتهای عظیم چند ملیتی قرار میگیرند.
💢با توجه به مشابهت اهداف سیاسی و اقتصادی تمامی شرکتهای خصوصی و خارق‌العاده بودن مجموع قدرت انواع رسانه‌های امروزی، این واقعیت بسیار خطرناک به نظر می‌رسد.
🔺امروزه با وجود ۲۵ هزار رسانه مختلف در آمریکا، تنها بیست و سه شرکت اکثر تجارت مربوط به روزنامه‌ها، مجلات، تلویزیون، کتاب‌ها و فیلمها را در انحصار خود دارند. می‌شود گفت الگوی نگرانکنندهای در حال شکلگیری است. در یک سو اطلاعات محدودی قرار دارد که هر فرد از طریق تجربه و تلاش شخصی خود کسب می‌کند و در سوی دیگر مسائل نامرئی جامعه، ملت، جهان و اطلاعاتی قرار گرفته که هر فرد برای جلوگیری از تبدیل شدن به موجود فاقد قدرت سیاسی به آنها نیاز دارد. آنچه این دو را به هم پیوند می‌دهد #رسانه‌های_گروهی است و این سیستم ارتباطی به تعدادی مدارهای بسته تنزل یافته که صاحبان روزنامه‌ها، مجلات، ایستگاه‌های رادیو و تلویزیون ترجیح می‌دهند آنچه را که خود می‌خواهند یا مطالبی را که به اهداف اقتصادی آنها کمک می‌کند پخش کنند.
🔺از آنجا که این عده انواع متفاوتی از رسانه‌ها را در اختیار دارند در نتیجه مالک یک کالای گرانبها یعنی #مخاطب_تضمین_شده (Guaranteed Audience) هستند که با سرمستی مالی از آن یاد می‌کنند.
🔺 عبارت مخاطب تضمین شده به بیان دیگر همان #مخاطب_فریفته (Captive Audience) است.🔺
💢شرکتهایی که بر بازار رسانه‌ها مسلطاند، اخبار، اطلاعات، افکار و اندیشه، فرهنگ عامیانه و دیدگاههای سیاسی را تحت سیطره و نفوذ خود دارند. همین شرکتها دقیقاً به خاطر نفوذشان بر برداشت مردم از جامعه، از جمله برداشتهای آنان از سیاست و سیاستمداران، که در رسانه‌ها مطرح یا نادیده گرفته میشوند از نفوذ قابل ملاحظه‌ای در درون حکومت برخوردارند.
🔹«در یک نظام مردمی، رمز قدرت حکومت در #پاسخگو بودن آن، یعنی ارائه اطلاعات کامل و دادن حق انتخاب واقعی به رأیدهندگان، نهفته است. در مورد فعالیت رسانه‌ها نیز همین نکته مصداق پیدا می‌کند؛ انحصار و کنترل تمرکز یافته رسانه‌ها حق انتخاب واقعی را از میان میبرد.
🔺به عنوان مثال فهرستی از بنگاههای مسلط بر رسانه‌ها را ذکر می‌کنیم:
شرکت نیویورک تایمز: ناشر روزنامه نیویورک تایمز
شرکت گانت: ناشر روزنامه یو اس آ تودی
شرکت تایمز میرور: ناشر روزنامه لس آنجلس تایمز
شرکت هرست ناشر روزنامه سانفرانسیسکو اگزمینر (San Francisco Examiner).
🔺🔻 این شرکتها و بسیاری دیگری از کمپانیهای اقتصادی مسلط بر رسانه‌ها دست به کنترل اطلاعات میزنند که منجر به معکوس شدن حقایق و بازنمایی غیرواقعی از فضای اطلاعاتی موجود می‌شود.
با ما همراه باشید
#ژئوپلیتیک_رسانه
@Dr_bavir
🔸یکی از تحولات اجتماعی خارق‌العاده دهه 1980 تغییراتی بود که در دنیای رسانه‌های گروهی روی داد. بسیاری از جوامع بزرگ به این نتیجه رسیدند که ناگزیرند تا از شیوه کنترل تمرکز یافته اطلاعات دست بردارند. دقیقاً همزمان با این تحول، در دموکراسیهای پیشرفته جهان از جمله آمریکا حرکتی در جهت مخالف برای کنترل تمرکز یافته رسانه‌های گروهی آغاز گردید. اما این بار کنترل از طریق حکومتها صورت نمیگیرد. بلکه توسط چند کمپانی خصوصی انجام میپذیرد. به طوری که روزنامه‌ها، مجلات، شبکههای رادیو و تلویزیون، کتاب‌ها، فیلمها و اکثر رسانه‌های دیگر به سرعت تحت کنترل شدید تعداد انگشت شماری از شرکتهای عظیم چند ملیتی قرار میگیرند.
