✅ قامت بلند شبکه های استانی
🔸امروزه که #هویت_بومی_و_ملی ما توسط انواع شبکه های دیداری، شنیداری و مجازی مورد هجمه رسانه ای قرار گرفته، #شبکه_های_استانی از بهترین ظرفیت برای تقویت و تحکیم مؤلفه های هویت بومی و محلی که در ذیل #هویت_ملی قرار می گیرد، برخوردار است و با بهره گیری از سنت های بومی و محلی و نماد های مختلف استان مانند لباس، موسیقی محلی ـ مقامی و …می تواند در جهت تقویت و تحکیم بنیان های فرهنگ و هویت ملی،نقش آفرین باشد.
🔹توجه به فرهنگ ها و آیین ها، همچنین گویش و زبان محلی، این شبکه ها را به کانون های #مقاومت_فرهنگی_رسانه ای در برابر هجمه های رسانه های بیگانه قرار داده و از تضعیف آن جلوگیری می کند. از آن سو در حوزه معارف دینی و فرهنگ اسلامی نیز #مناسک_سازی به منظور اشاعه فرهنگ و معارف اسلامی در میان گستره وسیعی از مخاطبان، ظرفیت بزرگی است که نباید مغفول بماند.
🔸استفاده از #خرد_جمعی_فرهیختگان، هنرمندان و مبتکران همه استان ها و در اختیار داشتن حجم بالایی از هنرمندان علاقه مند بومی و نیروهای مستعد استان، یک سرمایه بزرگ بومی و ملی است که بهره گیری درست از آن می تواند در مسیر هم افزایی نیروی انسانی و متخصص کشور در حل مسائل ملی، کارساز باشد و شبکه های استانی می تواند کانون بازشناسی و بهره وری از این استعدادهایی باشد که خیلی از مواقع ناشناخته باقی می مانند و در گمنامی به هدر می روند.
🔅 #نقش_کانونی_شبکه_های_استانی در هر استان را می توان در ایجاد پل ارتباطی بین مردم و مسئولان استان یا حمایت رسانه ای از توسعه و گسترش صنایع، اقتصاد، تجارت، و ….. استان نیز جستجو کرد.
🔺در واقع کارکرد شبکه های استانی فراتر از تولید سرگرمی و آگاهی می تواند به تسریع در فرایند کارآفرینی نیز تعمیم داده شود که این ویژگی را کمتر می توان در شبکه های سراسری پیدا کرد.
🔹اگر نگاهی آماری و جمعیتی هم به شبکه های استانی بیندازیم، قطعاً تعداد مخاطبان بالقوه و بالفعل شبکه های استانی نسبت به شبکه های سراسری اگر بیشتر نباشد، کمتر نیست. به ویژه اینکه مخاطبان بومی به تماشای برنامه های مربوط به شهر و دیار خود #گرایش_غریزی دارند و می توان تخمین زد که دست کم مخاطبان بالقوه شبکه های استانی، بیش از شبکه های سراسری یا شبکه های مرکز است که این سرمایه انسانی، بزرگترین امتیاز برای سرمایه گذاری شبکه های استانی در تولیدات رسانه ای است.
🔸از حیث برنامه سازی هم اگر به این موضوع نگاه کنیم، برخی #سوژه_ها در سطح استانی وجود دارد که جاذبه رسانه ای آن را نمی توان در جای دیگر پیدا کرد؛ به ویژه در حوزه مستند سازی.
🔺در واقع توانمندی تولید مستند های اجتماعی ، اقلیمی و …. به صورت کاملاً بومی از جمله امتیازهای شبکه استانی است.
با ما همراه باشید
"ژئوپلیتیک رسانه"
@Dr_bavir
🔸امروزه که #هویت_بومی_و_ملی ما توسط انواع شبکه های دیداری، شنیداری و مجازی مورد هجمه رسانه ای قرار گرفته، #شبکه_های_استانی از بهترین ظرفیت برای تقویت و تحکیم مؤلفه های هویت بومی و محلی که در ذیل #هویت_ملی قرار می گیرد، برخوردار است و با بهره گیری از سنت های بومی و محلی و نماد های مختلف استان مانند لباس، موسیقی محلی ـ مقامی و …می تواند در جهت تقویت و تحکیم بنیان های فرهنگ و هویت ملی،نقش آفرین باشد.
