✅《کدام فرهنگ》
🖌دکتر #علی_دارابی
🔸درباره فرهنگ، تعاریف و دیدگاه های فراوانی وجود دارد. کتاب ها، مقالات و سخنرانی‌های زیادی در دنیا و ایران درباره اهمیت، جایگاه و نقش فرهنگ در جوامع مختلف صورت گرفته است.
🔺زمانی در گذشته‌‌ای بس دورتاریخ از #ایرانیان به‌عنوان #ملت_تمدن‌ساز_و_فرهنگ‌ساز یاد شده است. امروز در قرن بیست‌و‌یکم «وجهه فرهنگی» ما ایرانیان کجاست؟ آیا دنیا و خودمان در عصر کنونی «نمایندگی از فرهنگ» را داریم؟ اهم این اشکالات را باید در موارد زیر واکاوی کرد:
1️⃣ #جاماندن_در_تاریخ: ما به گذشته فرهنگی خود می‌بالیم و جای افتخار هم دارد، بدون آنکه نسبت کنونی خود را با آن «عصر طلایی فرهنگ و تمدن در ایران‌زمین» را بررسی کنیم. از «فرهنگ اسلامی- ایرانی» می‌گوییم بدون آنکه «درکی واحد» از شاخصه ها و مولفه های آن نزد برنامه ریزان، سیاست گذاران، تصمیم‌گیرندگان و مجریان وجود داشته باشد.
2️⃣ #ساختار_و_کارگزار: در هر نظام و رژیم سیاسی فارغ از ایدئولوژی حاکم بر آن، نقش ساختار و کارگزار مهم و تعیین‌کننده است. بیش از ۳۰ وزارتخانه، نهاد، موسسه، مجموعه و... در کشور در حوزه فرهنگ داریم و غالباً هم موازی هستند. ساختارهای فربه و ناکارآمدی مانند شورای عالی انقلاب فرهنگی، شورای عالی مجازی و چندین شورای مشابه که «سهم آنها در ارتقای کمی و کیفی حوزه فرهنگ» و «اثرگذاری و مرجعیت‌بخشی» آنها به‌هیچ‌وجه روشن و شفاف نیست، سایه بر حوزه فرهنگ انداخته است.
3️⃣ #سیطره_فرهنگ_رسمی: فرهنگ از تنوع، تکثر و تعدد خاص خود برخوردار است. در هر جامعه ای اقوام، لهجه، زبان، نژاد، مذهب، گویش، آداب، سنن و رسوم مختلف وجود دارد که همه با هم معنا و مفهوم «فرهنگ رسمی» را شکل می دهند و همه این ها از سوی حاکمیت ها به رسمیت شناخته می‌شوند و صد البته «فرهنگ رسمی» که پایه استوار شکل‌گیری تمدن و هویت هر جامعه ای است را سامان می دهد.
4️⃣ #کوررنگی_فرهنگی: رسانه ها نقش بی بدیلی در عرصه فرهنگ دارند. در قرن بیست‌و‌یکم که عصر فراواقعیت است، رسانه‌ها میدان‌داری و فرماندهی «افکار عمومی» را بر عهده دارند. این رسانه‌ها به‌شدت متنوع، متکثر و متعدد شده‌اند. رسانه‌های سنتی و رسمی اگرچه همچنان دارای اهمیت هستند اما رسانه‌های جدید و نوین چون فضای مجازی به مثابه ابررسانه قدرت‌نمایی می‌کنند.
5️⃣ #انحصار_به‌جای_رقابت: عصر کنونی، دنیای رقابت به‌جای انحصار و تفویض اختیار به‌جای تمرکزگرایی و دنیای کوچک تر شدن اندازه و سهم دولت ها در مدیریت و اداره جامعه و قدرت یابی روزافزون نهادهای غیر‌دولتی و مردم‌سالار است. ما باید فضای مجازی را به رسمیت بشناسیم تا اینکه آن را محدود و محدودتر کنیم.
🔺🔻اگر می‌خواهیم فرهنگ در جامعه ما در صدر بنشیند، باید بدانیم با «منع، محدودیت» و «دستور، ابلاغ» و «تک‌صدایی» به‌جایی نمی‌رسیم.
🔅اولویت قرار گرفتن فرهنگ به مثابه #فضای_تنفس لوازم و پیش‌شرط هایی دارد که اهم آنها اشاره شد. امید آنکه شاهد تغییرات و اقدامات محسوس و کارساز و گره گشا در این حوزه باشیم.
🔸 با «شعار و ظاهرگرایی» قطعاً عقبگرد خواهیم داشت.
↕↕↕↕↕
جهت مطالعه کامل این یادداشت به صفحه ۳ روزنامه "صبح نو" مورخ ۹۹/۴/۱ مراجعه نمایید.