💢با توجه به مشابهت اهداف سیاسی و اقتصادی تمامی شرکتهای خصوصی و خارق‌العاده بودن مجموع قدرت انواع رسانه‌های امروزی، این واقعیت بسیار خطرناک به نظر می‌رسد.
🔺امروزه با وجود ۲۵ هزار رسانه مختلف در آمریکا، تنها بیست و سه شرکت اکثر تجارت مربوط به روزنامه‌ها، مجلات، تلویزیون، کتاب‌ها و فیلمها را در انحصار خود دارند. می‌شود گفت الگوی نگرانکنندهای در حال شکلگیری است. در یک سو اطلاعات محدودی قرار دارد که هر فرد از طریق تجربه و تلاش شخصی خود کسب می‌کند و در سوی دیگر مسائل نامرئی جامعه، ملت، جهان و اطلاعاتی قرار گرفته که هر فرد برای جلوگیری از تبدیل شدن به موجود فاقد قدرت سیاسی به آنها نیاز دارد. آنچه این دو را به هم پیوند می‌دهد #رسانه‌های_گروهی است و این سیستم ارتباطی به تعدادی مدارهای بسته تنزل یافته که صاحبان روزنامه‌ها، مجلات، ایستگاه‌های رادیو و تلویزیون ترجیح می‌دهند آنچه را که خود می‌خواهند یا مطالبی را که به اهداف اقتصادی آنها کمک می‌کند پخش کنند.
🔺از آنجا که این عده انواع متفاوتی از رسانه‌ها را در اختیار دارند در نتیجه مالک یک کالای گرانبها یعنی #مخاطب_تضمین_شده (Guaranteed Audience) هستند که با سرمستی مالی از آن یاد می‌کنند.
🔺 عبارت مخاطب تضمین شده به بیان دیگر همان #مخاطب_فریفته (Captive Audience) است.🔺
💢شرکتهایی که بر بازار رسانه‌ها مسلطاند، اخبار، اطلاعات، افکار و اندیشه، فرهنگ عامیانه و دیدگاههای سیاسی را تحت سیطره و نفوذ خود دارند. همین شرکتها دقیقاً به خاطر نفوذشان بر برداشت مردم از جامعه، از جمله برداشتهای آنان از سیاست و سیاستمداران، که در رسانه‌ها مطرح یا نادیده گرفته میشوند از نفوذ قابل ملاحظه‌ای در درون حکومت برخوردارند.
🔹«در یک نظام مردمی، رمز قدرت حکومت در #پاسخگو بودن آن، یعنی ارائه اطلاعات کامل و دادن حق انتخاب واقعی به رأیدهندگان، نهفته است. در مورد فعالیت رسانه‌ها نیز همین نکته مصداق پیدا می‌کند؛ انحصار و کنترل تمرکز یافته رسانه‌ها حق انتخاب واقعی را از میان میبرد.
🔺به عنوان مثال فهرستی از بنگاههای مسلط بر رسانه‌ها را ذکر می‌کنیم:
شرکت نیویورک تایمز: ناشر روزنامه نیویورک تایمز
شرکت گانت: ناشر روزنامه یو اس آ تودی
شرکت تایمز میرور: ناشر روزنامه لس آنجلس تایمز
شرکت هرست ناشر روزنامه سانفرانسیسکو اگزمینر (San Francisco Examiner).
🔺🔻 این شرکتها و بسیاری دیگری از کمپانیهای اقتصادی مسلط بر رسانه‌ها دست به کنترل اطلاعات میزنند که منجر به معکوس شدن حقایق و بازنمایی غیرواقعی از فضای اطلاعاتی موجود می‌شود.
با ما همراه باشید
#ژئوپلیتیک_رسانه
@Dr_bavir