🔹توجه به فرهنگ ها و آیین ها، همچنین گویش و زبان محلی، این شبکه ها را به کانون های #مقاومت_فرهنگی_رسانه ای در برابر هجمه های رسانه های بیگانه قرار داده و از تضعیف آن جلوگیری می کند. از آن سو در حوزه معارف دینی و فرهنگ اسلامی نیز #مناسک_سازی به منظور اشاعه فرهنگ و معارف اسلامی در میان گستره وسیعی از مخاطبان، ظرفیت بزرگی است که نباید مغفول بماند.
🔸استفاده از #خرد_جمعی_فرهیختگان، هنرمندان و مبتکران همه استان ها و در اختیار داشتن حجم بالایی از هنرمندان علاقه مند بومی و نیروهای مستعد استان، یک سرمایه بزرگ بومی و ملی است که بهره گیری درست از آن می تواند در مسیر هم افزایی نیروی انسانی و متخصص کشور در حل مسائل ملی، کارساز باشد و شبکه های استانی می تواند کانون بازشناسی و بهره وری از این استعدادهایی باشد که خیلی از مواقع ناشناخته باقی می مانند و در گمنامی به هدر می روند.
🔅 #نقش_کانونی_شبکه_های_استانی در هر استان را می توان در ایجاد پل ارتباطی بین مردم و مسئولان استان یا حمایت رسانه ای از توسعه و گسترش صنایع، اقتصاد، تجارت، و ….. استان نیز جستجو کرد.
🔺در واقع کارکرد شبکه های استانی فراتر از تولید سرگرمی و آگاهی می تواند به تسریع در فرایند کارآفرینی نیز تعمیم داده شود که این ویژگی را کمتر می توان در شبکه های سراسری پیدا کرد.
🔹اگر نگاهی آماری و جمعیتی هم به شبکه های استانی بیندازیم، قطعاً تعداد مخاطبان بالقوه و بالفعل شبکه های استانی نسبت به شبکه های سراسری اگر بیشتر نباشد، کمتر نیست. به ویژه اینکه مخاطبان بومی به تماشای برنامه های مربوط به شهر و دیار خود #گرایش_غریزی دارند و می توان تخمین زد که دست کم مخاطبان بالقوه شبکه های استانی، بیش از شبکه های سراسری یا شبکه های مرکز است که این سرمایه انسانی، بزرگترین امتیاز برای سرمایه گذاری شبکه های استانی در تولیدات رسانه ای است.
🔸از حیث برنامه سازی هم اگر به این موضوع نگاه کنیم، برخی #سوژه_ها در سطح استانی وجود دارد که جاذبه رسانه ای آن را نمی توان در جای دیگر پیدا کرد؛ به ویژه در حوزه مستند سازی.
🔺در واقع توانمندی تولید مستند های اجتماعی ، اقلیمی و …. به صورت کاملاً بومی از جمله امتیازهای شبکه استانی است.
با ما همراه باشید
"ژئوپلیتیک رسانه"
@Dr_bavir
✅ شبکه های استانی، ظرفیت بزرگ رسانه ای
🔺بالا بودن میزان مخاطب و رضایت و اعتمادی که به شبکه های استانی وجود دارد، نه فقط یک امتیاز بومی، که سرمایه ای رسانه ای برای توسعه کمی و کیفی شبکه های استانی است. چه بسا مخاطبان بومی احساس تعلق بیشتری به شبکه های استانی خود دارند که ردپای این ویژگی را می توان در استفاده از زبان محلی یا پرداخت به سوژه های بومی که مبتلاء به مخاطبان این شبکه هاست، پیدا کرد.
🔸امروزه که هویت ملی و بومی ما همواره مورد تهدید هجمه رسانه های بیگانه قرار می گیرد، شبکه های استانی از بهترین ظرفیت برای بازتولید، تقویت و تحکیم مؤلفه های هویت بومی و محلی که در ذیل هویت ملی قرار می گیرد، برخوردار است و با بهره گیری از سنت های بومی، محلی و نماد های مختلف استانی مانند لباس، موسیقی محلی ـ مقامی و… می تواند در جهت تقویت و تحکیم بنیان های فرهنگ و هویت ملی،نقش آفرین باشد.
🔺توجه به فرهنگ ها و آیین ها،همچنین گویش و زبان محلی، این شبکه ها را به کانون های #مقاومت_فرهنگی_رسانه ای در برابر هجمه رسانه های بیگانه قرار داده و از تضعیف آن جلوگیری می کند.
🔺از آن سو در حوزه معارف دینی و فرهنگ اسلامی نیز مناسک سازی به منظور اشاعه فرهنگ و معارف اسلامی در میان گستره وسیعی از مخاطبان، ظرفیت بزرگی است که نباید مغفول بماند.