با ما همراه باشید
"ژئوپلیتیک رسانه"
@Dr_bavir
🖌دکتر #علی_دارابی
🔸درباره فرهنگ، تعاریف و دیدگاه های فراوانی وجود دارد. کتاب ها، مقالات و سخنرانی‌های زیادی در دنیا و ایران درباره اهمیت، جایگاه و نقش فرهنگ در جوامع مختلف صورت گرفته است.
🔺زمانی در گذشته‌‌ای بس دورتاریخ از #ایرانیان به‌عنوان #ملت_تمدن‌ساز_و_فرهنگ‌ساز یاد شده است. امروز در قرن بیست‌و‌یکم «وجهه فرهنگی» ما ایرانیان کجاست؟ آیا دنیا و خودمان در عصر کنونی «نمایندگی از فرهنگ» را داریم؟ اهم این اشکالات را باید در موارد زیر واکاوی کرد:
1️⃣ #جاماندن_در_تاریخ: ما به گذشته فرهنگی خود می‌بالیم و جای افتخار هم دارد، بدون آنکه نسبت کنونی خود را با آن «عصر طلایی فرهنگ و تمدن در ایران‌زمین» را بررسی کنیم. از «فرهنگ اسلامی- ایرانی» می‌گوییم بدون آنکه «درکی واحد» از شاخصه ها و مولفه های آن نزد برنامه ریزان، سیاست گذاران، تصمیم‌گیرندگان و مجریان وجود داشته باشد.
2️⃣ #ساختار_و_کارگزار: در هر نظام و رژیم سیاسی فارغ از ایدئولوژی حاکم بر آن، نقش ساختار و کارگزار مهم و تعیین‌کننده است. بیش از ۳۰ وزارتخانه، نهاد، موسسه، مجموعه و... در کشور در حوزه فرهنگ داریم و غالباً هم موازی هستند. ساختارهای فربه و ناکارآمدی مانند شورای عالی انقلاب فرهنگی، شورای عالی مجازی و چندین شورای مشابه که «سهم آنها در ارتقای کمی و کیفی حوزه فرهنگ» و «اثرگذاری و مرجعیت‌بخشی» آنها به‌هیچ‌وجه روشن و شفاف نیست، سایه بر حوزه فرهنگ انداخته است.
3️⃣ #سیطره_فرهنگ_رسمی: فرهنگ از تنوع، تکثر و تعدد خاص خود برخوردار است. در هر جامعه ای اقوام، لهجه، زبان، نژاد، مذهب، گویش، آداب، سنن و رسوم مختلف وجود دارد که همه با هم معنا و مفهوم «فرهنگ رسمی» را شکل می دهند و همه این ها از سوی حاکمیت ها به رسمیت شناخته می‌شوند و صد البته «فرهنگ رسمی» که پایه استوار شکل‌گیری تمدن و هویت هر جامعه ای است را سامان می دهد.
4️⃣ #کوررنگی_فرهنگی: رسانه ها نقش بی بدیلی در عرصه فرهنگ دارند. در قرن بیست‌و‌یکم که عصر فراواقعیت است، رسانه‌ها میدان‌داری و فرماندهی «افکار عمومی» را بر عهده دارند. این رسانه‌ها به‌شدت متنوع، متکثر و متعدد شده‌اند. رسانه‌های سنتی و رسمی اگرچه همچنان دارای اهمیت هستند اما رسانه‌های جدید و نوین چون فضای مجازی به مثابه ابررسانه قدرت‌نمایی می‌کنند.
5️⃣ #انحصار_به‌جای_رقابت: عصر کنونی، دنیای رقابت به‌جای انحصار و تفویض اختیار به‌جای تمرکزگرایی و دنیای کوچک تر شدن اندازه و سهم دولت ها در مدیریت و اداره جامعه و قدرت یابی روزافزون نهادهای غیر‌دولتی و مردم‌سالار است. ما باید فضای مجازی را به رسمیت بشناسیم تا اینکه آن را محدود و محدودتر کنیم.
🔺🔻اگر می‌خواهیم فرهنگ در جامعه ما در صدر بنشیند، باید بدانیم با «منع، محدودیت» و «دستور، ابلاغ» و «تک‌صدایی» به‌جایی نمی‌رسیم.
🔅اولویت قرار گرفتن فرهنگ به مثابه #فضای_تنفس لوازم و پیش‌شرط هایی دارد که اهم آنها اشاره شد. امید آنکه شاهد تغییرات و اقدامات محسوس و کارساز و گره گشا در این حوزه باشیم.
🔸 با «شعار و ظاهرگرایی» قطعاً عقبگرد خواهیم داشت.
↕↕↕↕↕
جهت مطالعه کامل این یادداشت به صفحه ۳ روزنامه "صبح نو" مورخ ۹۹/۴/۱ مراجعه نمایید.
با ما همراه باشید
"ژئوپلیتیک رسانه"
@Dr_bavir
sobhe-no.ir
کدام فرهنگ - صبح نو
دکتر علی دارابی ...