🔺استفاده از خرد جمعی فرهیختگان، هنرمندان و مبتکران همه استان ها و در اختیار داشتن حجم بالایی از هنرمندان علاقه مند بومی و نیروهای مستعد استان، یک سرمایه بزرگ بومی و ملی است که بهره گیری درست از آن می تواند در مسیر هم افزایی نیروی انسانی و متخصص کشور در حل مسائل ملی، کارساز باشد و شبکه های استانی می تواند کانون بازشناسی و بهره وری از این استعدادهایی باشد که خیلی از مواقع ناشناخته باقی می مانند و در گمنامی به هدر می روند.
🔸نقش و موقعیت کانونی شبکه های استانی در هر استان را می توان در ایجاد پل ارتباطی بین مردم و مسئولان استان یا حمایت رسانه ای از توسعه و گسترش صنایع، اقتصاد، تجارت، و... استان نیز جستجو کرد.
در واقع کارکرد شبکه های استانی فراتر از تولید سرگرمی و آگاهی می تواند به تسریع در فرایند کارآفرینی نیز تعمیم داده شود که این ویژگی را کمتر می توان در شبکه های سراسری پیدا کرد.
🔹اگر نگاهی آماری و جمعیتی هم به شبکه های استانی بیندازیم، قطعاً تعداد مخاطبان بالقوه و بالفعل شبکه های استانی نسبت به شبکه های سراسری اگر بیشتر نباشد، کمتر نیست. به ویژه اینکه مخاطبان بومی به تماشای برنامه های مربوط به شهر و دیار خود گرایش غریزی دارند و می توان تخمین زد که دست کم مخاطبان بالقوه شبکه های استانی، بیش از شبکه های سراسری یا شبکه های مرکز است که این سرمایه انسانی، بزرگترین امتیاز برای سرمایه گذاری شبکه های استانی در تولیدات رسانه ای است.
🔸از حیث برنامه سازی هم اگر به این موضوع نگاه کنیم، برخی سوژه ها به ویژه در حوزه مستند سازی، در سطح استانی وجود دارد که جاذبه رسانه ای آن را نمی توان در جای دیگر پیدا کرد. در واقع توانمندی تولید مستند های اجتماعی ، اقلیمی و…. به صورت کاملاً بومی از جمله امتیازهای شبکه استانی است که البته کاربرد و کاربری ملی و سراسری هم دارد و ضمن نوعی روایت ایران شناسی می تواند در معرفی جاذبه های فرهنگی و گردشگری هم سهیم بوده و به رونق دیگر بخش های اقتصادی هم کمک کند.
🔹🔸واقعیت این است که شبکه های استانی، مانند بسیاری از هنرمندان و نخبگان شهرستانی هستند که مهجور می مانند و از استعداد آنها به درستی استفاده نمی شود، در حالی که ظرفیت های بالایی در تولید برنامه در این شبکه ها وجود دارد که می تواند مورد بهره برداری سراسری هم قرار بگیرد.اگرچه #شبکه_شما هوشمندانه و اساساً به همین قصد راه اندازی شده، اما خود این شبکه ها به عنوان شبکه های مستقل نیازمند توجه و حمایت بیشتر هستند. توجهی شبیه به فوتبال که بازیگران بزرگی از تیم های شهرستانی به تیم ملی دعوت شدند و درخشیدند. شبکه های استانی،ستاره هایی دارند که پشت ابر بی توجهی پنهانند و اگر این ابرها کنار گذاشته شوند، می توانند در آسمان رسانه ملی بدرخشند.
با ما همراه باشید
"ژئوپلیتیک رسانه"
@Dr_bavir
🔺بالا بودن میزان مخاطب و رضایت و اعتمادی که به شبکه های استانی وجود دارد، نه فقط یک امتیاز بومی، که سرمایه ای رسانه ای برای توسعه کمی و کیفی شبکه های استانی است. چه بسا مخاطبان بومی احساس تعلق بیشتری به شبکه های استانی خود دارند که ردپای این ویژگی را می توان در استفاده از زبان محلی یا پرداخت به سوژه های بومی که مبتلاء به مخاطبان این شبکه هاست، پیدا کرد.
🔸امروزه که هویت ملی و بومی ما همواره مورد تهدید هجمه رسانه های بیگانه قرار می گیرد، شبکه های استانی از بهترین ظرفیت برای بازتولید، تقویت و تحکیم مؤلفه های هویت بومی و محلی که در ذیل هویت ملی قرار می گیرد، برخوردار است و با بهره گیری از سنت های بومی، محلی و نماد های مختلف استانی مانند لباس، موسیقی محلی ـ مقامی و… می تواند در جهت تقویت و تحکیم بنیان های فرهنگ و هویت ملی،نقش آفرین باشد.
🔺توجه به فرهنگ ها و آیین ها،همچنین گویش و زبان محلی، این شبکه ها را به کانون های #مقاومت_فرهنگی_رسانه ای در برابر هجمه رسانه های بیگانه قرار داده و از تضعیف آن جلوگیری می کند.
🔺از آن سو در حوزه معارف دینی و فرهنگ اسلامی نیز مناسک سازی به منظور اشاعه فرهنگ و معارف اسلامی در میان گستره وسیعی از مخاطبان، ظرفیت بزرگی است که نباید مغفول بماند.
🔺استفاده از خرد جمعی فرهیختگان، هنرمندان و مبتکران همه استان ها و در اختیار داشتن حجم بالایی از هنرمندان علاقه مند بومی و نیروهای مستعد استان، یک سرمایه بزرگ بومی و ملی است که بهره گیری درست از آن می تواند در مسیر هم افزایی نیروی انسانی و متخصص کشور در حل مسائل ملی، کارساز باشد و شبکه های استانی می تواند کانون بازشناسی و بهره وری از این استعدادهایی باشد که خیلی از مواقع ناشناخته باقی می مانند و در گمنامی به هدر می روند.
🔸نقش و موقعیت کانونی شبکه های استانی در هر استان را می توان در ایجاد پل ارتباطی بین مردم و مسئولان استان یا حمایت رسانه ای از توسعه و گسترش صنایع، اقتصاد، تجارت، و... استان نیز جستجو کرد.
در واقع کارکرد شبکه های استانی فراتر از تولید سرگرمی و آگاهی می تواند به تسریع در فرایند کارآفرینی نیز تعمیم داده شود که این ویژگی را کمتر می توان در شبکه های سراسری پیدا کرد.
🔹اگر نگاهی آماری و جمعیتی هم به شبکه های استانی بیندازیم، قطعاً تعداد مخاطبان بالقوه و بالفعل شبکه های استانی نسبت به شبکه های سراسری اگر بیشتر نباشد، کمتر نیست. به ویژه اینکه مخاطبان بومی به تماشای برنامه های مربوط به شهر و دیار خود گرایش غریزی دارند و می توان تخمین زد که دست کم مخاطبان بالقوه شبکه های استانی، بیش از شبکه های سراسری یا شبکه های مرکز است که این سرمایه انسانی، بزرگترین امتیاز برای سرمایه گذاری شبکه های استانی در تولیدات رسانه ای است.
🔸از حیث برنامه سازی هم اگر به این موضوع نگاه کنیم، برخی سوژه ها به ویژه در حوزه مستند سازی، در سطح استانی وجود دارد که جاذبه رسانه ای آن را نمی توان در جای دیگر پیدا کرد. در واقع توانمندی تولید مستند های اجتماعی ، اقلیمی و…. به صورت کاملاً بومی از جمله امتیازهای شبکه استانی است که البته کاربرد و کاربری ملی و سراسری هم دارد و ضمن نوعی روایت ایران شناسی می تواند در معرفی جاذبه های فرهنگی و گردشگری هم سهیم بوده و به رونق دیگر بخش های اقتصادی هم کمک کند.
🔹🔸واقعیت این است که شبکه های استانی، مانند بسیاری از هنرمندان و نخبگان شهرستانی هستند که مهجور می مانند و از استعداد آنها به درستی استفاده نمی شود، در حالی که ظرفیت های بالایی در تولید برنامه در این شبکه ها وجود دارد که می تواند مورد بهره برداری سراسری هم قرار بگیرد.اگرچه #شبکه_شما هوشمندانه و اساساً به همین قصد راه اندازی شده، اما خود این شبکه ها به عنوان شبکه های مستقل نیازمند توجه و حمایت بیشتر هستند. توجهی شبیه به فوتبال که بازیگران بزرگی از تیم های شهرستانی به تیم ملی دعوت شدند و درخشیدند. شبکه های استانی،ستاره هایی دارند که پشت ابر بی توجهی پنهانند و اگر این ابرها کنار گذاشته شوند، می توانند در آسمان رسانه ملی بدرخشند.
با ما همراه باشید
"ژئوپلیتیک رسانه"
@Dr_bavir